Denen eten boter, geen margarine
U
Ctftmac
Pam en Pom in Afrika
Grond voorwerp van schaarste-economie
TIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
tf
H
Zoeklicht over een gelukkig land
Men kent er geen overbevolking
Nationale problemen
minder nijpend
önfyt QomAuAüell
Met iedere vierkante meter moet
gewoekerd worden
Planologisch werk is
belangrijker dan ooit
£cllfa£otV SPECIAAL ALKALIVRIJ VOOR WOL
m
m
9 m
mf
y tam
Él
n
m
m
V'^w^
m
n
f
DE KINDEREN
WEER NAAR SCHOOL
Het Radioprogramma
DONDERDAG 30 AUGUSTUS 1961
(Van een speciale verslaggever).
In de haven van Kopenhagen zit op een rotsblok een kleine bronzen zee
meermin. Achter haar ligt het brede, druk bevaren water van de machtige
Sont. Voor haar strekt zich de r(jke Deense hoofdstad uit, één en al leven
en vertier, het Par(js van het Noorden. En achter deze stad weer ligt het
w(jde Deense land. Liefelijk, heuvelend, een honte schakering van vruchtbare
velden en stemmige loofbossen, met diep het land Indringende fjorden de
eilanden. Ruiger, somberder met tussen bossen en velden vaak uitgestrekte
heidevlakten Jutland, het Deense vasteland.
LIET is naar Nederlandse begrippen
een gelukkig land, waarover de
ranke bronzen zeemeermin haar blik'
ken laat dwalen. Dat is de eerste in
druk, die men krijgt, als men Dene
marken betreedt. Het is ook de laatste
als men het na enkele weken beter
heeft leren kennen. En de blijvende.
Denemarken is een land met aanzien
lijk minder problemen dan Nederland.
Het is rond 43.000 vierkante kilometer
groot en telt 4 millioen inwoners tegen
Nederland ruim 10 millioen. Van die
vier millioen Denen wonen er dan te
gen de 800.000 in de enige wereldstad
die het land rijk is, in Kopenhagen, de
rest is verdeeld over de 500 eilanden
en over Jutland. De tweede stad van
Denemarken, Aarhuus, is met de voor
steden mee 150.000 inwoners sterk, alle
andere plaatsen zijn aanzienlijk klei
ner. Woont van de Nederlanders slechts
14 procent in gemeenten van minder
dan 5000 zielen, bij de Denen is dat met
vijftig procent der bevolking het ge
val en het spreekt van zelf, dat dit zijn
stempel op de mensen drukt.
Karakter boven diploma's.
Terwijl Nederland worstelt met een
nog voortdurend groeiende overbevol
king, terwijl wij elkaar in de weg lopen
en soms het gevoel krijgen van een be
nauwend gebrek aan plaats voor ons
zelf, vindt men in Denemarken ruimte,
mogelijkheden, horizonten. Weldadig
doet er het ontbreken aan van al te
scherpe politieke en religieuze tegen
stellingen, zoals wij die kennen er wel
dadig is het ontbreken van de beruchte
standsverschillen. In de negentiende
eeuw is Denemarken bankroet gegaan.
Alle Denen werden daarbij straatarm.
Er restte geen bezittende klasse, die
zich verheven kon voelen boven de
rest van het volk. Kan men zich een
beter voedingsbodem denken voor een
wortel schietende democratie? De de
mocratie in Denemarken heeft iets
Amerikaans en het volk is er gelukkig
mee.
Zegt het niet iets, dat het onderwijs
de nationale trots is? En dat dat onder
wijs veel minder dan te onzent is in
gesteld op het behalen van diploma's?
Karakter- en persoonlijkheidsvorming
staan in Denemarken op de voorgrond.
Terwijl bij ons de Volkshogescholen,
zich ten doel stellend de vorming van
de plattelandsjongeren en het leggen
van contact tussen deze jongeren en de
stadsjeugd, moeizaam start, is de Deen
se Volkshogeschoolbeweging reeds een
eeuw oud en de waarde van haar ze
genrijke arbeid is onschatbaar. In Ne
derland tellen de diploma's. Het karak
ter moet zich zelf maar vormen
yfeel minder, dan in Nederland, over
heerst in Denemarken het industria
lisatieprobleem, al is ook daars even-
In onze vorige rubriek gaven wij ter
oplossing probleem 110. De stand was:
Zw. 13 sch. op: 6, 9, 10, 13, 19, 20, 23, 24,
30, 34, 35, 37, 40
Wit 13 sch. op: 17, 22, 27, 28, 32, 33, 36,
38. 39, 41, 43, 45, 50.
