ALS HET ZEER WARM IS Coup Soleil, modern kapsel Wacht u voor het spandoek MONSIEUR ANTONIO Shorts vallen in smaak de Een geheim: IK KAN ZIEN Opaatje de poppenkastspeler Heeft Peter negen noten? DE ECHOPUT Zwarte zijden organza barré cocktailjapon MET li misschien een ouderwetse llef- hebberU van ml) maar ik kan het nu eenmaal niet laten om elke dag een stukjw te lezen. Niet alleen de krant: dat gaat om zo te zeggen be roepshalve. Ook niet een snoepkapit- teltje uit de roman van de dag: ro mans vormen een hoofdmaaltijd, geen kor» d'oeuvre. Maar moer zo'n bladzij- de of wat pittiger kost, waaruit men hier en daar een' zinnetje kan lichten om een dag over na te denken. Een mens heeft in deze tijd nu een maal uit zelfbehoud dringend zo'n gees telijke schuilkelder nodig, waarvan men de deur kan grendelen om dan de actualiteit verder ongestoord tonnen explosief boven het hoofd te laten re genen. Terwille van dat uurtje retraite heb lk dan ook een rijtje boeken op mijn schrijftafel staan, dat zo maand voor maand met één tegelijk opschuift. Op het ogenblik geniet Erich Kastner de voorrang met zijn bundel „Der tagliche Kram", en ik zou om een lief ding willen dat niet alleen u, maar vooral de diverse machtige meneren, die het op onze planeet voor het zeggen heb ben, dat bescheiden en geestige boek tot dagelijkse lectuur kozen. Erich Kastner verstaat uitnemend de kunst om langs zijn neus weg van die spitse en ironische zinnetjes op papier te zetten: zinnetjes, die men wel levensgroot op alle filmdoeken ter wereld zou willen laten projecteren, tot vermaan der hardleerse mensheid. Hier hebt u er één, zo'n vriendelijk glimlachend stekelvarkentje: „Von einem einzigen Menschen habe Ich das Hecht, Ideen zuliebe Opfer zu verlan gen: von mir selbst. Ich welsz, dasz das ein etwas klaglicher, mediokrer Stand- punkt ist. Er hat nur einen Vorrang: den der Ehrlichkelt". Voor het geval u met Duits niets te maken wilt hebben (KSstner is overi gens voor honderd procent betrouw baar: in het Derde Rijk werden zijn boeken verboden, hij had twaalf jaar lang „schrijfverbod") wil ik u de ver taling er wel gratis bijleveren. Deze man, die twee oorlogen aan den lijve heeft ondervonden en uit beide arm en berooid, maar onverwoestbaar Idea listisch te voorschijn is gekomen, ver klaart, dat hij maar van één mens mag eisen, dat hij terwille van ideeën offers brengt: en wel van hemzelf. Hij geeft toe, dat dit misschien een zielig, mid delmatig standpunt is, maar het heeft één ding voor: het is eerlijk. DIJ enig nadenken zult u moeten toe- u stemmen, dat hij wel eens gelijk kon hebben. Dat het toch wel een beet je erg vrijmoedig is, van een ftnder of fers te verlangen voor de idee, die men zelf propageert. Het is natuurlijk heel mooi en prijzenswaardig, in deze we reld leuzen aan te heffen, hoogstaande denkbeelden te propageren, Maar als het toepassen van deze leuzen en denkbeelden in het dagelijkse leven enige onaangename risico's met zich brengt, zoals een opgeven van gemak, voordeel, gezondheid of zelfs de le venszekerheid, dan dient de propagan dist in dezen toch zelf het voorbeeld te geven. De beste bode is, volgens on ze wijze voorvaderen, nog altijd de man zelf. Mooi; maar als u deze waarheid als een koe beaamt, moet u daarbij meteen bedenken, dat u zodoende een flink gat hebt geschoten in de meeste span doeken van deze tijd. Dat