De laatste Koning der Blauwe Zeeridders heeft geen opvolger... srsast wo7""' Feestdag voor familie Stevenson Gewilde „Herhalingsoefeningen" door Harmonie in Casino Een vechtpartij in de duisternis Het horloge Legendarisch geworden figuur ging heen op 95-jarige leeftijd IN MEMORIAM JANUS KUIPER MET HET HEENGAAN van Janus Kuiper, de vijf en negentig-jarige „Koning der Blauwe Zeeridders", heeft niet alleen een roemruchte reddersgeneratie zijn laatste grote voorganger verloren, maar is bovendien een episode in de vaderlandse geschiedenis afgesloten. Inderdaad was Janus Kuiper een histori sche figuur, niet omdat hij de dapperste van zijn generatie is geweest of het grootste aantal schipbreukelingen in veilige haven heeft gebracht, maar veel meer omdat de ogen van het hele Nederlandse volk zich op hem richtten wanneer de daden der redders en ridders ter zee in het middelpunt der publieke belang stelling kwamen. Op de figuur van Janus Kuiper projecteerde men heel dat heroïsche beeld van koen zeemanschap, menslievendheid, onverschrokkenheid en opofferingsgezindheid, dat werd opgeroepen bij de herinnering aan scheeps rampen voor de Nederlandse kust. Het reddingwezen neemt in de historie van ons land als zeevarende natie een belangrijke plaats in. Nog altijd ligt de zee op de loer of zij ook de levens tot zich kan nemen van hen, die de euvele moed hebben haar golven te trotseren. Haar activiteit is anders gericht dan vroeger. Zij neemt meer dan ooit de technische hulpmiddelen te baat, die de mens zichzelf heeft geschapen. Zonder verwoestende werktuigen als mijnen en torpedo's zou de zee weinig kans meer hebben. Gelukkig heeft met deze technische ontwikkeling de perfectionnering van het reddingwezen gelijke tred gehouden. Vliegtuigen, radio, utistekend uitgeruste reddingboten en een voortreffelijk functionnerende wal-organisatie vervullen een taak, die principieel hetzelfde, maar practisch toch heel anders is dan een halve eeuw geleden. Teraardebestelling Donderdagmiddag 2 uur Het lag voor het grijpen Bruigom nam initiatief tot organisatie in de visserij-wereld Receptie in Bellevue zeer druk bezocht Tussen Haaks en Kuifje .La vie en rose vond recht bij Ans Been Uitstekende solistische medewerking IN HET KORT Hef gebeurde in Nieuwediep De heer F. A. Bibo doceerde „verkoopkunde" Gemeentelijk verpleeghuis krijgt nieuwe beheerders Fa. Beemsterboer H BS-tafeltennistitel was voor J. W. Scheer Nu ook juniorencompetitie basketball kelingen werden op het laatste moment en soms op het allerlaatste moment aan de grijpklauwen van grondzeeën en brandingsgolven ontrukt. Toen de Noord- en Zuidhollandse Reddingmaat schappij in November 1924 honderd jaar bestond, hadden haar redders meer dan vijfduizend zeelieden behouden aan wal gebracht. Het d-oet er niet zoveel toe, hoeveel elk der Blauwe Zeeridders op zijn naam heeft kunnen schrijven. De meeste Blauwe Zeeridders hebben dat aantal nooit precies geweten. Zij waren niet bepaald boekhoudkundig aangelegd, ook niet in het dagelijkse leven, dat voor hen veel te wisselvallig was. Hun verdiensten waren ongeregeld, of men zou moeten zeggen dat zij geregeld te gering waren, en ook hun uitgaven hadden geen constant verloop. Zij en hun gezinnen kenden (een enkele maaldagen van welvaart en (heel dikwijls.dagen van ontbering. Ook Janus Kuiper en zijn gezin hebben daarvan kunnen meepraten. Wel wat