A Op „Hollandse" grond in Noord- Pim. Pan, Punt en deblauwevaas Drie landen in vier dagen 0' Voorlopig geen wijziging van de wet op materiële oorlogsschade LS HET HART SPREEKT Mei de Europabus van Amsterdam naar Bazel Door de Ardennen en Vog ezen Kunst en cultuur De krant stelt de grens voor u open Gaat u mee? Weer 850 emigranten naar Canada vertrokken „Drie eeuwen portret in Nederland' ,,Music tor the millions' Uitreiking van de zilveren anjers uitgesteld KERKEÜjïTNIEUWS Protest tegen processie te Breda Examens op TH.5 met M.T.5.-einddiploma Nog geen tariefverhoging voor Westerschelde veer RENEESHANN Haagse kok op reis van andermans geld Het Radiopr irogramma (Van een speciale verslaggever) een mooie Zondagmorgen in Juni stonden we zomaar ergens in .Noord- Frankrijk op Hollandse grond en dat, terwijl het lieve vaderland een dikke driehonderd kilometer achter ons lag. We stonden „sur terre Hollandaise" op het grondgebied van het kleine Lotharingse dorp La Hollande. Het was er doodstil. Wie niet op het land in het hooi werkte, was in het naburige Baccarat naar de mis getogen en nam er deel aan een processie. La Hollande herinnerde overigens in niets aan ons overzindelijke land. Het was er rommelig en goor en verwaarloosd, als in zovele van deze kleine Noordfranse negorijtjes. Maar het had op deze morgen zijn eigen bekoring, misschien wel het meest door zijn naam, maar toch ook door de doodse stilte en door zijn romantische ligging tegen een heuvelhelling. NANCY NJA de protserige Duitse bouwwijze van Metz bleek de gratie van Nancy een openbaring. We werden daar zonder voorbereiding neergezet op de prach tige place Stanislas met haar prachtige achttiende eeuwse gebouwen, haar ver gulde ijzeren hekken en haar fraaie fonteinen. Het geheel is een schepping van de Poolse koning Stanislas Leszc- zynski. die in het midden van de acht tiende eeuw als hertog over Lotharin gen heeft geregeerd en zijn naam on sterfelijk heeft gemaakt dor dit plein, het mooiste van Europa. Nancy heeft veel moois, maar alleen dit plein is al een bezoek aan de stad waard. De laatste étappe werd de mooiste van de tocht. Ze begon in feite in St. Dié. door de Duitsers in 1944 platge brand. maar thans al weer grotendeels herbouwd, en voerde door het mooiste deel van de Vogezen naar Colmar. COL DE LA SCHLtJCHT VAN St. Dié af zwoegde onze bus bij de hellingen van de bergen op naar Gerardmer, een kleine toeristen plaats aan een kratermeer. De weg, een fraaie route nationale, had vaak een diep ravijn als naaste buur. Voor hui zen en dorpen was er soms maar nau welijks plaats. Die hingen zo'n beetje aan de hellingen als vliegen tegen een muur. Bij Gerardmer begon de weg, die op de kaarten genoteerd staat als Col de la Schlucht. Langs de zijwand van een driehonderd meter diepe kloof kroop hij langzaam naar boven, slingerend en bochtend met de spleten en bochten in de bodem. Steeds fraaiere vergezichten bood hij over de met zware naaldbo men begroeide berghellingen en over de meertjes en de beek in de vlakte. Tot we op het hoogste punt van aan gezicht tot aangezicht kwamen te staan met toppen, welke in spleten de eeuwt- vt/e waren op dit merkwaardige plekie grond terecht gekomen op de derde dag van onze bustrip van Amsterdam naar Bazel. Even moesten we de bus uit even moesten we rond zien op dit plekje grond dat door zijn naam zo merkwaardig herinnerde aan ons verre land. Lang kon het oponthoud overi gens niet duren. Sterker dan