Vluchtelingen belagen het
Westduitse
Men ziei ze liever gaan dan komen
leven
half zware shag!--'
VI
Hoe de mens
het Brabantse
Oefelt Prinsjesdag beleefde
Zwitsaletten
Beieren zijn verbitterd over de
bestaande wantoestand
het S)uitie puin (2)
Inwoning leidt tot
drama's
Chefarine „4"
doet wonderen
Speciale melange voor liefhebbers
van 'n geurige en pittige cigareU
't Was drukker dan hij had gedacht
ZJNY
Overvallers rekenden
buiten de vrouw
Geen iuwelen doch de cel
Apeldoornse chef-kok in
arrest gesteld
Naar ziekenhuis overgebrachi
Premies voor verbetering
van woningen
Geen goed woord
Geen Ooslduiise
dorpen
S/of jubileumviering
Noordhollands elftal
tegen sterke bondsploeg
Generaal Marshall bracht
bezoek aan Margraten
Nederlandse bridgeploeg
onderging wijziging
Jl
JJET VLUCHTELINGENPROBLEEM In Duitsland a
«Uir^n00Hetr"uUDti"iJ0lkShU,f0I,fiaï trouwens *eh°« Europa z°cf ge"
£lft fanrzamerhand 7ÏÏL bet le.™ d" ?1»"« in
keelt lanrzamerhand zulke spanningen dSen ónCsüln,"MmZ üïi sïand we"
ie tijdbom van Europa heeft genoemd. De enorme volksverhuizing die sinds het
'SéïL'JZ? ËÏÏÏÏJÏÏX*' V°nd in de «ereldgesehiedenis z?jn weerga
"."'««JE»S1 .hLV®" respfct:te hebbfn voor d* manier waarop men dit
gigantische probleem althans voorlopig de baas is geworden. „Zonder de mede
werking van de individuele Duitser hadden wij het nooit, maar dan ook nooit
geklaard verklaarde Hans Lukaschek, de Duitse minister voor vluehtelingen-
aaken onlangs. Dat Oost- en West-Duitsers zich in de letterlijke zin van het
woord hebben, weten te schikken'*, mag' een prestatie zijn, zonder wrijving" Is
het niet gegaan.
17ANDAAG nog las ik in een Duitse
i" krant dat een huisheer zijn onder
huurders had „uitgerookt" door maar
liefst zijn hele huis in brand te steken.
In Duitsland zijn dergelijke gevallen
apn de orde van de dag en zorgen voor
een welkome sensatievulling der Duitse
krantenkolommen.
Deze tragedies hadden voor enige ja
ren nog een des te dramatischer ver
loop, omdat de Westduitsers toen nog
geen inwoning gewend waren, terwijl
de vluchtelingen, door hun belevenissen
reeds ten einde raad, niet meer de fut
hadden om tegen nog meer moeilijkhe
den op te tornen en de hand aan. zich
zelf sloegen. Vooral het platteland
schijnt de regering in dit opzicht veel
zorgen te hebben gegeven.
Zo 1m ik van een geval, dat een uit
Polen verdreven vrouw, die haar man
reed» had verloren met haar kinderen
hij een boer ingekwartierd werd. Met
de zweep werd ze het erf afgeranseld-
De volgende morgen vond men haar in
een sloot. Uit wanhoop had zij zich
verdronken.
Met ijzeren hand wist de West-Duitse
regering deze excessen de kop in te
drukken.
In bet onderhavige geval werd de boer
van al zijn bezittingen onteigend ver
klaard en zijn boerderij aan een oorlogs
invalide gegeven. Een regelrechte re
presaillemaatregel dus.
Gistermorgen hebben twee jongelui
van 21 en 17 jaar gepoogd, een overval
te plegen bö een juwelier aan de Hei-
ligeweg te Amsterdam. Ze hielden de
verbouwereerde eigenaar een ongeladen
atengun onder de neus en voegden hem
toe: „Nu weet je het wel, hé?" Ze we
ten het thans intussen zelf ook, want
>e zijn gepakt en opgesloten.
De heren hadden er niet op gerekend,
dat een rechercheur hen reeds had ge
schaduwd toen ze nog buiten voor de
winkel rondzwierven. Evenmin hadden
ze rekening gehouden met de aanwe
zigheid van de vrouw van de juwelier,
die in het kantoortje achter de winkel
prompt de alarminstallatie in werking
stelde, toen de heren met hun sten be
gonnen te dreigen.