aan de late kant heeft het Nederlandse volk ingezien, dat de Blauwe Zeeridders niet van de wind konden leven, wanneer zij eenmaal hun geliefde strijd tegen de elementen had den moeten opgeven. De oudsten dér oude garde hebben het begrip „pen sionnering" niet gekend, en daarom werkten en vochten zij maar tot het lichaam niet meer kon. Het is de ver dienste van het „Dorus Rijkersfonds" en de reddersvereniging „Moed, Volhar ding, Zelfopoffering" geweest, dat het Nederlandse volk zich een ereschuld bewust werd. Nu de Koning der Blau we Zeeridders niet meer is, kan dat volk hem naar zijn laatste rustplaats brengen zonder het gevoel, iets tegen over die Koning te hebben verzuimd. Het Nederlandse volk heeft Janus Kui per de eer gegeven die hem toekwam en heeft hem ook in de gelegenheid ge steld, zijn laatste levensjaren rustig en goed verzorgd door te brengen in een lief eigen tehuis. De woning Van Speijk- straat 10, na de oorlog gebouwd, was voor de grijze Koning een gezellig pa leis, waar hij zich uitstekend verzorgd wist door zijn liefdevolle dochter Janny. TOEN de grote Dorus Rijkers op Za- terdag 21 April 1928 met veel cere monieel ten grave werd gedragen, nam ons volk afscheid van een figuur wiens koningschap internationale vermaard heid had verworven. Zijn kroon ging over op Dorus' stiefzoon, Janus Kuiper, drager van vele reddingsmedailles. Ja nus Kuiper, Broedr in de Orde van de Nederlandse Leeuw, mocht de konings kroon der oude reddersgeneratie dra gen tot gistermorgen vroeg, toen het laatste sprankje leven uit zijn verzwak te lichaam wegvluchtte. Helder van geest W7ANNEER gezegd wordt, dat Janus zich niet veel meer wist te herinne ren uit< zijn gloriedagen, dan is dat slechts ten dele juist. Weliswaar was zijn lichaam de laatste jaren broos en zwak, maar uit zijn heldere ogen straal de toch altijd nog de fierheid van een krachtig ras. Zijn geest was niet zo speels en elastisch meerals vroeger, maar liet hem toch nooit in de steek. Wanneer hij zweeg over de dingen van het verleden, dan was dat omdat Janus zelf het niet zo belangrijk vond in den brede daarover uit te weiden. Maar kwam hij eenmaal op zijn praatstoel en wist hij goede vrienden onder zijn ge hoor, dan bleek hoe nauwkeurig alles in zijn geheugen stond gegrift. Dikwijls hebben wij hem bezocht en even dikwijls hebben wij versteld ge staan over de betrouwbaarheid van zijn brein. Janus Kuiper had iets van een kunstenaar, als hij met glanzende ogen in een matbleek gezicht hardop droom de over de strijd, die hij zovele malen met de elementen heeft gevoerd. De ramp met de „Renown", die op 9 De cember 1887 op de Haaksgronden strand de, wist Janus Kuiper zich nog tot in détails te herinneren. Zijn stiefvader en rivaal Dorus Rijkers redde elf man, en ook Janus zelf trok er op uit, met de vlet van de Oude Helder. Al zijn mak kers bleven in de strijd, die toen voor de kust ontbrandde. De zee zegevierde, maar Janus bleef gespaard. Hadden de ,.meneren-met-wit-voor" respect voor de man, die later de Koning der Blau we Zeeridders worden zou? Een jaar na de „Renown" werd Janus Kuiper door de Noord- en Zuidhollandse Reddingmaatschappij be noemd tot schipper van de reddingboot, die bij de Wind wijzer was gestationneerd. Het was in die dagen lang geen zeldzaamheid, dat in donkere stormnachten de roep door Oud Den Helder ging: „Schip op straaaand!" Dat was geen