onze inte resse was de dwang van de dienstrege ling van de Europabus. Misschien im mers wachtten er aan het station Dié passagiers. Wie waren die ,wij", die zo door het toeval tezamengebracht. Europa door kruisten? Het waren vijf Nederlandse journalisten, drie officials van de Ne derlandse Spoorwegen en de Neder landse Buurtspoorwegmaatschappij en een vertegenwoordiger van de Franse zustermaatschappij, die als gastheer en gids optrad. Vrijdagsmorgens tevoren was dit groepje uit Amsterdam ver trokken. De zeer geriefelijke bus was In een straf tempo voortgedaverd langs al die bekende plaatsen en streken: de Vecht, Utrecht, de Veluwe, Arnhem, Nijmegen, de Maasvallei en zo verder het Zuiden in. We hadden ons land ge zien, zoals de normale toerist het te zien zou krijgen en we hadden ervan genoten. OVER DE GRENS r\E dubbele passencontróle in Eysden betekende een afscheid voor enige dagen van het bekende en vertrouwde en een duik in de romantiek van het lokkende onbekende. De eerste kilome ter of wat, bleek dat onbekende overi gens weinig fraai te zijn: fabrieken rijen zich aan mijnen en mijnen weer aan fabrieken en daartussen vochten wat kleine dorpen schuchter om een plekje gronds. Roet en kolenstof hadden alles overtogen met een dikke grauwe laag en verhoogden nog de sfeer van troos- ieloosheid en verwaarlozing. Even na Luik levendig en grootsteeds van al lure veranderde echter het beeld. Onze bus dook de Ourthevallei ln ln de richting van Tilff en toverde ons pa radijselijke vergezichten van een snel- stromend riviertje en kastelen op hoge heuvels voor ogen. Loeiend sleurde de motor onze zware wagen bij de heuvels op en op een top was er dan plotseling het weidse vergezicht in een diep keteldal. welks hellingen met bossen en groene weiden waren overdekt. Tel kens weer waren er nieuwe verrassin gen. SPA EN VERDER 70 bereikten we Spa. door een gebied dat een bescheiden aankondiging bleek van wat ons verder te wachten zou staan. Spa zelf was een teleurstel ling: een dode plaats terend op de glorie van vijftig jaar geleden, zonder vertier of schoonheid. Niettemin was er een verrassing: wij ontmoetten er ln het kleine, patriarchale hotel een ge zelschap Franse en Luxemburgse jour nalisten. dat dezelfde trip van de an dere kant af maakte. Het werd een vol maakt verbroederingsfeest, waarop ge baren aanvulden wat taalkennis tekort schoot. Maar we begrepen elkaar en dat was het voornaamste. Het afscheid kwam de volgende mor gen al vroeg. Nancy was het doel van de tweede dagreis en gezien het zware terrein, dat ons te wachten stond, was snel vertrekken geboden, wilden we op tijd in onze eerste stopplaats Bastogne zijn.Het beeld van de vorige dag her haalde zich: heuvel op heuvel af reed de bus. Onze Franse chauffeur bleek een meester in zijn vak. Ogenschijnlijk moeiteloos stuurde hij zijn wagen door allerlei onprettige bochten, en vaak steile hellingen. Zo bereikten we om koffietijd Bastogne. kleine stad met de beroemde naam. Dit en Houffalize ble ken zware tol aan de bevrijding te hebben betaald: puin en veel nieuwe huizen leverden er het bewijs van. Op een heuvel nabij Bastogne be zochten we het monument, dat de her innering levendig houdt aan de meer dsn 72.000 \merikaanse soldaten, die hier met hun leven of hun bloed voor de overwinning op Von Rundstedt's scharen betaalden. Kilometers ver is het te zien; een sobere, treffende tekst in ziin inwendige verhaalt van de zware strijd, die hier