Rusland en de verlening China spraken over hulp Oxford: merkwaardige combinatie van heden en verleden Nog weinig schot in Benelux Ook Ulbricht was op het Kremlin De jeugd leert hoe het hoort Boerenwagenclub staat op de bres voor spontane volkskunst Kattenmisère op het deftige plein Britse volksaard: flink en evenwichtig va n Problemen van Oost en West onder de loupe Verschillen in economische siruciuur nog groot Toch komt volledige unie eens tot stand Stiefkind der historici Kleine P.T.T.-ambtenaren, stationschefs en n h„ machinisten in actie Een uitstekend idee werd werkelijkheid N.-Hollandse predikant vertelt zijn indrukken Ook vrouwenkiesrecht in de Geref. Kerken KERKEUIK NIEUWS Duitse invoer slachtvarkens uit Nederland Militair overlag In Moskou? (Van onze correspondent te Berlijn) IJOEHEL men hier op het ogenblik nu, i»< treffende de Sowjetrussisch-Chinese hMnr,ki°VM yol,edi'e informaties be ult kringen van het Oostduitsc ministerie vanbÜ" "oskou beschikt, zijn zoveel inlichtingen bekend geworden dut het mnnï l flI4ken toch rceds betrouwbaar beeld te vormen. Hieruit bliikt „„h i Z een niin of meer van de besprekingen in Moskou merLó ALSe^r0' M £C eerste daRen Stukken gewijd waren. Alvorens de Sowjet-Unle haar^Sü aan. tur"Pese vraag- gustus 1952 aan de gezanten van Frankrijk Êng^ana t Va1"°ta ,Tan 23 Au" overhandigde, heeft z(j de inhoud er van uitvoer?» Le» x" i erenl«de statcn plaatsvervanger in het Chinese ministerie van hi/ii^L 1 ?n met dicns en met de plaatsvervangende minister-president der OosWoii TsjcnR 3°en' Ulbricht, besproken. Laatstgenoemde bevindt zich «alter gowjetrussisehe hoofdstad. bevindt zieh reeds veertien dagen in de WfALTER ULBRICHT was in Moskou eveneens bij besprekingen aanwe zig, die tussen de Sowjetrussische mi' uister voor de handel met het buiten' land, Koemykin en diens plaatsvervan ger, Pawlof, van de ene kant, de Chi nese plaatsvervangende ministers voor machine-constructie en post- en tele- graafwezen, Wang Dao Han respectie velijk Wang Tsjeng, van de andere kant werden gevoerd. In deze bespreking werden de mogelijkheden overwogen om de export van Oost-Duitsland naar China te vergroten. De Chinese onderhandelaars hebben In Moskou voorgesteld, dat hun land evenals dit met Noord-Korea het geval is, wat zijn buitenlandse handel betreft een soort prioriteit wordt ingeruimd. Dat wil zeggen, dat de Sowjet-Unie en haar satellieten er in de toekomst in hun handelsverkeer met China sterker mee rekening houden, dat China oor logvoerend land is. Dit impliceert een wijziging van de exportplannen der volksdemocratieën, zoals deze door de raad voor wederzijdse economische hulp waren vastgesteld. Volgens berichten is Moskou aan de Chinese wensen, om in het handelsverkeer een bijzender pre ferente behandeling te genieten, reeds tegemoet gekomen. Dit zou voor Oost- Duitsland ten gevolge hebben, dat zijn machine-industrie ongeveer een volle maandproductie extra voor de export naar China ter beschikking zou moeten stellen. Daartoe is het echter niet in staat. Daarom heeft men in Moskou naar een tussenoplossing in deze zin ge zocht, dat de Sowjet-Unie een gedeelte van de herstelbetalingsleveranties uit de Sowjet-zone aan China doorlevert. China wenst bovendien nog telefoon- en telegraafinstallaties, ambulante zend- irriehtingen en schrijfmachines, die voor Chinees gebruik geschikt zijn. Meer hulp voor China MEN is er hier in Oost-Berlijn vast van overtuigd, dat de Sowjet-Unie haar economische en militaire hulp aan China in belangrijke mate zal verster ken. Tegelijkertijd heerst in Moskou het streven de banden met Oost-Duits