Zuid-Nederlandse aspecten Vererende uitnodiging voor Dokter A. D. Bruin Moderne Diogenessen zochten naar beleefde chauffeurs op Televisie heeft grote invloed het Amerikaanse leven Als enig Nederlands arts naar de conferentie te Parijs Litterair wonderkind en twee oude getrouwen „De Baronie" ligt stil Eisenhower over het Sowjetrussische leger Een kwart der gezinnen heeft een toestel Bioscoopbezoek is sterk teruggelopen Vertegenwoordigers uit negen en twintig landen Oogst van een dag rijden was zeer gering Voetgangers spelen met hun leven Palingvissers hadden strop Zuster Koopmans en 66 soldaten op de „Langfitt" ER zijn momenteel in de Ver. Sta ten 107 televisiestations, die over 63 steden verdeeld zijn. De laatste twee jaar zijn er geen nieuwe televisiesta- stions bijgekomen, omdat de regering het vraagstuk der televerbindingen in studie heeft genomen. De commissie die zich met dit onderzoek bezig houdt, neemt aan, dat er op den duur wel 2000 televisiestations komen. Letterkundige Verschijningen Hugo Claus: De Metsiers, Uitge versmaatschappij A. Manteau N.V. Brussel. Ernest Claes: Daar Is een Mens verdronken, Uitgeverij Winants, Heerlen. Felix Timmermans verhaalt, V. N. van Kampen Zoon N.V., Amsterdam. VOOR en na hebben we op deze plaats waardering voor de letter kunde onzer Zuiderburen betuigd, het zij dat die zich als „Vlaams" idan wel als gewoon Zuid-Nederlands aandien de. Moge de taak om over de voort brengselen onzer Noord-Nederlandse letteren te schrijven, niet altijd opwek kend zijn bijna immer wordt zij met enig genoegen verricht wanneer het boeken betreft welke uit België tot ons komen. Ditmaal is het een collectie van on derling wel zeer uiteenlopend gehalte die op onze schrijftafel terecht is ge komen; een verzameling welke niet anders gemeen heeft dan dat ze uit het Zuiden stamt, maar die weer eens ge legenheid geeft, verschillende aspecten van gindse literatuur even te aanschou wen. Wat de Noord-Nederlander bij de Zuiderlingen bijna steeds trof, was de oorspronkelijkheid. Ongetwijfeld zou den wel invloeden van buiten, zowel van Frankrijk als van Nederland, zijn aan te wijzen, maar men zag hier toch allereerst op de „eigen" en zeer beel dende taal, terwijl ook de aanpak van de problemen dikwijls anders, en niet zelden zuiverder, was. Ten slotte, maar zeker niet ten minste, was daar het grote vertel-talent, dat in het Noorden reeds lang overwoekerd is door psy- cho-analyse e.t.q. en voor het overige zelden hier zo natuurlijk is geweest. VU is echter in het eerste voor het overige belangrijkste hier te be spreken boek de oorspronkelijkheid niet onaanvechtbaar. Sedert de oorlog hebben we allen een klap van de Ame rikaanse molen beet gekregen en het is vrij waarschijnlijk, dat ook de jonge auteur Hugo Claus daaraan niet ont kwam. Er is iets van de korte, indrin gende formulering der moderne Ame rikaanse prozaïsten in zijn taal en ook hun weg laten van alle details, waar door men als het ware het skelet van een verhaal krijgt, en pas bij nader inzien ervaart, dat er toch een volsla gen lichaam omheen gesuggereerd is. Heel anders dus dan bij de oudere Vla mingen, die juist in het minutieus uit schilderen van details uitmuntten. Men denkt bij Claus het eerst aan Steinbeck. We willen, niet beweren, dat het ganse oeuvre van deze Ameri kaan (dat overigens zeer ongelijk van waarde is) een verheerlijking is van de „armen van geest". Doch herhaalde malen heeft hij de grootste menselijke