Mrs. King-Ouderkerk, van Hawaii, bezocht Ouderkerk a. d. Amstel Allerlei over kinderen U kunt dan U denkt Er is morgen NIEUWS in de KINDERKAMER van Borduurwerk: 'n smaakvolle versiering Overstelpende veelheid van indrukken Hartelijke ontvangst New. Yorkse organisatie dreef handel in babies r~ Zijn de kinderen beter dan wij? Als de winter komt Jasje voor zoon of dochter f\L enige weken ligt een brief mij met gefronste wenkbrauwen aan te staren, en het wordt tijd dat ik mij eens bezin op het antwoord, waarop dat verwijtend epistel recht heeft. Saskia pleegde, in een ietwat droef geestige bui, een raillerende aanval op de inhoud van het doorsnee-dames blad, dat voor vele vrouwen heden ten dage het enig geestelijk voedsel uitmaakt. Die aanval tracht de brief schrijfster met loffelijk gevoel voor rechtvaardigheid te pareren, en in haar drie kantjes protest zegt zij zo het één en ander dat waard is om er een kolom aan te besteden. Ondertussen: het is toch wel een veeg teken dat haar protest het enige bleef, dat ik tot nu toe ontving. Wie awijgt, stemt toe; wie niet toestemt, neemt de pen op om een brief te ■ehrijven. De bewuste raillerie over die dames blaadjes was, eerlijk gezegd, een heel klein ondeugend steentje dat ik in de stille vijver van de lezeressenkring wierp om te zien of het èrg grote krin gen zou veroorzaken. Maar de vijver rimpelde niet eens. De vijver zei, wijs en berustend: Weten wij óók wel, Sas kia. Wat doe je er aan? Alleen die ene brief, als een sput terend golfje, kwam voor mijn voeten rollen en protesteerde: ..Waarom moet de gemiddelde vrouw met weinig andere belangstelling dan voor jum pers breien en koekjes bakken het ontgelden? Moeten het allemaal strijd sters voor een hoger levensplan zijn? Kijk eens naar de mannen, zijn die zoveel beter? Zij lezen anders niet dan de sportberichten en politiek, waar over ze hSrd meezwetsen en doen voorts niet veel meer dan 's avonds naar de radio luisteren of in slaap vallen: Van zulke mannen wordt nooit iets gezegd, dus waarom wel van die vrouwen?" Om met dat laatste te beginnen, me vrouw: omdat de vrouwen in desa menleving de grootste verantwoorde lijkheid dragen. En dus moeten wij ons in deze kolom voortdurend op die verantwoordelijkheid bezinnen, en niet vervallen in een houding van: och, laat ze maar, zo is het nu eenmaal en wat steekt daar eigenlijk voor kwaad in? Vrouwen, dat weet u toch, bezitten een macht en invloed die veel verder reiken dan de muren van haar huis Komt een man vooruit in de wereld: zie eens naar zijn vrouw, aan haar dankt hij waarschijnlijk het grootste deel van zijn succes. Valt een jongen op door uitstekend gedrag of wil hij niet deugen? G.» eens na wat voor moeder hij heeft: dat zal waarschijn lijk veel verklaren. Treft u ergens een bijzonder hartelijk gezinsleven? Eén van de echtelieden heeft stellig een voortreffelijke moeder. Zo kunnen wij talloze voorbeelden uit de practijk halen: de geestelijke kracht en het moreel van een volk worden vooral bepaald door de vrouw. En het is gelukkig nog niet zo, dat belangstelling voor geestelijke dingen maar bij een paar uitzonderlijke vrou wen voorkomt integendeel. Maar de meeste damesbladen scheren al wat vrouw is eenvoudig over één kam mét akelige grove tanden, en willen onS kalmweg de suggestie inhameren dat het gemiddelde peil niet hoger kcmt dan het kruippakje en het garnalen- slaatje. En dót, mevrouw, is ten enen male onwaar. Y^ANT ik weet het van talloze screekbeurten en vele dikke brieven: er schuilt onder de Nederl. vrouwen, en dat zonder aanzien des persoons wat betreft maatschappelijke stand of ontwikkeling, veel en veel meer gees telijke belangstelling dan u en vele anderen zouden geloven. Kijkt u maar eens goed om u heen, luistert u eens naar wat radio en krant u daarover in weliswaar saaie, maar veelzeggende cijfers vertellen. Over het algemeen H.WILLIGEN BïLDERDIJKSTR. 