Oude Veer biedt inwoners Anna Paulowna
prachtige gelegenheid om te zwemmen
65 jaar lief en leed gedeeld
Twee leerkrachten van school 1
verlieten Julianadorp
Tachtig oudjes uit Julianadorp en
Koegras naar buiten
Wiiie Kruis beheert inrichting
Zwemvereniging is ter ziele
Ondanks veel onderhoud
toch optimisme
Nop steeds diepe rouw om Eva Peron
Ariën Vlam en Aaltje Klantgeëvacueerd uit Den
Helder, vieren leest in Winkel, Bosstraat
Aanpakken jongelui
Een kras echtpaar
Beiden overgeplaaist naar Fazanfenslraal
Wal Maryije er van zei
Afscheid op de laatste
dag voor de vacantie
„Kunstzin" zorgde voor blijde ontvangst
De heer J. Spanjaard
vierde eerste lustrum!
Urk
Oterleek
Poging tot aanranding
Zijpe
Calhntsoog
MARKTBERICHTEN
Badmeester Plooy klikt me»
waarin tal van kinderen hun verm^-fv6" faar zonovergoten Oude Veer,
dan door deze, dan door gene maai- nimm. ^clke.ns wordt hÜ aangeklampt,
bezoekers de helpende hand W^st heiTr L te Veel e,n biedt h« de
du steeds toenemende schare die van her fr» en h°Udt waakzaam °P
duik in het frisse water «r fraa»e weer gebruik maakt, om een
over de verschillende 7wpmi! uJT troffen ditmaal in de reeks reportages
dat het d»n een wtnM» f 1° t "ns *oed weer en we hfk»>en Vrvaren,
datzelfde water een hm» n water te zijn. We hebben tevens gezien, dat
gebruik van wordt gema" kt VCrmaak V°°r H°"ands jeUgd en dat er drUk
Een optimistisch geluid konden we
ook horen bij de heer C. Liefhebber,
secretaris penningmeester van het Wit
te Kruis. Misschien zult u zich de
vraag stellen, wat het Witte Kruis met
zwemmen te maken heeft. Als u er ech
ter met ons van overtuigd is, dat met
het zwemmen de volksgezondheid ge
diend wordt, is dat zo wonderlijk niet.
25 jaar geleden.
Vandaag precies 25 jaar geleden, zo
vertelde ons de heer Liefhebber, werd
de zweminrichting Het Oude Veer in
gebruik genomen. Neen, er worden
geen feestelijkheden gehouden ter ge
legenheid van dit jubileum. Feesten
immers kosten geld en geld is iets,
waar men zuinig op moet zijn. Zelfs
als men er in slaagt om een reeks van
jaren een sluitende rekening te krij
gen. Misschien begrijpt u nu, dat de
heer Liefhebber bepaald optimistisch
was. Sedert 1944 steeds een sluitende
rekening, wat wilt u nog meer.
De gemeente Anna Paulowna zorgt
mede voor die sluitende rekening. Elk
jaar wordt er een bijdrage verleend
van t 500. Geen bijdrage echter fonds
perdu. De gemeente krijgt er iets voor
terug. In het Oude Veer wordt name
lijk door badmeester Plooy schoolzwem
men gegeven, waarvan de scholen in
Kleine Sluis, Breezand en Oostpolder
gebruik maken. De openbare scholen
wel te verstaan. De bijzondere scholen
hebben het nog niet zo ver gebracht.
Iets wat ons onbegrijpelijk voorkomt,
omdat men zelfs geen bezwaren tegen
gemengd zwemmen naar voren kan
brengen, daar de jongens en meisjes
afzonderlijk de zwemkunst wordt bij
gebracht. Jammer, dat een zo groot
deel van de jeugd van Anna Paulowna
dus niet kan zwemmen, terwijl er een
zo kostelijke gelegenheid voor is. Voor
de openbare scholen is het zwemmen
reeds jaren verplicht gesteld.
Jammer ook, dat er in Anna Paulow
na geen zwemvereniging meer is. Ook
hier de klacht, dat de wedstrijdsport
weinig belangstelling meer heeft, maar
daarnaast hoorden we toch, dat de mo
gelijkheid niet uitgesloten moet wor
den geacht, dat in de toekomst de be
langstelling weer groter zal worden.
