Zuid-Nederlandse aspecten
Vererende uitnodiging voor
Dokter A. D. Bruin
Moderne Diogenessen zochten
naar beleefde chauffeurs
op
Televisie heeft grote invloed
het Amerikaanse leven
Als enig Nederlands arts naar de
conferentie te Parijs
Litterair wonderkind en twee oude getrouwen
„De Baronie" ligt stil
Eisenhower over het
Sowjetrussische leger
Een kwart der gezinnen heeft een toestel
Bioscoopbezoek is sterk
teruggelopen
Vertegenwoordigers uit
negen en twintig landen
Oogst van een dag rijden was zeer gering
Voetgangers spelen met
hun leven
Palingvissers hadden strop
Zuster Koopmans en 66
soldaten op de „Langfitt"
ER zijn momenteel in de Ver. Sta
ten 107 televisiestations, die over 63
steden verdeeld zijn. De laatste twee
jaar zijn er geen nieuwe televisiesta-
stions bijgekomen, omdat de regering
het vraagstuk der televerbindingen in
studie heeft genomen. De commissie die
zich met dit onderzoek bezig houdt,
neemt aan, dat er op den duur wel 2000
televisiestations komen.
Letterkundige
Verschijningen
Hugo Claus: De Metsiers, Uitge
versmaatschappij A. Manteau
N.V. Brussel.
Ernest Claes: Daar Is een Mens
verdronken, Uitgeverij Winants,
Heerlen.
Felix Timmermans verhaalt, V.
N. van Kampen Zoon N.V.,
Amsterdam.
VOOR en na hebben we op deze
plaats waardering voor de letter
kunde onzer Zuiderburen betuigd, het
zij dat die zich als „Vlaams" idan wel
als gewoon Zuid-Nederlands aandien
de. Moge de taak om over de voort
brengselen onzer Noord-Nederlandse
letteren te schrijven, niet altijd opwek
kend zijn bijna immer wordt zij met
enig genoegen verricht wanneer het
boeken betreft welke uit België tot
ons komen.
Ditmaal is het een collectie van on
derling wel zeer uiteenlopend gehalte
die op onze schrijftafel terecht is ge
komen; een verzameling welke niet
anders gemeen heeft dan dat ze uit het
Zuiden stamt, maar die weer eens ge
legenheid geeft, verschillende aspecten
van gindse literatuur even te aanschou
wen.
Wat de Noord-Nederlander bij de
Zuiderlingen bijna steeds trof, was de
oorspronkelijkheid. Ongetwijfeld zou
den wel invloeden van buiten, zowel
van Frankrijk als van Nederland, zijn
aan te wijzen, maar men zag hier toch
allereerst op de „eigen" en zeer beel
dende taal, terwijl ook de aanpak van
de problemen dikwijls anders, en niet
zelden zuiverder, was. Ten slotte, maar
zeker niet ten minste, was daar het
grote vertel-talent, dat in het Noorden
reeds lang overwoekerd is door psy-
cho-analyse e.t.q. en voor het overige
zelden hier zo natuurlijk is geweest.
VU is echter in het eerste voor het
overige belangrijkste hier te be
spreken boek de oorspronkelijkheid
niet onaanvechtbaar. Sedert de oorlog
hebben we allen een klap van de Ame
rikaanse molen beet gekregen en het
is vrij waarschijnlijk, dat ook de jonge
auteur Hugo Claus daaraan niet ont
kwam. Er is iets van de korte, indrin
gende formulering der moderne Ame
rikaanse prozaïsten in zijn taal en ook
hun weg laten van alle details, waar
door men als het ware het skelet van
een verhaal krijgt, en pas bij nader
inzien ervaart, dat er toch een volsla
gen lichaam omheen gesuggereerd is.
Heel anders dus dan bij de oudere Vla
mingen, die juist in het minutieus uit
schilderen van details uitmuntten.
Men denkt bij Claus het eerst aan
Steinbeck. We willen, niet beweren,
dat het ganse oeuvre van deze Ameri
kaan (dat overigens zeer ongelijk van
waarde is) een verheerlijking is van
de „armen van geest". Doch herhaalde
malen heeft hij de grootste menselijke
zuiverheid toch trachten uit te beelden
in de simpelste zielen. De figuur van
Lennie uit „Of mice and men" zal
niemand ooit uit de gedachte gaan die
dit zuiverste van Steinbecks boeken
las.
