Cyrano de Bergerac
D
Grafologie: een nog jonge
wetenschap
Schrift en karakter zijn na uw verbonden
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
ZWTZVL
Puzzle-rubriek
Hemelse post
boden
ft
Piekuurpeinzerij
PUROL GENEEST
DE hier geleverde filmprestatie steekt
zo evenmin trouwens als het spel
der overige acteurs (vooral het acteren
van de jonge Mala Powers als Cyra
no's onbereikbare geliefde is larmoyant
van onbenulligheid) over het alge
meen bepaald niet boven de middel
maat uit, ook al is de sfeerbehandeling
soms heel knap. Afgezien daarvan zijn
■r echter tal van kostelijke taferelen te
genieten in deze film. Zo b.v. het duel,
waarbij Cyrano al aanvallend en pare
rend nog een ballade dicht om bij het
laatste rijmwoord zijn tegenstander te
treffen. En de scène, waarin Cyrano
onder het balcon van de vrouw die hij
Oemint haar in vurige, virtuoze rhe-
toriek van liefde spreekt, maar het
laarbij moet doen voorkomen, dat niet
ïij doch zijn weinig in woordkunst be-
1 reven strijdmakker, naar wie haar
iefde uitgaat, het woord voert, is een
hoogtepunt van deze rolprent: zowel
door de hier heel gelukkige regie als
door het acteren van José Ferrer. Om
hem trouwens is deze rolprent zeker
het zien waard. Want van zijn gran
dioze spel valt zoveel te genieten, dat
de vele, soms heel teleurstellende, te
korten van de film te verdragen blij
ken. En dat wil hier heel wat zeggen..!
naar vaste grond
ZATERDAG 10 NOVEMBER 1951
DE MENS EN ZIJN L
HANDSCHRIFT (I)
(JRAFOLOGXE is de wetenschap, die zich bezig houdt met het bestuderen
van het menselijk karakter door middel van het handschrift. Hierover
bestaat nog zeer veel misverstand b\j het grote pubUek. Men beschouwt de
grafoloog al te vaak ais een zwarte kunstenaar, gelijk te stellen met Mevr.
Lf0ntlnl- Men verwacht, dat de handschriftdeskundige met
koffiedik werkt of met het kristal, dat hij de toekomst weet te voorspellen
en uw geheimste gedachten Iran raden. Eigenlijk is de verbreiding van dit
misverstond wel te verklaren. Op het eerste gezicht ljjkt het ook geheim
zinnig,dat iemand in staat lg Intieme bijzonderheden van de menselijke ziel
te, onthullen na bestudering van een blaadje beschreven papier, maar eigen
lijk is het logisch, dat het karakter uit het schrift kan worden nagegaan. De
ziel van de mens vertoont zich in al zijn uitingen, de manier waarop hH loopt,
beweegt, alles Is kenmerkend voor zijn eigenschappen en één der allerper
soonlijkste uitingen is wel het handschrift. Het handschrift, dat in zijn onder
delen ontleed kan worden en wetenschappelijk bestudeerd.
J)E GRAFOLOGIE
is nog een jonge
wetenschap, want hoewel er waar
schijnlijk grafologen waren sinds de
mens begon te schrijven, is Qe weten
schappelijke handschriftkunde niet meer
dan een vijftig jaar oud. Al zijn er reeds
belangrijke resultaten bereikt, toch
staat het vak nog aan het begin van zijn
ontwikkeling. De grafologie houdt nauw
verband met de vorderingen der psy
chologie en kan daarvan niet worden
gescheiden.
Ieder mens schrijft anders, omdat
geen mens dezelfde eigenschappen in
dezelfde sterkte en verhoudingen bezit
f -
Figuur 1
en toch leren wij allen de letters op ge
lijke wijze vormen. In fig. 1 ziet u zo'n
schoolschrift gereproduceerd. Uif dit
handschrift spreekt geen karakter, alle 3
is schools en regelmatig, gericht op de
duidelijkheid, maar zonder enige oor
spronkelijkheid. De druk is regelmatig,
overal op dezelfde hoogte en met de
zelfde afwisseling aangebracht, alle
hoofdletters zijn even groot, alle kleine
letters eveneens, de i-punten staan op
gelijke hoogte.
Een dergelijk schoolschrift is een
theoretisch schrift en komt bij normale
mensen niet voor in deze mechanische
starheid.