Toen de heren het signaal hoorden,
namen ze haastig de benen. Een hun
ner liep de recherceur in de armen, de
andere werd door een groep burgers
nagezet en op het Rokin gepakt. De ju
welier vermist niets.
De Apeldoornse chef-kok H. H., die
een Haarlemse uitgever voor een be
drag van f 26.000 zou hebben opgelicht
is gisterochtend te Arnhem aangehou
den. H. had daar Zondagavond in een
pension een kamer gehuurd, en gezegd,
dat hij niet gewekt .behoefde te wor
den.
Toen hij gistermorgen nog mets van
zich had 'laten horen, werd de hospes
ongerust en waarschuwde de politie.
Deze herkende de slaper, die buiten
bewustzijn bleek te zijn, als de gezoch
te, chef-kok. Hij is voorlopig ter obser
vatie in het Gemeente-ziekenhuis te
Arnhem opgenomen.
Voor de verbetering van woningen,
die wegens technische gebreken of
slechte indeling onbewoonbaar ztjn ge
worden of dreigen te wotden. kunnen
thans, op ruimere schaal dan voorheen,
premies worden verstrekt.
De premie bedraagt maximaal f 140°
per verbeterde woning en wordt 'oe*
kend uit het z.g. Terlingenfonds, dat
mede door belangrijke schenkingen van
particulieren tot liet verstrekken van
de premies in staat is gesteld.
De premieregeling voor woningsput-
sing. ingevolge welke regeling voor et-
ke door splitsing verkregen woning ee>.
premie van maximaal f 2100 kan wor
den verleend, blijft onverminderd van
kracht. Voor inlichtingen dient men zich
te wenden tot het gemeentebestuur of
tot de directie van de Wederopbouw en
de Volkshuisvesting in de provincie.
Mijnwerker kwam om het leven
In het ondergrondse bedrijf van de
ihijn Oranje-Nassau4 te Heerlen is
Maandagavond tengevolge van een in
storting de 29-jarige gehuwde mijnwer
ker H. de Vos uit Heerlen om het leven
gekomen.
MERKWAARDIG is hoe men in ver
schillende streken van Duitsland te
genover de vluchtelingen en verdreve
nen staat. In industriegebieden als het
Ruhrgebied en het Wupperdal. met een
ruime arbeidsmarkt en waar verhou
dingsgewijs een geringer percentage is
neergestreken (wellicht omdat de woon-
capaciteit van deze geteisterde gebieden
zeer gering is), worden zij vrijwel zon
der meer geaccepteerd, en als leden van
do grote Duitse familie opgenomen. In
streken als Sleeswijk Holstein en Beie
ren staat men echter bij wijze van spre
ken met blikkerende tanden tegenover
elkaar.
De oorzaken zijn tamelijk duidelijk.
De betreffende provincies zijn in hoofd
zaak landbouwgebieden en bezitten
geen industrieën, die ook maar een ge
deelte van de vluchtelingenstroom werk
kunnen verschaffen. De anderhalf mil-
lioen werklozen, die Duitsland telt, zijn
dan ook in deze provincies geconcen
treerd. Verder bedraagt de vluchtelin-
genbevolking in Beieren en Sleeswijk
30 procent van de oorspronkelijke. (In
het Ruhrgebied 12 procent). Dat de in-
woningnood in deze gebieden to; on
telbare inter-huiselijke conflicten aan
leiding geeft en de controverse West
duitsersvluchtelingen verscherpt, is
begrijpelijk.
TK heb een gesprek gevoerd met Herr
Keinhardt, een hoge ambtenaar van
de stad München. Hij heeft geen goed
woord voor de vluchtelingen over.
,Stel je voor", zegt hij verontwaar
digd, „is me daar een vluchteling bur
gemeester van een Beiers dorp gewor
den Zoiets is toch ongehoord?"
„En dan te bedenken hoe al deze in
dringers over het algeméén bevoordeeld
worden! Credieten, om een nieuw be
staan op te bouwen, krijgen zij bij de
vleet, terwijl wij West-Duitsers, die toch
ook van voren af aan moesten begin
nen op onze puinhopen op een houtje
kunnen bijten. We krijgen niks, geen
cent....".
„Moet je eens kijken" zegt hij woe
dend, „zie je daar die kapitale villa?"
