Pim. Pam en Pom in Zwitserland
Reünie bij het twintigjarig
bestaan van de kweekschool
AKKERTJES
Stad en Omgeving
In de greep van de woestijn
Feestelijke avond ten afscheid van
cantine-beheerder J. Muste
„Wederzijdsch huwelijksbedrog'' ten tonele
klok werd in Casino
250 jaar terug gezet
helpen direct
IN HET KORT
Het Radioprogramma
Gasten zorgden voor gezellig programma
Sergeant J. Kuster als
voordrachtskunstenaar
Landingsvaartuigen naar
Nieuw-Guinea
Driftige carnavalvierder
stak caféhouder met mes
Or. A. Saalborn sprak voor
Humanistische gemeenschap
Tussen Haaks en Kuitje
Hermes a-meisjes zijn nu
bijna kampioen
Geslaagde verpleegsters
moeder zeer:,, ma houandse
W/NTERVREHOD.
DOET
2U/AN£MB£RG'S
ROOKWORST
ffM.AUEMAAl ZWAf/ENBERG'S ROOKWORST..KÓiJISS^AlT HeT 9esT£ rXUOD.
d,„. t^jjj-assr nrfAï
«S-aS£* 'n
HANDBALUITSLAGEN
Geen tegenstand voor
Piet van de Pol
Persoonlijk damkampioen
schap van Nederland
MAANDAG 25 FEBRUARI 1952
Twee decennia zijn verlopen sinds Den Helder zijn eigen kweekschool kreeg.
Een gerede aanleiding voor het bestuur der Helderse Kweekschool-vereniging
tot het organiseren van een reünie. Verscheidene oud-leerlingen waren niet meer
te bereiken, maar de meeste onderwijzers en onderwijzeressen die hier hun op
leiding ontvingen verschenen toch, vervuld van herinneringen aan de prettige
schooljaren, op deze reünie die Zaterdagmiddag met een gezellig samenzijn in
Casino werd geopen. Het hoogtepunt van de dag was de toneelavond, voorbereid
«oor de huidige kweekschool-generatie. „Het wederzijdsch huwelijksbedrog" van
Pieter Langendijk werd onder de regie van de heer J. W. van Vendeloo nieuw
leven ingeblazen.
Het is alweer een poosje geleden,
dat de gebeurtenissen zich afspeel
den waarvan het blijspel verhaalt.
Tweehonderdvjjftig jaren zijn ver
etreken, sinds de mysterieuze edel
man Lodewijk in Utrecht verliefd
werd op de schone Charlotte. In vijf
tafrelen schetst Pieter Langendijk de
gebeurtenissen die zich afspeelden
tussen de eerste vluchtige blik en de
eerste stevige kus. Twee jongelui, die
elkander 's morgens voor zeer adel
lijk en schatrijk aanzagen, vonden el
kaar in een heel wat mindere staat.
Piet van Ftrijen had de niet een
voudige taak, de hoofse Lodewijk te
karakteriseren en diens emoties als
minnaar voelbaar te maken. Hij is
daarin niet helemaal geslaagd, óf wij
zouden moeten aannemen dat de jon
ge edelman uiterlijk dezelfde bleef,
ook bjj het incasseren van harde sla
gen. De pseudo-baron „Van Schralen-
stein" voldeed in de creatie van Piet
Groot veel beter, in aanmerking ge
nomen dat deze gedeserteerde soldaat
in zijn baronnenpak een bijzonder
dankbare rol was. Ettie Moen speelde
een zeer stijlvolle Charlotte. Frida
Stevenson had zich voor deze gele
genheid geenszins onverdienstelijk
met de waardigheid des ouderdoms
beladen. Tineke Schellinger, een veel
belovende verschijning op de planken,
kroop in de huid van Klaartje de
meid en flirtte alleraardigst -net ba
ron Jan. Jaap Wisse, als de brave
Hans, wiens liefde niet opweegt te
gen de (vermeende) rijkdommen van
de baron, stond voor het voetlicht als
een toonbeeld van jalouzie en ge
krenkte trots. Een uitstekende op
vatting van deze kleine rol. Hij vond
in Wim Simons, invaller voor Kees
Bijlsma, zijn evenknie in enkele an
dere komische scènes. Jan van Deu-
tekom (in een dubbelrol als waard en
als kapitein) behoorde tot degenen,
die het minst werden geremd door de
stroom van rijmende zijuietjes, door
Pieter Langendijk in de monden van
zijn figuren gelegd.