Ook in „De Metsiers" van Hugo
Claus is een simpele van geest de cen
trale figuur en ook hij schiep iemand
die door al het kwaad van de wereld,
ook al doet hij er zelf aan mee, onbe
roerd blijft.
Daarmee houdt de vergelijking ove
rigens op; Hugo Claus ging zijn eigen
wegen; schiep een eigen milieu voor
zijn verhaal en schonk het een eigen
ietwat „gemaakt" aandoende opzet.
HUGO Claus was negentien jaar toen
hij de Metsiers schreef. Daarmee
stempelt hij zichzelf als een literair
„wonderkind". Intrigue en uitwerking
tasten zo diep in de menselijke harts
tochten, geven een a-sociaal milieu zo
griezelig waarheidsgetrouw of al
thans aannemelijk weer als slechts
een geest kan doen die zeer veel be
leefd, waargenomen en verwerkt heeft.
(Claus is trouwens ondanks zijn jonge
jaren al gevelschilder, arbeider in een
suikerfabriek in Noord-Frankrijk,
nachtwaker te Londen, typograaf en
leerling aan drie academies en een
toneelschool geweest!).
Wat nu zijn romans betreft; in de
buurt van een Vlaams dorp leven op
een hoeve de Metsiers. Twintig jaar
geleden heeft de vrouw met haar min
naar, Mon, haar man vermoord toen
zij een kind van Mon verwachtte. Te
zamen met Mon, hun achterlijke zoon
Bennie, en de dochter uit het huwelijk
met Metsiers, Ana, is zij op de hoeve
blijven wonen. Het dorp heeft dit ge
meenschapje uitgestoten; het heeft al
leen omgang met Smelders, vader en
zoon, welke zoon een verhouding met
Ana heeft die deze tracht te verbreken.
Feitelijk, slechts ten halve bewust,
gaat alle lijfelijke en geestelijke liefde
Hugo Claus, veelbelovend jong
Belgisch auteur.
van Ana uit naar haar stiefbroer Ben
nie, voor wien er niets op de wereld
dan Ana bestaat. De laatste krijgt om
gang met een officier uit het Ameri
kaanse bevrijdingsleger, bij wien zij
een kort ogenblik de zuivere liefde
zoekt, om daarna tevens, en mis
schien vooral, uit medelijden terug
getrokken te worden naar Bennie. En
dan doodt Carter, de oppasser van
Jtm Braddock, een man omtrent wien
men vrijwel niets verneemt, Bennie
plotseling met twee schoten uit een
jachtgeweer, van zo dichtbij gelost
dat het gezicht geheel onherkenbaar
wordt. Een protest van de eenvoudige,
rechtlijnige, Amerikaan tegen de in
cest die hij bespeurde? Een opkomen
voor zijn „baas"? Men mag er naar
gissen en het doet er ook niet het
meeste toe.
Hoofdzaak blijft voor ons althans
de figuur van Bennie, de verper
soonlijking van het onaantastbare, te
midden van deze poel van zedeloos
heid, of, als men het anders zeggen
wil, ontspoorde natuur.
•pOCH ontwaart men juist aan Bennie
de zwakte in de opzet van het ver.
haal. Claus heeft het verdeeld in een
reeks korte, flitsende hoofdstukken, die
elk de titel dragen van een der perso
nen en die in ik-vorm geschreven zijn.
Deels geven zij dialogen weer, deels de
„inwendige alleenspraken" der sujetten.
Hiermee is veel te bereiken zolang het
mensen betreft met een gecontroleerd
gedachtenleven (Vap Schendel toonde
het in zijn tederste roman: „De wereld
een Dansfeest), maar het wordt uiterst
moeilijk om dit te doen bij iemand met
een geestelijke afwijking. Bij Steinbeck
komt de hele Lennie-figuur op uit
dialogen en korte commentaren van de
auteur en wordt zodoende aannemelijk.
