De laatste Koning der Blauwe Zeeridders
heeft geen opvolger...
srsast wo7""'
Feestdag voor familie Stevenson
Gewilde „Herhalingsoefeningen"
door Harmonie in Casino
Een vechtpartij in de duisternis
Het horloge
Legendarisch geworden figuur ging
heen op 95-jarige leeftijd
IN MEMORIAM JANUS KUIPER
MET HET HEENGAAN van Janus Kuiper, de vijf en negentig-jarige „Koning
der Blauwe Zeeridders", heeft niet alleen een roemruchte reddersgeneratie
zijn laatste grote voorganger verloren, maar is bovendien een episode in de
vaderlandse geschiedenis afgesloten. Inderdaad was Janus Kuiper een histori
sche figuur, niet omdat hij de dapperste van zijn generatie is geweest of het
grootste aantal schipbreukelingen in veilige haven heeft gebracht, maar veel
meer omdat de ogen van het hele Nederlandse volk zich op hem richtten wanneer
de daden der redders en ridders ter zee in het middelpunt der publieke belang
stelling kwamen. Op de figuur van Janus Kuiper projecteerde men heel dat
heroïsche beeld van koen zeemanschap, menslievendheid, onverschrokkenheid
en opofferingsgezindheid, dat werd opgeroepen bij de herinnering aan scheeps
rampen voor de Nederlandse kust. Het reddingwezen neemt in de historie van
ons land als zeevarende natie een belangrijke plaats in. Nog altijd ligt de zee
op de loer of zij ook de levens tot zich kan nemen van hen, die de euvele moed
hebben haar golven te trotseren. Haar activiteit is anders gericht dan vroeger.
Zij neemt meer dan ooit de technische hulpmiddelen te baat, die de mens zichzelf
heeft geschapen. Zonder verwoestende werktuigen als mijnen en torpedo's zou de
zee weinig kans meer hebben. Gelukkig heeft met deze technische ontwikkeling
de perfectionnering van het reddingwezen gelijke tred gehouden. Vliegtuigen,
radio, utistekend uitgeruste reddingboten en een voortreffelijk functionnerende
wal-organisatie vervullen een taak, die principieel hetzelfde, maar practisch toch
heel anders is dan een halve eeuw geleden.
Teraardebestelling
Donderdagmiddag 2 uur
Het lag voor het grijpen
Bruigom nam initiatief tot organisatie in de
visserij-wereld
Receptie in Bellevue
zeer druk bezocht
Tussen Haaks en Kuifje
.La vie en rose
vond recht bij Ans Been
Uitstekende solistische
medewerking
IN HET KORT
Hef gebeurde in Nieuwediep
De heer F. A. Bibo doceerde
„verkoopkunde"
Gemeentelijk verpleeghuis
krijgt nieuwe beheerders
Fa. Beemsterboer
H BS-tafeltennistitel was
voor J. W. Scheer
Nu ook juniorencompetitie
basketball
kelingen werden op het laatste moment
en soms op het allerlaatste moment aan
de grijpklauwen van grondzeeën en
brandingsgolven ontrukt. Toen de
Noord- en Zuidhollandse Reddingmaat
schappij in November 1924 honderd jaar
bestond, hadden haar redders meer dan
vijfduizend zeelieden behouden aan wal
gebracht. Het d-oet er niet zoveel toe,
hoeveel elk der Blauwe Zeeridders op
zijn naam heeft kunnen schrijven. De
meeste Blauwe Zeeridders hebben dat
aantal nooit precies geweten. Zij waren
niet bepaald boekhoudkundig aangelegd,
ook niet in het dagelijkse leven, dat
voor hen veel te wisselvallig was. Hun
verdiensten waren ongeregeld, of men
zou moeten zeggen dat zij geregeld te
gering waren, en ook hun uitgaven
hadden geen constant verloop. Zij en
hun gezinnen kenden (een enkele
maaldagen van welvaart en (heel
dikwijls.dagen van ontbering. Ook
Janus Kuiper en zijn gezin hebben
daarvan kunnen meepraten.
