Kappie
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
Uo-Mjywjo&d
De wagen
in het Kloosterbos
De slak en de mug
Het Radioprogramma
op weg naar
Radiogroeten naar Korea
HBAGl!
De Tekenfilm
DINSDAG 80 NOVEMBER 1951
WOENSDAG 21 NOVEMBER
101. Baron van Piepstraete begaf
zich in gezelschap van meneer Van
Knullenburgh naar Jimmy Brown, die
nog al gedesillusioneerd in zijn kan
toortje voor zich uit zat te staren.
„Meneer Brown", zei de burgemeester
op scherpe toon, „u zult wel begrijpen,
dat B. en W. niet bijzonder over u te
spreken zijn. Door uw slordig beheer
ik herhaal hier de woorden van uw
principaal, de heer Van Knullenburgh
hebben uw dieren in onze goede stad
UU1JLCJI. KJ IJyvuuiwuc^jn Zelf
wel, dat hiervoor een schadeloosstelling
dient te worden betaald...." Jimmy
Brown keek de burgemeester vrij som
ber aan. „Hoewel deze pias", zei hij,
wijzend op meneer Van Knullenburgh,
„eigenlijk de directeur van de dieren
tuin is, zal ik mij niet aan mijn ver
antwoordelijkheid onttrekken.
Alles zal tot de laatste stuiver door
mij vergoed worden".
Peta het geraden. Niet dat het haar
uit een oogpunt van trots zoveel kon
schelen, dat Peta het wist; daarvoor
waren ze te dol op elkaar en te goede
vriendinnen. Maar nu Peta zelf het
struikelblok was, werd de zaak ge
compliceerder.
Maar Peta, die nog steeds in de ge
moedstoestand verkeerde, waarin ze
een ander gelukkig wilde zien, zette
door.
„Waarom doe je er niets aan, Nan?
Ik weet zeker, dat je dat zou kun
nen".
Nan speelde met het porseleinen
hondje en hield haar blik naar bene
den gericht.
„Hij houdt van jou, Peta, is het
niet?" Zij dacht aan Neville, maar
Peta, die slechts Blake in haar ge
dachten had, kon dat niet ontkennen.
Hij hield van haar, niettegenstaande
zijn wrede, bittere woorden, en zijn
minachtende houding zjj was van
hem zoals hij van haar was. Hij en zij
waren voor elkaar geschapen; ze wist
dat hij de enige man was die haar aan
kon, wiens wil sterker was dan de
hare, die haar de baas zou kunnen
zijn en aan wie ze zich met vreugde
zou overgeven. (Wordt, vervolgd)
10. De maat was naar zijn hut ge
gaan en de tranen stroomden uit zijn
ogen, toen hij een schoon stel onder
goed en drie paar sokken, zijn tanden
borstel, spons en tandpasta en zijn
prentebriefkaarten-album in zijn valies
je stopte. „Het was allemaal zo aardig
met die journalist", snikte hij, „en nu
is alles weer bedorven.. Nu is er alleen
nog maar narigheid en ellende en
gangsters, die loerenach, ach!"
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.15 Een woord
voor de dag. 7.30 Zendersluiting. 9.00
Nieuws en weerberichten. 9.10 Voor de
zieken. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram.-
muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00 Orgel
concert. 11.15 „Sil de strandjutter", hoor
spel. 12.00 Sopraan en piano. 12.30 Land
en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Vocaal
dubbelkwartet. 12.59 Klokgelui. 13.00
Nieuws. 13.15 Protestants Interkerkelijke
Thuisfront. 13.20 Banjo-orkest. 13.50 Re
geringsuitzending: Drs. L. Coomans de Rui
ter: „Natuuronderzoek in Indonesië"
14.00 Gram.muziek. 14.45 Voor de meisjes
15.00 Kamerorkest en solisten. 15.45 Voor
de jeugd. 16.30 Zendersluiting. 18.00
Nieuws. 18.15 Pianoduo. 18.30 R.V.U.:
Dr. H. IJ. Groenewegen: „De psychologie
van de angst". 19.00 Spectrum van het
Christelijk organisatie- en verenigings
leven". 19.15 Boekbespreking. 19.30 Gram.-
muziek. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws
en weerberichten. 20.10 Commentaar fa
miliecompetitie. 20.20 Radio Philharmo-
nisch Orkest. 21.15 „De Bijbel als boek",
causerie. 21.35 Lichte muziek. 22.10 Vo
caal ensemble. 22.30 Internationaal evan
gelisch commentaar. 22.40 Gram.muziek.