land nog nauwer aan te halen. Mos kou heeft Walter Ulbricht te kennen gegeven, dat het een versnelde invoe ring van het volksdemocratische sy steem in de Sowjetzone ten zeerste be groet Economisch moet daarbij vooral rekening worden gehouden met de eisen, die de herbewapening zal stellen. De Sowjet-Unie heeft aangeboden een commissie te sturen, die de Oostduitse autoriteiten zolang bij het opstellen van defensie-plannen zal adviseien „als de ze dit noodzakelijk achten". Van de andere kant hebben de Sowjets hun on tevredenheid niet onder stoelen of ban ken gestoken over het feit, dat de Oost duitse communisten de agitatie jegens de Bondsrepubliek de laatste twee maanden sterk hebben verwaarloosd. De strijd te£en de ratificatie van het verdrag der Europese verdedigingsge meenschap door de Westduitse regering met alle middelen moet worden ver sterkt. Dit behoort volgens het Krem lin tot de belangrijkste en dringendste taak van het Oostduitse bewind. Blijk baar wil het niets onbeproefd laten om het totstandkomen der Westeuropese verdedigingsgemeenschap nog op het laatste ogenblik te storen. Vorming van Oostduits leger PE tweede wens der Sowjet-Unie aan het adres van haar Oostduitse vol gelingen betreft de vorming van een Oostduits leger. Moskou wil het tempo oer Oostduitse herbewapening versnel len. Voor Walter Ulbricht betekent dit een voorschrift, dat buiten iedere dis cussie staat, maar daarmede is het nog geen werkelijkheid. Daartoe moeten eerst de vereiste materiële voorwaar den vervuld zijn. Ulbricht heeft zijn opdrachtgevers zeker niet verbórgen gehouden, dat hieraan nogal een en an der ontbreekt. Het aantal deserteurs uit 't Oostduitse leger heeft juist de laatste dagen weer een nieuw record bereikt, terwijl ook het aantal vluchtelingen, 30.000, dat in Augustus West-Berlijn be reikte, het hoogste sinds het einde van ae oorlog is. In rapporten over de wer vingsacties voor het leger wordt gespro ken over onverschilligheid bij de jeugd, over een afwijzende houding onder het grootste gedeelte der vrouwen, over een gebrek aan inzicht in de noodzakelijk heid van een Oostduits leger, over ver zet onder de mannen tegen vrouwen, die hun plaats ip de fabriek komen in nemen, opdat, zij voor het leger kunnen worden opgeroepen, ja zelfs over paci fistische neigingen onder de leden der communistische partij. Men wil het nu met zachte en des noods ook harde dwang gaan proberen. Oostduitse moeders kunnen zich bij voorbeeld reeds voorbereid houden op het bezoek van zogenaamde communis tische vrouwen-acties, die hen zolang zullen bepraten, tot zij, murw gediscu teerd, hun zonen aan het leger ter be schikking stellen. Maar ook dan zijn de grootste moei lijkheden nog niet overwonnenIn het bijzonder de Oostduitse zware indus trie verkeert momenteel in de groot ste moeilijkheden. Er is gebrek aan stroom, aan ijzer en staal, aan koper en industriële uitrustingsstukken. Dit is fnuikend voor een industrie, die zich op wapenproductie moet gaan instel len. Reeds nu kan de capaciteit van talrijke bedrijven slechts gedeeltelijk wórden benut. De Sowjet-Unie zou hier kunnen bijspringen, maar zij leeft zelf ook niet in een weelde van staal en ijzer, terwijl zij bovendien reeds door zware verplichtingen is belast. Herbewapenen is vooral hier sneller gezegd dan gedaan! (Van onze Haagse redacteur) f)E laatste tjjd worden de berichten menigvuldlger, dat de verschillen tussen België en Nederland en het uit eenlopen van de meningen in beide landen over de mogelijkheden van de vorming van een economische een heid, een zodanige vorm dreigen aan te nemen, dat de verwezenlijking