Kerstfeest van Hollandse vliegers aan het strand van Miami In 1950 repatriëerden 70000 militairen Dutchieskregen er honderden uitnodigingen van families De krijgskunst van Dsjingis Khan De Duits-geallieerde besprekingen gister begonnen Er komt ,,een vriend vanavond Scheepvaartberichten Miami leefde mee Elke vijf dagen een schip voor de kade KERKELIJK NIEUWS Ongerustheid over coaster „Oranje" Presideni Truman legde regeringsverklaring af Omelelle Sibérienne MET begerige handen grabbelde de verkleumde oude heer naar de lok kende spijskaart op de hoek van het witgedekte tafeltje. Het was een bitter koude dag en na de lange wandeling door de straten, waar de ijzige winter- wind zich gierend liet gelden, deed het hem deugd nu in de weldadige warmte van het Oudhollandse eethuis te zijn. Nog na-huiverend had hij zich een zitje geselecteerd zo dicht mogelijk bij de koesterende gloed van het haardvuur en liet nu zijn ogen gretig over het blanke menu glijden, waarop in zwarte lettertjes de kostelijkste gerechten werden vermeld. WOENSDAG 10 JANUARI 1951 0IT IS nu eens een echt Amerikaans verhaal. Een Amerikaans kerstverhaal nog wel, dat zich afspeelt aan het zonnige Miami-beach in de schone staat Florida. De hoofdpersonen, veertig in getal, zijn rasechte Nederlanders, temeer omdat ze de zucht naar de wijdheid (in casu de onbegrensde hemelruimte) in het bloed hebben en daarom vertoefden in de V.S., waar ze een vlieger-opleiding krijgen. In hun klas, waar wijze heren hen de beginselen van de kunst, die de heer Icarus destijds helaas tevergeefs wenste te leren, bijbrengen, bevindt zich ook John Shaddick uit Miami, Florida, die het met zjjn Nederlandse vrien den uitstekend kan vinden. Zo vriendschappelijk gaat John met de Nederlandse klasgenoten op de school In Randolph Field (Texas) om, dat hij bij de nadering van het Kerstfeest zijn moeder opbelde om te vragen of het goed was, als hij met Kerstmis een paar vrienden mee naar huis nam. Almdijk, 7-1 van Havanna te Houston Al- yraki, 6-1 van Buenos Aires te New York Averdijk, 7-1 van Boston te Baltimore Ak- Jcrumdijk, A'dam—Z.-Afrika, 8-1 van Kaapstad naar Port Elizabeth Althiba, A'dam—W. Afrika, pass. 8-1 Beachyhead Aludra, Bahia JJlanca—R'dam, pass. 8-1 Vitorja Amsteldiep, A'dam—W.-Indie, pass. 8-1 St. Miguel Am- ftelpark, A'dam—Basrah, 8-1 dwars Djeddah Arendskerk, 8-1 van Brisbane naar Melbourne Arkeldijk, 7-1 van New Orleans naar Le Havre Aalsdijk, 8-1 van Le Havre naar Antwerpen Alphar d, Rosario—R'dam, 8-1 %an Antwerpen Arnedijk, 8-1 van Tampico naar New Orleans Axeldijk, 9-1 van Recife te Rio de Janeiro Blommersdijk, 8-1 te Nor folk Bonaire, 8-1 van A'dam naar W.- IneU© Caltex Delft (t), Ras Tanura—R'dam, pass. 8-1 Makalla Caltex Nederland (t), Ras Tanura—R'dam, 8-1 in Perzische Golf Gele bes, Sorong—A'dam, 9-1 te Singapore Cla- vella (t), 9-1 van Ras Tanura naar Suez Dalerdijk, 9-1 van Vancouver te R'dam Delft, 9-1 van Puerto Limon te A'dam Die- merdijk, R'dam—Vancouver, 8-1 van Los An- geles naar San Francisco Edam, R'dam— New York, pass. 8-1 Start Point Esso Den Haag (t), 9-1 v.m. van Vado te Aruba ver wacht Esso Rotterdam (t), 8-1 van Aruba naar R'dam Gaasterland, 9-1 van A'dam naar Z.-Amerika Groote Beer, pass. 8-1 Kaap St Vincent naar A'dam Haarlem, Cristobal—A'dam, 8-1 bij Sombrero Eiland Helicon, 9-1 te Puerto Plata Hydra, A'dam— W.