Hij staat op en neemt me mee naar het
raam. „Die is van mijnheer de vluchte
ling. Hij had geen broek meer aan z'n
achterste. Krijgt eventjes 200.000 Mark
en laat zich daarvan het snoeperigste
huisje in Ober-Beieren bouwen".
De heren werken zich in ons bestuurs
apparaat en bevoordelen op ongehoorde
wijze hun lotgenoten, daarbij dankbaar
geholpen door onze gebrekkige en een
zijdige wetgeving. Een wetgeving, die
de vluchtelingen van alles toestopt, ech
ter iedereen, die op „normale" wijze al
les verloren heeft, door bombardemen
ten enz. glashard vergeet.
Ik kan me niet aan de indruk onttrek
ken, dat Herr Keinhardt wat al te kei
hard met het vluchtelingenprobleem af
rekent. Ik weet, dat Beieren een land is
met een gesloten cultuur en verder ver
wend is door het vreemdelingenverkeer.
Dat de Beieren zoals men mij in
Noord-Duitsland vertelde de vluchte
lingen beschouwen als „vreemdelingen
die niet betalen" en hen daarom als
„paria's" zouden behandelen kan ik
nauwelijks geloven. Niettemin geeft
Keinhardt's aggressie me te denken....
Als ik hier en daar nog eens de pu
blieke opinie peil en m'n licht opsteek
bij officiële instanties krijg ik toch de
irdruk, dat excessen in de „bevoorde
ling" der vluchtelingen voorkomen.
Hoe Herr Hess, die uit Oost-Berlijn
is gevlucht en dus berooid naar Reck-
linghausen (Ruhrgebied) is gekomen,
met zijn hoedenfabriekje zo veel geld
heeft kunnen oversparen, dat hij zich
na zes jaar een villa van maar liefst
600.000 Mark heeft kunnen laten bou
wen, is iedereen een raadsel. Niettemin
voltrekt het wonder zich.
IhE onregelmatige verdeling der vluch-
telingenmassa's over West-Duitsland
is weer een ander probleem. Inderdaad
zijn de mensen zeer onvakkundig „in
geblikt".
De Franse zóne sloot doodleuk haar
grenzen voor de enorme vluchtelingen
stroom, terwijl de Amerikanen op hun
manier al te grote concentraties uit el
kaar sloegen door vestigingen van Oost-
Duitse dorpen, die in hun geheel over
kwamen, te verbieden. Hun voorwendsel
was dat hiermede de assimilatie aan de
West-Duitse cultuur bevorderd werd en
te voorziene spanningen zouden wor
den voorkomen.
Een massa van 13.000.000 laat zich ech
ter niet door een paar Amerikanen inti
mideren en tegenwoordig is gebleken
dat de opzet der Amerikanen, hoewel
goed bedoeld, geen positief effect heeft
gesorteerd.
Eén en ander is de verdeling der
13.000.000 echter zeker niet ten goede
gekomen. Thans staat de Duitse rege-
ring voor de enorme opgave om deze
massa nogmaals over het Westduitse ge
bied te hervei delen. Doortastend en
voorzichtig gaat zjj hierbij te werk. Zij'
wacht er zich voor de vrijwillige mede
werking der vluchtelingen te forceren
en ziedaar, het lukt. Vergissingen ko
men voor. Ongeorganiseerde „uitbraak"
van groepen is niet altijd te vermijden.
Maar het ziet er' naar uit, dat zij deze
opgave aankan.
Gelukkig voor Duitsland.
Een opluchting misschien ook voor
heel West-Europa.
Vriendelijk Groningen zendt
taart aan de Koningin
Een Groningse deputatie zal ter ge
legenheid van de Groninger vriendelijk-
heidsmaandH. M. de Koningin een taart
aanbieden. Deze taart, welke vervaar
digd wordt door leerlingen van de Gro
ninger Bakkers Vakschool, zal Dinsdag
23 September worden aangeboden. H.M.
de Koningin heeft deze geste zeer op
prijs gesteld.
TEGEN PIJNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN F 0.7»
(Advertentie. Ing. Med.)
Als sluitstuk van de viering van het
Gouden jubileum van KNVB, afdeling
Noord-Holland, speelt het Noordhollands
KNVB-elftal Zondag een jubileumwed
strijd tegen een sterke bondsploeg. De
wedstrijd wordt gespeeld op het ZFC-
terrein te Zaandam en zal om half vijf
aanvangen.