De suggestiviteit van de opvoering
nam toe naarmate de ontknoping na
derde. De laatste tafrelen verliepen,
behoudens een enkele inzinking waar
bij de souffleur moest ingrijpen, in
een bewonderenswaardig tempo, me
de dank zij de omstandigheid dat
Langendijk voor wat meer handeling
had gezorgd. De dialogen waren soms
meer uit historisch en taalkundig
oogpunt interessant dan vanwege hun
betekenis in het stuk. „Het Weder
zijdsch Huwelijksbedrog" gaat niet zo
diep en is ook geen kostbare verza
meling van vondsten en geestighe
den. Des te meer waardering verdie
nen de kwekelingen voor de wjjze,
waarop zij dit blijspel ten tonele heb
ben gevoerd. De verzorging van het
grime- en kapwerk alsmede de aan
kleding van het toneel en de costu-
mering lieten niets te wensen over.
De toeschouwers zullen het Charlotte
en „Van Schralenstein" hebben ver
geven, dat zij het een tikkeltje te
kwaad hadden met die pompeuze
hoeden
Zodra l) zieb
hangerig en koortsig
gaat roeien, neem dan direct
'n AKKERTJE en voor U naar bed gaal
trtg een. U voorkomt daarmee aAt de griep
doorzet 'AKKERTJES win ware griepbestrij.
ders: zij bevorderen het transpireren e»
verdrijven koorts en pijn. Weiger namaak
(Advertentie, Ing. Med.)
In het kader van de Boekenweek
houdt Jan Lemaire vanavond in „For-
mosa" een aantal voordrachten, o.a. uit
eigen werk.
De voor hedenavond aangekondig
de V.U.-lezing door dr. Portielje is uit
gesteld tot 8 Maart.
Wegens ziekte van de hoofdrol
speelster kan de operette Goudsterre
tje" niet door „Ons Genoegen" worden
opgevoerd op Donderdag 28 Februari.
De avond is uitgesteld tot 20 Maart. De
repetities worden normaal voortgezet.
DINSDAG 26 FEBRUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 AVRO,
7.50 VPRO, 8.00—24.00 AVRO. 7.00
Nieuws. 7.15 Gram.muziek. 7.50 Dap-
opening. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.muziek.
9.00 Morgenwijding. 9.15 Gram.muziek.
9.25 Voor de huisvrouw. 9.30 Waterstan
den. 9.35 Gram.muziek. 10.50 Voor de
kleuters. 11.00 Voor de zieken. 11.30 So
praan en piano. 12.00 Gevarieerde muziek.
12.30 Land- Tulnbouwmededelingen. 12.33
Voor het platteland. 12.40 Pianoduo. 13.00
Nieuws. 13.15 Mededelingen ol gram.
muziek. 13.20 Promenade-Orkest en solist.
14.00 Voor de huisvrouw. 14.30 Gram.
muziek. 14.40 Schoolradio. 15.00 Gram.
muziek. 15.30 „Onze Amerikaanse Buren".
16.00 Gram.muziek. 16.30 Voor de kin
deren. 16.50 Kinderkoor. 17.15 Gram.
muziek. 17.30 Viool en piano. 18.00 Nieuws.
18.15 Hawaiïan-muziek. 18.40 Surinaamse
volksmuziek. 18.53 Voor de kinderen. 19.00
Pianospe. 19.15 „Paris vous parle" 19.20
Jazzmuziek. 19.42 „Morele herbewape
ning", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Ac
tualiteiten. 20.15 Gevarieerd programma.
21.15 „Ik weet, ik weet, wat U niet weet".
21.30 Avro-allerlei. 21.35 Lichte muziek.
22.05 „Dit is Uw land. Uw volk", klank
beeld. 22.45 Buitenlands overzicht. 23.00
Nieuws. 23.15 Sport. 23.30—24.00 Gramo-
loonmuziek.
