Geen staan storm kan hen breken, laat de Vierdaagse! KLOKKEN Naar de schoonste plekjes van ons land PENDULETTES fa.l.BEEMSTERBOER Weer thuis! Burgers en Heldersemarine bleven ook laatste dag zonder uitvallers Belangwekkende tentoonstelling van amateurswerk in Prinsenstraat NIEUWEDIEP IN DE VIERDAAGSE EN NU: DE ZON TEGEMOET Zeemilitie Doorn won de wisselbeker Naar Apeldoorn en de Veluwe, naar Rhenen en Arnhem Junghans - Kienz'e Mauthe Haid Smlih Stutjes' dobbelaar met het baskenmutsje Wat is origineel en wat niet? Gemeenteraad komt Dinsdag bijeen Omvangrijke agenda ier iafel Tussen Haaks en Kuit je Opbrengsf AVO-collecfe aPc a week hier ter stede gehou- aen AVO-collecte heeft f 880,73 opge wacht. Gaarne brengen we op ver- va" het plaatselijk comité de wel gemeende dank over aan de collectan ten en collectrices, en aan de velen die door hun bijdrage de actie hebben ge steund. Beladen met bloemen en versierde geschenken arriveerden de Lon- dense Bobbies in Nijmegen Vanmiddag om vier uur brengt de trein de vierdaagse-lopers thuis. Na een korte wandeling door de stad, vindt in „Centraal" een kleine huldiging plaats. Onze Htlierse tippelaars verdienen een ontvangst, gelijk aan die van Nijmegen! De Helderse „burgers" hebben het goed gedaan. Monter betraden de mees ten gistermiddag het gebied van De Vereniging", dat door tienduizenden belangstellenden was omzoomd. Het was alles bloemen wat de klok sloeg. Bloemen en nog eens bloemen.' Maar behalve vreugde, ook leed, want voor velen was deze koele Vierdaagse een marteling. Een kwelling, zonder spor tieve genoegens. Maar dat is het risico. Hetgeen telkenmale genomen wordt Uit eerzucht? Misschien en waarom ook niet? want die intocht in het versierde Nijmegen is iets., iets aparts! De marine Aparte waardering komt de marine toe. Het blguwe van matroos en Mafva en het groen van de mariniers, waren weer in ruime mate vertegenwoordigd. Niet voor niets klapte men zo hard, toen de kleine vijfhonderd manschap pen stram in de houding voorbij mar cheerden. Dat was kiik-klak-links- rechts, fier rechtop, met in het midden het detachement Marva, die met hun witte blouses wat fleurige afwisseling brachten in al die bekende en ver trouwde kleuren. En voorop ge weet het ging de marinierskapcl, die pitti ge muziek presenteerde, ook bij het de- filé voor de minister van Oorlog, ir C. „Geen Vierdaagse krijgt de Nieuwediepers er onder", was ook ditmaal de leus van onze stadgenoten, toen zij Maandagmorgen naar het Zuiden reisden. En werkelijk, alle Helderse deelnemers volbrachten deze monster-wandeltochten. Ondanks blaren. Ondanks nare, trekkende spierpijn. Zelfs gistermiddag zagen wij er nog, die strandden in het zicht van de veilige haven, aan de boorden van het klaterende applaus, dat alleen de sterksten verwelkomt. Bij die volhouders waren de mensen uit Nieuwediep. Ongelukkiger was een jonge loper van elders, wiens naam wij niet hebben gevraagd. Het was zo al sneu genoeg. Vlak vóór de Keizer Karclstad werd hij door een auto aangereden en was de bijna zekere kans op de triomfantelijke intocht verkeken. Niet verloren ging de „beloning", want de machtige Vierdaagse-organisatie besliste: toch uitreiking van het volgende cijfertje". Waarmee het ergste leed voor die knul gelukkig was geleden. Bij de Zilvermeeuwen was voorzitter Himpers er niet best aan toe. De eerste, warme dag al liep hij zich blaren en sindsdien was het mis. Hij zag zich ge noodzaakt zijn linkervoet zo pijnloos mogelijk neer te zetten en dat was de onvermijdelijke ramp. De voet zakte, wat je noemt dóór en het wandelen werd met elke pas pijnlijker. Wat doe je in zo'n geval? Je zet je tandei) op elkaar én tracht je op te beuren aan de raadgevingenen troostende woorden van je vrienden, die ook op de laatste dag hun voorzitter door de finish wen sen te zien gaan. Hij hees zich er dóór, laat dat gezegd zijn! Het eigenaardige bij dit alles, was, dat de Zilvermeeuw-man zijn mensen verleden jaar aanvoerde, zonder ook maar een centje last te hebben. Toen was veler aandacht ge concentreerd op mevrouw Oudenaar den-Van de Linde, die uw verslagge ver al van verre toeriep: „Ik was al bang, dat je er niet was, want deze keer ben ik zo fris als een hoentje!" 