-Indje, 9-1 te Puerto Barrios Java, 8-1 van New York te Baltimore Johan van Ol- denbamevelt, A'dam—Fremantle, 8-1 600 mijl auid van Cocos Eilanden Kota Agoeng, Dja- karta—R'dam, 11-1 van Genua Kota Baroe, Djakarta—R'dam, 8-1 van Belawan, 9-1 te Kan tang. Lawak, 8-1 van Seattle naar Manilla Langlee Scott, Yokohama—R'dam, 8-1 van Singapore Lekkerkerk, Calcutta—R'dam, 8-1 te Karachi Maashaven, R'dam—Buenos Aires, pass. 8-1 Burlings Meerkerk, R'dam—Syd- wy, pass. 8-1 Kreta Muiderkerk, A'dam— Kaapstad, pass. 8-1 Kaap Verde Murena (t), R'dam—Mena al Ahmadi, pass. 8-1 Masira Nestor, A'dam—Levant, 8-1 van Algiers naar lunis Noordam, R'dam—New York, pass. •-1 Kaap Sable Oranje, Djakarta—A'dam, 8-1 van Singapore naar Belawan Ondina <t), 9-1 van Le Havre te Curagao Park haven, Bahia Blanca—R'dam, pass. 8-1 Fi ksten© Poelau Laut, 7-1 van Surabaja te Djakarta Prins Frederik Hendrik, R'dam— Valencia, pass. 8-1 Kaap Villano Radja, 8-1 van Durban, 9-1 te Lorenzo Marquez Ranchi, Djakarta—A'dam, 8-1 van Port Said Rijnland» Buenos Aires—A'dam, pass. 8-1 Bur- Rngs Samarinda, Calcutta—Pacific, 8-1 te Vancouver Singkep, Brisbane—Makassar, 8-1 van Mackay Sliedrecht (t), Bandersapoer —La Plata, pass. 8-1 Durban Sloterdijk, T-l te Mobile Stad Schiedam, Vlaardingen— Saffi, pass. 8-1 Finisterre Stentor, Valencia— R'dam, pass. 8-1 Gibraltar - Sibajak, Dja karta—R'dam, 9-1, 23 uur, te Hoek van Hol land verwacht Tosari, Newport News—Dja karta, 9-1 van Alexandrie naar Port Said Trompenberg, Savanna—Le Havre, pass. 8-1 Rermuda Taria (t), R'dam—Bahrein, pass. 8-1 Masira Tawali, Surabaja—A'dam, 8-1 bij Malta naar Liverpool Tjibadak, 7-1 van Mau- rttius naar Singapore Veendam, New Verk il dam, pass. 8-1 Kaap Race Wieldrecht (t), 9-1 van Ras Tanura naar Tj Uban Win- •um, 6-1 van Antwerpen naar Punta Cardon, Pass. 9-1 Ouessant Zeeland, New York—Cal cutta, 10-1 van Madras. VAN RIJDENDE TRAM GESPRONGEN Toen de 44-jarige mevr. I. N. y. d. B- n. te Den Haag bij het Piet Heinplein van de rijdende tram sprong, kwam zij vallen. Zij geraakte daarbij onder de aanhangwagen en werd gedood. QOK' alweer echt Amerikaans, zei moeder Shaddick „of1 course". En kort daarna arriveerde haar zoon, mèt zijn vrienden: de veertig Nederlandse klasgenoten. Nu is men is de V.S. iet wat ruimer behuisd dan in onze con- trijen, maar veertig gasten op een Kerstfeest is wel wat al te erg. Ten slotte is het niet alles hotel in het zonnige Miami. Mevrouw Shaddick schrok dus wel een weinig, maar kwam weer tot zichzelf, toen bevriende rela ties haar verzekerden, dat ze zich graag over een aantal van de „Dut chies" wilden ontfermen. Het werd zelfs zo. dat mevrouw Shaddick moei te moest doen zelf óók een paar gasten te behouden, want heel Miami scheen bezeten te zijn van het idee: „Wij moe ten die veertig knapen een onvergete lijk Kerstfeest bereiden". En de meisjes... QEEN huis in Miami of het stond open voor onze veertig landgenoten. Ja, ze werden vaak opgenomen als leden van de familie en er was bijna geen feestelijkheid in de stad en in de V.S. weten ze van feestvieren geduren de de Kerstweek of de veertig Ne derlandse luchtvaarders hadden er op een of andere manier deel aan. Nu is Miami niet alleen beroemd om zijn hotels, maar ook om zijn vrouwe lijke ingezetenen, die van fabelachtige schoonheid moeten zijn. En de Neder landers