Pinay gebruikt
ten algemenen
De Gedoemde
zijn populariteit
Philip moderniseert het Britse hof
Deharingtrek
begint
„Comics" en verkiezingsstrijd in Amerika
Staatslening van zeven milliard wordt
de grote krachtproef
Frisse wind waait door Buck House
Candidaten voor het presidentschap
mogen invloed niet onderschatten
Prijsverhogingen worden
niet meer geaccepteerd
Öns kort verhaal
Grootste passagiersschip der V.S. bijna gereed
Whisky voor de koning
De avonturen van
Dr Rex Wamer
(Van onze correspondent te Parijs)
jJJEX constateert op het ogenblik in Frankrijk een heel wonderlijk feit, namelijk
nnini^ mul1ster-president Antoine Pinay door het grootste gedeelte van de
karoerl-eden met bijzonder veel wantrouwen in zijn handelingen
i<, Ïjvolgd, V,J' grootste gedeelte van de Franse onderdanen hem juist
nun volle vertrouwen hebben geschonken. De verkiezingen, die dezer dagen in
gebied van de Loire zijn gehouden hebben dit nog eens duidelijk bewezen,
i ho Si de politiek van de heer Pinay het duidelijkste ondersteunde,
benaaide een wel bijzonder flatteuze overwinning. De partij van generaal De
oauile verloor echter niet minder dan twee derde van het bij de vorige ver
kiezingen behaalde aantal stemmen.
2^0ALS men weet is de politiek van
Pinay gebaseerd op de verdediging
van de franc. Deze munt verloor in
slechts dertig jaar tijds niet minder dan
99 van zijn waarde. (Wie in 1920 8000
francs per jaar verdiende leefde beter
dan iemand die nu 800.000 francs in
komsten heeft). Niemand in Frankrijk
dacht dat het mogelijk was deze steeds
doorgaande daling te doen stoppen.
Tot Pinay kwam en zei, dat dat stoppen
van die waardevermindering van de
franc, die iedere Fransman bijna dage
lijks aan den lijve ondervond, nu juist
het enige doel van zijn politiek was. En
hij ging heel rustigjes zijn gang, waarbij
hij vooral fel becritiseerd werd door
de vele staatslieden die het voor hem
geprobeerd hadden.
Prijzen nauwelijks gezakt.
\Y/AAR zit hem die populariteit van de
heer Pinay nu in. Hoe komt het dat hij
sinds Poincaré de geliefdste minister
president van Frankrijk is? Heeft zijn
prijsverlagingsoffensief dan zulke goede
resultaten gehad? Laten we objectief
mogen vaststellen, dat de Parisienne,
die 's morgens met haar net naar de
markt gaat om haar inkopen te doen
van die „baisse" nog maar heel weinig
merkt. Enkele producten zijn een paar
franken goedkoper geworden, maar in
haar huishoudgeld merkt ze dat toch
nog maar bitter weinig.
Dat de geneesmiddelen drie procent
goedkoper zijn geworden, dat de prijs
van de banden vijf procent gezakt is,
dat is heel aardig maar in het dagelijks
leven merk je daar niet zoveel van.
Maar het succes van Pinay is niet zo
zeer een financiële overwinning als
wel een psychologische zaak. De Fran
sen, die tot een paar maanden geleden
geleerd hadden niet meer te proteste
ren, wanneer bepaalde prijzen weer
eens verhoogd waren, bekijken de prijs
kaartjes in de winkels en op de markt
nu met bijzonder veel wantrouwen.
En wee het gebeente van de winkelier,
die het durft een bepaald artikel duur
der dan een maand geleden te verko
pen! Hü wordt in het openbaar, vaak in
de krant aan de kaak gesteld en hij is er
zeker van een groot gedeelte van zijn
klanten te verliezen. De mensen accep
teren gewoonweg geen prijsverhogingen
meer en de winkels, die werkelijk hun
best doen om het streven van Pinay te
ondersteunen, lokken de klanten van de
meer sceptische collega's naar zich toe.