Wel wat aan de late kant heeft het
Nederlandse volk ingezien, dat de
Blauwe Zeeridders niet van de wind
konden leven, wanneer zij eenmaal hun
geliefde strijd tegen de elementen had
den moeten opgeven. De oudsten dér
oude garde hebben het begrip „pen
sionnering" niet gekend, en daarom
werkten en vochten zij maar tot het
lichaam niet meer kon. Het is de ver
dienste van het „Dorus Rijkersfonds" en
de reddersvereniging „Moed, Volhar
ding, Zelfopoffering" geweest, dat het
Nederlandse volk zich een ereschuld
bewust werd. Nu de Koning der Blau
we Zeeridders niet meer is, kan dat
volk hem naar zijn laatste rustplaats
brengen zonder het gevoel, iets tegen
over die Koning te hebben verzuimd.
Het Nederlandse volk heeft Janus Kui
per de eer gegeven die hem toekwam
en heeft hem ook in de gelegenheid ge
steld, zijn laatste levensjaren rustig en
goed verzorgd door te brengen in een
lief eigen tehuis. De woning Van Speijk-
straat 10, na de oorlog gebouwd, was
voor de grijze Koning een gezellig pa
leis, waar hij zich uitstekend verzorgd
wist door zijn liefdevolle dochter Janny.
TOEN de grote Dorus Rijkers op Za-
terdag 21 April 1928 met veel cere
monieel ten grave werd gedragen, nam
ons volk afscheid van een figuur wiens
koningschap internationale vermaard
heid had verworven. Zijn kroon ging
over op Dorus' stiefzoon, Janus Kuiper,
drager van vele reddingsmedailles. Ja
nus Kuiper, Broedr in de Orde van de
Nederlandse Leeuw, mocht de konings
kroon der oude reddersgeneratie dra
gen tot gistermorgen vroeg, toen het
laatste sprankje leven uit zijn verzwak
te lichaam wegvluchtte.
Helder van geest
W7ANNEER gezegd wordt, dat Janus
zich niet veel meer wist te herinne
ren uit< zijn gloriedagen, dan is dat
slechts ten dele juist. Weliswaar was
zijn lichaam de laatste jaren broos en
zwak, maar uit zijn heldere ogen straal
de toch altijd nog de fierheid van een
krachtig ras. Zijn geest was niet zo
speels en elastisch meerals vroeger,
maar liet hem toch nooit in de steek.
Wanneer hij zweeg over de dingen van
het verleden, dan was dat omdat Janus
zelf het niet zo belangrijk vond in den
brede daarover uit te weiden. Maar
kwam hij eenmaal op zijn praatstoel en
wist hij goede vrienden onder zijn ge
hoor, dan bleek hoe nauwkeurig alles
in zijn geheugen stond gegrift.
Dikwijls hebben wij hem bezocht en
even dikwijls hebben wij versteld ge
staan over de betrouwbaarheid van zijn
brein. Janus Kuiper had iets van een
kunstenaar, als hij met glanzende ogen
in een matbleek gezicht hardop droom
de over de strijd, die hij zovele malen
met de elementen heeft gevoerd. De
ramp met de „Renown", die op 9 De
cember 1887 op de Haaksgronden strand
de, wist Janus Kuiper zich nog tot in
détails te herinneren. Zijn stiefvader
en rivaal Dorus Rijkers redde elf man,
en ook Janus zelf trok er op uit, met de
vlet van de Oude Helder. Al zijn mak
kers bleven in de strijd, die toen voor
de kust ontbrandde. De zee zegevierde,
maar Janus bleef gespaard. Hadden de
,.meneren-met-wit-voor" respect voor
de man, die later de Koning der Blau
we Zeeridders worden zou?
Een jaar na de „Renown"
werd Janus Kuiper door de
Noord- en Zuidhollandse
Reddingmaatschappij be
noemd tot schipper van de
reddingboot, die bij de Wind
wijzer was gestationneerd.
Het was in die dagen lang
geen zeldzaamheid, dat in
donkere stormnachten de
roep door Oud Den Helder
ging: „Schip op straaaand!"