't Kan verkeren," zeg je onder deze om standigheden. De vijftiende maai De eerste stadgenoten die wij spraken waren de jutters S. Veldman, A, Hee- res en P. Cirks, van wie eerstgenoemde de mars voor de veertiende maal haa volbracht. Als wij goed zijn ingelicht, dan is hij nog geen recordhouder van Den Helder, want zijn clubgenoot Ome Kees Willemsen, oud-brigadier van po litie, liep de „kluif" voor de vijftiende keer. Als deze Jutters vier gulden in- leggeld hebben betaald, dan is de „wed strijd" al gewonnen. Kort na deze mannen doemden de ge bruinde koppen op van ons politie- detachement. Agent Beers heeft zich vooral geamuseerd, en inspecteur Van der Meulen kreeg zowaar onderweg nog bloemen aangeboden door een ken nis uit Leeuwarden, zijn vroegere woonplaats. En dan te weten, dat me neer Van der Meulen pas op de aller laatste dag inschreef, min of meer „ge lijmd" door de anderen, terwijl hij nog niet zo goed „ging" als deze reis. De heer Willemsen vertelde nog tus sen neus en lippen door, dat de politie vroeger in onze stad de wandelsport in troduceerde. Dat geschiedde onder lei ding van agent De Haan, die thans bri gadier is. Een jaar later werd als eerste Helderse wandelsportvereniging „De Jutter" opgericht. De heer WUma kon er ook over meepraten, want dit is ook een enthousiasteling. En vanmorgen om zes uur stond hij al weer in de bak kerij! „Maar" twee blaren Van de Duinkanters ontmoetten wij de heer Huisman, Paula Overland, An Makelaar en Benjaminneke Hanneke Beneker, die voor de eerste maal van start was ggaan. „Twee blaren maar!", zei ze grinnikend. En daar was Opa Jutte. Van Paula kreeg de oudste Nieu- wedieper meteen een klinkende kus. Opa Jutte vertelde, dat het uitstekend was gelopen. En als hij het zegt, dan is het zo! Van, onze burgerverenigingen kwamen de Zilverme euwen het laatst binnen, voorop, met de vlag marcheerde Poeste. Niet minder kranig volgden onder an dere de- dames Himpers en Emmerst. met „7 maal Vierdaagse" de oude „rot" van de Zilvermeeuw-dames. Van de heren van deze vereniging is W. Bakker (10 maal) titelhouder. Staf, in de Sint Annastraat, dat werd gehouden vóór de glorieuze Intocht. Bij „De Wedren" meldden de grote groepen zich af, dus ook de deelnemers van de Koninklijke Marine. De mannen namen eerst een toespraak in ont vangst van het hoofd O.S. en O., de lt. kol. der Mar. W. J. van Rhijn, die zijn voldoening over het gepresteerde niet onder stoelen of banken stak. Tus sen vier detachementen mariniers was het verschil in algeheel optreden tij dens de marsen zo klein, dat dit jaar om de wisselbeker moest worden ge loot. Ja, wat moest men anders, nu Zeemilitie Doorn, Beroepsopleiding Doorn, Kaderopleiding Doorn en het Dépot Mariniers Rotterdam zo weinig voor elkaar hadden onder gedaan? En toen lootte majoor der mariniers J. M. |UU DE ZON van dag tot dag over dadig schijnt en de rijpe velden lok kfen tot een tocht naai- buiten, nu maakt u uw plannen. Heerlijk zo'n voorberei ding van een uitstapje voor een dag of langer. De voorpret geeft al een ge noegen en dan de dag zelf, die uitge buit moet worden, zo dat u er nog lang met genoegen aan zult kunnen terugdenken. Waarheen zult u gaan? Daarbij helpt u de krant. Ze orga niseert tochten naar de fraaiste plek jes van ons land, laat u rijden lang: bezienswaardigheden, brengt u op plaatsen waar u zich prettig kunt ont spannen en doet u de schoonheid van het eigen land ontdekken. Het zat u gaan als de andere deelnemers aan zo'r. krantenreis. U komt enthousiast terug en. u- schrijft in voor een volgende tocht, als u nog vacantie hebt en als uw portemonnaie het toelaat. de krantenreizen op Woensdag 30 Juli gaat de krant naar Apeldoorn en T"OT 28 JULI zijn Volgeboekt, maar