Het lied van het IJselmeer,
lied van Hollands trots
Een donkere streep: begin
ven een nieuwe polder
De dijk van de
Oosterpolder in
1956 klaar?
Driejarig kind te Zaandijk te water
geraakt en verdronken
Televisie mag rret ontaarden in
een culturele mislukking
Meeuwen_Jrekkenkringen boven dijkmassiet
Vaklui
Driehonderd man
De Speragromt
De dijk
Uren van verschrikkelijke spanning
Schip met Koreatroepen
aan de grond gelopen
Hande.sverdrag met
Griekenland
Een bekwaam man moet
haar leiden
MARKT PURMEREND
Overzicht' Het was wel begrijpelijk
Nieuwe Britse ambassadeur
in Moskou
WOENe
WOENSDAG 15 AUGUSTUS 1951
(Van onze speciale verslaggever)
IN de restaurants aan de haven, op de nlezierhoten i
straten wordt het gehoord. Dag en nacht klinkt h t h e vlsaf8la8 en 111 de
melodieus: het lied van het IJselmeer ,1 Har,eVe" 6Ve"
jongsaf gehoord en er vnrt^d mee Va"
ze kennen eikaars geheimen. Ze zijn door de eeuwen he en /,e('
verbanden geweest, Hebben de
van wat er In de Zuiderzee aan zilverkleurig banket verscholen wa^ D -
Zuiderzee is n et meer. De kinderen op school slaan hun boekjes open en zien
grote zwarte letters dwars door een lichtblauwe plek: IJselmeer heet nu de
plaats, waar hun vaders dikwijls hun leven waagden voor het dagelbks broo l
Maar het lied van het Uselmeerders is de Hardenvijkérs Lk diSaar ge
worden. Soms wandelen ze op de boulevard en turen naar de horizon ver-
weg, een tere grijze l.jn, als getrokken door een meesterhand. Ergens is dL
iy„ onderbroken door een donker massief: de dijk, die is het waarover de
Harderwijkers praten. Hij ligt een eind van de kust, donker en imposant
Silhouetten v an draglines en zuigers steken scherp a Sen de hemel Ook
dtór klinkt het lied van het IJselmeer, gezongen door motoren en Zeuwem
Een donkere streep: begin van een nieuw werk, waarop ons volk trots kan
zijn!
Met dijkgedeelte, dat voor de kust van
Harderwijk in zee ligt, vormt, met
een drietal andere percelen, die elders
op het IJselmeer zijn te vinden, het
begin van een nieuwe landaanwinning:
de Oosterpolder. Op de kaarten van de
Dienst der Zuiderzeewerken staat dit
deel aangegeven als perceel S. Een heel
eind verder in zee ligt een tweede
perceel, en in de nabijheid van Kam
pen vindt men de beide laatste perce
len, Op deze vier punten rijst een dijk
gedeelte boven zee uit, overal even in
drukwekkend en massief: de pijlers
van een nieuwe polder, de voorposten
in Neêrlands vreedzame strijd om uit
breiding van ons grondgebied, dat ve
len nu reeds geen waarborgen meer
biedt voor een behoorlijke toekomst.
De Noord-Oostpolder is gereed geko
men en biedt talrijke landbouwers be
vredigende perspectieven. Maar de
schare van hen, die de aarde tvillen
bebouwen, zoals ook hun vader en
grootvaders dat deden, lijkt niet te tel
len. Daarom is het zovelen een vreug
de, te turen naar de horizon, als ze op
de Harderwijker boulevard staan. Niet,
dat de Oosterpolder in een handom
draai gereed zou zijn Voor het zo
ver is, zullen de bladeren nog vele ma
len van de bomen zijn gevallen. Maar
het begin is er. En er wordt hard, heel
hard gewerkt.
Het was in de maand Maart van dit
jaar, dat de Harderwijkers bemerkten,
dat er grote dingen op til waren.
De Dienst der Zuiderzeewerken
sloeg er zijn „tenten" op, het aanzien
van de haven veranderde. Drukte en
bedrijvigheid heersten alom, toen met
de aanleg van de werkhaven werd be
gonnen, de basis van de werkzaam
heden in perceel S.
