Jacques Faih en de Bolero
IVOROL
9
Zoek de
letters
Muiabile Semper
UctoA i^xoAl en
iftel
o
CL
Puzzle met
tekening
Zon en strand
wachten
m
Opletten de boodschap
DE BRUILOFT
'M
ZATERDAG 17 MEI 19152
VULLEN wij er ditmaal eens een echte
Vrouwenpraat van maken? Ik heb
mij laten vertellen, dat de mannen óók
nogal eens een oogje aan deze kolom
wagen, en zich zelfs vermeten daar
commentaar op te leveren. Nu, dat zal
hun vandaag niet glad zitten, want wij
zullen hen heerlijk op vrouwenmanier
de deur uitbabbelen. Wij hebben hen
nu eens helemaal niet nodig, en zij
zullen vanzelf het nieuwsgierig hoofd
om de hoek van de deur wel weer in-
trekken, als zij bemerken, waarover
wij het zo druk hebben:
Jurken. Zo maar gewoon jurken. En
misschien hoedjes. Waarschijnlijk ook
nog schoenen. Enfin, de hele zichtbare
garderobe. De onzichtbare, met de
onderjurk te beginnen, laten wij in het
publiek maar discreet buiten beschou
wing. Het zint ons maar half en min
der, dat onze dessous-tjes tegenwoordig
zo maar open en bloot dagelijks in de
kranten verschijnen. Waartoe bijvoor
beeld die hausse in b.h. advertenties
dient verklaart Saskia niet te begrij
pen. Het aanbod lijkt wel wat over
dreven in verhouding tot de vraag
of voldoen die coquette en indiscrete
plaatjes misschien aan een andere, niet
bij uitstek vrouwelijke behoefte?
Wij zullen het punt onbeslist laten en
ons maar in het nette bezighouden met
de zichtbare laag. Die kan problemen
opwerpen, pro-ble-men mag ik wel
zeggen, met tien kilo nadruk op elke
lettergreep.
Een lezeres heeft mij op het idee ge
bracht, ik zou daar uit mijzelf nooit op
gekomen zijn. Niet omdat ik een jurk
met toebehoren niet uiterst belangrijk
vind. Integendeel: het is één van de
gewichtigste en ingrijpendste aange
legenheden des levens. Een nieuwe
japon is niet maar zoiets, een kwestie
van tien minuten in een willekeurig
magazijn van damesconfectie. Een
japon is....
Ja, wacht even. Een mens moet in de
krant zo deksels oppassen. Ik bedank
ervoor om mij in de vingers te snijden
of een crisis in de kledingindustrie te
riskeren. De textielbranche staat er
toch al zo miserabel voor. Goed: ik
verklaar dus, dat ik ieder die in het
vervaardigen respectievelijk aan de
vrouw brengen van damesconfectie het
dagelijks brood verdient van ganser
harte een dik belegde boterham, liefst
met natuurboter, toewens.
Alleen zij mij toegestaan, dat ik aan
die boterham voor geen kruimel part
of deel heb. Om redenen van persoon
lijke aard, mag ik wel verklappen. Er
valt aan het aardigste klaar gekochte
jurkje altijd iets in te nemen of uit te
leggen of op te halen, en men kan niet
straffeloos met standaardmaten om
springen. Bovendien heb ik, en dat is
heel eigengereid, ik weet het, een in
geboren afkeer van alles wat mij kant
en klaar, gereed voor het gebruik, en
mar,se wordt toegediend. Zomin als ik
geloof aan schoonheid in een doosje
of kip in een pakje, zomin heb ik de
moed om een zaal vol jurken binnen
te stappen, al of niet vergezeld van een
vriendin met critisch oog, en net zo
lang tussen de kleerhangers te grab
belen en japonnen over het kapsel te
trekken totdat Let resultaat mij plus
minus bevalt.
Ik zei u al: ik mis daartoe de moed.
De natuur en de kunst hebben mij nu
eenmaal geleerd, dat alles vat bevre
diging schenkt langzaam tot stand
komt. En is een japon ook niet, als het
goed is, een gracieuze combinatie van
natuur en kunst? Dat maakt juist de
aanschaf van een nieuwe jurk tot zo
iets heerlijks, bijna een avontuur.
