ini, l'aiii en Pom in Zwitserland
HET NIEUWE BOEK
<CvC"X
Zestig nationaliteiten spreken meer
dan dertig talen
■N
Europa bron van
taalverwarring
Hoe kan Uw maag „graag" zijn
Onty& QtmttüJifoüztc,
Het Radioprogramma
JIMMY BROWN AL AUTORENNER
Bij de Verenigde Naiies in Parijs
Kwart der wereldbevolking drukt zich
in het Chinees uit
Kuppie,
op weg naar
HoMy,uwx>-d
De wagen
in hei Kloosierboi
DONDERDAG 18 DECEMBER 1951
18. Pim, Pam en Pom konden er
niet over uit, dat hun Moeder zo goed
de ski-kunst beheerste. Terwijl zij da
gelijks moesten oefenen op het oefen
weitje onder leiding van de ski-leraar,
trok Moeder er op uit. Soms alléén,
soms met andere gasten. En zij scheen
er helemaal geen hinder van te hebben,
dat zij haar kinderen dagelijks in hun
eentje liet ploeteren. „Ik amuseer me
kostelijk", zei ze elke ochtend, wanneer
ze de lange latten onderbond. „Jullie
ook?" „Ja moeder", was het antwoord
dan, maar het klonk niet van harte.
Moeder scheen dat echter niet op te
merken. Met een vrolijk: „Tot vanmid
dag" liet zij haar jongens aan de ski
leraar over en verdween in de witte on
eindigheid. Gelukkig maakten Pim, Pam
en Pom goede vorderingen en na een
week gaf de skileraar zijn toestemming
tot een klein tochtje. Meneer Waffl had
een gezamenlijke tocht uitgeschreven
voor alle gasten, óók voor de beginners
en hij zou daarbij zelf de leiding ne
men. Maar meneer Knorremans protes
teerde heftig, toen hij hoorde, dat Pim,
Pam en Pom óók mee zouden gaan.
„Daar krijgen we last mee", riep hij te
gen meneer Waffl. „Ik voel het in m'n
tenen. Kinderen zijn kinderen, vooral
op zo'n tocht". „Kom meneer", zei Moe
der Woeffie, die nu een beetje boos
werd", zorgt u nu maar voor uzelf, dan
zal ik wel voor m'n kinderen zorgen".
Kort besproken
„Bali in kleuren"
We ontvingen van de N.V. Douwe
Egberts een zeer interessant en prach
tig verlucht album over Bali.
De reproducties van de kleurenfoto's,
die Wim Berssenbrugge op het sprook
jeseiland in de Indische archipel
maakte, zijn zeldzaam mooi uitgevoerd
en de schrijver Piet Bakker geeft in
het boek op suggestieve wijze zijn
indrukken weer van het vele moois
dat hij op Bali heeft aanschouwd.
Bakker beschrijft de leefwijze van
de Baliërs, hun schoonheidszin, die cul
mineert in de subliemste architectuur
van de wereld. Zeer interessant zijn
ook de hoofdstukken die gewijd zijn
aan de magie, welke het leven van de
Baliërs beheerst en die hen inspireert
tot hun beroemde dansen. Het boek
eindigt met een fascinerende beschrij
ving van de lijkverbranding op Bali.
met angst om 't hart voor Brandend
Maagznnr
Die „angst-bij-voorbaat" kunt U weg
nemen door altijd een paar Rennies bij
U te steken. Die geven dadelijk ver
lichting bij 't eerste optreden van bran
dend maagzuur en zelfs de hevigste
aanval kunt U met Rennies dadelijk
blussen, 'n Heerlijk middel, die Rennies.
Smakelijk, onbetwist afdoende en
gemakkelijk in te nemen, overal al
tijd onopvallend. Neem toch een pak
Rennies in huis. Voor Uzelf en Uw
huisgenoten; ook voor de gaande en
komende man(Adv. I.M.)
In onze vorige rubriek gaven wij ter
oplossing probleem 114 (van J. Burg
graaf).
Stand: Zw. 7 sch. op: 9 11 19 20 24 28
36. Wit 7 sch. op: 18 30 34 35 38 41 44.
Opl.: 1. 30—25 (36x47); 2. 25x32 (47x
49); 3. 35—30 (49x13); 4. 30x8 en wit
wint.
