Heilige voor Christenen en Mohammedanen
Wassenburgs „Vergeten Aarde
draait
HET NIEUWE BOEK
Nieuw Guinea in woord en beeld
Puzzle-rubriek
KRUISWOORD-PUZZELAARS
AAN DE SLAG
de kluizenaar Charbel Makhloef
r1"""' ».ych„,ojreenjg,;j„n7otran Tr
Hersengymnastiek
Over het treurspel van een filmtekst
Film van 22'/2 minuut
eiste moed, energie en
enthousiasme
Anth van Kampen
Vroegbloeiende heesiers
xxxxxxxxxx
PUZZLE 215. NAAR WELKE
PLAATSEN?
De 10 bedoelde plaatsen, waarnaar de
10 diverse personen verhuisden waren:
1. H. Mul, Vries verhuisde naar Hil
versum.
2. W. Nor, Ede verhuisde naar Woerden.
3. Ed. Rijk, Olst verhuisde naar Slo-
terdijk.
4. G. B. Drum, Deli verhuisde naar
Middelburg.
5. C. D. Hcrs, Tiel verhuisde naar
Sliedrecht.
6. E. Sala, Doom verhuisde naar Roo
sendaal.
T. G. R. Burgee, Dieren verhuisde
naar Geertruidenberg.
8. W. N. Rei), Twisk verhuisde naar
Winterswijk.
9. P. Odo, Laren verhuisde naar Apel
doorn.
10. R. Slengel, Edam verhuisde naar
Geldermalsen.
Met grote animo is naar de oplossing
van deze puzzle gezocht, getuige het
grote' aantal ingezonden oplossingen.
Na loting onder de inzenders van een
goede oplossing is de wekelijkse prijs
van f 5 ditmaal ten deel gevallen aan:
de heer W. Zwagerman, P 5, Benning-
broek. (Ab. Dagblad voor W.-Fr.)
Gefeliciteerd! Deze prijs zal worden
toegezonden.
En nu onze nieuwe opgave.
PUZZLE 216.
WELKE VERMENIGVULDIGING?
Onderstaand diagram geeft de ver
menigvuldiging van twee getallen van
vijf cijfers, die samen alle cijfers bevat
ten van 0 tot en met 9 en die beide
deelbaar zijn door 3. Alle cijfers 1, die
in de bewerking voorkomen, zijn aan
gegeven.
X 1 X X X
X X X X X
Kruispoeders nodig zou hebben om van
een onduldbare hoofdpijn af te ko
men.
Dat was overigens slechts het be
gin. Daarna schreef ik die tekst neer
en in m'n grenzeloze onschuld en na-
ïeviteit meende ik, dat de zaak daarmee
vierkant was. Ik vergiste me. Er
deugde niets van. Hetgeen mij hoffe
lijk, zij het met nadruk, medegedeeld
werd door de heren De Haas en Cor-
nelissen, de leiders van TRIO-film in
Amsterdam. Beste kerels, daar niet van.
Maar lastig. Vervelend lastig en on
menselijk in hun eisen. En met nauwe
lijks enig begrip voor al ons voorberei
dend literaire werk. Er moest iets bij
de tekst. Daarna moest er jets af. Ver
volgens was hij te lang. Daarna te
kort. Er was ook nog een dag, dat ie
mand zei dat tekst eigenlijk overbo
dig was. Een ander merkte daarente-
£EN paar jaar geleden waren wjj samen in Nieuw Guinea: wij, dat wil zeggen
de luitenant-ter-zee Wassenburg, die als marine-cineast filmstof verzamelde op
4e „aarde der Papoea's", en ondergetekende, die vele aantekenboekjes vol
•chreef, behelzende ervaringen en Indrukken, waarmee hij in dat wonderlijke,
geheimzinnige en wilde land werd overstelpt. Eén van die indrukken was, dat
filmen in zo'n land weliswaar een uitermate sportieve en emotionele bezigheid
is, maar géén onverdeeld genoegen. Alscen filmer op 2000 meter hoogte halver
wege uit een Catalina-vliegboot hangt om een bepaalde vallei te filmen, is
dit niet alleen vragen om een longontsteking, maar het is ook een pijnlijke
situatie. Als men dansende Papoea's wenst te filmen, moet men er tussen en er
onder kruipen. Er zijn prettiger werkjes denkbaar en meer dan één onnodig
scherp geslepen pijlpunt kwam onaangenaam dicht in de buurt van Wassenburgs
welgedaan stoffelijk omhulsel.