HILVERSUM n. 298 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgym
nastiek. 7.30 Gram.muziek. 7.45 Morgen
gebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws
en weerberichten. 8.15 Gram.muziek. 9.00
Voor de huisvrouw. 9.35 Gram.muziek
9.40 „Lichtbaken", causerie. 10 00 Voor de
kleuters. 10.15 Gram.muziek. 11.00 Voor de
vrouw. 11.30 Gram.muziek. 12.00 Angelus
12.03 Gram.muziek. (12.3012.33 Land- en
Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer.
13.00 Nieuws' en katholiek nieuws. 13.20
„Nieuws van de Luchtmacht", causerie.
13.25 Gram.muziek. 13.30 Amusements
muziek. 14.00 Gevarieerd programma
14.55 Pianorecital. 1515 Gram.muziek
15.30 „Ben je zestig?" 16.00 Voor de zie
ken. 16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd.
17.35 Sport. 17.45 Regeringsuitzending: J
A. van Beuge: „Zending en missie in
Nieuw-Gulnea". 18.00 Nieuws. 18.15 Ac
tualiteiten. 18.20 Sportpraatje. 18 30 Lichte
muziek. 18.45 Cursus voor lekenspelers
19.00 „Hier is vrij Europa" Vaudeville-
programma. 19.30 Gram.muziek. 19.40 „Dit
is leven", causerie. 39 50 Gram.muziek
20.00 Nieuws en weerberichten 20.08 De
gewone man zegt er t zijne van 20.15
Gevarieerd programma. 22.30 „Démas
qué", declamatorium. 22.45 Avondgebed
en Liturgiache kalender. 23.00 Nieuwe
23.15 „Gezond gezin", causerie. 23.25—
24.00 Gramofoonmuziek.
Experimenteel Televisie-programma van
de VARA. 20.15—21.45: 1. Herdenking
van de geboortedag van C. S. Adema van
Scheltema; 2. Het Nederlandse Piere
ment; 3. Weeroverzleht: 4. Film. Pauze
5. Studio-Vastenavond.
Zaterdagavond heeft de Marine afscheid genomen van de oud-cantinebeheerder
Jfr Muste. De verrassingen waren niet van de lucht, want allen, die in de loop
der jaren iets met de cantine of met O. S. en O. te maken hadden gehad, waren
in de Marinecantine verzameld. Uitroepen van vreugde bij het weerzien waren
niet van de lucht en om de in hoefijzervorm opgestelde tafeltjes verzamelde zich
een gezelschap, dat door één band was gebonden. De heer Muste heeft van deze
groep lange tijd het middelpunt mogen vormen en het deed hem zichtbaar goed,
dat ook nu bij zijn afscheid zoveien aan de oproep van O. S. en O. gehoor
hadden gegeven.
zelschapsspelletjes, waardoor een bui
tengewoon prettige stemiring werd be
reikt. Zeer gewaardeerd werd de Noc
turne van Chopin, die de pianist op de
clavioline speelde. Van lieverlede kwa
men ook de anderen los, en zo werd
er menig voordrachtje ten beste gege
ven. Er werd nog even braaf gelachen,
toen de jongens van O.S. en O. het
filmdoek hadden opgetuigd om een
filmpje te draaien en zij tenslotte be
nepen moesten mededelen, dat alles
voor elkaar was, maar dat ze waren
vergeten, dat het filmtoestel aan Oegst-
geest was uitgeleend. Sergeant Kuster
wist deze leemte echter op meester
lijke wijze te overbruggen met enkele
voordrachten, zodat het uiteindelijk
een groot familiefeest is geworden, dat
voor de familie Muste onvergetelijk
moet zijn.
De Stafofficier O.S. en Q., de luitenant
ter zee der eerste klasse KMR L. D. de
Kroon, achtte het een voorrecht als
eerste het woord tot de heer Muste te
mogen richten. Er was een brief ge
komen van de oud-O.S. en O.-officier,
de heer Van Veen en de directie van
Marcandi gaf eveneens schriftelijk van
haar belangstelling blijk.
