Duitser wereldkampioen op de weg Onervaren v. d. Brekel nekaannek mei lialiaan over de finish Heinz Müller won massa-sprini na een eentonige course V. d. Brekel dacht niet aan titel Limburger door overtreding van het reglement gediskwalificeerd Motoren daverden inTubbergen Renners reden op publiek in VOOR DE EERSTE MAAL NA WERELDOORLOG Diederich en Varnajo vluchtten tevergeefs ONZE AMATEURS VOCHTEN IN DE VOORSTE LINIE Kampioenen vielen Ernstige ongevallen in Nijmegen en Hamburg MAANDAG 25 AUGUSTUS 1952 i (Van een speciale verslaggever) LUXEMBURG, 24 Aug. Achtenveertig koningen van de weg hebben van middag onder een stralende Augustuszo,, 65000 toeschouwers ruim zeven uur iB onzekerheid gehouden over de vraag wie zich zou mogen tooien met de keizerskroon. In een massale .print, waaraan dertig professionals deelnamen, loonde de Duitser flyer Heinz Müller, winnaar van drie etappes in de Ronde van Duitsland, zieh de sterkste. Voor de eerste maal na de oorlog werd een Duitse wielrenner wereldkampioen. Dat dit is geschied in een wedstrijd zonder historie ontneemt aan dit kampioenschap de glans, die het anders had gesierd. Geen van de grote cracks waaraan het veld zo rijk was, heeft iets bijzonders laten zien. Twee renners, de Luxemburger Diedcrich en de Fransman Vamajo, treft geen schuld. Zij namen een initiatief, dat beter lot had verdiend. Dat Mulle* won, dankt hij aan zijn knappe sprintcapaciteiten. Henk Faanhof was met een zesde plaats de beste Nederlander. Op 120 nieter van de finish lag hij in een dragelijke positie. Hij had de buitenkant opgezocht, om uit de wind te blijven, maar op de laatste tientallen meters werd hij ingesloten en kon hij niet voluit sprinten. Wat de andere Nederlanders betreft: Van Est heeft constant gereden, evenals A oorting. Dekkers en Wagtmans. De laatste ondernam enige ontvluchtingspogingen, maar kreeg geen steun. Jan Nolten werd in de voor laatste ronde door kramp geplaagd waardoor hij terug viel en Hans Dekkers klaagde over buikpijn, toen hij na afloop in de verzorgingstent een kop slappe Thee, even slap als deze wegwedstrijd is geweest. thee nam. HET wereldkampioenschap op de weg voor professionals begon spectacu lair Stanneke Ockers, de gevaarlijke Vlaamse coureur, scheen er aanvanke lijk zin In te hebben. Reeds zeven k.m. na de start kromde hij de rug en boog hij zijn tanige kop over het stuur. Een vlotte demarrage bracht hem op hon derd meters voorsprong en toen de lepe Belg Abweiler passeerde, wist hij zich twintig seconden voor de „massa". De Italianen Magni en Minardi kennen Ockers te goed om te weten, dat de Vlaming geen ondoordachte dingen doet. Zij verzamelden hun krachten en even splitste het peloton zich in twee groepen en zagen wij tot onze vreugde Wim van Est, Wagtmans en Voorting in gezelschap van de Italianen, doch weldra zochten de 47 renners elkander weer op en gingen zij gezamenlijk Ockers te lijf. Stan had ontdekt dat zijn rivalen waakzaam waren en keerde grijnzend in hun midden terug. Nauwelijks blies men even uit van de korte jacht, of de Luxemburger Bim Diederich, de Fransman Varnajo en onze Wout Wagtmans waagden een kansje. Wagtmans had er spoedig ge noeg van,maar Diederich en Varnajo zetten door. Allengs werd het gat tus sen de twee vluchtelingen en de grote groep groter. Achtten cracks als Magni, Freddi Kübler, Schotte, Van Est en Bartali het nog te vroeg om de uit looppoging serieus te nemen? Hoe