Dat was geen wekroep, want
in tientallen kleine huisjes
lagen stoere manen en vrou
wen al op die alarmkreet te
wachten. Redders als Jaap
Been, Jan Bijl, Piet Osten-
burg, Diedenhoven, Piet Bot
ter, Koenraad Coster, Jan
Sturk, Piet Bontes, Sijbrand
Kuiper en Piet Rensmaag
hebben in die jaren en daar
na naam gemaakt. Markante
figuren, die op het oog zo
veel gemeen hadden, dat zij
allen leden schenen van één
grote familie. Volgens de
Burgerlijke Stand was dat
niet zo, maar zij hadden toch
wel één belangrijke gemeen
schappelijke trek: hun liefde
voor de zee. Het bloed in hun aderen
moet volgens zeggen met zeewater ver
mengd zijn geweest. Zij hielden van
de zee, en misschien nog wel het meest
wanneer die zee zich ontpopte als een
niets ontziende tegenstander. Dan tart
te zij de Blauwe Ridders tot de uiter
ste krachtsinspanning, dan streden deze
dappere kerels metterdaad op leven en
dood, met als inzet de prijs van kost
bare mensenlevens.
Niet boekhoudkundig.
DUIZENDEN MALEN heeft de koene
garde der Blauwe Zeeridders die
strijd gewonnen. Duizenden schipbreu-
Janus Kuiper heeft in zün ouderdom
geenszins een vergeten leven geleid.
Vooral wanneer hij jarig was bleek
zonneklaar welk een plaats hij in veler
harten innam. Toen hij op 11 Mei van
De Koning der Blauwe Zeeridders in zijn
glorietijd.
Gevonden: Polshorloge, postduif, be
drag aan geld, gradenboog, parelket
ting, portefeuille, portemonnaie, kin-
derrijwiel. twee kindertasjes, twee vul
pennen, motorhandschoen, pakje bad-
goed, kinderwantje, kleine wit-zwarte
hond overall, crickje van auto.
Verloren: Twee zilvereiï armbanden,
bril in etui, autoped, paar dameshand
schoenen, dames-portemonnaie, zilve
ren sigarenaansteker, dasspeld, fietstas,
schooltas, fondskaart uurwerk van hor
loge bankbiljet van f 25.zilveren
rozenkrans, bruin kinderschoentje.
dit jaar zijn 95ste verjaardag vierde,
bracht de post zelfs een persoonlijke
gelukwens van H. M. de Koningin. Gis
teren is naar het Paleis Soestdjjk de of
ficiële tijding gegaan van Janus Kui
pers verscheiden. Koningin Juiiana zal
bij het vernemen van dit bericht mis
schien wel even hebben teruggedacht
aan het gseprek, dat zij een paar jaar
geleden met de Koning der Blauwe
Zeeridders in de Helderse raadszaal
heeft gevoerd.
Nu zal de grijze, welhaast legenda
rische figuur, zijn laatste grote reis ma
ken. Lang is voor Janus de ki.n wijd
en de lucht hoog geweest, tot zij-» ho
rizon inkromp tot de kleine wanden
van een stille kamer. En het effen pla
fond, waarheen Janus dikwijls lag te
staren, had de plaats ingenomen van
het ruime hemelgewelf met jagende
wolkenluchten. De Koning der Konin
gen heeft Janus de tijd gegund om zich
gereed te maken voor de laatste tocht,
over een water zonder horizon, naar de
tijdloze eeuwigheid.
Donderdagmiddag om twee uur zal
de rouwstoet uit de Van Speijkstraat
vertrekken. De klokken in het monu
ment op het Helden-der-Zeeplein zul
len nog éénmaal klinken ter ere van
Janus Kuiper. Hun bronzen stemmen
zullen golven over het plekje grond,
waar de Blauwe Zeeridders woonden,
en over het Marsdiep, dat hen zo dik
wijls droeg. En op de Algemene Be
graafplaats zal het stoffelijk overschot
van de oude redder een rustplaats vin
den, niet ver van de gardegenoten die
hun Koning voorgingen.
JANUS KUIPLR
drager van vele medailles
Het was een sympathieke gedachte van het bestuur der Helderse vissersver
eniging „Samenwerking" om meer dan gewone aandMht te besteden aan het
zilveren huwelijksfeest van de heer en mevrouw Joh. W. StevensonPraamsma.