gestreden is. LUXEMBURG VOLKOMEN een verrassing was de ontvangst in Luxemburg. De spoor wegen in dit kleine land achten het een plicht, de buitenlandse gasten luis terrijk te onthalen. Zo stond na een vor stelijke lunch in het station een bus ge reed voor een rijtoer door de stad en omgeving en een terzake kundige gids gaf elke inlichting, die men maar wenste Het was een service, die bijna het tegendeel van waardering oogstte. „Notre femme attend un petit sou venir", betoogden we en de tijd om iets te kopen werd ons zeer krap toege meten. Maar ja als men in een stad met groots verleden woont, wil men er een ander wel eens iets van vertellen.. Zo woest als de Noordelijke helft van Luxemburg is. zo egaal bleek het Zui den. Een heuvelachtig land met zeer vlakke hellingen, dat sterk aan de Ve luwe deed denken, vormde de overgang naar het gebied van de Vogezen. We hadden de diepe kloven van de Arden nen achter ons gelaten. Even wuiven met onze passen naar de Franse douane en toen konden we ons Duits voorlopig bij ons Neder lands opbergen. We stonden in Lotha ringen. Vlak land. dat langzamerhand meer tegenstelling tussen hoog en laag ging vertonen, veel industrie, grauwe troosteloze dorpjes, dat was weer het beeld tot aan Nancy. Op Hollandse grond in Frankrijk: het plaatsnaambord, dat het begin van het Vogezendorp La Hollande markeert. (Eigen foto). ge sneeuw droegen: de Ballon d'Alsace en de Hohneck, beide ongeveer veer tienhonderd meter hoog. Dat was op La Schlucht, een punt, waar men blijk baar meer behoefte had gehad aan een moderne speeltuin dan aan stilte.... Na La Schlucht de afdaling naar Munster, in een reeks van bochten en scherpe hairpins, kilometer na kilome ter. Weer naast de weg de loodrechte hellingen en de reuzensparren en de onpeilbare diepte van de vallei. We reden al maar om het dorpje onder ons heen, reden het tenslotte toch binnen. Toen stonden we in de laagvlakte. Voor het eerst zagen we op onze tocht op de hellingen de wijndruif groeien De dorpjes waren er ordelijker dan ln het Noorden, de huizen hadden iets dat aan Limburg deed denken. De bus joeg in snel tempo via Col- mar en Mulhouse naar Bazel. We kwa men er in een donderbui aan. Dat was het einde van onze tocht het einde ook van de nieuwste lijn van de Eu ropabus. De volgende dag bracht ons de expresstrein BazelAmsterdam in snelle vaart naar het Noorden terug. De krantenreizen. die voor deze zo mer worden georganiseerd, verkrijgen reeds weer burgerrecht. Het aantal deelnemers groeit en zij, die dit sei zoen reeds met de krant op reis waren, keerden enthousiast terug. De eerst volgende touriugcarlocbt, die op het program staat, is een vierdaagse reis naar Belgie en Luxemburg, waarvoor het vertrek op a.s. Maandag is bepaald. Voor de reislustigen onder onze abon- né's zijn er nog enkele plaatsen vrij. Vier onvergetelijke dagen naar Bel gie en Luxemburg. Door Maastunnel en over Moerdijkbrug toeren we naar de grens en de schone stad Brussel is het eindpunt van de eerste dag. Brus sel met haar grootse boulevards en met haar machtige bouwwerken zoals het Paleis van Justitie, de Sint Gudu- le en het stadhuis. Met haar onsterfe lijke monumenten, zoals de Congres- zuii en de Cinquantenaire. Met haar winkelpaleizen en haar lichtreclames. Op deze tocht ziet u Brussel op zijn test en de volgende dag trekken we door het romantische Ardennenland. Van Namen rijden we door het lieflij ke Maasdal naar Dinant met de be roemde Citadel. Langs