En toch.,..
Óndanks het optimisme dat er heers
te is het ons opgevallen, dat ook hier
zorgen zijn. Dat men ook in Anna
Paulowna nog wel iets meer zou wil
len, als de mogelijkheid er voor was.
Thans is het zo, dat het Oude Veer al
leen aantrekkingskracht heeft voor de
mensen en kinderen, de laatste in over
grote meerderheid, want ook hier laten
de getrouwden veel verstek gaan, die
komen om de wille van het zwemmen.
We zouden ook hier, aldus de heer
Liefhebber en later hoorden we het
ook weer van de heer Plooy, wel wat
meer vermaak willen hebben. Wat dat
betreft ligt het bad echter niet zo bij
zonder gunstig. De aanleg van een
strand is mogelijk in het rietveld dat
achter de hokjes gelegen is, maar het
zou zo ontzaglijk veel kosten
Als de mensen maar wilden begrij
pen, dat met geringe opofferingen van
allen hier veel meer te bereiken zou
zijn, zo verzuchtte de heer Liefhebber.
We hebben de tarieven zo laag moge
lijk gehouden, omdat we op het stand
punt staan, dat het beter is duizend
mensen te trekken tegen een laag, dan
vijfhonderd tegen een hoog tarief. Wat
zou het niet prettig zijn, als alle in
woners van Anna Paulowna door het
nemen van een abonnement toonden,
dit streven te waarderen en het daar
door mogelijk maakten van het Oude
Veer een unieke gelegenheid te maken.
Als we horen, dat er in die grote
polder een honderd vijf en twintig
abonnementen worden genomen, dan
kan daarin toch nog wel wat verbete
ring worden gebracht. Nu zal men in
dien er vermaak moet worden aange
bracht zijn aangewezen op meerdere
steun van gemeente of Witte Kruis. Zo
als het Witte Kruis ook een eventueel
tekort voor haar rekenig zal moeten
riemen.
Het dure onderhoud
Het onderhoud van het bad is zwaar,
aldus de heer Liefhebber. De gehele
inrichting is in het water gebouwd en
helaas op hout. Toen we 25 jaar gele
den het bad stichtten was hout het
goedkoopste. Hadden we toen maar
beton gebruikt. Maar ja, we waren a!
blij, dat we het oude bad, dat tenge
volge van de Watersnood verloren ging
met steun van het Hoofdbestuur van
het Witte Kruis, door het plaatsen van
renteloze aandelen en het houden van
'n uitstekend geslaagde fanCyfair, kon
den maken. Als er nu wat moet ge
beuren, houden we tengevolge van de
abnormaal hoge kosten ons hart aast.
En indien het onderhoud ernstige vor
men aanneemt, zal een beroep op de
gemeente wel niet achterwege kunnen
blijven.
Dat onderhoud zal binnenkort beslist
komen. We hebben ons er zelf van
kunnen overtuigen. De palen in het
water worden aangevreten. Bij opvrie
zen (en ook daar kan men bij een
strenge winter weer heel veel last van
krijgen) zal men voor reparaties komen
te staan, die in de honderden, misschien
in de duizenden lopen.
Een geluk heeft het Oude Veer. Het
zand, dat in het ondiepe bassin is aan
gebracht, blijft, ondanks de soms he
vige golfslag, uitstekend liggen.
Het bassin voor de ongeoefendën ver
keert daardoor in uitstekende toestand.
Als we alles dus in het kort samenvat
ten:
Behoorlijke belangstelling voor deze
fraaie gelegenheid, die nog veel fraaier
zou kunnen worden, als meer mensen
in Anna Paulowna de hand over het
hart streken en een offertje brachten
Toenemend aantal zwemmers. Een
jeugd, waarvoor voor een gedeelte op
gaat de stelling, dat ieder Nederlander
moet kunnen zwemmen. Daarnaast een
inrichting die in de toekomst van ge
meente en bevolking nog grote offers
zal vragen. Moge de bevolking van An
na Paulowna dan de kracht hebben om
die offers te brengen en er daarbij ge
dachtig aan zijn, dat de gemeentelijke
taak slechts aanvullend mag zijn.