77-85 A'DAM lezen vrouwen veel meer dan man nen. en zij lezen vaak aandachtig en critisch, getuige het feit, dat een be kend radio-commentator meedeelde: drie kwart van de brieven die na zijn boekbesprekingen binnenkomen zijn van vrouwen. Bezoek een tentoonstel ling; of er schilderijen, beeldhouwwer ken, meubels of manuscripten te zien zijn, drommen vrouwen wandelen er rond met ernstige gezichten, prevelend over een catalogus. Bij een concert, een toneelvoorstelling, een bijzondere film trof mij vaak hetzelfde: zoveel heel gewone huisvrouwen, die luiste ren en kijken en genieten met diepe en stille aandacht. De kleine enquête, dit wij in deze kolom gehouden hebben over vrouwe lijke liefhebberijen bracht een stroom van verrassende brieven binnen, en hoevele daarvan zongen niet de lof van één of andere geestelijke bezigheid? Zingen, musiceren, lezen, gedichten verzamelen, opmerkelijke kranten artikelen inplakken, het vormen van een bibliotheekje, lezingen en voor drachten bijwonen. Bijna uitsluitend eenvoudige vrouwen waren het, die voor deze dingen de tijd vonden naast het verstellen en breien en wassen en kokkerellen, en die daaraan haar in tense vreugde beleefden. Elke vrouw: ik zeg met nadruk: elke vrouw kèn veel meer dan zij zelf vermoedt. In elk mens schuit de behoefte aan geestelijk leven, aan iets dat boven de noodzakelijke, maar vaak dodende routine van het dagelijks be drijf uitgaat. Als de vrouwenbladen eens wat meer durfden te geven in die richting, als zij niet zo bang wa len voor „te moeilijk" of „niet popu lair genoeg", dan zouden zij zelf ver steld staan van de weerklank, die zij zouden wekken. Als ik u vertel dat ik onlangs een jong meisje bij mij op bezoek heb gehad, een aardig ding met een gewo ne schoolopleiding uit een gewoon milieu, die mij met een kleurtje be kende dat zij het dikke boek van Will Durant „van Socrates tot Bergson" ge lezen had en speciaal onder de indruk was gekomen van het werk en de per soon van.... Voltaire! Het is niet omdat ik neerzie op de doorsnee-vrouw, mijn waarde brief schrijfster, dat ik spot met alles wat op vrouwengebied middelmatig en op pervlakkig is. Neen, het is juist omdat ik van de Nederlandse vrouw zo'n hoge dunk heb, dat ik mij erger over haar laffe geestelijk voedsel. „Moeten het allemaal strijdsters voor een hoger levensplan zijn" Ja mevr., dat moe ten zij, geen enkele uitgezonderd. Want wij mogen niet en nooit vergeten, dat wij in een gevaarlijke tijd leven, waarin het uiteindelijk gaat om een strijd der geesten. En laat de mannen dan (zij worden nóóit wijzer) als vanouds met sabels rinkelen en grote kelen opzetten: Wij hebben lekker een véél gevaarlijker bom! de taak van de vrouw ligt in geestelijke weerbaarheid. En die kon wel eens, voor de zoveelste keer, de beste verdediging blijken. SASKIA. Borduurwerk, mits met zorg toege past, is niet alleen een smaakvolle versiering, maar geeft uw kleding ook een heel eigen karakter. Het eenvou digste jurkje kan er iets aparts door krijgen en het saaiste japonnetje iets fleurigs. U ziet hier een aardig patroontje, dat op verschillende manieren te ge bruiken is. U kunt alleen de omtrek- lijntjes borduren met een steel- of een koordsteekje, maar wilt u het wat massiever hebben, dan vult u het hele motief met platsteken op, zoals bij één bloempje en blaadje is aangegeven. Do knopjes van de meeldraden maakt u in een plat- of knoopsteek, maar het geeft ook een leuk effect als u er kraaltjes of lovertjes voor neemt. Op een kraag, een schouderpasje, een borstzakje is één motiefje vol doende .Langs een bolero, een vestje of zoals hier bij de bovenste figuur tjes getekend is, maakt u een rand, terwijl u op een zak, een zakklep of iets dergelijks de motiefjes zo groe peert, dat ze het vlak goed vullen. De bloempjes alleen kunt u as strooimo- tiefje in één of twee kleuren gebrui ken, desnoods maakt u ze dan wat gro ter. U tekent het patroontje op een doorschijnend maar niet te dun pa pier na. Heeft u donkere stof, dan haalt u de lijnen aan de achterkant (Van een speciale verslaggever), y^ls U ooit op Hawaii komt en U zoudt moeilijkheden hebben met de in heemse taai, dan zegt IJ maar tegen alles en iedereen: Aloha! Dat kan van alles en nog wat betekenen, hebben we dezer dagen uitgevonden! Het is een welkomstgroet en een