Kerstfeest van Hollandse vliegers
aan het strand van Miami
In 1950 repatriëerden 70000
militairen
Dutchieskregen er honderden
uitnodigingen van families
De krijgskunst van
Dsjingis Khan
De Duits-geallieerde besprekingen
gister begonnen
Er komt ,,een vriend vanavond
Scheepvaartberichten
Miami leefde mee
Elke vijf dagen een schip
voor de kade
KERKELIJK NIEUWS
Ongerustheid over coaster
„Oranje"
Presideni Truman legde
regeringsverklaring af
Omelelle Sibérienne
MET begerige handen grabbelde de
verkleumde oude heer naar de lok
kende spijskaart op de hoek van het
witgedekte tafeltje. Het was een bitter
koude dag en na de lange wandeling
door de straten, waar de ijzige winter-
wind zich gierend liet gelden, deed het
hem deugd nu in de weldadige warmte
van het Oudhollandse eethuis te zijn.
Nog na-huiverend had hij zich een zitje
geselecteerd zo dicht mogelijk bij de
koesterende gloed van het haardvuur
en liet nu zijn ogen gretig over het
blanke menu glijden, waarop in zwarte
lettertjes de kostelijkste gerechten
werden vermeld.
WOENSDAG 10 JANUARI 1951
0IT IS nu eens een echt Amerikaans verhaal. Een Amerikaans kerstverhaal
nog wel, dat zich afspeelt aan het zonnige Miami-beach in de schone staat
Florida. De hoofdpersonen, veertig in getal, zijn rasechte Nederlanders, temeer
omdat ze de zucht naar de wijdheid (in casu de onbegrensde hemelruimte) in
het bloed hebben en daarom vertoefden in de V.S., waar ze een vlieger-opleiding
krijgen. In hun klas, waar wijze heren hen de beginselen van de kunst, die de
heer Icarus destijds helaas tevergeefs wenste te leren, bijbrengen, bevindt
zich ook John Shaddick uit Miami, Florida, die het met zjjn Nederlandse vrien
den uitstekend kan vinden.
Zo vriendschappelijk gaat John met de Nederlandse klasgenoten op de school
In Randolph Field (Texas) om, dat hij bij de nadering van het Kerstfeest zijn
moeder opbelde om te vragen of het goed was, als hij met Kerstmis een paar
vrienden mee naar huis nam.
Almdijk, 7-1 van Havanna te Houston Al-
yraki, 6-1 van Buenos Aires te New York
Averdijk, 7-1 van Boston te Baltimore Ak-
Jcrumdijk, A'dam—Z.-Afrika, 8-1 van Kaapstad
naar Port Elizabeth Althiba, A'dam—W.
Afrika, pass. 8-1 Beachyhead Aludra, Bahia
JJlanca—R'dam, pass. 8-1 Vitorja Amsteldiep,
A'dam—W.-Indie, pass. 8-1 St. Miguel Am-
ftelpark, A'dam—Basrah, 8-1 dwars Djeddah
Arendskerk, 8-1 van Brisbane naar Melbourne
Arkeldijk, 7-1 van New Orleans naar Le
Havre Aalsdijk, 8-1 van Le Havre naar
Antwerpen Alphar d, Rosario—R'dam, 8-1
%an Antwerpen Arnedijk, 8-1 van Tampico
naar New Orleans Axeldijk, 9-1 van Recife
te Rio de Janeiro Blommersdijk, 8-1 te Nor
folk Bonaire, 8-1 van A'dam naar W.-
IneU© Caltex Delft (t), Ras Tanura—R'dam,
pass. 8-1 Makalla Caltex Nederland (t), Ras
Tanura—R'dam, 8-1 in Perzische Golf Gele
bes, Sorong—A'dam, 9-1 te Singapore Cla-
vella (t), 9-1 van Ras Tanura naar Suez
Dalerdijk, 9-1 van Vancouver te R'dam
Delft, 9-1 van Puerto Limon te A'dam Die-
merdijk, R'dam—Vancouver, 8-1 van Los An-
geles naar San Francisco Edam, R'dam—
New York, pass. 8-1 Start Point Esso Den
Haag (t), 9-1 v.m. van Vado te Aruba ver