Nu we ook in Anna Paulowna de
klacht hoorden, dat de jonge
mensen de wedstrijdsport op het
gebied van zwemmen niet meer
blijken te kunnen waarderen, nu
we vernamen, dat de zwemver
eniging daar zelfs ter ziele is
(meester Jonker vertelde ons van
vergeefse pogingen om deze weer
op te richten), zouden we ons tot
alle jongens en meisjes willen
wenden met een beroep, om weer
actief aan wedstrijdzwemmen te
gaan doen. Niet om records te
verbeteren. Dat is niet zo belang
rijk. Maar om de gezellige dagen
weer terug te krijgen, die we in
het verleden in tal van plaatsen
in onze omgeving, hebben gehad.
In Anna Paulowna, in Schagen,
in Winkel, in Oude Niedorp, in
Wieringerwaard, in Den Helder
of waar dan ook. Het waren
hoogtijdagen. Als jullie meewer
ken, kunnen ze weer terug ko
men. Maar laat je dan niet te
leurstellen omdat je niet tot de
Prijswinnaars behoort. Beoefen
de sport om de sport.
Heden zal het in de Bosstraat te
Winkel feest zijn. Dan immers zal het
65 jaar geleden zijn, dat Arien Vlam en
Aaltje Klant in het huwelijk traden. In
1887 heeft de toenmalige burgemeester
van Winkel, Heertje Rezelman, dit hu
welijk voltrokken en we vonden een
dergelijk jubileum wel zo uniek, dat
we het echtpaar in hun keurige woning
een bezoek hebben gebracht, ten einde
dit feit aan de vergetelheid te ontruk
ken.
We vonden er een echtpaar, dat er
nog mag zijn. Allebei zijn ze nog flink,
de bruidegom met zijn 86 jaren en de
bruid met slechts één jaar minder. Ge
boren en getogen Westfriezen, maar nu
in hun hart Heldersen. Kort na hun
huwelijk zijn ze naar Den Helder ver
trokken en daar hebben ze lief en leed
met elkaar meegemaakt, tot de inval
van de Duitsers het leed van de eva
cuatie over hen bracht. Het leed ook
van een verwoeste woning, waarin ze
zich zo thuis gevoelden.
Het leven ls ook voor deze mensen
wel eens niet gemakkelijk geweest. De
heer Vlam vertelde ons er van. Lange
dagen maken in de polder, van vijf uur
in de morgen tot zes uur in de avond,
voor twaalf dubbeltjes per dag. Daar
maak je geen kromme sprongen van.
Een mud bonen uitzoeken voor een
gulden. We mogen er niet aan denken.
En dat mud bonen lag het echtpaar
dan ook nog zwaar op de maag. Ze
herinnerden zich nog als de dag van
gisteren, dat ze tijdens het uitzoeken
van die bonen het besluit namen, dat
er verandering moest komen. Dat ze
het land vaarwel moesten zeggen. En
vooral toen in de wintermaanden het
loon van <je heer Vlam. bij zwaar werk
aan de Vorstkaai, daalde tot nog geen
rijksdaalder per wéék.
Bij de Marine
Na twee jaar getrouwd te zijn ge
weest, in 1889 vertrokken ze naar Den
Helder, waar de heer Vlam een betrek
king kreeg als torpedist. Gedurende een
achttal jaren heeft hij toen bij de Ko
ninklijke Marine gevaren, tot hem een
ongeluk overkwam, dat hem voor het
uitoefenen van zijn functie ongeschikt
maakte. Jaren lang heeft de heer Vlam
toen dienst gedaan als conciërge aan
de Commeniusschool.
Terwijl we deze opsomming van fei
ten neerschrijven, komt de herinnering
aan het onderhoud met deze twee men
sen weer bij ons op. Beleven we op
nieuw, wat ze ons hebben verteld over
hun leven van opoffering. Voor de kin
deren die het koste wat het koste, niet
naar de polder terug moesten. Die het
wat beter moesten hebben, dan hun
ouders het hadden. Ze hebben er krom
voor gelegen, deze mensen, maar ze
hebben hun doel bereikt. Met trots
wezen ze ons op hun drie zoons. Op J.