het ook zij, veel lust om het Luxemburgs- Franse koppel te achterhalen, toonde men niet. Diederich en Varnajo profi teerden hiervan. Hun voorsprong groeide van 1 min. 10 sec. tot 1 min. 40 sec., ja zelfs tot 2 min. 45 sec. Het peloton" begreep nu, dat er toch wel iets gedaan moest worden. Het tempo werd verhoogd, met het gevolg, dat de „heren 47" inliepen tot 1 min. 40 sec. Inmiddels had de Belg Close gepro beerd bij de twee uitlopers te komen, maar Remy had diii plan verijdeld. Daarna sprong Woutje Wagtmans weg en het sprintje van de Bredanaar was zo fel, dat hij een minuut uitliep. Maar wederom liet Wagtmans de moed zak ken. Bij het ingaan van de vijfde ron de waagde hij het opnieuw. De aanval was ingezet door Henk Faanhof, die 150 meters kon nemen, alvorens te wor den teruggeroepen. Ditmaal kon nie mand Wagtmans houden en in zijn eentje zette hij de achtervolging in. Langzaam liep hij op het tweetal in, terwijl het peloton nog meer achter raakte. Toen Varnajo en Diederich de ere-tribune passeerden, hadden zij nog 1 min. 53 seconden voorsprong op Wagtmans, terwijl het wandelende pe loton nu 2 min. 56 sec. achter was op de leiders. In de zesde ronde gaf Wagt mans zijn heldhaftige poging op. Het viel hem niet mee de strijd alleen te voeren, vooral omdat de wind was op gestoken. Bij Bettembourg verdween de oranjetrui weer in het peloton. Een ronde later, toen Diederich en Varnajo 4 min. 5 sec. vóór lagen, ontwaakten de „groten" uit hun middagslaapje. De jacht, begon. Jan Nolten sprong met Bartali mee en even later zagen wij hem in gezelschap van de Luxembur ger Bintz een nieuwe poging wagen. De overige renners voelden meer voor een massale achtervolging en bij deze v-'ens moest Nolten zich neerleggen. De kilometers begonnen te tellen en de drieste ontsnapping eiste haar tol. Die derich en Varnajo draaiden niet zo best meer en zienderogen slonk hun voor sprong. HEN lot werd bezegeld, toen tot veler verbazing Diederichs landgenoot Kirchen demarreerde en daarmede krachten opriep, die hij niet meer kon bedwingen. Gino Bartali. de Italiaanse Veteraan, die zijn rivaal Coppi thuis vist, zag mogelijkheden in Kirrhcns aanval. De oude houwdegen sprong mee en trok tegelijkertijd Hans Dek kers aan zfjn wiel. Diederich en Var najo lieten zich door dit drietal inha len en zo kwamen vijf renners op kop, die in de tiende ronde het grote pelo ton 1 min. 13 sec. later lieten passeren. Keurig loste het vijftal elkander af en reeds koos het publiek uit dit quintet "e nieuwe wereldkampioen, toen Rik Van Steenbergen in het bos van AbW'X- ■er op de pedalen ging staan en de lange rennersbent tot zo'n machtig tempo dwong, dat de achterstand snel Verminderde. Toen het peloton de vluchtelingen op een afstand van hon derd meter in de rug keek, vonden "ekkers, Diederich, Kirchen en Varna- Jo het wolletjes. De. oude vechtjas Bar tali weigerde evenwel fe capituleren. erbcten voeht hjj voor zijn kans, doch achter scherpten zijn concurrenten de wapens voor de laatste slag. Tegen deze overmacht was ook Glno niet be stand. Bij de bestijging van de heuvel van Abweiler voltrok zich het noodlot over Diederich. Hij kreeg kramp, stapte van *!Jn fiets en ging midden op de weg fitten. Enkele toeschouwers masseerden m1' r''oen Diederich weer op zijn ma- eiune zat, was zijn achterstand zó groot hij besloot op te geven. ^JAARMATE het middaguur vorderde groeide de publieke belangstelling, in