Westfries musicus schreef een
nieuwe operette
ilburyshag!
1 DAGE
3
ZWITSALETTEN
fpim. pam e„ p„. «ej i rzrzr jimmy brown als bokser
Is het repertoire hiermee
verrijkt?
Millioeiieit dames
Veertigjarige Dambond
trekt de jeugd
Schaak-grootheden naar
Beverwijk
Als het gaat om de
Avonturen van Spekje
en Knorrelaartje
gxxxxxxxxx
xxxxxxxxx>
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
f;
Karei en de
rode ballon
Een gezellige rebus
WOENSDAG 10 JANUARI 1951
15. „Probeert u het nog eens in het
dorp', heeft de bediende van pension
„Zeezicht" tegen Pim, Pam en Pom
gezegd. Nu, dat hebben ze gedaan, maar
overal hebben ze hun neus gestoten.
Nergens is meer een plaatsje vrij. Toen
hebben ze eerst maar een broodje ge
geten in een winkel. „Voordat ik van
de graat val", heeft Pim gezegd en nu
staan ze voor een winkel met strand-
artikelen: scheppen, emmertjes, tenten,
ballen, visnetten en nog veel meer.
„Zeg", begint Pam aarzelend. „Als we
nu eens een tent huurden. Dan hebben
we zelf een pension". Hij kijkt z'n
broertjes een beetje verlegen aan, als
of hij bang is dat ze hem elk ogenblik
zullen gaan uitlachen. Meestal hebben
ze niet veel met z'n ideeën op. Maar
voordat Pim of Pom hem antwoord
kunnen geven, klinkt er een stem. Het
is de stem van de winkelier, die onge
merkt in de deur is komen staan.
„Groot gelijk, jongeman", zegt hij.
„Voor vijf gulden verhuur ik jullie een
tent"!
De première is aangekondigd van de
nieuwe operette „Artistenleven", ge
componeerd door de Westfriese musi
cus Gaston Simon (Siem Pluister). Het
feit, dat een Nederlandse componist
tevens een Westfriese musicus zich
zeggenVoor de handen niets
beter dan HAMEA-GELEI.
Binnenkort bestaat de Nederlandse
Dambond veertig jaar en ter gelegen
heid hiervan zullen in het gehele land
jeugdwedstrijden worden georgani
seerd. De kampioen van iedere pro
vincie wordt beloond met een gratis
week vacantie in een plaats op de Ve-
luwe, waar de Nederlandse Dambond
dan gelegenheid heeft te laten uitma
ken wie de sterkste jeugdspeler van
Nederland is.
Het is duidelijk, dat de Dambond
voor dit grote tournooi medewerking
behoeft van de provinciale bonden, van
de districten en van de verenigingen.
In eerste instantie is het de taak van
de verenigingen om in hun omgeving
een tournooi te houden. De winnaar
daarvan komt al dichtbij de vacantie-
op de Veluwe. Aan deze jeugdwed
strijden mogen ook niet-leden van de
bond deelnemen en het ligt in het
voornemen de scholen in te schakelen.
In het algemeen wordt gedacht aan
deelnemers van zeventien tot twee en
twintig jaar. De verenigingen moeten
vóór 1 Maart a.s. met hun serie gereed
zijn.
tot dit genre aangetrokken gevoelt,
stemt tot vreugde, want de operette-lit
teratuur, en zeker de Nederlandse, is nu
juist niet bijzonder rijk. Of de compo
nist zich in dit werk bij de avant-garde
schaart of zijn inspiraties in het gebrui
kelijke procédé heeft gevat, dit alles zal
ons op Zondag 21 Januari in de toneel
zaal van hotel „Prins Maurits" te Nieu
we Niedorp worden geopenbaard. Nie-
dorps Gemengd Koor onder directie
van de dirigent J. W. Harmsen uit Hoorn
zal het werk in eerste uitvoering bren
gen. De inhoud van de operette „Artis
tenleven" is contrasterend en bewogen
en de tekst moet vlot en geestig zijn.
Verscheidene malen is reeds de aan
dacht op de componist Gaston Simon
gevestigd, o.a. door Peter Robert. Ook
heeft hij reeds diverse werken op zijn
naam staan, zodat wij met de beste
verwachtingen deze première tegemoet
kunnen zien. Benieuwd zijn wij naar de
wijze, waarop de moderne dansen, zo
als foxtrot, jitterbug en samba, in dit
werk zijn ingevoerd.