Wanneer de heer De Kroon de tele
foon had opgepakt, klonken hem stee
vast de woorden „Hier marinecantine"
in het oor en de spreker wilde hierin
zien, hoe de figuur van de oud-beheer
der zich met de cantine had vereen
zelvigd. zodat hij zijn eigen persoon
volkomen uitschakelde. „Moge Gods
zegen U vergezellen", zo besloot de
stafofficier van O.S. en O.
Hierna wilde hij het „woord" aan de
band geven, maar sergeant Guster was
het daar niet mee eens. Hij wilde nog
even terugblikken op de achter ons
liggende jaren, toen hij nog als mede
werker van de „Hawaiian Revellers"
iedere veertien dagen een bezoek aan
Den Helder bracht. (Onder ons gezegd
en gezwegen, de heer Muste zorgde dan
altijd voor een stevig broodmaal en
een vierkante pot. zodat deze belang
stelling verklaarbaar is.) Ook memo
reerde sergeant Kuster, dat de cantine
na de bevrijding een achterafliggend
verlaten huisje was, waaraan alles nog
moest worden gedaan, maar dat de heer
Muste dit, met z'jn helaas zo plotseling
overleden vriend Kalkman, op een on
navolgbare wijze heeft weten op te
bouwen tot hetgeen het nu is.
Een groot familiefeest
Nadat de nieuwe beheerder, de Op-
perbottelier C. Smit, namens allen een
af scheids woordje had gesproken, bood
de militair werkman D. Heiligers, als
oudste lid van de cantinecommissie, de
scheidende beheerder een fraaie elec-
trische klok aan. De Jong deed er een
paar bloemetjes voor mevrouw Muste
bij, waarna de heer Muste een kort
maar krachtig dankwoord sprak. Hier
mede zou de avond besloten zijn, maar
toen trok Jan Kwak met zijn „Musical
Ramblers" van leer. Behalve de dans
muziek organiseerde Jaap allerlei ge-
Hr. Ms. ,,L 9607" en „L 9608", lan
dingsvaartuigen van het type LCT, ver
trekken in Juni uit Nieuwediep naar
Nieuw-Guinea. In het ruim zullen zij
tes kleine landingsboten van het type
LCA meenemen.
BEMANNING VAN DE VAN GALEN
VOETBALDE IN HONGKONG
Een voetbalploeg van de Nederlandse
torpedo-jager Hr. Ms. „Van Galen",
heeft een elftal van de Nederlandse
kolonie in Honkong met 60 versla
een.
De „Van Galen", die in Hongkong
reparaties ondergaat, na negen maan
den dienst gedaan te hebben in de
Koreaanse wateren, vertrekt 3 Maart
via Zuid-Amerika naar Nederland.
In de nacht van Zaterdag op Zon
dag heeft een uit Den Helder afkom
stige zestigjarige man de caféhouder
j. H. van Straaten te Schagen een steek
niet een mes in de rug toegebracht, na
dat hij juist tevoren door de heer Van
Straaten uit café „De Landbouw" was
verwijderd. Gelukkig drong het mes
slechts even het lichaam binnen; dok
ter Koning heeft de vleeswond ge
hecht.
De driftige Carnavalvierder had in
enkele café's teveel van Schiedamse
producten genoten en werd daarom
door zijn vrouw en kinderen naar „De
Landbouw" gebracht. Omdat men
daar moeilijkheden vreesde, besloot de
heer Van Straaten hem weer buiten
te brengen. Buiten gekomen werd de
man zo kwaad, dat hij de heer Van
Straaten een mes in de rug stak. Van
die steek bemerkte de caféhouder
niets: de schrik kwam pas, toen men
hem er op attent maakteDe da
der is door de rijkspolitie verhoord en
bevond zich Zondagmiddag nog in ar
rest.
Ook tussen enkele matrozen heeft
zich een steekpartijtje voorgedaan.
Deze knapen, vrienden, waren zover
heen, dat er ten slotte een mes aan te
pas moest komen. Met het bloed kwam
echter ook de ontnuchtering en er
werd dan ook geen aangifte van ge
daan bij de politie. Een snrjwond werd
met snelverband behandeld.