zuiverheid toch trachten uit te beelden in de simpelste zielen. De figuur van Lennie uit „Of mice and men" zal niemand ooit uit de gedachte gaan die dit zuiverste van Steinbecks boeken las. Ook in „De Metsiers" van Hugo Claus is een simpele van geest de cen trale figuur en ook hij schiep iemand die door al het kwaad van de wereld, ook al doet hij er zelf aan mee, onbe roerd blijft. Daarmee houdt de vergelijking ove rigens op; Hugo Claus ging zijn eigen wegen; schiep een eigen milieu voor zijn verhaal en schonk het een eigen ietwat „gemaakt" aandoende opzet. HUGO Claus was negentien jaar toen hij de Metsiers schreef. Daarmee stempelt hij zichzelf als een literair „wonderkind". Intrigue en uitwerking tasten zo diep in de menselijke harts tochten, geven een a-sociaal milieu zo griezelig waarheidsgetrouw of al thans aannemelijk weer als slechts een geest kan doen die zeer veel be leefd, waargenomen en verwerkt heeft. (Claus is trouwens ondanks zijn jonge jaren al gevelschilder, arbeider in een suikerfabriek in Noord-Frankrijk, nachtwaker te Londen, typograaf en leerling aan drie academies en een toneelschool geweest!). Wat nu zijn romans betreft; in de buurt van een Vlaams dorp leven op een hoeve de Metsiers. Twintig jaar geleden heeft de vrouw met haar min naar, Mon, haar man vermoord toen zij een kind van Mon verwachtte. Te zamen met Mon, hun achterlijke zoon Bennie, en de dochter uit het huwelijk met Metsiers, Ana, is zij op de hoeve blijven wonen. Het dorp heeft dit ge meenschapje uitgestoten; het heeft al leen omgang met Smelders, vader en zoon, welke zoon een verhouding met Ana heeft die deze tracht te verbreken. Feitelijk, slechts ten halve bewust, gaat alle lijfelijke en geestelijke liefde Hugo Claus, veelbelovend jong Belgisch auteur. van Ana uit naar haar stiefbroer Ben nie, voor wien er niets op de wereld dan Ana bestaat. De laatste krijgt om gang met een officier uit het Ameri kaanse bevrijdingsleger, bij wien zij een kort ogenblik de zuivere liefde zoekt, om daarna tevens, en mis schien vooral, uit medelijden terug getrokken te worden naar Bennie. En dan doodt Carter, de oppasser van Jtm Braddock, een man omtrent wien men vrijwel niets verneemt, Bennie plotseling met twee schoten uit een jachtgeweer, van zo dichtbij gelost dat het gezicht geheel onherkenbaar wordt. Een protest van de eenvoudige, rechtlijnige, Amerikaan tegen de in cest die hij bespeurde? Een opkomen voor zijn „baas"? Men mag er naar gissen en het doet er ook niet het meeste toe. Hoofdzaak blijft voor ons althans de figuur van Bennie, de verper soonlijking van het onaantastbare, te midden van deze poel van zedeloos heid, of, als men het anders zeggen wil, ontspoorde natuur. •pOCH ontwaart men juist aan Bennie de zwakte in de opzet van het ver. haal. Claus heeft het verdeeld in een reeks korte, flitsende hoofdstukken, die elk de titel dragen van een der perso nen en die in ik-vorm geschreven zijn. Deels geven zij dialogen weer, deels de „inwendige alleenspraken" der sujetten. Hiermee is veel te bereiken zolang het mensen betreft met een gecontroleerd gedachtenleven (Vap Schendel toonde het in zijn tederste roman: „De wereld een Dansfeest), maar het wordt uiterst moeilijk om dit te doen bij iemand met een geestelijke afwijking. Bij Steinbeck komt de hele Lennie-figuur op uit dialogen en korte commentaren van de auteur en wordt zodoende aannemelijk. Claus' Bennie is aannemelijk zolang anderen over hem denken en praten, maar