u met uw critisch oordeel uzelf immuun hebt ge maakt voor de leuze-zonder-meer. En dat is een verheugend feit. Want het is één van de nare verschijnselen van deze tijd, dat onze ogen zo voortdurend worden verblind door het gewemel der spandoeken, onze oren verdoofd door het sonore geschal der slagzinnen. Prachtige, hoogstaande, morele slagzin nen zijn aan de orde van de dag maar zij hebben geen kracht, omdat er geen werkelijke overtuiging achter zit. En dat verkeert hun effect in het te gendeel. Weest op uw hoede, meer dan ooit Dit kleine citaat van Erich Kastner is het overschrijven en in het geheugen prenten dubbel waard. Speciaal voor de vrouw. Ten eerste, omdat wij, vrouwen, voor leuzen, vooral als zij appelleren aan onze beste gevoelens, altijd bijzonder gevoelig zijn. Wij hebben altijd nog iets (een heel klein tikje maar) kin derlijks en goedgelovigs. Wij nemen de mensen op hun woord, en, wat er ger is, wij staan te gauw klaar met on ze offerbereidheid. Wij kunnen dat misschien niet helpen. Wij hebben zo lang veilig tbuis gezeten, onder toe zicht van vader, man en zoon. Wij zijn log pas een honderd jaar, ruim ge- schat, „ins feindliche Leben" gestapt «ii geloven heus nog te vaak dat alles goud is wat er blinkt. Nog eens wees gewaarschuwd, en scherp uw critische nuchterheid. Loop niet te gauw achter een vaandel met een aandoenlijke spreuk aan, maar probeer eerst de ware bedoelingen van de vaandeldrager te doorgronden Heeft hij het algemeen belang op het oog. of mogelijk alleen het zijne? Want, en dit ten tweede, ik geef u °P een briefje dat wij een tijd van nog klinkender, nog hoogdravender leuzen tegemoet gaan. Er zal van vele kanten een beroep gedaan worden op ons moreel, onze beurs, onze hand en ons hart. Offers zult u grif kwijt kunnen, zo veel als u wilt. Als u dan maar terde ge uitkijkt of d'e offers goed besteed ziin. en werkelijk een verheven doe) dienen, niet een of ander tijdelijk be lang. Als u het mij vraagt, er is maar één devies dat de wereld in rechte koers zou kunnen houden, indien het werd nageleefd. Het vraagt veel van ons. maar niet te veel en wie het uitsprak beeft het metterdaad bewezen. Het oude. eenvoudige, eerlijke de vies: Hebt uw naasten Hef ais uzelf Begrijpt u. Niet minder maar ook Biet méér. SASKIA. mooi weer. Naar zee, heerlijk luieren en brulnbakken, op de plassen met de schoot in de handen of op de fiets er De vacantles staan weer voor de tussen uit, hoe het ook zij, een short deur. Sommigen genieten er al van en komt immers van pas! allemaal hopen we voor die tijd on veel u u" Dat het dragen van deze korte sport- broekjes steeds meer aan populariteit wint, blijkt wel uit de etalages, waarin modellen in velerlei variaties prijken. Hafde, frisse kleuren, groen, geel, rood en blauw, effen en met garnering in contrasterende kleur, alsmede de Schot se ruit maken veel opgang. Het voor deel van de ruiten is, dat zij minder behoeven te worden gewassen, hetgeen tijdens de vacantie wel van pas komt. Wat zegt u echter van de bijgaande af beelding, die echt Parijse creatie? Zwart linnen is het materiaal, dat hiervoor gebruikt werd. Wat de lengte betreft, die is wel iets aan de tè Fran se kant, doch deze kan naar verkiezing en eigen smaak worden aangepast. De short wordt op haar plaats ge houden door een vleugel-taillestuk met elastische tailleband. Grote insteek- zakken bieden