steile hellingen gaat het naar Rochefort en St. Hubert, temidden van het Koninklijk jachtdo- mein en dan komt Luxemburg, het land waarvan Winston Churchill zei, dat het 't kleinste, maar ook het meest charmante was, dat hij ooit bezocht. Wij weten, dat u na afloop van deze tocht zijn mening zult onderschrijven. De derde dag voert de tocht langs het sprookjesachtig gelegen Chervaux en langs de watervallen van Cod en zo trekken we naar het Noorden op, naar de laatste pleisterplaats, het bekende toeristencentrum Valkenburg. Ten slotte toont de laatste dag aan dat ons eigen land ook nog zeer veel schoons te bieden heeft. Zoals gezegd, u kunt nog inschrijven voor deze tourincarreis. Voor een be drag van 72,50 is deze met hotels en maaltijden prima verzorgd. U behoeft zich hiervoor alleen te melden aan het bureau van dit blad onder overlegging van een na 1946 afgegeven pas of een Bewijs van Nederlanderschaap. Er is echter nog maar enkele dagen tijd. Vier onvergetelijke dagen met de krant. We weten bij voorbaat, dat u zo enigszins mogelijk van de partij zult zijn. Het emigrantenschip „Waterman" heeft gisteren met 850 passagiers Rot terdam verlaten met bestemming Ca nada. Het schip zal op 2 Juli in Hali- fax binnenlopen. In afwijking van de eerder gedane mededeling, dat de grote zomertentoon- stelling in het Rijksmuseum een periode van vierhonderd jaar portret in Neder land zal bestrijken, wordt thans be richt, dat besloten is de periode tot drie eeuwen te beperken. n.L van 1500 —1800. De titel van de tentoonstelling zal luiden: „Drie eeuwen portret in Nederland". Onder het motto „Music for the mil lions" wordt Donderdag 3 Juli een groot zomerconcert in de Houtrusthal- len in Den Haag gegeven. Het Utrechts Stedelijk Orkest zal op deze avond een BrahmsTschai- kowsky programma ten gehore bren gen onder leiding van de Australische dirigent Colin Ross. Bovendien ver leent aan dit contert de eerste prijs winnaar van het dit jaar te Brussel ge houden pianistenconcours „Reine Eli- sabeth", Leon Fleischer, zijn medewer king Wegens ziekte van enkele candidaten voor de „zilveren anjer 1952" zal de plechtige uitreiking hiervan door ZKH Prins Bernhard. regent van het „Prins Bernhard Fonds", niet zoals gebruike lijk kort voor de verjaardag van ZKH. doch eerst in de tweede helft van Sep tember geschieden. NEDERLANDS HERVORMDE KERK Beroepen te Harderwijk, 3e predi kantsplaats: G. van Kooten te Brand wijk; te Vlissingen (toezegging): G. C. Tromp te Boskoop; te Benthuizen: G. C. Roosendaal te Leenden. Aangenomen naar Staphorst: P. J. Dorsman te Schelluinen. Bedankt voor Eemnes (Buiten): J. C. Terlouw te Otterloo. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Nijkerk: J. Ribberink te Hierden; te Twijzel en Wierum: H. B. Weijland cand. te Breda; te Oosterend (Fr.): P. A. E. SillevisSmitt cand. te 's-Gravenhage. GER. KERKEN ART. 31 K.O. Beroepen te Ambt-Vollenhove-Ka- doelen: J. P. van der Stoel te Groote- gast; te Nieuwer-Amstel: J. Verkade te Noordwolde (Drente), die bedankte voor Eindhoven en Waarthuizen. Aangenomen* naar Oud-Loosdrecht: H. J. Nijenhuis cand. te Zwolle, die bedankte voor Arum, Musselkanaal, Tweede Exloërmond. Benthuizen en Zwagerveen-Zwaagwesteinde. GEREF. GEMEENTEN Tweetal te Tholen: W. Hagen cand. te 's-Gravenhage en H. Ligtenberg te Rot- terdam-W. Beroepen te Werkendam: W. Hagen cand. te s-Gravenhage. Te Breda is Zondag j.L een openbare processie gehouden ter gelegenheid van de