1NEZE man filmde in hopeloos gam-
mele, wiebelende prauwtjes; hij
deed het staande in stinkende zuigen
de modder; en hij hield keer op keer
zijn camera vast, terwijl kleine, venij
nige vliegen en muggen hem het leven
zuur maakten. Enfin, men zou een
klein boekje kunnen wijden aan de
energie, het enthousiasme en de moed
van deze cineast, die ten slotte kans
zag met een aanzienlijk aantal gevulde
filmtrommels thuis te komen.
Zo werd, in stank en regen, in vries
kou en modder, de film „Vergeten
Aarde" geboren. En die geboorte was
niet pijnloos. Daarna, lang daarna,
vroeg men mij een tekst voor die film
te schrijven. Ik vond dat ik inderdaad
iets met die film te maken had, en
zei spontaan: „ja". Dat was het begin
van een lijdensweg, van enkele dé
tails waarvan ik u niet onkundig mag
laten. Opdat u wete, als u straks deze
film van 22 'A minuut in uw bioscoop
ziet, hoeveel wanhoop, ontnuchtering
en bittere teleurstelling zo'n paar hon
derd meter bedrukt celluloid kunnen
vertegenwoordigen. En dan nog e x-
clusief de zorgen en problemen van
de vader van die film: Wassenburg.
„Schrijft u even een aardige tekst".
Dat was de opdracht en ik schreef
hem. Met al het optimisme van de man,
die geen grein verstand van zulke za
ken heeft. Die dacht dat dit een pret
tig, dankbaar en vooral: artistiek
werkje moest zijn. En die meende, dat
men zulk een tekst wel even in een
paar verloren ogenblikken kon neer
schrijven.
Het geviel anders, ofschoon mij zulks
eerst langzamerhand duidelijk werd.
Zó ging het: ergens in een klein, nog
al benauwd hokje, draaiden stukken
celluloid onder een matglazen ruitje
voorbij. Zó langzaam, dat men alle
beelden duide'ijk kón zien 'Dat
draaien onder matglas duurde twee
dagen. Het resultaat was, dat ik nu
wist welke teksten er geschreven
moesten worden. Ik wist echter óók,
dat ik uit beide ogen scheel keek. En
dat ik verscheidene doosjes Witte
door
eigendom in de studio's van Trio-film
omsprong. Op dat ogenblik keek Jo de
Haas, de eerste cineast der maatschap
pij, mij met ongeveinsde verbazing en
ontsteltenis aan. En zijn commentaar
was: „maar beste kerel, er blijft heus
nog wel één woord en één komma
van die tekst van je over1"
INE FILM is klaar. Wijnoemden haar
„Vergeten Aarde" (de énige tekst
waar men met z'n vingers afbleef
en als u dit leest zal hij waarschijnlijk
reeds in de theaters draaien of daarin
dezer dagen gaan draaien. Wij hopen
dat deze film, die onder vrij moeilijke
omstandigheden door Wassenburg op
genomen werd, dié instemming zal mo
gen verwerven, waarop zoveel werk,
zoveel problemen en zoveel ongemak
recht geven. Bij die moeilijkheden val
len die van de tekstschrijver volledig
in het niet
„Vergeten Aarde"een aantal
beelden van de kust van Nederlands
Nieuw Guinea en van het Centraal ge
deelte, die een indruk pogen te geven
van dat allermerkwaardigste gebieds
deel van ons Koninkrijk. Een film,
waarop men het volk ziet dansen,
waarop men enig idee krijgt van de
wilde, ruige schoonhéid van dat land,
en waarop men ten slotte wordt mee
genomen naar die wonderlijke, verlo
ren vallei der Wisselmeren, waar men
de bekende dr. J. V. de Bruyn, bijge
naamd Jungle Pimpernel, aanschouwt
temidden van hen, die daar zijn vrien
den zijn: de bergpapoea's, wonend ach
ter de verboden rotsen van het Stenen
Tijdperk:.