Als tegenstelling biedt fig. 2 u het
schrift van een 16-jarig HBS-meisje, dat
dus nog de invloed van het schoolvoor
beeld ondergaat. U ziet duidelijk het
verschil. Schrijfster heeft al zoveel per
soonlijke trekken verworven dat we
van een geheel eigen, persoonlijk schrift
kunnen spreken.
CL, I? z-i. C -uu- -J-
Airv- Aev—jy— Wjirw_ ïiSoo -
CW~ C "aUr
lo ctk. eXoJr
"lo A -vcL
QX» K 1
■iiAo. V1 w C X.»
X-uJUf ii- -L—
Figuur 2
Reeds aan de algemene indruk, die
we van de lettervorming krijgen, kan
ook een leek zien dat hier een oorspron
kelijk mens de pen heeft opgenomen,
iemand die zich ontworsteld heeft aan
het schoolvoorbeeld en (gezien de ster
ke druk; let u eens op het woordje ue
in de 6e regel) ook bereid is haar eigen
persoonlijkheid, haar meningen en
overtuiging te verdedigen tegen de
autoriteit van anderen in. De zekerheid
waarmee de letters zijn neergezet, de
originaliteit in de manier waarop voor
al de hoofdletters vereenvoudigd zijn en
toch duidelijk leesbaar blijven, wijst op
een klare en logische intelligentie. Let
u b.v. eens op de hoofdletters A, B en
C in de achtste regel. Als we dan nog
bedenken dat dit het schrift van een
16-jarige is, kunnen we tot een hoog
intellectueel niveau besluiten. De gra
foloog let verder op de snelheid waar
mee het schriftvoorbeeld is vervaardigd.
Daarvoor zijn verschillende wetten ge
vonden, b.v. de vlotheid waarmee de
lijnen zijn neergezet, de manier waarop
de i-punten en andere leestekens boven
de letters staan, de breedte van de let
ters, de regelrichting enz.
Regelmaat en druk
I)E REGELMAAT heeft betekenis en
kan gemeten worden, ook de druk
kan worden nagegaan (daarvoor is ech
ter een loupe nodig), het verschil tus
sen de onder- en bovenlussen is belang
rijk (vergelijkt u b.v. in de derde regel
de g-lus in het woord gr. met de k-lus
in het woord koper, u ziet dan dat de
onderlus veel weker en breder is dan
de vrij nauwe bovenlus).
Ook uit de schrijfhoek kunnen be
langrijke gegevens worden verkregen.
In dit schrift b.v. is de schrijfhoek op
vallend steil, meer dan 90 graden, ter
wijl het schoolvoorbeeld ongeveer 60
gr. is. In verband met de druk en de
vrij krachtige eindletters kunnen hier-
V cult morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal 1»
u» Ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet, het bederft U raakt
verstopt, wordt humeurig en loom. Neem
de plantaardige CARTER S LEVERPIL
LETJES om die liter gal op te wekken en
uw spijsvertering en stoelgang op natuur
lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht
middel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Eist Carter's LeverpiUetjea.
(Advertentie, Ing. Med.)
uit conclusies worden getrokken om
trent de wilskracht en de manier waar
op de eigen mening tegenover oppositie
wordt gehandhaafd.
Ik heb u nu even in het kort laten
zien hoe de verschillende kenmerken
uit het schrift geanalyseerd worden en
hoe hieruit voorlopige conclusies kun
nen worden getrokken. Met opzet zeg
ik voorlopig, omdat een gevonden ka
raktereigenschap moet worden gesteund
door allerlei nevenkenmerken, terwijl
ook de oorspronkelijk ontvangen in
druk verzwakt kan worden of zelfs ge
heel te niet gedaan door tegengestelde
strevingen die zich in het schrift voor
doen.
Een mooi voorbeeld hiervoor is no. 3.
In dit schrift is de wijze van verbinden
dadelijk in het oog springend. De hoek
verbinding is hier opvallend overheer
send. U ziet duidelijk hoe de letters
met scherpe hoeken in elkaar overgaan
in plaats van met de op school geleerde
bogen.
In het algemeen zal de hoekverbin
ding wijzen op scherpte, soms op hard
heid, soms op gevoelloosheid of wreed
heid zelfs, afhangend van het algehele
Figuur 3
beschavingsniveau van het schrift of
van andere eigenschappen, die de
grondbetekenis van de hoekverbinding
versterken of verzwakken.