Over het onderwerp „Humanisme
tussen ideaal en werkelijkheid" sprak
dr. A. Saalborn uit Bussum gistermor
gen in hotel „Bellevue" voor de Huma
nistische Gemeenschap. De spreker
betoogde, dat het doel van een huma
nist is: mens te worden, d.w.z. de in
hem sluimerende geestelijke waarden
aan het licht te brengen. Hoewel de
oude Grieken in wetenschapelijk op
zicht verre de minderen waren van de
tegenwoordige mens, waren zij zich
van hun menselijkheid veel beter be
wust. Dit bewijst, dat men als huma
nist geen intellectueel of geleerde be
hoeft te zijn.
Veel van het menselijke, dat in de
loop der historie hier in West-Europa
in voortdurend wisselende vormen aan
de dag werd gebracht, is nog aanwezig.
Men kan het vinden in musea en
kathedralen, waar het bewaard wordt
als stofgoud, aan de ene kant gebonden
aan de stof, de materie, aan de andere
kant kostbaar als goud.
De Westeuropese mens echter ver
keert in twijfel. Hij weet te veel en is
zich daardoor niet meer bewust van
het schone, dat in hem leeft. Dichters
en schrijvers houden zich op ziekelijke
wijze bezig met het slechte en lelijke in
de mens en geven uiting aan hun wal
ging. De werkende mens heeft zich in
vele opzichten vrij gemaakt, maar is
toch weer gebonden aan de organisatie
van de arbeid aan de tredmolen van
het dagelijkse leven, aan de lopende
band.
Het is daarom de vraag of de geeste
lijke krachten in West-Europa bestand
zullen blijken tegen de bedreigingen
van Oost en West, de bedreiging van
het materialisme van het tegenwoor
dige Rusland en de bedreiging van
het eveneens materialistische Amerika
Het is de historische taak van het
Humanisme om hier de vernieuwing
in te luiden, de mens te bevrijden van
dogma's en verstarring en de eeuwige
geestelijke waarden opnieuw in de
frontlinie te Dlaatsen. Daarbii zal de
Kunst als schenner van Schoonheid.
Warmte en Liefde te hulo geroepen
moeten worden, aldus dr. Saalborn
aan het slot van zijn causerie.
De kustvaarder „Friblo", onder
weg van Antwerpen naar Rostock,
heeft Nieuwediep aangedaan voor het
ondergaan van een kleine reparatie.
Het is morgen hoog water om
8.50 en 20.45 uur, en laag water om
3.00 en 14.50 uur.
78.
De verbaasde redders keken
beurtelings van de Boze Beer na
Moeder Woeffie. „Maar mevrouw", zei
meneer Walfl ten laatste. „Verslaaf
dan ook al de kunst van, het
trekken? Bent u soms ooknogtand-
arts?" Bij deze woorden begon de beer
bulderend te lachen. „Ja, ja, een bij
zondere tandarts is die mevrouw
Woeffie, dat moet ik zeggen. Welnee,
beste mensen, zij heeft mij z n klap te-
genmijn kaak gegeven, dat die k es
er vanzelf uitvloog. Ja. zó kwaad was
zij'" „Ja, maar dat is nu achter de
rug" viel Moeder hem haastig in de
rede' „Daar praten we nu niet meer
over! U bent nu èn uw kies èn uw
slechte humeur kwijt!" „Zo is het riep
de beer vrolijk" en om jullie dat
bewijzen, ga ik voor jullie allem,
een heerlijk kop koffie zetten!" u;
heb je wat hout", zei meneer Wjf'fi
hij gaf de beer alle stokken en kiii,^
pels die zij mee hadden genomen
hebben we nu toch niet meer nodioX
„Zo is het", zei de beer weer en tS
wijl het vuurtje ustig knetterde are,"
hij zijn harmonica om nog een deunti.
ter. beste te geven. Het werd een
feest daar in het hol van de beer
Iedereen zong uit volle borst mee m,t
vrolijke wijsjes, die de Beer aan zii„
harmonica ontloke en Bollie was
blij over al die vrolijkheid dat hij zij!!
verlegenheid vergat en boven op H,
stoel de Hoki-Poki begon te dansen.
JfQK de sigaret met het
V^r grootste aantal vaste rokers!
(Advertentie, Ing. Med.)