Eén film van 22% minuut, en die, in
heel zijn bescheiden opzet, déze- missie
heeft: belangstelling op te roepen voor
dat volk en voor dat land, dat al te
lang vergeten lag in de witschuimende
'branding der Pacific.
Het verheugt schrijver dezes buiten
gewoon, dat dan eindelijk het werk
van Wassenburg onder het oog van het
Nederlandse publiek komt, en dat zijn
werk werd voltooid door een zo bij
uitstek deskundige film-technische
staf als die van Trio-film te Amster
dam. Die er óók iets meer in zag dan
alleen maar bedrukt celluloid, namelijk
dit: een klein stuk documentatie van
het vreemdste deel van het Koninkrijk
der Nederlanden.
|_JEEFT U er wel eens op gelet, dat
weinig tuintjes in het vroege voor
jaar aantrekkelijk zijn? Dat kan toch
heus wel anders; er zijn een massa
vroegbloeiende plantjes en heesters,
waarmee men een mooie beplanting
kan maken en die al vroeg in uw tuin
de lente inluiden.
Om te beginnen: Ze kunnen nu ge
poot worden, het is er nu de meest ge
schikte tijd voor. Massa's bloemen
moet U er dit aanstaande voorjaar nog
niet van verwachten, doch dat komt
de volgende jaren wel in orde. Tot de
vroegs'fbloeiende soorten behoort de
naaktbloeiende jasmijn, die eigenlijk
al wel zo ingeburgerd is, dat het on
nodig is er hier veel over te vertellen.
Nu zijn de eerste felgele bloempjes
van deze prachtige leiheester al open
om daarmee door te gaan, totdat stren
ge vorst er voorlopig een eind aan
maakt. Toch is dat niet werkelijk het
einde, immers zodra de vorst voorbij
is openen zich de nog gesloten bloem
knopjes en opnieuw kan men van de
prachtige bloei profiteren.
Viburnum Fragrans zou men als een
soort Geldersche roos kunnen betite
len, doch de bloemen zijn veel kleiner
van stuk, rose van kleur. Ze bloeien
bij zacht weer al in Januari.
Vergeet niet een paar Tover-haze-
laars te bestellen. Hamamelis bloeit al
dikwijls eind Januari, doch enkele
soorfen zijn wat later, zodat U ver
standig doet, om een vroegbloeiende te
vragen. De gele spinnekopachtige bloe
men zitten als het ware tegen de tak
ken gekleefd'. Corylopsis pauciflora
bloeit eveneens geel, doch de mooie
bloempjes verspreiden bovendien nog
een zachte, primula-ach'ige geur, zodat
we die in geen geval zouden willen
missen. Iets later in de tijd kan men
zich verheugen in de mooie bloempjes
van het peperboompje Daphne Me-
zereum dat al van verre de aandacht
trekt door zijn heerlijke geur. U kunt
ze zowel met paarse als met witte
bloempjes krijgen, doch al verschillen
de smaken, voorlopig moest U het toch
maar eens op de paarse houden. Na de
bloei verschijnen bovendien nog de
mooie rode bessen.
Vergeet niet een Lonicera fragrans
te bestellen. Het is een soort kamper
foelie, doch de bloempjes verschijnen
al in het har'je van de winter en ze
geuren bijzonder sterk. Het is geen
leiheester; U kunt ze als normale hees
ters in de tuin planten.
gen op,, dat goede teksten wel goed
waren. De manier waarop hij het zei,
stond mij hoegenaamd niet aan.
