Goede bekende, die niemand kent
Vreedzame revolutie op het
Duitse platteland
Bollenkwekers blijven optimistisch
Garnizoen Alkmaar nam afscheid van
Adjudant Timmers
Portret van een radio-reporter
Na veertig dienstjaren
een verdiende rust
Zijpe
Vals ontslagbewijs
Vergadering Bloembollen
cultuur in Breezand
Anna Paulowna
Twee damwedstrijden, twee
overwinningen
Drs H. Jonker: van
geologie naar AVRO
Callantsoog
Soendanese delegaties
eens over vo!kstemming
COMPLOT IN BEIEREN?
Sleepbootje uit haven van
Rotterdam gestolen
Voorlopig alleen landbouwers
naar Canada
Grootscheepse herverkave ing ten behoeve van
verhoogde agrarische productie
Versplinterd grondbezit
DONDERDAG 13 DECEMBER 1951
Na een rede, die de gevoelens van alle militairen van het garnizoen Alkmaar
vertolkte, bood luit. kol. D. J. ter Haar de vertrekkende adjudant Timmers
een foto-album aan. Mevrouw Timmers ontving een blcemstukje.
Aantal straflijsten: geen
Goed militair volgde de laatste order op
In dc cantine van het voormalige R.O.G.-gcbouw, hebben de militairen van
e garnizoen Alkmaar, door deputaties vertegenwoordigd, afscheid genomen
U" 'u'judant-ondcrofficier J. A. Timmers, die na veertig jaren dienst het leger
met pcns.oen gaat verlaten. Adjudant Timmers is ook in Den Helder geen onbe-
6n H°C de adJudant bij zijn superieuren, collega's en ondergeschikten ge-
aardeerd werd, hleck wel uit de manier waarop men afscheid van hem nam.
was iets van weemoed in de korte afscheidsbijeenkomst. De woorden, die tot
de adjudant werden gericht, getuigden van sympathie voor zijn persoon en
eerbied voor het vele werk, dat hy in en buiten dienstverband - heeft
verricht.
I
De leden, die deel uitmaken van de
„militaire familie" in Alkmaar, hebben
bij monde van lt.-kol. D. J. ter Haar, de
directe chef van de heer Timmers, af
scheid van de adjudant genomen. Over
ste Ter Haar schetste de militaire loop
baan van de scheidende adjudant, 't vvas
een langdurige en moeilijke loopbaan.
Het zal de „oude rot", die de adjudant
was, moeilijk gevallen zijn de overgang
van het oude naar het nieuwe leger
van na de oorlog te aanvaarden. Maar
de bereidheid tot dienen was één van
zijn voornaamste kenmerken. Een bij
zonderheid noemde overste Ter Haar
het feit, dat de heer Timmers geen en
kele „straflijst" bij zijn bescheiden had.
Wel heeft hij verschillende onderschei
dingen wegens jarenlange trouwe dienst
en de eremedaille in de Orde van
Oranje Nassau met de zwaarden, die
hem werd toegekend om zijn grote ver
diensten voor de militairen, buiten de
diensturen om. „Het zal u moeilijk val
len", aldus de overste, „om het leger
te verlaten, maar als goed militair
kunt ge een order opvolgen". De spre
ker schilderde de adjudant als een com
petent medewerker, een vraagbaak
voor de jongere collega's, zoals de klas
sieke „stip" ook hoort te zijn. Hij had
een ronde manier om voor zijn mening
uit te komen. Overste Ter Haar be
sloot met de adjudant een gelukkige
levensavond toe te wensen. Hij bood
de vertrekkende een foto-album aan
Mevrouw Timmers, die met haar moe
der aanwezig was, ontving een bouquet
bloemen.
De dankwoorden, die de adjudant tot
de aanwezigen richtte, zou men een
„foto-van-zijn-innerlijk" kunnen noe
men. Het was een eerlijke, ontroerende
toespraak, waarin de heer Timmers
vooral wees op de grote steun, die hij
steeds gevonden had bij zijn hoogste
Commandant: God. Als militair van de
oude stempel, was hem weinig narigheid
bespaard gebleven. Miskenning en ten
achterstelling waren dikwijls zijn deel.