De „Eendracht" en de „Gorinchem",
twee baggermolens van de Z.Z.-combi
natie, maakten een aanvang met het
baggeren van een geul, die van de ha
ven leidt naar een punt, twaalf kilo
meter in zee. Die geul was daar zeker
niet overbodig, wanneer men let op de
diepgang van de schepen, die bij de
aanleg van de dijk betrokken zijn. De
vaargeul kreeg een breedte van 35 m.
De diepte is 3% m. Dat is voldoende
voor alle benodigde vaartuigen. Het
waren trouwens niet alleen de beide
baggermolens, die ijverig aan het ploe
teren waren geslagen. De aannemers
(de Z.Z.-combinatie: Van de Hoeve en
Zanen-Verstoep en Van Oordt en De
Klerk) hadden hun handen vol met de
aanleg van een werkhaven, vlak bij de
Harderwijker haven.
„£en beetje bij Evert...!".
Aannemer De Klerk uit Werkendam
staat wijdbeens op de „helling" van de
werkhaven, in dat gedeelte, waar de
zinkstukkcn gemaakt worden. Met zijn
rechterhand onderstreept hij zijn aan
wijzingen, die bestemd zijn voor de
schipper van de sleepboot „Urk", die
langszij komt en manoeuvreert met een
boot, waarin een lading basalt is ge
stort, en een zinkstuk. Even komt er
een machtig gegrom uit het binnenste
van de „Urk", dan draait de boot in de
gewenste positie en het verslepen van
de materialen kan beginnen.
Van 's morgens vroeg tot 's avonds
laat is het een drukte van jewelste in
do werkhaven. Wie de slagboom bij de
flats met hun stoere namen is gepas-
seerd, merkt dat direct.
Stevige kerels met opgestroopte mou
ten zijn er aan de arbeid: de rijswer-
1-ers uit het Zuiden De meesten komen
hit Werkendam.
..Vaklui.. verklaart aannemer De
Klerk. Je kunt het zien aan de wijze,
waarop ze met hun materiaal, rijshout
en rietmatten, omgaan. Stevig en snel
gaan hun gespierde handen door het
hout, dat in elkaar gevlochten wordt
tot weer een nieuw zinkstuk. dat straks
haar de dijk zal gaan, om daar, met
stenen beladen, ter weerszijden tot zin
ken te worden gebracht. Vrolijke jon
gens zijn het, die Werkendammers. Bij
na allemaal heten ze Bakker, of Beens,
of PlezierDat kon nog wel eens
verwarring geven, ware het niet, dat
hun voornamen nogal verschillen.
£lk zinkstuk wordt, zodra het gereed
is, van de helling losgemaakt, waar
na de „tewaterlating" een kwestie van
een ogenblik is. Op elk kraagstuk zit
een zestal proppen, waaraan de kabels
worden bevestigd, wanneer de stukken
versleept worden. De stukken hebben
een lengte van ruim dertig en een
breedte van zeven a acht meter. Hoe
veel er per dag gemaakt worden? De
opzichter schuift zijn hoed achter op
zijn hoofd en denkt even na. Tja. vol
gens plan vier of vijf per dag. Maar
dat verschilt nog wel eensEen
ploeg van twaalf man werkt ongeveer
drie uur aan één zinkstuk.
„Sinds begin Juni zijn er hier 75
zinkstukken weggesleept" vertelt hij.
„Voor dit perceel zijn er ongeveer dui
zend nodigEr is voor de rijswer-
kers uit Werkendam dus nog wel even
werk aan de winkel.
„Nouzegt rijswerker P. Visser,
die zo'n twihtig jaar ervaring heeft mét
dit werk. Hij heeft al heel wat zink
stukken onder handen gehad. Bij de
werkzaamheden aan de N.O.-polder en
in Zeeland. Hij noemt nog veel meer
namen. Schouwen-Duiveland. „Kent U
Rammekes bij Vlissingen Daar
heeft Visser ook nog gewerkt.
Er is veel te zien in de werkhaven.
Enorme hoeveelheden hout en riet zijn
er opgestapeld. En damwand. Aan de
overzijde stapelen zich grote steen
massa's op, die straks zullen dienen
voor de bescherming van de dijk.
Daartoe gebruikt men ook de zgn.
Koreaanse zakken, waarvan grote hoe
veelheden vertegenwoordigd zijn.