De opstelling van het Noordhollands
elftal is als volgt: Keizer (Volendam);
Dangermond (Westfrisia), Kabel (ZFC);
Molenaar (KFC), Kuiper (ZFC), v. d.
Horst (ZFC); Heyster' (Helder), K. Smit
(V'dam), Simons (Westfrisia), Stelling
(Westfrisia) en Roos (ZFC).
Reserves zijn: Snabilee (OSV), De
Geus (V'dam) en Deriga (OSV).
(Advertentie, Ing. Med.)
In zijn functie van voorzitter van de
Amerikaanse monumentencommissie
heeft generaal Marshall gistermorgen
een bezoek gebracht aan het Amerikaan
se militaire kerkhof te Margraten. De
generaal arriveerde per vliegtuig uit
Parijs op het vliegveld Beek. Later op
de dag bezocht hij ook Amerikaanse
kerkhoven in Belgie en Luxemburg.
De heer Filarski heeft zich, wegens
een sterfgeval in zijn familie, terug moe
ten trekken uit de Nederlandse bridge
ploeg, welke van 19 tot en met 29 Sep
tember te Dublin deel neemt aan de
Europese kampioenschappen. De ploeg
is thans als volgt geformeerd: mr. F.
W. Goudsmit (Amsterdam), J. van Tuin
(Amsterdam), mr. G. Kramer (Utrecht),
J. M. Kater (Rotterdam,) M. Cats (Am
sterdam) en B. Kaiser (Amsterdam.)
(Van onze speciale verslaggever)
MEN MAG het geloven of niet, maar sinds deze eenvoudige mens uit het Bra
bantsc Oefelt de derde Dinsdag van September in Den Haag geweest is
een droom, die vele jaren gekoesterd werd en nu dan toch eindelijk in vervulling
is gegaan wordt hij met gans andere ogen door z'n dorpsgenoten bekeken. De
burgemeester, die 's anderen daags nog wel eens stuurs het hoofd kon omdraaien
sinds een akkevietje over eeu woning, groet nu weer minzaam. En meneer pas
toor, die waarachtig ook niet van de gemakkelijksten is, heeft het bestaan hem
zo maar op straat staande te houden, en eens wat te praten over de jongste van
de zeven, die altijd een zorgenkind is geweest. En dat alles, omdat deze mens het
nu al maanden geopperde plan Prinsjesdag voor de eerste en wellicht tevens
laatste keer van zijn leven persoonlijk te gaan beleven stug doorzette, en dat plan
niet onder stoelen of banken gestoken heeft.
DE Nederlandse Spoorwegen hebben <4/ y> ff voortdurend over opstanden in gevan-
soms vreemde passagiers. Zo komt er f{ ft h jr /"i O SiPsc. genissen. Nu ook weer in Bikaner, een
vandaag op het Centraal Station te Am- J WA'M' IV plaats in India, waar de gevangenen op
sterdam een heuse walvis aan. Het beest ,bevel van de directeur van hun hotel
maakte de reis vanaf Hamburg in de IHttlljfliilllij!Rliiltt{l)intffiR8ll!DII!tl0tlHlli{itlUllilllffliinnNlffiSBI!fi8nR hun snorren moesten afscheren. Het be
vierde klas (open wagen). De dame, die de directie namelijk knapjes te ver
bekend staat om haar kille aard, weegt velen, dat de gevangenen op arrogante
zestig ton en ze is 23 meter lang. De zulk een prachtige staat van dienst wijze hun snorren stonden op te
wagon waarmee ze vervoerd wordt is achter de rug, dat zijn chefs hem een draaien, als ze instructies of vermamn-
dertig meter lang. Het is de grootste aanbeveling gaven voor een cursus in gen van hun bewakers ontvingen. Toen
spoorwagon van Europa; een ding met het herkennen van valse bankbiljetten, de barbiers kwamen, gingen zestig ge
acht draaibare assen. Nu vraagt u na- Edward bewees na afloop, dat hij zich vangenen in hongerstaking, om hun
tuurlijk wat ze met die walvis willen de leerstof volkomen eigen had ge- snorren veilig te stellen. vijf dagen
gaan doen. Welnu, ze zal gedurende maakt, want kort na zijn examen be- Jan£ weigerden ze elk voedsel Einde-