Men moest vroeger vechten voor een
bevordering in het leger. Er zijn tijden
geweest, dat men de beroepsmilitair be
ver zag verdwijnen dan verschijnen.
Antwoordend op hetgeen was gezegd
over zijn arbeid voor de militair als
individu, zei de heer Timmers, dat
Hollands zonen, het beste dat de moe
ders aan het leger afstaan, hulp en
steun verdienen. Hij besloot zijn rede
met te wensen, dat een oorlog mag
worden voorkomen. „Mocht men ons
tóch aanvallen", aldus de adjudant,
„dan zullen wij weer komen". Ten
slotte werd op zijn initiatief een drie
werf hoera op H.M. de Koningin uit
gebracht.
Nadat nog luitenant-kolonel Stein-
metz, die enkele jaren met de adjudant
heeft samengewerkt, had gesproken,
was de eigenlijke afscheidsplechtig-
heid voorbij. Men bleef echter nog
lange tijd gezellig bijeen.
Voor het Amsterdamse Gerechtshof
stond een 20-jarige vindingrijke jonge
man P. C. K. uit Zijpe terecht, die voor
zichzelf een ontslagbewijs ontwierp met
het doel een overbruggingsuitkering te
verkrijgen. Op de gemeente-secretarie
te Zijpe was men echter te slim ge
weest voor deze veelbelovende knaap,
wat tot gevolg had, dat de Alkmaarse
politierechter een week gevangenisstraf
oplegde aan de pleger van deze vals
heid in geschrifte.
De procureur-generaal, mr. J. F.
Hoeffelman, noemde verdachte's han
delingen vrij ernstig, maar omdat het
de eerste keer was, wilde hij nog met
een geldboete volstaan, n.1. f 50 of 20
dagen.
Goede verwachtingen voor 1952
Op de afdelingsvergadering te Bree
zand van de Alg. Ver. voor Bloembol
lencultuur gaf de heer P. Komen, na
dat by de opening het overleden lid
J. van der Hoek was herdacht, een
terugblik op het afgelopen seizoen.
De afzet van bollen naar het bui
tenland is over het algemeen goed ge
weest. Duitsland nam, door moeilijkhe
den van monetaire aard, wat minder
af, maar naar Scandinavië werd, in te
genstelling met de verwachtingen,
meer uitgevoerd. Frankrijk is nog niet
vrij voor export. Amerika heeft,' in
geld gerekend, meer afgenomen dan
het vorige jaar, maar iets minder in
gewicht (de prijzen lagen dus hoger).
De export naar Engeland ondervond
geen moeilijkheden. Het heeft bedui
dend meer afgenomen. De financiële
moeilijkheden, waarmee het thans
heeft te kampen, waren voor de voor
zitter aanleiding om de leden aan te
sporen er goede nota van te nemen,
welke maatregelen men daar gaat ne
men. Zijn algemene indruk was, dat
men ook voor hét volgende jaar niet
pessimistisch behoeft te zijn.
Flora 1953.
De plannen voor de „Flora 1953" te
Heemstede zijn bekend gemaakt. Er
blijkt gerekend te zijn op eon flinke
inzending van alle soorten bolgewas
sen door de afdeling Anna Paulowna,
die immers een der grootste afdelingen
is. De vergadering benoemde voor de
ze tentoonstelling een plaatselijke com
missie van een tiental personen.
De heer G. A. Preijde is er de se
cretaris van.
Tot afgevaardigden ter algemene
vergadering werden gekozen de heren
A. Kloosterman en J. J. v. d. Berg
(plaatsvervangers: G. M. Berbee en W.
Meskers). Voor vervulling van de va
catures in het hoofdbestuur zullen
zij stemmen op Jac. B. H. M. Roozen
te Heemstede en A. Priester te Bever
wijk. Mochten er naast laatstgenoemde
nog anderen candidaat gested worden
dan zijn zij echter ten opzichte van
deze vacture Broeze vrij in hun keuze.