wekroep, want in tientallen kleine huisjes lagen stoere manen en vrou wen al op die alarmkreet te wachten. Redders als Jaap Been, Jan Bijl, Piet Osten- burg, Diedenhoven, Piet Bot ter, Koenraad Coster, Jan Sturk, Piet Bontes, Sijbrand Kuiper en Piet Rensmaag hebben in die jaren en daar na naam gemaakt. Markante figuren, die op het oog zo veel gemeen hadden, dat zij allen leden schenen van één grote familie. Volgens de Burgerlijke Stand was dat niet zo, maar zij hadden toch wel één belangrijke gemeen schappelijke trek: hun liefde voor de zee. Het bloed in hun aderen moet volgens zeggen met zeewater ver mengd zijn geweest. Zij hielden van de zee, en misschien nog wel het meest wanneer die zee zich ontpopte als een niets ontziende tegenstander. Dan tart te zij de Blauwe Ridders tot de uiter ste krachtsinspanning, dan streden deze dappere kerels metterdaad op leven en dood, met als inzet de prijs van kost bare mensenlevens. Niet boekhoudkundig. DUIZENDEN MALEN heeft de koene garde der Blauwe Zeeridders die strijd gewonnen. Duizenden schipbreu- Janus Kuiper heeft in zün ouderdom geenszins een vergeten leven geleid. Vooral wanneer hij jarig was bleek zonneklaar welk een plaats hij in veler harten innam. Toen hij op 11 Mei van De Koning der Blauwe Zeeridders in zijn glorietijd. Gevonden: Polshorloge, postduif, be drag aan geld, gradenboog, parelket ting, portefeuille, portemonnaie, kin- derrijwiel. twee kindertasjes, twee vul pennen, motorhandschoen, pakje bad- goed, kinderwantje, kleine wit-zwarte hond overall, crickje van auto. Verloren: Twee zilvereiï armbanden, bril in etui, autoped, paar dameshand schoenen, dames-portemonnaie, zilve ren sigarenaansteker, dasspeld, fietstas, schooltas, fondskaart uurwerk van hor loge bankbiljet van f 25.zilveren rozenkrans, bruin kinderschoentje. dit jaar zijn 95ste verjaardag vierde, bracht de post zelfs een persoonlijke gelukwens van H. M. de Koningin. Gis teren is naar het Paleis Soestdjjk de of ficiële tijding gegaan van Janus Kui pers verscheiden. Koningin Juiiana zal bij het vernemen van dit bericht mis schien wel even hebben teruggedacht aan het gseprek, dat zij een paar jaar geleden met de Koning der Blauwe Zeeridders in de Helderse raadszaal heeft gevoerd. Nu zal de grijze, welhaast legenda rische figuur, zijn laatste grote reis ma ken. Lang is voor Janus de ki.n wijd en de lucht hoog geweest, tot zij-» ho rizon inkromp tot de kleine wanden van een stille kamer. En het effen pla fond, waarheen Janus dikwijls lag te staren, had de plaats ingenomen van het ruime hemelgewelf met jagende wolkenluchten. De Koning der Konin gen heeft Janus de tijd gegund om zich gereed te maken voor de laatste tocht, over een water zonder horizon, naar de tijdloze eeuwigheid. Donderdagmiddag om twee uur zal de rouwstoet uit de Van Speijkstraat vertrekken. De klokken in het monu ment op het Helden-der-Zeeplein zul len nog éénmaal klinken ter ere van Janus Kuiper. Hun bronzen stemmen zullen golven over het plekje grond, waar de Blauwe Zeeridders woonden, en over het Marsdiep, dat hen zo dik wijls droeg. En op de Algemene Be graafplaats zal het stoffelijk overschot van de oude redder een rustplaats vin den, niet ver van de gardegenoten die hun Koning voorgingen. JANUS KUIPLR drager van vele medailles Het was een sympathieke gedachte van het bestuur der Helderse vissersver eniging „Samenwerking" om