tien dagen op het Centraal Station, bij gon hij met het drukken van vaJse luk vielen de lipversienngen onder het
de oprit aan de Westzijde te kijk wor- bankbiljetten. Na zijn ontdekking kreeg meedogenloze mes. n Te Goshen m
«•••;-* J- Men leest Amerika, geviel het dat een uitermate
zwaar varken, dat de volgende dag
den gezet. Daarna verhuist de Poolzee-
bewoonster naar Den Haag, Rotterdam
en Utrecht. Het dier, dat destijds d.oor
een Deense rijkaard werd aangekocht,
draagt de naam Mevrouw Haroy". De
heren die haar vingen hebben haar het
hart uit het lijf gesneden om dat apart
ten toon te stellen. Dat hartje weegt in
zijn eentje al 300 kilogram, n Edward
Szcvoka, een .Amerikaans soldaat in
Korea, ontving van zijn echtvriendin
een brief van drie en twintig meter
lengte. Het brave vrouwtje had er vier
en dertig dagen aan zitten schrijven. Of
het nu allemaal zuivere liefde tot haar
echtgenoot was, zou Theodoor niet dur
ven zeggen. Een vriendin van haar had
namelijk eens een brief van 12 meter
lengte aan haar echtgenoot in Korea ge
schreven en mevrouw Szcyoka wilde
dit record verbeteren. O De Engelse
ambtenaar der Posterijen. Edward O -
Sullivan, woonachtig in Ludlow, had
hij een flinke drukker. O
Was weer een prinsheerlijke
Prinsjesdag!
naar een expositie gestuurd zou wor
den, plotseling verdwenen was. Na acht
en zestig dagen zoeken, vond men het
beest terug. Het lag op de bodem van
een uitgedroogde put. Wonder boven
wonder waren de levensgeesten nog
niet geweken, maar het varken was in
die tijd 150 pond afgevallen, n Nu
Eisenhowers kansen op het Amerikaan
se presidentschap beginnen te stijgen,
worden de verkiezingsattributen, die
zijn aanhangers plegen te gebruiken, be
langrijk duurder. De herendassen met
„I ïik'e Ike" erop kosten voortaan drie
dollar, inplaats van 1.59 dollar. Cl De
uitspraak van de week pikt Theodoor
uit een Amerikaans blad, waarin hij
las: „Een man, die twee vrouwen moet
onderhouden hoeft niet altijd een biga
mist te zijn. Het kan immers best zijn,
dat zijn dochter pas getrouwd is....?"
Afijn, 's morgens voor dag en dauw
keerde hij deze derde Dinsdag van de
maand zijn dorp de rug toe. Op hel
fietsje richting Nijmegen en vandaar
rechttoe, rechtaan met de electrische
trein naar het Haagje. Mens, mens,
wat een drukte al direct daar buiten
dat station. Kerels, die op je afstui
ven met wimpeltjes van oranje of rood,
wit en blauw. Voordat je 't weet heb
ben ze zo'n ding al op je jas geprikt.
Wel feestelijk, als je ze gratis cadeau
zou krijgen. Maar, nee, zei ik, toen ze
dachten, dat ik van plan was er iets
voor te betalen. „Niet nodig, zeun'
gaf ik te verstaan, toen de verkoper
er goed aan dacht te doen om maar vol
te houden. En daarbij tikte ik beleefd
tegen m'n Zondagse zwarte pet, die
moeder voor deze schone gelegenheid
voor me te voorschijn gezocht had.
't Is druk
't Is drukker in de stad dan deze
eenvoudige buitenman zich gedroomd
heeft. En zo voelt hij er verstandig aan
te doen, zich zo gauw mogelijk maar
een plaatsje te verzekeren langs de
route, die de koninklijke sprookjes
stoet straks zal hebben te gaan van het
paleis Noordeinde naar Binnenhof, zo
als een vriendelijk behulpzame agent
van politie met witte handschoenen
aan hem heeft verteld. Aan de
Korte Vijverberg meent hij dat
plaatsje te hebben gevonden. Achter
hem ruist de hoog spuitende fontein,
waaronder de eenden en meeuwen, die
hier hun vaste domicilie hebben, zich
nu en dan baden. Vlak voor hem zit
ten mensen, die een klapstóeltje mee
brachten en zich in de nachtelijke
uren al op deze plaats nestelden.
