Geen
staan
storm kan hen breken, laat
de Vierdaagse!
KLOKKEN
Naar de schoonste plekjes
van ons
land
PENDULETTES
fa.l.BEEMSTERBOER
Weer thuis!
Burgers en Heldersemarine bleven
ook laatste dag zonder uitvallers
Belangwekkende tentoonstelling van
amateurswerk in Prinsenstraat
NIEUWEDIEP IN DE VIERDAAGSE
EN NU: DE ZON TEGEMOET
Zeemilitie Doorn won
de wisselbeker
Naar Apeldoorn en de
Veluwe, naar Rhenen en
Arnhem
Junghans - Kienz'e
Mauthe Haid Smlih
Stutjes' dobbelaar met
het baskenmutsje
Wat is origineel en wat niet?
Gemeenteraad komt
Dinsdag bijeen
Omvangrijke agenda ier iafel
Tussen Haaks en Kuit je
Opbrengsf AVO-collecfe
aPc a week hier ter stede gehou-
aen AVO-collecte heeft f 880,73 opge
wacht. Gaarne brengen we op ver-
va" het plaatselijk comité de wel
gemeende dank over aan de collectan
ten en collectrices, en aan de velen die
door hun bijdrage de actie hebben ge
steund.
Beladen met bloemen en versierde
geschenken arriveerden de Lon-
dense Bobbies in Nijmegen
Vanmiddag om vier uur brengt de
trein de vierdaagse-lopers thuis.
Na een korte wandeling door de
stad, vindt in „Centraal" een
kleine huldiging plaats. Onze
Htlierse tippelaars verdienen
een ontvangst, gelijk aan die van
Nijmegen!
De Helderse „burgers" hebben het
goed gedaan. Monter betraden de mees
ten gistermiddag het gebied van De
Vereniging", dat door tienduizenden
belangstellenden was omzoomd. Het
was alles bloemen wat de klok sloeg.
Bloemen en nog eens bloemen.' Maar
behalve vreugde, ook leed, want voor
velen was deze koele Vierdaagse een
marteling. Een kwelling, zonder spor
tieve genoegens. Maar dat is het risico.
Hetgeen telkenmale genomen wordt
Uit eerzucht? Misschien en waarom
ook niet? want die intocht in het
versierde Nijmegen is iets., iets aparts!
De marine
Aparte waardering komt de marine
toe. Het blguwe van matroos en Mafva
en het groen van de mariniers, waren
weer in ruime mate vertegenwoordigd.
Niet voor niets klapte men zo hard,
toen de kleine vijfhonderd manschap
pen stram in de houding voorbij mar
cheerden. Dat was kiik-klak-links-
rechts, fier rechtop, met in het midden
het detachement Marva, die met hun
witte blouses wat fleurige afwisseling
brachten in al die bekende en ver
trouwde kleuren. En voorop ge weet
het ging de marinierskapcl, die pitti
ge muziek presenteerde, ook bij het de-
filé voor de minister van Oorlog, ir C.
„Geen Vierdaagse krijgt de Nieuwediepers er onder", was ook ditmaal de leus
van onze stadgenoten, toen zij Maandagmorgen naar het Zuiden reisden. En
werkelijk, alle Helderse deelnemers volbrachten deze monster-wandeltochten.
Ondanks blaren. Ondanks nare, trekkende spierpijn. Zelfs gistermiddag zagen
wij er nog, die strandden in het zicht van de veilige haven, aan de boorden van
het klaterende applaus, dat alleen de sterksten verwelkomt. Bij die volhouders
waren de mensen uit Nieuwediep. Ongelukkiger was een jonge loper van elders,
wiens naam wij niet hebben gevraagd. Het was zo al sneu genoeg. Vlak vóór de
Keizer Karclstad werd hij door een auto aangereden en was de bijna zekere kans
op de triomfantelijke intocht verkeken. Niet verloren ging de „beloning", want
de machtige Vierdaagse-organisatie besliste: toch uitreiking van het volgende
cijfertje". Waarmee het ergste leed voor die knul gelukkig was geleden.