\Jiet ver van de werkhaven staat een
groen geschilderd houten huisje com
mandopost in deze strijd om 'tland: de
directiekeet. „Neemt U maar een
stoelnodigt H. Olofsen uit Urk
ons uit. Deze gastvrije tijdschrijver
werkt met zijn collega, W. Blokland uit
Lemmer, aan een geheel ander onder
deel van het goede „raderwerk". Deze
heren controleren het aantal man-uren.
Ze rekenen met een doorzettingsver
mogen, dat respect afdwingt. Ze maken
een kostprijsberekening van de dijk.
In totaal zijn er bij de werkzaam
heden in perceel S. zo'n driehonderd
man betrokken, die allen 's avonds
worden ondergebracht in barakken of
aan boord van de schepen slapen.
Ieder zorgt zelf voor zijn brood, maar
elke ploeg brengt een kok mee voor
het warme eten. Dat moet ook wel,
want al die mannen kunnen moeilijk
's avonds een kip roosteren boven huri
kampvuurtje
jyjen hoopt de Oosterpolder in 1956
klaar te hebben. Begrijp me goed:
dan is alleen de dijk dicht. Voor het
uitpompen van het water kunt U wel
een jaar rekenen
Ingenieur J. Middelburg, de maji, die
de verantwoordelijkheid draagt voor
de werkzaamheden in perceel S. staat
op de achtersteven van de directieboot
„Spera",' en tikt in gedachten met een
stok op het dak van de kajuit. Op rus
tige sympathieke wijze vertelt de jonge
ingenieur, die drie jaar geleden uit
Delft kwam, een en ander over de dijk
en over de toekomstige Oosterpolder.
„De nieuwe polder heeft een opper
vlakte van ongeveer 50.000 H.A., dus
nagenoeg gelijk aan die van de N.O.-
polder".
„Komt er een weg van Harderwijk
naar Flevostad, de toekomstige hoofd
stad der poldercomplexen?"
„Dat ligt inderdaad in de bedoeling.
Die weg zal dan over de dijk gaan.
Maar misschien komt er later ook een
weg door de polder
Dan maakt de „Spera" plotseling een
scherpe bocht. Reusachtige gevaarten
doemen voor ons op. Draglines en zui
gers. En daarachter ligt de dijk.
j^jeeuwen trekken grote kringen bo
ven de dijk, die thans over 'n lengte
van ruim een kilometer boven water
uitsteekt en aan weerszijden gestoken
is in een keurslijf van steen. Aan de
Noordzijde is de bekleding van basalt,
aan de andere kant van klinkers.
Ergens is een dragline bezig de zand-
kern van de dijk te bekleden met een
laag kleileem, dat gebaggerd wordt bij
Urk. Mannen lopen over de dijk, de
meesten hebben een pet op en alle
maal dragen ze stevige laarzen.
Midden op de dijk is een verhoging
van zand aangebracht, waarover de
toekomstige weg zal lopen, die een
breedte zal hebben van ruim vijf me
ter. Op een flinke afstand van de dijk
ligt een zuiger, de „Casper Robles".
„Die zuigt zand op voor de „Corrie",
die hier aan de dijk ligtlegt inge
nieur Middelburg uit. „De „Corrie"
spuit het zand dan weer op de dijk
Dat zandspuiten is een fascinerend
schouwspel, dat zélfs de mannen daar
boven op de dijk nu en dan nog boeit.
De „Hoek van Holland II', die aan de
andere zijde ligt, is niet alléén zuiger,
maar ook „spuiter". Dat gaat dus nog
vlugger.
Schipper Cornelis yisser uit Marken
is dan ook wel een beetje trots oo die
schuit, die de hele werkweek het
„home" is van de bemanning. Alleen
met de weekeinden gaan de mannen
naar huis. Naar Markén, naar Urk, of
naar het Zuiden. Op de dijk werken,
behalve veel Hollanders, ook arbeiders
uit Polen. Frankrijk is vertegenwoordigd
door twee studenten, die wat practische
ervaring willen opdoen.
Een fijne motregen legt een sluier
over zee en land. In de verte vaart een
passagiersboot voorbij. Het gezoem van
tdé machines vermengt zich met het
gekrijs van meeuwen.
Het lied van het IJselmeer. Het lied
van Hollands trots.
Algemeen medeleven
Uren van spanning hebben de
ouders van de driejarige Rudi van
Dijk uit de Prinsenstraat te Zaandam
moeten doormaken.