van een volledige economische unie der Beneluxlanden in een zeer ver ver schiet schijnt komen te liggen. Het Belgische blad „La libre Bel- gique" heeft onder zijn lezers een en quête gehouden over de vraag, hoe zit denken over Benelux, de moge lijkheden tot verwerkelijking er van en de oorzaken van de trage gang van zaken bij de pogingen om tot over eenstemming te geraken. De antwoor den op deze enquête gaven blijk van een minieme waardering voor Neder land. Nu behoeft dit niet tot ongerust heid aanleiding te geven, maar wei mag geconcludeerd worden, dat er ontegenzeglijk verband bestaat tus sen de opvallend afwijzende houding der Belgen en de door lage prijzen en lage lonen in ons land geschapen mo gelijkheid om door concurrerende aanbiedingen dc Belgische producen ten in verschillende branches zelfs van hun eigen binnenlandse markt te verdrijven. Langzaam aan... Het gaat langzaam met Benelux, talrijke, moeilijke vraagstukken moe ten nog tot een oplossing worden ge bracht. Interessant is het te vernemen, wat de directeur van de Nederlandse jaar beurs, mr J. Milius, die dpor zijn po sitie in het brandpunt zit van de han dels- en andere economische betrek kingen met België en uiteraard met tal van landen, over de ontwikkeling van Benelux heeft gezegd. Hij is van oordeel, dat alle diver gerende tendenties ten spq't de po>'- tieke en economische noodzaak tot samenwerking der drie Benelux-lan- den de ontbindende krachten uitein delijk tot stilstand zal brengen en tot nauwe economische en politieke aan (Van onze speciale verslaggever) ER wordt in Hamdorff-Laren een ten- toonstelling gehouden van fragmen ten van een spontane volkskunst, die honderd jaar, of nauwelijks vjftig jaar geleden nog levende werkelijkheid was, maar in die dagen zeker niet als Kunst (met een grote K) werd aangemerkt. Het zijn fragmenten van oude boeren wagens, van rijk gebeeldhouwde of be scheiden sjezen, en tevens van kinder speelgoed als bokkewagen, ponysjezen of met de hand vervaardigde modellen van het koetswerk, dat een eeuw gele den kleur gaf aan 's heren wegen. Tien jaar geleden hebben enkele Gooilanders eikaars belangstelling voor deze onop gemerkte volkskunst ontdekt. En 11,1 deze ontdekking Is de „Boerenwagen club" gegroeid. Ter gelegenheid van het tienjarig verenlgingsbestaan treedt de club, die Inmiddels honderd en vijiug leden is gaan tellen, in het volle dag licht Zeker, ieder jaar had men zon boerenwagendag. Vianen, Beesd. Mj»- riënwaard. Schoonhoven, Meenten»' Pui-merend, Alkmaar, Staphorst, Om men, Gorkum en Schoonrewoer kunnen ervan meepraten. Maar dit Laren de kroon op die tienjarige activiteit, die heeft kunnen verhoeden, dat alle ber inneringen aan deze onvermoede voiks- kunst verloren gingen. TEKEN VAN WELSTAND DE oude boerenwagens met hun vaak u originele snij- en smeedwerk, of kos telijke schilderingen op het •ckterjGR® mei, zijn uit de tijd geraakt. Moderne landbouwwagens zonder smuk verdro gen de oude sierstukken, waaruït n nog afgelezen kan worden de welstana die de boerenstand in een bepaalde pe riode of een bepaalde streek eenmaa moet hebben genoten Wij van deze tijd mogen ons weer Verbazen. Bekijken we eens net nier tentoongestelde materiaal. Niet zozeer de koninklijke ponywagen, die welwil lend in bruikleen gegeven werd voor deze expositie en een juweeltje is naar lijn en afwerking, maar ook de wagen- delen, die hier door de actieve verzame laars nog juist van de brandstapel ge red konden worden, of door hén gevon den werden in de stoffige en vergeten hoeken van een landbouwschuur. Kos telijke staaltjes van snijwerk zijn het van de eenvoudige