Oplossing:
wicht in de betalingsbalans vanzelf
sprekend noodzakelijk. De landbouw
heeft er te kampen met exportmoei
lijkheden: ook de Denen kunnen hun
zuivelproducten niet kwijt aan hun
vroegere klanten. Maar zij eten geen
margarine, zij eten hun roomboter zelf.
De boter kost er de helft van wat zij in
Nederland kost, terwijl de Deense loon-
standaard aanzienlijk hoger is dan de
onze. Verstandige Denen! mompelt de
toerist, die dit verschijnsel constateert.
Natuurlijk: ook Denemarken heeft
zijn woningnood. Maar er werd gedu
rende de oorlog niets verwoest en dat
scheelt een zeer stevige slok op de bor
rel. Nijpend is het woningprobleem
eigenlijk alleen in de steden en het
meest in Kopenhagen. Daar hebben de
Denen flats, die gemeenlijk slechts
twee kamers, een badcel en een keu
kentje omvatten. Zij betalen er huren
voor, waarvan men in Nederland ach'
terover zou vallen, zo tussen de ƒ80.
en ƒ140.—!
De vrouw werkt
Trouwens, Denemarken is geen goed
koop land, naar onze begrippen is het
zelfs duur. De levensstandaard ligt er
hoger dan te onzent, maar de Denen
kunnen haar alleen handhaven, door
dat gewoonlijk niet alleen de man,
maar ook de vrouw werkt, met name
in de steden. En daarmede zien de De
nen zich geplaatst voor een probleem,
dat Nederland in veel geringere mate
kent: de ontwrichting van het gezins
leven. Grote gezinnen vindt men in dit
land niet. Een baby kan men naar een
kinderbewaarplaats doen, een tweede
desnoods ook nog, als de vrouw moet
verdienen om het levenspeil te hand
haven. Maar drie kinderen naar een
kinderbewaarplaats, dat eist een dus
danige uitgave, dat de Denen er tegen
op zienHet geboorteoverschot is
in Nederland dan ook aanzienlijk ho
ger dan in Denemarken.
De man in de keuken.
Die werkende vrouw brengt nog een
ander probleem mee. Als zij des avonds
van haar werk komt, is zij te vermoeid
om alle huishoudelijke werk alleen op
te knappen. Huishoudelijke hulp is er
al even moeilijk te krijgen als in Ne
derland. Wat ligt dus meer voor de
hand dan dat de man bijspringt? En
ziet: het is al zover gekomen, dat men
in Kopenhagen en ook elders scholen
vindt, waarin de mannelijke jeugd on
der meer ook onderwezen wordt in
huishoudelijk werk en dat er cursus
sen worden gehouden, waarop de man
van de geheimen der babyverzorging
op de hoogte wordt gebracht!
Daar staat men als Nederlander iet
wat onwennig tegenover en menige
echtgenoot zal rillen bij de gedachte
alleen al, dat het ook hier zo zal wor
den.
Maar de Denen lachen er om. Zij
leven graag een goed en genoeglijk
leven. Zij kunnen dat alleen als hun
vrouw ook verdient en zij hebben er
de nadelen voor over.
Zo blijft Denemarken een land met
minder problemen dan Nederland, een
gelukkig land. De kleine bronzen zee
meermin in Kopenhagen's haven heeft
rond haar mond een tevreden glimlach.
F- terecht!