Stille Omgang. Voordien, op 19 Juni, heeft de plaatselijke kerkeraad van de Hervormde Gemeente in een onderhoud met de loco-burgemeester, de wethouder J. A. Meijs, protest aan getekend tegen deze als een overtre ding van de Grondwet beschouwde, processie, en een brief overhandigd, waarin werd gezegd, dat de verhou ding tussen rooms-katholieken en pro testanten in de knel zou komen. Voorts is een bezoek gebracht aan de Bis schop van Breda. Nu de processie toch is gehouden heeft de kerkeraad zich in verbinding gesteld met de synode van de Her vormde kerk, terwijl hij zichzelf er over beraadt welke houding zal moe ten worden aangenomen met het oog op de komende eeuwfeesten te Breda. De processie was de eerste sinds eeu wen. (Advertentie, Ir.z- Med.) 81. Maar al waren er heel wat prij zen afgeroepen, de hoofdprijs was nog niet gevallen. De blauwe vaas stond nog steeds op het podium. Iedereen wachtte in spanning, want nu zou me vrouw Babbelgraag de hoofdprijs gaan trekken! „Dames en heren, alvorens u het nummer te noemen, waarop de hoofdprijs is gevallen, wil ik u nog even zeggen, dat deze prachtige, blau we antieke vaas welwillend beschik baar is gesteld door mevrouw Woeffie. Het is een oud erfstuk, dat ai jaren in de familie was, en ik ben ervan overtuigd, dat de gelukkige winnaar deze prachtige vaas naar de waarde zal weten te schatten". „Ja. zeg het nummer nu maar", dacht Billie, die steeds zenuwachtiger werd. Iedereen keek al vol verwachting naar de onbt- kende bezoeker om te zien. wat dez» edelmoedige heer nu zou doen. Want niet alleen Billie, maar alle bezoeker» in de zaal waren er van overtuigd, dat de onbekende heer de hoofdprijs wel zou krijgen. Maar toen mevrouw Bab belgraag het nummer noemde, was het niet Billie die in de hoogte sprong, Nee het was Pim. die plotseling riep: Ja dat heb ik! Ik heb de vaas ge wonnen! Hoera!!" Billie kon het niet geloven Zenuwachtig zocht hij tussen zijn lootjes maar het bewuste nummer zat er niet tussen. Gelukkig lette nie mand op hem. want alle bezoeker* juichten Pim toe. ..Hoera hij heeft zijn eigen vaas teruggewonnen. Leve Pim! IN de Eerste Kamer ia gisteren aan de orde gekomen het wetsontwerp tot wij ziging van de wet op de materiële oorlogsschaden. De heer Molenaar (VA D.) en de heer Kraayvanger (K.V.P.I verklaarden vele bezwaren tegen het wets ontwerp te hebben en de eerste diende een motie ln, beogende het ontwerp van de agenda te voeren. Minister Lieftinck ontraadde deze motie, doch z(j w erd met 2# tegen 15 stemmen aangenomen. De consequentie van deze motie zal zijn, dat het wetsontwerp eerst onder het nieuwe kabinet zal worden behandeld. Voorts werd z.h.s. het wetsontwerp tot wijziging van de hoger onderwijs wet goedgekeurd. De bedoeling van deze wijziging is om toelating te ver lenen tot de examens in bepaalde af delingen van de technische hogeschool op grond van het einddiploma der van rijkswege gesubsidieerde middelbare technische scholen. De Kamer heeft bovendien in be handeling genomen de wetsontwerpen inzake bescherming van de bevolking, noodwachten voor de bescherming van de bevolking, en verplaatsing van de bevolking. De heren Van Kolfschoten (KVP) en Wendelaar (WD) hadden evenals de heer Van Walsum (PvdA) woorden van lof voor de wijze, waar op de minister deze zaak had aange pakt. doch de heer Tjalma (AJU be toogde, dat men in deze ontwerpen de geest van centralisatie terugvindt. Bij de behandeling van het wetsont werp tot vaststelling