gelegenheid tot het be waren van de geldbeurs. Ter completering dient een geellin- nen sportblouse met lange mouwen, welke echter ook in driekwart model kunnen worden gedragen. De garne ring van kraag, hals en manchetten is ln afstekende kleur gehouden. Heel goed kan men uitgaan van de kleur van de short zodat men dan meer de idee krijgt van een ensemble. Echt Frans is ook de veel voorkomende slui ting in de blouse van hals tot zoom door een koord. Het staat alleraardigst en men kan de blouse opendragen zo ver men zelf verkiest.... Reeds eerder maakten wij melding van de moderne brede ceintuurs. Hier ziet u dan een afbeelding van een zeer breed model, dat aan de voorzijde ver minderd is tot een vierde. Wat de shawls en hoofddoeken aangaat, doet men in Parijs zijn uiterste best om ook hierin een zo groot mogelijke sortering _ZU_NAAD. ACHTERBAAN Z'JNAAD De zonnejurkjes met losse bolero, pelerine en wat dies meer zij, blijven populair en dat zal niemand verwon deren. Het is de ideale kledij, als we onze vrije tijd buiten of aan het strand willen doorbrengen zonder al te veel bagage mee te slepen. Hier ziet u weer eens zo'n vlot mo delletje. De bolero kan men op ver te brengen. Dunne stof, zoals voile en andere weefsels, komen in tal van va riaties ter wereld. Genopt, gebloemd en ook met afbeeldingen van de plaats van inwoning zijn zeer geliefd bij de Frangaises. Vooral met het oog op ons klimaat mag men zeker niet verzuimen zo'n dergelijke doek in de koffer te stop pen, wil men er zeker van zijn, dat het kapsel de vereiste stijl behoudt. Over de kapsels gesproken, monsieur Antonio, grootmeester op coiffeur- gebied, is dit seizoen een voorstander van het korte vrouwelijke kapsel. De wrong, vals of echt, heeft bij hem af gedaan. Gezien de gejaagdheid in deze tijd, gunt, volgens Antonio de vrouw van heden zich niet zoveel tijd meer voor haar coiffure. Hij houdt de lengte van het haar op 3 tot 6 cm; in het mid den of opzij is een soms ver over het achterhoofd doorlopende scheiding, ter wijl het haar eindigt in een krans van lichte, omhoog gekamde krullen, even boven de oren rond het hoofd gekapt. Een „specialité d' Antonio" zijn de haarpunten en golven met goud- of zilverlak bestreken, de z.g. coup soleil. Een dergelijk kapsel bespaart inder daad heel veel tijd; met een enkele haal van de kam zit het keurig, alsof men regelrecht uit de kapsalon komt. RÏTA. Het was zes uur in de morgen en ik liep op de hel de. Een uurtje geleden lag ik nog in bed. De zon kwam Juist op; ik was helemaal uitgeslapen. „Nü ga ik wan delen!", dacht ik. „Nü is de hele wereld van mij alleen!" en ik ging naar de heide. De vogels waren ook al wakker. Ze tjilpten vrolijk. Ze wip ten op en neer ln de kleine boompjes, zodat de dauw druppels in het rond vlogen en in duizend kleuren uit een spatten op de grond. „Wat is de wereld mooi!", mijmerde ik. „Waarom heb ik zoveel prachtige uren voorbij laten gaan?,Ik bukte me voorover, plukte een klein bloempje af en be keek het aardachtig. „Wat een kleuren!", zei ik hardop. Ik schrok van mijn eigen stem en keek wat verlegen rond. Ik had het gevoel als of Iemand me gehoord had. Mijn gevoelens waren Juist, Tegen een klein zandheuvel tje zat een jongeman. Hij lachte me vriendelijk toe. „Ik heb zin om met U te pra ten!", zei hij. „Ik weet niet wie U bent, maar dat doet er ook niet toe. Hier, midden