I O /I lift
31. Toen de heropening van de die
rentuin eenmaal goed en wel achter de
rug was, besloot meneer Van Knullen-
burgh maar eieren voor zijn geld te
kopen. Hij had zich eerst overtuigd, dat
Jimmy geen stuiver uit de brandkast
had gehaald en toen hij bemerkt had,
dat hij zich daar nodeloos zorgen over
had gemaakt, knapte zijn humeur zien
derogen op. „Die Brown is dan wel een
brutaal persoon", mompelde hu,
je kunt niet van hem zeggen, dat hu
niet wat aandurft en waar hu de centen
vandaan heeft gehaald, zal mu eigen j
krek een zorg zijn". Meneer Van Knu -
lenburgh hervatte daarna zijn luie
leventje. Hij stond 's morgens tegen elf
uur op, gebruikte zijn ontbijt, dat Jim
my netjes voor hem klaar zette, daarna
deed hij zijn middagtukje, waaruit hn
tegen lunchtijd ontwaakte. Ook J/
dags maakte hij zich niet erg druk
moest wel hemels weer zijn wild# h;
een wandeling van een kwartier don
de tuin maken. Teruggekomen wi«r!
hij zich dan amechtig in zijn rustgfeS
om de rest van de dag duttend dooru
brengen.
HE NEDERLANDER IS TROTS OP ZIJN BODEM, want die is voor een belang
rijk deel zijn eigen werk. Natuurlijk schuilt er enige overdrijving in, wat een
Fransman eens heeft gezegd: „God schiep de wereld, met uitzondering van
Nederland, dat werd geschapen door de Nederlanders zelf". Maar niettemin
blijft het een feit, dat grote stukken van onze huidige bodem de vrucht zijn van
onze eeuwenlange strijd met het water en dat een nog groter deel van ons land
slechts door een kunstig samenstel van waterkeringen en een zorgvuldige water
huishouding bewoonbaar kan worden gehouden. Dit alles zou niet zoveel proble
men opleveren, als daar niet bijkwamen de dichtheid en de ongelijkmatige ver
deling van de bevolking.
ontwikkeling en dat van ons handels
verkeer. Het is dan ook een dringende
eis, de ontwikkeling van de andere
landsdelen zoveel mogelijk te bevorde
ren en daarmede een verdere verzwa
ring van de moeilijkheden in het Wes
ten te voorkomen. In deze omstandig
heden draagt de ruimtelijke ordening
in Nederland zeer sterk het karakter
van afweging der tegenstrijdige belan
gen bij het grondgebruik. De grond is
't voorwerp geworden van een schaar
ste-economie, die naar alle schijn bij
voortdurende toeneming van de bevol
king alleen maar erger zal worden.
Vandaar, dat de ruimtelijke planning
allereerst tot taak heeft, de aanspra
ken op de bodem uit dit oogpunt met
elkaar te confronteren en zo mogelijk
tot een vruchtbare coördinatie te bren
gen.
Nederland behoort nu eenmaal tot
de dichtst bevolkte gedeelten van
Europa en staat zelfs in West-Europa
aan de spits. Deze dichte bevolking in
Nederland is ontstaan door een onaf
gebroken en nog steeds onverzwakte
groei (1829 2,6 millioen inwoners, 1899
5 millioen, 1949 10 millioen). En, ter
wijl in de meeste landen het tempo van
de groei is vertraagd, neemt de Neder
landse bevolking ook thans nog snel
toe. Als de verwachtingen niet bedrie
gen, is nog een verdere belangrijke
groei van de Nederlandse bevolking in
het vooruitzicht.
Waar moet deze terecht komen? De
ze vraag wordt gesteld in de brochure
„Ruimtelijke Ordening in Nederland",
uitgave van de Regeringsvoorlichtings
dienst. Het is frappant, welk een belang
rijk deel van de bevolking ia het lage
polderland in het Westen is samenge
trokken. Inderdaad woont daar bijna
de helft van alle Nederlanders op een
gebied, dat slechts 2/9 van het gehele
land beslaat. Daar liggen ook onze
grote steden, onze grote zeehavens,
het zwaartepunt van onze industriële
Afzonderlijke facetten.
Bu deze coördinatie komt het er na
tuurlijk op aan zo gunstig mogelijke
voorwaarden te scheppen voor de mil-
lloenen Nederlanders, die in de ko
mende decennia zullen vragen om een
woning, om voedsel, om werk, om ont
spanning. Dit betekent, dat het vraag
stuk van de bestaansmiddelen voorop
staat.
Eén keer wassen met een slecht wasmiddel kan Uw kostbare wol voorgoed bederven.
^Het overvette en satynzachte Echfalon-sop geeft zekerheid: Uw wol blijft daarin als nieuw.
(Advertentie, Ing. Med.)