Er kwam een dag dat er gesynchro
niseerd moest worden. Ik kende dat
woord en dacht er alles van te weten.
Opnieuw een ijdele gedachte. Want nu
de muziek-, de tam-tam en het gespro
ken woord gezamenlijk op de film
moesten worden aangebracht, bleek dat
vooral het gesproken woord moeilijk
heden opleverde.
De man met wie ik in die dagen in
zwijgende, nooit-uitgesproken en ver
beten vijandschap leefde, was geluids
ingenieur De Vries. Een charmante ke
rel. Een expert in de wereld der ge
luiden. Iemand die alles van film en
geluid afweet. Maar met een ontzag
lijke minachting voor het woord. En
het was m ij n woord, lezers!
Ik acht mij niet gèröepen op deze
plaats in extenso het ^steetik aanrijpend,.. PN 'II I I
groeiend miriderwaardjgheidscomplSx! L/0 WOndSrDSSrlijKÖ QGSChlGQGniS V3H
te beschrijven, dat zichin' die dagënr: - -
van mij meester maakte. Laat mij vol
staan met de sobere mededeling, dat
deze geluidsingenieur kans zag eerst
enkele woorden', daarna enkele zin
nen, vervolgens complete alinea's en
ten slotte totale onderdelen uit mijn
bloedig uitgewerkte tekst weg te
maaien en dat het vernietigen van
iéder woord, iedere zin, iedere alinea
en ieder onderdeel evenzoveel bressen
waren, geschoten in de natuurlijke
ijdelheid van de man, die eens had
gemeend een tekst samen te stellen die
ongewijzigd de film zou begeleiden.
Het dieptepunt der beproeving was
het ogenblik dat ik meende mij de op
merking te mogen permitteren dat men
zo onbarmhartig met m'n geestelijk
Horizontaal: 1. ligmat (Mal.)5.
onderwereld; 9. intern, sportfestiviteit;
12. godsdienst; 14. aansporing; 15.
groente; 16. pers. voor .woord; 17. lok
middel; 19. meubel; 21. zot; 22. metaal
bewerker; 24. treiter; 25. geschil; 26.
kliek; 28. bevlieging; 29. aanw. voornw.;
30. lor; 31. rivier in Duitsland; 34.
vluchtheuvel; 36. telwoord; 37. heide-
meertje; 39. bloem; 41. lidwoord; 42.
baby verzorgster; 44. ivoor; 45. twee
klank; 46. achting; 47. maaltijd, 49.
onder andere (afk.)50. aflossings
wedloop; 52. uitgelezenen; 53.10-dollar-
stuk.
Verticaal: 1. sleepnet v. d.. patrijzen-
vangst; 2. boksterm; 3. zangstem; 4.
graansoort (Ind.); 5. grote vestibule;
6. gravin van Holland; 7. lidwoord; 8.
inhoudsmaat; 10. opening in een net
werk; 11. zijrivier van de Elbe; 13.
overwinnares; 16. Voor-Indisch water
balspel; 18. Eng. adellijke titel; 20,
modegek; 21. zelfkant; 23. zuidvrucht;
25. familielid; 27. wagen; 28. bedorven;
32. riviertje in Engeland; 33. water in
Z.-Holland; 35. gard; 36. geluk; 37. om-
roepvereniging; 38. plaats in Gelder,
land; 40. schop; 42. hap; 43. ceremonie;
46. Europeaan; 48. halt; 50. kippen-
product; 51. landbouwwerktuig.
En dan nog dit
Als het over wol gaat, kan
Echfalon alles, behalve
één ding: het kan eenmaal
bedorven wol niet weer her
stellen. Was dus vanaf de
eerste keer regelmatig in
Echfalon. Echfalon doet het
precies goed, want Echfalon
is speciaal alkalivrif voor
wol.
(Advertentie, Ing. Med.)