En nu nog even het volgende standje.
Z. 2 sch. op: 17 en 25 en dam op 41.
Wit 4 sch. op: 30 34 35 39 en dam op 15.
Wit aan zet speelt 15—33 en zwart laat
volgen 4123 denkende remise te kun
nen maken. Maar wit sloeg 33x6 en
zwart 23x45, waarop wit 3933, zw. 25x
34, wit 3530, zw. 34x25 en wit 61 en
wint. Men ga dit even na!
Ter oplossing voor ditmaal:
Probleem 115 van I. Weisg t
'ijp 'm /|p
^8
Zw. 11 sch. op: 3 6 12 15 17 18 19 22
23 24 35. Wit 11 sch. op: 21 30 31 33 38
40 41 44 47 48 50.
Wit speelt en wint! (Eindstand van
3 tegen 4 voor wit gewonnen).
Paul Brickhill: De Grote Ont
snapping Uitg. v/h C. de Boer
Jr. te Amsterdam.
De RAF-officier Paul Brickhill, die
als krijgsgevangene opgesloten was in
het Stalag Luft III, het kamp voor ge
allieerde vlieger-officieren in Silezie
heeft het haast ongelofelijke relaas ge
daan van de grootste ontsnappings
poging van Wereldoorlog II. De ge
schiedenis van „Het houten paard", die
zich ook in Stalag Luft III afspeelde>
is, vergeleken bij „De grote ontsnap
ping", maar een episode. Brickhill be
schrijft het avontuur van vele honder
den officieren, opgesloten in de wil
dernissen van Silezie en hoe drie van
hen Engeland bereikten na de sensa
tioneelste mensenjacht ooit door SS,
Gestapo, Grüne en Leger ontketend.
Een van deze drie was een Hollander,
de Spitfire-vlieger Bob van der Stok.
De officieren groeven zich een weg
naar de vrijheid, weken, maanden,
jarenlang. Tot het eindeloos verbeid»
moment van Operatie X: de vlucht uit
de zeventig meter lange tunnel, die hen
buiten het kamp moet brengen.
78 RAF-officieren komen buiten, drie
bereiken Engeland, 50 wórden weer
gegrepen en als beesten vermoord. De
overigen gaan terug naar Stalag Luft
III. Brickhill vertelt op aangrijpende,
fascinerende wijze. Bob van der Stok,
de Nederlander, die er het leven af
bracht en Engeland weer wist te be
reiken, schrijft een voorwoord in
Brickhill's boek en hij begint: „Ja, zo
was het, woord voor woord, letter
voor letter" en hij noemt het geen ver
haal, maar een rapport van de werke
lijkheid, die precies zo gebeurd is als
hij haar beschrijft.
Ferdinand Langen: „Morgen kom
ik terug" Uitg. N.V. de Arbei
derspers, Amsterdam.
De schrijver verhaalt in dit boek,
dat zich in de laatste maanden van de
Duitse bezetting afspeelt, van een be
zoek aan zijn moeder, dat op één dag
was begroot, doch door het snelle op
rukken der bevrijders uitdijt tot een
maand of drie. Als hij na vele grillige
avonturen ten slotte in zijn woon
plaats terugkeert, heeft zijn beste
vriend zich inmiddels over zijn beste
pak en zijn meisje „ontfermd". Het
boek is, evenals andere scheppingen
van Langen, doordrenkt Van een heel
merkwaardige humor, die deze don
kere periode van onze vaderlandse
historie soms op een nieuwe, verras
sende wijze belicht, zonder zich er
echter maar enigszins in te verdiepen.
C. Wileshuis: Mett kapitein
Brown op een onbewoond eiland.
Uitg. Boom-Ruygrok N.V.
C. Wilkeshuis, bekend schrijver van
jeugdlectuur, introduceert ditmaal bij
zijn jeugdige lezerskring een kostelijke
figuur in de persoon van kapitein
Brown, die na een schipbreuk aan het
hoofd komt te staan van een cosmo-
politisch gezelschap jongelui, veertig
in getal en afkomstig uit welhaast
twintig verschillende landen. Men kan
zich voorstellen, dat zich op dat ra-
bewoonde eilandje in de Pacific zo het
een en ander afspeelt. Het boek is in
dagboekvorm geschreven, bevat tal van
aantrekkelijke tekeningen en werd
mooi uitgegeven door Boom-Ruijgrok
N.V.