Men vond hierin een gepaste aanleiding om de bruidegom te huldigen voor
hetgeen hij in het belang van de visserij en de vissers heeft gepresteerd. De
heer Stevenson heeft 'de stoot gegeven tot de oprichting der Helderse vissers
vereniging, was bovendien één der oprichters van de Helderse Vissersbond en
heeft ook zijn aandeel gehad in de totstandkoming van de Stichting van de
Nederlandse Visserij.
De verdiensten van de heer Steven
son werden in een duidelijk licht ge
steld tijdens de gistermiddag in hotel
Bellevue gehouden receptie, die bij
zonder. druk werd .bezocht, Dat. waS
niet zo verwonderlijk, daar de heer
Stevenson in drie levenssferen zijn
persoonlijkheid heeft ontplooid. Ir, de
eerste plaats zijn gezin, daarnaast het
onderwijs en dan nog de visserij. Het
een heeft niet onder het ander gele
den. Ook dat kwam gistermiddag tot
uiting. De uitgebreide familiekring
leefde mede met het zilveren jubi
leum, uit onderwijskringen werden
warme woorden van waardering ge
richt tot de onderwijzer en leraar Ste
venson en uit de visserijwereld wer
den niet minder sympathieke dingen
tot bruid en bruidegom gezegd.
De directeur van de afdeling Visse
rij van het Ministerie van Landbouw
en Visserij, de heer ir. G. J. Lienesch,
prees het in hoge mate, dat de heer
Stevenson zo succesrijk was geweest
in zijn poging tot organisatie van de
vissers. Men noemt een boer de koning
van zijn land, maar de visser zou men
de keizer op zijn schip kunnen noe
men. Lange tijd hebben de vissers ge
leefd in een begrijpelijk individualis
me, dat op de duur de gang van zaken
in deze bedrijfstak niet ten goede zou
zijn gekomen. Het is vooral de heer
Stevenson geweest, die de vissers
heeft overtuigd van de noodzaak van
een gezamenlijke behartiging van ge
meenschappelijke belangen.
Dat de vissers zelf nu dankbaar zijn
voor deze vorming van een collectivi
teit, sprak reeds uit het feit, dat de
Helderse Vissersvereniging de receptie
had willen organiseren, en voorts ook
uit de woorden van de heer R. Brandt
uit Urk, voorzitter van de Nederlandse
Vissersbond, die opmerkte dat de vis
ser als man van de practijk de steun
nodig heeft van mensen, die de theo
retische kant wat meer overzien.
Wethouder L. F. van Loo compli
menteerde ook als voorzitter van de
Visserij-commissie hier ter stede. De
heer G. Groot, betaalmeester van de
Visafslag, sprak eveneens een hartelijk
vriendschappelijk woord.
Aan de gemeentelijke visafslag te
Den Helder werd verleden week aan
gevoerd: 188 kg bot 38—22, 2914 kg
garnalen 48—28, 45 kg kaan 41—36, 277
kg kabeljauw 113—30, 301 kg rog 22—
16, 1255 kg schar 32—21. 510 kg schol 1
83—70. 3583 kg schol 2 66—44, 11108 kg
schol 3 4720, 285 kg poon 8135, 653
kg tarbot 148—33. 4348 kg tong 28667.
5500 kg wijting 3716. 13 kg haai 15.
Gistermorgen zijn de vier Engelse
mijnenvegers weer vertrokken. Zij
worden Vrijdag terug verwacht.
De Belgische kotter „Marjolena"
van Ostende, liep gistermiddag binnen
met motorschade.
Hr. Ms.
Rotterdam.
„Orkaan" is terug uit
Het is morgen hoog water om
7.50 en 20 uur en laag water om 1,55
en 14,25 uur. De temperatuur van het
zeewater was 11,1 graden Celsius.