van de wet oor logsstrafrecht verklaarde minister Mul- derije, dat de regering zich opzettelijk heeft onthouden van een regeling van tribunaal-zaken, en was van mening, dat ten aanzien van de doodstraf de beste regeling was getroffen. Spreker meende, dat het niet verstandig zou zijn, de doodstraf onmogelijk te ma ken. De heer Wendelaar <WD> ver klaarde tegenstander te zijn van de doodstraf in het commune strafrecht De heer Kramer (PvdA) hield een interpellatie betreffende het voorne men van de regering om nog deze zo mer voor de veerdiensten over de Wes terschelde weer een volledig tarief ln te voeren. Spreker diende een motie in, waarin de Kamer de stellige ver wachting uitspreekt dat de regering niet tot wijziging zal overgaan van de bestaande toestand, alvorei.s de Sta- ten-generaal de gelegenheid hebben ge had bij de behandeling van de begro ting met de regering over deze zaak van gedachten te wisselen. Minister Wemmers bleek bereid met zijn opvolger te overleggen om de zaak uitvoerig in de begroting te behande len, en nog niet tot cariefwijzigingovei- te gaan, waarna de heer Kramer zijn motie introk. De heer Tjalma 'A.R.) zei van me ning te zijn, dat de regering, a'.s ze consequent zou zijn, straks ook toch ten zou moeten gaan heffen voor het gebruik maken van de komende tunnel te Velsen. FEUILLETON DOOR 53) Hij stak even de hand uit naar haar wang, als om die aarzelend te strelen, maar trok ze dadelijk terug en zei hoofdschuddend: „IK vrees van wel. Zie je 't was een ander geval toen ik dacht, dat het de een of andere vent was, maar geen idee had waar hij zich ophield en mezelf kon wijsmken, dal hij wel nooit meer je pad zou kruisen Nu weet ik. dat je hem dagelijks ont moet.... ja, zoals ik zei, dat is iets anders ..Ik begrijp het. Bij de deur gekomen, keerde hij zich om en keek haar aan. „Jammer, dat ik nu een afspraak voor het diner moest verbreken". „O. dat hindert niet". „Goedendag dan. 't Was prettig je te leren kennen". Ze volgde hem in de hall. Plotseling kreeg ze het gevoel, dat ze hem zo niet kon laten gaan: dat zou ondraaglijk zijn. ..Zal ik je af en toe nog eens zien, Bryan?" „O. natuurlijk! We zullen elkaar ln de flat wel eens tegen 't lijf lopen". Nog even bleef hij zo staan, draaide zich toen snel om en ging weg. de deut kalm achter zich sluitend. Barbata stond roerloos, de handen slap omlaag har.gend en hartgrondig wensend, dat dit alles niet gebeurd zou zijn. Kon ze de klok maar terugzetten! Gisteren om deze tiid was ze tamelijk eelukkig ge weest Zo gelukkig als 't maar moge lijk was gebleken sinds Jinks bij Heather op bezoek was gekomen. Plot seling welden er tranen op, die ze re soluut afveegde. Neen, ze wilde niet schreien en ze zei bitter bij zichzelf, dat dit immers een dag was als de an dere. Die gedachte deed haar eensklaps hardop lachen, 't Was vandaag haar verjaardag en Jinks had haar daar aan herinnerd. Weer kwamen de tra nen en nu lieten die zich niet weer houden. Ze ging naar de zitkamer en wierp zich al schreiend op de divan. Met het gezicht in de handen bleef ze doorschreien, tot ze van louter uitput ting ophield. Omdat ze Bryan had ver loren? Of was het om Jinks? Maar Jinks had haar vandaag eensklaps en onverwacht gekust. Misschien schreide ze alleen, omdat ze zo ontzettend moe was en alles zo akelig hopeloos scheen. Ten slotte wist ze, met een wanho pige poging, zich te beheersen. Won derlijk genoeg kwam het bij haar op, dat ze 't best zou doen met eens flink wat te eten. Ze had niet geluncht en ook geen thee gedronken en als ze niet verstandig was zou ze het middagmaal ook nog mislopen. Een blik op haar horloge wees uit. dat hét bij zevenen was. 