Met de voorstellen van het hoofd
bestuur ten aanzien van de toelating
van nieuwe leden ging de vergadering
accoord, maar men was tegen de re
organisatie van de wijze waarop thans
beslissingen in de vereniging worden
genomen. Men wilde dus ook over zaken
van algemene aard geen hoofdelijke
stemmingen in de afdeling houd"n en
de uitslag daarvan bekend maken .op
de algemene vergadering, maar de
progressie in h"t aantal uit te brengen
stemmen (naar verhoud.mg 'van hst
door bonafide kwekers beplante op
pervlak) handhaven.
Nadat de heren H. Rooiiakkers en C.
van Haaster tot leden van de kascom-
missie waren gekozen, had de be
stuursverkiezing plaats. De niet her
kiesbare heer J. G. Timmer w'rd hier
bij vervangen door de heer A. Ber
bee Az.
Uit het verslag over de eigen ten
toonstelling bleek, dat men daarover,
ook in financieel opzicht, tevreden
mag zijn. Er was zelfs een batig saldo.
Het aantal bezoekers was 6142 tegen
over 5385 de vorige maal.
Bolta gaat niet door.
Daar een goede financiële basis voor
het houden van een tentoonstelling in
Den Helder (als de „Bolta") ontbreekt,
zal daarvan wel niets komen, zo werd
nog meegedeeld.
Bij de rondvraag dankte de heer
Kloosterman, die door de voorzitter
gefeliciteerd was met zijn herstel,
voor diens vriendelijke woorden en het
aftredend bestuurslid, de heer J. Tim
mer sprak over de prettige samenwer
king in het bestuur, maar ried zijn
opvoger aan de huissleutel niet te ver
geten als hij naar de bestuursvergade
ringen ging, want deze duurden nogal
eens wat lang!
LEO PAGANO GAST VAN Z.A.P.
Zondag zal in de zaal van de lieer Blok
dijk de radio-reporter Leo Pagano spre
ken voor de leden van de R.K. Voetbal
vereniging Z.A.P.
Het eerste en tweede tiental van de
Damclub „Excelsior" heeft een wedstrijd
gespeeld tegen resp. het eerste en tweede
tiental van de Damclub „Winkel". Beide
tientalen wisten de punten thuis te
houden.
De gedetailleerde uitslagen luidden:
Eerste tiental, Winkel I: W. Weijers—
J. Helder 1—1; D. Jansen—C. Lodder 2—0;
T. Wiersma—Jb. v. d. Wiele 1—1; J. A.
v. Vliet—H. Bergman 2—0; D. v. d. Wal
len—A. v. d. Welle 2—0; K. D. Sas—
Sugdendorp 0—2; L. J. Schouten Lzn.—
Hartog 2—0; Sj. v. d. Wal—Hamelink
0—2; A. Kapitein—B. v. Dijk 1—1; C.
Leijnse—T. Mantel 0—2. Totaal 11—9.
Tweede tiental, Winkel II: L. J. Schou
ten Azn.—J. Celijk 2—0; A. Schouten—
Jb. Striibis 20; F. SchurerP. Bakker
11; J. KapiteinJ. v. d. Molen 02;
F. TietensV. Bustra 02; A. Schouten
Azn. S. Snip 2—0; J. SchoutenK. V.