Zwakheid
In dit schrift echter kunnen we bij
nadere beschouwing niet tot deze
scherpte besluiten, omdat er teveel
trekken voorkomen die er tegen spre
ken en die ten slotte domineren. Daar
is ten eerste de vrij zwakke druk die
moeilijk met een hoekverbinding valt
te rijmen (voor het schrijven van een
hoek is grotere weerstand nodig dan
voor het neerzetten van eeh boog), dan
is er de aarzeling waarmee de halen
zijn neergezet, de kleine, weke boogjes,
die alleen onder de loupe zijn waar te
nemen, kortom het hele schrift spreekt
van weekheid, karakterzwakte, over
gevoeligheid. D hoeken kunnen dus
niet kenmerkend zijn voor het wezen
van het karakter en zullen dus ver
klaard moeten worden uit andere oor
zaken. Ze zullen aangeleerd moeten zijn,
door omstandigheden ontstaan, uitingen
van een mens die zich van zijn zwak
heden bewust is, zich er tegen te weer
stelt en voor de buitenwereld ook wel
een krachtige, harde indruk zal kunnen
maken, maar die in werkelijkheid zijn
besluiteloosheid, lafheid en opportunis
me niet heeft overwonnen.
Uit dit voorbeeld blijkt duidelijk hoe
uit gevonden, geïsoleerde schriftken-
merken géén karaktereigenschappen
kunnen worden bepaald, maar dat met
alle kenmerken gecombineerd rekening
moet worden gehouden.
Vandaar dat men de grafologie niet
als een soort rekensommetje kan be
schouwen, waarbij men klakkeloos ge
vonden kenmerken in corresponderende
eigenschappen kan vertalen.
In een volgend artikel hierover meer.
M. VAN LOGGEM
Puzzle 213. Welke rijen en welk
rijmpje?
De 25 woorden, die te vormen waren
uit de 75 lettergrepen, en die voldeden
aan de omschrijving, waren de volgen
de:
1 dotatie, 2 idioom, 3 essaieur, 4 in
zender, 5 nieuweling, 6 zakelijk, 7 IJse
lijk, 8 normaal, 9 lading, 10 amanuen
sis, 11 netelig, 12 dahlia, 13 grijsaard,
14 elders, 15 elite, 16 naschrift, 17 kit-
telorig, 18 overeenkomst, 19 rollade, 20
eksteroog, 21 numismatiek, 22 zaadlob,
23 amandel, 24 amicaal, 25 intimiteit.
De eerste en derde verticale rij ge
ven van boven naar beneden te lezen:
Die in zijn land geen koren zaait,
Is zeker dat hij distels maait.
De puzzelaars hebben een grote be
langstelling voor deze puzzle aan de
dag gelegd. Talrijk waren de ontvan
gen oplossingen.
Na loting onder de inzenders van een
goede opl. is de wekelijkse prijs van
f 5,ditmaal ten deel gevallen aan:
de heer D. Timmerman, Tuinstraat 21
te Den Helder.
Gefeliciteerd! Deze prijs zal wor
den toegezonden.
En nu onze nieuwe opgave.
Puzzle 214. In welke volgorde?
Gegeven zijn de cijfers 1, 2, 3, 4, 5,
6, 7, 8, 9, 0.
In welke volgorde moet gij deze cij
fers zetten, opdat een getal ontstaat,
dat deelbaar is door elk der getallen
van 2 tot en met 18 (dus geen rest).
Wij merken nog even op, dat er
vier verschillende oplossingen zijn,
doch inzending van één der opl. is vol
doende om mede te dingen naar de
uitgeloofde prijs.
Oplossingen (per briefkaart)
tot en met Donderdag 15 Nov. aan de
Redactie van dit blad. (Onder de in
zenders van een goede opL wordt weer
een prijs van f 5,verloot).
Z
J
V
f
7—
s
3
/a
/l
/s
Z
J
f
f
<f
3
/o
/Z
/J
/F
/V
a
November is weer in het land
En dat betekent „Pieken"!
Dus.zuinig met het licht, in huis,
Kantoren en fabrieken.
Vandaar dat nu veel arbeidstijd
Verandert in den lande,
Opdat tijdens de spitsuren
Niet alle lampen branden,
Want anders gaan de lampen üit!