de volgwagen van de president van de U.C.I. werd een plaats ingeruimd voor prins Jan van Luxemburg, die op deze wijze van nabij de strijd op de laatste 60 k.m. kon volgen. De nervo siteit onder de 38 overgebleven renners werd steeds groter. Eerst probeerden Wagtmans en Ockers weg te komen, daarna Nolten, vervolgens Remy en het Franse idool Louison Bobet, en ten slotte Van Steenbergen en Van Est. Maar het peloton bleef waakzaam. In de vijftiende ronde kwam Jan Nolten in moeilijkheden. Hij geraakte snel achterop en toen Van Est. Petrucci en Weilenmann voorbij kwamen, op der tig meter gevolgd door het peloton, had de lange Limburger 1 minuut 5 sec. achterstand. De laatste ronde brak aan en het velfi was compact. De spanning steeg tot het uiterste. Op de laatste kilometers, ja misschien op de laatste meters zou de beslissing vallen. De tri bunes, die gedurende de gehele wed strijd voor driekwart leeg waren ge weest, vulden zich tot berstens toe met toeschouwers, die over de velden naai de finish waren gestroomd. Op 2000 m. van de eindstreep lagen de renners nog tezamen, trekkend, rukkend, positie zoekend. Met een zeer kleine voor sprong lagen op kop Wagtmans, Voor ting, Bintz en Bartali. Er ging een dei ning door de menigte. Nog geen kilo meter meer te rijden en nog steeds had dit viertul de leiding. Met een laatste uiterste, krachtsinspanning wist het grote peloton echter de vluchtelin gen te bereiken. Een massale sprint volgde en kreeg een verrassend slot. Niet één van de grote sprinters uit Italië, Frankrijk of België, noch uit Nederland zegevierde. De Duitsers drukten hun stempel op deze eindspurt. Met een heel wiel voor sprong op de Zwitser Gottfried Weilen mann schoot Hans Müller in de regen boogtrui. De derde plaats was voor zijn landgenoot Lulwig Hörnman. De Itali aan Magni werd vierde, de Fransman Vernajo vijfde en onze lange Neder lander Henk Faanhof zesde. De uitslag Was: 1. en wereldkampioen Heinz Müller (Duitsland). 280 k.m. in 7 uur 51.4 sec.; 2. Gottfried Weilenmann (Zwitserland); 3. Ludwig Hörmann (Duitsland); 4. Magni (Italië); 5. Vernajo (Frankrijk); 6. Faanhof (Nederland)7. Baldas- sari (Frankrijk); 8. Louison Bobet (Frankrijk); 9. Van Steenbergen (Bel gië), allen in dezelfde tijd als Müller; 10/29 ex aequo, in dezelfde tijd een groep waarin Van Est (Neder land), Gerrit Voorting (Nederland) en Dekkers (Ne derland, Wagtmans werd 34ste in dezelfde tijd. Als 37ste kwam Jan N o 1 t e n binnen in 7 uur 12 min. 54 sec. De Brit Parker sloot de rij. (Advertentie, Ing. Med.) (Van een speciale verslaggever) LUXEMBURG, 23 Aug. De onervaren, 20-jarige Piet van de Brekel uit het Limburgse dorpje Echt, die zegge en schrijve een jaar als amateur in het Ne derlandse wielerwereldje meedraait, wierp vanmiddag in de laatste meter van de wedstrijd om het wereldkampioenschap voor amateurs zijn racefiets naast die van de Italiaan Ciancola. Als op elkander geplakt schoten de beide voor wielen over de eindstreep. Vijftig meters verder stak de Nederlander zegevie rend de hand op ten teken, dat hij in de veronderstelling verkeerde, de regen- boogtrul bemachtigd te hebben. De rechter van aankomst, de Fransman Dupin was evenwel een andere mening toegedaan. Hij bombardeerde de Italiaan tot wereldkampioen. Ciancola kreeg de ere-trui om de schouders en mocht luisteren naar het Italiaanse volkslied. Hoe voorbarig deze snelle, uitspraak was, bewezen de