meer dan gewone aandMht te besteden aan het zilveren huwelijksfeest van de heer en mevrouw Joh. W. StevensonPraamsma. Men vond hierin een gepaste aanleiding om de bruidegom te huldigen voor hetgeen hij in het belang van de visserij en de vissers heeft gepresteerd. De heer Stevenson heeft 'de stoot gegeven tot de oprichting der Helderse vissers vereniging, was bovendien één der oprichters van de Helderse Vissersbond en heeft ook zijn aandeel gehad in de totstandkoming van de Stichting van de Nederlandse Visserij. De verdiensten van de heer Steven son werden in een duidelijk licht ge steld tijdens de gistermiddag in hotel Bellevue gehouden receptie, die bij zonder. druk werd .bezocht, Dat. waS niet zo verwonderlijk, daar de heer Stevenson in drie levenssferen zijn persoonlijkheid heeft ontplooid. Ir, de eerste plaats zijn gezin, daarnaast het onderwijs en dan nog de visserij. Het een heeft niet onder het ander gele den. Ook dat kwam gistermiddag tot uiting. De uitgebreide familiekring leefde mede met het zilveren jubi leum, uit onderwijskringen werden warme woorden van waardering ge richt tot de onderwijzer en leraar Ste venson en uit de visserijwereld wer den niet minder sympathieke dingen tot bruid en bruidegom gezegd. De directeur van de afdeling Visse rij van het Ministerie van Landbouw en Visserij, de heer ir. G. J. Lienesch, prees het in hoge mate, dat de heer Stevenson zo succesrijk was geweest in zijn poging tot organisatie van de vissers. Men noemt een boer de koning van zijn land, maar de visser zou men de keizer op zijn schip kunnen noe men. Lange tijd hebben de vissers ge leefd in een begrijpelijk individualis me, dat op de duur de gang van zaken in deze bedrijfstak niet ten goede zou zijn gekomen. Het is vooral de heer Stevenson geweest, die de vissers heeft overtuigd van de noodzaak van een gezamenlijke behartiging van ge meenschappelijke belangen. Dat de vissers zelf nu dankbaar zijn voor deze vorming van een collectivi teit, sprak reeds uit het feit, dat de Helderse Vissersvereniging de receptie had willen organiseren, en voorts ook uit de woorden van de heer R. Brandt uit Urk, voorzitter van de Nederlandse Vissersbond, die opmerkte dat de vis ser als man van de practijk de steun nodig heeft van mensen, die de theo retische kant wat meer overzien. Wethouder L. F. van Loo compli menteerde ook als voorzitter van de Visserij-commissie hier ter stede. De heer G. Groot, betaalmeester van de Visafslag, sprak eveneens een hartelijk vriendschappelijk woord. Aan de gemeentelijke visafslag te Den Helder werd verleden week aan gevoerd: 188 kg bot 38—22, 2914 kg garnalen 48—28, 45 kg kaan 41—36, 277 kg kabeljauw 113—30, 301 kg rog 22— 16, 1255 kg schar 32—21. 510 kg schol 1 83—70. 3583 kg schol 2 66—44, 11108 kg schol 3 4720, 285 kg poon 8135, 653 kg tarbot 148—33. 4348 kg tong 28667. 5500 kg wijting 3716. 