Claus' Bennie is aannemelijk zolang
anderen over hem denken en praten,
maar wordt twijfelachtig zodra hijzelf
denkende wordt ingevoerd.
Toch, ondanks deze zwakte, beschou
wen we de Metsiers als een zeer op
merkelijk en hoogstaand boek van een
merkwaardig talent. Het schijnt dat
Claus, ondanks de twee literaire prijzen
welke hij met zijn boek verwierf, zich
als een mokkende Achilles heeft terug
getrokken en naar Frankrijk is gegaan,
verzekerend, dat hij voortaan slechts in
het Frans zou publiceren. Dit althans
heeft het tijdschrift Libertinage te ken
nen gegeven, Is het de miskenning van
de poëzie welke hij tot dusver publi
ceerde geweest, welke hem tot die hou
ding bracht? Voor de Nederlandse let
teren is het te hopen dat hij er op zal
terugkomen, want zijn talent draagt
meer beloften in zich dan zij kunnen
ontberen.
J7RNEST Claes is een gans andere
figuur dan Hugo Claus. Vooreerst
is hij al 66 jaar en voorts gaat hij ten
onzent toch vooral door als een verte
genwoordiger van de „ouderwetse"
Vlaamse literatuur, temeer omdat van
zijn ernstige oeuvre niet zoveel tot ons
doordrong. De uitgeverij Winants te
Heerlen heeft er geen kwaad aan ge
daan, de ernstige romancier die Claes
kon zijn, in ons land te introduceren
met een roman uit de vorige oorlog
(Daar is een Mens verdronken) waarin
iets doorschemert van de strijd der Fla
minganten en veel voorkomt dat tot het
trekken van parallellen met de toe
standen in de tweede wereldoorlog
brengt. Ook hij heeft het systeem toe
gepast om zijn roman in korte hoofd
stukken te verdelen, merendeels de ti
tel dragende van een der hoofdperso
nen, zoals „Het Boek van Dore Maer-
schalck", „Het Boek van Jeanne", „Het
Boek van Meester Noteleirs", maar ook
,Het Boek van de oorlog", „Het Boek
van Boter, Spek, Tarwe" enz. Ook hier
werkt de methode, ofschoon anders toe
gepast dan door Claus, wel eeng wat
geforceerd. Men kan Claes niet ontzeg
gen, een psychologisch verantwoord
verhaal goed verteld te hebben. Hij
heeft allerminst „helden" geschapen,
maar gewone mensen met meer kwade
dan goede eigenschappen. In Dore
Maerschalck schetste hij de carrière
van een zwarte handelaar die, na de
bevrijding welke in 1918 in Belgie al
evenveel desillusies schonk als die van
'45 ten onzent.... en elders, door ver
keerde speculaties zijn geld verliest en
dan niet anders weet te doen dan zich
te verdrinken. Zijn dochtertje Jeanne
heeft een verhouding met een Duits sol
daat en trouwt na de oorlog met deze
en dat geval wordt met grote natuur
lijkheid en wijze objectiviteit verhaald.
De zuiverste figuur is de dorpsschool
meester Noteleirs, die geheel opggat in
de Vlaamse zaak zonder nochtans het
landverraad te plegen dat de fanatiek
ste Flaminganten op hun geweten laad
den.
Wanneer men over wat sentimentali
teit en wat pathos hier en daar kan
heen lezen, dan is „Daar is een Mens
verdronken" een onderhoudend boek,
dat van grote levenernst en van even
grote liefde voor Vlaanderen getuigt en
dat de mensen poogt te geven zoals ze
zijn, niet beter en niet slechter.
CN dan ligt daar nog „Felix Timmer
mans verhaalt". Timmermans is
door „Pallieter" beroemd geworden en
verguisd geraakt. Het boek heeft het
grote publiek gepakt als een bevrij
dende kreet van levenslust, maar de
critiek, ofschoon niet geheel van enige
naijver vrij te pleiten, doorschouwde
toch de zwakheden van dit wat gema
niëreerde, op effect beluste en wel zeer
materialistisch ingestelde proza.