'E WAGEN
IN HET
KLOOSTERBOS
27—21 (37x48), 2. 17—11 6x26),
32—27 (23 x 21), 4. 38—32 (46 x 6),
36—31 (26 x 37), 6. 43—38 (34 x 32),
45 x 3 6x44), 8. 3x40 (35x44),
50 x 39 met winst op tempo.
DOOR
MARJORIE VERNON
(25
En nu nog even het volgende standje:
In de positie Zw. 6 sch. op: 3, 18, 19,
28. 30, 40 en wit 7 sch. op: 22, 27, 31,
33, 42, 43, 49. heeft wij als laatste zet
gespeeld: 2328. Schijnbaar een heel
goede zet. Maar wit antwoordde ver
rassend.... (zoekt gij zelf eerst even!)
49—44, zw. was nu gedwongen tot 28
x 26 slaat vier schijven. Wit nu 44 x 13.
Zwart moet nu spelen en het verras
sende is dat het schijnbaar remise
brengende 16—21 van zwart (27 x 16)
en 2631 niet kan door 138. 2217
en 16 x 36 van wit. Elke andere zet van
zwart dan 1621 verliest direct.
Ter oplossing ditmaal:
Probleem 111 van E. Boissinot.
(zie diagram)
m
mz.
W///y V
ifm
W fül
m
Hf
WW/
Zw. 11 sch. op: 9, 10, 12, 13, 20, 22. 25
31. 35, 36, 37.
Wit 11 sch. op: 23, 29. 34, 38. 39. 40,
43. 44, 46, 47, 48.
Wit speelt en wint. Niet gemakkelijk!
Wat Neville betreft, het leven was
voor hem een droom geworden en hij
had het gevoel door een toverland te
lopen. Peta's schoonheid en vriende
lijkheid brachten hem in vervoering:
hij voelde zich verward, suf en licht
in het hoofd van verbazing over dit
alles.
Morgen, dacht hij, zou hij haar weer
zien. en bij de gedachte aan morgen
schonk hij geen aandacht aan de toe
komst, wanneer hij niet langer de rijke
en gevierde Neville Heritage meer zou
zijn, maar de doodgewone onopvallen
de Neville Grant.
Hij sliep die nacht onrustig, en als
bij sliep droomde hij van Peta, die
haar nauwsluitende groene jurk droeg,
maar ergens boven hem op een blin
kende rotspiek was gezeten en met een
spottend lachje op hem neerkeek. De
volgende morgen was hij vroeg op en
besloot voor het ontbijt nog wat door
de velden te gaan dwalen. Het was
een saaie, grijze morgen met laaghan
gende wolken, maar Neville voelde
zich niet terneergeslagen, terwijl hij
voortstapte, hoewel zijn hoofd vol pro
blemen was.
Peta bijvoorbeeld; zou hij Heritages
toestemming vragen om haar in hun
geheim te betrekken? Maar hij wist
van te voren wel, dat Bruce dat geen
prettig idee zou vinden, en bovendien
was hij er wat huiverig voor om weer
over haar te beginnen, gezien zijn
cynische opmerkingen.
En dan was er het probleem of hij
feestjes en dinertjes zou moeten geven
- eigenlijk wel veronderstelde hij.
Maar daar zou Peta hem natuurlijk
wel bij willen helpen, dacht hij en
zijn gezicht klaarde plotseling op. Hij
hoefde haar maar om raad te vragen
en ze zou hem helpen; ze zou het niet
eens vreemd vinden dat hij dergelijke
karweitjes niet gewend was vanwege
zijn vroeger leven in de wildernis....
Maar die paardrijkwestle daar
had hij het land over. Er waren ver
scheidene jachtpaarden in de stallen
van Lynford, prachtige dieren, maar
als hij er een zou bestijgen zou ieder
een dadelijk kunnen zien hoe weinig
hij een dergelijke ontspanning gewend
was. Voor het ogenblik was er niets
anders dat moeilijkheden kon veroor
zaken het zou zonde zijn als hun
plan op zo'n kleinigheid zou stranden.
Nadat hij over een hek was gespron
gen bevond Neville zich op een boch
tige witte weg, en meteen werd zijn
aandacht getrokken door het geluid
van naderende paardenhoeven. Peta
misschien, die op haar eentje aan hel
rijden was!
