DEBRAIINE
sswaraH
esaSjgtte
I
8
JIMMY BROWN TERUG DE DIERENTUIN
De wagen
in het Kloosterbos
Z&Cappie
iSpookóteen
Het Radioprogramma
Revolte in Caracas
NAAR ARTIS
M
DE TWEE EZELS
mëfaë'n Ptë,ofalnK llepen
DINSDAG 23 OCTOBER 1951
f Pim, Pain en Poin in Afrika 1
87. Intussen hebben Pim, Pam en Pom
al bijna de andere oever van de rivier
bereikt. En zij voelen zich steeds vrolij
ker worden. Zijn ze niet bijna aan het
einde van hun moeilijke reis? Neen, ze
hebben er helemaal geen idee van, dat
hun ontsnapping in het vijandelijke
kamp ontdekt is en dus pagaaien zij
rustig voort. „Wat denk je Pepi, zijn
We nu al bijna bij die bocht, waar je
het over had?" „Nog even geduld!" Pepi
wordt ook steeds opgewekter. „Je zult
Bieii, dat de stroom ons vanzelf naar de
kant toedrijft". „Ja, dat begin ik nu
ook al te merken", antwoordt Pim, die
voorop staat. „We zullen moeten op
passen, anders blijven we hier nog tus
sen de takken steken. Kijk, hier drijft
allemaal los hout!" „Daar moeten we
omheen hoor", waarschuwt Pepi, die
achter op het vlot staat om het een
beetje te sturen. Maar de waarschuwing
komt te laat! Of liever gezegd, de
stroom is te sterk. Want hoe Pepi ook
nog zijn best doet, het vlot drijft on
weerstaanbaar op de boomstronken aan
en even later zitten ze zo vast als een
huis.
(Advertentie, Ing. Med.)
WOENSDAG 24 OCTOBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.18 Gewijde mu
ziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00
Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.-
muziek. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Water
standen. 9.35 Gram.muziek. 10.15 Idem.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram.muziek.
11.15 „Laterveer wil het rechte weten",
hoorspel. 12.00 Pianorecital. 12.30 Land
en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Dubbel-
kwartet en orgel. 12.59 Klokgelui. 13.00
Nieuws. 13-15 Protestants Interkerkelijk
Thuisfront. 13.20 Marinierskapel. 14.00
Gram.muziek. 14.45 Voor de meisjes. 15.00
Kamerorkest en soliste. 15.40 Blokfluit-
ensemble. 16.00 Voor de jeugd. 17.00
Gramtmuzlek. 17.20 Orgelspel. 17.45 Re
geringsuitzending: Dr. G. Stuiveling:
.Schrijvers in Suriname en de Neder
landse Antillen". 18.00 Nieuws. 18.15
Vocaal Ensemble. 18.30 R.V.U.: Prof. Dr.
H. D. de Vries Reilingh: Hedendaagse
migratie-verschijnselen: Gedwongen mi
gratie". 19.00 „Spectrum van het Christe
lijk organisatie- en verenigingsleven".
19.15 Boekbespreking. 19.30 Gram.muziek.
19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws en weer
berichten. 20.10 Commentaar Familiecom
petitie!. 20.20 Radio Philharmonisch Or
kest en solist. 21.20 „Waar licht en leven
lacht". 21.40 Koor en piano. 22.05 Gram.
muziek. 22.15 Internationaal Evangelisch
Commentaar. 22.25 Lichte muziek. 22.45
Avondoverenking. 23.00 Nieuws en SOS-
berichten. 23.15 Gram.muziek. 23.20 „Hoe
zit dat met mijn kind?", causerie. 23.35
—24.00 Amusementsmuziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.15
Ochtendgymnastiek. 7.33 Gram.muziek.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Tus
sen twee plaatjes gezegd. 8.50 Voor de
huisvrouw. 9.00 Gram.muziek. 10.00
Schoolradio. 10.20 Voor de huisvrouw.
10.30 Gram.muziek. 10.45 Voor de vrouw
11.00 Gram.muziek. 12.00 Voordracht.
12.15 Accordeonorkest en solist. 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Voor het platteland. 12.38 Accordeon-
muziek. 12.55 Kalender. 13.00 Nieuws.