Gistermiddag om half drie was het
knaapje voor het laatst gezien en
sinds die tijd was niets meer van hem
vernomen, zodat het ergste werd ge
vreesd. Die vrees is bewaarheid ge
worden. Na uren van onzekerheid is
het lijkje van het kind uit de Zaan op
gehaald.
Met z'n moeder was het knaapje
gistermiddag op bezoek bij de fa.
Eyben, welke familie inwoont bij si
garenwinkelier Volger aan de Lage-
dijk 50. Het kind speelde buiten en
daar het erf door een hekje, ter hoog
te van 40 cm was afgesloten van het
Zaanwater, dacht men dat het kind
niets kon gebeuren.
Om half drie was Rudi enig kind
van de familie Van Dijk echter niet
meer te vinden.
Direct werd alarm geslagen en de
politie gewaarschuwd.
Door buren en de politie werden de
omliggende straten afgezocht en werd
tevens de politie in de omliggende ge
meenten verzocht op te letten.
Inmiddels werd ook begonnen met
dreggen, daar de vrees bestond dat het
kind toch op de een of andere wijze
in het water was terecht gekomen. Al
het zoeken, op alle mogelijke en on
mogelijke plaatsen, had geen succes.
Steeds later werd het, de duisternis
viel en de angstige spanning van de
ouders en de vele omwonenden groei
de met de minuut.
De hulp van de brandweer werd in
geroepen en in drie roeibootjes zocht
de politie in het licht der zoeklichten
met dreggen de Zaanbodem af.
Toen om tien uur nog niets werd
gevonden werd de hulp van de Rijks
politie te water ingeroepen, die ver
dere nasporing, verrichtte met be
hulp van een sleepnet. Deze hadden
tenslotte het gevreesde resultaat. Om
tien voor twaalf 's nachts werd het
lijkje van het kind opgehaald op en
kele meters van de plek, waar het
vermoedelijk te water is geraakt. Het
was een tragisch moment.
De belangstelling en het medeleven
waren uiteraard zeer groot.
Het koopvaardijschip „Wahine" met
575 Nieuw Zeelandse militairen is op
weg naar Korea, bij het eiland Mase'.a,
ongeveer vierhonderd kilometer ten
Noorden van Darwin, aan de grond ge
lopen.
De Britse vakvereniging voor de
machineindustrie, die meer dan ander
half millioen leden telt, zal aanzienlijke
loonsverhoging eisen.
Moeizaam torst de sleepboot „Urk"
een zinkstuk en een lading basalt
naar de dijk, die als een donkere
lijn aan de horizon zichtbaar is.
Twee arbeiders uit Werkendam
bezig met de vervaardiging van
een rietmat. Deze rietmatten wor
den opgenomen in een zgn. kraag
stuk, dat ter weerszijden van de
dijk,met stenen verzwaard, tot
zinken wordt gebracht.
(Van onze Haagse redactie)
Op het departement van Buitenlands®
Zaken is Dinsdagmorgen een handels
verdrag tussen Nederland en Grieken
land getekend.
Het thans afgesloten verdrag geldt
voor een jaar en het omvat een uitvoer
van Nederland naar Griekenland van
22 millioen, waartegenover slechts een
import staat van 17 millioen gulden.
Nederland krijgt van Griekenland:
tabak, gedroogd fruit, wijnen, lood,
pyriet, magnesiet. zinkerts, tapijten,
sponsen en huiden van schapen en
geiten.
Nederland zal aan Griekenland leve
ren: pootaardappelen, zuivelproducten,
landbouwmachines en werktuigen, ijs
kasten, electrische artikelen, medische
instrumenten, pharmaceutische en
chemische artikelen, insecten bestrij
dingsmiddelen, lederwaren, textiel,
glas, dieselmotoren en vee.
KERENSKY IN MUNCHEN
Alexander Kerensky de eerste pre
mier van de voorlopige Russische re
publiek in 1917, is uit Amerika per
vliegtuig in Munchen aangekomen,
waar hij een „conferentie ter organise
ring van een tegen het Sowjet-regiem
gericht centrum zal bijwonen.
(Van een bijzondere medewerker).