finishfoto's. Urenlang zaten vanavond de wedstrijdcommissarissen op de binnenplaats van hotel Alfa over de foto's gebogen. Hoe men de plaatjes en de films ook bekeek, geen enkele gaf ook maar een millimeter verschil te zien. De eindsprint om het wereldkampioenschap wasin een dead heat geëein- digd. Als een reddende engel voor de jury kwam echter een protest binnen. Van de Brekel zou onderweg een lekke band hebben gehad en van een Neder landse supporter een reservefiets hebben aangenomen. Dit betekende een in breuk op het wedstrijdreglement, daar het verwisselen van rijwiel alleen was toegestaan bij de materiaalposten. Een telefoontje van équipeleider John van Eek naar Echternach waar v. d. Brekel vertoefde en de sportieve erkenning van de Limburger, dat hij inderdaad de fiets had aangenomen, bracht de wed- strjjdcommissarissen uit een lastig en uiterst pijnlijk parket. De Nederlander werd volkomen terecht hors concours gesteld en de Italiaan Ciancola mocht zijn regenboogtrui met ere dragen. veroorzaakte in het peloton slacht offers. Onder hen behoorde de Belg Victor, die tijdens de Olympische Spe len de vierde plaats veroverde, doch zich thans door een lek bandje zag ge troffen en in de vierde ronde maar opgaf. Ook de Italiaan Ghidini moest inzien, dat zijn dappere poging om zijn achterstand in te lopen, geen suc ces had. Hij had na vijf ronden een achterstand van 3 min. 15 seconden. Dat Arend van 't Hof en de Deen Hansen 35 seconden achter hem de tanden op elkaar zetten, was een schrale troost. In de zesde ronde kwam de Duitse kampioen Walter Becker ten val en moest het een ernstige blessure aan de linkervoet naar een ziekenhuis worden overgebracht.. Langs het parcours stonden de profs de amateurs aan te moedi gen. Vooraan Wim van Est en daarachter Faanhof, Peters en Klaas Buchly. (Van een speciale verslaggever) ECHTERNACH, 24 Aug. - Toen wij gisteravond het hotel d'Etoile binnen stapten en de 20-jarige Piet van de Brekel vertelden, dat de foto's had den bewezen, dat de Italiaan Ciancola de eindsprint van de wedstrijd om het wereldkampioenschap voor ama teurs, niet had gewonnen, maar pre cies gelijk met onze landgenoot over de eindstreep was geflitst, lichtten de ogen van de jonge Limburger op. Hij was niet geslagen en dat gaf hem grote voldoening. In Juli van dit jaar is Piet 20 jaar geworden. Hij rijdt pas een jaar als amateur en boekte reeds een groot aantal suc essen. De belangrijkste overwinning is die van de Ronde van 12 cantons in Luxemburg geweest. Deze wedstrijd gaf hem het vertrou wen in eigen capaciteiten. In eigen land heeft hij een tiental overwinnin gen op zijn naam staan. .Ik heb een grote fout gemaakt', aldus vertelde Van de Brekel over de laatste ronde van dit wereldkampioen schap. „Ik ben veel te laat geweest met die sprint, want andersEn in gedachten ging hij nog eens die laatste 500 meter na. Pas op de laatste 150 meter dacht hij aan het feit, dat er misschien een wereldtitel te ver overen was. Daarvoor? Och, het was een snelle wedstrijd geweest, waarbij hij tussen de wielen was gebleven, „ik had geen ervaring m dergelijke 'belangrijke wedstrijden en wat had ik beter kunnen doen dan dat? In de eindsprint voelde ik, dat ik ingesloten zou worden en daarom moest ik mij los werken. En toen ik vrij lag om de Belg Noyelle heen, meende ik die blauwe trui ook te pakken te hebben. U begrijpt mijn teleurstelling ik had al bloemen gekregen en zij