Bij de Zilvermeeuwen was voorzitter
Himpers er niet best aan toe. De eerste,
warme dag al liep hij zich blaren en
sindsdien was het mis. Hij zag zich ge
noodzaakt zijn linkervoet zo pijnloos
mogelijk neer te zetten en dat was de
onvermijdelijke ramp. De voet zakte,
wat je noemt dóór en het wandelen
werd met elke pas pijnlijker. Wat doe
je in zo'n geval? Je zet je tandei) op
elkaar én tracht je op te beuren aan de
raadgevingenen troostende woorden
van je vrienden, die ook op de laatste
dag hun voorzitter door de finish wen
sen te zien gaan. Hij hees zich er dóór,
laat dat gezegd zijn! Het eigenaardige bij
dit alles, was, dat de Zilvermeeuw-man
zijn mensen verleden jaar aanvoerde,
zonder ook maar een centje last te
hebben. Toen was veler aandacht ge
concentreerd op mevrouw Oudenaar
den-Van de Linde, die uw verslagge
ver al van verre toeriep: „Ik was al
bang, dat je er niet was, want deze
keer ben ik zo fris als een hoentje!" 't
Kan verkeren," zeg je onder deze om
standigheden.
De vijftiende maai
De eerste stadgenoten die wij spraken
waren de jutters S. Veldman, A, Hee-
res en P. Cirks, van wie eerstgenoemde
de mars voor de veertiende maal haa
volbracht. Als wij goed zijn ingelicht,
dan is hij nog geen recordhouder van
Den Helder, want zijn clubgenoot Ome
Kees Willemsen, oud-brigadier van po
litie, liep de „kluif" voor de vijftiende
keer. Als deze Jutters vier gulden in-
leggeld hebben betaald, dan is de „wed
strijd" al gewonnen.
Kort na deze mannen doemden de ge
bruinde koppen op van ons politie-
detachement. Agent Beers heeft zich
vooral geamuseerd, en inspecteur Van
der Meulen kreeg zowaar onderweg
nog bloemen aangeboden door een ken
nis uit Leeuwarden, zijn vroegere
woonplaats. En dan te weten, dat me
neer Van der Meulen pas op de aller
laatste dag inschreef, min of meer „ge
lijmd" door de anderen, terwijl hij nog
niet zo goed „ging" als deze reis.
De heer Willemsen vertelde nog tus
sen neus en lippen door, dat de politie
vroeger in onze stad de wandelsport in
troduceerde. Dat geschiedde onder lei
ding van agent De Haan, die thans bri
gadier is. Een jaar later werd als eerste
Helderse wandelsportvereniging „De
Jutter" opgericht. De heer WUma kon
er ook over meepraten, want dit is ook
een enthousiasteling. En vanmorgen om
zes uur stond hij al weer in de bak
kerij!
„Maar" twee blaren
Van de Duinkanters ontmoetten wij
de heer Huisman, Paula Overland, An
Makelaar en Benjaminneke Hanneke
Beneker, die voor de eerste maal van
start was ggaan. „Twee blaren maar!",
zei ze grinnikend. En daar was Opa
Jutte. Van Paula kreeg de oudste Nieu-
wedieper meteen een klinkende kus.
Opa Jutte vertelde, dat het uitstekend
was gelopen. En als hij het zegt, dan is
het zo!
Van, onze burgerverenigingen kwamen
de Zilverme euwen het laatst binnen,
voorop, met de vlag marcheerde Poeste.
Niet minder kranig volgden onder an
dere de- dames Himpers en Emmerst.
met „7 maal Vierdaagse" de oude „rot"
van de Zilvermeeuw-dames. Van de
heren van deze vereniging is W. Bakker
(10 maal) titelhouder.
Staf, in de Sint Annastraat, dat werd
gehouden vóór de glorieuze Intocht.