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws en
S.O S.-berichten. 23.15 Gram.muziek. 23.20
„Hoe zit dat met mijn kind?", causerie.
23.3524.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA.
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.15
Ochtendgymnastiek. 7.30 Zendersluiting.
9.00 Nieuws. 9.12 Gram.muziek. 9.50 Voor
ae huisvrouw. 10.00 Schoolradio. 10.20
Voor de huisbrouw. 10.30 Pianoduo. 10.45
Voor de vrouw. 11.00 R.V.U.: mej. Dra.
W. J. Bladergroen: „Psychologie der pu
berteitsjaren: Praepuberteit". 11.30 Gram.
muziek. 12.00 Voordracht. 12.15 Dansmuziek.
12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen.
12.33 Voor het platteland. 12.38 Dans
muziek. 12.55 Kalender. 13.00 Nieuws.
13.15 Sémi-klassieke muziek. 13.40 Orgel
en zang. 14.00 Gesproken portret. 14.15
Jeugdconcert. 15.00 Kinderkoor. 15.20
Pianorecital. 15.30 Voor de jeugd. 16.30
Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Vara-
varia. 18.20 „Het Mariniers-opleidings
kamp „Woestduin" te Doorn", reportage.
18.30 Actualiteiten. 18.40 Roemeens Or
kest. 19.00 „Onze plaats", toespraak. 19.15
Vocaal Octet. 19.30 Voor de jeugd. 20.00
Nieuws. 20.05 Politiek commentaar. 20.15
Promenade Orkest en solist. 20.50 „Het
goede Schip", hoorspel. 21.50 Concert
gebouworkest en soliste. 22.30 „Het zicht
baar maken van het onzichtbareHet
electronenmicroscoop", causerie. 22.45
Lichte muziek. 23.00 Nieuws. 23.1524,00
Gram.muziek.
111. Ja, dat was heel dom van Pim,
Pam en Pom geweest. Ze waren zo op
gewonden over het waagstuk, dat ko
ning Samba uithaalde, dat zij uit hun
schuilplaatsen te voorschijn sprongen
En nu is het te laat! De negers hebben
hen ontdekt en zijn niet van plan het
erbij te laten. Luister maar eens naar
die krijgskreten! „Hoi, hoi, hoi!" klinkt
het door het woud. „We moeten ze
weer te pakken krijgen! Hoi, hoi, hoi!"
Hoofdschuddend heeft Koning Samba
van achter zijn boom toegekeken. „Hoe
kunnen die Pim, Pam en Pom nu ook
zo onvoorzichtig zijn", mompelt hij ln
Men zal binnenkort kosteloze Kerst
en Nieuwjaarsgroeten voor de radio
kunnen uitspreken voor militairen, die
bij het Nederlands Detachement aan
boord van Hr. Ms. „Van Galen" in
Korea verblijf houden.
Verwanten, vrienden en kennissen,
die hiervoor in aanmerking wensen te
komen dienen zich zo spoedig mogelijk
schriftelijk te wenden tot de afdeling
radiovan de Marine Voorlichtings
dienst in Den Haag.
een vreselijke ravage aangericht,
schade loopt in de tonnen, als ik deze
krant mag geloven. En dan mogen wij
er ons nog over verheugen, dat er geen
mensenlevens te betreuren zijn. Ik
kwam u eigenlijk eens vragen, op wie
wij deze schade moeten verhalen. Ik
lees hier, dat uw apen het halve mode
huis van de firma Kant Klosmans
hebben leeggeroofd. Twee kostbare
verenhoedjes zijn later boven in een
boom van het Knushuis-park aange-
DOOR
MARJORIE
VERNON
94)
Nan keek haar vriendin vertederd
aan. Die goeie Peta! Ze was een schat
de grootste schat ter wereld! En ze
werd steeds aardiger een poosje ge
leden zou ze zich niet zo in een ander
hebben verdiept niet omdat ze har
teloos was, maar omdat ze onnaden
kend en te veel op zichzelf geconcen
treerd was. Maar nu was ze liever,
had meer belangstelling voor een an
der, en het was duidelijk, dat ze alles
in het werk zou stellen om Daphne
Brendon gelukkig te maken. Je hoefde
je niet af te vragen of een dergelijk
meisje een man gelukkig zou maken...