De heer S. de Böck, hoofd van de
Groen van Prinstererschool, kon ge
tuigen, dat de heer Stevenson zijn
taak als onderwijzer geenszins heeft
veronachtzaamd. Hij gaf zich ook hier
aan met zijn gehele hart en al zijn
werkkracht. De directeur van de
Kweekschool, de heer J. W. van Ven-
deloo, kon in dezelfde geest spreken
over de arbeid van de heer Stevenson
als leraar aan de Kweekschool.
Voorts werd nog het woord gevoerd
door de heer G. J. Eijlders, voorzitter
van het bestuur der schoolvereniging
„Laat de Kinderkens tot Mij komen",
die zich aansloot bij hetgeen de vorige
sprekers reeds hadden gezegd over de
steun, die de heer Stevenson bij al zijn
arbeid heeft ondervonden van zijn
echtgenote.
Een schoonzoon van het zilveren
bruidspaar, de luitenant ter zee der
tweede klasse P. Plaatsman, heeft tus
sen de toespraken door een reeks van
telegrammen en felicitatie-brieven
voorgelezen, o.m. van de op zee ver
toevende vissers, van andere afdelin
gen van de Nederlandse Vissersbond
en van vrienden en relaties in vele
plaatsen van ons land.
Behalve de gelukwensen in woord
en geschrift getuigden tal van bloem
stukken en enkele geschenken van de
sympathie, die men de heer en me
vrouw Stevenson in brede kring toe
draagt.
Harmonie" heeft gisteren in Casino weer een grote schare verrast met een
aa'mrekWe avond van zang en muziek. Hoewel w.j bewondering hebben
En m - h« kM„
van de heer L. F. van_ Loo Jr een„ ffebracht, maar ook de tango en
werd gezellige oper melodietjs werden niet vergeten. Uit dit „Kern
enkele zeer P°P"la^e memorercn dat prachtige door Edith Piaff be.
u ze nog moeten rose» waarmee Ans Been op uitstekende
kend geworden, nummertje „La vie en r uae
wijze bijdroeg tot het succes van deze avond.
kwam „Sweetheart". dat hij met Tonny
Groen zong, niet zo tot zijn recht.
Rest ons te vermelden de wijze waar.
Daarmee kon „Harmonie" in zee
op Nic Visser de piano bespeelde,
gaan!
De voorzitter, de heer C. Wever, was
na afloop tevreden over deze avond.
Toch zien wij met meer belangstelling
uit naar de 29ste April, de dag, waarop
Harmonie in Tivoli de operette „Edel-
weis" zal opvoeren.
Het gehele programma was geheten
.Herhalingsoefeningen", en betekende
een greep uit de meest gehoorde en ge
zongen operette- en opera-melddieen.
De dames van het koor zagen er char
mant uit en hebben ook, tezamen met
de heren, haar uiterste best gedaan een
verantwoorde uitvoering te brengen.
Dat is, ondanks vele kleine tekort
komingen, trouwens gelukt. De dirigent,
de heer H. J. Arisz. heeft het stellig
niet gemakkelijk gehad. Hij moest er
vooral bij het inleidingskoor tot de
opera „Cavalleria Rusticana" en het
drinklied uit „La Traviata" nog al ste
vig „aan trekken". Bij laatstgenoemd
lied raakte de gast-sopraan Tonny Ver
schoor uit Haarlem er zelfs even door
in de war.
Tonny Verschoor oogstte, begeleid
door Nic. Visser, aan hét begin van de
avond veel succes. Zij zong achtereen
volgen „Ich bin verliebt", het Vilja-
lied en „Liebe, du Hiihmel auf Erden".
Ook al oude bekenden dus, die haar
volop de gelegenheid boden tot een suc
cesrijke vertolking.
Mevrouw GroenKoster was beter op
dreef dan de dames Smit en Lokkers,
die samen de melodieuze Barcarole van
Offenbach veel onrecht aandeden.
Na de pauze werd het podium gevuld
door het orkest, dat onder de heer Van
Loo zo recht gezellig kan musiceren.