Bij „De Wedren" meldden de grote
groepen zich af, dus ook de deelnemers
van de Koninklijke Marine. De mannen
namen eerst een toespraak in ont
vangst van het hoofd O.S. en O., de
lt. kol. der Mar. W. J. van Rhijn, die
zijn voldoening over het gepresteerde
niet onder stoelen of banken stak. Tus
sen vier detachementen mariniers was
het verschil in algeheel optreden tij
dens de marsen zo klein, dat dit jaar
om de wisselbeker moest worden ge
loot. Ja, wat moest men anders, nu
Zeemilitie Doorn, Beroepsopleiding
Doorn, Kaderopleiding Doorn en het
Dépot Mariniers Rotterdam zo weinig
voor elkaar hadden onder gedaan? En
toen lootte majoor der mariniers J. M.
|UU DE ZON van dag tot dag over
dadig schijnt en de rijpe velden lok
kfen tot een tocht naai- buiten, nu maakt
u uw plannen. Heerlijk zo'n voorberei
ding van een uitstapje voor een dag of
langer. De voorpret geeft al een ge
noegen en dan de dag zelf, die uitge
buit moet worden, zo dat u er nog
lang met genoegen aan zult kunnen
terugdenken.
Waarheen zult u gaan?
Daarbij helpt u de krant. Ze orga
niseert tochten naar de fraaiste plek
jes van ons land, laat u rijden lang:
bezienswaardigheden, brengt u op
plaatsen waar u zich prettig kunt ont
spannen en doet u de schoonheid van
het eigen land ontdekken. Het zat u
gaan als de andere deelnemers aan zo'r.
krantenreis. U komt enthousiast terug
en. u- schrijft in voor een volgende
tocht, als u nog vacantie hebt en als
uw portemonnaie het toelaat.
de krantenreizen
op Woensdag 30
Juli gaat de krant naar Apeldoorn en
T"OT 28 JULI zijn
Volgeboekt, maar
M. J. van Wijlick voor de Zeemilitie
de beker!
Er waren van de marine vier uitval
lers, twee van de Onderzeedienst Rot
terdam en twee van de Marinekazerne
Den Haag en Hoek van Holland. Ook
de „Helderse" marine kwam dus zon
der uitvallers thuis.
Van de detachementen uit Den Helder
hebben de mannen van het wacht
schip „Hertog Hendrik" en het torpedo
atelier zich het best geweerd. De Mar-
vals werden gecomplimenteerd me'
het verband in de -troep en de opge
wekte, sportieve stemming. Dat de ma
rine wederom een zeer eervolle plaats
innam onder de militairen, was steilig
mede te danken aan de majoor dei-
mariniers G. H. van den Spek en a'e
technische leider, de lt. ter Zee van
spec. diensten der eerste klasse, J. C.
H. Bot.
de Veluwe en daarvoor zijn "°S pla?1;
sen open. Nóg schrijven we, want da
gelijks melden zich deeln,emel's„ri„f
hoogseizoen, dus is spoed geboden.
Dit wordt een tocht door ri'PC"d ko
lenveld en door de stille .»ch°°n^,
van de Veluwse bossen en wie zich ont
spannen wil, die vindt die ontspanning
in Apeldoorn.
Onze reizen kenmerken zich door ee
prettige sfeer er wordt gezorgd voo.
goede leiding en consumptie en maai
tijd zijn prima in orde. De kosten voor
deze dagtocht bedragen f 12.— inclu
sief diner.
CN OP MAANDAG 4 AUGUSTUS
gaan we naar Rhenen en Arnhem
Ook nier Zijn nog enkele plaatsen open
U kent deze omgeving niet? Dan zal
de tocht een openbaring voor u zijn.
Was u er eerder, dan behoeven we u
niets te vertellen, want dan weet u
dat deze kant van ons land een verras
sing is.
De kosten van deze tocht bedragen
f 13.—, diner inbegrepen.
Wij brengtn U nu dt moo it«
sortering Pendu es van na de
oorlog in de bekende
wereldmerken o a.
in eiken noten mahonie CTlo
Prijzen vanaf
Lopen 14 dagen. Met Bim-Bamslag.
Een unieke collectie
voor kleine moderne schoorsteen.