En dat, beminde schare,
Wordt huilen met de lamp op, dus
Wilt ons dit leed besparen!
Laat ieder onzer maar zijn plicht
In deze goed begrijpen
En niet, met alle lichten aan,
De kat in 't donker knijpen.
Gelukkig hoeven wij nog niet
Rondom een kaars te zitten
En evenmin behoeft men bij
Een oliepit te pitten.
Het lichtnet moet verlicht,
wanneer
't Ons blijvend wil verlichten,
Verlicht gij 't ook, verlicht dus
niet,
Kent uwe piek-uur-plichten!
Wat is er nu toch knusser thuis
Dan 't schemeruurtje, dames,
Neem 't ganzenbord en anders:
bridget,
Wat zéker zo voornaam is
Ten slotte is het piekuur nog'
Een uitkomst voor de paartjes,
Neemt dus je kans voorlopig waar,
Gij Huibertjes en Klaartjes!
JABSON
Horizontaal: 1 familielid, glasgordijn,
rekening; 2 Griekse letter, boorijzer,
schone jongeling; 3 onredelijk, sierlijk,
4 omloop, schande, legerkamp; 5 spil,
schilderswerkplaats, indien, tijdperk, 6
einf'e, Europeaan, natriumhydroxyde; 7
rechtstandige lijn, voorzetsel, vermetel;
8 veel kleine openingen hebbende, eet
bare paddestoel, hetzelfde; 9 hevig,
deel v. Amerika, benig, deel v. e. schip;
10 krachtig, meubel, drankfestijn; 11
deel v. e. effect, uitstalkast, plaats in
Gelderland; 12 bijwoord, bloedvat,
brandverf, windzijde; 13 sterke drank,
van gelijke waarde, titel, getij; 14 stek,
grondsoort, Europeaan, drank, riviertje
in Engeland; 15 zangnoot, voegwoord,
bewerkte dierenhuid, gang v. e. paard,
boom.
Verticaal: 1 deel v. e. huis; gevrees
de ziekte, insectenetend zoogdiertje; 2
stad in Utrecht, strijdperk; 3 voetkla
vier, muziekinstrument, voor; 4 verte
genwoordiger, parfum, muziektempel,
5 bedriegelijk, God v. d. wind, snor? 6
afgodsbeeld, boetekleed, bosgod, ach
ting; 7 ongunstig gezicht, deel v. e. bij
bel, grondstof; 8 mikpunt van spot,
streng, nauwelijks; 9 alvorens, leidsel,
karakter; 10 bitter vocht, kant, hevig,
houding, slede, 11 hoogstaand, made,
vis, kleur; 12 lekkernij, man, zoogdier,
verhoogd beeld; 13 woudkoe, lofspraak,
regel; 14 erts, uitholling (v. steen),
denkbeeldig; 15 vrijpostig, streek,
vrucht.
ruwe huid, ruwe handen, ruwe lippen
(Advertentie, Ing Med.)
Grandioos spel van José Ferrer
in onopmerkelijke film
y^ERELDBEROEMD is de figuur geworden van Cyrano de Bergerac, dank acteur van de eerste rang op het doek
zij het toneelstuk, dat Edmond Rostand wijdde aan deze legendarische
zeventiendceeuwse soldaat, poëet, toneelschrijver, novellist, wijsgeer, balladen-
dichter, idealist en weergaloos degenvechter. Dit toneelstuk, dat in de 55
jaar van zijn bestaan over heel de wereld reeds tienduizenden opvoeringen
beleefd in Nederland enkele tientallen jaren geleden bij de Koninklijke
Vereeniging Het Nederlandsch Tooneel met de befaamde Hubert LaKoche!
werd vorig jaar in Amerika verfilmd. Het is een bijna twee uur lange rol- essentieel verschillen en dat men nog
prent geworden, waarin José Ferrer op meesterlijke wijze de hoofdrol speelt geen film krijgt, wanneer men acteurs
van de onvervaarde Gascogner, de romantische held en tragische minnaar,
die zijn liefde niet durft uiten uit vrees zich nog belachelijker te maken dan
zijn onwezenlijk grote neus hem al doet voorkomen.
te zien: Ferrer's Cyrano is in elke ve
zel Rostand's Cyrano.