afscheidsgroet, het kan betekenen „tot ziens", maar ook „ik houd van je" en nog veel meer, maar het heeft altijd een vriendelijke klank en betekenis en U hoeft dus niet bang te zijn, dat U er iemand mee kwetst. (Advertentie, Ing. Med.) Hebt u op Hawaii enigerlei andere moeilijkheid, ga dan naar het kantoor van de Aloha-airlines in Honolulu, vraag naar de Manager Mr. Richard King en vertel hem, dat u een Hollan der bent. Ik verzeker u, dat hij alles zal doen om u te helpen en niets zal nalaten om u plezier te doen. Mr. King en zijn charmante vrouw Winifred hebben n.1. juist een paar dagen in Nederland doorgebracht, die zij tot de prettigste dagen van hun leven zullen blijven rekenen. Het begon in Parijs het BEGON met een bezoek aan Parijs, vanwege het Asta-Congres, een congres van de „American Society of Travel Agents", dat door de Kings werd bijgewoond. Het was hun eerste bezoek aan Europa en zij hadden een vaag plan om na het congres nog wat in het oude werelddeel rond te reizen, waarbij allereerst Zwitserland en Italië op het programma stonden. Dat is toen vanwege de meisjesnaam van Mrs. King allemaal veranderd. Zij heet n.1. Ouderkerk van zichzelf en is van Ne derlandse afkomst. Zijzelf en haar va der zijn op Hawaii geboren, haar grootvader in Californië, haar over grootvader in Canada, doch diens va der was een Nederlandse emigrant. Toen de heer Mühl van het Neder landse reisbureau Lissone Lindeman dit hoorde, inviteerde hij de Kings on middellijk voor een bezoek aan ons land en het kostte hem weinig moeite hen over te halen een bezoek te bren gen aan het stamland van Mevrouw King en wel speciaal aan het schilder achtige dorp Ouderkerk aan de Am- stel. Zijn invitatie werd enthousiast geaccepteerd. Wel, de Kings zullen er geen spijt van gehad hebben. Zater dagavond kwamen zij per speciale autobus, dwars door België in Den Haag aan; Zondag werden zij rondge leid in stad en omgeving, de Maandag werd aan winkelen bes'eed en Dins dag reisden zij naar Amsterdam en Ouderkerk. WIJ hebben die trip meegemaakt en we willen graag bekennen, dat we onder de bekoring gekomen zijn van dc haast kinderlijke opgetogenheid, die dit van zover gekomen charmante echtpaar aan de dag legde, voor alles wat zij op deze dag zagen en beleef den. Mevrouw King had natuurlijk door overlevering wel veel over het oude stamland gehoord, maar had er zich toch slechts een vage voorstelling van kunnen vormen. Zij was verrast, dat Nederland zo modern was, zulkfc grote steden en gebouwen had en in ieder opzicht technisch zo perfect was geoutilleerd. De heer King, die tussen de verschil lende eilanden van de Hawaii-groep met D.C. 3's een soort luchtbuslijn ex ploiteert, was onder de indruk van onze moderne verkeersmiddelen en prima wegennet. Beiden waren schier beduusd door de antieke schoonheid onzer oude gebouwen en de oudheid van ons cultuurbezit. Zij toonden een weldadig aandoende belangstelling voor Nederlandse gebruiken, gewoonten en levensomstandigheden en schroomden niet hun begeleiders met vragen te overstelpen. De enthousiaste en echt gemeende complimenten, die zij kwis tig om zich heen strooiden over de schoonheid van ons land en de spon tane „beautiful's", „how nice's" en „charming's", die zij zich herhaalde lijk vooral in Amsterdam, waar zij o.a. een boottocht door de grachten maakten lieten ontvallen, deden het Nederlandse hart goed. p|ET interessantste en meest geslaag de deel van hun programma, was ongetwijfeld het bezoek aan Ouderkerk aan de Amstel, niet alleen vanwege de rustieke schoonheid van dit stille dorp aan de brede rivier, maar vooral door de zeldzaam vriendelijke ont vangst die hen daar ten deel viel. Zij werden op het raadhuis ontvan gen door de vrouw van de burgemees ter, Mevrouw Boelens en haar vrien din, Mevrouw de Zwaan. De laatste bereidde hen een onverwacht genoegen door hen mede te nemen naar de pas gerestaureerde molen „De Zwaan", die door de familie De Zwaan als zomer verblijf benut wordt. Mrs. King, die er zich al over beklaagd had, dat er veel minder windmolens in ons land waren dan zij verwacht had, was in de