Vlam, die nu al meer dan veertig jaar
werkzaam is als zetter bij drukkerij
De Boer in Den Helder, en deswege
een Koninklijke onderscheiding heeft
gehad. Op overste P. Vlam, die nu in
Salt Lake City woont en op A. Vlam.
kapitein bij de K.N.S.M., nu woonach
tig in Philadelphia. Wat dat betreft kan
het jubilerende echtpaar op een welge
slaagd leven terugzien. Hun opofferin
gen zijn niet vergeefs gebleken.
Ook schaduwkanten
Ook schaduwkanten heeft het leven
hen echter gebracht. De stem van me
vrouw Vlam trilt even, als ze het zoon
tje herdenkt, dat haar ontviel. De ont
roering blijft niet weg, als ze spreekt
over de angst die ze tijdens de oorlog
heeft'meegemaakt over haar zoons van
wie er één enkele jaren in krijgsge
vangenschap heeft doorgebracht en toen
het gerucht eing, dat Hitier alle krijgs
gevangen officieren wilde afmaken.
En leed is er ook om het verloren
gegane huis in Den Helder, dat één van
hun zoons voor hen had gebouwd en
waar ze zich veilig gevoelden. Het huis
mocht wel herbouwd worden, maar dan
mochten ze er niet meer in wonen. Den
Helder kan immers alleen mensen ge
bruiken, die daadwerkelijk in het ar
beidsproces ingeschakeld zijn
Wanneer echter de gelukwensen
Maandag zullen binnenstromen, en
gaarne voegen wij de onze daarbij, dan
zal in deze familie toch de vreugde
overheersen. De vreugde, over het feit,
dat ze zo lang samen mochten leven en
werken.
De Argentijnen zijn zeer onder de
indruk van het overlijden van Eva
Peron. Op de bovenstaande foto
ziet men een terneergeslagen
President Peron (geheel links) te
midden van belangrijke regerings
commissarissen en geestelijken
bij de baar van zijn overleden
echtgenote. Op de foto rechts ziet
men de bloemenberg, welke door
de bevolking voor het ministerie
van Arbeid, waar Eva Peron ligt
opgebaard is neergelegd. Volgens de
wens van pres. Peron zal het stof
felijk overschot van zijn echtge
note tot 9 Augustus op het minis
terie van arbeid te Buenos /.i-cs
blijven. Het wordt dan naar het
Congres gebracht en de volgende
dag naar het hoofdbureau van het
algemeen vakverbond. Het blijft
daar totdat het grafmonument ge
reed is. Het stoffelijk overschot
zal daarna gedurende een jaar aan
het oog worden cn'irckker om een
balsemingsproces te ondergaan.
Het was Donderdag een belangrijke dag voor school 1. De vacantie brak aan,
maar tevens moest afscheid worden genomen van twee gewaardeerde leer
krachten. Het hoofd der school, de heer N. H. Kaptcin, vertoefde voor het laatst
in deze vertrouwde omgeving, evenals de onderwijzeres, mej. Marinus. Zij zijn
beiden met ingang van 1 September overgeplaatst naar de nieuwe openbare
lagere school aan de Fazantenstraat te Den Helder.
Mevrouw Vlam is niet alleen een
voortreffelijk huisvrouw ge
weest. Dat zagen we toen we de
verschillende foto's doorkeken en
er één ontmoetten waarop ze in
Westfries costuum getooid was.
In dat costuumis ze op vele ver
gaderingen opgetreden, naast
spreeksters van de vereniging
voor Vrouwenkiesrecht. In een
kostelijke Westfriese voordracht
zei zij er dan het hare van. Dat
ze de dag heeft mogen beleven,
dat ook vrouwen mondig werden
verklaard, zal de vreugde van
Maandag slechts kunnen verho
gen.
