DE BLOUSE HANDHAAFT ZICH
VAL DA
^Pim, Pam pn Pom in Zwitserland^
geslaagd.
£e,j£Aó ipAekcti
JIMMY BROWN AL AUTORENNER
In de greep van de woestijn
Gelukwens van
een koningin
Moderne jumper haar rivale
Puzzle-rubriek
Om den brode
Neem een doos echte
VERKOUDHEID
DANK ZIJ
HILVERSUM
ZATERDAG 9 FEBRUARI 1952
J7EN KRANT is toch een mooi ding.
Ik bedoel dat niet zozeer vanwege
het uiterlijk schoon al komt er da
gelijks een flinke portie opmaak aan
te pas, die minstens zo nauw luistert
als bij een filmster vlak voor de grote
scène als wel om den wille van de
leerzaamheid. De leerzaamheid om
trent het leven, publiek en verborgen,
van de medemens.
Ik kan mij niet voorstellen dat er
één auteur is, die niet geregeld de
krant leest en er bij tijden een bericht
je uitknipt. Want het nieuws van elke
dag zit vol romans, en men krijgt de
gegevens voor een hele cyclus soms
cadeau met de geruststellende bijge
dachte, dat het alles nog werkelijk
gebeurd is ook.
E>aar steekt weer zo'n klein kleurloos
berichtje het kopje op, onderaan een
kolom, en fluistert: Wacht even. Ik
Weet niet of die paar regeltjes zijn op
gevallen. Zo niet, dan mag ik het mis
schien voor u uit de potpourri van het
nieuws lichten. Het is maar een heel
eenvoudige mededeling van amper ne
gen regels lang.
Ex-koningin Farida van Egypte
heeft haar voormalige echtgenoot, ko
ning Faroek, geluk gewenst bij de ge
boorte van zijn zoon en troonopvolger
„waarmede uw sinds lang gekoesterde
wens in vervulling is gegaan".
Weet u nog dat zij trouwde? Dat is
al weer aardig lang geleden, nog vóór
de oorlog. Een mooi, fijnbesneden in
telligent gezichtje zag ons aan onder
de diadeem en de sluier, en wij glim
lachten om het Oosters sprookje dat
zelfs in deze mechanische wereld af
en toe romantisch opbloeit. Bloemen
en juwelen, saluutschoten en strenge,
oude riten; het Oosten en het Westen
voerden samen een fantastisch brui
loftsstuk op. en wij, als publiek, geno
ten naar behoren met misschien wei
een tikkeltje Jaloezie op de heldinne
ro].
Totdat de bladzijde, enige jaren la
ter, werd afgeknipt bij: En zij leefden
lang en gelukkig. Want koningin Fa
rida kreeg een villa in Cairo toegewe
zen, als gescheiden echtgenote des ko-
nings. Wij lazen het bericht, van alle
commentaar verstoken. En gisten de
reden, zo ongeloofwaardig in Westerse
ogen: Farida had de koning en haar
land alleen maar drie dochters ge
schonken.
Alleen maar dochters: wat een bitte
re miskenning van de menselijke
waarde ligt in die drie woorden. Men
betracht de discretie bij zulke mede
delingen. De krant zet een punt, er ko
men saluutschoten noch filmcamera's
aan te pas. Een jonge vrouw, nog even
mooi, even intelligent, rijdt zwijgend
naar haar nieuwe residentie.
De koning hertrouwt met een jonge,
stralende schoonheid. Denkt u dat wij
alleen de foto's in de kranten hebben
bekeken? Dat de saluutschoten, het ge-
Jubel, de knallen van het vuurwerk
niet hoorbaar zijn geweest in die villa
van haar, die eenmaal even pracht1,ie-
vend, even uitbundig werd ingehaald?
Er is waardigheid voor nodig om
zich terug te trekken. Er is adel des
harten voor nodig om niet jaloers te
zijn op een rivale. Maar er is een bui
tengewone grootheid van ziel voor
nodig om een gewezen echtgenoot ge
luk te wensen met de zoon van die
rivale.
Zo'n gebaar, in een wereld van af
gunst en wantrouwen, maakt even stil.