dorpswagenmakers, die er hun ziel in legden. En wat te denken van het prachtige smeedwerk; zoals dat bijvoorbeeld tot uiting komt in de op touw gelijkende wielkettingen. Er ligt een cultuur in verankerd van het plattelandsleven, die van enorme betekenis geweest moet zijn. Ongewild en ongeweten hebben de oude handwerkslieden schoonheid ge wrocht en anderen laten delen, in de ontroering, die inhaerent is met aan dat werkelijk schone. Dit alles is niet meer van onze tijd. Deze tijd kent andere i liddelen, die ook de afstand tussen het cultuurcentrum en het platteland overbruggen. De spon tane volkskunst, zoals we die terug kunnen vinden in deze boerenwagens, krijgt geen kans meer om zich té ont plooien om zuiver economische rede nen. Drie duizend gulden zou een wa gen zeker moeten kosten, waaraan de zelfde zorg besteed zou zijn als aan de vroegere boerenwagens van f 150. Dat gaat niet meer. Maar juist daarom is het goed dat tien jaar geleden de Boerenwagenclub opgericht is, door mensen, die wilden voorkomen dat al het bestaande verlo ren ging. Teveel ervan was reeds in de kachel verdwenen. En wellicht leidt dit grootse tienjarige herdenkingsfeest van de oprichting er dan nog toe, dat ui. hoeken en gaten op boerenerven nog wagenfragmenten te voorschijn komen, die eenmaal als waardeloos in een hoek werden gegooid, maar die san de Boe- renwagenclub wellicht nog rijke orna menten zou kunnen opleveren voor de studie die men van deze oude volks kunst maak». eenslulting zal leiden. En wel, omdat dit een kwestie van zelfbehoud is. Dit proces zal zeker niet altijd even soepel verlopen. Want het is aller minst een sinecure om de productie factoren in de Benelux-landen een gelijke vorm te geven, vooral zolang belangrijke onderdelen van de econo mische structuur als lonen en prijzen aanzienlijke verschillen vertonen. De zeer ver doorgevoerde liberalisatie van de Nederlands-Belgische handel evenwel moet er automatisch toe lei oen, dat de niveaux in beide landen elkander naderen en bijgevolg moet er rekening mee gehouden worden, dat de prijzen- en kostenstructuur in Nederland in de toekomst op een ho ger niveau zullem komen. Naar hoger niveau. Dit betekent, dat op den duur zo wel de lonen als de prijzen eerder een stjjging dan een daling te zien zullen geven, al behoeft dit nog geenszins te betekenen, dat in Nederland dezelfde prijzen als in België zullen worden be rekend, omdat het mogelijk is, dat ook in de toekomst enige verschillen (ji de levensstandaard van beide landen aanwezig zullen kunnen blijven. Aldus mr Milius, wiens uiteenzet ting er misschien toe kan bij dragen de tegenzin der Belgen enigszins te temperen. De verwezenlijking van een volledige economische unie zal in de toekomst voordelen voor beide landen opleveren. In de begintijd zui len er daartegen ook offers moeten worden gebracht. Dat is weinig aan lokkelijk, maar bij goede nabuurschap moet er op kunnen worden gerekend, dat de bereidheid om offers te bren gen bij beide landen in gelijke mate aanwezig is. JJONDE1V houden is in Den Haag een dure liefhebberij, want de ge meente laat er een niet mals bedrag aan belasting voor betalen, vooral wan neer men twee of meer honden heeft. Voor katten eist de fiscus tot dusverre nog geen bijdrage voor haar kas. Ook bestaat er geen enkele wettelijke be perking voor het aantal katten, clat men in zijn Woning mag laten rond dartelen. Men mag er één hebben, of twee, °f vijf, of zes en twintig, zoals een bewoonster van een huis aan het Lan ge Voorhout, twee huizen van het stli stige paleis van de koninklijke fami lie. Ze houdt ze op het dak en schept er een