13 kg haai 15. Gistermorgen zijn de vier Engelse mijnenvegers weer vertrokken. Zij worden Vrijdag terug verwacht. De Belgische kotter „Marjolena" van Ostende, liep gistermiddag binnen met motorschade. Hr. Ms. Rotterdam. „Orkaan" is terug uit Het is morgen hoog water om 7.50 en 20 uur en laag water om 1,55 en 14,25 uur. De temperatuur van het zeewater was 11,1 graden Celsius. De heer S. de Böck, hoofd van de Groen van Prinstererschool, kon ge tuigen, dat de heer Stevenson zijn taak als onderwijzer geenszins heeft veronachtzaamd. Hij gaf zich ook hier aan met zijn gehele hart en al zijn werkkracht. De directeur van de Kweekschool, de heer J. W. van Ven- deloo, kon in dezelfde geest spreken over de arbeid van de heer Stevenson als leraar aan de Kweekschool. Voorts werd nog het woord gevoerd door de heer G. J. Eijlders, voorzitter van het bestuur der schoolvereniging „Laat de Kinderkens tot Mij komen", die zich aansloot bij hetgeen de vorige sprekers reeds hadden gezegd over de steun, die de heer Stevenson bij al zijn arbeid heeft ondervonden van zijn echtgenote. Een schoonzoon van het zilveren bruidspaar, de luitenant ter zee der tweede klasse P. Plaatsman, heeft tus sen de toespraken door een reeks van telegrammen en felicitatie-brieven voorgelezen, o.m. van de op zee ver toevende vissers, van andere afdelin gen van de Nederlandse Vissersbond en van vrienden en relaties in vele plaatsen van ons land. Behalve de gelukwensen in woord en geschrift getuigden tal van bloem stukken en enkele geschenken van de sympathie, die men de heer en me vrouw Stevenson in brede kring toe draagt. Harmonie" heeft gisteren in Casino weer een grote schare verrast met een aa'mrekWe avond van zang en muziek. Hoewel w.j bewondering hebben En m - h« kM„ van de heer L. F. van_ Loo Jr een„ ffebracht, maar ook de tango en werd gezellige oper melodietjs werden niet vergeten. Uit dit „Kern enkele zeer P°P"la^e memorercn dat prachtige door Edith Piaff be. u ze nog moeten rose» waarmee Ans Been op uitstekende kend geworden, nummertje „La vie en r uae wijze bijdroeg tot het succes van deze avond. kwam „Sweetheart". dat hij met Tonny Groen zong, niet zo tot zijn recht. Rest ons te vermelden de wijze waar. Daarmee kon „Harmonie" in zee op Nic Visser de piano bespeelde, gaan! De voorzitter, de heer C. Wever, was na afloop tevreden over deze avond. Toch zien wij met meer belangstelling uit naar de 29ste April, de dag, waarop Harmonie in Tivoli de operette „Edel- weis" zal opvoeren. Het gehele programma was geheten .Herhalingsoefeningen", en betekende een greep uit de meest gehoorde en ge zongen operette- en opera-melddieen. De dames van het koor zagen er char mant uit en hebben ook, tezamen met de heren, haar uiterste best gedaan een verantwoorde uitvoering te brengen. Dat is, ondanks vele kleine tekort komingen, trouwens gelukt. De dirigent, de heer H. J. Arisz. heeft het stellig niet gemakkelijk gehad. Hij moest er vooral bij het inleidingskoor tot de opera „Cavalleria Rusticana" en het drinklied uit „La Traviata" nog al ste vig „aan trekken". Bij laatstgenoemd lied raakte de gast-sopraan Tonny Ver schoor uit Haarlem er zelfs even door in de war. Tonny Verschoor oogstte, begeleid door Nic. Visser, aan hét begin van de avond veel succes. Zij zong achtereen volgen „Ich bin verliebt", het Vilja- lied en „Liebe, du Hiihmel auf Erden". Ook al oude bekenden dus, die haar volop de gelegenheid boden tot een suc cesrijke vertolking. Mevrouw GroenKoster was beter op dreef dan de dames Smit en Lokkers, die samen de melodieuze Barcarole van Offenbach veel onrecht aandeden. Na de pauze werd het podium gevuld door het orkest, dat onder de heer Van Loo zo recht gezellig kan musiceren. Geslaagd was al meteen de herken ningsmelodie (wie kent niet ..Lady of Spain"?), die tevens het eerste optre den annonceerde van een negental da mes en de heer Klaas Wal. Het