wordt twijfelachtig zodra hijzelf denkende wordt ingevoerd. Toch, ondanks deze zwakte, beschou wen we de Metsiers als een zeer op merkelijk en hoogstaand boek van een merkwaardig talent. Het schijnt dat Claus, ondanks de twee literaire prijzen welke hij met zijn boek verwierf, zich als een mokkende Achilles heeft terug getrokken en naar Frankrijk is gegaan, verzekerend, dat hij voortaan slechts in het Frans zou publiceren. Dit althans heeft het tijdschrift Libertinage te ken nen gegeven, Is het de miskenning van de poëzie welke hij tot dusver publi ceerde geweest, welke hem tot die hou ding bracht? Voor de Nederlandse let teren is het te hopen dat hij er op zal terugkomen, want zijn talent draagt meer beloften in zich dan zij kunnen ontberen. J7RNEST Claes is een gans andere figuur dan Hugo Claus. Vooreerst is hij al 66 jaar en voorts gaat hij ten onzent toch vooral door als een verte genwoordiger van de „ouderwetse" Vlaamse literatuur, temeer omdat van zijn ernstige oeuvre niet zoveel tot ons doordrong. De uitgeverij Winants te Heerlen heeft er geen kwaad aan ge daan, de ernstige romancier die Claes kon zijn, in ons land te introduceren met een roman uit de vorige oorlog (Daar is een Mens verdronken) waarin iets doorschemert van de strijd der Fla minganten en veel voorkomt dat tot het trekken van parallellen met de toe standen in de tweede wereldoorlog brengt. Ook hij heeft het systeem toe gepast om zijn roman in korte hoofd stukken te verdelen, merendeels de ti tel dragende van een der hoofdperso nen, zoals „Het Boek van Dore Maer- schalck", „Het Boek van Jeanne", „Het Boek van Meester Noteleirs", maar ook ,Het Boek van de oorlog", „Het Boek van Boter, Spek, Tarwe" enz. Ook hier werkt de methode, ofschoon anders toe gepast dan door Claus, wel eeng wat geforceerd. Men kan Claes niet ontzeg gen, een psychologisch verantwoord verhaal goed verteld te hebben. Hij heeft allerminst „helden" geschapen, maar gewone mensen met meer kwade dan goede eigenschappen. In Dore Maerschalck schetste hij de carrière van een zwarte handelaar die, na de bevrijding welke in 1918 in Belgie al evenveel desillusies schonk als die van '45 ten onzent.... en elders, door ver keerde speculaties zijn geld verliest en dan niet anders weet te doen dan zich te verdrinken. Zijn dochtertje Jeanne heeft een verhouding met een Duits sol daat en trouwt na de oorlog met deze en dat geval wordt met grote natuur lijkheid en wijze objectiviteit verhaald. De zuiverste figuur is de dorpsschool meester Noteleirs, die geheel opggat in de Vlaamse zaak zonder nochtans het landverraad te plegen dat de fanatiek ste Flaminganten op hun geweten laad den. Wanneer men over wat sentimentali teit en wat pathos hier en daar kan heen lezen, dan is „Daar is een Mens verdronken" een onderhoudend boek, dat van grote levenernst en van even grote liefde voor Vlaanderen getuigt en dat de mensen poogt te geven zoals ze zijn, niet beter en niet slechter. CN dan ligt daar nog „Felix Timmer mans verhaalt". Timmermans is door „Pallieter" beroemd geworden en verguisd geraakt. Het boek heeft het grote publiek gepakt als een bevrij dende kreet van levenslust, maar de critiek, ofschoon niet geheel van enige naijver vrij te pleiten, doorschouwde toch de zwakheden van dit wat gema niëreerde, op effect beluste en wel zeer materialistisch ingestelde proza. Timmermans is het vorige jaar over leden. Zijn „Pallieter" wordt nog steeds gelezen, ofschoon niet zo