behagen in de beestjes te ver troetelen, ook in haar kamer. De medebewoonsters zijn minder enthousiast. Want de zes en twintig poesen produceren gezamenlijk een luchtje in het huis, dat het verblijf er tot een doorlopende kwelling maakt. Daarom hebben zij bij allerlei autori teiten reeds geprobeerd een einde aan deze toestand te krijgen. Zij konden klagen, zo hard zij wilden, zolang Den Haag geen verordening heeft, die het verbiedt meer dan één, of twee of drie katten te houden, is er niets aan te doen. Teneinde raad hebben de bewoon sters nu aan de gemeenteraad ge vraagd ijlings zo'n verordening in het leven te roepen, opdat op grond daar van de kattenkolonie tot redelijker proporties teruggebracht kan worden. Met ijver en toewijding spelen de kinderen postambtenaartje in het miniatuurpostkantoor en het minia tuurstadje en dorpje. Ze mogen zelfs gebruik maken van echte stempel- en bundelmachines en van wat meer nodig is bij de gang van een brief van afzender tot geadresseerde. UET (Van onze speciale verslaggever) zit 'ra in de petten! Maar toch ook weer niet helemaal. In Amsterdam hebben wc jochies en meisjes zien ronddartelen met een koddig papieren stationschefspetje, een machinistenpet of een P.T.T.-pet op. In Eindhoven hebben we weer zulke knaapjes en meisjes gezien. Z(j liepen er trots mee rond te stappen, alsof zjj de Nederlandse Spoorwegen en de P.T.T. zelf waren. Wie doet me wat? Die petjes zijn een begerenswaardig goed. De jeugd heeft er een paar uur, een dag en zelfs een paar dagen voor over om er eentje te krUgen, Werkelijk te krijgen. En op wat voor een manier! Door mee te doen aan een spel, dat hun de illusie geeft enige ogenblikken in de grote mensenmaatschappij te leven. Door echt op een postkantoortje brieven af te stempelen, ze met behulp van een geheimzinnige machine te bundelen, ze in postzakken te stoppen en met een mlniatuurtrein mee te geven, door te sorteren en, omhangen met een echte, bijna op de grond slepende brieventas, te bestellen ln Gouddorp en PostdamHel spel heet: De weg van een brief. mera Obscura weggestapt. Het is I. K. Spaar, de eerste jeugdspaarder. Alles is artistiek opgezet cn het i« een intense vreugde voor de kinderen in deze omgeving in de huid van de P.T.T. te kruipen. Om met een razend tempo de brieven door de stempelma- chine te zien vliegen; om automatisch touwtjes te wikkelen om pakjes brie ven; om te sorteren op Gouddorp en Postdam en later op de straten van dorp en stad; om de post echt te gaan bestellen: om met postzakken te sle pen en al spelende te leren. Mijn spelen is leren VV7ANT dat laatste is de opzet van het P.T.T.-postspel, dat thans reeds dui zenden kinderen vertrouwd gemaakt heeft met de regel, dat de postzegel op de adreszijde in de rechterbovenhoek geplakt moet worden. De kinderen we ten, dat volledig geadresseerd moet wordep. dat de plaats van bestemming onderstreept behoort te worden en dat op de achterzijde de afzender dient te worden vermeld. Zij weten ook, waarom dit moet geschieden en wat de moei lijkheden voor de P.T.T. zijn, als deze regels niet in acht worden genomen. Zij horen, dat de P.T.T. per dag vijf millioen poststukken verwerkt, die op elkaar gelegd een stapel zouden vormen van vier maal de hoogte van de Mont Blanc. Zij vernemen, dat bij handstempeling maximaal 4000 brieven per uur gestempeld kunnen worden, doch dat de stempelmachine 30.000 brieven per uur verwerkt! Telkens doen ongeveer zestien kin deren aan het spel mee; tientallen staan vol belangstelling toe te zien en beftij- den niet weinig de vriendjes en vrien dinnetjes, die in actie zijn en de pet, die