VRIJDAG 14 DECEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.15 Een woord
voor de dag. 7.30 Zendersluiting. 900
Nieuws en weerberichten. 9.10 Voor de
zieken. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram.-
muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram.-
muziek. 11.15 Alt en piano. 11.45 Gram.-
muziek. 12.00 Amusementsmuziek. 12.30
Land- en Tuinbouwmededellngen. 12.33
Lichte muziek. 12.59 Klokgelui. 13.00
Nieuws. 13.15 Amusementsmuziek. 13.45
Militaire reportage. 13.55 Gram.muziek.
14.00 „Bemesting van vruchtbomen", cau
serie. 14.15 Gram.muziek. 14.45 Lichte
muziek. 15.15 Voordracht. 15.35 Fluit en
clavecimbel. 16.00 Gram.muziek. 16.10 Voor
dracht. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Nieuws.
18.15 Pianoduo. 18.35 Regeringsuitzen
ding: Dr. J. van Baal: „Het Nimboran-
plan in Noord Nieuw-Guinea". 18.45 Gra-
mofoonmuziek. 18.50 Muzikale causerie.
19.15 Regeringsuitzending: „Verklaring en
toelichting", 19.35 Gram.muziek. 19.40
Radiokrant. 20.00 Nieuws en weerberich
ten. 20.10 „Vijf minuten". 20.15 Salon-
orkest. 20.45 Engelse hoorn, viool en
piano. 21.10 „Wat werkgevers en werk
nemers van de pensioen- en spaarfondsen
wet moeten weten", causerie. 21.30 Vo
caal ensemble en solisten. 21.50 „Zwerf
tocht door het verre Oosten", reportage.
22.00 Pianorecital. 22.20 Gram.muziek.
22.30 Orgelconcert. 22.45 Avondoverden
king. 23.00 Nieuws en SOS-berichten.
23.15 „Het Evangelie in Esperanto". 23.30
24.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO,
16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA,
22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA. 7.00
Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Zen
dersluiting. 9.00 Nieuws. 9.12 Gram.
muziek. 9.50 Voor de huisvrouw. 10.00
„Kinderen en mensen", causerie. 10.05
Morgenwijding. 10.20 Gram.muziek. 10.30
Schoolradio. 10.50 Voor de zieken. 11.25
Radiofeuilleton. 11.45 Bas en piano. 12.00
Dansorkest en solisten. 12.30 Land- en
tuinbouwmededelingen. 12.33 Sport en prog
nose. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen
of gram.muziek. 13.20 Metropole-orkest.
14.00 Voor de huisvrouw. 14.20 Gram.
muziek. (Om 15.00 Voordracht.) 16.00 Mu
zikale causerie. 16.30 Zendersluiting. 18.00
Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.45 „Denk om
de bocht". 19.00 Pianospel. 19.10 „Wat
doet Uw man", klankbeeld. 19.30 „Chris
telijke feestdagen", causerie. 19.50 Be
richten. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespre
king. 20.15 Gram.muziek. 20.30 Benelux.
20.40 „Een sterk volk", causerie. 21.00 Ge
varieerd programma. 21.30 De Ducdalf.
21.50 Buitenlands overzicht. 22.05 Lichte
muziek. 22.30 Gram.muziek. 22.40 „Van
daag", causerie. 22.45 Avondwijding. 23.00
Nieuws. 23.15 „In Huwelijk en Gezin''
causerie. 23.30—24.00 Omroeporkest.
Experimenteel Televisie-programma van
de AVRO: 20.15—21.45: 1. „Hap zeit-iel";
2. Actualiteiten; 3. Programma over
wijnen. Pauze. 4. Cabaret.
19. Vóór de brug stond alleen maar
een ijscomannetje geduldig te wach
ten. Hij heette Krijn Krul en was een
tikje dovig, maar het daverende ge
ronk van een motor drong toch wel
tot hem door. Hij keek naar de lucht
om te zien waar die straaljager, die de
mensen altijd zo de stulpen op het lijf
jaagt zou uithangenOp hetzelfde
moment bezat de brave Krijn Krul
geen ijsco-karretje meer. Jimmy's auto
had het wagentje met zijn koude zoe
tigheid tot spaanders gereden en zelf
was hij met een duivelse snelheid te
gen het brugdek opgetornd. Geen se
conde later voelde Jimmy hoe hij met
wagen en al door het luchtruim suisde.