wolken, dat zij zulk een molen tot in de nok van binnen te zien kreeg. Toen zij daar bovendien een oude gravure Van Ouderkerk ten geschenke kreeg, van het genre, dat hij tevoren op het raadhuis zo bewonderd had, kende haar dankbaarheid geen grenzen. Tevoren had zij van de vrouw van de burgemeester een souvenir-lepeltje gekregen met het raadhuis en van me vrouw de Zwaan met de molen „De Zwaan" er op en beide iepeitjes droe gen uiteraard haar eigen naam: Ouder kerk. Met deze en andere souvenirs namen de Kings ongetwijfeld vele goede ge dachten aan Nederland met zich mee, toen zü Dinsdagavond van Schiphol vertrokken. In enkele dagen tijds wis ten zij zich in ons land vele vrienden te maken, wier beste wensen hen naar het schone verre land van Hawaii ver gezellen. In New York is een organisatie ont dekt, die handel dreef in pasgeboren kinderen. Dit complot stond onder leiding van een advocaat en er waren artsen en verpleegsters bij betrokken. De leider is in staat van beschuldiging gesteld. De organisatie kreeg sommige kinderen voor niets en verkocht ze voor bedragen van 800 tot 1500 dollar aan de pleegouders. De zaak kwam aan het licht, toen teen ongehuwae moeder haar kind trachtte terug te krijgen. VAN DE WEEK hoorde ik deze theorie verkon digen: „Langzamerhand gaat de mensheid voor uit. Natuurlijk in kennis, maar ook in zedelijk be sef en gedrag. Er komen steeds betere geslachten op de wereld." Hieruit volgde, dat, hoewel er goede en slechte mensen zijn, nu zowel als vroe ger, de kinderen beter zullen zijn dan hun ouders. En meteen rees de vraag: „Kunnen die ouders hun kinderen dan nog opvoeden?" „Nee, dat kunnen ze niet" meende men. Nu ouders, daar kunt u het mee doen. Maar laten we deze zaak nog eens nader bekijken. Is de mens heid inderdaad vooruitgegaan? Ik geloof van wel. Daar is b.v. het Colosseum in Rome, waar men een concert gaf ter herdenking van Verdi. In de Ro meinse tijd ging men daar kijken, hoe mensen en dieren elkaar afslachtten. En enkele eeuwen ge leden was een openbare terechtstelling nog een iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiihiiiiiiiii publieke vermakelijkheid. Ja, we zijn wél vooruit gegaan. Dat een mens soms nog beestachtiger lijkt dan vroeger, komt alleen, omdat wie doden wil, machtiger middelen tot zijn beschikking heeft. Wat men vroeger met pijl en boog af moest doen, doen we nu af met een atoombom. De techniek stelt ons in staat grondiger en meer in het groot kwaad te stichten. Hoe komt het, dat de mensen vooruit zijn ge gaan? Eenvoudig, doordat ieder nieuw geslacht voort kan bouwen op het goede, dat vorige ge slachten tot stand hebben gebracht. Wij profiteren van hun ervaringen, van hün werk en hün pogen. De mensheid heeft tijd nodig gehad, om tot een hoger moreel inzicht te komen, en we zijn er nog lang niet. Maar we hoeven het hoger inzicht niet meer zelf te verwerven; we leerden het van onze ouders, en de besten onder ons, die hun tijd altijd ver vooruit zijn, brengen het weer op een hoger plan. Ik geloof eigenlijk niet, dat het nieuwe ge slacht beter geboren is, dan het vorige, maar wel, dat het weer een stukje verder komen zal dan wij. Een klein kind komt in veel dingen overeen met een primitieve mens. Het volgt hoofdzakelijk zijn driften en instincten. Daar is b.v. mijn jongste. Als een kind met iets speelt, wat hij graag hebben wil, neemt hij het af. En als de ander dat speelgoed dan niet heel gauw loslaat, bijt hij. Dat is geen slechtheid, maar een eenvoudig volgen van zijn begeerte, zonder na te denken of zich te verplaat sen in de toestand van de ander; daar is hij nog te klein voor. En nu wil ik graag geloven, dat dit kleine heerschap later een braver en nobeler mens zal worden dan zijn vader is, maar ik kan moeilijk aannemen, dat hij nu al beter is, dan zijn ouders, en deze hem in dit opzicht niets meer kunnen bij brengen. Dan zou het er met de opvoeding al heel treurig voorstaan Wij allen, de groten en de kleinen, hebben goede en verkeerde eigenschappen. Het leven is een strijd tussen dat goede en dat kwade in ons, en wij volwassenen, die zoveel meer