hadden mij al op de schouder geheven, *-■>" het Italiaanse volkslied klonk En dat was dan het avontuur de jeugdige Limburger die een •sympathieke indruk heeft gemaakt en zeer veel voor de toekomst belooft. toen van zeer nE sensationele eindsprint, de voor- harige beslissing van Dupin en de lange vergadering over het feit of Ciancola eigenlijk wel wereldkampioen was. een bijeenkomst, welke een ver rassend slot kreeg door de diskwali ficatie van de Nederlandse gegadigde leidden de aandacht af van de prestaties van de overige Nederlanders. Door het uitvallen -van Van de Brekel schoven de overige renners een plaats In het klassement op. De Belg Noyelle werd nu tweede, de Luxemburger Ludwig derde, de Nederlander Gelissen vierde en Kooyman vijfde, de Fransman Mi- chel kwam op de zesde plaats, onmid dellijk gevolgd door de derde Nedcr- laner Aanraad. Voegen wij daarbij de prestatie van Adri Voorting, die ex equo 8 werd geklasseerd, dan mogen wij over de Nederlandse prestaties in dit wereldkampioenschap meer dan tevreden zijn. Zes oranjetruien scholen tussen het recordaantal van 113 renners uit 24 landen, dat na het startschot op jacht ging naar de begeerde titel. Een fractie van een seconde later was de eerste uitvaller genoteerd. De Mexicaan Julio Cepada, die duizenden kilome ters had gereisd om in het kleine groot hertogdom het wereldkampioenschap te betwisten, kwam bij de start ten val en zat even later huilend aan de kant van de weg. Zijn fiets was stuk en zelf had hij een verwonding aan een been. Twee ronden waren gereden toen in het bos van Leudelange tien renners Julio's voorbeeld volgden. In deze mas sale valpartij buitelden o.a. onze land- genoto Arend van 't Hof en de beide oud-wereldkampioenen de Italiaan Ghidini en de Zweed Harry Snell over elkander. Vier renners werden ernstig gewond, t.w. de Engelsman Graham, de Japanner Kato, de Libanees Naltt- chayan en de Belgische kampioen Van Looy, die een arm brak en evenals in Helsinki door pech werd uitgeschakeld. De val van deze groep en de verwar ring, die daarop ontstond, was voor een zestal het ogenblik om te demar reren en een voorsprong te nemen. In de volgende ronde hadden deze zes knanen, waarbij wij Piet van de Brekel ontdekten, een voorsprong van 31 seconden. Met een snelheid van 42 km sjasten de uitlopers, gevolgd door een razend peloton, langs de ere-tribune. De samenwerking in de kopgroep was uitstekend en zo kon de voorsprong tot 40 seconden groeien. Het hoge lempo UET tempo bleef om en nabij de 40 n km en dit was voldoende om de groep van Van de Brekel tot de orde te roepen. In het uitgerekte peloton bleef het echter onrustig. De een na de ander sprong weg, doch geen van hen slaagden erin een voorsprong van be tekenis te nemen. De oranjetruien wa ren voortdurend aan de kop van het veld te vinden en namen daar een be langrijk aandeel in de ontsnappings pogingen. Toen in de zevende ronde het tempo iets zakte, werden zij toch ver rast door de Fransman Thomas, de Zweed Johnson, de Zwitser Graf en de Italianen Fantini en Bruni, die een voorsprong namen van 400 meter. Piet van de Brekel, die de grote groep aan voerde, nam hiermede evenwel geen genoegen. Bijgestaan door Gelissen, Voorting, Kooyman en Aanraad trok hij ten aanval met het gevolg, dat in de achtste omloop alleen Fantini nog „vrij rond peddelde". In deze ronde kreeg v. d. Brekel het noodlottige lekke bandje en aanvaardde hij een