Onder hem zag hij het water van het
kanaal met het zeilschip, dat lang
zaam voorbij schoof. Aan de overkant
ontwaarde hij een hele rij wachtende
auto's en aan beide kanten van de
weg het groen van geboomteIn
een soort glijvlucht naderde Jimmy de
andere oever.Toen begon zijn auto
te kantelen. Jimmy liet het stuur los.
Hij voelde hoe hij uit de auto werd
geslingerdWild greep hij in het
rond. Zijn handen grepen een boom
tak. Hij klemde zich uit alle macht
vast.... Onder zich hoorde hij een klap
als van een donderslag. Daar kwam
zijn auto tegen de stam van de boom
terecht. De motor sputterde nog even
en toen werd het stil. „Hé, hé!" zucht
te Jimmy boven in de boom, „dat zit
er tenminste op!"
B"
CU
iakkete. nuddai
tefan vsa kuidjbiid
TONNEMA - SNEEK
(Advertentie, Ing. Med.)
(Van een onzer redacteuren)
gABYLON Is volgens het klassieke verhaal ten onder gegaan aan spraakverwar
ring. Vandaar, dat mensen, die uit elk woord van het Oude Testament een
voorspelling willen halen, druk doende zijn de ondergang van de Organisatie der
Verenigde Naties te voorspellen. Vooral nu zü de euvele moed heeft gehad te
New York een toren te bouwen evenals Babyion deed. In die toren immers heerst
een grotere spraakverwarring als men daaronder althans wil verstaan het
tegelijkertijd gebruiken van allerlei talen dan waarvan Babyion ooit zou heb
ben kunnen dromen. Maar of er werkelijk een verwarring, van elkaar-niet-
begrijpen, sprake ls? Nu ik de algemene vergadering heb bijgewoond en te Parijs
tevens een gedeelte van Trygve Lie's secretariaat aan het werk heb gezien, kan
ik daar moeilijk bevestigend op antwoorden. De veelheid van talen kost tijd,
brengt meer werk mee, maar leidt niet tot misverstanden. Als de V.N. één vraag
stuk volledig hebben opgelost dan is het wel dat der spraakverwarring.
CR worden tenminste twintig Europese
talen gesproken in het kader van de
V.N., benevens tien Aziatische en één
Afrikaanse. De werelddelen Amerika en
Australië drukken zich volledig in
Europese talen uit. Mochten er nieuwe
leden toetreden, dan zal dat in hoofd
zaak een toeneming van het aantal
Europese talen betekenen. Het feit, dat
Europa twee-derde van 't aantal V.N.-
talen oplevert wil overigens geenszins
zeggen, dat het ook tweederde van de
wereldbevolking oplevert. Integendeel!
De meest gesproken taal ter wereld is
het Chinees; 25 pet. van de wereldbe
volking drukt zich daarin uit. Er is
echter maar één V.N.-delegatie, die zich
daarvan bedient. Dat is de Chineesrna-
tionalistische. Men kan echter nauwe
lijks nog zeggen, dat zij het volk van
China vertegenwoordigt. Niettemin is
het Chinees een der vijf officiële V.N.-
talen. Zeer belangrijk is verder het
Spaans; het is de taal van Spanje, dat
echter geen lid is van de V.N., maar
het is tevens de taal van alle Zuid- en
Midden-Amerikaanse landen op één na.
Eén derde van alle delegaties spreekt
Spaans. Dit is dan ook een officiële
V.N.-taal. Voorts zijn dat het Engels,
het Russisch en het Frans. Het Frans
dankt deze status niet zozeer aan zijn
verbreiding nauwelijks drie px-ocent
van de mensheid drukt zich hierin uit
maar aan het feit, dat het de tradi
tionele taal der diplomaten is.