13.15 Instrumentaal-trio. 13.45 Gram.
muziek. 14.00 Gesproken portret. 14.15
Jeugdconcert. 15.00 Kinderkoor. 15.20
Piano-recital. 15.30 Voor de zieken. 16.00
Voor de jeugd. 17.30 Dansmuziek. 18.00
Nieuws. 18.15 Vara-varia. 18.20 „De Or
ganisatie en werkzaamheden van de Mi
litaire Juridische Dienst", causerie. 18.30
Actualiteiten. 18.40 Roemeens Orkest.
19.00 „Utopisten en realisten in de socia
listische beweging", causerie. 19.15 Piano
duo. 19.30 Voor de jeugd. 20.00 Nieuws.
20.05 Politiek commentaar. 20.15 Joodse
liederen. 20.45 „De Getuigen", hoorspel.
21.35 Omroeporkest. 22.20 Causerie over
zeep. 22.35 Amusementsmuziek. 23.00
Nieuws. 23.15—24.00 Muzikaal Litterair
programma.
Een dode, vier gewonden
Te Caracas (Venezuela) heeft een
groep van ongeveer 40 burgers, gewa
pend met revolvers, een aanval op een
kazerne uitgevoerd, waarbij een bur
ger gedood en vier gewond werden.
Voorts werden de beide zendstations
„Radio Centro" en „Radio-Venezuela"
met handgranaten aangevallen. De uit
zending kon echter ononderbroken
voortgezet worden. Sinds hedenochtend
roept een geheime zender tot opstand
op. De openbare gebouwen worden door
soldaten bewaakt en patrouilles trek
ken door de straten.
OPLOSSING KRUISWOORDPUZZLE
Horizontaal: 1. ram; 4. vervolg; 10
hal; 13. iris; 15. karet; 16. mode; 17.
bisam; 19. tor; 20. toren; 21. e.a.; 22
Leo; 24. oor; 25. N.T.; 26. kasregister;
28. ark; 29. lor; 31. vlo; 33. een; 38. Lek;
38. eenmaal; 39. aanslag; 40. lei; 41.
sap; 43. aam; 44. rem; 48. tal; 50. kort
stondig; 54. eb; 56. Lea; 57. sar; 58
L.O.; 59. model; 61. dar; 63. kater; 65.
Eden; 66. genie; 68. naga; 69. les; 70.
kantoor; 71. kan.
Verticaal: 1. ribes; 2. aria; 3. mis;
5. e.k.; 6. rat; 7. vroegte; 8. oer; 9. lt.;
10. hor; 11. Aden; 12. lente; 14. Salak;
16. morel; 18 mes; 20. tot; 28. ork; 24.
Oss; 26. kroniek; 27. rollaag; 28. aleer;
30 .reaal; 31. vel; 32. map; 33. els; 34.
nap; 35. ent; 37. kgm.; 42. astrant; 45.
molen; 46. sta; 47. ons; 48. tiran; 49.
kemel; 51. rel; 52. dak; 53. Koran; 55.
bode; 58. lega; 60. des; 61. den; 62. Rio;
64. tak; 66. ga; 67. e.o.
OPLOSSING HERSENGYMNASTIEK
1. De oudste wethouder. 2. Bloedgever
voor bloedtransfusiedienst. 3. Rem-
brandt. 4. Madrileen. 5. Een niet-gesa-
larieerde bediende of beambte, die in
het vak wordt opgeleid. 6. In Suriname;
de mahonieboom. 7. Onecht fluweel;
manchester. 8. Een vogelnet, dat toe
slaat. 9. J. P. Coen. 10. Aan de vroegere
trompetter van Stadhouder Willem III.
(Advertentie, Ing. Med.)
77. Het was Marinus Magister, de
chef der Pinguins, die Jimmy Brown
was komen waarschuwen, dat er iets
heel ergs gebeurd was. „Meneer
Brown", zei de Pinguin, „ze zijn er
allemaal vandaar en dat grapje hebt
u te danken aan die ti"*e arrogante
chimpansees, Toos en Triefi neten zij,
geloof ik, die de sleutels van alle
dierenverblijven hebben gestolen en
die daarna met behulp van de leeuw
Piet de hokken hebben open gezet.