wacht Esso Rotterdam (t), 8-1 van Aruba
naar R'dam Gaasterland, 9-1 van A'dam
naar Z.-Amerika Groote Beer, pass. 8-1
Kaap St Vincent naar A'dam Haarlem,
Cristobal—A'dam, 8-1 bij Sombrero Eiland
Helicon, 9-1 te Puerto Plata Hydra, A'dam—
W.-Indje, 9-1 te Puerto Barrios Java, 8-1
van New York te Baltimore Johan van Ol-
denbamevelt, A'dam—Fremantle, 8-1 600 mijl
auid van Cocos Eilanden Kota Agoeng, Dja-
karta—R'dam, 11-1 van Genua Kota Baroe,
Djakarta—R'dam, 8-1 van Belawan, 9-1 te Kan
tang. Lawak, 8-1 van Seattle naar Manilla
Langlee Scott, Yokohama—R'dam, 8-1 van
Singapore Lekkerkerk, Calcutta—R'dam, 8-1
te Karachi Maashaven, R'dam—Buenos Aires,
pass. 8-1 Burlings Meerkerk, R'dam—Syd-
wy, pass. 8-1 Kreta Muiderkerk, A'dam—
Kaapstad, pass. 8-1 Kaap Verde Murena (t),
R'dam—Mena al Ahmadi, pass. 8-1 Masira
Nestor, A'dam—Levant, 8-1 van Algiers naar
lunis Noordam, R'dam—New York, pass.
•-1 Kaap Sable Oranje, Djakarta—A'dam,
8-1 van Singapore naar Belawan Ondina
<t), 9-1 van Le Havre te Curagao Park
haven, Bahia Blanca—R'dam, pass. 8-1 Fi
ksten© Poelau Laut, 7-1 van Surabaja te
Djakarta Prins Frederik Hendrik, R'dam—
Valencia, pass. 8-1 Kaap Villano Radja,
8-1 van Durban, 9-1 te Lorenzo Marquez
Ranchi, Djakarta—A'dam, 8-1 van Port Said
Rijnland» Buenos Aires—A'dam, pass. 8-1 Bur-
Rngs Samarinda, Calcutta—Pacific, 8-1 te
Vancouver Singkep, Brisbane—Makassar,
8-1 van Mackay Sliedrecht (t), Bandersapoer
—La Plata, pass. 8-1 Durban Sloterdijk,
T-l te Mobile Stad Schiedam, Vlaardingen—
Saffi, pass. 8-1 Finisterre Stentor, Valencia—
R'dam, pass. 8-1 Gibraltar - Sibajak, Dja
karta—R'dam, 9-1, 23 uur, te Hoek van Hol
land verwacht Tosari, Newport News—Dja
karta, 9-1 van Alexandrie naar Port Said
Trompenberg, Savanna—Le Havre, pass. 8-1
Rermuda Taria (t), R'dam—Bahrein, pass.
8-1 Masira Tawali, Surabaja—A'dam, 8-1 bij
Malta naar Liverpool Tjibadak, 7-1 van Mau-
rttius naar Singapore Veendam, New Verk
il dam, pass. 8-1 Kaap Race Wieldrecht
(t), 9-1 van Ras Tanura naar Tj Uban Win-
•um, 6-1 van Antwerpen naar Punta Cardon,
Pass. 9-1 Ouessant Zeeland, New York—Cal
cutta, 10-1 van Madras.
VAN RIJDENDE TRAM
GESPRONGEN
Toen de 44-jarige mevr. I. N. y. d. B-
n. te Den Haag bij het Piet Heinplein
van de rijdende tram sprong, kwam zij
vallen. Zij geraakte daarbij onder de
aanhangwagen en werd gedood.
QOK' alweer echt Amerikaans, zei
moeder Shaddick „of1 course". En
kort daarna arriveerde haar zoon, mèt
zijn vrienden: de veertig Nederlandse
klasgenoten. Nu is men is de V.S. iet
wat ruimer behuisd dan in onze con-
trijen, maar veertig gasten op een
Kerstfeest is wel wat al te erg. Ten
slotte is het niet alles hotel in het
zonnige Miami. Mevrouw Shaddick
schrok dus wel een weinig, maar kwam
weer tot zichzelf, toen bevriende rela
ties haar verzekerden, dat ze zich
graag over een aantal van de „Dut
chies" wilden ontfermen. Het werd
zelfs zo. dat mevrouw Shaddick moei
te moest doen zelf óók een paar gasten
te behouden, want heel Miami scheen
bezeten te zijn van het idee: „Wij moe
ten die veertig knapen een onvergete
lijk Kerstfeest bereiden".