't Beste wat ze doen kon was naar huis te gaan grappig toch, dat ze nu de flat van de Melrose's als haar „huis" beschouwde en zien wat daar gebeurde. Zeker zou Heather wel blij zijn dat ze kwam «n Jinks bleef allicht niet dineren. Heather had haar moeder gezegd, dat hij een andere afspraak had. Joan zou, zo dacht Barbara. ongetwijfeld vol spanning naar haar uitkijken. En mis schien had me/rouw Melrose haar wel voor 't een of ander nodig. Ze nam een bus en was binnen een half uur thuis. Daar heerste volkomen kalmte en er waren blijkbaar geen gasten. Barbara ging naar haar kamer, deed hoed en mantel af en keek toen de zitkamer in, waar Heather zich ge heel alleen bevond. „Zo, ben jij daar?" riep deze. ,Je bent vroeg terug". „Ja, dat weet ik. Och, ik dacht, dat ik maar gauw naar huis moest gaan Hoe staan de zaken hier?" Heather zei. dat alles even afschuwe lijk was en Barbara keek haar bezorgd aan. „Maar waarom dan, kindlief?" „Och, ik weet het niet, maar moeder en Joan hebben geweldige ruzie ge had". „Lieve help! En ik hoopte nogal, dat ze na hun gezamenlijke lunch beter met elkaar zouden opschieten". „Nu, dat is niet zo. Moeder heeft ge dreigd. haar naar pappie in Schotland te zullen sturen, maar Joan zegt. dat ze niet gaat". „Waar is ze nu?" „Ze zit op haar kamer te mopperen en moeder ligt boven: ze geweer! dat ze totaal is uitgeput'. „Wat een huishouden! Nu. in elk ge val heb jij je toch wel geamuseerd, nietwaar?" „Neen, dat heb ik niet. Ik had een ellendige middag' Barbara kreeg het te kwaad toer. ze Heather"s ogen vol tranen zag en haar lippen zag beven. Dadelijk sloeg zc haar armen om 't jonge meisje heen. „Wat is er. Heather?" „Och, niets. Ten minsteik weet het nietik voel me zo ellendig" ..Wat voorgevallen tussen jou en Jinks?" Heather maakte een wanhopig ge baar. „Niet precies. Ik bedoel, dat we geen ruzie of zo hebben gehad, maar hij scheen vandaag anders dan andera. Ik zag het al toen hij binnen kwam. H'j was zo verstrooid en toen hij me na de bioscoop thuis bracht, ging hij dadelijk weer weg". „Daar zou ik maar niet over piekeren, Heather. Misschien scheelt hem iets". „Gewoonlijk is hij zo lief voor me" zei Heather, haar tranen inslikkend en Barbara droevig aankijkend. „O. Bar bara, ik zou het niet kunnen dragen als... als hij niet van me hield". Barbara's hart ging naar haar uit. Natuurlijk had Heather nog iets inni- gers bedoeld dan „houden van", maar dat wilde zij, Barbara, zichzelf nauwe lijks bekennen. Wel zag ze de an^st ln Heather's ogen, haar verdriet en haar verlangen. „Ben je lang hier alleen geweeet, Heather?" „Onnoemelijk lang. Ik heb maar zit- ten denken. Zeg eens, Barbara. hoe kun je weten wat een man voor je voelt?" „Dat is een moeilijk te beantwoor den vraag'. „Wil je daarmee zeggen, dat je nooit geweten hebt wat een man over je dacht? O, Barbara, dat kan niet waar zijn. Misschien heb je 't wel heel dik wijls gedaan". „Niet dikwijls, hoor. Maar ééns was er een man erg verliefd op me". „Werkelijk verliefd?" „Ja, dat dacht ik toen tenminste". „Ik wist wel zeker, dat er iemand in je leven was geweest. Dat zei Ik laatst nog tegen Jinks". „Tegen Jinks?" vroeg Barbara die de woorden er nauwelijks kon uit brengen. „Ja, we spraken over jou. Dat doe- w* 60™ en 't