geestdriftig als een dertig jaar geleden, maar meer dan zijn andere werk. En de critiek is over hem uitgepraat. De samenlezing uit zijn vertellingen, door Van Kampen uitgegeven onder de in de aanvang genoemde titel, geeft geen aanleiding, dat debat te herope nen. Wel dwingt ze tot de erkenning, dat Felix Timmermans dan toch wel een uitnemend verteller is geweest. Van deze tien vertellingen bestaat het merendeel uit opgewerkte anecdotes, maar hoe dan ook opgewerkt! De ty pisch Vlaamse liefde voor het détail viert er haar triomfen en de taal is van een bijna tastbare plastiek. Merkwaar dig overigens dat die in het langere verhaal „Ik zag Cecilia komen" plotse ling veel eenvoudiger wordt; waar Tim mermans werkelijk wat dieper poogt te tasten in de roerselen van het mense lijk lot, laat hij zijn „sappige" Vlaams vrijwel schieten; het zou er ook niet bij gepast hebben. W. E. De grote brand, die gisternacht in de chocoladefabriek „De Baronie" te Schiedam uitbrak, is met twaalf stralen bestreden en heeft tot gevolg, dat on geveer 600 personen voornamelijk vrouwen die in de fabriek werkzaam waren, voorlopig niet meer zullen kun nen werken. Door de brand zijn grote voorraden, waarvan veel voor Sint Nicolaas was bestemd, verloren gegaan. Ook alle vormmachines, waaronder een nieuw apparaat van f 80.000 werden door het vuur vernield. De schade, die door verzekering wordt gedekt, loopt dientengevolge volgens de beramingen in de millioe- nen. De oorzaak van de brand is nog onbekend. Men meent twee brandhaar den te hebben ontdekt en het is niet onmogelijk, dat het vuur reeds lange tijd onopgemerkt heeft gesmeuld. De maalderij en de cacao-opslagplaats ble ven gespaard. Volgens welingelichte kringen heeft generaal Eisenhower tegenover de twaalf vertegenwoordigers in de nieu we commissie voor de coördinatie van de bewapening verkla^rtl, dat de Pact- landen hun bewapeningsinspanning niet mogen verslappen", terwijl de Sowjet-Unie vier millioen man onder de. wapenen heeft. Naar Eisenhowers schatting heeft de Sowjet-Unie 175 di visies, waarvan c.a. 75 gepantserd of gemechaniseerd. De opleiding en uit rusting van deze onderdelen was kwali tatief veel verbeterd. Ook zei de gene raal, dat de luchtmacht zich in beide kampen sneller had ontwikkeld dan de beschermingsmiddelen tegen aanvallen uit de lucht. KOREA-VRIJWILLIGERS EMI GREREN NAAR AUSTRALIË Vijf Nederlandse vrijwilligers, die deel hebben genomen aan de strijd op Korea, zijn gisteren in Sydney aange komen. Vijftien andere Nederlanders, die ook deel uitmaakten van het Korea- detachf nt, zullen volgende week als immigranten in Sydney aankomen. (Van onze Haagse redactie). «aIavIikIa door sommigen een groot gevaar geacht ,N Amerika wordt de televWe^doo een soort Km|gges'('0<" anderen hemelhoog g®P (iat behalve misschien de auto enk| doch ledereen Is he invioe<| heeft uitgeoefend op de gewoonten h^11 enkele ultvlnding^zov^.lnvloed üe New York dachtenicven en medewerkers aan het werk gezet om na te ,J „let mlnder dan^ televisie zich uitstrekt. Na zeven uitvoerige'Jj' kelen, komt het^blad tot de condusU. dg de televisie zich in N„a a„e sen van het Amerikaanse leven doet gelden. De televisie draagt ook veel bij LIET bioscoopbezoek is met 20 10 pet vermindert. Tal van schouwburgen en bioscopen zijn gesloten; in het Oos ten van de staat Pennsylvania 61, tn Chicago en omgeving 64 en is New York minstens 35. De werkelijk goede films echter blijven volle zalen trekken