8 dagen gaand. 797S
Prijzen vanaf **7
KEIZERSTRAAT 15 - DEN HELDER
Aciveilemie hu*. Mea.i
Blaren en nog eens blaren. Er ging geen uur voorbij, of er lagen tippelaars
langs de weg, die zich door Rode Kruismensen de voeten lieten verzorgen.
De beschouwer, die zich niet de be
voegdheid van een „erkend kunst
specialist" wil aanmeten, zal zich met
verdiepen in de vraag of een schilder
stukje dat hem bevalt wel „origineel"
is, of het in de geest van de maker is
geboren en met bekwame handen tot
realiteit gebracht. De beschouwer, die
zich wel zo'n specialist gevoelt, zal on
getwijfeld hier en daar zeggen: iets der
gelijks zag ik eerder, of: dat is zowaar
een getrouwe copie van Stutjes' be
roemde dobbelaar met het basken
mutsje. Bezoekers van deze laatste cate
gorie zullen even schaars zijn als de
kunstcritici, die onmiddellijk het werk
van de heer Van Meegeren hebben ont
maskerd als te zijn imitatie.
Gevoeglijk kunnen wij ons dus be
perken tot de over-overgrote meerder
heid: de mensen die graag een schilder
stukje zien. In de hoop dat het hun iets
zégt. of alleen maar om te genieten van
de toewijding, het geduld en de mate
van vakmanschap, die er uit spreken.
Deze overgrote meerderheid zal geen
spijt hebben van een gang naar de
Prinsenstraat. Men zal daar uitgespro
ken „slecht" werk aantreffen, maar dat
is niet erg. Deze doeken geven stof tot
nadenken over de vraag, hoe de inzen
ders er toe zijn gekomen, hun werk te
exposeren. Gebrek aan zelfcritiek? Ge
brek aan goede smaak? Overdreven
aanmoediging door vrienden of verwan
ten?
VEILIG
Vnige tijd geleden heeft
men tal van genummer
deschoolkinderen door de
stad kunnen zien fietsen.
Zij namen deel aan het
examen van de Vereniging
voor Veilig Verkeer, die elk
jaar, met medewerking van
het onderwijzend personeel,
de jongens en meisjes
tracht op te kweken tot
heren en dames in het ver
keer. Gradus moet zeggen,
dat de jeugd van deze lessen
heel wat opsteekt en dat de
kinderen in de toekomst
stellig „verkeersbloempjes"
zullen zijn.
Aan het examen deden dit
jaar een-en-twintig scholen
mee, waaronder een drietal
scholen uit Brf\:and. Het
totale aantal kinderen, dat
op deze wijze verkeers-
onderwijs genoot, bedroeg
661. Van dit respectabele
aantal 'werden er twee-en-
vijftig voor het schriftelijke
gedeelte afgewezen. Door
ziekte, verhuizing en derge
lijke konden vier-en-tachtig
jongens en meisjes niet aan
het practische gedeelte
deelnemen. Hiervoor zakten
overigens vijf-en-veertig
kinderen, zodat wel blijkt,
dat er nog tal van hinder
nissen waren en dat het di
ploma niet „zo maar" werd
weggeschonken. Uiteinde
lijk slaagden 480 kinderen.
Dezer dagen zijn, zo ver
telde men Gradus, de diplo
ma's door de schoolhoofden
aan de geslaagden uitge
reikt. Dat kon niet, zoals in
vorige jaren, tijdens een
enigszins feestelijke en offi
ciële bijeenkomst geschie
den, maar moest plaats vin
den op de verschillende
scholen. De feestmiddag
schoot er dus eigenlijk bij
in. Wegens financiële om
standigheden, weet Gradus,
die de geslaagde kinderen
nog hartelijk feliciteert.
70 ziet het monument
„Voor hen die vielen" er
uit, na de keurig geslaagde
restauratie. Beeldhouwer A.
G. van Lom gaf aan het ge
zicht van de vrouw weer
dezelfde uitdrukking. Dat 's
misschien niets bijzonders,
maar Gradus vindt het zo
maar een prestatie. Maar hij
is ook geen kunstenaar met
een ervaring van tachtig
lange levensjaren.