re serve fiets van een Nederlandse sup porter. Fantini kon het alleen nog even vol houden, maar werd in Bettembourg in gelopen. CEN kleine dertig kilometer vóór het einde was de strijd dus weer geheel open. Met het eindpunt nabij ont brandde de kamp nu eerst goed. De de marrages waren niet van de lucht en bij het ingaan van de laatste ronde la gen zes renners op kop, t.w. de Ne derlander Gelissen, de Italianen Fan tini en Ciancola, de Belg van Genech- ten, de Deen Andersen en de Luxem burger Ludwig. Zij hadden 15 seconden voorsprong op een tweede groepje, bestaande uit de Belg Grondelaers, de Fransman Michel, de Luxemburger Hein en de Liechtensteiner Lampert. Kort daarachter kwam een kleine groep met Adri Voorting en enkele me ters daarna volgde de rest van het veld, waarin Kooyman, Aanraad en v. d. Brekel broederlijk bijeen reden. Arend van 't Hof, die dapper had vol gehouden, stapte na de negende ronde van de fiets. In de beslissende laatste ronde wer den de zes vluchtelingen ingelopen. Een grote kleurige groep, waarin het oranje overheerste, stormde op de fi nish af. Op de laatste honderd meter kwamen aan de linkerkant van de weg plotseling de Italiaan Ciancola en de Belg Novelle naar voren, gevolgd door Van de Brekel. Met een paar machtige trappen schoot de Nederlander buiten om en kwam naast het wiel van de Ita liaan over de eindstreep. De verwarring, die op de eindsprint volgde, was groot. Op het ogenblik, waarop de luidsprekers Ciancola als wereldkampioen uitriepen, ging Van de Brekel op de schouders van zijn Limburgse supporters en kwam een schone jongedame uit Luxemburg hem bloemen brengen. Maar plotseling werd de vergissing bemerkt en even later Van de Brekel op de schouders van Nederlandsche supporters. kwamen de tranen in de ogen van Van de Brekel. Aan de finish werd intus sen luid gedebatteerd over de uitslag. De verwarring was zo groot, dat de di recteur van de wedstrijd, de Nederlan der John Stol de gemoederen tot kalm te maande en daarbij wees op de mo gelijkheid, dat de fotofinish ophelde ring zou brengen. De foto's wezen uit, dat Ciancola en Van de Brekel gelijk tijdig over de eindstreep gingen. De ondoordachte daad van de Limburger in de achtste ronde bracht de beslis sing. De officiële uitslag is: 1 Ciancola (Italië) 175 km in 4 uur 22 min. 11,8 sec.; 2 Noyelle (Belgie) op 3/4 lengte; 3 Ludwig (Luxemburg), 4 Gelissen (Nederland), 5 Kooyman (Nederland), 6 Michel (Frankrijk), 7 Aanraad (Ne derland), 8/14 ex aequo een groep, waarin Adri Voorting, allen in dezelf de tijd als de winnaar. De Nederlands-Brabantse korfbal ploeg heeft Zondag in Breda een over tuigende 12—2 zege behaald op de Bel gisch-Brabantse ploeg. Technisch en tactisch staken de Nederlanders ver bo ven hun tegenstanders uit. Hol lier won 350 en 500 c.c. De internationale motosraces te Tub- bergen, welke Zaterdagmiddag door 30.000 toeschouwers werden bezocht, heeft het Nederlands kampioenschap in de 125 cc gebracht aan de Amster dammer De Greef, die deze nationale race won. In zijn snelste ronde bereik te onze landgenoot een gemiddeld# snelheid van 115.12 km. In de 250 cc, door de Duitser Böhrer op Parilla ge wonnen, werd het nationaal kampi oenschap behaald door Postma op Guzzi, die vijfde werd. De Nieuw Zee- landse coureur Hollier onderscheidd® zich door met zijn Norton zowel de 350 als de 500 cc te winnen. In de 500 cc maakte hij zijn snelste ronde met een gemiddelde