Betere techniek bracht Denemarken een welverdiende 3-2 De Nederlandse zegeroes werd in dertig seconden gedoofd Back Nielsen redder in nood en producent van derde goal Verjonging r~ Verslagen maar niet gekraakt Tweemaal schoot Abe listig, maar te zacht Briljant Maar onder ons gezegd, briljanter is de smaak van MAANDAG 22 SEPTEMBER 1952 een daalder waard dan moet de ALS lalUtekk^rzou mpnC^v0.OrdT ons,toch"maar ccns vertellen wat lnj voor de ,ed<,r Scval is de laatste klap in de wedstrijd penemarken—Nederland van meer betekenis geweest dan de eerste. Het waren 2.^ i-hemden, die na zeven minuten door middel van Jan van Kocssel de eerste treffer konden plaatsen, vijf minuten later gevolgd door een verschrikkelijk hard en doeltreffend schot van onze Friese voetbalvirtuoos, waarmee Abe Lenstra in het Nederlandse kamp de verwachting wekte, dat Denemarken door de knieën zou gaan. Het incasseringsvermogen van de Denen was echter groot. Vóórdat de wedstrijd een half uur oud was, hadden Kaj Nielsen en 1 etersen twee bressen in de Nederlandse verdediging geschoten. In precies dertig seconden was de 2-0 voorsprong van Biesbrouck en zijn man nen genivelleerd en in de tweede helft konden de Denen liun betere techniek uitbuiten door een derde doelpunt, waarmede zij de laatste slag in deze wed strijd toebrachten. ALS wij naar oorzaken moeten zoe* ken voor deze 3—2 nederlaag, kun nen wij alles terugbrengen tot de nuch tere conclusie: De Denen hadden een betere ploeg met snellere spelers, die over een betere bal- en lichaamstech niek beschikten. Zeker onze landgeno ten hadden adem g«woeg en hebben de wedstrijd uit kunnen spelen, maar tot het einde op volle toeren draaien, kon den zij niet. Een beoordeling in mineur te houden zou echter onredelijk zijn. Vooral voor de rust heeft het spel van de Oranjeploeg de harten van de Ne derlanders, die in gering aantal op de kunnen wij weer opnieuw beginnen''. Het elftal heeft gezwoegd om de vaart er weer in te krijgen, maar de motor wilde niet meer op gang komen. De eersie goal INE eerste aanval was voor de Denen. De wat ongewone Nederlandse ver dediging, waarin Terlouw door een overigens zeer verklaarbare oorzaak, niet altijd besefte dat hij als back in plaats van als spil was opgesteld, had daar echter totaal geen moeite mee. Onze plaatsvervangende stopperspil kon met een verre trap zijn voorhoede aan het werk zetten. Svend Nielsen stond daar in het doelgebied van de gastheren echter als 'n rots in de bran ding en verder dan een kopbal van De PURE VIRGINIA SHAG van Oobbelmann (Advertentie, Ing. Med.) kletsnatte tribunes aanwezig waren, kunnen verwarmen. In die eerste drie kwartier werden verdedigend en aan vallend Vele goede dingen gedaan en menig open doekje van het sterk mee levend publiek was voor onze spelers bestemd. Jammer was het, dat dit applaus steeds minder klonk en aan het einde van de wedstrijd zelfs plaats moest maken voor geloei, wanneer een van de Nederlandse verdedigers wat al te hardhandig was in zijn pogingen de Deense vloedgolf van aanvallen te stui ten, of wanneer een Oranjehemd zich op hinderlijke wijze met de leiding ging bemoeien. In de laatste tien minuten hebben wij ons af zitten vragen of de spelers van het Nederlands elftal, be halve regelmatige ook al slechte verlie zers waren geworden. Laat ons hopen, dat een en ander in het vuur van het spel geschiedde en dat het mede te wijten was aan de inderdaad aanvecht bare beslissingen van de Finse referee Kaivola. Fris aanvalsspel UET frisse open aanvalsspel, goed ge- steund door de kanthalves Bies brouck en Wiertz, gaf de Deense defen sie voor de rust handen vol wc| K. Vlotte, verantwoorde switches van net binnentrio LenstraVan Roessel Ben- naars en goede dribbels en voorzetten van de vleugels, gaven het spel een elan en een stootkracht, waaraan vriend en „vijand" bepaald moest wennen. L>e verdediging startte evenmin onverdien stelijk