En de meisjes...
QEEN huis in Miami of het stond open
voor onze veertig landgenoten. Ja,
ze werden vaak opgenomen als leden
van de familie en er was bijna geen
feestelijkheid in de stad en in de
V.S. weten ze van feestvieren geduren
de de Kerstweek of de veertig Ne
derlandse luchtvaarders hadden er op
een of andere manier deel aan.
Nu is Miami niet alleen beroemd om
zijn hotels, maar ook om zijn vrouwe
lijke ingezetenen, die van fabelachtige
schoonheid moeten zijn. En de Neder
landers hadden gedurende die Kerst
dagen „de eerste keus".
Honderden uitnodigingen
JN DEZE tropische hoofdstad van een
der Amerikaanse staten namen de
veertig aëronauten aan een geheel
nieuw leven deel. Ze zagen honden
en paardenrennen, ze maakten tochten
per bus en zwommen in de Atlanti
sche Oceaan, terwijl Holland zich hui
verend in shawls en dassen hulde, ril
lend en onderwijl een griepje cultive
rend. Honderden uitnodigingen kregen
de Kerstmisvierders. Kapitein Fred.
van Daalen Wetters (Driebergen) zei:
„We zouden drie maanden nodig heb
ben als we aan alle uitnodigingen ge
hoor gaven. Iedereen is buitengewoon
vriendelijk voor ons geweest, maar
het meest waardeerden wij die uitno
digingen, waardoor we werden opge
nomen als lid van de familie". Miami
overtrof zijn stoutste verwachtingen
en hij vond het verreweg de mooiste
en meest gastvrije stad. die hij in de
a- 'ien jaar, dat hij ever de aardbol
i 't, heeft gezien. F. C. Maatman
u. Jen Haag werd zelfs Scheveningen
omrouw als hij die badplaats verge
leek met het zonnige Miami.
De familie schaatste
TIES BOON, Wim Groening en Joop
van Rijn, allen uit Haarlem, waren
aan het zwemmen in de Oceaan, toen
ze hoorden, dat de ijsclub in Haarlem
geopend was. Joop zei: „Dit is nog
beter dan schaatsen" (sic!) Ties vond
het „zonde" zo gauw te moeten ver
trekken.
Wim legde uit, dat de voorberei
dende training in Randolph Field net
was beëindigd en dat ze nu naar Wil
liams Field in Arizone zouden gaan,
teneinde geoefend te worden in het
vliegen in Jet-vliegtuigen.
Allert van Geuns (Zwolle) raakte
niet uitgepraat over de gastvrijheid van
de familie, die hem had ontvangen. „Ik
voelde me echt thuis", zei hij. „Ze ston
den er op, dat ik alles wat ik wilde uit
de ijskast nam!" Jacob Lagendijk (Bad
hoevedorp) zei, dat het bezoek aan Mia
mi hem een geheel nieuwe zijde van
het Amerikaanse leven had laten zien.
„Jullie hier in Miami moeten wel ge
zond zijn in zo'n heerlijk klimaat".
Genietende Alkmaarder
Carel W. Kohier, een ingezetene van
Alkmaar was gewoon beduusd van alles
wat hij in Miami had ondervonden. „Ik
kan haast niet verwerken wat ik hier
heb gezien", zei hij. „Van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat zijn we tn de
weer zonder tijd een paar minuten rus
tig te kunnen zitten.Zo vierden
veertig Nederlanders het Kerstfeest.
Ver van huis, maar misschien meer
„thuis" dan tn het winterse Holland.
Voor de zoveelste maaf werd ook hier
weer bewezen, dat Nederlanders in het
buitenland welkom zijn.