HU wachtte en keek verlangend in
de richting waaruit het geluld kwam,
en werkelijk, daar kwam een meisje,
dat een mooie vos bereed, om de hoek
van de" weg in het zicht.
Maar Peta was het niet; het was een
slank donker meisje, niet bijzonder
knap, maar een uitstekende rijdster,
constateerde Neville. Toen ze hem daar
naast het hek zag staan, keek het meis
je hem nieuwsgierig aan en door een
Hoe heerlijk de vacantie ook was,
toch slaakt menige moeder even een
zucht van verlichting als die kleine
(en grote!) druktemakers weer naar
school zijn.
Nu kan moeder eens rustig op de
vacantietijd terugzien. Wat was het
prettig logeren bij Mien en Henk! Een
prima huisvrouw ook, die Mien. Wat
schonk z(j 's morgens een heerlijke
kop koffie en 's avonds een geurig
kopje thee! Moeder had direct het
merk gevraagd en de naam in haar
oor geknoopt: Niemeijer's koffie en
thee, die zou zij voortaan ook kopen!
En dan natuurlijk ook de waarde-
punten sparen voor dat prachtige
„Safira"-tafelbestek. Mien had het haar
met trots laten zien.
Direct maar even een briefkaart aan
Niemeüer, Groningen schrijven «m de
geïllustreerde cadeaulijst!
(Advartantfa, lag. M*d.)
plotselinge opwelling gedreven, glim
lachte Neville en zei: „Goeden mor
gen!"
„Goeie morgen!" Ze glimlachte terug
en hield haar paard in, en toen ze
glimlachte vond Neville haar niet on
knap meer. „Bent u.... meneer Heri
tage?"
„Inderdaad", lachte Neville. „U
schijnt mij te kennen, maar ik ken u
niet!"
„Ik ben Nan Silvester, van de Broac!
Paddocks. Mijn vriendin Peta heeft me
over u verteld".
„O, ja". Neville deed een stap voor
waarts en streelde de neus van de vos.
„Een pracht van een dier", zei hij. „U
ziet eruit alsof u veel paard rijdt! Ver
geef me dat ik zo persoonlijk word"
„Ik geef rijlessen, ik groeide prac-
tisch in het zadel op".
„Geeft u les Neville hield op en
keek haar met een verschrikte uit
drukking in zijn bruine oeen aan
Was zij het antwoord op zijn gebe
den, de oplossing voor zijn probleem?
Het leek er werkelijk opmaar hij
moest voorzichtig zijn Ze was 'n vrien
din van Peta had ze gezegd.
„Ja. Verbaast u dat?" Nan glimlach
te weer en hij vroeg zich af hoe het
mogelijk was dat. hij haar eerst niet
knap had gevonden^
„Neen. u ziet er uit als een geboren
amazone. Maar
„Maar wat?"
Grant schudde zijn hoofd Hij was
bezig een plan te beramen maar hij
moest zeker van zichzelf zijn vóór hij
het uitsprak. Instinctief voeide hij zich
aangetrokken tot dit meisje en ver
trouwde haar: maar hij bevond zich op
gevaarlijk terrein en moest voorzichtig
zijn
„Ik ben dol op paarden", zei hij
„Heeft u er nog meer? Ik zou ze graag
eens willen zien". Hij sprak in het wil
de weg. verlangend om een definitieve
afspraak te maken vóór ze verder reed.
„O ja, verscheidene Broad Paddocks
is hier maar een mijl vandaan u
moet de stallen eens komen bekijken
„Vanmiddag?" stelde hij direct voor.
en Nan Sylvester trok haar wenk
brauwen op.
„Ja, mij best. Om een uur of drie.
Misschien zoudt u dan kunnen blijven
theedrinken".
(Wordt vervolgd)
Duidelijk spreekt hierbij de beteke
nis van de industrie. In de naaste
toekomst zal dit nog zwaarder gaan
wegen. Inderdaad ligt voor Nederland
thans de keus tussen een verdere ster
ke industrialisatie enerzijds en aan de
andere kant een grote emigratie of een
gevoelige verlaging van de levensstan
daard. Daarom wordt dan ook bij de
ruimtelijke ordening zoveel mogelijk
voorrang gegeven aan de plannen voor
het stimuleren van' industrie op de
daarvoor gewenste plaatsen.