d. Welle 02; Jo SchurerJ. de Groot
20; L. J. Schouten Pzn.D. Haren 20;
G. Kater—Geunse 2—0. Totaal 137.
CR ZULLEN weinig mensen in ons land gevonden worden, die nog nooit van
drs. Herman Jonker hebben gehoord, maar de mcesten zullen hem niet ken
nen. Als hoofd van de afdeling „Gesproken Woord" van de AVRO geniet hy in
Nederland een bekendheid, die alleen de radio iemand verschaffen kan, maar
al timmert hij by voortduring aan de weg weinig mensen kennen meer van
hem dan z.yn stem. Hy werd in 1917 te Groningen geboren. Zijn vader was
onderwyzer, die vijf en twintig jaar hoofd van een Mulo-school is geweest in
Veendam en twintig jaar in Hilversum en onlangs gepensionneerd. Hermans
grootvader was ook ai hoofd ener school en diens twee zoons en dochters kwa
men alle drie by het onderwas terecht. Herman en zyn twee broers hebben
echter geen van drie deze traditie voortgezet. Zy voltooiden alle drie academi
sche studies. Herman zou aanvankelyk in dc medicynen studeren, doch koos
later de geologie. In de oorlog zat hij ais geoloog ondergedoken by de mUnen
en hy deed zyn doctoraal examen, toen hy al bij de radio was. Hij zou graag zijn
proefschrift schrijven over een onderwerp dat met radio te maken heeft, doch
ten eerste is dat in zyn faculteit (wis- en natuurkunde) niet zo gemakkelyk, ten
tweede Iaat zijn overdrukke werkkring hem nagenoeg geen tijd. „En", zoals hij
het zelf uitdrukt; „wie eenmaal de microfoon geproefd heeft, kan zich daar
moeilijk meer van los maken".
T-r oelegenheid van de feestelijke verlichting voor Kerstmis bracht pnn-
cLriotte een bezoek aan het stadhuis var, Brussel. De burgemeester
um de ,tad begeleidt HtfM. naar de receptie-zaal van het stadshuis.
VERLOREN VOORWERP
Verloren: zilveren armband,
gemeente-secretarie.
Inl.:
7ijn hele leven heeft Herman Jonker
een levendig enthousiasme voor de
radio aan de dag gelegd, doch vóór de
oorlog waren de mogelijkheden om „ei
bij te komen" zeer beperkt. Na de oor
log werd hij er door programmaleider
mr. Den Daas ingehaald. De program
maleiding van de AVRO zetelde toen
nog in Amsterdam (tot 1947) en Jonse*
trad op als assistent van mr. Den Daas
in Hilversum. Hij onderhield het con
tact met omroepers, musici en spreker*
en trad in de studio regelend op. Zijn
eerste zelfstandige taak was het reor
ganiseren van de morgenwijding.
Al spoedig had hij in de leiding van
„het levende woord" (de uitdrukking
is van directeur Vogt) en toen er later
afdelingen werden gesticht, werd hij
Hoofd van de Afdeling „Gesproken
Woord". Nagenoeg alles wat er aan
gesproken woord via de AVRO-micro-
foon tot de luisteraar komt, staat on
der zijn verantwoordelijkheid.
Voorkeur voor de reportage
7IJN eigen voorkeur gaat uit naar de
reportage-kant van zijn werk, waar
bij het er om gaat de actualiteit zo snel
mogelijk tot de luisteraar te brengen
De radio-reporter heeft naar zijn me
ning een zwaarder taak dan de kran
tenverslaggever. Weliswaar is een ra
dioman klaar als de uitzending is afge
lopen, maar hij kan zijn woorden nau
welijks overdenken, laat staan aanvul
len of wijzigen. Hij moet een fijn ge
voel hebben voor wat kan en wat nle»
kan. Dat is natuurlijk individueel ver
schillend, maar er zijn toch vele alge
mene normen waaraan men zich hou
den moet.
Het gesproken woord is meer dan
andere radio-uitingen aan critleK on
derhevig. Een verkeerd woord heeft
onmiddellijk scherpe reactes ten ge
volge en kan de gemoederen hevig in
beweging brengen. In ons land is het
moeilijk om goede radiosprekers te
vinden.
DEN andere moeilijkheid is de eeuwige
sfriid met het gebrek aan zendtiio
Een uitzending die op 3 minuten ge
Twee Soendanese afgevaardigden, de
een pro-Egyptisch en de ander voor
stander van een onafhankelijke Soe
dan, zijn te Parijs overeengekomen zich
uit te spreken voor een volksstemming
in dit gebied. Zij scharen zich hiermee
achter het door Egypte gedane voorstel.