TEHUIS
Onder dit kopje vroeg Gra
dus Donderdag een on
derdak voor een tweetal
kinderen, wier moeder bin
nenkort in het Academisch
ziekenhuis te Leiden wordt
opgenomen. Eerlijk, uw
stukjesschrijve r heeft ver
steld gestaan over de be
hulpzaamheid van de moe
ders in deze goede stad. Nog
geen half uur waren de be
zorgers onderweg, of de
eerste adressen kwamen
binnen. Er waren er uitein
delijk maar twee nodig,
doch de andere dames die
hun gastvrijheid kwamen
aanbieden, toonden zich na
tuurlijk eerder tevreden dan
teleurgesteld. Wanthet
ging toch om de beide kin
deren. Welnu, die krijgen
het best. Gradus heeft de
adressen van de betrokken
families doorgegeven aan
de secretaresse van de Hel
derse Stichting voor Soci
aal Werk, mevrouw Ketner,
Piet Heinstraat 1.
ONTMOETING
£)e lijffotograaf is Donder
dag met de werfsjouwers
en conserveerders van de
Rijkswerf meegeweest naar
Rotterdam, waar de mannen
onder deskundige leiding
een kijkje hebben genomen
„achter de schermen" van
de Maastunnel. Gradus
heeft natuurlijk een uitvoe
rig ooggetuigeverslag van
de reis gehad. Hij wil daar
uit nog gauw even aanha
len, dat de lijfkieker en de
zijnen in het hartje van
Rotterdam na het nuttigen
van de lunch van hun stoe
len werden verdreven door
een groepje hongerige
dames, ook uit Nieuwediep.
De buurtvereniging „Vrede
en Vrijheid" maakte blijk
baar op dezelfde dag een
uitstapje naar de Maasstad.
Of het afgesproken werk is
geweest? Gradus gelooft van
niet, want de heren moes
ten (onder ons gezegd en
gezwegen: tot hun spijt)
met spoed verder op, naar
een bierbrouwerij nog wel.
BON
£en treurig gevolg van een
goede daad. Dat moet
Gradus u nog even mede
delen, naar aanleiding van
zijn opwekking de eendjes
te bedenken, die in het Ti-
morpark wonen. Een me
vrouw voldeed aan Gradus'
TIM twee redenen verdient de tentoonstelling, die tot en met morgenavond in het
atelier van de „Noorder Kunstkring" aan de Prinsenstraat wordt gehouden,
de bijzondere belangstelling van een ieder, die de betekenis begrijpt van een
bloeiend cultureel leven. In de eerste plaats kan men in dat knusse zaaltje con
stateren, dat de beeldende kunst een aantal toegewijde aanhangers In Den Helder
heeft. In de tweede plaats is het interessant, eens objectief schilderwerkjes te
beschouwen waarvan men niet weet in hoeverre de factor „inspiratie" heeft mee
gespeeld. Ongetwijfeld zijn er immers doekjes en tekeningen bij, die min or
meer zuiver, of verwerkt met de eigen fantasie van de maker, zijn gecopieerd.
Bü dit werk kan men uiteraard vooral het vakmanschap beoordelen van degene,
die het heeft gesigneerd.
Gelukkig is zulk werk in de minder
heid. Van de ruim tachtig doeken,
aquarellen en tekeningen zijn de meeste
van die aard, dat het inzenden ervan
naar een amateurstentoonstelling ten-
volle verantwoord kan worden ge-
noemd. Er zijn zelfs enkele uitstekende
stukken bij, die bevestigen dat ook op
het terrein van de schilderkunst de
grenzen tussen „professionalisme" en
„amateurisme" heel moeilijk te trekken
zijn. Menige „amateur" geeft blijk van
een grotere gedrevenheid en bedreven,
heid dan tal van „beroepskunstenaars.
Eerlijk werk.