II.
op zichzelf is het niet beslist afkeurenswaardig met een nieuwe zaak op
eenvoudige wijze te beginnen. Daarom kunnen we in het algemeen wel 't
standpunt billijken van hen, die zeggen, dat we met de televisie niet te hoog
van de toren moeten blazen. Wij hebben in ons eerste artikel de gehele finan
ciële kant buiten bespreking gelaten, omdat wij van mening zijn, dat een
naar de mate van onze vermogens en verlangens geslaagde Nederlandse
televisie niet op leven of dood afhankeiyk is van de bedragen, welke er aan
worden besteed.
Tot deze misvatting komen spoedig
degenen, die de artistieke waarde van
een solist afmeten naar het bedrag, dat
een handige impressario voor zijn op
treden bedingt. Inderdaad, er zullen
kosten, en geen geringe, moeten wor
den gemaakt voor de inrichting van de
studio in Bussum; het aanschaffen van
de technische apparatuur zou een vrome
wens gebleven zijn, indien Philips niet
royaal had gesteund. Maar hoe vreemd
het moge klinken, deze zaken komen
in dé tweede plaats, 's Werelds mees
terwerken in verf, steen of op papier
zijp vaak tot stand .gekomen op arme
lijke zolderkamers en neergezet met
handen, die krachteloos schenen door
physieke misère. Men begrijpe ons
goed: wij willen niet zeggen, dat maat
schappelijke armoede 'n essentiële voor
waarde is voor de schepping van een
kunstwerk. Van de andere kant heeft
de welvoorziene dis dikwijls geestelijke
vadsigheid, zo niet decadentie tot ge
volg.
PURMEREND, 14 Aug. 1951. Aange
voerd' werden 890 runderen, waaronder:
293 vette koeien 2.052,75 per kg, handel
goel, afloop iets stugger; 138 melk- en
kalf koeien 650950 per stuk, stug; 396
geldekoeien 525700, stug; 28 pinken 275
450, kalm; 17 vette kalveren 150350
goed; 308 nuchtere kalveren, voor de
slacht 50—110, vlug, fokkers 65—95, stug;
35 stieren 6251500, goed; 935 schapen en
lammeren, schapen 80125, goed, lamme-
den 5595. vlug; 53 bokken en geiten 10
50, stug; 104 vette varkens 1,80—2,10 pei
kg, vlug; 978 schrammen, zware en lichte
biggen, schrammen 3675 per stuk, zware
biggen 40—78, lichte biggen 28—40, markt
kalm en prijshoudend; 26 fokzeugen 300
—425, kalm; 32 paarden 550975, markt
stil en duur. PLUIM VEEM ARKTtotaal
aanvoer 3342 stuk; 2600 oude kippen en
hanen, rode en witte 1,702.00 per kg;
80C oude kippen en hanen, blauwe 1,90
2.00 per kg: 600 jonge hennen 4.005.00
per stuk; 2800 jonge hanen, rode en witte
2,402,60 per kg; 400 jonge hanen, blauwe
2,803 per kg; 350 eenden 1.00—1,25 per
stuk; 500 konijnen 1.005.00 per stuk.
EIERENMARKT: 5.000 kipeieren 14,50
15,50 per 100; 500 eendeneieren 9.00 per
100; handel vlugger.
dat door de zware re
genval koeien gestald moeten worden en
ook het aanbod van vette koeien groter
was, maar trots dat was de handel in de
vroegte heel goed. hoewel later op de
dag iets trager. Tot het einde bleef er
evenwel handel en de prijzen bleven vrij
goed staande. Op de geldemarkt was de
gang minder goed, daar was het een stug
ge handel. Met de verse koeien was en
bleef het heel stil en er was maar weinig
kooplust. Ook in de pinken was een kal
me gang. De slachtstieren, waarvan ook
nogal aanbod was. werden goed geplaatst
Op de nuchtere kalverenmarkt was de
handel voor de slacht weer heel goed
Deze werden vlug en voor hoge prijzen
genomen. Ook de vgtte kalveren waren
goed gevraagd, naar aan de fokkalveren
werd weinig aandacht besteed: daar wa
ren hoegenaamd geen kopers voor. Op de
wolveemarkt was het weer levendiger.