De vocale zowel als de instrumentale
eisen schijnen in deze operette door de
componist zeer hoog gesteld te zijn en
Niedorps gemengd koor heeft er zeer
veel studie en moeite voor over gehad
om deze schepping voor het voetlicht te
kunnen brengen.
In vakkringen bestaat voor de pre-
mirère van „Artistenleven" een leven
dige belangstelling. Wij zullen met ge
spannen verwachting naar Gaston Si-
mons nieuwe werk gaan luisteren. Ms.
De samenstelling van de hoofdgroep
van het jaarlijkse Hoogoven-schaak-
tournooi, dat Zaterdag te Beverwijk
begint, is thans definitief. De deelne
mers zijn: dr Euwe (Ned.); Donner
(Ned.); O'Kelly, de Galway (Belg.);
Kramer (Ned.); Poulsen (Denemarken);
VanSeters (Belg.);dr Stumpers (Ned.);
Paloma (Finland); G. Kieninger (West-
Duitsland) en H. Pilnik (Argentinië).
DONDERDAG 11 JANUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00-24.00 AVRO
- 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30
Zendersluiting. 9.00 Nieuws. 9.10 Morgen
wijding. 9.25 Gram.muziek. 9.30 Waterstan
den. 9.35 Gram.muziek. 10.30 „De Antwoord
man". 10.45 Gram.muziek. 10.50 Voor de kin
deren. 11.00 Gram.muziek. 11.45 „Een hen
gelaar vertelt12.00 Sopraan en orgel.
12.30 Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33
„In 't spionnetje". 12.38 Lichte muziek. 13.00
Nieuws. 13.15 Avro-allcriei. 13.20 Populair
concert. 1-3.45 „U kunt het geloven of niet".
13.50 Gram.muziek. 14.00 Voor de vrouw!
14.30 Pianovoordracht. 15.00 Voor de zieken!
16.00 Gram.muziek. 16.30 Zendertluiting!
18.00 Nieuws. 18.15 Wenken voor biljarters.
18.20 Sport. 18.30 Orkestconcert. 19.00 „De
Brandweerman". 19.10 Film- en operette-melo
dieën. 19.50 Tienjarig bestaan Garderegiment
Prinses Irene. 20.00 Nieuws. 20.05 "Radio-
Schaak wedstrijd Noorwegen—Nederland. 20.06
,-De groeten van Nuchteren". 20.15 Avro-aller-
lei. 20.20 Philharmonisch-orkest en solist. 21.20
,,'s Levens spel", hoorspel. 20.40 Gram.muziek
23.00 Nieuws. 23.15 Sport. 23.30-24.00
Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 KRO, 10.00
NCRV, 11.00 KRO, 14.00-24.00 NCRV. -
7.00 Nieuws. 7.15 Morgengebed en liturgische
kalender. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws.
9.10 Voor de huisvrouw. 9.40 Schoolradio.
10.00 Gram.muziek. 10.15 Morgendienst. 10.45
Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken. 11.45
Schoolradio. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.
muziek. (12.30—12.33 Land- en tuinbouwmede
delingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en
katholiek nieuws. 13.20 Omroeporkest. 14.00
Promenade-orkest en solist. 14.45 Voor de
vrouw. 15.30 Gram.muziek. 15.45 Bijbellezing.
16.30 Zendersluiting. 18.00 Voor de jeugd.
18.30 Land- eu tuinbouw-causeric. 18.45
Gram.muziek. 19.00 Nieuws en weerberichten.
19.15 „Levensvragen van allerlei aard". 19.30
„In dienst van het Vaderland". 19.40 Radio
krant. 20.00 Nieuws. 20.05 Radio-Schaakwed
strijd Noorwegen—Nederland. 20.06 Gevarieerd
programma. 22.00 Gram.muziek. 22.15 Buiten
lands overzicht. 22.35 Gram.muziek. 22.45
Avondoverdenking. 23.00 Nieuws. 23.15-24.00
Gram.muziek.
43. Mike Moker ging met Jimmy en
meneer Goochum gezellig aan een ta
feltje in een hoek van het oefenlokaal
wat zitten babbelen. .Die match van
ons is nou wel bepaald op 10 ronden
van drie minuten", zei hij, „maar na
de derde ronde vind ik het welletjes.