„Je bent een engel, Peta", zei Nan
zachtjes. „Het is reuze aardig van je
om de moeite te willen doen en het zou
heerlijk zijn als alles tenslotte in orde
kwam".
„Ik heb zo'n idee, dat het wel zal
lukken", sprak Peta. „Het moet luk
ken!" De vastberaden uitdrukking
verscheen weer in haar ogen en Nan
(Advertentie, ing. Med.)
herkende die direct. Als Peta zo keek,
ging er van alles gebeuren!
Een poosje waren de beide meisjes
stil, ieder in haar eigen gedachten ver
zonken. Mevrouw Darley was boven
aan het rusten en Peta, die haar
vriendin had gevraagd om te blijven
theedrinken, wist dat ze nog een ruim
half uurtje zouden hebben vóór haar
moeder zou verschijnen. Ze maakte
zich zorgen over Nan; ze hadden el
kaar altijd in vertrouwen genomen,
maar dit keer was Nan zwijgzaam
geweest en Peta aarzelde om het on
derwerp Blake aan te roeren. Dat was
een teer punt, want daar waren ze
beiden bij betrokken.
De gordijnen bij het open venster
woeien zachtjes in het zomerwindje en
Peta staarde over de gladde gazons en
de stralende bloembedden in de verte,
alsof ze daar een woonwagen op een
open plek zag staan en een lange,
breedgeschouderde man leunend tegen
de deur. Misschien zag Nan dat ook,
bedacht ze meedogenloos met de on
bewuste gedachte dat ze er, door zich
zelf zoveel mogelijk pijn te doen,
misschien in zou slagen dat brandend
verlangen uit haar hart te bannen,
net zoals het mes van de chirurg de
oorzaak van lichamelijke pijn weg
snijdt.
Plotseling wendde ze zich vastbe
sloten tot Nan.
„Nan, je bent zo stil en gedrukt de
laatste tijd. Ben je niet gelukkig?"
De blos van het andere meisje sprak
duidelijke taal, en ze vermeed Peta's
ogen.
„Er is niets ik ben wat overver
moeid, dat zal het zijn", ontweek ze
de vraag.
„Weet je zeker dat je niet verliefd
bent of zoiet^s?" viste Peta.
Nan zweeg. O, waarom had ze het
niet beter kunnen verbergen? Nu had
zichzelf, maar hij begrijpt, dat hij er
met praten alleen niet komt en dat hij
ogenblikkelijk moet ingrijpen, wil hij
de hondjes uit de negerhanden redden.
Gelukkig aarzelt Samba geen ogenblik'.
Met eén sprong zit hij midden in de
troep achtervolgende negers en deelt
als een razende een serie mokerslagen
uit. Hiertegen zijn de Kwaa$ie-negera
niet bestand. Zij kennen ook de ver
schrikkelijke kracht van Koning Sam
ba niet! Het pleit is gauw beslecht.
Weldra ligt er om de Koning der Apen
een kring van bewusteloze krijgers.
(Advertentie, Ing. Med.ï
UITSLAG HERSENGYMNASTIEK
1. Koppel jachthonden, 1020 stuks.
2. Door een krampachtige samentrekking
van het middenrif. 3. Driepotige, lage
bok voor ophijsen van zware balken enz.
4. Leonhard Huizinga. 5. Die van 1596
op 1597 6.6 uur n.m. 6. Neen. Hier
worden de „maaikersen" mee bedoeld, die
rijp zijn in de tijd, dat het gras voor de
eerste maal gemaaid wordt. 8. Anton
Karas—The Third Man. 9. Kerkklokjes
in de Grote Kerk te Haarlem. 10. Pools
40 schijven op 100 ruiten; Oostenrijks
24 schijven op 64 ruiten.
Kappie kwam hem uit zijn droeve
overpeinzingen halen, door te zeggen,
dat hij direct mee moest komen. Op
de kade stond een taxi klaar en daar
mee reden ze met een snelle vaart en
piepend remgeknars naar het station.
De meestor, die met Ah Sing achter
bleef, zag de toekomst ook zorgelijk
in. „Wanneer zullen we ze weer zien!"
zei hij. „Misschien wel nooit weer!