van 143.41 km per uur. In deze klasse werd Bakker vijfde en Nederlands kampioen. De Engelsman Heath op AJS noteerde de snelste tijd in de 350 cc. Hij reed een ronde in 4.0.6, hetgeen een gemiddelde snelheid van 138.1 km per uur betekende. Het Nederlands kampioenschap in de 350 cc kwam bij Simons met Velocette te recht. De uitslagen waren: 125 cc klasse nationaal: 1. en Neder lands kampioen: De Greef (Amster dam) met NSU, 39 min. 14 sec., gem. snelheid 112.92 km/p; 2. Simons (Rijs wijk) met Mondial 39.56.4, gem. snelh. 110.92 km/u; 3. Van Exel (Rotterdam) met Tilex 41.25.9; 4. Van der Waerdt (Doorn) met Eysink 42.40.1; 5. Vierdag (Amersfoort) met Eysink 43.26.3. 250 cc klasse: 1. Böhrer (DLD) met Parilla 34 min. 44.7 sec. (gem. uur snelheid 127.51 km); 2. Mayer (Oosten rijk) met Guzzi 34 min. 48.4 sec. (126.26 km/u); 3. Carlo Bellotti (Zwitserland) met Guzzi 35 min. 21.9 sec. (125.27 km/ u); 4. Mandolini (Italië) met Guzzi 35 min. 33.4 sec.; 5. Postma (Ned.) met Guzzi 35 min. 45.2 see. (Nederlands kampioen). De snelste ronde werd ge maakt door de Duitser Böhrer in 4 min. 15.5 sec. met een gemiddelde uur snelheid van 130.06 km. 350 cc klasse: 1. Hollier (N. Zee land) met Norton 40.53.3, gem. snelheid 135.44 km. u; 2. Heath Gr. Britt.) met AJS 40.54, gem. snelh. 135.40 km/u; 3. Mudford (Nieuw Zeeland) met AJS 40.54.7; gem. snelh. 135.36 km/u; 4. Mc Alpine (Australië) met Norton 40.54.8, gem. snelh. 135.35 km/u; 5. Mason (Gr. Britt.) met Velocette 41.57; 6. Simons (Ned.) met Velocette 42.31.1 (Nederl. kampioen). 500 cc klasse: 1. Hollier (N.Zeeland) met Norton 47 min. 12.5 sec., gem. snelh. 140.77 km/u; 2. McAlpine (Australië) met Norton 47.40, gem. snelh. 139.2 km/u; 3. Heath (Gr. Britt.) met Norton 47.43.6, gem. snelh. 139.24 km/u; 4. Mudford (N. Zeeland) met Norton 47.50.8, gem. snelh. 138.89 km/u; 5. Bakker (Nederl.) met Norton 48.13.9 (Nederlands kampioen). De winnaar in de 250 cc klasse in de internationale motorraces te Tubbergen de Duitser B. Böhrer (No. 45) en de Ned. Kampioen in deze klasse, de Fries Postma (No. 29). Bij de Zondag in het Goffertstadion te Nijmegen en het Stadspark te Ham burg gehouden motorraces, zijn enkele zeer ernstige ongelukken gebeurd, die de dood van drie mensen ten gevolge hadden en waarbij tientallen personen werden gewond. In Nijmegen werden op de betonbaan •wedstrijden gehouden voor motorrij ders uit Limburg. Brabant en Gelder land. Op het moment dat de jeugdige Van Ooi.ien uit Eist de rijder Van den Akker uit Beek en Donk wilde passe ren, zwenkte deze juist naar links. Da renners kwamen met elkaar in aanra king en reden daarna beiden op de jongenstribune in. Van den Akker moest naar het St. Canisiusziekenhuis worden overgebracht, waar hij gister avond is overleden. Van Ooijen werd bij de botsing licht gewond. Ook een tiental kinderen liep lichte verwondin gen op. Bij motorraces te Hamburg kwamen twee zijspannen met elkaar in botring doordat één der renners de controle over het stuur verloor. De machines kwamen met grote vaart tussen het publiek terecht. Twee toeschouwers werden hierbij gedood, terwijl zeven tien anderen min of meer ernstig wer den gewond. Ook de vier renners wer den geblesseerd. Tijdens deze race Is nog een tweede ongeluk gebeurd, waarbij de bestuur der en een inzittende van een motor met zijspan alsmede een journalist wer den gewond. I

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 11