Hier toont de Oosterse vrouw een vor
stelijkheid van gemoed die de Wes
terse beschaamd maakt. De man heeft
zijn hartewens vervuld gekregen, die
Lied van de week
Het gaat ons, broeders, met 't brood
Thans lang niet naar den vleze,
't Is heus geen boter tot de boóm.
U moet de krant maar lezen.
Vijf cent per kuchte in één klap,
Mij dunkt, dat is een hele hap!
En Sijmen maar hard pezen
Ik kan er met mijn pet niet bij,
Dat kan ik wél verklaren.
Eén cent per broodje méér gaf eerst
Een hele reeks bezwaren.
En nu gaat het z° n> twee, drie
De hoogte in met liefst vijf spie.
Zijn wij soms halve garen
Enfin, één ding zij ons tot troost,
Mijn mede-ribbendrager,
De boter- en de olie- en
De vetprijs worden lager.
Geef dus de zorgen maar de brut,
We roken in de olie, lui,
BI ijven niet langer mager
Wie nu een beetje handig is
Kan thans zijn brood verdienen
Als hij z'n brood voortaan laat staan
En leeft van margarine.
Dus, volk van boter en van kaas.
Het leven is nog niet zo dwaas.
Hoe wéét men 't uit te kienen
En nu dan maar weer afgewacht
Wat straks in vrijs zal stijgen.
Voorwaarje zou bij voorbaat reeds
De zenuwbibbers krijgen.
Mdirül, vriendin, in het buitenland
's 't óók geen pret aan alle kant,
Dus laat ons verder zwijgen!
JABSON
Qndanks het feit, dat jumpers en
twin-sets in alleraardigste uitvoe
ring te kust en te keur in de etalages
liggen en ook rijkelijk verkocht wor
den, neemt het toch niet weg, dat de
blouses van zijde of linnen, gedragen
met een los vest, evenals de modellen
van soepele, wollen stof, zich toch nog
immer handhaven.
Tijdens een gezellig avondje behoeft
absoluut niet als voorschrift te gel
den, dat men in een gekleed jurkje
aanwezig is. Een Franse vrouw
schroomt tenminste niet, om een blou
se. zoals bijgaande afbeelding, te dra
gen; ook voor een bezoek aan een
theater is deze creatie favoriet. Op het
ogenblik zijn er leuke, kleine ruitjes
en aardige streepdessins in de handel,
die zich bijzonder zullen lenen voor
ik hem niet geven kon. Buiten mijn
schuld weliswaar en tot mijn eigen
smartelijke teleurstelling, maar daar
over heb ik geleerd te zwijgen. Het
land viert feest, de dynastie is besten
digd. Ik wens Uwe Majesteit van harte
geluk.
Waarom hebben alle vrouwen ter
wereld geen bloemen gezonden aan
deze koninklijke vrouw? Zij had er op
dit moment zeker meer behoefte aan
dan op de dag van haar trouwen. Zij
heeft weliswaar geen nieuws voor de
frontpagina geleverd maar zij heeft
een daad van zelfverloochening ge
steld die de menselijke geest meer eert
dan de vern uftigste uitvinding.
Laten wij, zij het niet met bloemen,
dan toch haar grootheid eren met een
stilzwijgend bewaren van dit bericht.
Al wordt voor ons de waardering vei-
gald door de bittere gedachte, dat de
ze grootheid verspild is aan een fictie.
De fictie stammend uit een verleden
van wapengekletter en louter physie-
ke overmacht dat de kroonprins be
langrijker zou zijn dan de kroonprin
ses.
De geschiedenis heeft het óns wel
beter geleerd: met vrouwelijke ironie
houdt Historia ons de portretten voor
van Elisabeth van Engeland, Christina
van Zweden, Maria Theresia van Oos
tenrijk om van de eigen geschiede
nis nog te zwijgen. Wordt het geen
tijd dat wij die ongerijmdheid opzij
schuiven, ook in het doodgewone le
ven van alledag? Of wenst u soms de
jonge vader niet extra hartelijk geluk
met de „stamhouder"?
SASKIA.
PAS T I l_ L— EE S
TEGEN
(Advertentie. Injr. Med.)