Pont voor Purmerend
Het was reeds donker toen een
grote vrachtwagen met veel rem-
geknars stopte voor het Hembrug-
veer. Er stond een B op het num
merbord en uit de wagen stapte
een chauffeur, die voor de aller
eerste keer van zijn leven het
Noordzeekanaal aanschou,wcle. Bij
de pontbeambte wilde hij zich
zekerheid verschaffen en daarom
vroeg hij met die onvervalste, in
tonatie, die na honderd jaar nog
de Fries verraadt „waar disse
pont naar toe ging". „Purmer
end", bromde de gevraagde, want
die dacht, dat-ie er op een grove
wijze Werd tussen genomen. „En
de andere pont?"
„Oh, die gaat naar Amsterdam!"
De onbekende chauffeur heeft
daar op die donkere avond alle
wagens, die achter hem stonden
laten voorgaan om eerst een
goede twintig minuten later op de
tweede pont zelf de oversteek te
maken.
Mac Arihur nog sieeds ten
voorbeeld
(Van onze New-Yorkse correspondent)
Het was in het jaar 1935, dat gene
raal Mac Arthur, die toen Chef van de
Generale Staf was, de Staatssecretaris
van het ministerie van Oorlog een uit
eenzetting voorlegde, die een soort
apologie van Djingis Khan voorstelde,
wiens krijgskunde als voorbeeldig
werd geroemd. Mac Arthur kon toen
niet vermoeden, dat hij vijftien jaar la
ter tegenover dezelfde Mongoolse rui
ters zou komen te staan, wier krijgs
haftige deugden hij zo welbespraakt
had aangetoond.
„Zelfs als de beschrijvingen van alle
veldslagen der wereldgeschiedenis ver
loren waren gegaan", zegt hij in iet
thans nog actuele rapport, „en alleen
de beschrijvingen van de veldtochten
van Djingis Khan met alle bijzonder-
heren waren, dan zou de soldaat een
bron van ongekende rijkdom bezitten,
waaruit hij ware schatten aan nuttige
kennie voor de opstelling van toekom
stige legers kon putten. De overwin
ningen van deze bewonderenswaardige
veldheer, waarbij de triomfen van ae
meeste grote legeraanvoerders der ge
schiedenis verbleken, bewijzen zijn «-
feilbaar instinct voor de eerste nood
zakelijkheden van een leger".
„Djingis Khan legde een organisato
rische grondslag, die aan de toenter
tijd heersende omstandigheden aange
past was", schrijft Mac Arthur verder.
„Hij bracht de discipline en de moraal
van zijn troepen op een niveau, dat in
geen enkel ander leger, behalve mis
schien dat van Oromwell, bereikt was.
De perioden van vrede gebruikte hij
om zijn onderofficieren op te leiden en
de ontwikkeling van zijn leger te per-
fectionneren. Tenslotte had hij een
snelheid van actie bereikt, die in ver
gelijking met andere legers van die
t(jd eenvoudig ongelofelijk was. Hoe
wel hij zijn troepen de beste offensie
ve en defensieve uitrusting gaf, iie
Aziatische bekwaamheid maar kon le
veren, weigerde hij toch steeds ze -I
te zeer te belasten, om hun snelheid
van actie niet te verminderen. Over
grote afstanden wisselden zijn leger
afdelingen zo snel en zo in het geheim
van standplaatsen, dat de vijand keer
op keer verrast werd en zijn weer
standsvermogen practisch verlamd
werd. Hij trok over brede stromen en
hoge bergketens, hij nam de op zijn
weg liggende versterkte stellingen in
en zette zijn opmars voort, om volke
ren en hele civilisaties te vernietigen.
Op het slagveld manoeuvreerden zijn
legers zo snel en zo handig, zij sloegen
toe met zo'n vernietigende snelheid,
dat ze soms de overwinning behaalden
op in aantal veel sterkere legers.
Ondanks zijn lust tot vernieling en
zijn wilde wreedheid had hij zeer veel
inzicht in de onveranderlijke noodza
kelijkheden van de oorlogvoering. Dit
zijn de concepties, die de soldaat van
heden uit de bijzonderheden van
Khan's krijgstechniek kan afleiden,
evenals uit zijn tactiek en organisa
tie, zijn ongelofelijke slachterijen, zijn
wreedheid en zijn wildheid. Als men
afziet van de wrede middeleeuwse ge
woontes met al hun lage gruweldaden
dan vormen deze concepties een
eeuwig geldende waarheid, die ook
thans nog óveral toe te passen is,
waar wij een leger moeten opbouwen.