Er zou gestemd moeten worden over
twee mogelijkheden: volledige onaf
hankelijkheid of een unie.
De politie van München heeft me
degedeeld, dat in het gehele land een
onderzoek is ingesteld naar etm moge
lijk complot, om de Beierse minister
van binnenlandse zaken, Wilhelm
Hoger, te vermoorden en verscheidene
openbare gebouwen op te blazen.
Maandag werd gewapende politie op
geroepen om het parlementsgebouw
van de staat en andere openbare ge
bouwen te bewaken. De minister Hög-
ner had namelijk een „tip" omtrent
het complot ontvangen. De wachten
zullen het parlement tot het einde van
de zitting, aanstaande Vrijdag, bewa
ken.
Gistermorgen in alle vroegte is in
de Jobshaven te Rotterdam een sleep
bootje gestolen. Enkele uren later werd
het in Hoek van Holland waargeno
men. Verondersteld werd, dat het
scheepje zee had gekozen en dus waar
schuwde men alle schepen, om naar het
vaartuigje uit te zien en de positie op
te geven.
De voorzorgsmaatregel bleek over
bodig te zijn. De boot werd later bij
Maassluis teruggevonden, met de kop
op de wal en met draaiende motor. De
opvarenden hebben kennelijk het gro
te avontuur niet aangedurfd en zijn te
ruggekeerd. Zij waren trouwens op
dit gebied volkomen ondeskundig.
Arbeidskrachten voor de landbouw
in Canada krijgen een zekere voor
rang van de Canadese instanties. Al
dus deelde de heer G. K. Small, amb
tenaar van de Canadese ambassade
mee in een vergadering over emigra
tie te Drachten. Zelfs zullen de eerste
drie tot vier maanden vrijwel alleen
landbouwwerkkrachten gelegenheid
krijgen naar Canada te emigreren.
pland is, mag geen 40 seconden langer
duren, want dan loopt het programm-i
in de war.
.Het allermoeilijkste is echter om
„nee" te zeggen tegen het om oemelijk
aantal me' sen dat graag voor de radio
wii spreken en dat er niet geschikt voor
is, of waarvoor in het overbezette pro
gramma geen plaats gevonden kan wor
den. Er moet nu eenmaal een gezonde
verhouding tussen muziek en gesproken
woord in acht worden genomen. Voor
al de vrouwen zijn soms zeer hardnek
kig en vasthoudend. En zeg dan maar
eens „uw stem is riet goed". Eg is
meestal heel wat tact nodig om niet te
kwetsen
Herman Jonker zal dat zeker nooit
opzettelijk doen, 'maar ze maken het
hem wei moeilijk, zoals trouwens zijn
gehele taak in ons in zovele opzich
DRS. H. JONKER
ten verdeelde tand verre van ge
makkelijk is. Zo op één terrein, dan is
het wel op radio-gebied schier onmo
gelijk het iedereen naar de zin te ma
ken Het moge de luisteraars evenwel
tot voldoening stemmen dat er mensen
zijn zoals drs H. Jonker, die mei grote
yver en toewijding dag en nacht sjou
wen en ploeteren om er met de ter
beschikking staande middelen, krach
ten en mogelijkheden - het beste van
te maken.
(Speciale correspondentie).
In de zeer nabije toekomst zal het trekpaard uit het Duitse landschap ver
dwijnen. De Duitse boer, die zyn land vaak op uitermate oneconomische wijze
heeft moeten bewerken, begint n.1. in te zien, dat hij van tractoren zeer veel
nut zal kunnen hebben. Er voltrekt zich n.1. op het platteland een vreedzame,
maar niet minder ingrijpende revolutie. Er zijn in Hessen plannen, om land
goederen van meer dan vijftig hectare ten dele te onteigenen, teneinde de
vluchtelingen uit het Oosten aan een stukje grond te kunnen helpen. De uit
voering hiervan verloopt nog niet ai te snel. Wel stimuleert men op het ogen
blik de ruilverkaveling. Deze wordt op steeds grotere schaal uitgevoerd
stellig tot voordeel van het land.