Dan maak ik er een einde aan. Ik zal
je dan een uppercut geven Brown en
dan ga je meteen voor Wen..1®11®"
gen de planken, 't Is makkelijk, dat je
fat van tevoren weet, dan behoef .k
niet zo hard te slaan en dan heb RI
volgende dag tenminste geen hoo
pijn. Nou, wat zeg je van mijn voor
stel?" Jimmy keek Mike Moker
baasd aan. „Bedoel je soms, datte^
Maar voordat hij verder iets kon zeg
gen, had meneer Goochum hem t
sluiks een peut tussen zijn ribben
geven. „Dat is 'n prachtig idee. Mik.»
zei hij goedkeurend. ,AUeen vind V
drie ronden wat kort. Zouden we
niet twee ronden bij doen? Je beeri;^
dat Jimmy een beetje naam moet
ken".
LICHTE VIRGINIA SHAG
DE ANTI-PIJN TABLETTEN
Het voorstel van de Wijze Muis
Aan Knorrelaar en Spekje
Is, zals 't heet in mensentaal
Een spekje naar hun bekje!
Vergeten is het circus-plan,
En Piko bromt: „zélf weten!"
Boos gaat hij heen, maar Lorre wil
Graaf mee; licht geeft 't te eten!
Ze vinden in het morgenlicht
Een boom met kronkeltakken;
Ze kloppen schuchter, want de angst
Heeft hen toch wat te pakken.
DOOR LOVLA G. ERDMAN
(90)
Beulah Kenzie, thuis terug in haar
eigen kamer, legde haar rouwkleren
af en trok een huisjapon aan. Haar
bewegingen waren vlug en vaardig,
beheerst en overdacht. En terwijl ze
zich kleedde, overlegde zij de dingen
die ze moest doen.
Grootvader was altijd het zwaarte
punt van het familieleven geweest. Hij
was de kracht die allen tezamen hield.
Ze kon hem het best vereenzelvigen
met de grote maaltijden, die in het
Kenziehuis waren gegeven voor buren
en vrienden en verwanten van verschil
lende graad, allen rond hem verzameld.
Van deze samenkomsten vertrokken de
mensen altijd opgefrist en vol inspira
tie, opgewekt en gesterkt.
Met de gedachte hieraan had ze de
hele familie gevraagd vanavond te ko
men souperen. Hoe gelukkig zou Groot
vader zijn als hij wist, dat het leven in
dit hui? zoveel mogelijk voortging vol
gens de wijze, waarvan hij hield.
De meester, zouden komen. Elaine zei
dat ze hoofdpijn had. Misschien stond
dat in erband met Barry's naderend
huwelijk. Waarschijnlijk had de herin
nering aan Barry haar al die jaren ver
hinderd een goede vrouw voor Henry
te zijn. Beulah had dikwijls waargeno
men dat de mensen de goede dingen,
die het leven hen bood, niet zagen en
apprecieerden. Het leek haar erg tra
gisch voor een vrouw om blind door
het leven te gaan en nooit de dingen in
haar bestaan te zien, die haar vreugde
konden bereiden. Beulah trachtte ieder
moment van haar leven te genieten,
vast gelovend in de menigvuldige
vreugden die het bood. Een deel van
het geluk in het huwelijk kwam voort
uit de noodzaak, en het voorrecht, om
in de eerste plaats te denken aan de
behoeften en verlangens van een ander.
Ze zou een goed souper klaar hebben
vanavond. Er was een massa overgeble
ven en bovendien had ze een kelder vol
ingemaakt zuur en geleien en alle mo
gelijke soorten vruchten om aan te vul
len wat er was. Ze zou een omelet ma
ken. Zij had koffie voor de volwassenen
en een overvloed van melk voor de
kinderen. Ze zouden allen, om de tafel
bijeen zijn en zich met eerbiedige
vreugde de daden van Grootvader her
inneren en zijn leven hier in de ge
meente.
Ze wilde Mark aan het hoofd van de
tafel zetten, op Grootvaders plaats. Dan
zou iedereen weten dat zij en Mark
hadden besloten op het oude goed te
blijven, zoals Grootvader het had ge
wild. Als gastheer en gastvrouw had zij
het recht de plaatsen aan tafel te bepa
len, en Mark om de zegen te vragen,
of iemand aan te wijzen, die het in zijn
plaats zou doen.