Hollywood ligt helemaal aan de an
dere kant van Amerika. „En Kappie
met die diamant!" „En de boos man
nen!" vulde Ah Sing aan. „Gang-
stels. Hier allemaal gangstels met
schietgewelen. Wij zullen Kappie en
stuurman nooit weer zien!" De ril
lingen liepen de meester langs de rug.
Ik hoef natuurlijk niet te
vragen of jullie wel eens 'n
tekenfilm hebben gezien.
Zo'n filmpje waar alles in
kan gebeuren en waarmee
je je kostelijk kunt amuse
ren. Dit is het geheim van
de tekenfilm. Het meest
zotte kan er in voorvallen,
dit in tegenstelling tot de
normale film. Daar blijft
men altijd gebonden aan
normale mensen en normale
bewegingen. Het verschil
tussen speel-film en teken
film is wel, dat de speelfilm
automatisch alle beelden
achter elkaar opneemt, ter
wijl voor de tekenfilm ieder
beeld appart wordt gete
kend. Het maken van een
tekenfilm is verre van ge
makkelijk. Er zijn veel goe
de tekenaars voor nodig,
die dan nog maanden lang
werken aan een filmpje van
bijvoorbeeld 5 of 6 minuten.
Verwonderlijk is dat niet,
wanneer je bedenkt dat per
seconde 16 beelden worden
afgedraaid, zodat voor één
film van 6 minuten 16x60x6
4760 tekeningen nodig
zijn. Eerst wordt voor de
film een draaiboek gemaakt.
Het gegeven van de film
wordt hierin van seconde
tot seconde genoteerd. Dit
draaiboek wordt dan be
sproken met de componist
die de muziek bij de film
gaat maken. Wanneer de
muziek is gecomponeerd
wordt ze opgenomen op de
filmband. Jullie weten dat
naast de beelden op de film
band een ruimte zit, waar
op een lange lijn de muziek
wordt vastgehouden. Je zou
het kunnen vergelijken met
de groef in een gramofoon-
plaat die in één lengte langs
de filmband ligt. Deze mu
ziek,, ljn' is te zien. Het is
een lijn die meer of minder
slingert. Nu Is er Iemand die
deze lijn kan „aflezen" Als
hij de lijn bekiikt kan hij
bepalen wat voor muziek er
wordt gespeeld. Hij kan dus
ook zien op wat voor beeld-
Wies begon zich wat
te haasten.
„Ik kom vroeg
heb ik beloofd."
Maar.,., toen deed ze
in plaats van 't hoedje
Het verse taartje op
haar hoojd.
Even later kwam ons
muisje
Keurig net bij oma aan.
„Domoor!", riep die,
tranen lachend
„Je hebt het wéér
niet goed gedaan!"
Moeizaam sleepte Piet, de
slak, het huisje voort. Héél
langzaam ging het. Hij
schoof voorbij een paai
grassprietjes, klom over een
steen heen en ging toen wa'
op een afgewaaide boomtak
zitten uitrusten. Wel twee
uur had hij over dit stukje
gedaan, maar daar maalde
Piet niet om. „Hè, hè!"
lachte hij. „Dat was een hele
tippel. Erg opgeschoten ben
ik niet, maar daar ben ik
een slak voor. Maar kom, ik
ga nog wat verder, het is
mooi weer!" En zo gleed
Piet de slak langzaam, heel
langzaam weer van de tak
af en kroop tussen het gras.
Ineens hoorde hij gezoem
boven zjj;i hoofd. „Wie is
dat?" vroeg hij. Hij keek
om zich heen en zag Prik
de Mug, die gezellig tussen
de grassprietjes doorzweef
de. Maar de mug had reuze
pret. „Ha-ha!" lachte hij.
„Zet 'm op Piet!! Gunst,
gunst wat ga je weer hard
vandaag!" „Je moet niet
met me spotten!", zei de
slak. „Ik ben als slak ge
boren en jij als mug en daar
valt üets aan te verande
ren. Ik ben er tevreden
mee." „Kijk eens!", lachte
de mug verder. „Kijk eens
hoe goed en hoe snel ik vlie
gen kan!" HU vloog op en
„Maar, wat zal ik op
mijn bol doen?
Ja, ik weet het, deze hoed,
Maakt me jong en
reuze aardig.