Een gunstige trek van dit amateurs-
werk is, dat het over het algemeen „eer
lijk" wark is. Niet in die zin. dat de sig
naturen altijd naar waarheid van oor
spronkelijkheid getuigen. Het al of niet
gecopiëerd zijn laten we buiten be
schouwing. Maar het werk is over het
algemeen „eerlijk", omdat het meer
over de maker en zijn geest vertelt dan
menig „erkend" kunstproduct, dat
vooral in onze tijd zo dikwijls onop
recht, gewild, geforceerd en in wezen
onbeschaafd aandoet.
Een eerlijk schoolliedje, goed gezon
gen, doet ons meer dan een pompeus
en kw^si-suggestief muziekstuk, ge
bracht op een wijze die hoofdzakelijk
appeleert aan banale gevoelens. Zo kun
nen wij met meer genoegen een rond
gang maken in het atelier van de
„Noord'» Kunstkring", dan ons onder
dompelen in de sfeer die wordt gescha
pen waar moderne zwoegers met de
materie en experimentele zoekers naar
het oorspronkelijke aan het demonstre
ren zijn.
Heus, het kan geen kwaad, dat
smalle trapje eens te beklimmen en te
zien wat de schilderende en tekenende
kunstlievender! onder de Helderse be
volking met het offer van zeeën vrije
tijd. kilo's verf in alle kleuren en stro
men zweets tot stand hebben gebracht.
Die klim is nog mogeliik vandaag en
morgen tussen drie en vijf, en 's avonds
van zeven tot tien uur. Kosten dezes
slechts één kwartje. W'e zou dat niet
voor de kunst over ..hebben?
De leden van de gemeenteraad ont
vingen gisteren de uit één en veertig
punten bestaande agenda voor de
Dinsdagavond 29 Juli te houden raads
vergadering. Daarbij zijn ettelijke voor
stellen op onderwijsgebied, waaronder
een aantal overplaatsingen en derge
lijke.
Ook kotnt in behandeling het voor
stel tot verhoging van de electriclteits-
tarieven, waarover wij reeds schreven
in de courant van Vrijdag 11 Juli. De
desbetreffende bijlage was nog niet bij
de stukken.
Een ander voorstel behelst het ver
lenen van medewerking aan het be'
stuur van de schoolvereniging „Laat
de Kinderkens tot Mij komen", die on
der architectuur van de heer J. J. van
der Leek een Christelijke school voor
voortgezet lager onderwijs wil bouwen.
Zoals gemeld, wordt deze nieuwe on
derwijsinstelling met ingang van 1
Saptember tijdelijk ondergebracht op
eerste verdieping van het Militair
Tehuis aan de Kanaalweg.
Hr Ms „Evertsen", „Luymes"
„Soemba", „Hercules", „Urk" en „Van
der Hulst" keerden gisteren terug i"
Nieuwediep, terwijl Hr Ms „Zeehond
koers zette naar Rotterdam.
"e* Is morgen hoog water om
'0.10 en 22.55 uur en laag water om 4.25
en 17.10 uur. Maandag is het hoog wa
ter om 10.45 en 23.20 uur, en laag W.ater
om 4^55 en 17.40 uur. De temperatuur
sU^ 2cewater was 17,2 graden Cel-
verzoek, waartoe zij zich op
het gras begaf. Prompt pas
seerde er een agent, die
haar een bekeuring gaf. Tja,
die politieman deed wei
zijn plicht, daar valt niet
aan te tornen, maar het was
sneu voor deze dame-van-
goede-wille. Ter verdedi
ging kan Gradus aanvoeren,
dat men de eendjes ook kan
voeren zonder op het gras
te gaan lopen. Maar ja, het
blijft jammer, hoe wij er
ook over praten. Mevrouw
B., ter verschoning: u was
niet thuis, toen Gradus u
opbelde!
GRADUS
J)EZE foto toont de heer J. Vos uit de Vlamingstraat in
een voor hem karakteristieke stand: met de ene
hand een vuilnisemmer legend en met de andere aan
het handvat van de klep. De werfpoort kent d„ heer
Vos ook van de achterkant, want hij haalt al tien jaar
het vuilnis van de Rijkswerf. Daaraan gaat nu een eind
komen, want deze trouwe employé van de gemeente
reiniging gaat, na vier-en-dertig dienstjaren, met peneioen.