Het is niet onwaarschijnlijk dat Pinay
de neiging tot verlaging van de prijzen
een nieuwe zet in de goede richting zal
geven. Namelijk door zelf het goede
voorbeeld te geven.
In Frankrijk is de staat de grootste
werkgever geworden. Die staat produ
ceert een belangrijk gedeelte van de za-
MIJN beste vriend Karei Mees is voor
iV1 een dubbeltje geboren. En dan wordt
je volgens Koos Speenhoff nooit een
kwartje. Doch er zijn mensen, die dit
accepteren als een voldongen feit, om
dezelfde reden waarom ik me ermee
verenigd heb, een man te zijn. Er zijn
nu eenmaal wetten.
Doch Karei Mees nogmaals: mijn
beste vriend en ik wil niets slechts
van hem zeggen hoopte nog elke
dag, dat de machine, die menselijke
munten slaat, in zijn geval een ver-
g/Ssin« zou begaan en n ais kwartje
zou afleveren, om in de beeldspraak te
blijven. Karei Mees was lokettist bij
de spoorwegen. Hier rook hij zo ver
telde hij vaak de geur van de vrij
heid, die achter gindse spoorbomen lag.
Doch het was volgens mij de geur van
slechte koffie, die een dikke werkster
voor het kantoorpersoneel van het klei
ne station waar Karei werkte, brouwde
in een vertrek, dat naast de loketten-
ruimte gelegen was. 's Avonds, zo wist
ik placnt de goede Karei uit zijn dak
venster te staren: ver over de huizen
van het stadje. Dan dacht hij dat de
duiventil van zijn buurman, de heer
Boender, een dekhut was en de droog
lijn van zijn overbuurvrouw Schaap de
streep van de evenaar, die beefde in het
daverende licht van de tropenzon. Als
hij aan zijn loket een kaartje voor Rot
terdam verkocht, keek hij de betreffen
de klant van de N.S. kameraadschappe
lijk aan, als wilde hij zeggen: „Ja man,
daar weten we van, hè?" Maar de mun-
termaebine had Karei nu eenmaal als
dubbeltje in de circulatie gegeven.
TOTDATOch ja, daar staat het.
Dat éne woordje: totdat.... Het is
als een zwaardhouw. In zijn zes letter
tjes bepaalt het 't leven van millioenen
dubbeltjes en kwartjes over de gehele
wereld. Het valt als een bom in ons
rustig kabbelende leven. „Totdat.
Ook voor Karei Mees kwam het „tot
dat". Even abrupt en absoluut als iede
re grote kentering.
Ik had het verwacht, laat ik u dat
zeggen. Karei Mees was lichamelijk
niet geheel in orde. Hij mocht dan in
ziin dromen constellations over de woes
tijnen en oceanen vliegen, achter zijn
loket mocht hij dan met Scott naar de
Noordpool trekken: in werkelijkheid
was Karei Mees een zwak wezen, zon
der enige lichamelijke weerstand. Al de
g g ken, die men in het dagelijks leven
f .11 moet betalen: cigaretten, electriciteit,
ff I J T f-J kolen, voorts auto's, enz. Wanneer het
i nu eens mogelijk zou zijn de cigaretten
in Frankrijk bijvoorbeeld tien francs
in prijs te laten zakken, de electriciteit
goedkoper te leveren, de kolen minder
duur te maken, dan zou het best kunnen
dat dit voorbeeld navolging zou heb
ben. Maar wanneer de staat zijn pro
ducten goedkoper gaat maken dan komt
er minder geld in de staatskas, die dan
niet meer sluitend is.
De lening.
\7ANDAAR dat Pinay's politiek op drie
pilaren steunt: verdediging van de
franc, prijsverlaging en het lanceren
van een grote staatslening. Wanneer het
geld steeds in waarde zakt dan is na
tuurlijk niemand zo dom zijn geld aan
de staat te lenen. De duizend francs, die
een goedgelovige Parijzenaar in 1946
aan zijn regering leende, zijn nu nog
net drie honderd francs waard. Dus had
een normale staatslening tot vóór Pinay
geen schijn van kans meer. Daar trapte
niemand meer in, om het eens populair
te zeggen. Maar Pinay wil niet minder
dan zeven milliard van het Franse volk
gaan lenen. Met dat geld moet hij na
melijk zijn staatsbudget sluitend maken.