Even verderop ziet hij wachtenden
op sinaasappel- en groentenkistjes, en
mensen, die een trapleertje mee
van huis sleepten, om zich boven de
menigte te kunnen verheffen, terwijl
er ook lieden zijn, die langwerpige
dozen onder de arm dragen, die met
kennis van zaken periscopen werden
genoemd door de mensen, die er om
heen stonden. Politie te paard scheert
om de haverklap voor de rij wachten
den langs, ontzag inboezemend en
ruimte houdend, met het achterdeel
van de glanzende dieren, die driftig
LEGEROEFENINGEN IN SPANJE
Het Spaanse leger is een oefengevecht
begonnen tegen een „vijand", die
de Zuid-West-kust nadert en tracht de
verbindingen met de rots van Gibraltar
af te snijden.
De Spaanse strijdkrachten in het
Noorden hebben een oefening van vier
dagen gehouden tegen een „vijand", die
Spanje over de Pyreneeën binnenviel.
trappelen op het met zand bestrooide
plaveisel. Schavuiten van jongens, die
zich een verheven plaatsje veroverd
hadden in een hoog boven de menigte
uitstekende lantaarnpaal, worden aan
gemaand dit voorkeurplaatsje te ver
laten.
Patates Frites
Een walm van vettige olie bereikt
de Oefeltenaar, wanneer hij zo een
poosje de luid gevoerde gesprekken
om hem heen beluisterd heeft en on
derwijl hij de honderden indrukken
verwerkte van deze ook voor de Ha
genaars altijd nog bijzondere Prinsjes
dag. Het is de braadwalm van een pa
tates frites kraam, volop in bedrijf, die
in de buurt voor deze bijzondere ge
legenheid een standplaats heeft mogen
innemen naast ijswagens, fruitkramen
e.d. in het anders zo deftige milieu
van onze residentie.
Eindelijk!
Na uren wachten kondigt een ver
geroffel en gejuich aan, dat de lands
vrouwe in haar gouden koets op weg
gegaan is naar het Binnenhof. Doffe
schoten klinken van het Malieveld ten
teken, dat dit jaarlijkse ceremonieel
van Prinsjesdag begonnen is.
Reeds ziet deze mens de eerste rui
ters in kleurig livrei de hoek om
draaien. En dan komt cr beweging in
de menigte, die aliengs om hem heen
is aangegroeid tot een onschatbare
dikte. Hoofden rekken zich naar vo
ren. Stoeltjes, kisten en trapjes wor
den in stelling gebracht. Een enorm
gedrang ontstaat. En dan legt cr
iemand, juist wanneer de laatste koets
met hofdames gepasseerd is en de gou
den koets met de minzaam nijgende
landsvrouwe zijn uren verdedigd plesk-
ke grond zal voorbijgaan, een zware
arm op zijn hoofd. Het glimmende pet
je zakt hem tot over de ogen. Slechts
hoort hij uit duizend kelen de juich
kreet „Lang leve de Koningin!" Maar
verduisterd is de zon die hem de gan
se morgen zo stralend gekoesterd heeft
en duizenden meer dan andere jaren
op de been gebracht heeft.
Eerst wanneer de hele stoet voorbij
is, en hij weer wat losser komt te staan
tussen de dringende menigte, ziet hij
kans z'n mooie pet, verfomfaaid voor
zijn ogen weg te trekken. De laatste
ruiters van de kleurige stoet ziet hij
nog juist het Binnenhof op schieten.
Terug in Oefelt heeft deze mens ver
standig gezwegen over de teleurstel
lingen, die het feestend Den Haag hem
bereid had.
De minzame groet van de burge
meester en het vriendelijke gesprek
met de pastoor, die het gezag weer
spiegelen dat hij zich met zijn Haags
bezoek verworven had, zijn de enige
resultaten die hij zich met veel moeite
en opoffering veroverd heeft. Ook dat
nu nog prijs te gevenNee, dan
liever de leugen maar volgehouden,
dat 't een bijzonder schone dag was, en
verder de bioscoop maar laten vertel
len, wat hij aan eigen waarneming te
kort geschoten is.
Laat U niet langer door Uw pijnen
kwellen, maar verdrijf Uw hoofdpijn,
kiespijn, zenuwpiin, spierpijn, rheuma-
tische of periodieke pijnen afdoend met
(Advertentie, Ing, Med.)