Nadat twee maanden niet op het
Meeuwenterrein was gehockeyed, heb
ben verschillende elftallen van Her
mes het gisteren toch weer eens gepro
beerd. De dames van het eerste elftal
bleken haar sport nog degelijk onder
de knie te hebben. Zij zegevierden ten
minste met 71 over Strawberries 2.
Vooral de linkervleugel van Hermes
speelde prima. De doelpunten kwamen
van mej. Zomer (4), mej. Van Meizen,
mej. Gastelaars en mej. Oly.
Hoewel Hermes 2 (heren) lange tijd
met 21 voorstond, moest dit elfta!
toch met 32 het onderspit delven
tegen Hurley 2. 1'Istelle en Pottinga
scoorden ieder een fraai doelpunt
Hermes 3 (dames) kon het tegen
Amsterdam 5 niet bolwerken. Vooral
in de eerste helft waren de bezoek
sters veel sterker. De 4—0 zege was
dan ook volkomen verdiend.
De beide jeugdelftallen van Hermes
noteerden weer winst. De jongens hiel
den Strawberries b. er met 31 onder.
De goalgetters waren Maasland (2) en
Spetter. Tinie Planken, Tinie Weenink
(2) en Tinie Brakenhoff hielpen de
meisjes een 42 zege op Strawber
ries c bevechten. Als de Hermes-meis-
jes volgende week in Wormerveer
tegen Kraaien a gelijk spelen, dan mo
gen zij zich kampioen noemen.
In het gemeente-ziekenhuis werd
Vrijdag onder toezicht van de rege
ringsgedelegeerde dr Kerssemakers het
eindexamen afgenomen voor het diplo
ma Ziekenverpleging A. Het diploma
werd behaald door de dames L. Broers-
ma, M. Muste en E. Zomer. Geen der
candidaten werd afgewezen.
(43
De gedachte flitste door Gary's hoofd
dat het gezellig zou zijn wanneer Mara
meer bewegingsvrijheid had en ze in
hetzelfde gedeelte van het park kon
wandelen als hijzelf, maar die gedachte
werd onmiddellijk gevolgd door de over
weging dat 't verduiveld onaangenaam
zou zijn als haar bezoekjes dan zouden
samenvallen met die van Yhula! De
enige mogelijkheid zou dan zijn om aan
Yhula zacht maar dringend duidelijk te
maken dat de episode als geëindigd
moest worden beschouwd, maar hü had
niet veel zin om dat te doen. Je kon
met die inboorlingen nooit weten die
vonden diep en waren wraakzuchtig,
en in plaats van zijn blauwtje rustig
aanvaarden, zou ze wel eens kunnen
besluiten hem te laten boeten voor zijn
handelwijze tegenover haar. Da' werd
een heel andere situatie dan een vrien
delijk spijtig en onvermijdelijk afschein
het laatste ogenblik vóór zijn vertrek
een afscheid dat hij voor zichzelf al ha.t
gerepeteerd. „Yhula. mijn liefste, nel
duet mijn hart brekenkon ik js
maar met me meenemen! Maar dai is
onmogelijk- ik kan je niets aanbie
den en ik mag je niet uit deze w ielde
weghalen om je in de vuilste armoede
in een vreemd land te laten wegkwij
nen Zie je. mijn liefste, ik heb geen
werk, geen toekomst: ik leef van dat
gene wat mijn oom mij geeft, en hij zni
me onterven wanneer ik niet trouw
met de vrouw die hij voor me heef
uitgezocht Mara Denley Maai
wanneer ik haar goed en wel thuis het
afgeleverd, ben ik van plan haar milr
veranderde gevoelens mee te delen, en
door:
MARJORIE VERNON
mijn vader moet het ook weten, het
koste wat het wil. Dan zal ik eën goede
betrekking zoeken en op een goeie dag
Yhula, wie weet? Vergeet me
niet, lieveling...."
Ja dat tikje pathos was zeer overtui
gend. Dat zou hem wel veilig zonder
scènes of wrok uit El Araish Kunnen
laten vertrekken. Hij zou Yhula's held
blijven, en dat ongetwijfeld voor een
zeer lange tijd totdat ze eindelijk zou
inzien dat hij nooit zou terugkeren en
begrijpen dat dat ook nooit de be Joe
ling was geweest: maar tegen die tijd
deed het er niet meer toe wat ze dacht
of hoe boos ze was, omdat hij dan vei
lig in zijn ouwe Londen zou zuten.
