i k "®e ^ram^e van Austerlitz" „DEPYRAMIDE" PRINSES JULIANATOREN „FLORA" Beurs-Café-Resiaurant SOESTER NATUURBAD? „DE OUDE VEILING" Een bijzondere verrassing voor onze abonné's! Leef duizend levens APELDOORN DOORN F RONDVAART ,,'T SPINNEWIEL" ROTTERDAM „ZOMERZORG" „VICTORIA" OP UW REIZEN Hotel-Café-Restaurant „&WOCL" BERG EN DAL MODERNE SPEELTUIN Gezelscbappen tot 1000 personen welkom BLOEMENVEILING Café-Restaurant Prima Consumptie, Lunch en Diner H F R AVENS en GRACHTEN REDERIJ P. KOOY UTRECHT bezoekt, Coolsingel 48 LEIDEN „ORANJE HOI EL" te DORDRECHT Kent U hei COMFORTABEL RESTAURANT Gewilde pleisterplaats voor jong en oud EEN PRIMA ADRES AMSTERDAM CAFÉ-RESTAURANT MET JttE KRAMT TER INTRODUCTIE lil .Mji Tl BOOR HIIET ILAITO) voor Uw kopie Koffie. Koffietafel, Lunch of Dmer Café-Restaurant I „DE MEERHOEK" AMSTERDAM (O.) MIDDENWEG 40-42 aan de hoofdverkeers- weg naar t Gooi Specialiteiten tegen matige prijzen in een intieme sfeer l Bezoekt de Uitspanning Êj& 't Schoonste landschap, 't verst verschiet W Aanschouwt men op de Pyramied. Kfï IS Tj Zoekt gij rust in bos en dreven E, *it-jagÉpLi 'T. )1 Vort vermoeiend arbeidsleven, f 1* Komt dan kleinen, komt dan groten, In 'I HOTEL VAN KOLFSCHOTEN 1 Telefoon Austerlitz 221 K.G. 3439 Hofe/-Ca/é-/?esfauranf Grote, moderne Kinderspeeltuin - Bos en heide De plaats van ontspanning - AUTO-RENBAAN Telefoon K 8805—253 met motorboot-scooters, dwaaltuin, lachspiegels, pony's enz. Uitstekende keuken Vraagt prospectus AMERoFOORToEWEG 35 - TELEF. 2951 Miniatuur Autoracebaan Motor bootskooters Uitzichttoren Dwaaltuin met Grot Spiegelzalen Mysterieus Huis Moderne Speeltuin Restaurant 600 personen - Prospectus op aanvraag Vrij parkeren Bij Uw bezoek aan de AALSMEERSE vindt U een prettige pleisterplaats in Café - Restaurant MARKTSTRAAT 19 Telef. K 2977-419 Prima verzorgde Lunches en Diners ONZE KOFFIE IS BEST! Telefoon K 3430-2252 XX XX A.N.W.B. K.N.M.V. AMSTERDAM door Duur dei vaart 1 uur Trijs f 1.25. Kinderen f 0.65 Gezelschappen reductie VRAAG PROSPECTUS .OKiN BIJ HET SPUI Telefoon 33810 (Speciale tarieven voor groepen oi'-'en van dagen) Als U natuurlijk even naar Café-Restaurant LEIDSCHEWEG 19 (2 minuten van het station) TELEFOON 21620 Aparte eetzaal Het adres voor zakenman en tourist Eigenaar: G. BAKX X X X Telefoon 29115 X X X PRIMA KEUKEN Zalen voor kleine en grote gezelschappen Café'Restaurant Teleloon zl444, 23324 K 1710 le zaak vanaf net station links Vrij parkeren direct t/o de zaak MIDDAG- en AVONDCONCERT door eerste klas orkesten Matige prijzen Voortreffelijke keuken Ingericht voor gezelschappen tot 250 personen. Speciale gezelschapstarieven Geillustreerde folders od aanvraag Onder dezelfde Directie joh. de Wittbrug - Telef. 4501 K 1850 Eigenaar H. J. KANIS Ideaal gelegen, te midden van het bos! Mooie terrassen Ruim parkeerterrein Maakt eens kennis met onze DINERS, speciaal voor gezelschappen Telef. K 2955—3156 (bij geen gehoor K 3404—4236) in is: Stalinlaan 1 (hoek Amsteldijk) Telefoon 27540 Aan onze diners wordt de grootste zorg besteed Eerste klas consumptie 0 - Toen zich dadelijk na de laatste wereldoorlog onder de brede lagen van het publiek een bijzondere reislust openbaarde, was dit niet meer dan een natuurlijke reactie. Vijf jaren lang had men als het ware op gesloten gezeten, waren de reismogelijkheden binnenslands uitermate beperkt en die om zich over de grenzen te begeVen vrijwel uitgesloten. Nu ging de veiligheidsklep open en velen trokken er op uit om de zinnen te verzetten, de geest te verrijken en de blik te verruimen. Zij, die veronderstelden dat dit slechts een tijdelijk verschijnsel zou zijn en dat de drang tot reizen weer spoedig zou zijn geluwd, zijn in deze veronderstelling gelogenstraft, want tot op dit ogenblik valt op het gebied van het tourisme nog altijd een stijgende lijn waar te nemen, wat mede in de hand is gewerkt door de steeds meer comfortabele wijze van vervoer. De Directie van de Verenigde Noord-Hollandse Dagbladen nu heeft gemeend de abonné's op haar diverse edities van dienst te kunnen zijn door aan deze opmerkelijke reislust, die in vele gevallen