hadden gedurende die Kerst dagen „de eerste keus". Honderden uitnodigingen JN DEZE tropische hoofdstad van een der Amerikaanse staten namen de veertig aëronauten aan een geheel nieuw leven deel. Ze zagen honden en paardenrennen, ze maakten tochten per bus en zwommen in de Atlanti sche Oceaan, terwijl Holland zich hui verend in shawls en dassen hulde, ril lend en onderwijl een griepje cultive rend. Honderden uitnodigingen kregen de Kerstmisvierders. Kapitein Fred. van Daalen Wetters (Driebergen) zei: „We zouden drie maanden nodig heb ben als we aan alle uitnodigingen ge hoor gaven. Iedereen is buitengewoon vriendelijk voor ons geweest, maar het meest waardeerden wij die uitno digingen, waardoor we werden opge nomen als lid van de familie". Miami overtrof zijn stoutste verwachtingen en hij vond het verreweg de mooiste en meest gastvrije stad. die hij in de a- 'ien jaar, dat hij ever de aardbol i 't, heeft gezien. F. C. Maatman u. Jen Haag werd zelfs Scheveningen omrouw als hij die badplaats verge leek met het zonnige Miami. De familie schaatste TIES BOON, Wim Groening en Joop van Rijn, allen uit Haarlem, waren aan het zwemmen in de Oceaan, toen ze hoorden, dat de ijsclub in Haarlem geopend was. Joop zei: „Dit is nog beter dan schaatsen" (sic!) Ties vond het „zonde" zo gauw te moeten ver trekken. Wim legde uit, dat de voorberei dende training in Randolph Field net was beëindigd en dat ze nu naar Wil liams Field in Arizone zouden gaan, teneinde geoefend te worden in het vliegen in Jet-vliegtuigen. Allert van Geuns (Zwolle) raakte niet uitgepraat over de gastvrijheid van de familie, die hem had ontvangen. „Ik voelde me echt thuis", zei hij. „Ze ston den er op, dat ik alles wat ik wilde uit de ijskast nam!" Jacob Lagendijk (Bad hoevedorp) zei, dat het bezoek aan Mia mi hem een geheel nieuwe zijde van het Amerikaanse leven had laten zien. „Jullie hier in Miami moeten wel ge zond zijn in zo'n heerlijk klimaat". Genietende Alkmaarder Carel W. Kohier, een ingezetene van Alkmaar was gewoon beduusd van alles wat hij in Miami had ondervonden. „Ik kan haast niet verwerken wat ik hier heb gezien", zei hij. „Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat zijn we tn de weer zonder tijd een paar minuten rus tig te kunnen zitten.Zo vierden veertig Nederlanders het Kerstfeest. Ver van huis, maar misschien meer „thuis" dan tn het winterse Holland. Voor de zoveelste maaf werd ook hier weer bewezen, dat Nederlanders in het buitenland welkom zijn. Pont voor Purmerend Het was reeds donker toen een grote vrachtwagen met veel rem- geknars stopte voor het Hembrug- veer. Er stond een B op het num merbord en uit de wagen stapte een chauffeur, die voor de aller eerste keer van zijn leven het Noordzeekanaal aanschou,wcle. Bij de pontbeambte wilde hij zich zekerheid verschaffen en daarom vroeg hij met die onvervalste, in tonatie, die na honderd jaar nog de Fries verraadt „waar disse pont naar toe ging". „Purmer end", bromde de gevraagde, want die dacht, dat-ie er op een grove wijze Werd tussen genomen. „En de andere pont?" „Oh, die gaat naar Amsterdam!" De onbekende chauffeur heeft daar op die donkere avond alle wagens, die achter hem stonden laten voorgaan om eerst een goede twintig minuten later op de tweede pont zelf de oversteek te maken. Mac Arihur nog sieeds ten voorbeeld (Van onze New-Yorkse