Het feit dat hij niet begonnen is met
de belastingen te verhogen zoals al
zijn voorgangers gewend waren is
alleen te verklaren, wanneer men weet
dat het schrikbarende verschil tussen
inkomsten en uitgaven door die lening
gedekt moet worden. Hoe wil monsieur
Pinay dat klaarspelen? In de eerste
plaats wil hij gebruik maken van zijn
populariteit en van het vertrouwen, dat
men in hem stelt. Dan wil hij die lening
binden aan de waarde van het goud.
Wanneer iemand 500.000 francs aan de
staat zou lenen op een moment, dat het
goud op de vrije markt ongeveer 500.000
francs waard is, zou hij over drie jaar,
wanneer de prijs van het goud verdub
beld is. een tegoed van een millioen bij
de staat hebben. Waardoor men dus niet
bang behoeft te zijn, dat een eventueel
waardeverlies van de franc nadelige ge
volgen op de waarde van het uitge
leende geld kan hebben. De politiek van
Pinay wordt vooral door de linkse par
tijen aangevallen. Zij zeggen dat de
minister-president voor de bezittende
klassen werkt, maar dit doet ten nadele
van de arbeiders. Het is inderdaad een
feit, dat hij de credieten voor de wo
ningbouw en voor het onderwijs ver
laagd heeft. Maar niets bewijst thans
nog, dat het waar is dat Antoine Pinay
inderdaad een uitgesproken rechtse
staatsman is. De maatregelen, die hij
tot nu toe genomen heeft, zijn in ieder
geval in het voordeel gebleken van heel
het Franse volk.
Op 20 Mei begint de grote trek van
de haringloggers naar de visgronden in
de omgeving van de Shetland-eilanden.
Honderd en twaalf Nederlandse sche
pen zullen aan deze jaarlijkse jacht op
de groene haring deelnemen. De ver
wachting is dat het ook dit jaar weer
een goede vangst zal worden en dat
de afzet weer, dank zij grote exportmo
gelijkheden, zeer lonend zal zijn.
Uit de in de kaart opgenomen cijfers
blijkt hoezeer de haringvisserij na de
oorlog eeh millioenenbedrijf is gewor
den. Vorig jaar heeft het Departement
van Landbouw, Visserij en Voedsel
voorziening de betekenis van dit be
drijf als nationaal bedrijf extra gestipu
leerd, door de haring als exportartikel
meer op de voorgrond te plaatsen. Het
gevolg hiervan is geweest, dat de
vangsten en voorraden ruime afzet
vonden, en aan het eind van deze af-
zetperiode zelfs kon worden gespro
ken van een tekort. Deze situatie draagt
er toe bij om de strijd van de Vlaar-
dinger. Scheveningse, Katwijker en
IJmuider haringvissers aan het begin
van dit nieuwe seizoen extra aantrek
kelijk te maken.
Behalve van de omzetcijfers, geeft
bovenstaande kaart ook nog een duide
lijk beeld van het verloop der vangst
plaatsen der Hollandse Nieuwen.
In de komende maanden richt de
trek zich geleidelijk meer Zuidelijk
totdat in het najaar de haring in Het
Kanaal wordt gevangen.
Voor het gerechtshof te Versailles
is het grote vierduisteringsproces
van d'Arras begonnen. De vrouw
van de beklaagde, de Reey, volgt
net aandacht het voorlezen van
de acte van beschuldiging
jaren, dat wij vriend waren, kende ik
zijn klachten over een voortdurend
fluiten in de oren. Zijn uitpuilende
ogen, die me vaak ergerden, vormden
er temeer een bewijs voor, dat Karei
Mees niet geheel in orde was. Voora*
als mijn vriend vermoeid was, scheen
het alsof zijn ogen zó naar buiten zou
den vallen. Een eng gezicht.