Bij de tegenwoordige opbrengsten
van de grond zou er eigenlijk voor een
bevolking van ongeveer twaalf mil
lioen, zoals die tegen 1970 wordt voor
zien, ca. 520.000 ha. meer landbouw
grond nodig zijn. Een dergelijke op
pervlakte kan onmogelijk door landaan
winning alleen worden verkregen.
Daarom zal het ontbrekende moeten
worden gevonden door verdere produc
tie-verhoging van de aanwezige cul
tuurgrond, door betere ontzilting, voor
koming van watervervuiling e.d.
Zuinig met landbouwgrond
TEGELIJKERTIJD dringt zich
uiteraard de noodzaak op da
beschikbare landbouwgrond, vooral
die van goede kwaliteit, zoveel moge
lijk te bewaren voor de voedselpro
ductie. Een speciaal probleem vormen
hierbij de tuinbouwgronden, die zich
in het uitbreidingsplan van menige
stad bevinden en voortdurend conflic
ten tussen de belangen van de voed
selvoorziening en van de woningbouw
doen ontstaan.
Het Is geen toeval, dat de volks
huisvesting pas in de derde plaats
wordt genoemd. D© omstandigheden
in Nederland brengen mede, dat dit
van ouds zo belangrijke aspect niet
meer als vanzelf voorop kan gaan. De
noodzakelijke zuinigheid met de grond
speciaal met landbouwgrond, maar
eveneens met de natuur ruimte
dwingt tot hernieuwde bezinning op
de aanspraken, die de woningbouw
naar redelijkheid op de bodera mag
doen gelden.
Meer hoogbouw
Tot dusver was in ons land het een
gezinshuis regel, ook nog in de mees
te kleinere en zelfs enkele middel
grote steden. Thans is in vrijwel alle
steden een kentering waar te nemen.
In toenemende mate gaat men over tot
de bouw in meer woonlagen en ook
de toepassing van een grotere dicht
heid van bebouwing is overal aan de
orde. Ook voor de dorpen komt de
vraag op, of de daar gewoonlijk toe
gepaste zeer ruime verkaveling nog
langer kan worden gehandhaafd. In
het kader van de ruimtelijke orde
ning is het een hoogst actuele en be
langrijke vraag, hoe de stedebouw
kundigen er in zullen slagen bij het
ontwerpen van hun plannen het even
wicht te vinden tussen de thans zo
sterk sprekende beperkingen en de
eisen van sociaal en aesthetisch ver
antwoorde woonwijken, die ook voor
de toekomst hun waarde behouden.
Soortgelijke spanningen doen zich
voor bij de recreatie en de natuurt*
scherming, zoals de noodzaak tot ont.
zien van, waardevolle cultuurgrond
van de schaarse natuurgebied»
dwingt tot een zorgvuldige beoorde.
ling bt) de aanleg van nieuwe land-
en waterwegen.
Op grond van al deze overweging»
dient de planologische arbeid meer
dan tot dusverre aanspraak te maken
op aller belangstelling. De betekenl»
daarvan behoort in steeds breder
kring beseft te worden, want het li
het planologische werk waarvan
hangt of Nederland goed bewoonbaar
blijft. Oók in de komende tjjd waarin
als het ware om Iedere vierkante tne-
ter grond strijd zal worden gevoerd.
(Advertentie, Ing. Med.)
VHJDAG 81 AUGUSTUS
HILVERSUM I, 402 m.r 7.00 VARA, 10.00
VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 16.00
VARA, 19.30 VPRO, 20.00-24.00 Nitjoug
Programma ter gelegenheid van de verjssrisj
van H.K.H. Prinses Wilhelnnna. 7.00 Nieuws,
7.18 Gram.muziek. 8.00 Nieuwe en weeiberidr-
ten. 8.18 Gram.muziek. 8.50 Voor de iraii-
vrouw. 9.00 Gram.muziek. (9.30-9.85 Wat»,
standen.) 10.00 „Thuis", causerie. 10.05 Mor
genwijding. 10.20 Gram.muziek. 10.30 Voor
de vrouw. 10.45 Gram.muziek. 11.05 Voor-
dracht. 11.25 Gevarieerd programma. 12.00
Musette-Orkest. 12.30 Land- en Tuinbouw,
mededelingen. 12.33 Gram.muziek. 12.45 Sport*
praatje. 13.00 N'ieuws. 13.15 Mededelingen oI
gram.muziek. 13.20 Orkestconcert. 14.00 Kook-
praatje. 14.20 Kamerorkest. 15.00 „Wereld-
sensaies. De Brandkast van Madame Hum-
ber", hoorspel. 15.30 Gram.muziek. 16.00
Oregl en zang. 16.30 Voor de jeugd. 17.00
Vocaal Dubbelkwartet. 17.20 Gram.murisk.