correspondent) Het was in het jaar 1935, dat gene raal Mac Arthur, die toen Chef van de Generale Staf was, de Staatssecretaris van het ministerie van Oorlog een uit eenzetting voorlegde, die een soort apologie van Djingis Khan voorstelde, wiens krijgskunde als voorbeeldig werd geroemd. Mac Arthur kon toen niet vermoeden, dat hij vijftien jaar la ter tegenover dezelfde Mongoolse rui ters zou komen te staan, wier krijgs haftige deugden hij zo welbespraakt had aangetoond. „Zelfs als de beschrijvingen van alle veldslagen der wereldgeschiedenis ver loren waren gegaan", zegt hij in iet thans nog actuele rapport, „en alleen de beschrijvingen van de veldtochten van Djingis Khan met alle bijzonder- heren waren, dan zou de soldaat een bron van ongekende rijkdom bezitten, waaruit hij ware schatten aan nuttige kennie voor de opstelling van toekom stige legers kon putten. De overwin ningen van deze bewonderenswaardige veldheer, waarbij de triomfen van ae meeste grote legeraanvoerders der ge schiedenis verbleken, bewijzen zijn «- feilbaar instinct voor de eerste nood zakelijkheden van een leger". „Djingis Khan legde een organisato rische grondslag, die aan de toenter tijd heersende omstandigheden aange past was", schrijft Mac Arthur verder. „Hij bracht de discipline en de moraal van zijn troepen op een niveau, dat in geen enkel ander leger, behalve mis schien dat van Oromwell, bereikt was. De perioden van vrede gebruikte hij om zijn onderofficieren op te leiden en de ontwikkeling van zijn leger te per- fectionneren. Tenslotte had hij een snelheid van actie bereikt, die in ver gelijking met andere legers van die t(jd eenvoudig ongelofelijk was. Hoe wel hij zijn troepen de beste offensie ve en defensieve uitrusting gaf, iie Aziatische bekwaamheid maar kon le veren, weigerde hij toch steeds ze -I te zeer te belasten, om hun snelheid van actie niet te verminderen. Over grote afstanden wisselden zijn leger afdelingen zo snel en zo in het geheim van standplaatsen, dat de vijand keer op keer verrast werd en zijn weer standsvermogen practisch verlamd werd. Hij trok over brede stromen en hoge bergketens, hij nam de op zijn weg liggende versterkte stellingen in en zette zijn opmars voort, om volke ren en hele civilisaties te vernietigen. Op het slagveld manoeuvreerden zijn legers zo snel en zo handig, zij sloegen toe met zo'n vernietigende snelheid, dat ze soms de overwinning behaalden op in aantal veel sterkere legers. Ondanks zijn lust tot vernieling en zijn wilde wreedheid had hij zeer veel inzicht in de onveranderlijke noodza kelijkheden van de oorlogvoering. Dit zijn de concepties, die de soldaat van heden uit de bijzonderheden van Khan's krijgstechniek kan afleiden, evenals uit zijn tactiek en organisa tie, zijn ongelofelijke slachterijen, zijn wreedheid en zijn wildheid. Als men afziet van de wrede middeleeuwse ge woontes met al hun lage gruweldaden dan vormen deze concepties een eeuwig geldende waarheid, die ook thans nog óveral toe te passen is, waar wij een leger moeten opbouwen. Wij kunnen deze wetten, die 700 jaar geleden hun waarde bewezen hebben, niet schenden, als wij een leger wil len opstellen en onderhouden, dat al leen de onkwetsbaarheid van ons land en de duurzaamheid van onze inrich tingen kan garanderen, als wij op nieuw de duistere realiteit van de oor log onder het oog