Wij kunnen deze wetten, die 700 jaar
geleden hun waarde bewezen hebben,
niet schenden, als wij een leger wil
len opstellen en onderhouden, dat al
leen de onkwetsbaarheid van ons land
en de duurzaamheid van onze inrich
tingen kan garanderen, als wij op
nieuw de duistere realiteit van de oor
log onder het oog zouden moeten zien.
Loongrens invaliditeitswet
ziektewet en ziekenlondsen-
besluit
De loongrens, welke ih sommige so
ciale verzekeringswetten voorkomt, is
met ingang van 2 Januari j.1. verhoogd
van 4500 tot 4725 gulden per jaar. Het
maximum dagloon, waarnaar de pre
mies en de uitkeringen worden bere
kend, is van 12 op 13 gulden gebracht.
Als ziekenfondspremie, wélke voor de
helft ten laste van de arbeider komt,
moet op het loon 1.8% tot ten "hoogste
23 ct. per dag, f 1.40 per week of f 6.10
per maand worden ingehouden. Ten be
hoeve van de ziekengeldverzekering
kan behoudens toegestane uitzonde
ringen een bedrag van 1% van het
loon tot ten hoogste 13 ct. per dag, 78
ct. per week of f 3.40 per maand wor
den gekort.
(Van onze militaire medewerker).
EEN eenvoudig optelsommetje leert
ons, dat in het jaar 1950 ongeveer
70.000 militairen van de Kon. Land
macht naar Nederland zijn gereoa-
trieerd en gedemobiliseerd. Ruim ze
ventig schepen zijn daartoe van Indo
nesië naar Nederland gevaren, hetgeen
dus wil zeggen, dat er elke vijf dagen
een schip met soldaten voor de kade
lag!
Dit zijn cijfers, waarvoor men res
pect moet hebben. Zij vertegenwoordi
gen een brok arbeid, dat niet gering ir.
Men heeft hard gewerkt, dag en nacht
vaak, terwijl zweetdruppels op bergen
van papier vielen, daar in de K. W. III
kazerne te Djakarta, waar voor elke
militair van hoog tot laag, de repa
triëring begon. Niet minder hard is ®r
gezwoegd op werkdagen, op Zon- en
feestdagen, bij dag en bij nacht, in de
twee herenhuizen aan de Koninginne
gracht te Den Haag. waar de Inspectie
Verkeerswezen zetelt, de instantie, die
regelt het vervoer van de repatriant,
en van zijn bagage, tot voor de deur
van zijn huis. Er is stevig aangepakt bij
het Directoraat voor de Demobilisatie,
door de Voorlichtingsoffcieren en d"
offcieren Sociale Dienst van de diver
se onderdelen.
Er is aan de lopende band gewerkt
in het Demobilisatiecentrum te Amers
foort, waar in één dag de militair wser
burger wordt.
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Gouderak: A. L. v. d
Smit te Onstwedde; te Tjerkgaast: C. D.
Israël e Achlum; te Sappemeer (toezeg
ging): P. W. B. Haseloop te Deinum.
Bedankt voor Hey en BoeicopJ. W
v. d. Linden te Kamerik; voor Sneek (va
cature C. L. Verbaas) en voor Maarsen
(vacature P. Moerenhout): W. Brinkman
te Asperen. Benoemd tot bijzonder
hulpprediker te Batenburg-Horsen: ds L.
Langhorst, oud-predikant bij de protes
tantse kerk in Indonesië.
Gereformeerde Kerken.
Beroepen te WolvaartsdijkJ. Spoel-
stra, candidaat te Meden. Aangeno
men naar Hoboken (Christian Reformed
Church): dr. A. H. Oussoren te Middel
burg.
Gereformeerde Kerken, ond. art. 31 K.O.
Tweetal te Amsterdam-C.: A. Veld
man te Enschede en F. de Vries te 's Gra-
venhage-Oost. Beroepen te Deven
ter: H. van Tongeren te Rouveen: te Gro
ningen, 7e predikantsplaats: A. Jagersma
te IJmuiden.
Gereformeerde Gemeenten.
Tweetal te IersekeM. Heerschap te
Wageningen en L. Kieboom, candidaat te
Barneveld. Bedankt voor Melis-
kerke: F. J. Dieleman te Borsele.
Giften en legaten.