,Ik denk dat het komt omdat nij juf
frouw Frask aardig vindt" De stem van
zijn verloofde onderbrak zijn gepeins
„ït> ieder geval is het toch wel aardig
van hem deze tochtjes voor ons te
arrangeren, vind je niet? Hij hoeft zich
daar toch niet druk over tf maken of
er zijn tijd mee te verdoen, hij heeft
toch al meer dan genoeg om handen"
„Hm Een echte aardige filantroop,
hè? spotte hij „Hemel- Ik wou dat ik
zijn geld had dan zou ik die hele
stad rood verven".
Mara voelde even een steek door haar
hart gaan. Ze reden net als Amid een
paar avonden tevorenlangs een Be-
douinenkamp. De leden waren bezig
met hun dieren en hur kookpotten, en
ze werden plotseling ten zeerste getrof
fen door de kleine heldere vuurtjes en
de zwarte tenten in het midden van de
wi'dernis.
„Geld is niet het enige. Gary", sprak
ze triest. „Kijk maar naar die mensen
wat hebben ze voor bezit? En toch
behoort de wereld hen. Ze verdoen hun
tijd niet met opgesloten in muffe kan
toren te trachten „een grote slag te
slaan", of om „dat contract vlak voor de
neus van Jansen weg te snaaien". Er
klonk iets smekends in haar stem. „En
waarom allemaal? Omdat de één een
duurdere auto en een feViter huis wil
hebben dan de ander niet omdat je
een groter huis of een duurdere auto
nodig hebt maar uit louter snobbis-
me om de toffe jongen te kunnen
spelen Naar mijn mening hebben deze
primitieve onontwikkelde lieden het bij
het rechte eind ze genieten van ieder
vuur, van de zondoorstoofde, verruk
kelijke dag, hebben geen zorgen of an
dere beletselen om gelukkig te zijn. En
in plaats van in het een of andere volle,
stinkende ongezonde nachtcafé te gaan
dansen en daar te veel te eten of te
drinken en over ae grootte van de ju
welen van hun vrouwen op te schep-
pei genieten zij gemeenschappelijk van
de sterren aan de hemel en kennen te
vredenheid en gemoedsrust onbeken
der: voor jouw „succesvolle zakenlie
den" of „rijke patsers".
„Hemeltje-lief, Mara!" Hij keerde zich
verbaasd naar haar toe. „Je wilt toch
niet in ernst beweren dat je de smerige
onbeschaafde leefwijze van deze zwer
vende Arabieren prefereert boven een
normaal bestaan in Londen, dat zo vol
is van vrolijkheid en plezier?"
„Ik geloof het wel," sprak ze lang
zaam. „Het is tenminste echt niet
leeg en hol en klein."
Cromer lachte laatdunkend.
„Op mijn woord, de woestijn-koorts,
of hoe die romantische schrijfsters dat
noemen, heeft je flink te pakken" zei
hij. „Maar dat hindert niet, dat slaan
we er wel weer uit als je goed en wel
thuis bent."
Mara staarde met gefronst voor
hoofd voor zich uit en ze gaf geen ant
woord. Het enige tehuis dat ze zou ken
nen wanneer ze terug was, zou een ar
moedig zolderkamertje temidden van
Londens schoorsteenpijpen zijn en
wat had ze daar aan, vroeg ze zich
bitter af? O, ze wist wel dat het leek
of ze haar bewering van straks, dat
geld er niet toe deed, tegensprak, maar
dat was niet zo. Om te beginnen was
het hier zo anders-, hier had je de zon
newarmte, kleuren, blauwe luchten en
schoonheid: het was niet zozeer de ar
moede die ze thuis vreesde, maar de
kleurloze saaiheid van haar bestaan De
vuile huizen, de grauwe straten, grau
we daken, grauwe rookHet was
ook waar, dat, als ze met Gary trouw
de, ze niet een hoop geld zou eisen
Maar in Engeland had men er toch een
bepaalde hoeveelheid van nodig om
zich aan die dodelijke onterende vuil
heid te kunnen onttrekken.