Timmermans is het vorige jaar over
leden. Zijn „Pallieter" wordt nog steeds
gelezen, ofschoon niet zo geestdriftig
als een dertig jaar geleden, maar meer
dan zijn andere werk. En de critiek is
over hem uitgepraat.
De samenlezing uit zijn vertellingen,
door Van Kampen uitgegeven onder de
in de aanvang genoemde titel, geeft
geen aanleiding, dat debat te herope
nen. Wel dwingt ze tot de erkenning,
dat Felix Timmermans dan toch wel
een uitnemend verteller is geweest.
Van deze tien vertellingen bestaat het
merendeel uit opgewerkte anecdotes,
maar hoe dan ook opgewerkt! De ty
pisch Vlaamse liefde voor het détail
viert er haar triomfen en de taal is van
een bijna tastbare plastiek. Merkwaar
dig overigens dat die in het langere
verhaal „Ik zag Cecilia komen" plotse
ling veel eenvoudiger wordt; waar Tim
mermans werkelijk wat dieper poogt te
tasten in de roerselen van het mense
lijk lot, laat hij zijn „sappige" Vlaams
vrijwel schieten; het zou er ook niet
bij gepast hebben. W. E.
De grote brand, die gisternacht in de
chocoladefabriek „De Baronie" te
Schiedam uitbrak, is met twaalf stralen
bestreden en heeft tot gevolg, dat on
geveer 600 personen voornamelijk
vrouwen die in de fabriek werkzaam
waren, voorlopig niet meer zullen kun
nen werken.
Door de brand zijn grote voorraden,
waarvan veel voor Sint Nicolaas was
bestemd, verloren gegaan. Ook alle
vormmachines, waaronder een nieuw
apparaat van f 80.000 werden door het
vuur vernield.
De schade, die door verzekering
wordt gedekt, loopt dientengevolge
volgens de beramingen in de millioe-
nen. De oorzaak van de brand is nog
onbekend. Men meent twee brandhaar
den te hebben ontdekt en het is niet
onmogelijk, dat het vuur reeds lange
tijd onopgemerkt heeft gesmeuld. De
maalderij en de cacao-opslagplaats ble
ven gespaard.
Volgens welingelichte kringen heeft
generaal Eisenhower tegenover de
twaalf vertegenwoordigers in de nieu
we commissie voor de coördinatie van
de bewapening verkla^rtl, dat de Pact-
landen hun bewapeningsinspanning
niet mogen verslappen", terwijl de
Sowjet-Unie vier millioen man onder
de. wapenen heeft. Naar Eisenhowers
schatting heeft de Sowjet-Unie 175 di
visies, waarvan c.a. 75 gepantserd of
gemechaniseerd. De opleiding en uit
rusting van deze onderdelen was kwali
tatief veel verbeterd. Ook zei de gene
raal, dat de luchtmacht zich in beide
kampen sneller had ontwikkeld dan de
beschermingsmiddelen tegen aanvallen
uit de lucht.
KOREA-VRIJWILLIGERS EMI
GREREN NAAR AUSTRALIË
Vijf Nederlandse vrijwilligers, die
deel hebben genomen aan de strijd op
Korea, zijn gisteren in Sydney aange
komen. Vijftien andere Nederlanders,
die ook deel uitmaakten van het Korea-
detachf nt, zullen volgende week als
immigranten in Sydney aankomen.
(Van onze Haagse redactie).
«aIavIikIa door sommigen een groot gevaar geacht
,N Amerika wordt de televWe^doo
een soort Km|gges'('0<"
anderen hemelhoog g®P (iat behalve misschien de auto enk|
doch ledereen Is he invioe<| heeft uitgeoefend op de gewoonten h^11
enkele ultvlnding^zov^.lnvloed üe New York
dachtenicven en medewerkers aan het werk gezet om na te ,J
„let mlnder dan^ televisie zich uitstrekt. Na zeven uitvoerige'Jj'
kelen, komt het^blad tot de condusU. dg de televisie zich in N„a a„e
sen van het Amerikaanse leven doet gelden.