De heer Kaptein had reeds een paar
dagen geleden afscheid genomen van
zijn klas, waarbij de leerlingen getrac-
teerd werden en deze hun scheidende
hoofd een klokje aanboden. Mej. Ma
rinus tracteerde de kinderen van haar
klas eveneens en onving ook een ca
deautje.
Na afloop van de schooltijd, toen de
kinderen opgewekt in het vooruitzicht
van een maand vacantie naar huis
gingen, verenigden zich in de kamer
van het hoofd der school het personeel,
de oudercommissie en de conciërge. Na
mens de oudercommissie bood mevr.
G. de Vriesde Graaf in een hartelijke
toespraak de heer Kaptein als herinne
ring een wandbord van Makkums aar
dewerk aan. Mej. A. E. de Vries bood
hem namens het personeel een kistje
sigaren aan.
Juffrouw Marinus, die maar korte
Begunstigd door prachtig zomerweer hebben tachtig ouden van dagen uit
Julianadorp en Koegras hun jaarlijkse autotocht gemaakt. Het gezelschap ver
trok Donderdagmorgen om half negen met drie touringcars voor de lange tocht
over de Afsluitdijk naar Friesland. De eerste pleisterplaats was het monument
op de Afsluitdijk, dat werd bereikt na een prachtige rit over De Kooy, door
de Anna Paulowna-poldcr en de Wieringermeer. Tal van oudjes waren toch
nog vitaal genoeg om de trappen van het monument te beklimmen en zich zo
een wijds gezicht over IJseimeer en Waddenzee te veroveren.
Spoedig ging het weer verder naar
Bolsward. Daar werd in café Goes (een
oud-Helderse) koffie gedronken, daar
na werd een bezoek gebracht aan de
tentoonstelling van Beeldende Friese
kunst in het prachtige Raadhuis. Hier
viel heel wat te bewonderen. Niet al
leen het tentoongestelde, maar ook de
architectuur van dit prachtige gebouw.
Om twaalf uur vertrok het gezelschap
naar Oranjewoud, waar in hotel Tjaar-
da een heerlijk middagmaal wachtte.
Hieraan werd alle eer bewezen. Er
bleef geen tijd voor de speeltuin over,
wel werd van het gehele gezelschap
een foto genomen. Vervolgens ging de
tocht naar Gaasterland, waar in het
heerlijke Rijsterbos de thee werd ge
bruikt.
Het begon nu tijd te worden om de
terugreis te aanvaarden. Over Koadum
en Workum werd de Afsluitdijk weer
opgezocht om in Den Oever de koffie
maaltijd to gebruiken. Zeer voldaan
arriveerde het gezelschap om half
negen 's avonds weer te Julianadorp,
waar in café Van Ammers de tafels
gereed stonden en de Harmonievereni
ging „Kunstzin" op het toneel had
plaats genomen.
Toen allen gezeten waren en de mu
ziek enige vrolijke marsen had laten
horen, nam de voorzitter van de Ge
meenschap Julianadorp Vooruit, de or
ganiserende vereniging van deze tocht,
het woord om allen die de organisatie
van deze geslaagde dag mogelijk had
den gemaakt, te bedanken voor hun
medewerking.
Hierna schetste de heer Tigchelaar,
de leider van de commissie, het verloop
van de reis, waarbij menig humoristisch
tafereeltje voor de dag kwam. Namens
de oudjes bedankte de heer C. Kore-
vaar de vereniging voor het organise
ren van deze prachtige tocht, terwijl
de heer H. J. Spanjaard, ook een deel
nemer, die reeds vijfmaal zo'n uitstapje
heeft meegemaakt, in een gedicht ver
tolking gaf van zijn en aller dankbaar
heid. Namens de oudjes bood hi.i de
heer Tigchelaar een mooie, bloeiende
clivia aan.
Do nieuwe slager, de heer P. Snijder,
wilde niet achterblijven en schonk de
heer Tigchelaar een lekkere metworst.
Deze blijken van dankbaarheid werden
in dank aanvaard en nadat de oudjes
onthaald waren, ging ieder op huis af.