koortje, bestaande uit acht dames, bereikte een aardige hoogte in verscheidene schla gers, die met een klaterend applaus werden beloond. De heer Wal was niet zo goed bij stem, en mede daardoor Voor de Helderse Volksuniversiteit houdt dr. H. Groot in de Vakschool vanavond zijn eerste lezing over ,De geheimen van het binnenste der aar- Waptf kasteizltioB M HVVï Jfc* De gemeenteraad komt vanavond ten raadhuize bijeen. In de nieuwe kerk aan de West straat wordt vanavond een NCRV- Steravond gegeven. Te 's Gravenhage slaagde voor het examen derde stuurman grote handelsvaart de heer J. Antwerpen, leerling van de Zeevaartschool te Den Helder. Voor het jubileumgeschenk da* namens de burgerij aan „Het Witte Kruis" zal worden aangeboden kwam nog een gift van f 2,— binnen van de fam. v.d. V. Gisteren schreven wij over We- reldspaardag 1951. Daarin stond, be treffende de Nutsspaarbank: deze oude, vertrouwde Alkmaarse instel ling. Dit moest natuurlijk zijn: deze oude, vertrouwde Helderse instelling. In de Sportcroniek lazen wij de volgende verzoeken om overschrij ving: C. A. Siecker van JVC naar Concordia; H. W. Snijders van JVC naar Sportclub Irene; P. P. Leenen De verkeerde kreeg slaag Voor de politierechter in Alkmaar, mr. J. N. Alblas, stond gisteren L. W. uit Den Helder terecht, die enige we ken geleden ruzie kreeg met een plaats genoot en daarbij twee harde stompen op het gelaat te incasseren kreeg. W. raakte even zijn positieven kwijt, doch toen hij weer op zijn benen stond, was zijn drift nog niet geluwd. Hij wilde zijn rivaal een flinke klap terug ge ven, doch in het avondlijke duister raakte hij een van de omstanders. Be schuldigd van mishandeling stond hij gisteren voor de Alkmaarse politie rechter, mr. J. N. Alblas, terecht. De verdediger, mr. Mulder zette uit voering de toedracht van de zaak uit een en kwam daarbij tot de conclusie dat de slag als een normale reactie moest worden beschouwd. In verband hiermede vroeg mr. Mulder vrijspraak of een kleine geldboete. De politierechter was echter van me ning dat het beroep op noodweer niet opging. Hij veroordeelde W. overeen komstig de eis tot f ^j|pubs. 5 dagen. Een rake klap. Toen Adrianus G. uit Julianadorp op 27 Augustus met zijn meisje een druk bezocht café wilde verlaten bemerkte hij dat zij werd lastig gevallen door een van de bezoekers, die haar tracht te te omhelzen. G. ontstak hiervoor ln woede en gaf de man een zo harde stomp op diens neus, dat G. in het ziekenhuis moest worden opgenomen en daaruit eerst kort geleden werd ont slagen. Beschuldigd van mishandeling stond G. gisteren terecht voor mr. Alblas Deze was het met de officier, mr. A W. Holsteijn, eens, dat de getroffene door zijn wangedrag zelf de oorzaak is geweest van de vechtpartij. Hiermede rekening houdend veroordeelde de po litierechter G. overeenkomstig de eis tot f 15 subs. 5 dagen. Uitspraken A. S. uit Den Helder, die voor een bedrag van ongeveer f 75 aan koper had ontvreemd, werd overeenkomstig de eis veroordeeld tot f 100 subs. 30 dagen. Cath. van der G. uit Den Helder, die een ander meisjes als „intens ge meen" had gekenmerkt en die ook voor de politierechter weigerde haar woor den terug te nemen, werd overeenkom stig de eis veroordeeld tot f 50 subs 25 dagen. Eenzelfde straf werd opge legd aan Hendrik de G., welke zijn zoontjes 150 stenen, welke het eigen dom waren van de gemeente