Het was mij bekend, dat hij met de
klachten over het scherpe gefluit in zijn
oren en de kikkerogen, alle plaatselijke
artsen had lastig gevallen en evenzeer
was het mij duidelijk, dat geen der ge
neesheren had kunnen of durven zeg
gen wat Karei nu precies mankeerde.
Ze mompelden wat over allergische
aandoening en meer van dat gedoe,
doch mijn vriend werd nooit verlost
van het gefluit en de ogen.
En nu komt het: „totdat...." In de
vorm van de jonge dokter Vellemans,
die sedert enige weken een practijk in
ons stadje bedreef.
Karei vertelde het me op een mooie
lente-avond en ik begreep hem. Als
dubbeltje. Karei was reeds bij Velle
mans geweest toen deze nog geen gor
dijnen voor zijn ramen had. ivlijn vriend
was minutieus onderzocht, beklopt, be
tast en gemeten en tenslotte had Velle
mans ernstig het hoofd geschud. „Het
is vreselijk, meneer Mees, maar ik moet
het u zeggen, dat u nog hoogstens een
half jaar te leven hebt. Dat gefluit doet
u de das omKarei was er wonder
lijk genoeg niet van geschrokken. „Ik
wist 't wel," zei hij nogal opgewekt. En
hij voegde er zelfs vrolijk aan toe:
„Maar nu ga ik dat half jaar leven
ook genieten! Reken daarop! Ik heb een
aardig spaarpotje en daar blijft geen
cent van over. Geen cent."
Dat kun je als dubbeltje niet doen,
begrijpende lezer. Doch het grote „tot
datwas gevallen. „Misschien...."
dacht ik.
j/AREL MEES nam geen halve maat-
regelen. De volgende ochtend stapte
hij resoluut naar zijn directe chef en
kondigde deze aan, dat hij (de chef) een
opgewarmde kalfskop was, die uitge
beend en wel bij geen enkele slager een
stuiver zou opbrengen. De man was bo
vendien een gemenerik, slechts geëven
aard door verschillende zijner superi
euren, die deze zelfde dag ook nog het
nodige van Karei Mees te horen zouden
krijgen. En dat gebeurde. De heer Peen,
hoofd van de afdeling personeel werd
voor stomme kannibaal uitgekreten en
mejuffrouw Korrel, zijn taaie secreta
resse werd ervan beticht, van het gan
zenbord te zijn weggelopen.
Karei Mèes nam ontslag. Men had het
hem trouwens reeds viermaal aange
zegd. Hij kocht drie nieuwe costuums,
zeven paar schoenen (voor elke maand
eén paar en eén paar voor in de kist),
27 paar sokken, een gloednieuwe auto
met acht cylinders onder de motorkap.
Hij zegde zijn kosthuis op, na zijn hos
pita te hebben medegedeeld, dat ze een
aftandse baviaan was en toen vertrok
hij. Zijn laatste bezoek in ons stadje
gold de heer Wabbelaar, de plaatselijke
kleermaker, die Karei een dertigtal
overhemden zou aanmeten.
En mijn vriend Karei Mees, die voor
een dubbeltje geboren was. zou een half
jaar lang als een kwartje hebben ge
leefd, als niet wederom een „totdat.."
in zijn leven was gevallen. Wabbelaar
was de oorzaak. De man had zakelijk
gevraagd: „Welke maat boord hebt u?"
Meteen had hij een meetlint voor de
lag gehaald en geconstateerd: „Ik zie
t al. maat zestien!"