In de vergaderingen is het zo, dat er
alleen de vijf officiële talen worden
toegelaten: Engels, Frans, Spaans, Rus
sisch en Chinees. Deze laatste taal
wordt echter heel weinig in het open
baar gesproken, omdat vrijwel alle
Chinezen het Engels voortreffelijk be
heersen. Voor de delegatieleden is het
voldoende één van deze vijf talen te
beheersen. Immers, zodra een der afge
vaardigden het woord neemt zitten vier
tolken naar hem te luisteren met de
koptelefoon op en zij vertalen terstond
wat hij zegt, hem op de voet volgend,
met geen grotere afstand dan tien se
conden. Dit zijn de z.g. simultaan-tolken.
Er zijn er tijdens elke vergadering
maximaal twintig aan het werk. Wordt
er b.v. Spaans gesproken, dan zijn er een
Engels-Spaanse, een Frans-Spaanse, 'n
Russisch-Spaanse en 'n Chinees-Spaan
se tolk terzelfdertijd aan de slag. Wil
de volgende spreker zich echter in het
Russisch uitdrukken, dan nemen vier
andere tolken het werk over, n.1. een
Engels-Russische, een Frans-Russische,
een Spaans-Russische en een Chinees-
Russische. Sommige tolken werken vlot
naar twee kanten; zij kunnen b.v. zo
wel Spaans in het Chinees als Chinees
in het Spaans vertalen met dezelfde
snelheid, waarin de sprekers zich uit
drukken. Er zijn ook tolken, die meer
dan twee talen volledig beheersen.
De tolken spreken voor een micro
foon, maar hun woorden klinken niet
door een luidspreker. Dat zou verwar
ring veroorzaken, want men zou dan
tegelijk met de toespraak van de aan
het woord zijnde spreker de vier verta
lingen van zijn rede horen, zodat men
niets meer zou verstaan. Hun woorden
worden, evenals die van de spreker,
versterkt doorgegeven naar de honder
den koptelefoons in de zaal: bij elke
stoel één. De afgevaardigden, hun raad
gevers, de stenografen, de secret'arisats-
ambtenaren, de verslaggevers en de be
zoekers zitten dus alle met koptele
foons op, waarmee zij óf de spreker óf
een der vertalingen kunnen beluisteren.
Door eenvoudig een knop om te draaien
kan men van taal veranderen. Dit stel
sel werkt uitstekend. Voor zeer vele
deelnemers aan de commissievergade
ring betekent het, dat zij geen enkele
vreemde taal behoeven te kennen, van
alle andere, dat zij met één enkele
kunnen volstaan.
Voor het personeel van de V.N. ligt
de zaak wel anders. Dat moet in elk
geval het Engels beheersen en in vele
gevallen ook het Frans, want die twee
talen worden verreweg het meest ge
bruikt. Heel veel correspondentie,wordt
in het Engels afgedaan. Het betekent
voor velen, dat zij maanden nodig heb
ben om zich volledig in te werken,
want het personeel bestaat nu eenmaal
uit zestig nationaliteiten. De onderlinge
verstandhouding laat echter niets te
wensen.
30. De kapitein van de raderboot
was een potig man. Hij greep Kappie
en de maat dan ook zonder enige
moeite bij de kraag en bracht hen naar
een soort kast, waar hij hen inslingerde
of ze een paar aardappelzakken waren.
Trol stond met een gemene overwin-
naarslach toe te zien.
„Dat heb ik weer eens aardig ge
daan!" mompelde hij in zichzelf. „Weer
een stuntje van Trol de Trooster!"
De kapitein kwam weer bij Trol.
„Mag ik m'n diamant terug™' vroeg
Trol meteen.
MtÉÊLriHfiiL.
„Wanneer ik de zaak heb uitgezocht,
en eerder niet!" zei de kapitein. „Ik ge-,
loof nu wel, dat u de eigenaar er van
bent, want ik vind dat maar een raar
stelletje. Ik denk wel, dat die in de ge
vangenis terecht zullen komen! Bij de
eerste de beste plaats zal ik ze naar de
politie toe brengen, want ik wil zulk
gespuis niet op mijn schip hebben. En
dan krijgt u uw diamant weer terug!"
Dit was natuurlijk een grote tegen
valler voor Trol de Trooster, maar hij
was zo verstandig dat niet te laten
merken. Hij gebruikte een andere me
thode. Terwijl de kapitein het over
allerlei schurken had, die hij in zijn
leven ontmoet had, pakte Trol onbe
merkt de diamant uit zijn jaszak.