Ds A. J. Wormgoor, Ned. Herv. predi
kant te 's'Gravenhage; ontvfng onder let
ters n.n. een gift van 1000 voor kerk
bouw in wijk 23. Ds. M. N. W. Smit.
Ned. Herv. predikant te 's Gravenhage,
ontving een gift van 500 voor de Pau-
lus Kerk. Wijlen mevr. de weduwe P.
Bos-Schouten te Rijswijk (Z.H.) heeft aan
de Gereformeerde Kerk aldaar gelega
teerd een bedrag van 1 5000, waavan
4000 voor het bouwfonds en 1000 voor
de diaconie.
De Nederlandse coaster „Oranje" (231
ton) die op weg was van Hamburg naar
Amsterdam en daar 7 Januari had moe
ten aankomen, is nog niet binnen. Aan
schepen pp deze route is verzocht naar
de „Oranje" uit te kijken.
PTT VERHOOGDE TARIEF VOOR
HUIS-AAN-HUISVERSPREIDING
Het hoofdbestuur der PTT heeft het
huis aan huisverspreidingstarief ver
hoogd van 0,7 op 0,9 cent per exem
plaar. Deze verhoging is al enige tijd
van kracht en werd zonder meer inge
voerd.
Gisteren zijn voor het eerst gealli
eerde functionarissen en gewezen Duit
se generaals bijeen geweest voor een
informele bespreking over de wijze
waarop West-Duitsland eventueel her
bewapend zal worden in het kader
van het Atlantisch Pact.
Een geallieerde woordvoerder zeide,
dat men niet diep op de bewapenings
vraagstukken ingegaan was. Binnen
een week zou de volgende vergadering
gehouden worden. Maar men verwacht
zal deze reeks besprekingen een maand
in beslag nemen- Men zou een rapport
opstellen, dat kon dienen als basis
voor de besprekingen tueeen kanselier
Adenauer en de geallieerde Hoge Com
missarissen.
Van Duitse zijde is verklaard, dat
een der belangrijkste kwesties, die de
Duitse delegatie op de voorgrond zou
stellen de kwestie van het zenden van
geallieerde versterkingen naar Duits
land zou zijn.
VAN KEMPEN GASTDIRIGENT BIJ
CONCERTGEBOUWORKEST
Paul van Kempen, zal dank zij de
medewerking van de Nederlandse Ra
dio Unie daartoe in de gelegenheid
gesteld, van 27 Januari tot 17 Fe
bruari als gastdirigent een reeks con
certen van het Concertgebouworkest
te Amsterdam dirigeren.
President Truman heeft Maandag
zijn jaarlijkse regeringsverklaring
voor het Amerikaanse Parlement
afgelegd. De President gedurende
zijn rede. Op de achtergrond (links)
Barkley en (rechts)' Rayburn.
(ANP-RADIOTELEFOTO
V.N.-HOOFDKWARTIER GEOPEND
Het nieuwe hoofdkwartier van de
V.N. in Manhatten (New York) is
Dinsdag officieel geopend. Het zal ech
ter nog minstens een half jaar duren
voordat er vergaderingen worden ge
houden.
En tenslotte hebben de mannen en
vrouwen van de Sociale Dienst, van het
Beroepskeuze Advies Centrum en van
tal van andere bemiddelende instanties,
zoals de Nat. Demobilisatie Raad en de
plaatselijke demob. comité's er voor
gezorgd, dat al die oud-militairen be
halve de burgerpet ook nog een bur-
baan kegen.
Zeventigduizend K. L. mannen wer
den in 1950 burger! Mei was de re-
cordmaand; toen werden er in Rot
terdam 12.000 ontscheept.
Februari mocht er ook zijn met
11.000, vooral dank zij de maiestueuze
Pasteur, het Franse zeekasteel, dat in
18 dagen tijds 4.000 man van de Twee
de Divisie van Tandjong Priok naar
Amsterdam bracht. Onder de invloed
van de gebeurtenissen in Indonesië
daalde het tempo der repatriëring.
September bracht een laagte-record
met 1100 man en in December kwam
men maar tot 1700! Bij deze cijfers is
geen rekenig gehouden met de mili
tairen van het voormalige K. N. I. L.
en hun gezinnen, die vooral deze laat
ste maanden in groten getale in Ne
derland ontscheept zijn. Hoeveel mi
litairen van de K. L. zijn er nu in to
taal, sinds het begin van de repatrië
ring, naar Nederland teruggekeerd?