Dat er in Frankrijk eveneens nog
veel zorg besteed wordt aan de hoofd
bedekking, laten de laatste twee apar
te modellen zien. De goudgekleurde
avontulband ontwerp Albouy), is op
merkelijk, dank zij de ruimvallende
sluier. Men ziet, dat bij dit model en
ook bfl het volgende het gehele voor
hoofd vrij spel heeft. Dat biedt de
mogelijkheid tot het dragen van
oorbellen, welke hier te lande ietwat
op de achtergrond geraken. De mo
derne, kleine persianer hoed van Rose
Descat, met op oorkleppen gelijken
de garnering van dezelfde stof, doet
het alleraardigst. Een luchtig niemen
dalletje op de linker zijkant geeft de
hoed iets naïefs en tegelijk iets char
mants.
Om nog even terug te komen op
de bfloux, een collier en armband, uit
gevoerd in dezelfde opzet, zijn bij de
Franse dames zeer gewild. Maar men
moet niet schrikken als de prijs de
spot drijft met de door u uitgetrokken
post op het huishoudelijk budget
RITA
dit model. Geel met bruin, zwart met
wit en ook zwart met zacht lila, alle
maal combinaties, welke vooral in
Frankrijk opgang maken.
Jacques Fath ontwierp de creatie
van de eerste illustratie. Hg gebruik-
tafzijde. De hoogopstaande kraag,
waarin stijf taille-band voorkomt dat
de kraag omkrult, en de grote,
trechtervormige manchetten, geven
het model iets aparts. Ook kan men
deze machetten zeer goed toepassen
in afstekende uitvoering bij een ef
fen japort. De kraag leent zich er na
tuurlijk ook in velerlei opzicht voor,
om een japon of blouse een ander
aanzicht te geven. Men lette op de
schouderpartij.
Verder laten wij U een gedecolle
teerde avondrobe zien, welke een
enigszins hartvormig patroon aan
geeft. De opvallend ruime mouwen
doen het uitstekend bij de slanke tail
le, welke overgaat in een royale rok.
Het was madame Schiaperelli, die
hiermede haar visie op de laatste mode
geeft.
30)
Ze moest toch wel een
grote vreugde gevoelen bij de ge
dachte dat hij zich niet in zo'n veilige
positie bevond als hij meende, maar
dat er een zwaard boven zijn hoofd
hing!
„O, het is schitterend, schitterend!"
riep ze uit, alsof ze door het goed
hardop te zeggen, het zelf zou kunnen
geloven., maar toch bleef die tegenzin
bestaan.
Maar in ieder geval had ze nu meer
•vertrouwen in hun ontsnapping dan
ooit tevoren. Jane Frask wist wel wat
ze deed zij zou de zaak wel in orde
maken. Mara's vertrouwen in Jane
Frask was onbegrensd.
HOOFDSTUK VIII
De kamer was bezaaid met sluiers,
shawls, rijk geborduurde lappen en
andere kostbare gewaden.
Yhula ben Hasrif nam een turkoois
jakje, dat met zilver was geborduurd,
bestudeerde het effect tegen haar don
kere huid in een lange spiegel, maar
wierp het toen heftig en met gloeien
de wangen op de grond.
Wat was er toch met haar aan de
hand? En wat zou Amid zeggen?
Bij de gedachte aan haar broer wierp
ze een angstige blik naar de deur, als
vreesde ze dat hij misschien onver
wachts zou binnenkomen, de reden
vragen van de grote zorg die ze aan
haar kleren wijdde en de beschamen
de waarheid aan haar zou ontfutselen.
O, het was slecht, verraderlijk en
ontzettend stom bovendien. Voor haar
bestond het huwelijk niet daarvan
was ze voor altijd buitengesloten; was
hij bovendien niet de geliefde en ver
loofde van het Engelse meisje?
„O, ik mag niet naar hem kijken,
niet aan hem denken", sprak Yhula bij
zichzelf, maar haar hand kroop naar
haar wild kloppend hart.