De televisie draagt ook veel bij
LIET bioscoopbezoek is met 20 10 pet
vermindert. Tal van schouwburgen
en bioscopen zijn gesloten; in het Oos
ten van de staat Pennsylvania 61, tn
Chicago en omgeving 64 en is New
York minstens 35. De werkelijk goede
films echter blijven volle zalen trekken
De armzalige Hollywood-producten
brengen de mensen er toe liever thuis
op hun gemak bij de televisie te zitten,
dan naar de bioscoop te gaan.
Dat de televisie oorzaak zou zijn, dat
er minder gelezen wordt is niet bewe
zen. Er worden weliswaar minder boe
ken gekocht dan voorheen, doch dit
moet aan de duurte geweten worden Zr
worden n.1. wel meer boeken van uit
leenbibliotheken gehaald. Men neemt
aan, dat de televisie in dit opzicht,
vooral voor jongere mensen, zelfs sti
mulerend werkt.
De radio is wel naar 't tweede plan
verhuisd. De meeste radioartisten heb
ben zich reeds bij een salarisverlaging
moeten neerleggen en de publiciteits-
waarde van de radio is sterk achteruit
gegaan.
jy^ITS de ouders goed opletten wat
de kinderen te zien krijgen, is de te
levisie voor de jeugd een invloed ten
goede, die haar gezichtskring ver
ruimd en haar interesse stimulereert.
Voor onderwijs en massa-ontwikkeling
biedt de televisie ongekende mogelijk
heden.
Dokter A. D. Bruin, directeur van het
Gemeentelijk Ziekenhuis en van de
Zaandamse G.G.D. heeft van de Minis
ter van Sociale Zaken het verzoek ont
vangen Nederland te vertegenwoordi
gen op de bijeenkomsten van het Inter
nationaal Centrum voor besmettelijke
ziekten die van 15 October tot 15 De
cember a.s. te Parijs in het Bois de
Boulogne worden gehouden en mede
door de Worl Health Organization wor
den bekostigd.
Deze internationale bijeenkomsten
zullen worden bijgewoond door afge
vaardigden uit 29 landen, o.w. 32 art
sen. Zoals gezegd is dokter Bruin de
enige Nederlandse arts, die in Parijs
aan de conferenties zal deelnemen. Na
dat Prof. de Bree dokter Bruin over
een eventuele deelname had gepolst,
heeft de hoofdinspecteur van de Volks
gezondheid aan de Minister van Socia
le Zaken verzocht de directeur van het
Zaandamse Gem. Ziekenhuis naar Pa
rijs te laten gaan.
Verkeerschaos in Sydney
Van onze correspondent te Sydney).
Zoals de vermaarde Dlogenes (de heer die Indertijd in een ton woonde
en niet vanwege het woningtekort) met zijn zielig lampje rondging op zoek
naar een wijs en verstandg mens, zo hebben in Sydney en omgeving vier
auto's vol heren naarstig gespeurd naar beleefde chauffeurs. De gehele dag
lang hebben zij rondgetoerd. Zes honderd kilometers hebben zij afgelegd.
Maar de zak vol mooie diploma's met een extra bewijsje voor 25 gulden,
werd nauwelijks aangeroerd. Toen de heren in de vier auto's elkaar aan het
eind van de lang, trieste dag ontmoetten, hadden zjj slechts twee zegge en
schrjjve twee mooie diploma's en briefjes van 25 kunnen lozen. Dat was
het sobere resultaat van de eerste dag der Australische „Verkeersweek".
vermeld en iedere 10 minuten een aan
rijding.
Dat er in de city van Sydney zelf nog
zo betrekkelijk weinig auto-ongelukken
gebeuren, is onbegrijpelijk. De gemid
delde Sydneyer toont een zorgeloze on
verschilligheid op het gebied van het
verkeer, waarbij Parijse taxi-chauffeurs
nog maar kleine jongens zijn.
Het straatbeeld op de spitsuren in
Sydney is een studie waard. Auto's en
vrachtauto's rijden maar raak, taxi's
schieten als hazewindhonden kris-kras
door de maalstroom om passagiers op
te pikken en de voetgangerde voet-
ger in Sydney heeft zijn's gelijke niet.
Met het onverschillig air van de mata
dor, die in de arena de briesende stier
tegemoet treedt, wandelt de voetganger
in Sydney dwars voor, achter en langs
al die auto's en wagens om.