zouden moeten zien. Loongrens invaliditeitswet ziektewet en ziekenlondsen- besluit De loongrens, welke ih sommige so ciale verzekeringswetten voorkomt, is met ingang van 2 Januari j.1. verhoogd van 4500 tot 4725 gulden per jaar. Het maximum dagloon, waarnaar de pre mies en de uitkeringen worden bere kend, is van 12 op 13 gulden gebracht. Als ziekenfondspremie, wélke voor de helft ten laste van de arbeider komt, moet op het loon 1.8% tot ten "hoogste 23 ct. per dag, f 1.40 per week of f 6.10 per maand worden ingehouden. Ten be hoeve van de ziekengeldverzekering kan behoudens toegestane uitzonde ringen een bedrag van 1% van het loon tot ten hoogste 13 ct. per dag, 78 ct. per week of f 3.40 per maand wor den gekort. (Van onze militaire medewerker). EEN eenvoudig optelsommetje leert ons, dat in het jaar 1950 ongeveer 70.000 militairen van de Kon. Land macht naar Nederland zijn gereoa- trieerd en gedemobiliseerd. Ruim ze ventig schepen zijn daartoe van Indo nesië naar Nederland gevaren, hetgeen dus wil zeggen, dat er elke vijf dagen een schip met soldaten voor de kade lag! Dit zijn cijfers, waarvoor men res pect moet hebben. Zij vertegenwoordi gen een brok arbeid, dat niet gering ir. Men heeft hard gewerkt, dag en nacht vaak, terwijl zweetdruppels op bergen van papier vielen, daar in de K. W. III kazerne te Djakarta, waar voor elke militair van hoog tot laag, de repa triëring begon. Niet minder hard is ®r gezwoegd op werkdagen, op Zon- en feestdagen, bij dag en bij nacht, in de twee herenhuizen aan de Koninginne gracht te Den Haag. waar de Inspectie Verkeerswezen zetelt, de instantie, die regelt het vervoer van de repatriant, en van zijn bagage, tot voor de deur van zijn huis. Er is stevig aangepakt bij het Directoraat voor de Demobilisatie, door de Voorlichtingsoffcieren en d" offcieren Sociale Dienst van de diver se onderdelen. Er is aan de lopende band gewerkt in het Demobilisatiecentrum te Amers foort, waar in één dag de militair wser burger wordt. Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Gouderak: A. L. v. d Smit te Onstwedde; te Tjerkgaast: C. D. Israël e Achlum; te Sappemeer (toezeg ging): P. W. B. Haseloop te Deinum. Bedankt voor Hey en BoeicopJ. W v. d. Linden te Kamerik; voor Sneek (va cature C. L. Verbaas) en voor Maarsen (vacature P. Moerenhout): W. Brinkman te Asperen. Benoemd tot bijzonder hulpprediker te Batenburg-Horsen: ds L. Langhorst, oud-predikant bij de protes tantse kerk in Indonesië. Gereformeerde Kerken. Beroepen te WolvaartsdijkJ. Spoel- stra, candidaat te Meden. Aangeno men naar Hoboken (Christian Reformed Church): dr. A. H. Oussoren te Middel burg. Gereformeerde Kerken, ond. art. 31 K.O. Tweetal te Amsterdam-C.: A. Veld man te Enschede en F. de Vries te 's Gra- venhage-Oost. Beroepen te Deven ter: H. van Tongeren te Rouveen: te Gro ningen, 7e predikantsplaats: A. Jagersma te IJmuiden. Gereformeerde Gemeenten. Tweetal te IersekeM. Heerschap te Wageningen en L. Kieboom, candidaat te Barneveld. Bedankt voor Melis- kerke: F. J. Dieleman te Borsele. Giften en legaten. Ds A. J. Wormgoor, Ned. Herv. predi kant te 's'Gravenhage; ontvfng onder let ters n.n. een gift van 1000 voor kerk bouw in wijk 23. Ds. M. N. W. Smit. Ned. Herv. predikant te 's Gravenhage, ontving een gift van 500 voor de Pau- lus Kerk. Wijlen mevr. de weduwe P. Bos-Schouten te