X
X 1
1
X
X
X
X
X
X
X 1
X X
X 1
X X
1 X
X
X
X
X
Gevraagd wordt deze vermenigvuldi
ging geheel in cijfers in te zenden.
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donderdag 29 November aan de
Redactie van dit blad. (Onder de inzen
ders van een goede oplossing wordt
weer een prijs van f 5.verloot)
„Da's mijn huiswerk, mammie: Als
ik zes stukken taart heb en ik eet
er vier op, hoeveel blijven er dan
over?"
(Bijzondere correspondentie uit
Beiroet).
OP KERSTDAG van het jaar 1898
stierf bij 't dorp Annaya, 80 kilometer
van Beiroet, de zeventig-jarige kluize
naar van de Orde der Maronieten,
Charbel Makhloef. Op zijn zestiende
jaar was hij in het klooster gekomen,
waar hij slechts wegging om de nabij
gelegen kluis van St. Petrus en Paulus
te betrekken. Zijn gehele leven heeft
zich afgespeeld in dit wilde bergland
schap, waar de laatste cederbossen rui
sen tussen gebed en ascese, vrome
bespiegeling en hard werk op de steen
achtige akkers. Voor de boeren was hij
mettertijd een onschatbare raadgever
zowel in geestelijke als in wereldse
aangelegenheden geworden en zijn
aanzien was zo groot, dat men hem
tenslotte zelfs de bekwaamheid tot
wonderbaarlijke genezingen toeschreef.
De dode werd op het kerkhof van
het klooster begraven.
Maanden later vielen stromende re
gens op Annaya en het kerkhof neer.
De begraafplaats werd volkomen ver
woest. Bij de herstelwerkzaamheden
vonden de monniken de doodkist van
hun medebroedër. Daarbij kwamen ze
tot de verbazingwekkende ontdekking,
dat het lijk niet vergaan was en de
ledematen hun volle beweeglijkheid
hadden behouden. Eerst werd aange
nomen. dat men hier een ander lijk
voor zich had, maar dit kon onbetwist
baar weerlegd worden.
De dode kluizenaar werd naar het
klooster teruggebracht. Daar werd bet
lijk van modder en vuil gereinigd en
van alle kanten kwamen monniken en
boeren naar het klooster, die ontdaan
uitriepen: „Charbel is niet dood, hij
slaapt, ja hij schijnt in zijn slaap te
glimlachen; de dood heeft geen macht
over zijn aangezicht". Maar er zou nog
lang geen einde komen aan de verba
zing. De volgende morgen zou het lijk
weer begraven worden; maar toen de
abt na de vroegmis in de cel kwam,
geloofde hij zijn ogen niet: het lijk,
dat men toch zorgvuldig gereinigd en
in schoon linnen gebed had, scheen
gedurende de nacht uit een wonde aan
de zijde, die Charbel bij het werk op
de akkers opgelopen had gebloed te
hebben en een soort zweet scheen uit
de poriën te komen. Ook nu werd het
lijk gereinigd en driemaal werd het
linnen opnieuw vuil.
De monniken konden er toen niet
meer toe besluiten hun dode Charbel
weer onder de aarde te leggen; de dode
zou in de cel opgebaard blijven en de
kist werd van een glazen deksel voor
zien.
Onder algemene verering bleef Char
bel dertig jaar lang liggen, zonder dat
de verschijnselen van het bloeden en
zweten ophielden. Pas in 1927 achtte
men het raadzaam de kist weer in de
crypte van de kloosterkerk te begra
ven. Men had uit het lijk de ingewan
den verwijderd en in de kist een me
talen koker gelegd met twee oorkon
den: een Arabische, die over het le
ven van Charbel vertelde, en een
Franse, die een doktersattest over de
buitengewone toestand van het lijk
bevatte, opgesteld door een Franse
professor en een Arabische arts.