Ook ik en mijn mede-pinguins kregen
de aanzegging de dierentuin te verla
ten, maar ik ben zo vrij geweest voor
de eer te bedanken". Jimmy, die in
zijn leven voor heel wat hete vuren
had gestaan schrok toch wel een
beetje van deze mededeling. Hij sprong
uit zijn bed, schoot gauw een broeK
aan en een jasje en snelde naar bui
ten. De totaal verlaten dierentuin
bood hem een onheilspellend schouw
spel.... „Zo zo, meneer Piet en de
dames Trien en Toos hebben geen hal
ve maatregelen genomen", bromde hij
„maar als ze denken, dat ik het hier
bij laat zitten, dan slaan zij de plank
mis." Jimmy snelde zijn kantoortje
binnen en greep bliksemsnel de tele
foon. Snel draaide hij het nummer
van de burgemeester en zei; „Burge.
meester, met Jimmy Brown spreekt u.
Ik ijioet u een tamelijk vervelende
boodschap overbrengen. De hele die.
tentuin is losgebroken en ik zou u
willen verzoeken uw gehele politie,
macht op de been te brengen tenein.
de.... „Zwijg maar, zwijg maar",
hoorde Jimmy de burgemeester zeg.
gen. „Een uwer drommedarissen ij
juist bezig mijn keukendeur te force
ren en er zijn zo juist een lama en
twee miereneters mijn studeerkamer
binnengewandeld".
DOOR
MARJORIE
VERNON
71)
„Hoe heet u?" vroeg hij haar.
„Daphne - Daphne Brendon".
„Daphne". Rossiter herhaalde de
naam langzaam. „Het had Narcis moe
ten zijn - u bent net een narcis, een
levend symbool van de lente".
En toen grinnikte hij opeens.
„Wat een idiote manier om u voor de
eerste keer toe te spreken. U zult wel
denken dat ik een geweldige flirt ben,
maar ik verzeker u dat dit niet mijn
gewone dansgesprek is - dat ik niet
een lesje opzeg".
Ze keek hem aan en haar mooie
ogen stonden ernstig en onderzoekend.
„Neen, ik weet zeker dat u dat niet
bent. Maarhet is in ieder geval
erg prettig om zoiets te horen".
Hij trok zijn wenkbrauwen op.
„Maar u bent toch ieker wel cóm-
plimentjes gewend?"
„O neen", antwoordde Daphne een
voudig. „Ik zie nooit iemand - en dit
feestje is het eerste sinds jaren waar
ik naar toe ben geweest. Ik voel me
vanavond net als Assepoester - ik heb
moeten wegsluipen en een jurk moe
ten lenen - ik ben in een mantelpakje
van huis gegaan en heb me bij een
vriendin verkleed. Dit is clandestien,
ziet u".
De dansvloer was vol, maar niet
overvol. Rossiter leidde haar kundig
en handig en Daphne gaf zich geheel
over aan de vreugde van de rhythmi-
sche beweging.
„Maar hoe ter wereld is dat moge
lijk?" vrqeg hij, nadat een onhandig
paar tegen hen was opgebotst en zijn
excuses had gemaakt. „Vindt uw fa
milie dansen dan niet goed?"
„Ik woon met mijn vader en hij
vindt het niet goed dat ik uitga of an
dere mensen zie". Daphne constateerde
ie
en de
33. „Daar komt ja niets van in",
sprak Kappie boos, terwijl hij met
driftige gebaren de brief uit de fles in
kleine snippertjes scheurde en die met
de wind overboord liet wapperen. „Ik
moet die steen naar Amerika brengen
en ik zal hem er brengen. Ik laat mij
ja niet bang maken door brieven in
flessen!"
„Maar dat is onze ondergang!" gilde
Madame Mirabelle. „De steen zal ons
ten verderve voeren! Ik voel het! Graaf die steen een mallemolen van mijn does tegen de neger aanliep, die het
Beuzelaer zei reeds..." goeie Kraak te laten maken!" hele gesprek kalm had afgeluisterd.