Rijswijk (Z.H.) heeft aan de Gereformeerde Kerk aldaar gelega teerd een bedrag van 1 5000, waavan 4000 voor het bouwfonds en 1000 voor de diaconie. De Nederlandse coaster „Oranje" (231 ton) die op weg was van Hamburg naar Amsterdam en daar 7 Januari had moe ten aankomen, is nog niet binnen. Aan schepen pp deze route is verzocht naar de „Oranje" uit te kijken. PTT VERHOOGDE TARIEF VOOR HUIS-AAN-HUISVERSPREIDING Het hoofdbestuur der PTT heeft het huis aan huisverspreidingstarief ver hoogd van 0,7 op 0,9 cent per exem plaar. Deze verhoging is al enige tijd van kracht en werd zonder meer inge voerd. Gisteren zijn voor het eerst gealli eerde functionarissen en gewezen Duit se generaals bijeen geweest voor een informele bespreking over de wijze waarop West-Duitsland eventueel her bewapend zal worden in het kader van het Atlantisch Pact. Een geallieerde woordvoerder zeide, dat men niet diep op de bewapenings vraagstukken ingegaan was. Binnen een week zou de volgende vergadering gehouden worden. Maar men verwacht zal deze reeks besprekingen een maand in beslag nemen- Men zou een rapport opstellen, dat kon dienen als basis voor de besprekingen tueeen kanselier Adenauer en de geallieerde Hoge Com missarissen. Van Duitse zijde is verklaard, dat een der belangrijkste kwesties, die de Duitse delegatie op de voorgrond zou stellen de kwestie van het zenden van geallieerde versterkingen naar Duits land zou zijn. VAN KEMPEN GASTDIRIGENT BIJ CONCERTGEBOUWORKEST Paul van Kempen, zal dank zij de medewerking van de Nederlandse Ra dio Unie daartoe in de gelegenheid gesteld, van 27 Januari tot 17 Fe bruari als gastdirigent een reeks con certen van het Concertgebouworkest te Amsterdam dirigeren. President Truman heeft Maandag zijn jaarlijkse regeringsverklaring voor het Amerikaanse Parlement afgelegd. De President gedurende zijn rede. Op de achtergrond (links) Barkley en (rechts)' Rayburn. (ANP-RADIOTELEFOTO V.N.-HOOFDKWARTIER GEOPEND Het nieuwe hoofdkwartier van de V.N. in Manhatten (New York) is Dinsdag officieel geopend. Het zal ech ter nog minstens een half jaar duren voordat er vergaderingen worden ge houden. En tenslotte hebben de mannen en vrouwen van de Sociale Dienst, van het Beroepskeuze Advies Centrum en van tal van andere bemiddelende instanties, zoals de Nat. Demobilisatie Raad en de plaatselijke demob. comité's er voor gezorgd, dat al die oud-militairen be halve de burgerpet ook nog een bur- baan kegen. Zeventigduizend K. L. mannen wer den in 1950 burger! Mei was de re- cordmaand; toen werden er in Rot terdam 12.000 ontscheept. Februari mocht er ook zijn met 11.000, vooral dank zij de maiestueuze Pasteur, het Franse zeekasteel, dat in 18 dagen tijds 4.000 man van de Twee de Divisie van Tandjong Priok naar Amsterdam bracht. Onder de invloed van de gebeurtenissen in Indonesië daalde het tempo der repatriëring. September bracht een laagte-record met 1100 man en in December kwam men maar tot 1700! Bij deze cijfers is geen rekenig gehouden met de mili tairen van het voormalige K. N. I. L. en hun gezinnen, die vooral deze laat ste maanden in groten getale in Ne derland ontscheept zijn. Hoeveel mi litairen van de K. L. zijn er nu in to taal, sinds het begin van de repatrië ring, naar Nederland teruggekeerd? Men kan dit aantal s'ellen op ruim 110.000. Het is wel aardig, hier eens tegenover