Ze ging snel naar beneden, terwijl
ze een schort ombond. De anderen zou
den spoedig thuis komen. Zij was blij
nog een ogenblik voor zichzelf te heb
ben. In het huis heerste een weldadige
rust, het leek of iedere kamer, ieder
meubelstuk, stilzwijgend zijn goedkeu
ring gaf aan wat zij had gedaan. De on
dergaande zon wierp haar stralen
schuin over de hof, op de bloembedden
en het gazon en de grote bomen. Ver
derop, in de schuur, waren de knechts
aan het melken ze kon het geluid
van de melkbussen horen en bij tus
senpozen het» zachte geloei van de
koeien. Een grote rust en zekerheid
kwam over haar.
HOOFDSTUK III
Allison vroeg haar vader om een
ogenblik te wachten toen ze het station
binnenging. Negers zaten op de rand
van het perron, zonder te praten, stil
rustend. Ze leken deel uit te maken
van het landschap.
avond, juffrouw Allison", zei een
van hen. Ze sprak met hem, zonder
zich zijn naam te herinneren. Het was
een van hen, die Grootvader placht te
helpen.
Er waren nu slechts twee dingen
waarvan zij zeker was. Het ene was dat
Harlan had geschreven en het" andere
dat hij haar nodig had. Deze dingen
wist 'ze, en ze had nog een ander groot
inzicht gekregen, toen zij stil zat te luis.
teren bij de dienst vandaag.
Het leven bestond niet alleen uit de
korte tijd dat je hier was. Dit was maar
een klein deel, iets voorbijgaands. Je
kon geen daden verrichten alleen met
het ogenblikkelijke voor ogen. Je kon
niet steeds doen wat je dacht, dat vei-
lig was, of wat je zelf het grootste ge
luk zou brengen. Je deed wat er moest
worden gedaan en aanvaardde de ge
volgen. Je kon het leven evenmin uit
de weg gaan als de dood.
Er werd gezegd, dat Grootvader op
het laatst naar Grootmoeder had ge
vraagd. Dat was de band, verder dan
het leven, tot ;n de dóód. Het was de
band, die Harlan en haar aan elkaar
zcu binden, zo uiteenlopend als ze wa
len, en zo onstuimig en zwak en eigen-
gereid als ze waren. Samen zou het le
ven hen nooit helemaal gelukkig ma
ken. Misschien, ten leste, zou zij het
meest moeten toegeven en zich het
meest moeten schikken. Misschien be
zat ze de wijsheid en de kracht en de
moed niet om het te doen, maar ze zou
het proberen. De laatste drie maant en
hadden haar tenminste één ding ge
leerd: het leve^ met hem mocht dan al
niet gemakkelijk zijn, maar zonder
hem was het een grote en smartelijke
leegte. (Wordt vervolgd).
Karei mocht met zijn moe
der mee boodschappen doen.
Hij vond dat best leuk hoor.
En hoe kon het anders. In
iedere winkel hadden de
verkoopsters plezier in het
ventje en bijna overal kreeg
hij een snoepje.
„Oh, wat zielig, kijk
dat beest daar
Spart'len in de grote kom.
't Arme dier zal vast
verdrinken!"
Dacht ons muisje,
reuze dom.
„Wacht, ik ga het beestje
redden,
'k Wordt geëerd door
heel het land
En mijn foto en mijn naam
Komen vast en zeker in
de krant!"
Zonder zich nog te
bedenken,
Dook Mies in de
goudviskom,
Maar.... ze kon héél
niets van zwemmen.
Miesje, doe toch niet zo
dom
Als een baksteen
zonk ons muisje,
Steeds maar dieper naar
benee,
Kreeg geen lucht meer,
zag slechts wafer,
Wat^n, water, als de zee.
Miesje sloot bedroefd
haar ogen,
Maar..., daar naderde
de vis,
Die bracht Mies moeizaam
naar boven,
Het ging langzaam,
maar gewis.
Zo moest het visje Miesje
redden,
In plaats dat Miesje
redde de vis.
Ja, dat komt er van
als 'n muisje
O zo dom en ijdel is.
Maar de laatste winkel
spande toch wel de kroon.