LIET begint met een flinke portie eer-
lijke, uiterst critische zelfkennis.
Hetgeen betekent, dat men een hele
serie lieve illusies resoluut moet uit
schakelen.
Een japon, die uw blonde en slanke
buurvrouw allervoordeligst bekleedt,
staat uw mollige donkerheid in genen
dele. Een gezellig propje met niet ge
heel onberispelijke onderdanen doet
w:'s haar rokzoom flink laag te nemen,
ook al decreteert Madame Mode weer
zichtbare kuiten.
Een korte volle hals verdraagt geen
hooggesloten japon, een al te strakke
coupe en te glimmende stof is funest
voor een vrouwspersoon met uitgespro
ken rondingen. Een nieuwe japon is
dus geen hemelse wensdroom, maar
een zeer aardse combinatie van ver
vulbare mogelijkheden. Wie zich daar
op instelt, komt nooit thuis met een
rouwkoop, en heeft nooit last van dat
wezenlijk ondraaglijke gevoel, na de
vijfde of zesde keer dragen: Ik kan
dat vervelende ding niet meer zien...
De lieve lezeres, die mij verzocht
over deze „hebbelijkheid van het
zwakke geslacht": het spoedig beu zijn
van een jurkje of hoedje, eens te
schrijven, wil mij daarom wel ver
geven dat ik niet van geestdrift blaak
voor een „ruilcentrum" ten gerieve
van teleurgestelde koopsters.
Van dat ruilen komt immers toch
ook weer pruilen, en de rouwkoop zet
zich dan om in een rouwruil. De
narigheid zit hem in typisch vrouwe
lijke besluiteloosheid, in gebrek aan
zelfkennis, en daar worden wij nu
toch heus te groot voor.
Een jurk, een hoed die u verveelt is
in de grond een critiek op uw smaak.
Wat werkelijk goed, doeltreffend en
mooi is verveelt nooit. Het zijn meestal
de snufjes van één seizoen, de grillige
buitenissigheden die het eerst ver
velen. Waag u daar niet aan, tenzij u
over een overvloedig speldegeld be
schikt. Een eenvoudig maar goed ge
sneden jurkje met verwisselbare acces
soires komt uiteindelijk veel voordeli
ger dan het charmantse „koopje" van
Uitzonderlijk model.
Misschien hebt u te weinig kijk op
wat uw type werkelijk staat. Neem
dan een ervaren modiste In de arm;die
zal u precies kunnen vertellen wat uw
snit, uw kleur, uw model is. Als u
daaraan durft troi w te blijven, zal
een koop u niet gauw vervelen. Maar
wacht u voor de haast, de naaperij en
het zelfbedrog.
En laten wij met besluiteloosheid de
mannelijke spotzucht niet al te zeer in
de hand werken. Wij lopen van de
oudheid af toch al met een etiket op:
Immer is de vrouw een wuft en ver
anderlijk wezen.
Blank* tanden - Frisse adem
(AUverteutie, lag Med.)
Ooed van vertrouwen als V
is, let V soms niet op, of U
Vw MAÏZENA DURYEA
die toch nadrukkelijk
vraagt - ook werkelijk krijgt.
Ja, thuis, in het gebruik
dan merkt U het verschil
ga uw genoeg. Want er be
staat geen beter bindmiddel
voor groenten, soepen en sau
sen dan de echte MAÏZENA
DURYEA. Niet zonder reden
wereldvermaard. Vraag dus
niet alleen MAÏZENA
DURYEA, maar zie toe dat
U het ook krijgt. De naam
DURYEA staat op ieder pak.
(Advertentie, Ing. Med.)
JACQUES FATH doet het voorkomen,
alsof Spanje zijn hart aan het ver
overen is. Klaarblijkelijk werd hij ge
ïnspireerd door de bolero; hij voerde
deze dan ook in, zij het met een Franse
versie. Niet ontkent mag worden, dat
deze dracht voordeel heeft: de eerste
kilte kan worden weerstaan. Tevens
kan men de japon een geheel ander
aanzien geven en tweeledig draagbaar
maken.