„Waarom, o waarom ben je ook naar
El Araish gekomen?" fluisterde >e
dringend. „Ik was daarvóór zo geluk
kig hier, het was alles zo vredig, zo
sereen. Nu ben ik onrustig en onte
vreden, en koester bijna een wrok te
gen Amid om de wijze waarop hij al
les regelt".
door:
MARJORIE VERNON
Voor de eerste maal was er geen be
wondering in haar ogen toen ze de
fraaie, weelderige typisch Oosterse ka
mer rondkeek. Toch had ze vroeger al
tijd genoten van de prachtige tapijten
die aan de muren hingen, van de kost
bare, zachtgetinte kleden op de vloer,
de enorme met kussens bedekte divans
en ontelbare kleine tafeltjes, van de
mushribayeh ramen en de zilveren
lampen.
Onrustig liep ze de kamer door en
bestudeerde zichzelf in een enorme
spiegel. Ze zag glanzend zwart haar,
dat in het midden gescheiden was en
laag in haar slanke nek geknoopt; een
zachte, door de zon gekuste huid, die
was als een rijpe perzik; grote glan
zende smeltende donkere ogen onder
prachtig omkrullende wimpers; ver
langende even openstaande bedauwde
lippen.
„Ja, ik ben mooi", mompelde ze zon
der verbeelding of arrogantie en ze
draaide zich om. Het was eenvoudig
het constateren van een feit een
feit dat haar ogen en verstand beves
tigden, maar dat haar niettemin geen
vreugde schonk. Welk nut had haar
schoonheid als er zoveel belemmerin
gen waren?
Yhula dacht aan het Engelse meisje,
Mara Denley, en ze fronste even haar
wenkbrauwen. Ze was aardig; ze zou
zelfs heel aardig kunnen zijn „maar
ze mag me niet, of wil ze me niet
aardig vinden?" voegde Yhula er aan
toe. „Waarom? Ze weet dat ik niet
verantwoordelijk ben of schuld draag
aan hun gevangenschap. Maar ze haat
Amid; misschien is het dus om mijn
verwantschap met hem". Weer zuchtte
ze. „Waarom moet alles toch zo moei
lijk zijn?"
Ze legde zorgvuldig een kussen dat
van de divan was gegleden, weer op zijn
plaats en vervolgde toen haar gedach-
tengang. „Maar ik vind haar aardig.
Ze is vriendelijk en lief, en niet zo
overdreven modern of blassé. Ik geloof
ik weet het zelfs zeker dat ze van
Gary houdt, maarze hield op, en
opnieuw fronste ze haar gladde voor
hoofd, „houdt hij ook van haar? Daar
ben ik niet zo zeker van".
(Wordt vervolgd)
65. Ongeveer tegelijkertijd was de
Boze Beer met zijn gevangenen in zijn
hol aangekomen. Het was Pim, Pam en
Pom niet gelukt om de rotswand weer
te bereiken en toen hadden zij zich op
aandringen van Bollie maar weer laten
zakken. Maar helemaal gerust voelden
zij zich niet. En zo verging het Bollie
ook. „Maar vader, het zijn mijn vriend
jes", had lollie al wel honderd maal
gezegd, maar de Boze Beer had daarop
geen antwoord gegeven. „En tóch zullen
ze met mij mee moeten. Ik wil nu eerst
wel eens uitzoeken, wie mijn touw ge
stolen heeft". „Maar dat heb ik gedaan
protesteerde Bollie. „Ja, dat zeg je na
tuurlijk om je vriendjes te IDar
maar ik heb ook andere pootafjiruk'®11'
gezien en ik wil eerst wel eens
van wie die zijn!" En daar zaten ze
met hun vieren op een rijtje en Boll
zat er met een angstig gezicht bij, w'!
ik met jullie moet doen, weet ik nog
brulde de Boze Beer. „Maary.
der kwam hij niet, want hij werd plot!
seling op de rug getikt. „Stoor ik?" vroei
'n stem, die Pim, Pam en Pom dadelijk
herkenden. Sprakeloos wendde de Boza
Beer zich om. Nog nooit had iemand het
gewaagd om zijn hol binnen te gaan en
zeker geen damel
plaatsing van deze stukken betekent
niet, dat de redactie met de inhoud
instemt. Zij acht kennisneming
ervan wel van algemeen belang.