„Dat is te groot!' Klaagde daarop Ka-
rel. die dat laatste halve jaar graag
goed voor de dag wou komen. „Ik heb
altijd maat vijftien!" Hierop had Wab
belaar geantwoord: „U moet 't zelf we
ten, meneer, Maar als u te nauwe
boorden draagt krijgt u straks uitpui
lende ogen en een scherp gefluit in uw
oren
TOM KOOPMAN
Amerika's grootste passagiersschip „United States", dat in Newport-News
(Virginia) in dok ligt, is bijna gereed. Het schip, dat een bemanning krijgt
van 1000 koppen, kan 2000 passagiers vervoeren. Binnenkort zal de eerste
proefvaart plaats vinden.
(Van onze correspondent te Londen)
jVONINGIN Elizabeth en haar gemaal, de Hertog van Edinburgh, hebben hun
intrek genomen in Buckingham ralace. Terwijl zü sinds Pasen tijdelijk in
Windsor Castte vertoefden, heeft in Londen de grote verhuizing plaats gehad
van hun moderne woning Clarence House naar het statige, ouderwetse „Buck
House", zoals het Paleis door de Londenaren genoemd wordt. De Konlngln-
moeder en prinses Margaret zullen nog enige tijd In het paleis blijven wonen,
maar dan zal ook voor hen de tijd van verhuizen aanbreken. Zij zullen straks
baar intrek nemen in het nabije Clarence House, waar Elizabeth en Philip ruim
vier jaar gewoond hebben.
HE HERTOG van Edinburgh, die Cla
rence House tot een der modernste
woningen in Londen gemaakt had,
door de installatie van allerlei werk-
besparende electrische „Gadgets", laat
zijn vernuftige ideeën thans de vrije
loop in het antieke Buckingham Pa
lace. Een der eerste moderniseringen,
die thans worden aangebracht, is de
installatie van een telefoonsysteem,
zodat het personeel minder door de
eindeloze gangen hoeft te lopen. In zijn
werkkamer heeft de Hertog o.a. een
grote opklapbare extra tafel gecon
strueerd, die electrisch in de muur
kan verdwijnen. De uiterst moderne
bioscoopinstallatie in Clarence House
wordt naar Buckingham Palace over
gebracht. Binnenkort zullen de ouder
wetse liften in Buckingham Palace
door nieuwe vervangen worden.
Dit zijn echter niet de enige veran
deringen die Philip op zijn programma
heeft staan. Hij heeft namelijk ook
reeds om een uitvoerig rapport ge
vraagd over de bezigheden van al het
hofpersoneel en van alle functionaris
sen, die in het paleis werkzaam zijn.
Tevens bestudeert hij alle bijzonder
heden van de stijve hof-etiquette, om
Jn de strjjd om het presidentschap van de Verenigde Staten schijnt het ogenblik
nabij gekomen, dat een machtig wapen voor de beïnvloeding van de openbare
mening op de voorgrond kan treden: de „comics', de populaire beeldverhalen,
waarvan de helden min of meer openlijk partij kiezen voor de democratische
„ezel" of de republikeinse „olifant Zowel Taft als Eisenhower, Kefauver of
Ilarriman moeten bü de berekening van hun kansen wel degelijk rekening hou
den met de getekende figuren, die men in Europa nauwelijks au serieux kan
nemen, maar die in de Verenigde Staten een geweldige macht hebben, die geen
enkele politicus mag onderschatten, als hij op de instemming van de breedste
kringen van het volk rekent. Negentienhonderd dagbladen met zeventig millioen
lezers publiceren comics. Alleen de „New York Times" weigert haar ernstige
kolommen voor deze Amerikaanse specialiteit open te stellen. Geen enkele open
bare campagne van enige betekenis zou zonder deze beeldverhalen denkbaar
zijn, die overigens hun naam slechts gedeeltelijk verdienen, daar ze zeker niet
altijd grappige dingen tot onderwerp hebben. Ook de regering versmaadt het
niet van tijd tot tijd van dit middel gebruik te maken, om bepaalde nationale
problemen begrijpelijk te maken.
een. gezonde medische voorlichting heeft
bijgebracht.