M. J. van Wijlick voor de Zeemilitie de beker! Er waren van de marine vier uitval lers, twee van de Onderzeedienst Rot terdam en twee van de Marinekazerne Den Haag en Hoek van Holland. Ook de „Helderse" marine kwam dus zon der uitvallers thuis. Van de detachementen uit Den Helder hebben de mannen van het wacht schip „Hertog Hendrik" en het torpedo atelier zich het best geweerd. De Mar- vals werden gecomplimenteerd me' het verband in de -troep en de opge wekte, sportieve stemming. Dat de ma rine wederom een zeer eervolle plaats innam onder de militairen, was steilig mede te danken aan de majoor dei- mariniers G. H. van den Spek en a'e technische leider, de lt. ter Zee van spec. diensten der eerste klasse, J. C. H. Bot. de Veluwe en daarvoor zijn "°S pla?1; sen open. Nóg schrijven we, want da gelijks melden zich deeln,emel's„ri„f hoogseizoen, dus is spoed geboden. Dit wordt een tocht door ri'PC"d ko lenveld en door de stille .»ch°°n^, van de Veluwse bossen en wie zich ont spannen wil, die vindt die ontspanning in Apeldoorn. Onze reizen kenmerken zich door ee prettige sfeer er wordt gezorgd voo. goede leiding en consumptie en maai tijd zijn prima in orde. De kosten voor deze dagtocht bedragen f 12.— inclu sief diner. CN OP MAANDAG 4 AUGUSTUS gaan we naar Rhenen en Arnhem Ook nier Zijn nog enkele plaatsen open U kent deze omgeving niet? Dan zal de tocht een openbaring voor u zijn. Was u er eerder, dan behoeven we u niets te vertellen, want dan weet u dat deze kant van ons land een verras sing is. De kosten van deze tocht bedragen f 13.—, diner inbegrepen. Wij brengtn U nu dt moo it« sortering Pendu es van na de oorlog in de bekende wereldmerken o a. in eiken noten mahonie CTlo Prijzen vanaf Lopen 14 dagen. Met Bim-Bamslag. Een unieke collectie voor kleine moderne schoorsteen. 8 dagen gaand. 797S Prijzen vanaf **7 KEIZERSTRAAT 15 - DEN HELDER Aciveilemie hu*. Mea.i Blaren en nog eens blaren. Er ging geen uur voorbij, of er lagen tippelaars langs de weg, die zich door Rode Kruismensen de voeten lieten verzorgen. De beschouwer, die zich niet de be voegdheid van een „erkend kunst specialist" wil aanmeten, zal zich met verdiepen in de vraag of een schilder stukje dat hem bevalt wel „origineel" is, of het in de geest van de maker is geboren en met bekwame handen tot realiteit gebracht. De beschouwer, die zich wel zo'n specialist gevoelt, zal on getwijfeld hier en daar zeggen: iets der gelijks zag ik eerder, of: dat is zowaar een getrouwe copie van Stutjes' be roemde dobbelaar met het basken mutsje. Bezoekers van deze laatste cate gorie zullen even schaars zijn als de kunstcritici, die onmiddellijk het werk van de heer Van Meegeren hebben ont maskerd als te zijn imitatie. Gevoeglijk kunnen wij ons dus be perken tot de over-overgrote meerder heid: de mensen die graag een schilder stukje zien. In de hoop dat het hun iets zégt. of alleen maar om te genieten van de toewijding, het geduld en de mate van vakmanschap, die er uit spreken. Deze overgrote meerderheid zal geen spijt hebben van een gang naar de Prinsenstraat. Men zal daar uitgespro ken „slecht" werk aantreffen, maar dat is niet erg. Deze doeken geven stof tot nadenken over de vraag, hoe de inzen ders er toe zijn gekomen, hun werk te exposeren. Gebrek aan zelfcritiek? Ge brek aan goede smaak? Overdreven aanmoediging door vrienden of verwan ten? VEILIG Vnige tijd geleden heeft men tal van genummer deschoolkinderen door de stad kunnen zien fietsen. Zij namen deel aan het examen van de Vereniging voor Veilig Verkeer, die elk jaar, met medewerking van het onderwijzend personeel, de jongens en meisjes tracht op te kweken tot heren en dames in het ver keer. Gradus moet zeggen, dat de jeugd van deze lessen heel wat opsteekt en dat de kinderen in de toekomst stellig „verkeersbloempjes" zullen zijn. Aan het examen deden dit jaar een-en-twintig scholen mee, waaronder een drietal scholen uit Brf\:and. Het totale aantal kinderen, dat op deze wijze