ZWEMGELEGENHEID
TWEE LEZERESSEN UIT BEVER
WIJK klagen over het gebrek aan
zwemgelegenheid aldaar:
Nu sinds IV. jaar het overdekte
zwembad te Velsen gesloten is. en vol
gens het bericht uit uw dagblad van
enige weken geleden ook het zwembad
Adrichem waarschijnlijk niet meer zal
worden geopend, (de toestand vdn dit
bad was toch al lang treurig!) is het
een feit geworden dat Beverwijk, een
stad met meer dan 28.000 inwoners,
geen gelegenheid meer biedt tot het
beoefenen van de meest gezonde sport:
het zwemmen.
Waar moet nu de Beverwijkse jeugd
zwemmen leren? Soms in de Meer'
Neen, laten we ernstig blijven. Zouden
de plannen om in Beverwijk een
zwembad te openen niet wat bespoe
digd kunnen worden? Het U)kt ons
een dringende noodzaak.
Ook voor and're arme mensen
Heeft de Raad een open oog
Een tentenkamp zou men hier wensen
Goed zo Raad van Callantsoog.
Nu kan men het klaar gaan maken
Druk zal het worden in 't seizoen
Ieder kan zich nu vermaken
Met veel en ook met weinig „poen",
VW-leden Zakenmensen
Neemt een voorbeeld aan de Raad
Zijn er financiële wensen
Zorgt, dat Gij Uw taak verstaat.
Weet, dat dikwijls de kampeerder
Later soms Uw huurder wordt.
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst
Hierin schiet men nooit tekort.
K.R.
Naschrift van de redactieDie
noodzaak bestaat niet alleen in Be
verwijk. De klachf klinkt door het
hele land. Vandaar, dat deze kreet
uit de jeugd zo belangrijk is. Laten
de autoriteiten het verstaan.'
AMBTENARIJ
EEN LEZER UIT HOORN, zelf amb
tenaar, merkt het volgende op:
Op een niet nader te omschrijven
gemeentekantoor, dat geopend is van
9.0012.30 uur, verscheen mijn vrouw
enkele minuten vóór half één. De
heren ambtenaren verlieten echter
juist het bureau om te gaan lunchen.
Mijn vrouw, die beleefd vroeg even
geholpen te worden, werd verzocht een
andere keer terug te komen.
Deze handelwijze had op mij een
zeer irriterende uitwerking, enerzijds
omdat mÜn vrouw in verwachting is
en uit dien hoofde dus al niet graag
van het kastje naar de muur gestuurd
wordt, anderzijds omdat ik zelf ook
ambtenaar ben.
Het wordt hoog tijd dat aan dit „slappe
ambtenarengedoe" een einde komt. Dit
zal de naam van het grote ambtenaren
corps zeer ten goede komen.
Naschrift van de redactie: Ook nier
een oud lied op nieuwe wijs. Maar
het wórdt beter. Het gaat lang
zaam, maar het gaat.
HULDE AN DE RAAD
Callantsooger vroede Vad'ren
Wat naamt Gij een flink besluit
't Voorjaarsbloed stroomde door
Uw Ad'ren
't Gebrek aan ruimte is nu uit.
Bij t gehucht „Het grote Keeten"
Komt een groot kampeerterrein
Perceeltjes worden uitgemeten
Weldra is het nog te klein.