Daarna ging de kapitein naar zijn hut
toe om de krant te lezen, waar hij de
hele dag nog geen tijd voor had gehad.
Toen hij hem openvouwde viel zijn eer
ste blik meteen op een foto.... de foto
van Trol de Trooster.
DOOR
haiuorie -k
VERNON
114)
Heritage keek hem scherp aan en
zijn grijze ogen stonden oplettend.
Heel moeilijke "omplicaties. Bruce
ik ben geëngageerd met Peta Darley
Heritage was bezig om zijn pup aan
te steken, en toen Neville dit feit be
kend maakte bleef zijn krachtige brui
ne hand een enke! ogenblik in de
lucht zweven Toen stak hij de tabak
aan; maar de aandacht die hij voor
dit werkje ten toon spreidde verborg
voor Neville het feit niet, dat hij geen
commentaar leverde.
„Nou!" sprak hij tamelijk scherp.
„Je bent ook niet erg verrast".
Heritage liet een kort gelach horen.
„Dat heb je aan haar te danken",
zei hij grimmig. „Ik heb je wel ge
zegd dat ze het zou doen".
Grant bloosde diep. Dat had hij nu
helemaal vergeten, vreemd als het
moge klinken. Heritage's cynische op
merkingen in de aanvang, zijn vaste
overtuiging dat Peta achter het Lyn-
ford-fortuin aan zat, zijn omstandige
waarschuwingen voor dat eerste di-
nertje op de ManorDenk erom
dat je vanavond de Manor niet als 'n
verloofd man verlaat".
„Zo is ze helemaal niet", verdedigde
hij zijn verloofde. „Als je haar ken
de
Maar hij hield op en keek de andere
verbaasd aan. „Dat zou ik helemaal
vergeten, je kent haar, is het niet? Ik
zag jullie tenminste samen op die dans
avond".
Heritage deed alsof hij het niet hoor
de.
„Hoe heeft ze dat voor elkaar gekre
gen?" vroeg hij ten slotte met het air
van iemand die uitsluitend belang stelt
in de techniek. „Ik vond dat je haar
heel handig ontliep".
„Ze heeft het niet voor elkaar ge
kregen", protesteerde Neville, daar zijn
aangeboren ridderlijkheid tegenover
vrouwen hem dwong om Peta tegen een
dergelijke aantijging te verdedigen.
„Het was helemaal mijn eigen schuld,
mijn auto kreeg panne, we moesten de
nacht samen in een eenzaam hotelletje
doorbrengen en we hadden de pech dat
iemand Uit Lynford (en die vrouw was
een serpent) 'ons samen zag ontbijten,
nou. en de rest kun je je wel voorstel
len".
Heritage stelde zich meer voor dan
Neville's bedoeling was geweest. Hij
raadde dat Peta een actiever aandeel in
de gebeurtenissen had gehad dan het
verhaal van Grant deed vermoeden, en
even speelde hij zelfs met het denkbeeld
dat ze met de wagen had geknoeid. Ze
was koppig en autoritair-meedogenloos
zelfs, net als hij zelf, als het er op aah
kwam haar wil door te zetten. Hij had
wel verwacht dat ze, toen hij haar had
gezegd dat Neville nooit met haar zou
trouwen, er fel op zou zijn om het toch
door te drijven, al was het alleen maar
om het hem te laten zien. Plotseling
ontspande zich zijn gezicht in een half
spottende, half bewonderende glimlach.
Wat een lef had ze. o, hij begreep haar
zo goed, hij was immers zelf arrogant
en meedogenloos, en begrijpen is ver
geven.
Ja, hij begreep Peta goed, en, wat
meer was, hij wist zeker dat hij zich
niet in haar vergiste. Daarom durfde
hij het risico te nemen, als dat ten
minste een risico was, om zijn oordeel
over haar tot het bittere einde te hand
haven.
„Dus nu moet ik Peta de waarheid
vertellen", sprak Grant.
„Als je het spelletje nog een poosje
wilt voortzetten zal ik haar geheimhou
ding laten beloven, ik weet zeker dat
ze ons met zal verraden. Maar werke
lijk kerel, ik geloof dat we de grap v°r
genoeg hebben laten komen en dat we
er een eind aan moeten maken, niet
omdat ik er genoeg van heb, want dat
heb ik niet.
(Wordt vervolgd).