De armzalige Hollywood-producten brengen de mensen er toe liever thuis op hun gemak bij de televisie te zitten, dan naar de bioscoop te gaan. Dat de televisie oorzaak zou zijn, dat er minder gelezen wordt is niet bewe zen. Er worden weliswaar minder boe ken gekocht dan voorheen, doch dit moet aan de duurte geweten worden Zr worden n.1. wel meer boeken van uit leenbibliotheken gehaald. Men neemt aan, dat de televisie in dit opzicht, vooral voor jongere mensen, zelfs sti mulerend werkt. De radio is wel naar 't tweede plan verhuisd. De meeste radioartisten heb ben zich reeds bij een salarisverlaging moeten neerleggen en de publiciteits- waarde van de radio is sterk achteruit gegaan. jy^ITS de ouders goed opletten wat de kinderen te zien krijgen, is de te levisie voor de jeugd een invloed ten goede, die haar gezichtskring ver ruimd en haar interesse stimulereert. Voor onderwijs en massa-ontwikkeling biedt de televisie ongekende mogelijk heden. Dokter A. D. Bruin, directeur van het Gemeentelijk Ziekenhuis en van de Zaandamse G.G.D. heeft van de Minis ter van Sociale Zaken het verzoek ont vangen Nederland te vertegenwoordi gen op de bijeenkomsten van het Inter nationaal Centrum voor besmettelijke ziekten die van 15 October tot 15 De cember a.s. te Parijs in het Bois de Boulogne worden gehouden en mede door de Worl Health Organization wor den bekostigd. Deze internationale bijeenkomsten zullen worden bijgewoond door afge vaardigden uit 29 landen, o.w. 32 art sen. Zoals gezegd is dokter Bruin de enige Nederlandse arts, die in Parijs aan de conferenties zal deelnemen. Na dat Prof. de Bree dokter Bruin over een eventuele deelname had gepolst, heeft de hoofdinspecteur van de Volks gezondheid aan de Minister van Socia le Zaken verzocht de directeur van het Zaandamse Gem. Ziekenhuis naar Pa rijs te laten gaan. Verkeerschaos in Sydney Van onze correspondent te Sydney). Zoals de vermaarde Dlogenes (de heer die Indertijd in een ton woonde en niet vanwege het woningtekort) met zijn zielig lampje rondging op zoek naar een wijs en verstandg mens, zo hebben in Sydney en omgeving vier auto's vol heren naarstig gespeurd naar beleefde chauffeurs. De gehele dag lang hebben zij rondgetoerd. Zes honderd kilometers hebben zij afgelegd. Maar de zak vol mooie diploma's met een extra bewijsje voor 25 gulden, werd nauwelijks aangeroerd. Toen de heren in de vier auto's elkaar aan het eind van de lang, trieste dag ontmoetten, hadden zjj slechts twee zegge en schrjjve twee mooie diploma's en briefjes van 25 kunnen lozen. Dat was het sobere resultaat van de eerste dag der Australische „Verkeersweek". vermeld en iedere 10 minuten een aan rijding. Dat er in de city van Sydney zelf nog zo betrekkelijk weinig auto-ongelukken gebeuren, is onbegrijpelijk. De gemid delde Sydneyer toont een zorgeloze on verschilligheid op het gebied van het verkeer, waarbij Parijse taxi-chauffeurs nog maar kleine jongens zijn. Het straatbeeld op de spitsuren in Sydney is een studie waard. Auto's en vrachtauto's rijden maar raak, taxi's schieten als hazewindhonden kris-kras door de maalstroom om passagiers op te pikken en de voetgangerde voet- ger in Sydney heeft zijn's gelijke niet. Met het onverschillig air van de mata dor, die in de arena de briesende stier tegemoet treedt, wandelt de voetganger in Sydney dwars voor, achter en langs al die auto's en wagens om. Dat oversteken op de hoeken van straten dient te gebeuren op daarvoor aangewezen plaatsen