Geslaagd was al meteen de herken
ningsmelodie (wie kent niet ..Lady of
Spain"?), die tevens het eerste optre
den annonceerde van een negental da
mes en de heer Klaas Wal. Het koortje,
bestaande uit acht dames, bereikte een
aardige hoogte in verscheidene schla
gers, die met een klaterend applaus
werden beloond. De heer Wal was niet
zo goed bij stem, en mede daardoor
Voor de Helderse Volksuniversiteit
houdt dr. H. Groot in de Vakschool
vanavond zijn eerste lezing over ,De
geheimen van het binnenste der aar-
Waptf kasteizltioB M HVVï Jfc*
De gemeenteraad komt vanavond
ten raadhuize bijeen.
In de nieuwe kerk aan de West
straat wordt vanavond een NCRV-
Steravond gegeven.
Te 's Gravenhage slaagde voor
het examen derde stuurman grote
handelsvaart de heer J. Antwerpen,
leerling van de Zeevaartschool te Den
Helder.
Voor het jubileumgeschenk da*
namens de burgerij aan „Het Witte
Kruis" zal worden aangeboden kwam
nog een gift van f 2,— binnen van de
fam. v.d. V.
Gisteren schreven wij over We-
reldspaardag 1951. Daarin stond, be
treffende de Nutsspaarbank: deze
oude, vertrouwde Alkmaarse instel
ling. Dit moest natuurlijk zijn: deze
oude, vertrouwde Helderse instelling.
In de Sportcroniek lazen wij de
volgende verzoeken om overschrij
ving: C. A. Siecker van JVC naar
Concordia; H. W. Snijders van JVC
naar Sportclub Irene; P. P. Leenen
De verkeerde kreeg slaag
Voor de politierechter in Alkmaar,
mr. J. N. Alblas, stond gisteren L. W.
uit Den Helder terecht, die enige we
ken geleden ruzie kreeg met een plaats
genoot en daarbij twee harde stompen
op het gelaat te incasseren kreeg. W.
raakte even zijn positieven kwijt, doch
toen hij weer op zijn benen stond, was
zijn drift nog niet geluwd. Hij wilde
zijn rivaal een flinke klap terug ge
ven, doch in het avondlijke duister
raakte hij een van de omstanders. Be
schuldigd van mishandeling stond hij
gisteren voor de Alkmaarse politie
rechter, mr. J. N. Alblas, terecht.
De verdediger, mr. Mulder zette uit
voering de toedracht van de zaak uit
een en kwam daarbij tot de conclusie
dat de slag als een normale reactie
moest worden beschouwd. In verband
hiermede vroeg mr. Mulder vrijspraak
of een kleine geldboete.
De politierechter was echter van me
ning dat het beroep op noodweer niet
opging. Hij veroordeelde W. overeen
komstig de eis tot f ^j|pubs. 5 dagen.
Een rake klap.
Toen Adrianus G. uit Julianadorp op
27 Augustus met zijn meisje een druk
bezocht café wilde verlaten bemerkte
hij dat zij werd lastig gevallen door
een van de bezoekers, die haar tracht
te te omhelzen. G. ontstak hiervoor ln
woede en gaf de man een zo harde
stomp op diens neus, dat G. in het
ziekenhuis moest worden opgenomen
en daaruit eerst kort geleden werd ont
slagen.
Beschuldigd van mishandeling stond
G. gisteren terecht voor mr. Alblas
Deze was het met de officier, mr. A
W. Holsteijn, eens, dat de getroffene
door zijn wangedrag zelf de oorzaak is
geweest van de vechtpartij. Hiermede
rekening houdend veroordeelde de po
litierechter G. overeenkomstig de eis
tot f 15 subs. 5 dagen.
Uitspraken
A. S. uit Den Helder, die voor een
bedrag van ongeveer f 75 aan koper
had ontvreemd, werd overeenkomstig
de eis veroordeeld tot f 100 subs. 30
dagen.
Cath. van der G. uit Den Helder,
die een ander meisjes als „intens ge
meen" had gekenmerkt en die ook voor
de politierechter weigerde haar woor
den terug te nemen, werd overeenkom
stig de eis veroordeeld tot f 50 subs
25 dagen. Eenzelfde straf werd opge
legd aan Hendrik de G., welke zijn
zoontjes 150 stenen, welke het eigen
dom waren van de gemeente Den Hel
der had laten wegnemen.