18.00 Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.43 „Denk
om de bocht". 19.00 Pianospel. 19.15 Bulten-
lande ovcrzich'. 19.30 „Hnt Geweten", csu-
serie. 19.45 Berichten. Nationaal programma!
20.00 Nieuws. 20.05 Nederlandse Volksbede-
ren. 20.40 „Voor moed, beleid en trouw",
klankbeeld over de Militaire Willemsorde.
21.00 „Drie kwartier vertier in 't Orsnjekwsr-
tier". 21.45 „Marijke Meu", hoorspel. 22.21
Gram.muiek. 22z.30 Radio PhilhtrmoniMb
Oikest. 23.00 Nieuwe. 23.15 Bezoek aan de
tentoonstelling ,,'T Oranjehuis Thuis" te Gouds.
23.20-24.00 Lichte Nederlandse gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 KRO, 20.00
—24.00 Nationaal Programma. 7.00 Nieuws.
7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram.muziek.
7.45 Morgengebed en Liturgische kalender.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.
muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Gram.
muziek. 10.15 Symphonette-Orkest en solist»-
10.45 Pianorecital. 11.00 Voor de zieken.
11.40 Klarinetrecital. 12.00 Angelus. 12.03
Metropole-Orkest en soliste. (12.30-12.33 Land
en Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijser.
13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13 20 Ac
tualiteiten. 13.25 Orgelspel. 13.45 Voor de
vrouw. 14.00 Zang en orgel. 14.20 Grern.-
muziek. 15.00 Gram.muziek. 16.00 Voor de
zieken. 17.00 Voor de jeugd. 17.15 Gram.
muziek. 17.30 Omroeporkest en soliste. 18.11
Katholiek signaal commentaar uit de Beneluf
on Westindisoh commentaar. 18.30 Amuse
mentsmuziek. 18.52 Actualiteiten. 19-00
Nieuws. 19,15 Regeringsuitzending! „Verkla?
ring en Toelichting". 19.35 Lichte muziek-
19.48 Katholiek signaal en buitenlands over
zicht. 19.56 Gram.muziek. 20.00-24.00 Nt-
tlonaal programma (zie Hilversum I).
41. Inmiddels zijn Plm, Pam en Pom
m Hal-Es-Asem aangekomen; zij heb
ben helemaal geen moeite om het circus
te vinden want overal in de stad staan
grote reclamebiljetten aangeplakt, die
h»i'esi Verte'len' waar het circus zich
bevindt en hoe laat de voorstellingen
beginnen. „Nu. we weten in ieder
val wat we vanavond te doen hebben"
'•Tt Plm, terw()l ze met hun drietjes
°J zon aanplakbiljet stilstaan Zijn
ee broertjes staren hem aan nh
begrijpen jullie me niet", vervolgt hm
,We gaan natuurlijk naar het circus
tor Maar... als gewone bezoekers. We
moeten deze zaak diplomatiek aBnpak*
«en. Pom en Pam knikken maar een«t
°vr„a! begriJPen ze Plm niet helemaal.
„Kijk gaat Plm door, „we weten nol
T"ker of Pepl inderdaad bU clrcu»
„Saltois. Daarom gaan we er gewoon
als bezoekers heen om eens te kijken
en ln de pauze brengen we vanzelf*
sprekend een bezoek aan de stallen'
pa «£Zegd' zo gedaan. Zodra het bordj*
1AUZE verschijnt, laten de drie hond
jes zich naar de stallen brengen. Hun
'arijes kloppen van spanning. Zuil*0
ze Pepj nu te zien krijgen?