Dat oversteken op de hoeken van
straten dient te gebeuren op daarvoor
aangewezen plaatsen laat hem Sibe-
Zijn er in de gehele millioenenstad
Sydney dan maar twee nette, beleefde
auto-rijders te vinden? Het lijkt er in
derdaad op, wanneer men welhaast
iedere dag het vege lijf moet werpen in
de maalstroom van het verkeer in Syd
ney. En men is er wel haast zeker van,
wanneer men de schrikbarende cijfers
leest, die gedurende de „Verkeersweek"
werden gepubliceerd.
Niet minder dan 37.924 ongevallen op
de weg werden er in het afgelopen
Australische boekjaar gemeld. Met
dodelijke afloop 1900 en 36.024 met ge
wonden. Tweehonderd millioen gulden
schade is toegebracht in deze slach
ting, waarbij iedere 3/4 uur van het
jaar een dode moest worden betreurd
iedere 15 minuten een verwonding werd
risch. Hij steekt over waar hem dat
past, alle aanstormende en zwenkende
auto's ten spijt. Deze zo populaire sport
heet „jaywalking" (jay betekent „sul").
Zij is natuurlijk verboden, maar daar
er toch niemand voor bekeurd wordt,
blijft zij vlijtig beoefend.
Aan de parkeervoorschriften houdt
niemand zich. Daar kan men zich ove
rigens ook moeilijk aan houden, gez'en
het enorme aantal wagens, dat iedere
dag naar het betrekkelijk kleine hart
van de city trekt. De speciale politie
agenten in het bruin met het krijtje in
de hand hebben dan ook een even vol
le dagtaak als de magistraten, die de
ene parkeerbekeuring na de andere met
een prettige boete bezegelen.
Als onderdeel van de „Verkeersweek"
was de onvolprezen Martin Place x
het hart van Sydney „versierd" met
een tentoonstelling van verongelukte
auto's. Een trieste tentoonstelling, die
nóch de auto-importeurs, nóch het pu
bliek erg op prijs stelden.
Op de zonnige Martin Place stonden
de wrakken ten toon, maar honderd
meter verder dolden de auto's door de
chaos en slenterden de voetgangers
rkis, kras voor en achter de wagens
langs. En in vier auto's reden een aan
tal heren, met een zak vol mooie di
ploma's en bankjes van 25 over 's He
ren wegen, gelijk moderne Diogenessen
met een lampje op zoek naar een wijs.
verstandig mens achter het stuur
Te Makkum zijn dezer dagen des
nachts z.g. „aalkaren" die zich bevon
den op schuiten die juist achter de
sluis waren gemeerd, opengezet. Hier
door konden de opgeslagen palingen
voor een groot deel ontsnappen. De
schade wordt geschat op ongeveer
f 1400.De politie meent de daders op
het spoor te zijn.
Dokter Bruin, die Maandagmorgen in
Frankrijk moet zijn, zal Zondagmorgen
per KLM-vliegtuig naar de Franse
hoofdstad vertrekken. Tijdens de con
ferentie zullen vooral de inentingen ter
sprake komen.
Het is de bedoeling, dat dokter Bruin
van zijn bezoek aan de conferentie rap
port zal uitbrengen aan de Minister
van Sociale Zaken, het Zaandamse
college van B. en W. en aan zijn col
legae.
Onder commando van eerste luite
nant F. Erik de Nijs stelde zich gister
morgen in de koffiekamer van de Kon.
Rotterdamsche Lloyd het detachement
van 66 man op, om scheep te gaan op
de „generaal W. C. Langfitt", die langs
de kade lag. Zij luisterden naar de re
de van generaal-majoor mr. W. J. van
Dijk, chef van het kabinet van de mi
nister van oorlog, die namens deze
sprak en uitdrukking gaf aan zijn gro
te waardering, dat deze mannen zich
vrijwillig hebben aangemeld voor de
strijd op Korea.
Onder opgewekte marsen van de
Kon. militaire kapel scheepten de /.-ij-
willigers zich in. Met een tuiltje bloe
men in de hand ging ook aan boord
zuster Koopmans, die voor de tweede
maal naar Korea gaat.