- Een twaalfjarige jongen, die zich
reeds eerder aan diefstal had schuldig
gemaakt, werd wederom gegrepen. Op
het Stationsplein stal hij uit een geld
tas in een NACO-bus ongeveer f 30
De chauffeur kon de politie het signa
lement verstrekken van het knaapje
Toen men de jongen vatte had hij nog
L a~u-- .r- V°0r het brekende geld
werd *fntten ijs ^ocht. Hij
werd naar Alkmaar overgebracht.
Op de Brakkeveldweg ontdekte
iemand, toen hij naar bed wilde gaan
™reuTnnen 'in zijn dakgoot, die ken'
nehjk bezig waren lood te stelen. Hoe
wel de mannen op de vlucht
daar hun signalement bekend was Ge
drieen (er was een „uitkijk" bijl had
den zijn inderdaad lood willen stelen
Het mes dat zij gebruikten werd in be
slag genomen. oe
Van een slagerij aan de Var,
kerekstraat sneuvelde een spiegelruT
Op verzoek van de Verenigde Con
fectiebedrijven van Den Helder sprak
de heer Frank A. Bibo gisteravond in
Formosa over het onderwerp „Venkoop-
kunde". Nadr> de heer J. C. Graaff de
spreker had welkom geheten, doceerde
deze op leerzame en geestige wijze de
zo belangrijke taak van het verkopende
personeel. De heer Bibo zei het zo kern-
achtig: „De winkelbediende moet ser
vice bieden, adviseren en een voorbeeld
zijn van warenkennis en hoffelijkheid".
De aanwezige verkopers werd boven-
dien op het hart gedrukt, dat zij in de
eerste plaats de klant moeten dienen en
pas daarna de patroon. Zeer belangrijk
achtte de spreker het of de bediend»
sfeer in zijn zaak weet te brengen.
In zijn slotwoord dankte de heer
Graaff de kundige spreker voor diens
interessante causerie.
Bij het gemeentelijk verpleeghuis
voor ouden van dagen is een vaca
ture te vervullen door het aan de heer
en mevrouw Greidanus, overeenkom
stig hun verzoek verleende eervol
ontslag als beheerders (vader en
moeder). Hot bestuur voor maat
schappelijk hulpbetoon heeft een aan
beveling van twee echtparen inge
diend: 1. P. de Groot-Van Steel, Wil
lem Arntszlaan 4 bis te Den Helder:
2. Th. Derks-Fransen, Johannes Vijgh-
straat 65 te Nijmegen.
De benoeming, waarover vanavond
wordt beslist, geschiedt met een
proeffijd van een jaar.
dat Uw vriend is
2 Jaar gratis verzekerd te
gen verlies, diefstal, breuk,
beschadiging.
vanal f 49.75
AUeenverkoop voor Den
Helder en Omstreken.
HAARLEM, DEN HELDER
Keizerstraat 15.
(Advertentie, lng. MedJ
In het clublokaal van IVA heeft de
HBS dezer dagen voor zijn leerlingec
een tafeltennistournooi georganiseerd.
Bij de dames werd M. Noordhoff
kampioene. C. Nagtegaal werd twee
de, I. Walboom derde De eers'e prijs
voor jongens tot en met zestien jaar
ging weer naar R. Adiaansen. J-
Vries veroverde de tweede prijs. J-
Jansen eindigde als derde.
In de groep jongens van zeventien
jaar en ouder legde J. Scheer, even
als verleden jaar, beslag op de wis
selbeker door in de finale J. van Vu
ren (2) en A. Idsinga (3) te verslaan.
Vooral de partij tussen Van Vuren
er, Scheer was van een behoorlijk ge
halte.
Het gemengd dubbel was voor J-
Walboom en J. Scheer. Van Vuren
en Scheer wonnen samen het heren
dubbelspel.
Na afloop reikte de heer N. Hemel
rijk de prijzen uit.
Wij vernamen, dat de Helderse
Basketball Organisatie er in geslaagd
is ook een juniorencompetitie in het
leven te roepen. Het staat vrijwel
vast, dat ploegen van HAV, HRC, het
Lycem, ULO 1 en ULO 2 zullen de.1-
nemen.