tijd hebben ge had, kunnen het in die tijd verder gebracht hebben dan de kinderen. We kunnen dus gelukkig onze kinderen nog opvoeden. Maar.de kinderen voe den óns ook op. Wilt u een voorbeeld? Eens had ik een nieuw jongetje in de klas. Hij was een zenuwachtig kereltje, en die eerste ochtend deed hij niets dan jengelen en dreinen. Zijn broertje was hier dichtbij op school en zou hem om half elf komen halen. Wat was ik blij, toen het half elf was. Blij voor Jaapje? Neen, blij voor mezelf, dat ik verlost was van een grienend kind, dat aldoor aan mijn rokken hing. Maar de kinderen waren blij voor Jaapje. Dat bleek uit de oprechte vreug de, waarmee ze naar hem toegingen: „Jaap, daar is je broertje!' Dat was voor mij een lesje van de kinderen. Weliswaar werd dit lesje onbewust ge geven. Want het voorrecht van een kleuteronder wijzeres is, dat ze van de kant der kinderen nog weinig critiek ontvangt. In de ogen der kleuters zijn volwassenen nog bijkans volmaakt. Als we zelf dan maar beter weten! En toch leren we altijd weer van de kinderen, ook van de kleintjes. Hun gedrag is immers een weerspiegeling van het onze. Ons voorbeeld werkt op hen in, en daarnaar handelen ze. En dan is het niet zozeer ons doen en laten, wat het kind aan spreekt. Want het voelt daar doorheen, 'wie we zijn. Daarom is het ook niet zo onoverkomelijk, als we fouten maken. Fouten maken we allemaal en inderdaad kèn een fout soms ernstige gevolgen hebben. Maar als ouders oprecht van hun kinderen hou den, hen zo goed mogelijk trachten op te voeden, en daardoor ook aan zichzelf werken, hoeven ze toch niet te wanhopen. Ze zullen zeker hun kin deren in de goede richting leiden. H. A. POSTMA-VAN ALBADA met krijt over, legt het papier voor zichtig op de stof en trekt de tekening na .Voor lichte stof neemt u zacht potlood of houtskool in plaats van krijt. Geen carbonpapier, want dat geeft lelijke vlekken! Een andere me thode is, met een speld gaatjes in da lijnen prikken en er houtskoolpoeder of krijt doorstuiven, zodat de teke ning in fijne puntjes op de stof komt Heeft u geen japon of blouse te bor duren, bedenk dan dat dit patroontja ook heel leuk is voor tafelkleedjes enz. Sinterklaas is niet meer zo heel ver weg en dan kan het te pas komen! De koude maanden brengen extra zorgen. Het is heus geen wonder, dat u wat zuinig kijkt, als er een nieuw winterjasje moet komen: de prijzen vallen lang niet mee. Zelf maken is in zo'n geval voordeliger en zeker als u hiervoor over een jas of mantel van een groter familielid kunt beschikken. Het afgebeelde modelletje, dat zowel door jongens als meisjes gedragen kan worden, leent zich uitstekend voor ,oud maakt nieuw", daar het geheel uit smalle banen is samen te stellen. Aan nieuwe stof vraagt het ca. 1.75 m. van 1.40 breed. Het patroon van do rugbaan is hier aan één stuk gegeven. U legt dan x op o vallend de plooien in, die u over een lengte van ongeveer 20 cm afstikt. Desgewenst kan in deze plooien een naad verwerkt worden. U kunt echter ook het patroon langs de stippellijnen doorknippen. Het gedeel te tussen deze lijnen vervalt dan en de middenbaan wordt met een vrij bre de inslag (stiklijn op 1 cm afstand) op de achterzijbanen gestikt. De voorbaan stikt u evenzo op de voorzijbaan, waarbij u tussen de tekentjes een voeringzak, dubbel geknipt volgens d® stippellijn, meenaait. Het beleg, dat U vanzelfsprekend ook apart kunt knip pen, wordt met een flanelsteek tegen de voorkanten gehecht, waarna u de voorkanten afstikt en van knoopsgaten voorziet. Voor jongens links en voor meisjes rechts. De halsrand naait u tussen de dubbele stof van de kraag. De onderkraag schuin knippen. De on der- en bovenmouw, die van voren door strijken iets gerekt en van ach teren even ingehouden wordt, verbindt u met elkaar, waarna u de mouw met de binnennaad ca 3 cm voor de zij naad en over de kop ingehouden in het armsgat zet. Natuurlijk zorgt u voor flinke zomen! Het jasje kan heel goed met een ceintuur gedragen wor den, zodat u zo nodig ook in de taille nog een naadje kunt verwerken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 11