laat hem Sibe- Zijn er in de gehele millioenenstad Sydney dan maar twee nette, beleefde auto-rijders te vinden? Het lijkt er in derdaad op, wanneer men welhaast iedere dag het vege lijf moet werpen in de maalstroom van het verkeer in Syd ney. En men is er wel haast zeker van, wanneer men de schrikbarende cijfers leest, die gedurende de „Verkeersweek" werden gepubliceerd. Niet minder dan 37.924 ongevallen op de weg werden er in het afgelopen Australische boekjaar gemeld. Met dodelijke afloop 1900 en 36.024 met ge wonden. Tweehonderd millioen gulden schade is toegebracht in deze slach ting, waarbij iedere 3/4 uur van het jaar een dode moest worden betreurd iedere 15 minuten een verwonding werd risch. Hij steekt over waar hem dat past, alle aanstormende en zwenkende auto's ten spijt. Deze zo populaire sport heet „jaywalking" (jay betekent „sul"). Zij is natuurlijk verboden, maar daar er toch niemand voor bekeurd wordt, blijft zij vlijtig beoefend. Aan de parkeervoorschriften houdt niemand zich. Daar kan men zich ove rigens ook moeilijk aan houden, gez'en het enorme aantal wagens, dat iedere dag naar het betrekkelijk kleine hart van de city trekt. De speciale politie agenten in het bruin met het krijtje in de hand hebben dan ook een even vol le dagtaak als de magistraten, die de ene parkeerbekeuring na de andere met een prettige boete bezegelen. Als onderdeel van de „Verkeersweek" was de onvolprezen Martin Place x het hart van Sydney „versierd" met een tentoonstelling van verongelukte auto's. Een trieste tentoonstelling, die nóch de auto-importeurs, nóch het pu bliek erg op prijs stelden. Op de zonnige Martin Place stonden de wrakken ten toon, maar honderd meter verder dolden de auto's door de chaos en slenterden de voetgangers rkis, kras voor en achter de wagens langs. En in vier auto's reden een aan tal heren, met een zak vol mooie di ploma's en bankjes van 25 over 's He ren wegen, gelijk moderne Diogenessen met een lampje op zoek naar een wijs. verstandig mens achter het stuur Te Makkum zijn dezer dagen des nachts z.g. „aalkaren" die zich bevon den op schuiten die juist achter de sluis waren gemeerd, opengezet. Hier door konden de opgeslagen palingen voor een groot deel ontsnappen. De schade wordt geschat op ongeveer f 1400.De politie meent de daders op het spoor te zijn. Dokter Bruin, die Maandagmorgen in Frankrijk moet zijn, zal Zondagmorgen per KLM-vliegtuig naar de Franse hoofdstad vertrekken. Tijdens de con ferentie zullen vooral de inentingen ter sprake komen. Het is de bedoeling, dat dokter Bruin van zijn bezoek aan de conferentie rap port zal uitbrengen aan de Minister van Sociale Zaken, het Zaandamse college van B. en W. en aan zijn col legae. Onder commando van eerste luite nant F. Erik de Nijs stelde zich gister morgen in de koffiekamer van de Kon. Rotterdamsche Lloyd het detachement van 66 man op, om scheep te gaan op de „generaal W. C. Langfitt", die langs de kade lag. Zij luisterden naar de re de van generaal-majoor mr. W. J. van Dijk, chef van het kabinet van de mi nister van oorlog, die namens deze sprak en uitdrukking gaf aan zijn gro te waardering, dat deze mannen zich vrijwillig hebben aangemeld voor de strijd op Korea. Onder opgewekte marsen van de Kon. militaire kapel scheepten de /.