ALS film overigens is deze „Cyrano"
allerminst opmerkelijk. Het is nu
eenmaal zo gesteld, dat toneel en film
voor een camera laat werken. Bij een
film komt alles aan op de vertelkracht
van het zichtbare beeld en van de op
volging der beelden; het geluid heeft
daarbij slechts een ondergeschikte
Y/OOR de verfilming heeft men de haar Franse versie: onder leiding van
vaak geroemde standaardvertaling de zoon en de echtgenote van Edmond functie, van betekenis als aanvulling of
van Cirian Hooker gebruikt, een ook Rostand werd ze in het Frans nagesyn- ondersteuning van het filmbeeld. Bij
voor de Engelse Cyrano-opvoeringen chroniseerd met medewerking van ac- een werk echter als Rostand's „Cyrano
door de Old Vic gebezigde vertaling teurs van de Comédie Frangaise. Men
die zich tot de oorspronkelijke Franse ziet dan de Amerikaan Ferrer de Cy-
de Bergerac" komt alles aan op de
tekst, dé meeslepende kunstige verzen,
tekst verhoudt zoals de Shakespeare- rano spelen, terwijl in nauwkeurige de klankrijkdom van de taal, die Ros-
vertalingen van onze Burgersdijk zich aansluiting aan Ferrer's mondbewegin- tand met een grenzenloze virtuositeit
tot de originele oud-Engelse: altijd gen iemand Cyrano's verzen in het hanteerde: parelende, fonkelende
slechts een afschaduwing van de origi- Frans spreekt, en de illusie die dan op- woordkunst, die wat met emoties speelt
nele tekst, zonder de kernachtige
bloemrijkheid en schittering ervan,
maar niettemin degelijk, consciëntieus,
goed bruikbaar en soms zelf3 zeer vir
tuoos. En met die Engelse tekst die
voor de film uiteraard nog bekort
werd, hetgeen met kunde en schroom
geschiedde doet José Ferrer wonde
ren.
De rol van Cyrano speelde 'hij eerst
lange tijd op het Broadway-toneel en
in de verfilming welke hem in 195(
een Academy Award opleverde voor d<
beste acteursprestatie van dat jaar
is zijn Cyrano in ieder geval subliem:
groteske kluchtfiguur, onverschrokken
najager van romantische idealen, stout
moedig, poëtisch en tegelijk tragisch
onder de ironie van het lot, dat hem
bij al zijn superieure kwaliteiten van
romantische held belachelijk maakte
door hem te begiftigen met die buiten
sporig grote neus. Bovendien gaf José
Ferrer aan die figuur in zijn dictie zo
wel als in zijn acteren een intense,
meeslepende zwier mee. welke zijn Cy
rano ook al spreekt hij dan Engels
in een volkomen Franse sfeer plaatst
Hoe knap dit spel is, blijkt wel het
sterkst wanneer men, na de Ameri»
kaanse verfilming gezien te hebben ook
kennis neemt van dezelfde rolprent in
gedrongen wordt is zo sterk, dat men zonder veel echtheid, louter en alleen
zou geloven een door en door Frans om het pure genot van het woorden-
Een der scènes uit de Amerikaanse verfilming van Edmond Rostand's
„Cyrano de Bergerac" met José Ferrer (staand) in de titelrol.
spel. Dit woordenspel beheerst ook de
„Cyrano"-verfilming, maar al die rhe-
toriek remt nu eenmaal de vertelkracht
van het filmbeeld, dat daarbij eerder
de functie krijgt van een illustratie bij
de weelderige vloed van mono- en dia
logen.
Dit tekort van de film wordt be
paald ernstig in de scènes, waarin ook
nog een valse sentimentaliteit de bo
ventoon gaat voeren, zoa-s b.v in de
kitschig geënsceneerde sterfscène met
het zoetelijke beeld van de zacht-zin-
gende nonnetjes op de achtergrond.
De makers, Stanley Kramer een
zeer bekwaam filmkunstenaar, die zich
naam verwierf met „The champion",
„Home of the brave" en „The men"
en Michael Gordon, hebben overigens
getracht tegenover het drukkende do
mineren van de tekst, waar mogelijk,
nog een krachtige bewogenheid in hun
beelden te brengen, door b.v. een bij
zonder levendige enscenering en ver
filming van de talrijke gevechtsscènes.