De ver-afwonenden werden per bus of
auto thuis gebracht en zo behoorde
deze jaarlijkse, goed geslaagde tocht
tot het verleden, maar nog niet in de
gedachten van de deelnemers, want
deze teren er nog maanden op.
tijd aan school 1 verbonden is geweest,
maar in die tijd de harten der kinderen
heeft gewonnen, zodat deze haar node
zagen vertrekken, onving uit handen
van de oudercommissie als dank een
ruiker anjers. De heer Kaptein en ook
mej. Marinus bedankten voor deze blij
ken van waardering.
Na de vacantie za] dus als hoofd van
school 1 de heer Óuwerling uit Cal-
lantsoog zijn intrede doen, terwijl mej.
Prins als onderwijzeres de plaats van
mej. Marinus zal innemen.
VERBOUWING SCHOOL
De aanbesteding voor de restauratie
van de Wilhelminaschool vond plaats
onder architect Kluitenberg van Apel
doorn. Ingeschreven werd door fa. J.
Kramer en Verborne voor f 57.700; fa.
Wed. R. Kale en Zn. f 60.357; fa. K. Das
f 60.400; W. de Boer f 61.000; Gebr.
Oost f 61.385; H. de Wit f 62.374; fa.
Gebr. Frankema Lemmer f 64.000.
Voor het schilderswerk werd inge
schreven door fa. Koffeman f 12.888;
C. Koenen f 11.595; Westerhuis Emmel-
oord f 11.857 en Brouwer te Kampen
voor f 12.870.
CONCOURSSUCCES
Het christelijk gemengd koor „Excel
sior", directeur L. Kramer, behéalde
op het zangconcours te Hoog-Soeren
deze week in de afd. Uitmuntendheid
een eerste prijs met 309 punten.
BURGERLIJKE STAND
GEBOREN: Gerrit, zoon van Luut v.
Veen en T. Ekkelenkamp; Hendrik,
zoon .van B. Jonkman en J. Bakker;
Pieter, zoon van P. Bakker en D. Ras.
ONDERTROUWD: Hendrik Hage-
doorn en Willempje Kramer.
VISSERIJBERICHT URK
URK, 1 Augustus Vrijdag werd
door 130 vaartuigen aangevoerd: 13222
pond kuilpaling, prijs 0.981.25 p. p.;
1278 pond Lijnaal prijs 1.251.70 p.
p.; 376 pond Snoekbaars, prijs 0.7882
p p.; 50 pond Rode Baars prijs 0.80
0.83 p. p. en 503 bak nest, prijs 2.80 per
bak van 37% kg.
Vrijdagavond heeft de zes en dertig
jarige B. uit Berkhout getracht een drie
en twintig-jarig meisje uit Ursem aan
te randen. Het gebeurde om ongeveer
half elf aan de Huygendijk tussen Oter
leek en Rustenburg. Op het gegil van
het meisje snelden enkele jongelui op
een motorfiets te hulp, doch zij konden
de dader, die zich in het riet had ver
scholen, r.iet meer te pakken krijggn.
Enige ogenblikken later is de man door
de politie ingereltend.
BURGERLIJKE STAND
Ondertrouwd: W. de Waard, 41 jr
zaakvoerder én Maria G. Put, 37 jr,
beiden te Zijpe.
Getrouwd: Johannes A. Geensen, 27
jr, kantoorbediende, en Elisabeth Kui
per, 20 jr, beiden te Zijpe. Klaas
van der Vlies, 28 jr, pluimveehouder,
en Maartje G. Nieuwland, 20 jr, bei
den te Zijpe.
BURGERLIJKE STAND
Geboren: Jan, z. van Willem Koot-
stra en Willemtje Haak. Gertrudis
Bernadette, d. van Jan Schouten en
Anna Sikkink. z
Overleden; Jan Glas, oud 69 jaar.
ALKMAARSE EXPORTVEILING.
Vrijdag 1 Augustus 1952. Aardappelen
911.50; idem drielingen 4: slabonen 31
—46; snijbonen stam 35—50; id. pronk
3850; komkommers 817; tomaten A
en B 5574; id. bonken 32—40; bloem
kool A 40—56, B 25—35, C 12—20; rode
kool 513.50; savoyekool 67.50; groe
ne kool 1112 50; spinazie 2638; sla
26.50; postelein 1125; andijvie 5
21; rabarber 47.50; bieten 47.50;
waspeen en bospeen 817; uien 7.50—
11.50; soepgroenten 24; peterselie 2
4; appels Jello 826; peren kruidenier
832; zilveruien 12—26; augurken fijn
76—1.03; idem grof 12—38.