verkeers- onderwijs genoot, bedroeg 661. Van dit respectabele aantal 'werden er twee-en- vijftig voor het schriftelijke gedeelte afgewezen. Door ziekte, verhuizing en derge lijke konden vier-en-tachtig jongens en meisjes niet aan het practische gedeelte deelnemen. Hiervoor zakten overigens vijf-en-veertig kinderen, zodat wel blijkt, dat er nog tal van hinder nissen waren en dat het di ploma niet „zo maar" werd weggeschonken. Uiteinde lijk slaagden 480 kinderen. Dezer dagen zijn, zo ver telde men Gradus, de diplo ma's door de schoolhoofden aan de geslaagden uitge reikt. Dat kon niet, zoals in vorige jaren, tijdens een enigszins feestelijke en offi ciële bijeenkomst geschie den, maar moest plaats vin den op de verschillende scholen. De feestmiddag schoot er dus eigenlijk bij in. Wegens financiële om standigheden, weet Gradus, die de geslaagde kinderen nog hartelijk feliciteert. 70 ziet het monument „Voor hen die vielen" er uit, na de keurig geslaagde restauratie. Beeldhouwer A. G. van Lom gaf aan het ge zicht van de vrouw weer dezelfde uitdrukking. Dat 's misschien niets bijzonders, maar Gradus vindt het zo maar een prestatie. Maar hij is ook geen kunstenaar met een ervaring van tachtig lange levensjaren. TEHUIS Onder dit kopje vroeg Gra dus Donderdag een on derdak voor een tweetal kinderen, wier moeder bin nenkort in het Academisch ziekenhuis te Leiden wordt opgenomen. Eerlijk, uw stukjesschrijve r heeft ver steld gestaan over de be hulpzaamheid van de moe ders in deze goede stad. Nog geen half uur waren de be zorgers onderweg, of de eerste adressen kwamen binnen. Er waren er uitein delijk maar twee nodig, doch de andere dames die hun gastvrijheid kwamen aanbieden, toonden zich na tuurlijk eerder tevreden dan teleurgesteld. Wanthet ging toch om de beide kin deren. Welnu, die krijgen het best. Gradus heeft de adressen van de betrokken families doorgegeven aan de secretaresse van de Hel derse Stichting voor Soci aal Werk, mevrouw Ketner, Piet Heinstraat 1. ONTMOETING £)e lijffotograaf is Donder dag met de werfsjouwers en conserveerders van de Rijkswerf meegeweest naar Rotterdam, waar de mannen onder deskundige leiding een kijkje hebben genomen „achter de schermen" van de Maastunnel. Gradus heeft natuurlijk een uitvoe rig ooggetuigeverslag van de reis gehad. Hij wil daar uit nog gauw even aanha len, dat de lijfkieker en de zijnen in het hartje van Rotterdam na het nuttigen van de lunch van hun stoe len werden verdreven door een groepje hongerige dames, ook uit Nieuwediep. De buurtvereniging „Vrede en Vrijheid" maakte blijk baar op dezelfde dag een uitstapje naar de Maasstad. Of het afgesproken werk is geweest? Gradus gelooft van niet, want de heren moes ten (onder ons gezegd en gezwegen: tot hun spijt) met spoed verder op, naar een bierbrouwerij nog wel. BON £en treurig gevolg van een goede daad. Dat moet Gradus u nog even mede delen, naar aanleiding van zijn opwekking de eendjes te bedenken, die in het Ti- morpark wonen. Een me vrouw voldeed aan Gradus' TIM twee redenen verdient de tentoonstelling, die tot en met morgenavond in het atelier van de „Noorder Kunstkring" aan de Prinsenstraat wordt gehouden, de bijzondere belangstelling van een ieder, die de betekenis begrijpt van een bloeiend cultureel leven. In de eerste plaats kan men in dat knusse zaaltje con stateren, dat de beeldende kunst een aantal toegewijde aanhangers In Den Helder heeft. In de tweede plaats is het interessant, eens objectief schilderwerkjes te beschouwen waarvan men niet weet in hoeverre de factor „inspiratie" heeft mee gespeeld. Ongetwijfeld zijn er immers doekjes en tekeningen bij, die min or meer zuiver, of verwerkt met de eigen fantasie van de maker, zijn gecopieerd. Bü dit werk kan men uiteraard vooral het vakmanschap beoordelen van degene, die het heeft gesigneerd. Gelukkig is zulk werk in de minder heid. Van de ruim tachtig doeken, aquarellen en tekeningen zijn de meeste van die aard, dat het inzenden ervan naar een