,Voor een kwart eeuw werd de graf
steen op het stoffelijke omhulsel van
de heremiet geplaatst die in het gehele
land reeds als een heilige werd ver
eerd, nog voordat het zaligverklarings
proces in Rome tot een beslissing had
geleid.
IN FEBRUARI 1950 geschiedde het
dat een kloosterbroeder op de grond
van de crypte tussen de pilaren, waar
de kist begraven was, sporen van een
vochtigheid ontdekte, waar in het op
1200 m hoogte op rotsen gebouwde
klooster geen verklaring voor te vin
den was. Wederom werd de kist opge
graven en weer vond men het lijk van
Charbel in dezelfde toestand als na de
eerste opgraving, vijftig jaar geleden
gedrenkt in een rode vloeistof die blijk
baar uit de wonde kwam en die door
een stenen muur van anderhalve me
ter dikte gedrongen was. De vloeistof
was door de kist heengegaan, doch had
het lijk ongedeerd gelaten, ze was als
een scherp zuur door de metalen ko
kers gevreten, maar had de hand
schriften intact gelaten. Het gezicht
van de heremiet was op het linnen
dat het bedekte, zo duidelijk afgete
kend, dat men het kon fotograferen
een tweede zweetdoek van Veronica.
Bij deze tweede opgraving waren, be
halve de kerkelijke hoogwaardigheids
bekleders, drie artsen, de minister van
gezondheid, een afgevaardigde en een
universiteitsprofessor van Libanon aan
wezig.
De volksmening verklaart Charbel
heilig, ongeacht de tegenwerpingen
die de kerkelijke autoriteiten maken
zolang Rome nog niet gesproken heeft
Honderden pelgrims stromen dagelijks
naar de plaats, waar Charbel rust op
hoge feestdagen zijn het er soms 500
met alleen inwoners van de Libanon
pneken, Egyptenaren, Syriërs
Turken, Italianen, zelfs Zuid-Amerika-
nen en geenszins alleen Christenen
°?k .Mohammedanen die met de
zelfde innige vroomheid bedevaarten
ondernemen naar de heilige die zij om
genezing en troost smeken
Het beleg van Alkmaar, door
P. Visser. Uitgeverij Kluit
man te Alkmaar.
De heer P- Visser heeft zich blijk
baar gespecialiseerd, in het vertellen
over belegeringen in de Spaanse tijd.
Haarlem en Leiden hebben al een
beurt gekregen en van de geschiede
nis van Alkmaars beleg is thans de
zevende druk verschenen. Jongens, die
in de roemrijke historie van Alkmaar
belangstellen kunnen hier op voor hen
onderhoudende wijze lezen hoe onze
dappere voorouders met mannen als
burgemeester Van Teylingen, Dirck
Duvvel, Cabeliau °n Van de Mey de
druk van Don Frederiks troepen weer
stonden eb van Alkmaar de victorie
deden uitgaan,
De inmaak en de slacht, door
E. J. Wilzen—Bruins en A. J.
Pottinga. Uitgave Nijgh en
Van Ditmar N.V Rotterdam
jaarden daardoor steeds meer in het
Kort besproken j der publieke belangstelling komt
ie sxaan.
Stereliseren, pasteuriseren, zwavelen, vertellen. Slap Jan, Woutje Vraagal, ^°n, r Amerikaanse artsen, die
inzouten, inzuren, inmaken in azijn, Keesje de Lapper, de kabouters Zon- j hierin gespecialiseerd heeft, is Dr
zoetzuur of suiker, drogen, eieren in- neschijn, Spitsneus en Lijmpot alsmede aw on' "le adviseur is van vele orga-
de koningen Regelrecht en Goudhart zich beziS houden met
maken, het bewaren van groenten en
vruchten en van de verwerkte slacht,
het wordt alles op prettige wijze be
schreven en hier en daar toegelicht
met foto's.
Avonturen in Lutjeputje,
door C. Wilkeshuis met il
lustraties van Piet Broos.
Uitgave De Tijdstroom te
Lochem.