Neen, het is stellig niet onverdien
stelijk, dat Fath deze mode meer op
gang wil doen maken. Het ensemble,
hier afgebeeld, heeft als stof voor de
bolero grijs flanel en voor de rok de
zelfde tint, echter in wollen uitvoering.
De twee plooien in het voorpand van
de rok verlenen een sportief cachet.
Men lette vooral op het taillestuk, dat
aan de rok werd gezet; diegenen, die
naar het corpulente zwemen, kunnen
hiervan profijt trekken, omdat deze
gordel absoluut slanker doet lijken.
Onder de bolero wordt een alleraar
digste kleurencombinatie een hel
rode blouse gedragen, met een smalle
manchette, welke even onder de bolero-
mouw uitkijkt.
Dat marineblauw met wit altijd in
tel blijft, bewijst Fath nog eens met
deze creatie. Een keurig middagtoilet,
van wollen poplin.
De gladde rok compenseert de extra
grote manchetten van wit piqué, welke
het sluitstuk van de mouwen der blou
se vormen. Een grote stofknoop fun
geert als enige garnering. Ook hier
weer een soort gordel.
Veelal gebruikt de Franse vrouw een
lange shawl als losse garnering, ten
einde een veel gedragen rok en blouse
een nieuw aanzien te geven. De kleu
ren blijven grotendeels effen; niet
schreeuwerig!
De grote Byronkraag van de middag
japon is eveneens van wit piqué, bij
kans onverslijtbaar materiaal, dat ideaal
is, omdat de kleur een lange draag-
periode niet toelaat en dus meer dan
eens de hulp van de wasvrouw moet
worden ingeroepen.
Grappig is ook de grote strik, welke
niet altijd in dezelfde tint behoeft te
zijn als de japon. Zo kan men zachte
tinten, welke goed harmoniëren met de
hoofdkleur, gebruiken en daardoor
steeds een nieuwe afwisseling toepas
sen.
Het schijnt, dat Jacques Fath geen
speciale voorliefde heeft voor de groot
te van hoedmodel. Hij coquetteert hier
met het wagenwiel, evenals met de
matelot. Het is maar de vraag hoelang
dit zal duren. Eén ding staat vast: dat
de Parijzenaar alle grillen, welke hem
ook maar invallen, ten volle uitbuit
voor zijn hobby: de mode en.ook
hieraan kan men haast niet twijfelen.
de portemonnaie.
Wij vrouwen, zullen, zij het dan iets
later dan onze Franse zusters, lijdzaam
volgen, ondanks dat de heren der schep
ping bedenkelijk zullen kijken, als wij
graag iets nieuws willen aanschaffen.
Zo is het nu eenmaal en zo zal het
altijd wel blijven ook!
nE TIJD voor tennis en andere buiten-
sport is weer aangebroken en dus
verschijnt hier prompt een eenvoudig
patroon voor een vlot pakje met broek-
rokje. Voor de tennisbaan heeft wit de
voorkeur met stiksels langs de hals,
armsgaten en plooien, maar voor an
dere sport is gekleurd linnen met af
stekende band gegarneerd niet minder
leuk. De lengte van het broekrokje
kan men naar eigen smaak wijzigen,
waarbij ook de leeftijd een belangrijke
rol speelt.
U heeft nodig circa 3 M. stof van 90
breed. In de plooien kunt u zo nodig
een naad verwerken. U sluit zij- en
schoudernaden van het lijfje, naait het
beleg tegen de voorkanten en brengt
de knoopsluiting aan. Armsgaten en
rughal3 worden met schuine repen stof
afgewerkt, waarna u de randen op 1 cm
afstand tweemaal doorstikt. In de
achterbaan van de broekrok maakt u
de figuurnaadjes. Van voren knipt u de
plooi onder de sluitkant tot de midden-
vocrlijn in, naait het aangeknipte beleg
tegen en brengt de knoopsluiting aan.
De plooien rijgt u x op c vallend in.