Den Hel der had laten wegnemen. - Een twaalfjarige jongen, die zich reeds eerder aan diefstal had schuldig gemaakt, werd wederom gegrepen. Op het Stationsplein stal hij uit een geld tas in een NACO-bus ongeveer f 30 De chauffeur kon de politie het signa lement verstrekken van het knaapje Toen men de jongen vatte had hij nog L a~u-- .r- V°0r het brekende geld werd *fntten ijs ^ocht. Hij werd naar Alkmaar overgebracht. Op de Brakkeveldweg ontdekte iemand, toen hij naar bed wilde gaan ™reuTnnen 'in zijn dakgoot, die ken' nehjk bezig waren lood te stelen. Hoe wel de mannen op de vlucht daar hun signalement bekend was Ge drieen (er was een „uitkijk" bijl had den zijn inderdaad lood willen stelen Het mes dat zij gebruikten werd in be slag genomen. oe Van een slagerij aan de Var, kerekstraat sneuvelde een spiegelruT Op verzoek van de Verenigde Con fectiebedrijven van Den Helder sprak de heer Frank A. Bibo gisteravond in Formosa over het onderwerp „Venkoop- kunde". Nadr> de heer J. C. Graaff de spreker had welkom geheten, doceerde deze op leerzame en geestige wijze de zo belangrijke taak van het verkopende personeel. De heer Bibo zei het zo kern- achtig: „De winkelbediende moet ser vice bieden, adviseren en een voorbeeld zijn van warenkennis en hoffelijkheid". De aanwezige verkopers werd boven- dien op het hart gedrukt, dat zij in de eerste plaats de klant moeten dienen en pas daarna de patroon. Zeer belangrijk achtte de spreker het of de bediend» sfeer in zijn zaak weet te brengen. In zijn slotwoord dankte de heer Graaff de kundige spreker voor diens interessante causerie. Bij het gemeentelijk verpleeghuis voor ouden van dagen is een vaca ture te vervullen door het aan de heer en mevrouw Greidanus, overeenkom stig hun verzoek verleende eervol ontslag als beheerders (vader en moeder). Hot bestuur voor maat schappelijk hulpbetoon heeft een aan beveling van twee echtparen inge diend: 1. P. de Groot-Van Steel, Wil lem Arntszlaan 4 bis te Den Helder: 2. Th. Derks-Fransen, Johannes Vijgh- straat 65 te Nijmegen. De benoeming, waarover vanavond wordt beslist, geschiedt met een proeffijd van een jaar. dat Uw vriend is 2 Jaar gratis verzekerd te gen verlies, diefstal, breuk, beschadiging. vanal f 49.75 AUeenverkoop voor Den Helder en Omstreken. HAARLEM, DEN HELDER Keizerstraat 15. (Advertentie, lng. MedJ In het clublokaal van IVA heeft de HBS dezer dagen voor zijn leerlingec een tafeltennistournooi georganiseerd. Bij de dames werd M. Noordhoff kampioene. C. Nagtegaal werd twee de, I. Walboom derde De eers'e prijs voor jongens tot en met zestien jaar ging weer naar R. Adiaansen. J- Vries veroverde de tweede prijs. J- Jansen eindigde als derde. In de groep jongens van zeventien jaar en ouder legde J. Scheer, even als verleden jaar, beslag op de wis selbeker door in de finale J. van Vu ren (2) en A. Idsinga (3) te verslaan. Vooral de partij tussen Van Vuren er, Scheer was van een behoorlijk ge halte. Het gemengd dubbel was voor J- Walboom en J. Scheer. Van Vuren en Scheer wonnen samen het heren dubbelspel. Na afloop reikte de heer N. Hemel rijk de prijzen uit. Wij vernamen, dat de Helderse Basketball Organisatie er in geslaagd is ook een juniorencompetitie in het leven te roepen. Het staat vrijwel vast, dat ploegen van HAV, HRC, het Lycem, ULO 1 en ULO 2 zullen de.1- nemen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 2