wordt gehandi capt door wat men noemt „een krappe portemonnaie" op prettige wijze tegemoet te komen. Zij heeft hiertoe in samenwerking met enkele Reis- bureaux een keur van reizen in binnen- en buitenland op stapel gezet, die tot in de puntjes worden verzorgd en waarvoor de tarieven des ondanks zo laag zijn gesteld, dat de gehele opzet inderdaad als een bij zondere service ten gerieve van de lezers mag worden beschouwd. Het doel, dat hiermede wordt beoogd, moge U duidelijk zijn; namelijk, de band tussen lezer en krant te verstevigen. Als zodanig ligt aan de organisatie uiteraard niet het maken van winst ten grondslag, doch dient hieraan slechts een propagandistische waarde te worden toegekend. Deze speciale uitgave wil U een bescheiden beeld geven van wat er in het a.s. zomerseizoen aan reizen geboden wordt en behelst tevens een invitatie om in te schrijven op een of meerdere van de genoemde trips. Ongetwijfeld zal dit tot de ervaring leiden, dat U hiermede het beste ge boden wordt tegen het minste geld. U kunt er namelijk van verzekerd zijn, dat deze z.g. „krantenreizen" zullen worden uitgevoerd met ervaren chauffeurs en prima materiaal en dat dit is vooral voor de buiten landse tochten van belang de reisleiding in deskundige handen zal worden gelegd. Voor het overige behoeft deze uitgave geen enkel commentaar. In af wachting wensen wij U bij voorbaat goede reis. Er zijn natuurlijk mensen die niet reizen. Dat zijn de lieden die zich ge lukkig achten binnen de beslotenheid van de vier wanden hunner woon kamer en die der vier muren van het kantoor of werkplaats waar ze hun brood verdienen. Wij willen niets kwaads van hen zeggen, omdat ieder mens tensotte zalig moet worden op zijn manier. Of we deze mensen moe ten benijden....? Ik geloof het niet. Hun leven ebt voort tussen kamer wanden, ze zien alleen het stukje hemel tussen hun woning en de fa briek, ze zien alleen de wolken, de bomen, de sloten en de hen omrin gende paar honderd of paar duizend vierkante meter. Voor hen blijft ge sloten, voorgoed en onverbiddelijk, de poort die uitzicht geeft op een geheel andere, nieuwe, vreemde, fantastische, verrukkelijke wereld. Zij blijven thuis. Zeker, het is daar goed, en warm, en vooral: veilig. Hun kan niets overkomen. Maar er is ook iets wat hun nooit overkomt. Dat is die god zalige huivering van het zich storten in een nieuwe wereld, die uitzicht biedt op ongekende vergezichten, nooit vermoede panorama's en de ver bijsterende pracht van zo menig ge deelte der wonderlijke planeet, die Aarde heet. In onze heel prille jeugd dromen Wij alleen maar. En die dromen zijn reizen. Wij blijven dicht bij huis, maar in gedachten, onbewust, rijden we te paard over de bolle wolken die de meeste dagen over de lage landen koersen. We gaan scheep in een glan zende schelp, of maken eindeloze tochten in een. uit riet gevlochten bootje, op een dapper ros dat in wer kelijkheid alleen maar een onbehol werd gesteld. Maar de dag kwam dat ik voor het eerst de grenzen van Hol land achter me liet en die andere, nieuwe, vreemde wereld ging zien. Ik heb er geen spijt van gehad en ik zal die ook nooit krijgen. Alleen... er is een gevaar aan dat reizen ver bonden. Begint men er aan, dan is het moeilijk om weer tot rust te komen. De reislust blijft eenmaal in Uw voe ten, Uw handen en vooral: in Uw hart Ge hebt het eenmaal gezien.... en ge wilt er meer van zien. Ik weet nog goed dat ik voor het eerst in Aken was en me daar ver baasde over de schoonheid van de Dom en andere Gothische oudheden. Iemand zei me toen: „Ja, het is mooi, maar dan moet je Berlijn zien! Dat is mooier." Ik zag Berlijn (in de dagen dat het nog geen ruïne was) en het was over weldigend op Unter den Linden eD Kurfiirstendamm, Totdat een collega van me zei: „Het is niets vergeleken bij Praag. Dat is pas iets!" Een jaar later stond ik op de Wen- zelzplatz in Praag. Ik bezocht het we reldberoemde Hradszin, 't historische paleis van de koningen en keizers van Bohemen, en ik liet m'n ogen dronken worden aan de pracht van de oude stadsgedeelten. Ik was daar werkelijk in het Parijs van het Oosten. Maar de