De voorzijplooien worden over een
lengte van 17 cm dicht- en afgéstikt, de
achterplooi over 20 cm. Been- en zij
naden sluiten en daarna de midden
naad dichtstikken. Het lijfje wordt van
onderen licht ingerimpeld aan de broek-
rol: gezet.
Maakt u het broekrekje liever apart,
zodat u er diverse bloesjes bij kunt
dragen, dan werkt u de bovenrand met
een reep stof aan de binnenkant af of
u zet hem net als een rokje op een
tailleband. In dat geval kimt u de voor
sluiting laten vervallen en in de linker
zijnaad een split met treksluiting nemen.
Van voren tekent u dan de plooi vol
gens het stippellijntje door.
U kunt de shorts ook
maken met alleen mid
denvoor- ei» -achter-
plooien en met opgestikte
of ingezette zakken. U
tekent dan het gedeelte
van de voorbaan rechts
van de voorzij plooi in
eens aan dat links. Zo is
het in khaki uitgevoerd
een aardig kampbroekje.
ELLA BEZEMER.
In onderstaande tekening
staan negen letters kris
kras door elkaar. Zoek
eerst alle letters op, zet ze
daarna in de juiste volgorde
en je krijgt de naam van
iemand waar je zeker wel
eens van gehoord hebt
1. Een haai wilde eens
bruiloft vieren
en nodigde alle water
dieren.
2. Hij zocht een leuke
witvis uit
en maakte die toen tot
zijn bruid.
3. De tafel was naar
bruigom's zin.
Toen traden alle
gasten in.
4. Een dikke paling in gelei
die drong zich op de
eerste rij.
5. Een spiering nam een
kleine stoel
en at terstond een hele
bóeL
6. Een kikker, die niet
kwaken kon
blies zich snel op als
een ballon.
7. Een schelvis, die over
tafel boog,
keek in de schaal met
een lodderoog.
8. De schol ging naast de
spiering zitten
en begon meteen te
vitten.
9. Een pracht makreel van
zestien pond
zwom snuffelend de
eetzaal rond.
10. De aal vond de pastei
niet fijn
en werd gegooid in de
maneschijn.
11. Een bot kreeg graatjes
in zijn keel
Hij werd eerst rood,
toen blauw,
toen geeL
12. De schar vond het diner
een straf
Knipte de bruid haar
staartje af.
13. Toen werd de haal ver
schrikkelijk boos
en sloeg het scharretje
een hele poos
14. De kreeft, die vriend
was van de schar
zei: „Snert-haai, dat is
gemeen, dat 's bar!"
15. De haai liet al zijn
tanden zien,
Het waren er veel meer
dan tien.
18. Toen at hij alle gasten op
Dat was voor hen een
droevig lot.
17. Hij heeft zijn bruid óók
opgegeten
en had, zodoende, nie
mand vergeten.
18. De bruidegom was toen
voldaan
en sprak: „Nu wil ik
slapen gaan!"
io
'9
wy
LIGGEN
Ik
13 ->
woorden worden geplaatst
en deze woorden zijn alle
maal uitgebeeld. Een pijltje
naar rechts betekent hori
zontaal, een pijltje naar be-
In de vakjes moeten 23 neden verticaaL
Toen Mies de melk
aan 't koken ging.
Deed juist de telefoon
„ring-ring"
't Was tante Spitsneus
uit Nieuw-Druten,
Ze praatte lang....
Wel tien minuten.
....Weet je, mijn melk
staat op het vuur,
En kookt over, wat is
dat zuur!"
Nóg tien minuten
ging het door
Voor tante zei:
„Nu stop ik hoor....
„Oh", zuchtte Mies.
„Kijk toch eens aan!
Mijn goede melk is
naar de maan!"
Een elegant strandensemble van
koraalkleurig linnen met groene
bladmotieven.
Gecombineerd met het losse half
lange jasje is dit pakje met schou
derbanden een flatteuze dracht
voor het strand.
ï.-.
i
m
1
r
.-
Dit pakje is bijzonder geschikt voor
niet al te slanke figuren. De dub
bele garnering camoufleert de
breedte van heupen en dijen.