DEHALVE deze imaginaire dokter zijn
D er nog heel veel populaire helden van
comics. Annie, het weeskind, de detec
tive Dick Tracy, de bekoorlijke Blon-
7IJn de comics werkelijk een een mid
del om de lezers dom te houden, zo
als de tegenstanders beweren? In ieder
geval staat vast, dat ze een buitenge- die. de sportman Joe Palooka en Li '1
ttTAnn viit1/\/,/n 1% j-i 1-. W -A i A LnOV lrlolWO A Knoo'' /L <|,/\1
woon grote invloed hebben en niet al- Abner, „kleine Abner
leen in de dagen van de verkiezings- meest populaire figuur
strijd wordt dit duidelijk. Ook een arts,
die zich achter het pseudoniem Dal
Curtis verschuilt, heeft dii ingezien,
toen hij verklaarde, dat niets beters dan
een beeldverhaal in de krant ertoe kan
bijdragen het misverstand tussen artsen
en patiënten te doen verdwijnen, door
betere voorlichting der zieken over me
dische kwesties. Dr Dal Curtis heeft dus
een imaginaire figuur geschapen. Dr
Rex Wamer genaamd, wiens leven en
werkzaamheden naar ontwerpen van
Dal Curtis door twee beroepstekenaars,
Marvin Bradley en Frank Edgington,
getekend worden. De avonturen van de
dokter houden nu al sinds twee en een
half jaar de aandacht van de lezers
wakker en daar deze comics in 235
Amerikaanse kranten verschenen zijn,
kan Dal Curtis er zich wel op beroe
men, dat hij minstens 27 millioen men
sen zijn bijzondere opvattingen omtrent
die wel de
is. Millioenen
lezers hebben de avonturen van deze
..helden" verslonden en volgen ze nog
steeds met onverminderde belangstel
ling. En het zijn geenszins de armen van
geest, de analphabeten van de twintig
ste eeuw, die het lezen verleerd hebben
en alleen nog maar door aanschouwe
lijke voorstelling bezig gehouden kun
nen worden. Onder de uitgesproken
liefhebbers van de comics bevindt zich
o.a. een schrijver van rang, John Stein-
beck, en de Prinses, tegenwoordig Ko
ningin Elisabeth. De comics worden
blijkbaar ook met de grootste aandacht
gelezen. Toen de detective Dick Tracy
zich eens een luxe auto aanschafte, kwa
men er op de redacties duizenden brie
ven binnen, waarin verontwaardigde
lezers vroegen hoe een ambtenaar van
de federale politie zich een dergelijke
luxe kon veroorloven. Moest men daar
uit opmaken, dat hij zich liet omkopen?
De volgende comics moesten ter ge
ruststelling van het verontwaardigde
publiek mededelen, dat Dick Tracy een
eigen vermogen bezat, dat alleen tot nu
toe niet ter sprake gekomen was.
^OG groter was de opwinding, toen een
van de bekendste comics-tekenaars,
Al Capp, besloot zijn held Li '1 Abner
de haven van het huwelijk te laten bin
nenlopen. Een groot blad verkaarde,
dat dit een „onbegrijpelijke gebeurtenis"
was. In ieder geval betekende het een
verrassing voor millioenen lezers, die
sinds 18 jaar zo lang leeft de imagi
naire figuur van Al Capp reeds de
verbazingwekkende avonturen volgen
van deze blijkbaar met eeuwige jeugd
begenadigde jonge man, die al die tijd
alle pogingen van de schone „vamp"
Daisy Mae om hem te bewegen met
haar te trouwen, verijdeld heeft. Ieder
een was ervan overtuigd dat zij hierin
na zoveel mislukte pogingen, nooit zou
slagen. Des te groter was de bevreem
ding, toen de tekenaar, die er blij*.„aar
genoeg van had gekregen, aanstalten
maakte van Li '1 Abner een echtgenoot
te maken. De lezers vroegen zich af
waarvan deze jonge man, die nooit ge
werkt had, eigenlijk wilde leven en de
kosten van een huishouden bestrijden.