laatste avond zei mij een oude, grijze journalist van de Neue Zürcher Zei- tung, dat Praag wel schoon was, maar Budapest schoner. Veel schoner! Nu wacht ik op deviezen voor Bu dapest! Als men zegt dat reizen een der kostelijkste gaven van het leven is, dan heeft dat niets te maken met re clame voor een bepaald reisbureau, met propaganda voor een spoorweg maatschappij of voor het bevorderen van het een of andere vreemdelingen verkeer. Er zijn weinig dingen in het leven die zoveel waard zijn als rei zen, en het zou mij niet moeilijk val len deze uitspraak te motiveren met honderd motieven en argumenten. pen houten hobbelpaard is, of op een ongeschilderd plar.kje met vier wie len er onder, dat we zien als de snelste race-;.uto, die ons van land to land, van het ene wonder naar het andere voert. Dat is in de jaren dat we bezig zijn mens te worden. Daarna reizen, we weer op een andere manier. Dan reizen we mjt onze boeken. Wie ging niet scheep met schipper Bontekoe? Wie voer niet mee in de hulken waarmee eens, vier eeuwen geleden, Colombus, de grote zoon van Genua,, de sprong over de Oceaan waagde. Wij waren er bij, wij waren een der mannen van de Pinto, de Nina en de Santa Maria. Wie reisde niet, aan de hand van Karl May, van Oost naar West en van Noord naar Zuid door het geheimzin nige Oosten en verre Westen? Wie was niet een der mannw die met Heemskerck en Barentsz de Noord oostelijke doorvaart zochten en op Nova Zembla, dat gevloekte oord, te recht kwamen? En wie van ons, die de krant lezen, reisde niet mee met mannen als Lindbergh, Parmentier of een dier andere super-wereldreizigers? Al die reizen maakte ik mee. Ik was er zélf bijzij het in gedach ten. Zij het met een behoorlijke dosis heimelijke jaloezie, omdat zij gingen en ik moest thuisblijven. En al heel jong wist ik dat ik het uiterste in het werk zou stellen om iets meer te zien te krijgen van de wereld dan de modderige oevers van het Haring vliet, de Dijk van Den Helder en de Coolsingel in Rotterdam (waar m'n tante een parapluiewinkeltje had en Wuar we iedere vacantie heengingen). De voorzienigheid wilde dat ik die kans kreeg. Ik moest lang wachten, zó lang dat m'n geduld (beter ge zegd; m'n ongeduld) op zware proef Maar de Intelligente lezer weet het wel en als hij het niet weet zal hij het vermoeden. Wie van U voelt in zijn hart niet branden de lust die hem drijft tot het eeuwig avontuur: de wereld zien? Koolvelden zijn mooi, maar de prairies van Noord-Amerika zijn ènders. Onze kanalen zijn karak teristiek. Maar de fjorden in Noor wegen en de kleine bergketen in de Alpen zijn ènders. Onze duinen zijn lieflijk en schilderachtig, maar de Ar dennen, de Alpen en de Jura zijn ènders. De wateren van het IJssel- meer zijn, als de laatste stralen van de zon er in wegsmeulen, van een in drukwekkende schoonheid. Maar het Meer van Lugano, de Rijn bij Coblenz en de Middellandse Zee zijn ènders. Het is niét een conditio sine qua non, een absolute noodzakelijkheid, dat n.en naar het buitenland trekt om een andere, nieuwe wereld te zien. Ook een andere provincie, een andere stad is al anders. Maar het is nu eenmaal nodig dat een "mens soms andere lucht inademt, andere gezich ten ziet, andere stemmen hoort. Hij zal er rijker, wijzer en dus ook ge lukkiger door worden. WH Hollanders behoren tot een volk dat het reizen diep in het hart ver ankerd ligt. We waren een der eerste westerse volken, die de zeven zeeën opzwakten. Waarom we dat deden? Deels om roem en rijkdom te verga ren, voor een belangrijk deel echter ook omdat we het moésten doen. We wilden wel eens een keer achter die horizon kijken, we wilden wel eens weten waar de zon opging en onder ging. En waar spoelde al dat Oceaan water tenslotte uit? Het was een vreemde, onbewuste drang, maar hef tig en onweerstaanbaar. En goeddeels deden ze het, onze voorvaderen, die sneller en beter konden reizen dan Spanjolen en Portugezen samen, om dat ze doodgewoon niet anders kon den. (Zie vervolg binnenblad). In 's-Hertogenbosch vormt de Sint Jans-kathedraal een grote bezienswaardigheid.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 7