zij opgekregen hebben, mogen hou den. Totdat zij zelf aan de beurt komen, soms na uren en uren geduld oefenen. De P.T.T. doet veel aan de opvoeding van de jeugd. In Eindhoven is men ai weer aan het inrichten van de jeugd- tentoonstelling, die in andere gemeen ten reeds ontelbare schoolklassen ge trokken heeft en die een duidelijk beeld geeft van het ingewikkelde be drijf der P.T.T. Dat is de manier! Een voorbeeld ter navolging zelfs voor andere grote be drijven spoorwegen, K.L.M., scheep vaartondernemingen die de kleine jongens en meisjes later tot klanten krijgen en dan graag deskundige klan ten aart hen hebben. E"EN voortre|felijk idee is het geweest van de Pers- en propagandadlenst van de P.T.T. om de kinderen door een spel te leren, wat er bij de brieven post omgaat, hen duidelijk te maken, wat zij bij de verzending van brieven, als zij zelf eens zo ver zijn, dat zij aan het corresponderen gaan, te doen en te laten hebben en waarop zij dienen te letten. Met overgave spelen de kinderen dit spel en in stille verrukking staan de ouders te kijken, als zij hun spruiten bezig zien. Stel je ook voor: op een grote ruimte zijn links een miniatuur dorp en rechts een miniatuurstad ge bouwd met straten en huizen met num mers en naambordjes en brievenbussen. Er is een stationnetje, waarlangs een speelgoedtrein rijdt, die door een ..ma chinist" wordt voortbewogen en die een bijwagen met klein grut meevoert, dat postzakken in ontvangst neemt. Er zijn in de stad en het dorp postkan toortjes en er is een groot kantoor tus sen de liliputplaatsen, waar de post verwerkt wordt. Er rijdt een „beman de" postauto rond en op het perron wordt dapper gesjouwd aan een perron wagentje. In de stad staat een stand beeld van een oude heer, zo uit de Ca- (Van een bijzonder medewerker) ALS afgevaardigde van de Vereniging van Vrijzinnige Hervormden in Neder- land naar het Internationale Congres voor Vrijzinnig Christendom te Oxford (12—17 Augustus), hadden wU het voorrecht een week in Oxford te vertoeven. Als buitenlander heeft men natuurlijk bijzondere interesse voor de volksaard. Men probeert, ook at is men maar korte tijd in het andere land, die volksaard te „proeven." Al heel gauw maakt zich als een algemene indruk deze los, dat de Engelsen een merkwaardig talent van combinatie hebben. Dit volk heeft het klaargespeeld, het belangrijke en interessante van het verleden op een aanneme lijke wijze te combineren met de eisen van het moderne leven. van Olivier Cromwell, de man die ko ning Karei I op het schavot bracht, en Cromwell blikt vast en krachtig in de richting van het Paleis. Geen gekanker AAN de café's hangt vaak zo'n gezel- k de ln<Jruk d^."" een even- lig ouderwets uithangbord te slmge- lVl wlchn|e flinke veest in dit volk ren, met een ste gerend paard, een ^....^ctmge, mnice geest in au vont geest huist." Men is in trein ,tram en bus rus zwaan of iets dergelijks. Iedere Engels- beleefder dan bii ons Men nio nlvrelf rerner-Wrt. heeft een ï'seF. en oeieciaer aan dij ons. ïvien man, die zichzelf respecteert, heeft een allerlei open baard, die overigens, naar ik neou voor aiienei hoorde, heel wat brandstof verslindt. Om op een ander terrein te komen: in Westminster Abbey, de kerk in Lon- zaken nog bonnen („coupons") nodig; men kan in de win kels als vreemdeling zonder bonnen geen stuk chocolade krijgen, zeven jaar den" waar allë officiële plechtigheden IJLkerd"'^v^rdïm^^^gdoo" 'da't koningin ElizslDcth IT *'*^1 worden ^0» „kankeren" iets typisch Hollands is. Ik koningin Eaizabeth II zal worde g reigde van Londen naar Oxford met f viU crrflvon een arbeider, die in 