VIER MOTORSCHEPEN VOOR
K. N. S. M.
De K.N.S.M. heeft bij de scheeps
werven van Gebr. Pot te Bolnes en bij
Van der Giessen en Zoon te Krimpen
aan de IJsel een order geplaatst voor
de bouw van in totaal vier motor
vrachtschepen. De K.N.S.M. heeft op
het ogenblik tien schepen in aanbouw.
de politieke bewustwording van
Amerikaanse volk. want de grote m
sa wordt voorgelicht door middel
openbare debatten en verslagen VSn
vraaggesprekken met vooraanstaand
figuren President Truman geeft bil 1
zijn belangrijke toespraken toestem
ming om deze per televisie uit te
den.
r\E meeste Amerikaanse politici delw
zijn opvattingen in dezen. Thomas
Dewey beschouwt de televisie als
soort politiek röntgenapparaat. Als ,1"
man niet werkelijk over bepaalde bt
kwaamheden beschikt, dan is hij Vol
gens Dewey. niet in staat de
vuurproej
van de televisie te doorstaan. Seifcu
Robert A. Taft heeft opgemerkt da»
de televisie in he» voordeel is van d»
man* die oprecht is en het feit teniet
doet dat sommige mensen heel mooi
kunnen praten en een prettige stem
hebben. Hij is van oordeel, dat de tele
visie de waarheid beter tot zijn recht
laat komen.
JALLOZE mensen hebben 'n televisie.
ontvanger gekocht voor de sportuit.
zendingen Hun enthousiasme is echter
reeds aanmerkelijk bekoeld, doordat de
uitzendingen van wedstrijden aanzien,
lijk beperkt zijn. Voor boksmatches
wordt b.v. nooit toestemming gegeven
tenzij voor de televisievertoning in somi
mige theaters. Men vreest n.l„ dat nie.
mand meer in de zaal zal komen kijken.
Bij de wedstrijd tussen Ray Robinson
en Rand.v Turpin waren alle zalen,
waar deze op het grote projectiescherm
te zien was. uitverkocht, ofschoon de
plaatsen toch twee tot drie dollar kost
ten.
De activiteit van de universiteiten
op athletiekgebied dreigt door de tele
visie eveneens in het gedrang te ko
men. De meeste Amerikaanse univer
siteiten bekostigen de uitvoering van
hun sportprogramma uit de entreegel
den voor voetbalwedstrijden. Deze
brachten voorheen veel geld op. Tegen
woordig blijven de mensen thuis en
volgen de wedstrijden op het televisie
scherm. Men overweegt echter om de
bezitters van televisietoestellen die een
bepaalde belangrijke wedstrijd willen
volgen, een kijkgeld te laten betalen,
Van de andere kant is waargenomen,
dat de practische beoefening van som
mige sporten juist door de televisie II
toegenomen.
Technische en andere kwesties
Naar schatting zijn er momenteel in
de V.S. 13.900.000 televisieontvangers
in gebruik, dat wil zeggen een op elke
twee woningen. Een enquét^ heeft uit
gewezen. dat 27 pet van de Amerikaan
se gezinnen over een televisie-ontvan
ger beschikt.
Men is een heel eind gevorderd met
het aanleggen van een net van televi
siekabels en andere hulpmiddelen,
waardoor het mogelijk zal worden tele-
lijkertijd hetzelfde programma door
een aantal op grote afstand van elkaar
gelegen televisiestations te laten uit
zenden.
Een belangrijke schakel in dit sy
steem van verbindingen is tot stand ge
bracht met het in bedrijf stellen van
een nieuwe verbinding, waarin de
American Telegrahp en Telephone
Company 40 millioen dollar heeft ge
ïnvesteerd. Deze verbinding wordt on
derhouden met behulp van 107 meter
hoge torens, die op een afstand van on
geveer 50 kilometer van elkaar staan
en een keten vormen, die door 13 sta
ten loopt. Op deze torens zij" on*
vangst- en zendinstallaties geplaatst,
die het programma aan elkaar doorge
ven.
Dit «--te?
een oehoorlijke b\rf te vtiyu~>en