Voor de vette schapen was de vraag be
ter. terwijl er ook al meer naar een fok
ker werd uitgezien. In de lammeren was
een vlugge gang met hogere prijzen voor
export. Met de bokken en geiten wil hel
nog maar steeds niet vlotten Op de vette
varkensmarkt was het heel gunstig: eei
gering aanbod en tengevolge daarvan een
wilige handel met behoorlijk hogere pril
zen. Ook van de beste vett,. zeugen zij-i
-"ikeie boven de f 2 verkocht. Met de big
«enmarkt was 't hetzelfde als de vorige
week: er was iets minder aanbod maar
een kalm prijshoudend verloop. Op de
paardenmarkt was de handel stil en de
prijzen hoog. De pluimveemnrkt was be
ter bezet met oude kippen en hanen
maar minder met jonge hanen. De handel
was vlugger.
J7EN feit is, dat de techniek ons de
televisie heeft gegeven en dat er
een concreet evaar in schuilt, indien
eultureel-onvolwassenen, -onvol waardi-
gen cf onverantwoordelijken met dit
instrument in het openbaar gaan
spelen!
Radio en televisie zijn onderscheiden
grootheden. Niemand in ons land is zo
enthousiast over de gemiddelde kwali
teit van het radioprogramma, dat hij
zich wat de televisie betreft met een
gerust hart aan de werkzaamheid van
radiomensen op televisieterrein over
levert. Dit constateren is meer dan het
ongezouten neerschrijven van een tes
timonium paupertatis; het is de angst
voor een absolute culturele mislukking,
erger, de vrees voor een nieuwe aan
slag op het geestelijk welzijn van een
generatie, die helaas toch al in het niet
bijzonder gezonde klimaat van „Jetjes
van de molen" of „Grietjes aan de wa
terkant" voortleeft!
Wie zijn oor goed te luisteren legt
voelt dat er inzake de televisie, exclu
sief de zwijgende en ook inderdaad door
andere zorgen geplaagde regering, tal
van krachten en machten aan het werk
zijn, die om der wille van verdediging
van verworven posities, om wille van
verbetering dezer posities of uitsluitend
uit een oogpunt van financiële specula
tie één. twee, zo mogelijk meer „beeld
lijnen" in handen willen krijgen.
Wi hebben, toen wij ons eerste arti
kel schreven, geaarzeld en thans
voelen wij opnieuw een aarzeling.
Heeft het namelijk zin in een Nedere-
land, dat politiek, economisch, sociaal
en cultureel als een grote hinkelbaan
in vakjes is verdeeld, een pleidooi te
wagen voor de aanstelling van één man
als arbiter elegantiarum in televisie
zaken? Wii voelen ze op ons afkomen:
daar zijn de AVRO. VARA, NCRV en
KRO, daar is Philips, het Algemeen
Nederlands Persbureau voor 't nieuws,
de dagbladpers, de bioscoopbond, de
vervaardigers van filmjournaals, de
houder van muziekauteursrechten, de
vakbonden van kunstenaars, de stille
wachters op commerciële programma's
en met hen de advertentiebureaux, de
publiciteitschefs van grote onderne
mingen enz. Zij allen willen uiteraard
die ene man leveren. Zij willen het zelf
zijn. Het kan ons koud laten, waar hij
vandaan komt. Maar zijn aanstelling
moet perse niet van regeringswege ge
schieden. Haar bemoeienis mag nimmer
een directe zijn.
Wij zien deze man als een dirigent,
die nu eens dit dan weer dat instru
ment naar voren haalt naar gelang de
eisen van het uit te voeren stuk; als
een man, die het effect der registratuur
kent. Alleen een dergelijke figuur zou
ons volk de zekerheid bieden, dat het
de brengers van televisie in zijn huis
kamer geluid èn beeld met de
kwaliteit van het programma ernst is.
Al het andere zal, afgezien van dubbele
kosten, half werk blijven. En een mid
delmatig resultaat is voor onze finan
ciële verh.udingen '-eggegooid geld.
Dus niet te verantwoorden.
Sir Alvary Douglas Frederick Gas-
coigne is benoemd tot Brits ambassa
deur te Moskou, als opvolger van Sir
David Kelly, aldus heeft het Foreign
Office medegedeeld.
Sir Alvary Gascoigne is 58 jaar oud
en was tot voor kort Brits politiek ver
tegenwoordiger te Tokio en voordien
gezant te Boedapest en consul-generaal
te Tanger Sir David Kelly trekt zich
uit de diplomatieke dienst terug.