„Klets toch niet", viel Kappie haar „Oh, maar dat is.... dat is.... quel Madame Mirabelle gaf een gil, die
bruusk in de rede, „een steen is een affront!" schreeuwde Madame Mira- Kappie door merg en been ging en
steen. Uit. Af. En een steen kan niét belle verontwaardigd en, diep beledigd, krijste: „Help! Spoken! Un homme noir!
heksen en ik ben ja niet van plan door haastte ze zich weg, waarbij ze par- Oh, c'est terrible!"
het eenvoudig als een feit, zonder naar
sympathie of medelijden te hengelen.
,Arme stakker!" Hij was ontdaan en
stelde zich haar leven voor, hoewel ze
zo weinig had gezegd.
„O, er zijn ook wel prettige dingen,
werkelijk - ik heb het waarschijnlijk
beter dan een hoop andere meisjes".
Toen stapte ze van het onderwerp af
en vroeg vriendelijk: „U woont niet in
de buurt van Lynford, is het wel? Ik
heb u tenminste nooit eerder gezien".
„Neen, ik logeer bij de Chelfords en
was van plan zo spoedig mogelijk weer
te vertrekken, nu ik hen heb leren
kennen. Maar nu.... heb ik zo'n haast
niet meer...."
Hij keek op haar neer en toen
Daphne haar gezichtje ophief, zagen
ze elkaar met een diepe blik in de
ogen.
„Wat vind jij ervan, Daphne?" Er
klonk iets dringends In zijn stem en
het meisje schudde haar blonde hoofd-
je. „Neen, ga niet weg", zei ze met
zachte stem en Rossiters arm drukte
haar even tegen zich aan toen hij haar
triomfantelijk in een plotselinge vreug
de rondzwaaide.
Nan, die naar hen keek, was dolge
lukkig terwille van Dahpne. Arme
stakker, zij was wel eens aan een
beetje geluk toe. Het zou heerlijk zijn
als zij enhoe was zijn naam ook
weer? O ja, Dale Rossiter verliefd rp
elkaar werden en trouwden. Nan was
er bijna zeker van dat Daphne niet
werkelijk hevig van haar jonge luite
nant had gehouden; het kwam doordat
hij jong en vrolijk en meelevend was
geweest en haar eenzame hartje ver
langd had naar iemand van haar eigen
leeftijd, naar tederheid, en naar iemand
die om haar gaf. Maar dit....
.Dit is vast anders", dacht Nan. „Dat
weet ik zeker. Daphne en deze Rossi
ter lijken geknipt voor elkaar. Hij lijkt
beslist aardig, net zoals Peta zei, ik
geloof vast dat hij lief voor haar zou
zijn".
En toen dwaalde Nan's blik toevallig
naar de Chelford's en bij het zien van
de uitdrukking op hun harde, opge
schilderde gezichten kreeg ze een bang
voorgevoeL
(Wordt vervolgd)
gaat
bellen blazen
Miesje zag eens een
klein meisje
Bellen blazen, blauw en
groen.
„Hé", dacht ze. „Dat 's
een leuk spel. zeg.
Dat ga ik thuis ook eens
doen!"
Dus nam Miesje een
kom water,
Maakte daar snel
zeepsop van.
„Zo!", zei ze. „Nu ga ik
kijken,
Of ik haar dat na doen
kan!"
Met een heel klein
stenen pijpje,
Blies ze langzaam
in het sop.
Ja, daar kwamen
al de bellen.
Een hele berg er bovenop.
En toen haalde ze
haar pijpje,
Een twee drie het
zeepsop uit.
Spoedig dreven wel
tien bellen
Om het kopje van de guit.
„Dat gaat prachtig!",
juichte Miesje.
„Daar ga ik een uur
mee door!"
Deed haar pijp weer
in de zeepsop,
Maar.... dit werd
het einde hoor!