amateurstentoonstelling ten- volle verantwoord kan worden ge- noemd. Er zijn zelfs enkele uitstekende stukken bij, die bevestigen dat ook op het terrein van de schilderkunst de grenzen tussen „professionalisme" en „amateurisme" heel moeilijk te trekken zijn. Menige „amateur" geeft blijk van een grotere gedrevenheid en bedreven, heid dan tal van „beroepskunstenaars. Eerlijk werk. Een gunstige trek van dit amateurs- werk is, dat het over het algemeen „eer lijk" wark is. Niet in die zin. dat de sig naturen altijd naar waarheid van oor spronkelijkheid getuigen. Het al of niet gecopiëerd zijn laten we buiten be schouwing. Maar het werk is over het algemeen „eerlijk", omdat het meer over de maker en zijn geest vertelt dan menig „erkend" kunstproduct, dat vooral in onze tijd zo dikwijls onop recht, gewild, geforceerd en in wezen onbeschaafd aandoet. Een eerlijk schoolliedje, goed gezon gen, doet ons meer dan een pompeus en kw^si-suggestief muziekstuk, ge bracht op een wijze die hoofdzakelijk appeleert aan banale gevoelens. Zo kun nen wij met meer genoegen een rond gang maken in het atelier van de „Noord'» Kunstkring", dan ons onder dompelen in de sfeer die wordt gescha pen waar moderne zwoegers met de materie en experimentele zoekers naar het oorspronkelijke aan het demonstre ren zijn. Heus, het kan geen kwaad, dat smalle trapje eens te beklimmen en te zien wat de schilderende en tekenende kunstlievender! onder de Helderse be volking met het offer van zeeën vrije tijd. kilo's verf in alle kleuren en stro men zweets tot stand hebben gebracht. Die klim is nog mogeliik vandaag en morgen tussen drie en vijf, en 's avonds van zeven tot tien uur. Kosten dezes slechts één kwartje. W'e zou dat niet voor de kunst over ..hebben? De leden van de gemeenteraad ont vingen gisteren de uit één en veertig punten bestaande agenda voor de Dinsdagavond 29 Juli te houden raads vergadering. Daarbij zijn ettelijke voor stellen op onderwijsgebied, waaronder een aantal overplaatsingen en derge lijke. Ook kotnt in behandeling het voor stel tot verhoging van de electriclteits- tarieven, waarover wij reeds schreven in de courant van Vrijdag 11 Juli. De desbetreffende bijlage was nog niet bij de stukken. Een ander voorstel behelst het ver lenen van medewerking aan het be' stuur van de schoolvereniging „Laat de Kinderkens tot Mij komen", die on der architectuur van de heer J. J. van der Leek een Christelijke school voor voortgezet lager onderwijs wil bouwen. Zoals gemeld, wordt deze nieuwe on derwijsinstelling met ingang van 1 Saptember tijdelijk ondergebracht op eerste verdieping van het Militair Tehuis aan de Kanaalweg. Hr Ms „Evertsen", „Luymes" „Soemba", „Hercules", „Urk" en „Van der Hulst" keerden gisteren terug i" Nieuwediep, terwijl Hr Ms „Zeehond koers zette naar Rotterdam. "e* Is morgen hoog water om '0.10 en 22.55 uur en laag water om 4.25 en 17.10 uur. Maandag is het hoog wa ter om 10.45 en 23.20 uur, en laag W.ater om 4^55 en 17.40 uur. De temperatuur sU^ 2cewater was 17,2 graden Cel- verzoek, waartoe zij zich op het gras begaf. Prompt pas seerde er een agent, die haar een bekeuring gaf. Tja, die politieman deed wei zijn plicht, daar valt niet aan te tornen, maar het was sneu voor deze dame-van- goede-wille. Ter verdedi ging kan Gradus aanvoeren, dat men de eendjes ook kan voeren zonder op het gras te gaan lopen. Maar ja, het blijft jammer, hoe wij er ook over praten. Mevrouw B., ter verschoning: u was niet thuis, toen Gradus u opbelde! GRADUS J)EZE foto toont de heer J. Vos uit de Vlamingstraat in een voor hem karakteristieke stand: met de ene hand een vuilnisemmer legend en met de andere aan het handvat van de klep. De werfpoort kent d„ heer Vos ook van de achterkant, want hij haalt al tien jaar het vuilnis van de Rijkswerf. Daaraan gaat nu een eind komen, want deze trouwe employé van de gemeente reiniging gaat, na vier-en-dertig dienstjaren, met peneioen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 2