66. Intussen was Jimmy Brown be
zig de toeschouwers van deze adem
benemende autorace in alle soorten
van extase te brengen. Het vreemde
geval deed zich voor, dat de grote tri
bune, waarop wel 30.000 mensen kon
den plaats nemen, bijna geheel was
leeggestroomd. Alle toeschouwers wa
ren naar de bochten getogen om,, daar
van 't schouwspel te genieten, dat Jim
my hun bood. De meeste bochten nam
hij brutaalweg op twee wielen, maar
er waren er bij die zó scherp waren,
dat zulks onmogelijk was. Daar liet
Jimmy in volle vaart zijn wagen door
heen slippen. „Dat-ie al niet veertig-
maal zijn hals gebroken heeft is mi,)
een raadsel", zei een heer tegen een
andere bezoeker op een toon. alsof dat
nog het enige was. dat aan zijn geluk
ontbrak. „Ik sta daar tussen u en mij
gezwegen óók op te wachten", beken
de de ander. „Wat hier gebeurt, kan
practisch niet en daarom moet het
ook eindigen in een verschrikkelijk
accident. Ik heb horen vertellen, dat-ie
't om een vrouw doet. Die wil niets
van 'm weten en nu wil hij haar een
beetje imponeren. Nutteloos, totaal
nutteloos, want hij brengt 't er toch
niet levend af. Moet je nu toch eens
zien wat ie déér weer uithaalt. Heb u
die slip gezien? Ik moet zeggen dat dit
schouwspel mij wel drie kwartjes
waard is".
Naschrift van de redactie: Jammer,
dat wij niet dichten kunnen
VIJF CENT VERSCHIL
Over de brood/boter/tirade van mi
nister Mansholt schrijft N. A. UIT DEN
HELDER:
Uit één brood komen 20 boterham
men. Per persoon 5 boterhammen. Laat
Mansholt zelf eens op 5 boterhamma»
gaan spitten- Dan ligt-ie binnen het
jaar in een sanatorium. Wij hebben
wel eens meer over aanpassen gehoord,
Ten koste van de arbeiders.
Een arbeider heeft één brood per dag
nodig. Een gemiddeld gezin van vier
personen vraagt 2 broden per dag. Dat
Is 14 per week. Meer-kosten f 0.70. Op
3 pond margarine winnen we f 0.39.
Het verschil is nog alt«d f 0.35.
Kan de minister niet rekenen?
Naschrift van de redactie: Dat kan
hij wél, maar soms is de echte uit
komst voor een minister niet de
goede. Snapt V?
Bmkwnóê
tehrifiélijkeur$ut
Mulo - Middenstandsdiploma
(Advertentie, Ing. Med.)
PLAATSNAMEN EN NOG IETS
(Oplossing)
De bedoelde plaatsnamen, die ma#
uit de gegeven lettergrepen kon maken,
waren: 1. Lage Zwaluwe. 2. Eindhoven.
3. Voorschoten. 4. Enschede. 5. Nijme
gen. 6. Sommelsdijk. 7. Vlissingen.
Rotterdam. 9. Eelde. 10. Udenhout. U.
Gendringen. 12. Deventer. 13. ErmeW.
In deze volgorde geven de eerste let
ters van boven naar beneden gelezen,
het woord: LEVENSVREUGDE.
Natuurlijk kunnen de namen, die ba*
ginnen met gelijke letters, ook verwis-
seld worden.
Er was voor deze puzzle een opmer-
kelijke belangstelling, getuige het 7ttt
grote aantal ontvangen oplossingen-
Na loting onder de inzenders van een
goede oplossing is de wekelijkse pftJ*
van f 5 ditmaal ten deel gevallen aan-
de heer Jac. de Vries, Hensbroek A 93.
(Abonné Schager Courant). Gefelicl'
teerd! Deze prijs zal worden toegezon
den.
een aardig rekenkundig
GEVAL
Er zijn 7 personen, die wij zullen noe
men: A, B, C, D, E, F, en G. Zij beza
ten elk een som geld, maar geen twee
personen hadden een gelijk bedrag.
gingen een aardig spelletje spelen,
'rokken elk een kaart en wie de laags»
kaart trok, moest aan elk der zes an
deren zoveel betalen als deze op
moment bezat. Toen zij dit zevenmaM
hadden gedaan, had juist elk der
personen één keer verloren en wel Pr**
cies in de volgorde der hierboven te'
geven namen. A verloor dus eerst,
het laatst. Toen telden zij eik hun geta
na en elk bleek precies hetzelfde bedr'»
te hebben n.1. 128 gld.
Met hoeveel geld was elk der de
nemers het spel begonnen?
Oplossingen (per briefkaart) tot
met Donderdag 14 Februari aan de Ra
dactie van dit blad (Er wordt onder a
inzenders van een goede oplossing
weer een prijs van f 5 verloot).