Maar daardoor weer werd Rostand's
werk al te erg getrokken in de rich
ting van het goedkoop-romantische
avonturen-verhaal in de trant van „De
drie musketiers" e.d.
De rol die engelen spelen in het
Joodse en Christelijke geloof is altijd
enigszins moeilijk te bepalen geweest.
Geloven wij nog in engelen? Hebben
we er ooit in geloofd? Wat zijn het
eigenlijk voor wezens? Op de laatste
vraag zal ons op aarde wel geen af
doend antwoord worden gegeven. Maar
in de Bijbel en in de levens van vele
gelovigen is te vaak sprake van enge
len om maar te doen of het inbeeldin
gen of sprookjeswezens zijn.
Men zegt dat het geloof in engelen
uit de Perzische godsdienst tot ons is
gekomen. De engelen waren tussenwe
zens tussen God en de mensen, een
soort van bemiddelaars tussen hemel
en aarde. Het woord engel, van het
Griekse woord dat „boodschapper" be
tekent, geeft wel aan welke functie
aan hen wordt toegekend: die van het
overbrengen van berichten van God
naar Zijn schepselen. In de Bijbel tre
den engelen zowel als vreugdebood
schappers als waarschuwers of tegen
standers van de mens op, soms ook als
beschermers. Zeer dikwijls is hun eer
ste woord tot de mens: Vrees niet! Im
mers, wanneer een mens in rechtstreeks
contact met het heilige komt, deinst hij
altijd terug en krijgt zelfs vaak de nei
ging om op de vlucht te slaan.
Men behoeft zich nog niet te verlie
zen in theologische veronderstellingen
en haarkloverijen, zoals de beruchte
vraag hoeveel engelen er op de punt
van een naald zouden kunnen staan,
om zich eens ernstig af te vragen wat
de betekenis van die wonderlijke, door
ons „gewone mensen" nooit waargeno
men hemelse wezens is. Indien zij zo
iets zouden zijn als uitstralingen van
de Hemelse Vader, dan is het misschien
niet juist noodzakelijk dat wij hen in
hun engelengedaante te zien krijgen.
Dit blijft wellicht voorbehouden aan
enkele bijzonder begenadigden. Het
kan voldoende zijn wanneer we bij tijd
en wijle iets van hun tegenwoordigheid
voelen. Wij moeten niet tevéél over
machten als engelen willen weten: „Wat
vragt ge mij naar mijn naam!" ant
woordt de engel waarmee Jacob te
worstelen heeft en hij zegent hem. Het
is genoeg wanneer wij hun zegenende
nabijheid ervaren, als een zeer werke
lijk geworden zegen Gods. Ongeveer het
enige wat wij met zekerheid omtrent
engelen kunnen weten is dat zij geen
goden zijn. „De Heer is God en nie
mand meer!" Maar wie zal zeggen of
tot een van de ontelbare wegen waar
op God ons wil bereiken ook de enge
len niet behoren? Is het een enkele
maal in ons leven ook niet alsof door
de ogen van een medemens iets wat
méér is dan een mens ons aanziet? Zou
het kunnen zijn dat we op zulk een mo
ment even worden aangeraakt door het
rijk der engelen?
Het lijkt nogal onvruchtbaar om zich
in diepzinnige speculaties omtrent wat
een engel precies is en of ze wel be
staan, te verdiepen. In ieder geval
komt alleen al een Kerstfeest zonder
engelenzang ieder die in Christus ge
looft onmogelijk en ondenkbaar voor.
En dit niet alleen daar nu eenmaal
dierbare kinderherinneringen aan zijn
verbonden. Als wij engelen het „Vrede
op aarde voor mensen des welbehagens"
niet zingen, wie zullen het dan doen?
Wij mensen zeker niet Nee, op de een
of andere manier kunnen wij, hoe scep
tisch wij ook soms tegenover het ge
loof in engelen mogen staan, toch niét
buiten deze hemelse postboden waar
van wij niets weten. Er zijn gevallen
waarin alleen zij ons een „brief van
God" kunnen overbrengen. En het zou
werkelijk geen kwaad kunnen wanneer
we eens met wat meer overtuiging in
onze kerken èn in ons dagelijks leven
begonnen te zingen:
„Zijn wij als broeders één,
Geen strijd om beuzelingen,
Daar eng'len onis omringen
En zweven voor ons heen!"