in de prachtige natuur zijn we allemaal broers van el kaar". Ik was getroffen door deze woorden en zette me naast hem neer. „Ik heb de gehele nacht gewerkt", ver volgde de jongeman. „Ik ben schilder.... er zijn zo wei nig mensen die men begrij pen.... lk ben artist.... De natuur heeft zoveel moois, dat ik alles zou willen vast houden.... élles zou willen schilderen....!" De jongeman staarde voor zich uit naar de wolken aan de horizon waaruit de mach tige zon zich langzaam los maakte. „Wat een kleu ren....!", zei hij zacht. „Je hoeft alleen maar te kijken ....je krijgt het allemaal voor niets.lk begrijp niet dat de mensen ruzie kun nen maken!" We zwegen beiden lang. Ik voelde een rust in me, die ik niet kende en toen sprak de jonge schilder naast me weerIk ben zo dank baar dat ik kan zien.... iedereen heeft ogen, maar slechts weinigen gebruiken ze....!" In de verte begon een klokje te luiden. Ik ont waakte uit een soort droom en keek op mijn horloge. „Ja", zei de schilder zonder op te zien. „Ik ga zover met U mee.... ik dank U dat U naar me hebt willen luiste ren". We slenterden samen naar de bewoonde wereld terug. „Misschien ben ik wel een dromer", zei de artist. „Maar ik heb een geheim ik kan het mooie zien". Deze ochtend heb ik nooit vergeten. Ik ontdekte toen pas hoe de wereld is en dat d: prachtige natuur kan boelen.... zó boeien, dat al het andere er voor moet ver dwijnen. Ja, probeer het mooie te zien! „Opaatje" roemden de kin deren de oude poppenkast speler. Iedere Woensdag middag zette de grijze man op het marktplein zijn kastje in elkaar en liet zijn poppen dan vrolijk dansen, tot groot vermaak van de honderden kinderen. Maar eens op een middag, toen Opaatje juist met de voorstelling wilde beginnen, kreeg hij de schrik van zijn leven. „Waar Is Jan Klaas- sen", riep hij verschrikt. Hij zocht overal, maar Jan was en bleef weg. Met een treu rig gezicht richtte de oude man het woord tot de kin deren. „Jan Klaassen is weg!", zei hij. „En zonder Jan Klaassen kan ik geen voorstelling gevenlk ga hem direct zoeken.... wil len jullie me een handje helpen?" Nu, dat wilden de kinderen wel. En zo stond even later de poppenkast alleen en verlaten op het marktplein. Maar.... wat was datWat kwam daar voor een klein, bont ge kleurd mannetje aange rend„Hier ben ik al!", riep het mannetje. „Hier is Jan Klaassen alOpaatje heeft me onderweg hierheen verloren1 ai, wat ben ik hard gevallen.Jan klom behendig tegen de poppen kast op. „Ze zijn je allemaal aan het zoeken!", mopperde Catreintje. „Jij bent me ook een mooie, hoor....!" Ook de andere poppen bemoei den zich er mee. „We moe ten Opaatje gaan waarschu wen dat je al gevonden bent!", stelden ze voor. En zo gleden alle poppen even later langs de latten van de kast naar beneden en trok ken het dorpje in. Oh, oh, vat was de oude man blij toen hij zijn lievelingen alle maal bij elkaar in een van de straatjes tegenkwam. Hij nam ze links en rechts on der zijn arm en gaf tot slot een poppenkastvoorstelling, zóóóó leuk dat de kinderen na afloop elkaar een hand gaven en een rondedans maakten om opaatje en.... die rakker van een Jan Klaassen. Neen, Peter heeft GEEN negen noten. Hoeveel dan wel? Dat zal de verdere op lossing van de puzzle je ver tellen. Er zijn in boven staand figuur 4 woorden van vijf letters ingevuld. Alle andere in te vullen woorden bestaan uit 3 