hindert je toch zeker niet? Hij mag je erg graag". „Neen, 't hinderd me niet". (Wordt vervolgd) Een 23-jarige kok van een Haags rusthuis kreeg enige tijd geleden van een 89-jarige in woonster van dat huis een che que van f332,50 te innen. Om die «boodschap te doen, nam hij even de fiets van een eveneens in hef huis werkzame verpleegster. Hü bleef weg met fiets en cheque. De fiets verkocht hij in Scheve- ningen en daarna huurde hij een bromfiets, waarmee hij een tocht door Nederland begon, na zeven tien dagen belandde hij in Rot terdam. Daar verkocht h(j ook de bromfiets. Hij zag daarbij kans een kwitantie te tonen, waaruit moest blijken dat hij het ding eerlijk gekocht had. In Amsterdam is hij ten slotte gear- resteerd. Hij heeft bekend. Het geld was op. PRINSES IRENE GAAT OOK NAAR MADL'RODAM Wanneer op 2 Juli prinses Beatrix de Nederlandse miniatuurstad in Den Haag, Madurodam. zal openen, zal zij vergezeld zijn van prinses Irene. In tegenstelling tot prinses Beatrix, die. zoals bekend, als burgemeesteres zal worden geïnstalleerd, zal prinses Irene geen officiële taak hebben. DONDERDAG 26 JUNI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 KRO. NCRV' 1100 KRO. 14.00—24 CO 7 00 Nieuw®- 7-15 Gram.muzi«k. '45 ^gengebed en Liturgisch, kalen der. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8 15 Grammuziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9-30 Waterstanden. 9.35 Gram.muziek. 10.00 Gram.muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00 Voor de zieken. 11.43 Gram.muziek. 11 .50 „Als de ziele luistert" causerie. 12.C0 An gelus. 12.03 Lunchconcert. (12.S0—12.33 Land- en Tuinbouwmedtdelingen.) 12.55 Zonnewijzer 13.00 Nieuws en Katholiek "'e"ws' 13 :20 Pianoduo. 13.35 Zangrecital. 14.00 Promenade Orkest en soliste. 14.45 Voor de vrouw. 15.13 Gram.muziek. 15.30 Sopraan. bas, cembalo en cello. 16.00 Bij bellezing. 16.30 Harpensemble. 17.00 Voor de Jeugd. 17.25 Viool en piano. 18.00 Nieuws. 18.15 Zangverenigng. 18.40 „Op at stelling". j8.50 Gram.muziek. 19.05 „Levensvragen van allerlei aard en een pastoraal antwoord". 19.20 Bariton en orgel 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws en "rffn ®nehten- 2010 Amusementsmuziek. e?*po'tag«- 2110 Gram.muziek. (Pl.- unJ Wespennest" 21.33 Buiten bad* overzicht. 22.13 Twee piano's. 22.43 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws «n muzUk" 23.1524.00 Gramofoon- 7 3?Lofn^UM H' 298 m': 7 00 AVRO. VPRO, 8.00—24.00 AVRO. 7.00 15 Ochiendgymnastiek. 7.30 Gram.muziek 7.30 Dagopening. 8.00 wHAiwi 2'if Gram.muziek 9.00 .VJorgen- ijding. 9.15 Gram.muztek. 9.25 Voor de ulsvrouw 9.30 Gram.muziek. 10.35 „Ik u™,' 1 weel Wlt u n'«« weet". 10.50 z ek ff a*'L00 Gevarieerde mu- ?»„runotr'°- 12 25 "In 't spion- dein-,» Land- en Tufnbouwmede- nÜ,?,? ,I2 M Hawalianmuziek. 1300 Nederland htt ecuwteest van de tiek ,32S Ucht# mu* Gram™ „Majoor Frans", hoorspel. 16.30 MlfltalT 17 00 Voor de )«u»d. 17.30 2^ causerie. 17.40 Marinekapel. 17.45 :U.r.n.,uitzending: Mr. H. van Andel: '8 nn M?U NI'UW-Gulnea's hoofdstad", ritk Nieuws. 18.15 De Ronds van Frank- l.-chta 1"!lt,'t,mP'oell«chappen. 18.30 !rnd., U|akL J90° Gesproken brief uit 19 23 n-h. Ronde Tafel Parlement. Rakf. Ium! 20 00 Nieuw». 20.05 £118 P'H'hermoniach Orkeat en solist. hoorsi.'.i dl* Harry Truman was". 22 Zo Cm Surinaams» volksmuziek. «3 18 v"'e*rd programma. 23.00 Nieuw» -315 Sport. 23.30-24 00 Lichte muziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 4