Kinderen houden van kabouterver
halen en de kleintjes, die zelf nog
niet kunnen lezen doen niets liever
dan luisteren naar al de kleine
eu uuuunan t„v-,
spelen in deze 20 verzamelde verhaal- e 1J beb°eften van oudere
tjes elk hun rol en men zal zijn kin- eaan „„f"- bf.schikt door het om-
deren geen groter pleizier kunnen ,Z1J" pa,tlentpn over' een rijke
doen dan al hun kabouteravonturen va„ hem bii het schrijven
voor te lezen en te vertellen. r 0 0 pas is gekomen. Dr
Piet Broos zorgde voor enige aardige Vm-pl" 'S vo°rzitter van de New
Vork University ln 7ifn
Naar een gelukkige ouder- wijst hij de ouder wnrl pub,,catles
dom, door Dr. G. Lawton. gemakkelijkste weg om de
N.V. Uitg. Mij. „Kosmos" 'eidelijk voorkomend^, ge'
Het probleem van de oude dag trekt te Passen, zodat het oud
grote avonturen van de mannetjes met de laatste jaren grotere belangstelling e" niet een isolement, maar de
de puntmutsen en de grijze baarden, dan vroeger omdat door allerlei hy- vel7l'üing van een gelukkige levens
die in de holen van het bos wohen. giënische en medische oorzaken de ge- npriode zal betekenen.
Een handig boekske. dat practische Er zijn doodgewone kereltjes bij. maar middelde leeftijd van de mens voort- Prof Dr T r
wenken geeft aan de huisvrouw, die ook veel koningen en een kabouter- durend hoger wordt en het vraagstuk met vele voorbeeldenh°eft het
van een Passende ^leiding" voor'zieï"
zelf inmaakt en de slacht
die ook veel koningen en een kabouter-
verzorgt. vorst heeft in zijn landje heel wat te van de levensomstandigheden der be-
Mocht U ooit eens in de gelegen
heid zijn een bezoek te brengen
aan New York, vergeet U dan
niet de „Plaats van Dronken
schap" aan te doen. Waar dat café
staat, vraagt U? Maar, geachte
lezer (es), het is helemaal geen
café. Wanneer wij „Plaats van
Dronkenschap" vertalen in de
Indiaanse taal, dan krijgen we
„Mannaha-ta" en veramerikaan-
sen we het een weinig, dan blijft
„Manhattan" over. Hoe die Indi
anen aan die eigenaardige naam
kwamen, is heel eenvoudig. Toen
de Florentijnse ontdekkingsrei
ziger Giovanni Vessazone op het
eiland, dat nu Manhattan heet,
voet aan wal zette, waren de
eerste levende wezens, die hij
zag, Indianen. En het was op deze
plaats, dat de Indianen voor het
eerst vuurwater te drinken kre
gen met het gevolg, dat zij danig
„tipsy" werden. Vandaar de
naam „Plaats van Dronken
schap". De Indianen bëhoren
reeds lang niet meer tot de be
woners van Manhattan, doch de
naam bleef voor het eiland, waar
op het oudste en voornaamste
deel van New York staat, be
waard.
Hier zijn weer de vragen, die U
moogt beantwoorden:
1. Een bekend insectendodend
middel is DDT. Waarvan is
dit de afkorting?
2. Wie zijn de verpersoonlijkin
gen van de Franse Republiek,
Ver. Staten van Noord-Ame
rika en Engeland?
3. Uit hoeveel regels bestaat
een limerick?
4. Waarvan is het stadsdeel van
New-York Brooklyn afgeleid
5- Wat is het kenmerkend ver
schil tussen een kameel en
een drommedaris?
6 Hoe heette New York in
vroeger tijden?
7 Welk gewicht kan een nijl
paard bereiken?
5. Waar worden in 1952 de
Olympische Spelen gehou
den?
Hoe is de naam „Jeep"
staan?
ont-
10. Hoe heette het paard van Don
Quichot?