-ij- willigers zich in. Met een tuiltje bloe men in de hand ging ook aan boord zuster Koopmans, die voor de tweede maal naar Korea gaat. VIER MOTORSCHEPEN VOOR K. N. S. M. De K.N.S.M. heeft bij de scheeps werven van Gebr. Pot te Bolnes en bij Van der Giessen en Zoon te Krimpen aan de IJsel een order geplaatst voor de bouw van in totaal vier motor vrachtschepen. De K.N.S.M. heeft op het ogenblik tien schepen in aanbouw. de politieke bewustwording van Amerikaanse volk. want de grote m sa wordt voorgelicht door middel openbare debatten en verslagen VSn vraaggesprekken met vooraanstaand figuren President Truman geeft bil 1 zijn belangrijke toespraken toestem ming om deze per televisie uit te den. r\E meeste Amerikaanse politici delw zijn opvattingen in dezen. Thomas Dewey beschouwt de televisie als soort politiek röntgenapparaat. Als ,1" man niet werkelijk over bepaalde bt kwaamheden beschikt, dan is hij Vol gens Dewey. niet in staat de vuurproej van de televisie te doorstaan. Seifcu Robert A. Taft heeft opgemerkt da» de televisie in he» voordeel is van d» man* die oprecht is en het feit teniet doet dat sommige mensen heel mooi kunnen praten en een prettige stem hebben. Hij is van oordeel, dat de tele visie de waarheid beter tot zijn recht laat komen. JALLOZE mensen hebben 'n televisie. ontvanger gekocht voor de sportuit. zendingen Hun enthousiasme is echter reeds aanmerkelijk bekoeld, doordat de uitzendingen van wedstrijden aanzien, lijk beperkt zijn. Voor boksmatches wordt b.v. nooit toestemming gegeven tenzij voor de televisievertoning in somi mige theaters. Men vreest n.l„ dat nie. mand meer in de zaal zal komen kijken. Bij de wedstrijd tussen Ray Robinson en Rand.v Turpin waren alle zalen, waar deze op het grote projectiescherm te zien was. uitverkocht, ofschoon de plaatsen toch twee tot drie dollar kost ten. De activiteit van de universiteiten op athletiekgebied dreigt door de tele visie eveneens in het gedrang te ko men. De meeste Amerikaanse univer siteiten bekostigen de uitvoering van hun sportprogramma uit de entreegel den voor voetbalwedstrijden. Deze brachten voorheen veel geld op. Tegen woordig blijven de mensen thuis en volgen de wedstrijden op het televisie scherm. Men overweegt echter om de bezitters van televisietoestellen die een bepaalde belangrijke wedstrijd willen volgen, een kijkgeld te laten betalen, Van de andere kant is waargenomen, dat de practische beoefening van som mige sporten juist door de televisie II toegenomen. Technische en andere kwesties Naar schatting zijn er momenteel in de V.S. 13.900.000 televisieontvangers in gebruik, dat wil zeggen een op elke twee woningen. Een enquét^ heeft uit gewezen. dat 27 pet van de Amerikaan se gezinnen over een televisie-ontvan ger beschikt. Men is een heel eind gevorderd met het aanleggen van een net van televi siekabels en andere hulpmiddelen, waardoor het mogelijk zal worden tele- lijkertijd hetzelfde programma door een aantal op grote afstand van elkaar gelegen televisiestations te laten uit zenden. Een belangrijke schakel in dit sy steem van verbindingen is tot stand ge bracht met het in bedrijf stellen van een nieuwe verbinding, waarin de American Telegrahp en Telephone Company 40 millioen dollar heeft ge ïnvesteerd. Deze verbinding wordt on derhouden met behulp van 107 meter hoge torens, die op een afstand van on geveer 50 kilometer van elkaar staan en een keten vormen, die door 13 sta ten loopt. Op deze torens zij" on* vangst- en zendinstallaties geplaatst, die het programma aan elkaar doorge ven. Dit «--te? een oehoorlijke b\rf te vtiyu~>en

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 6