Staat me dus in
één woord „goed"!"
wordt één beeldje doorge
draaid. Het celluloid wordt
verwisseld voor het volgen
de standje van het figuur en
er volgt weer één opname.
Zo gaat het 4760 keer.
S eds andere achtergron-
len, steeds nieuwe celluloid
platen, steeds nieuwe op
namen. Tenslotte wordt de
film gemonteerd en kan ver
toond worden. Tegenwoordig
wordt ook wel éérst de film
helemaal getekend zonder
geluid. Als de film klaar is
wordt ze voor het orkest ge
draaid, die de muziek er dan
op het juiste ogenblik be
speeld. Het ls allemaal een
héél precies maar een erg
dankbaar en leerzaam werk.
neer door de lucht, vloog
met een grote snelheid over
het slakkenkopje en ging
toen 'lak voor Piet op de
grond zitten. „Ik draag mijn
huis mee en iU niet!" sprak
Piet de slak. „Daar heb je
alleen maar last van!" lach
te de mug. „Daarom ben jfe
juist zo langzaam... je bent
hoeiiiiü" De mug brak
zijn zin af, want er spatte
een grote druppel, water op
zijn vleugel uiteen. Wéér
viel er een druppel. En nóg
een en nóg een. Het regen
de eensklaps zó hard, dat
Prik, de mug, radeloos om
zich heen keek naar een ge
schikte schuilplaats. Hij
snelde naar een smal gras
sprietje dat nogal voorover
hing en probeerde daar zo
goed mogelijk droog te blij
ven. Maar zqn vleugels
plakten al aan elkaar en hU
voelde zich maar bér onge
lukkig.
De slak echter trok zijn
hoofdje in zijn huisje. „Ha-
ha!" lachte hU nu op zUn
beurt. „Zie je, een slak zijn
heeft óók zUn voordelen!"
Hu trok Mies een
nieuwe jurk aan,
Met een boordje en een
das.
„Zo", riep ze. „Ik voel
me heerlijk!
„Het zonnetje schijnt
dus zonder jas!"
WELKE WEG GAAT JAN?
Jan moet dwars door een
groot bos. Het bos zit vol
slingerpaden maar... haast
al deze paden lopen dood.
Tóch moet .Tan er doorheen.
Hij geeft het niet op en
komt halverwege op 'n open
plek waar een oude stoel
staat. Daar rust hq even uit
en vervolgt dan weer zijn
weg. EindelUk komt Jan
waar hü zün moet. Hoe
heeft Jan gelopen?? De
pijltjes geven aan waar ht)
het bos ingaat en waar hij
er tenslotte weer uitkomt.
Miesje zou eens op een
middag,
Op bezoek bij oma gaan.
Ze had in haar kleine
oven
Reeds een taartje voor
haar staan.
jes de muziek valt, want de
beeldjes (die nu nog blanco
zün) staan vlak naast de
muziek. Stel je voor dat er
in het draaiboek staat: „De
kat loopt \hjf stappen", dari
hoor je in de muziek „bom-
bom-bom-bom-bom". Iedere
„bom" is op de muziekband
zichtbaar want daar slin
gert de lijn meer. De kat
komt dus met zijn voet op
de grond op net beeldje, dal
staat naast het plotseling
„slingeren" van de muziek-
lUn. Het draaiboek wordt nu
bijgewerkt. Overal wordt
precies bijgezet op welk
beeldje de beweging moet
plaats vinden. Zo, nu wordt
er pas getekend. Voor één
Trots bracht ze de taart
naar binnen,
Zette 'm op tafel neer.
,Oma is er zeker blij mee.
Ze ziet me nu vast
graag weer."
stap zün ongeveer 7 teke
ningen nodig, dus je begrüpt
dat de film voorlopig nog
niet klaar is. Is een klein
stukje af, dan gaan de teke
ningen naar een andere af
deling, waar met verf de te
kening wordt overgenomen
op een vel celluloid. Onder
tussen ie weer ergens an
ders een achtergrond gete
kend. Stel je een mooie
plaat van een kamer voor.
(De achtergrond). Op deze
plaat wordt zo'n vel cellu
loid gelegd. Celluloid ls
doorzichtig, dus ineens staat
het daarop getekende fi
guurtje midden in de ka
mer. Hier wordt een opna
me van gemaakt. De film