Men kan dit aantal s'ellen op ruim
110.000. Het is wel aardig, hier eens
tegenover te stellen het aantal werk
zoekende gerepatriëerde militairen.
Dit bedroeg op 15 December jl. ruim
2500. waarvan er ech'er ruim 1000 kor
ter dan één maand, en slechts 191
langer dan zes maanden stonden in
geschreven.
Ongetwijfeld een zeer gunstig cijfer,
al vertoont het dan de laatste maan
den weer een geringe stilling Thans
verblijven nog ongeveer 3000 man
van de K. L„ Ingedeeld bij de H-
Brigade, in Indonesië. Binnen enkele
maanden zullen ook zij zijn terugge
keerd in het Moederland.
De oude heer was ver uit koers
van de eigen beschermende i nstee
geraakt en vond hier een gastronomi
sche hartigheid volkomen op haar
plaats. Omslachtig drukte hij de lorg
net wat steviger op de neus, die nog
steeds kouwelijke roodpaarse tinten
toonde, en bracht het geschepte papier
tot vlak voor zijn ogen. Boerenkool
en erwtensoep", dacht hij, „zijn wel
voedzaam en verkwikkend, doch wat
grof en onaesthetisch". Zo had hij vele
bedenkingen, tot zijn aandacht viel op
de omelette. Omelette aux confiti.res,
aux fines herbes, of Omelette Sibérien
ne. Dit laatste vooral scheen hem een
verfijnde doch niettemin manlijke,
stekende en hart en ingewanden ver
warmende schotel toe.
Na zijn bestelling bij de streng ge
plooide en gerokte ober haalde hij zich
likkebaardend allerlei zwoele taferelen
voor de geest van weelderige feestma
len, lange dissen vol nectar en ambro
zijn, en enorme ovale schotels met
dampende omelettes, warm getint en
heerlijk geurend. Toen hij ten slotte
vanuit de verte het kostelijke gerecht
nader gevoerd zag worden, bond hij
zich handenwrijvend van genoegen het
servet om de hals een gecompl:eer
de manipulatie en wachtte op de
dingen die komen gingen.
Toen de schotel evenwel voor hem
was neergezet, ontdekte hij tot rijn
onaangename verrassing dat er geen
warme damp van opsteeg. Hij bezag
de substantie wat nauwgezetter en
toen was het of een kille hand om zijn
hart greep. Nerveus graaide hij naar
zijn vork en prikte er een paar maal
in: het tvas ijs.... Ontmoedigd zonk
de oude heer achterover in zijn stoel.
Sibérienne, was ook geen wow'er.
Hij schudde het wijze hoofd om rijn
eigen bêtise. Het ene kleine glaasie
vurig vocht, dat hij zojuist had geno
ten, maakte hem niet overmoedig ge
noeg om de ober te durven roeven, die
zich verdekt achter een pilaar had op
gesteld. Hiermee zou hij zich immers
door het bekennen van zijn onwetend
heid aan de superieure verachting van
de gerokte prijsgeven. „Laat ik tonen,
dat ik nog een vent ben", dacht hij en
stak manmoedig een lepel in de ijs
berg. Langzaam voelde hij de massa
verlammend koud langs gehemelte en
slokdarm naar beneden glijden. Hij
zette door als admiraal Byrd aan de
Zuidpool.
Tot zijn betrekkelijke vreugde slonk
de barrière zienderogen en de oude
heer voelde zijn moeizaam vergaarde
lichaamswarmte weer in het niet ver
dwijnen. Toen hij ten slotte na hei be-
talingsceremonieel zijn verstijfde lede
maten van de stoel tilde en als een
sneeuwpop naar de deur wankelde,
waarachter de winterse winden dreig
den, had hij alle hoop om nog ooit op
een behagelijke lichaamstempératuur
te komen, opgegeven. Zijn neus er-
toonde dezelfde roo^pnn-sp '*vt els
bij zijn entree. De ober stond tv bif
het haardvuur te koesteren en keek
hem onbewogen na. „Wilt u de deur
goed stuiten?" riep hij nog.
B. D.