te stellen het aantal werk zoekende gerepatriëerde militairen. Dit bedroeg op 15 December jl. ruim 2500. waarvan er ech'er ruim 1000 kor ter dan één maand, en slechts 191 langer dan zes maanden stonden in geschreven. Ongetwijfeld een zeer gunstig cijfer, al vertoont het dan de laatste maan den weer een geringe stilling Thans verblijven nog ongeveer 3000 man van de K. L„ Ingedeeld bij de H- Brigade, in Indonesië. Binnen enkele maanden zullen ook zij zijn terugge keerd in het Moederland. De oude heer was ver uit koers van de eigen beschermende i nstee geraakt en vond hier een gastronomi sche hartigheid volkomen op haar plaats. Omslachtig drukte hij de lorg net wat steviger op de neus, die nog steeds kouwelijke roodpaarse tinten toonde, en bracht het geschepte papier tot vlak voor zijn ogen. Boerenkool en erwtensoep", dacht hij, „zijn wel voedzaam en verkwikkend, doch wat grof en onaesthetisch". Zo had hij vele bedenkingen, tot zijn aandacht viel op de omelette. Omelette aux confiti.res, aux fines herbes, of Omelette Sibérien ne. Dit laatste vooral scheen hem een verfijnde doch niettemin manlijke, stekende en hart en ingewanden ver warmende schotel toe. Na zijn bestelling bij de streng ge plooide en gerokte ober haalde hij zich likkebaardend allerlei zwoele taferelen voor de geest van weelderige feestma len, lange dissen vol nectar en ambro zijn, en enorme ovale schotels met dampende omelettes, warm getint en heerlijk geurend. Toen hij ten slotte vanuit de verte het kostelijke gerecht nader gevoerd zag worden, bond hij zich handenwrijvend van genoegen het servet om de hals een gecompl:eer de manipulatie en wachtte op de dingen die komen gingen. Toen de schotel evenwel voor hem was neergezet, ontdekte hij tot rijn onaangename verrassing dat er geen warme damp van opsteeg. Hij bezag de substantie wat nauwgezetter en toen was het of een kille hand om zijn hart greep. Nerveus graaide hij naar zijn vork en prikte er een paar maal in: het tvas ijs.... Ontmoedigd zonk de oude heer achterover in zijn stoel. Sibérienne, was ook geen wow'er. Hij schudde het wijze hoofd om rijn eigen bêtise. Het ene kleine glaasie vurig vocht, dat hij zojuist had geno ten, maakte hem niet overmoedig ge noeg om de ober te durven roeven, die zich verdekt achter een pilaar had op gesteld. Hiermee zou hij zich immers door het bekennen van zijn onwetend heid aan de superieure verachting van de gerokte prijsgeven. „Laat ik tonen, dat ik nog een vent ben", dacht hij en stak manmoedig een lepel in de ijs berg. Langzaam voelde hij de massa verlammend koud langs gehemelte en slokdarm naar beneden glijden. Hij zette door als admiraal Byrd aan de Zuidpool. Tot zijn betrekkelijke vreugde slonk de barrière zienderogen en de oude heer voelde zijn moeizaam vergaarde lichaamswarmte weer in het niet ver dwijnen. Toen hij ten slotte na hei be- talingsceremonieel zijn verstijfde lede maten van de stoel tilde en als een sneeuwpop naar de deur wankelde, waarachter de winterse winden dreig den, had hij alle hoop om nog ooit op een behagelijke lichaamstempératuur te komen, opgegeven. Zijn neus er- toonde dezelfde roo^pnn-sp '*vt els bij zijn entree. De ober stond tv bif het haardvuur te koesteren en keek hem onbewogen na. „Wilt u de deur goed stuiten?" riep hij nog. B. D.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 5