Wanneer ge b.v. ooit in de buurt van
Koenigstein de gelegenheid hebt om
met boer Friedrich Schmitt te spreken,
dan zal hij u het probleem met zijn
wijsvinger kunnen tonen. Voor u uit
strekt zich het glooiende heuvelland
schap, verdeeld in gen ware lappen
deken van plukjes grond, waarop tel
kenmale verschillende gewassen staan.
Elk plukje grond behoort aan een an
dere boer.
„Ik zelf", zegt Schmitt, „was tot
voor kort de gelukkige bezitter van
meer dan 200 stukken land, waaronder
vaak zeer kleine. Er groeide overal
wel wat op. Want waarom zou je
goed land braak laten?" Schmitt was
niet de enige, die, om „al zijn gebie
den" te bereiken, een reis van bijna
300 km moest maken. Zijn dorpsgeno
ten stonden er precies zo voor Het
kwam allemaal voort uit de verregaan
de splitsing van landerijen, die bij de
dood van een boer waren verdeeld
onder de overlevende zoons.
De herverkaveling van al dit sterk
versplinterde grondbezit nu is het re-
volutionnaire in de huidige ontwikke
ling. Amerikaanse landbouwdeskundi-
De slingerende wegen in dit
typisch stukje Hessisch land dienen
niet alleen als voerbaan, maar ook
als grens tussen ontelbare kleine
lapjes grond. Zodra het land-con-
solidatie-plan ook hier zal wor
den toegepast, wordt het karre-
spoor voorgronddeel van het
bouwland en tal van andere wegen
zullen worden geëlimineerd om
economischer bewerkbare stukken
bouwgrond te kunnen krijgen.
gen van de ECA hebben de Duitse
autoriteiten gewezen op de achterlijke
situatie in de landbouw, en noemden
daarbij Nederland als het goede voor
beeld. Hun ideeën kregen al spoedig
zeer veel aanhang bij de autoriteiten
en boeren en thans is men in achthon
derd districten met de hervorming van
het grondbezit doende. De tweehon
derd stukken en stukjes land van boer
Schmitt, tezamen amper twaalf hectare
groot, zijn thans elf behoorlijke lappen
grond van gemiddeld een hectare ge
worden. Deze kunnen met moderne
mechanische middelen worden bereikt.
Uiteraard was men er niet met de
herverkaveling van de gronden. Ér
moesten vaak nieuwe wegen worden
gelegd en oude opgeruimd, en nieuwe
irrigatiewerken worden gemaakt. Hier
en daar zelfs delen van dorpen afge
broken. De boeren dragen zelf twee
derde van de kosten. De rest wordt
betaald door de staat, die hiervoor uit
de tegenwaarde-rekening van da
Marshallhulp kan putten.
Doordat het mogelijk wordt tracto
ren te gebruiken, zal het paard als
trekdier op het platteland kunnen
worden afgeschaft. Binnen vijf jaar zal
eer. nalf miliioen paarden kunnen
worden vervangen door motorkracht.
Voor de voeding va" een paard heeft
men bijna een hectare grond nodig.
Men kan dus gemakkelijk nagaan, hoe
veel grond er zal vrijkomen voor de
verbouw van levensmiddelen. Aan
tarwe zou op deze wijze voor f 250
miliioen per jaar extra kunnen worden
verbouwd. Daarbij spreken we nog
niet over de winst, die de herverka
veling op zichzelf afwerpt, zowel door
doelmatiger bewerking als door de
vereenvoudiging van het wegennet,
welke ook al een winst van 200.000
hectare blykt op te leveren.
De invoer van landbouwproducten
zal hierdoor aanzienlijk worden ver
minderd, de kostprijs van hetgeen
Duitsland zelf verbouwt, kunnen da
len zonder dat daardoor het levenspeil
van de boeren wordt aangetast.