1944 als soldaat in w^?i^no rt» ilnnrilegeeis Zeeland en Brabant gevochten had; „de Darwin cn Wallacc, dc 8ronuiG£j£> - xtT/-»o,övi rin nvon Hnau on van de evolutie-theorie, waartegen ve- le kerken in de wereld indertijd fel ge streden hebben De Anglicaanse kerk uien vlogen je om de oren. daar op Zuid-Beveland, telkens als er in de buurt een granaat ontplofte", zei hij neen ae miaaeiceuwse orgamsaue urei toestanden aartsbisschoppen, Wsschj^jpen. de eens 2g. jjij vertélde van de sociale ver- enz. behouden, en de protestantse leer 2ekerjng d,e 0ok <je ouderdomsverzor- ingevoerd. In Oxford hadden wij een u c streden hebben ue Anglicaanse lachend Ik"vroeg hem naar de sociale heeft de middeleeuvvse organisatieet tnpstanden. Wij mogen niet klagen". srtelde van ook de ou< „Wij hebb vrijzinnige Manchester College; de ta- '"oxford Ys "een ™univers fel lijkt nog altijd op een zijn 7000 studenten, die daar tijdens het altaar,_met^het Pfachtigealtaarstuk grootste deel van het ja?r wonen en - ging omvat. „Wij hebben de Russen Avondmaaldmnst m de kapel van het hlfr t nodi meneer-, ze; hij vrijzinnige Manchester College, de ta- nvfnr„ p„n „„iversiteitsstai Oxford is een universiteitsstad. Er van Leonardo da Vinei er achter, predikant, die de dienst leidde, droeg een oeroud aandoend gewaad, met een werken. Ook wel eens flirten, met de meisjes van Oxford. Het schijnt niet een oeroua aanaoena gewaau, m» a]]esJ t 7jjn, om ;n -/0'n betrekkelijk met bont gevoerde kap op de rug, die kje;ne stad met zoveel jonge mannen zo van een middeleeuwse monnik had kunnen komen. grote dochters te hebben. Men vertelde mij, dat er drie vrouwelijke .politie- De Engelsen zijn vol belangstelling agenten zijn aangesteld, die speciaal het voor hun koningshuis; elke daad van de koningin wordt uitvoerig vermeld In de kranten en met sympathie bespro- ken. Toch zijn ze om de drommel niet goede bedoelingen, slaafs. De enorme Parlementsgebouwen De stad telt een met de grote Big-Ben-toren zijn een te- oog moeten houden op de omgang tus- ~,n studenten cn dc meisjes. Niet èlle studenten hebben blijkbaar altijd o-en. dertigtal colleges, een complex les- en Een college is ken van hun zelfbewustzijn als vrije woonruimten rondom een grote binnen mannen. En vóór de Parlementsgebou- hof. De tutors (een soort onder-profe«- wen staat, met ruiterlaarzen en degen, soren) wonen er en vele studenten. Elk het meer dan levensgrote standbeeld college heeft een eigen kapel, waar des Zondags de principal (wij zouden zeg gen de directeur of de rector) voorgaat in de kerkdienst. Het oudste college is gesticht ca' 1250, uit de nalatenschap van William Durham. Deze bepaalde, dat van de rente van zijn vermogen on bemiddelde studenten kost en inwoning zouden hebben. Een prachtig voorbeeld, door vele vermogende lieden in de loop der eeuwen nagevolgd. Anderen hebben legaten gegeven voor bibliotheken; er staan een paar wereldberoemde biblio theken in Oxford, geschenken van Bod- le.v en van Dr. Radcliffe. Jaarlijks wordt een vergelijkend examen afgeno men, en de beste leerlingen worden toe gelaten. Ik had een gesprek met zo'n student; hij had het goed, zei hij; alleen had hij geen geld genoeg om boeken voor zichzelf te kopen; daarom werkte hij tijdens de grote vacantie als kellner in een hotel in een vacantieplaats. Het Vrijzinnig Congres VIOG een enkel woord over het Vrij zinnig Congres. Er waren onder de 250 deelnemers uit Amerika en Europa vrij wat vertegenwoordigers van de wetenschap opgekomen: natuurkundi gen, scheikundigen, ingenieurs, biolo gen,. psychologen, natuurlijk ook veel theologen. Nu was het merkwaardige, dat