„Hoe heet jij?" vroeg de me
neer achter de toonbank met
een lachend gezicht. „Karei,
meneer!" antwoordde de jon
gen beleefd. „Nou, Karei, dan
heb ik iets prachtigs voor je,
wacht maar even". Nieuws
gierig gemaakt keek Karei
de man na die achter in de
winkel een deur uitliep.
Maar toen hij terugkwam
„Nou!! Hoe vind-je dat??"
Met grote bewonderende
ogen keek Karei naar de
prachtige rode ballon die de
meneer hem aangaf. Verle
gen stamelde hij een paar
dankwoorden en liep toen
overgelukkig met zijn moe
der naar huis. de ballon trots
in zijn hand meevoerend.
Karei mocht nog even
voor het huis spelen voor
dat hij naar bed toe moest.
Natuurlijk stond hij met
zijn ballon in het middelpunt
der belangstelling. Maar
plotseling vloog er een
steentje door de lucht rake
lings langs zijn ballon. „Ha-
ha-halachte een opge
schoten slagersjongen. „Ha-
ha, die ballon van jou zal
ik eens kapot maken...!!" en
weer gooide hij een steen
tje.
„Nee.... nee, niet doen, niet
kapot maken!!" gilde Karei
en het kereltje rende naar
huis, de ballon tegen zich
aangedrukt.
Een half uur later lag Ka-
rel in zijn bedje. Het touw
tje van de ballon zat om zijn
polsje gebonden en de ballon
zelf zweefde als een grote
volle maan vlak boven zijn
bed. „Ha-ha-ha....!!" hoorde
Karei weer „Ha-ha, die bal
lon zal ik eens kapot gaan
maken....ha-haü" De slagers
jongen stond lachend in zijn
slaapkamer. Hij pakte de
ballon beet en begon te bla-
Hieronder vinden jullie
een rebus die wat je noemt
anders dan anders is. Als je
zin hebt om naar de oplos
sing te zoeken doe dan als
volgt. Links en rechts staan
twee rijen van vijf tekenin
getjes. Jullie zullen wel geen
moeite hebben te ontdekken
wat de tekeningetjes voor
stellen. Neem nu de boven
ste aan de linkerkant. Volg
de lijn die in het vakje bij
de punt begint totdat je bij
een van de punten in het
middelste figuur aankomt.
Schrijf de naam van het af
gebeelde voorwerp in de
vakjes. Denk er om, er zijn
steeds evenveel letters als
vakjes. Begin nu weer bij
de tweede tekening en vul
de naam eveneens aan het
einde van de lijn in. Wan
neer je alle namen goed hebt
ingevuld moeten de letters,
van boven naar beneden, in
alle eerste vakjes van het
middelste figuur de naam
vermelden van een stad in
liet midden van Nederland.
Veel succes.
zenblazen.... als maar bla
zen. Steeds groter werd de
ballon en dreef langzaam
het raam uit, Karei met zich
meetrekkend. De ballon
steeg hoger en hoger en Ka-
rel zweefde er onder. Uit al
le huizen hingen de mensen
uit de ramen, die Karei
vrolijk toewuifden. Heel
klein beneden zich zag
Karei de lachende sla
gersjongen. Hoger ging het,
steeds maar hoger. Nog ho
ger dan de torenspits. Daar
beneden op het kerkplein
stond de balonnenkoopman.
Er zaten nu alleen zoveel
ballonnen aan zijn stok dat
het leek alsof het kerkplein
een grote ballonnenzee was.
Plots hoorde Karei boven
zijn hoofd iets sissen. „De
ballon loopt leeg!!!" schoot
het hem door zijn hoofd. „Nu
val ik!!! Help!!" Er was niets
aan te doen. Snel daalde Ka-
rel naar beneden, sneller,
steeds sneUer. De ballonnen!
zee op het kerkplein kwam
steeds dichterbij. „Help!!"
gilde Karei „Help...help!!"
En toen plofte hij midden in
de ballonnen.
,,Pang...pang....pang.„ pang.
pang-pang!!!" horen en zien
verging Karei. „Help
i"iep hij „Help...!!"
Met een schok zat hij
rechtop in bed. Verward
keek hij om zich heen. „Ik...
ik heb gedroomd!" stamelde
h!J" y°en keek hy met een
glimlach naar de ballon die
nog steeds boven z\jn bed
zweefde en sliep tevreden in.