En of hij kinderen zou krijgen? Zeker
zal Li '1 Abner nog lang leven en avon
turen beleven, of hij nu getrouwd is of
niet, want zijn vader Al Capp, is een
goede zakenman! Li '1 Abner's verhalen
verschijnen in 400 kranten en brengen
de tekenaar per jaar 200.000 dollar op.
Daarvan staat Capp aan zijn twee me
dewerkers, Walter Johnson en Andy
Amato, die de achtergronden en de li
chamen tekenen, een tiende gedeelte af*
h(j zelf tekent alleen de hoofden. Maai
de uitvinder van Li '1 Abner en do vamp
haalt nog meer winst uit zijn scheppin
gen door de verkoop van Li '1 Abner-
limonade en Daisy Mae-blouses.
Boosaardige tongen betichten Al Capp
ervan, dat hij de twee eindelijk met el
kaar wil laten trouwen, maar, dat hij
ze tijdens de eigenlijke verkiezings
strijd op de huwelijksreis wil sturen,
om Li '1 Abner in de strijd neutraal te
laten blijven. In ieder geval staat de
sympathie van millioenen op het spel!
te zien in hoeverre die eventueel ver
eenvoudigd kan worden. Philip tracht
het hof niet alleen technisch te moder
niseren, maar bovendien alle ouder
wetse en overbodige omhaal overboord
te gooien en er een meer menselijke
sfeer te scheppen.
Verspilling
QMSTREEKS Pasen, toen het Hof
tijdelijk naar Windsor verhuisde,
begon de practische Philip zich af te
vragen, of de grote staf personeel daar
wel noodzakelijk was. Tot zijn verba
zing ontdekte de Hertog, dat er in
Windsor Castle een staf van 120 man
personeel aanwezig was ten behoeve
van zes personen, n.1. koningin Eliza
beth, de koningin-moeder, prinses Mar
garet, hijzelf en de kleine prins Char
les en prinses Anne. Tot deze 120 be
hoorden o.a. vijf kameniers, twee
valets, drie gouvernantes, vijf pages,
tien lakeien, vijf chauffeurs, veertig
dienstboden, drie detectives en twintig
politieagenten. Philip opperde het
idee, dat het personeel in Windsor
best gehalveerd kon worden, maar er
werd haastig aangetoond, dat alle 120
onmisbaar waren en dat ieder een
speciale functie had!
In Buckingham Palace is uiteraard
een nog veel grotere staf aanwezig.
Het personeel daar bestaat uit 230 per
sonen, hetgeen niet mis is, al zijn er
dan ook 690 kamers en tienduizend
stukken meubilairMaar de voort
varende Philip heeft reeds ontdekt, dat
er van die 230 man personeel, feitelijk
niet meer dan twee dozijn ten dienste
staan van de koninklijke familie. De
rest bedient de hogere functionarissen
van het hof.
Philip's practische aard zal ongetwij-
feld ook een aantal onnodige uitgaven
van de hofhouding overwegen, hoewel
koning George VI destijds al grote be
zuinigingen had ingevoerd. Het meest
markante voorbeeld van onnodige uit
gaven werd echter wel ontdekt door
een speciaal comité, dat hiermee belast
werd in opdracht van de oude koning
George V. Laatstgenoemde vorst had
zich eens afgevraagd, waarom er altijd
een fles whisky in de koninklijke
slaapkamer stond. Het comité ontdek
te. dat er elke avond een nieuwe fles
whisky werd neergezet. De volgende
ochtend werd de onaangeroerde fles
v/eer weggehaald en 's avonds vervan
gen door een nieuwe. Het bleek toen,
dat enige leden van het personeel op
deze wijze 365 flessen whisky per jaar
„versierden" en dat deze gewoonte
reeds honderd jaar in stand werd ge
houden! De fles whisky was oorspron
kelijk een eeuw geleden door een
dokter voorgeschreven, toen koningin
Victoria een keer zwaar verkouden
was!
Een imposante foto vin een groep
Meteor straaljagers, rechtstandig
omhoogvliegend bovdt het Suez-
kanaal.