door de vertegenwoordigers der na tuurwetenschappen en van de techniek met nadruk werd gewezen, telkens weer, op de grote gevaren, die de mens heid bedreigen van de zijde van een wetenschap en een techniek, die niet aan diepere geestelijke waarden gebon den zijn. De sectie van het Congres, die aan de studie van deze dingen gewijd was, nam de volgende resolutie aan: De moderne wereld heeft meer dan iets anders nodig dan beoefenaars der we tenschap, die zich ethisch verantwoor delijk weten; en deze beoefenaars der wetenschap kunnen niet buiten de in tense samenwerking met ethische den kers en gelovigen met een ruime blik en een open hart. Dat is een hoopgevende conclusie, ge loof ik. Het leeft in de wetenschappe lijke mensen over de hele wereld: de resultaten van de wetenschap mogen niet gebruikt worden, om de mensheid in het verderf te storten. Geestelijke krachten zijn nodig, om een hogere zin aan het leven te geven. In het vrije, ondogmatische christendom liggen deze gereed. Wij zijn naar huis gegaan met dc overtuiging, dat overal in de wereld ernstig nagedacht wordt over de grote problemen van onze tijd, en dat overal krachten ontwaken, die. naar wij vurig hopen, in staat zullen bliiken de drei gende rampen af te wenden Ds. A. DE WILDE. Nieuwe Niedorp. Rotterdamse synode neemi belangrijk besluit De generale synode der Geref. ker ken, die op het ogenblik te Rotterdam vergadert, heeft gisteren op het stuk van het vrouwenkiesrecht een belang rijke beslissing genomen. Nadat mid dels een aantal amendementen nog verschillende wijzigingen waren aan gebracht in de conclusiea van de be treffende commissie en een voorstel was verworpen om vooralsnog niet tot invoering van heft vrouwenkiesrecht over te gaan, heeft de synode zich met 48 tegen 3 stemmen met de conclusie Verenigd. Deze houden in, dat het onderscheid tussen man en vrouw in het licht der Schrift niet beslissend is voor de uit sluiting der zustere van het kiesrecht; dat de deelneming der vrouw aan de verkiezing der ambtsdragers geen in breuk maakt op eerbiediging van dit onderscheid, doch veeleer uitdrukking geeft aan aller vrijheid en zelfstandig heid; dat de kerk steeds weer moet vragen naar de meest zinvolle toe passing van de goddelijke ordi nantie ten aanzien van dit onder scheid; dat er geen voldoende gronden bestaan om de vrouwen nog langer van de verkiezing van ambtsdragers uit te sluiten en dat daarom aan de kerken de vrijheid wordt gegeven, tot Invoering van het vrouwenkiesrecht over te gaan tenzij de invoering van de nieuwe bepaling enigerlei moeilijk heden zou veroorzaken. GER. KERKEN (onderh. art. 31): Beroepen te Voorburg: R. H. Bren- ner te Zwolle. Examens: Aan de Theologische Hogeschool der Geref. Kerken onderh. art 31 K.O. te Kam pen is geslaagd voor het candidaats- examen, de heer W. Borgdorff, Oran jestraat 29, Overechie. BAPTISTEN GEMEENTEN: Beroepen te Groningen-Zuld: G. Brongers te 's Gravenhage. OUD GEREF. GEMEENTEN: Beroepen te Loenen aan de Vecht: J v. d. Poel te Giessendam. De Westduitse invoercommissie heeft gisteren de invoer uit Nederland toe gestaan van levende slachtvarkens tot een bedrag van 4 millioen marken en van rugspek tot een bedrag van 2 mil lioen marken. Besprekingen over militaire kww- ties, waarbij Rusland, Mongolië en China betrokken zijn, Is volgens bui tenlandse waarnemers te Moskou mo gelijk de reden van de aanwezigheid in die stad van de Mongoolse minister van defensie, Bata. PAUS GEHEEL HERSTELD De persdienst van het Vaticaan deelt mede, dat paus Pius de twaalfde geheel i<s hersteld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 11