LANGENDIJK, 2 Augustus. Aange
voerd 40.000 kg aardappelen. Eerstelin
gen 10.6011; Eigenheimers 10.70; BI.
Eigenh. 9.20—10.10; Doré 11.10—11.60;
grove 9.8010.50; 30.000 kg rode kool A
6.70—12.10; B 3.30—6.10: 37.000 gele kool
A 8.80—12.10; B 5.60—8.90; 500 groene
kool 10.90; 20.000 witte kool 8.70—9.60;
2500 kg slabonen 35.1044.10; 4000 kg
bieten A 6.107.70; 2000 kg zilverui 28.30
32.40; 400 kg tomaten A 54; B 50; 3000
bloemkool A 1 2840; A 2 10.3018.10,
NOORDERMARKTBOND, 2 Augus
tus 1952. 84.000 kg aardappelen,
Eerstelingen 10.1011.10; Doré 11.70;
Meerlanders 9.90; Bevelanders 9.10;
Eigenheimers 10.5011; Blahwe Eigen
heimers 9.1010.30; Bintje 9.2010.10;
IJsselster 99.30, grove 8.3010.40;
drielingen 6.808, kriel 4.60; 6500 kg
zilvernep 2428, zilverdrielingen 27;
12.000 kg slabonen 3646; slabonen li
35—36; 4400 kg bieten A 6,20—7.60, B
4,50—5; 1900 kg rode kool 9,10; 2600 kg
gele kool 8,909,10; 60.000 kg witte
kool 8—9,50; 1100 stuks bloemkool
Atwee 2034, afwijkend 10—11.
GROOTEBROEK, 1 Augustus 1952.
„De Tuinbouw". 86.000 kg aardappe
len, Eersteling, grof 1011,30, groot
10.20—11,50, klein 4.80—5.50, v.v. 4,10
—4.30; Rode Eersteling, grof 8.909.10,
groot 11.80—12.10; Doré, grof 9.50—
10.30, groot 10.8011.60; Blauwe Eigen
heimers, grof 8.409.40, groot 9.60
10.40; Eigenheimers, grof 8.60—9.60,
groot 10.20—10.70; Record, grof 8.70
8.90; 5.000 kg bieten A 5—5.50, B 4—
4.10; 2.000 kg rode kool 47.70; 3200
stuks bloemkool A 4850, A II 3437,
B 42; 350 kg slabonen 41.
WOGNUM, 1 Aug. 1952. 11.500 kg
vroege aardappelen, middel 9—10.90,
grof 8.70—10.40, drielingen 3.904.10-
Blauwe Eigenheimers 10.40—10 70-
9500 kg slabonen 40—49; tomaten 39—
67; waspeen 8—18; bospeen 8—12-
knolbieten 4.20—5.50; Yellow Transpa
rant 14—37; Kruidenier 11—36; sla 2
—5.20; netmeloen 2362; komkommer
8—1ö; snijbonen 44—67; perziken 2—
17; tuinbonen 15; Perzikappel 1434*
bosseldery 4—6; rabarber 4—6; zilver-
nep 1827; rode bessen 3038; Prole-
fic 4058; Gladstone 1337; Augurken
10—36; uien. middel 14—16, grof 12—13.
OPPERDOES, 1 Augustus 1952.
Aardappelen, grove 10.60; Blauwe
Eigenheimers 10.70; Blanke Eigenhei
mers 10.80, grove 8.30—8.70; dubbele
slabonen 41—45.
OBDAM. 1 Augustus 1952. Slabo
nen 39—42; tuinbonen 9: bieten A 6 80
—7.40. B 4. C 4; zilvernep 26.60—29.10
drielingen 7.60-8.80: uien 3.10-3 60;
10 70aPPClen 10-10-70' grove
MAANDAG 4 4AUGUSTUS 1982