Want in plaats dat
ons dom muisje
Door het stenen pijpje
blies,
toog ze mondjes vol
o ™aT binnen,
aan.... dat smaakte
héél erg vies.
Gertjan was dertien Jaar
en hij hield erg veel van
dieren. Toen hö dan een
keer met zijn vader in Am-
sterdam was wachtte hem
een grote verrassing want
vader zei: „Jongen, ik heb
voor vanmiddag een leuk
plan, we gaan naar Artis!"
„Wat is dat Artis", vroeg
Gertjan nieuwsgierig. „Weet
je dat niet eens!", lachte
vader. „Dat ts een heel grote
dierentuin. Je kunt er wer
kelijk alle diersoorten be
wonderen. Het is eigenlijk
een prachtig aangelegd park
waar allemaal grote kooien
In staan."
Eensklaps ging alles
voor Gertjan veel te lang
zaam. De winkels bekeek hij
niet meer en toen vader met
hem op de tram stapte, zei
h(j bij elke halte: „Moeten
we er niet uit, vader?" of
„Zijn we al bi) Artis?" Maar
ht) kwam er toch. Vader
kocht aan het grote ijzeren
hek twee kaartjes en met
een kleur van opwinding
stapte de jongen naar bin
nen. Wat hö allemaal ln
Artis zag ls te veel om op
te noemen. Hii keek r'jn
ogen uit enzijn vader
ook. Maar er rat aan deze
middag toch een staartje.
Een staartje dat voor vader
niet zo erg plezierig was.
Hij had zijn fototoestel bij
zich en daar zat een nieuwe
film ln. Steeds.als Gertjan
de dieren vol bewondering
stond te bekijken nam va
der een foto en toen
ze 's avonds moe en met
stoffige schoenen de dieren
tuin uitliepen zei hij: „Gert
jan, lk heb acht prachtige
foto's gemaakt van allerlei
verschillende dieren. Ik zal
het filmpje snel naar de fo
tograaf brengen dan kun
nen we misschien morgen
avond de foto's al zien. Toen
vader de volgende dag thuis
kwam keek hö niet bepaald
vrolök. „Hoe zijn de foto's?"
vroeg Gertjan direct. ..Poeh
„Hik", deed Mies en
grote bellen
Dreven langzaam uit
haar mond.
„Hik", uit oren. „Hik"
uit neusgat.
Miesje zat met bellen rond
f
zei vader met een
zucht: „Ik heb aldoor ver
geten de film door te draai
en. Nu staan al die dieren
door elkaar op één plaat
je!" eh gaf Gertjan de af
druk. „Toch kan ik noe zien
welke dieren U gefotogra
feerd hebt!" riep hij uit.
„Kijk maarHier staat
eenWe laten Gertjan
niet uitpraten. De foto staat
hierbij afgedrukt. Kunnen
jullie de acht dieren óók te
rugvinden?
De mensen zeggen dat de
ezel dom ls. Waarom?? Om
dat hö lange oreh heeft?
Dat is geen rede. Een ezel
stoot zich niet twee maal
aan de zelfde steen. Dat
vind lk knap en daarom vind
Ik de ezel niet dom. Er wa
ren bövoorbeeld eens twee
ezeltjes die met een touw
aan elkaar vast zaten. Belde
zagen een heerlöke wortel
liggen en ze trokken en ruk
ten aan het touw, ze wer-
®r hééï erg moe en
kwaad van maar geen van
beiden kon de wlrtël be-
machtigen.
Toen deden ze héél ere
danW8'. Wat dede1
iu lL st,!,ken de koppen
teLf.! fnf26 allemaal
5 zeiden weet ik
niet. want ik kan ezeltjes
niet verstaan, maar ze von-
sing. een goede °P!os-
met zn tweeën naar pon
van de wortels. Het linlceë
ezeltje bukte zich en SJ
toin? J«, hoe kan het
anders Toen llepen ze naa
beld„ f® WOrtel en k«ab-
ëfi?. v e2eltie dat nog
niets gehad had zön wortel
naar binnen. E„? Is ee7«!
knan°m<L* Ik VOn<ï hat m®ar
sedaan van die twee
ezeltjes. En jullie?.