kl„e,in hu'sje met een minimaal
tuintje, of nog beter, een gemoderni-
fnnrt boerderijtje ergens buiten op het
land (maar daar zou Gary nooit zin
in hebben) waren haar ideaal Ze had
geen behoefte om „hogerop" te komen
of om bezit te vergaren; maar ook een'
klein huisje of zo'n boerderijtje vrager
een zeker inkomen, hoe bescheiden ook
warht»ry geen baan die °P hem
wachtte en voorzover ze wist eeen
vooruitzichten. Het verschil tn«»„
beiden lag hierin dan^Kïten be"
schelden bedrag nodig had enhll" «1
luk in eenvoudige gpnnecronf. ..ff.
tergeblei^n aV" Ehgeland waren ach-
kon overtuigen daf heTwtïe'geluk niet
ligt in theaters en cabarets
(Wordt vervolgd).
District West A:
le Klasse heren: Blauw Wit—Achillw
7—5. HOC—HHC 7—18, Concordia-
AHC 126, AttillaAalsmeer uitgesteld.
2e klasse heren A: Niloc 2—APGS
149, TonidoSp. Vereent 94 UD—
GVA 14—2, ZeeburgBHC 4—10.
2e klasse heren B: Vriendschap—To-
negido 18—1, IJmond—Rapiditas 5—12,
CatchersUnitas 89, Aalsmeer 2—
Turno 8—7.
le klasse dames: Blauw Wit—Sagitta
1—7, HOC—HHC 1—1, Concordia—BHC
52, Sp. Vereent—ADA 1—7.
2e klasse dames A: Volewijckers-
Achilles 3—1, Athleta—WVGV 5—1.
2e klasse dames B: GitaN. Niedorp
43. TonegidoVrone 21.
Afdeling Noord-Holland Zuid:
Heren: Bato—AVA 47.
Dames (besl.wedstrijd kampioensch.);
BeverwijkIJmond 2 1—1.
Afdeling Noord-Holland Noord:
le.klasse dames.B: D!Sr-AVA <AV^
kamp.), ZwaluwenBergen (Bergen
n.o, wegens autopech.
2e klasse dames B I: Koedijk—Ursem
0—6. SSV 2—AVA 2 0—2.
2e klasse dames B II: BKC—Vlug en
Vaardig 0—10 (V. en V. kamp.), DES-
TSV (TSV n.o. wegens ziekte).
Piet van de Pol heeft op wel zeer ge
makkelijke wijze zijn titel van Neder-
lands kampioen in het anker kadre 47-1
geprolongeerd. Zijn algemeen moyenne
was bijna dubbel zo veel als dat van
zijn tegenstanders. Bovendien won de
Rotterdammer al zijn partijen, terwijl
Kruythof, Sweering en Beekman de
andere twaalf punten broederlijk deel
den. In dit tournooi werd namelijk, daar
er slechts vier deelnemers waren, een
dubbele competitie gespeeld. Het eind
klassement luidt:
pnt. hA moy.
1. Van de Pol 12 110 15 78
2. Kruythof 4 51 8.42
3. Sweering 4 66 8.1*
4. Beekman 4 4 60 7.77
De uitslagen van de damwedstrijden,
welke Zaterdag en Zondag in de
derde ronde van het persoonlijk dam
kampioenschap van Nederland werden
gespeeld, luiden als volgt:
Dukel—Beers 2—0; Van Zuilekom
(R'dam)Keiler (A'dam) 1—1; W.
Roozenburg (R'dam)—Y. de Jong
(Velsen) 1—1; Sturmman (Schiedam)-
Laros (IJmuiden) 1—1; Bizot
(Zwaag)De Graag (Heusden) 1—fï
W. de Jong (Haarlem)Dukel (IJmui
den) 2—0; Bizot (Zwaag)—W. Roo
zenburg (R'dam) 1—1; W. de Jong
'Haarlem)Van Zuilekom (R'dam)
11; De Graag (Heusaen)—Keiler
(A'dam) 11; Laros (IJmuiden)—I».
de Jong (Velsen) 11.
(Advertentie, Ing.
Med-)