letters. Deze woorden zijn: NEE EPE KON INA FIE IER ANS ERE OKE ALK EIN ONE SHE IST UNO GIL ERO MTS ONS UNE. Probeer deze woorden eens in het figuur te plaat sen. Als je het goed doet vormen de vier letters in de uitstekende vakjes 1-2-3 en 4 het juiste getal. „Kijk dames en heren!", zei het oude vrouwtje tegen de bezoekers. „Dit is de be roemde echoput. Als ik bo ven de opening iets zeg, hoort U duidelijk de stem van de echo". Het vrouwtje boog zich voorover en riep: 2. „Wat heeft iedere boer derij en iedere hut?" „Put", galmde het terug. 1. „Welke put wordt het meest geprezen?" „Deze!" 3. „Vroeger was het een drinkplaats voor menig hert!" „Werd". 9. „Maar nu zie je deze ran ke dieren niet in het land meer!" „Land-heer". 5. „Hoeveel meter diep ben je, dat ik de bodem niet mag zien?" „Achttien". 8. „En hoe breed is je ge welf?" „Elf". 4. „Waar ben Je, echo? „Waar is je begin?" „In". 8. „Ik ben zo blij als lk je hoor!" „Door". 7. „Je stem is me zo ver trouwd!" „Gebouwd". 10. „Ik vraag, en jij ant woord maar snel....l" „Ka-rel!" De bezoekers stonden ver baasd over de duidelijkheid van de antwoorden en vroe gen. „Wie bouwde deze put en wanneer?" Het vrouwtje lachte geheimzinnig. „De put zelf heeft het al ver teld!", zei ze. „Zet U alle echo's maar ln - de juiste volgorde....!" Weten jullie het ook? Over een kwartier gaat Mies die uit logeren gaat, zij pas weg/ Komt voor de bus „Wat duurt dat lang", Plots slaat de motor aanMies staat op dezelfde zegt Mies met 'n gaap Mies gilt: plaats op straat. vast niet te laat. „Ik ga maar binnen zitten En spoedig valt de muis „lk ben er al ln slaap. stop als je wilt!" Nu is ze tóch voor de bus te laat! schillende manieren uitvoeren. Bijv. In de stof van de japon met een belegje volgens de stippellijn van dezelfde of andere stof. De mouwtjes, de hals en de onderkant van het rugpand worden dan met schuine repen stof afgewerkt U kunt hem ook volgens het zelfde patroon geheel voeren met afstekende stof, zodat u naar believen de ene of de andere kant boven kunt dragen. De revers worden dan niet scherp gevou wen, maar met een aardig speldje vast gezet of helemaal niet omgeslagen. Dat vormt ook een aardige halslijn zoals u bij de donkere bolero ziet. Heeft de stof van uw jurkje meerdere kleuren, dan is het wel leuk om de bolero ge heel effen te maken in twee van die kleuren: één voor de binnen- en één voor de buitenkant, natuurlijk met bij behorende ceintuur. Het jurkje heeft nu eens geen schou derbanden, maar een ingerimpeld schouderstukje. De vierbaansrok is wijd klokkend. Bij effen of gestreepte stof of bij een dessin zonder klim of val kunt u de rokbanen tegen elkaar in knippen. U heeft dan voor de Jurk zonder bolero 3.50 m. van 90 c.m. breed nodig. In voor- en rugpand stikt u de figuurnaadjes. U rimpelt de schouder- stukjes (A) tot 6 c.m. in en zet ze aan het voorpand (B). Zij- en schouderna den sluiten en de hals en de armsga ten met schuine biesjes afwerken. U verbindt de vier rokbanen met elkaar en naait de rok aan het lijfje. Zo nodig brengt u in de linkerzijnaad een taille- split aan. Dit patroon is ook buitengewoon aardig voor een avondjaponnetje. De zijlijnen van de rok trekt u dan tot de gewenste lengte door. ELLA BEZEMEF Cocktailjapon van zwarte zijden organza barré, gevoerd met rose duchesse. B.W. 92 c.M.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 11