met een Boskamp, die vaak rus tig weg werkte en niet in het min. blijk gaf last van plankenkoorts te hebben en een Hendriks, die °P spilplaats zientbaar in zi.in element was. Terlouw paste zich vrij goed aan en zelfs zagen Wij hem enkele malen goed opruimen met zijn rechterbeen. Het eerste half uur was volkomen Voor Nederland, een overwicht dat Bultcerde in twee uit Vekende d°eIPu"- ten. Het leek in deze periode of de Denen een zeer matig elftal op de neen hadden gebracht, dat geen antwoord zou weten on de doortastende acties van de Nederlandse stormlime. Het werd anders. Allengs werd de druk op het doel van Johansen kleiner. Nadat het gevaarlijke binnentrio met de snelle Vleugeladjudanten de zwakke PlekKe.n Van dc OranJ -achterhoede hadden al- getast, werd het tempo verhoogd spoedig was het onze defensie die - der lioge druk werd gezet. Prachtig maakte de Deense aanvals! nie gebruik van een korte paniek-periode en in dertig s-ronden was de vreugde van een 2—0 voorsprong verdrongen door het minder prettige gevoel van: „Nu Abe Lenstra konden de Oranjehemden het voorlopig niet brengen. Deze aanval was de ouverture van een waar offensief. Goed aangegeven ballen van Wiertz en Biesbrouck wer den door de hardwerkende Bennaars naar de aanvalsspits geëxpedieerd, waarin vooral de activiteit van Lenstra opvallend was. Johansen kreeg in de ze periode alle gelegenheid om de cri- tiek, die in Denemarken op zijn ver kiezing was losgebarsten, als onrede lijk te kwalificeren, zij het dan ook dat hij enkele corners moest wegge ven. Toch zou hij moeten capituleren voor de aanvalswoede van Oranje. In de zevende minuut kwam een vrije schop bij Clavan terecht, die ineens scherp voorzette. Bennaars ving de bal op en plaatste met een listig tikje door naar Van Roessel. Een korte droge tik tegen de bal was voldoende om Knud- sen en Johansen kansloos te passeren. Abe werd boos £VEN werd het, na de niet verwachte goede start, gevaarlijk voor het doel van Kraak. Kaj Nielsen was langs Terlouw gesneld. De IJmuidenaar was echter tijdig uit zijn doel gekomen on voordat een voorzet van Nielsen on heil had kunnen stichten voor de Ne derlandse doelmond, had Kraak" zich languit op de bal geworpen. Nadat Biesbrouck nog eenmaal een lastige situatie in het strafschopgebied, ont staan door een vrije trap, had opge lost. ging de Nederlandse aanvalslinie op het Deense doel at Het werd een lange serie aanvallen, waaruit in de dertiende minuut het tweede Neder landse doelpunt zou worden geboren. Eerst moest aanvoerder Nielsen een door Abe Lenstra over het hoofd van Johansen Ingeschoten bal van de doel lijn wegwerken. Door deze tegenslag verbolgen, pikte de Fries op ongeveer twintig meter van het Deense doel een verdwaalde bal op. Drie Denen maakten zich op om Len stra de bal afhandig te maken, maar met enkele schijnbewegingen speelde Abe zich op verrassende wijze vrij en schoot hard en onverwachts in. Iedereen had verwacht, dat hU met de nonchalante zwaai van zijn linkerbeen een pass zou geven. Johansen dacht dat ook en de Deen bleef als aan de grond genageld staan toen de hal In de uiterste linker bovenhoek van zijn doel verdween. Het was een doelpunt, zoals alleen Abe Len stra kan scoren. Binnen de minuut Hoewel het als zeer gevaarlijke aan gekondigde Deense binnentrio na het tweede Nederlandse doelpunt tot gro tere activiteit werd aangezet, bleven onze landgenoten voorlopig nog de toon aangeven. Met vreugde zag de kleine verregende Nederlandse kolonie dat de verdediging, de linie waarin men na de plotselinge veranderingen geen vertrouwen had kunnen hebben, alle Deense aanvallen terug wees. Slechts een enkele maal behoefde Kraak er aan te pas te komen en onze nationale doelverdediger deed dat op de hem bekende wijze. Die vreugde was echter van korte duur. In de twintigste minuut attaqueerde Hendriks de Deense linksbuiten te fel. Het was een geluk dat de botsing bui ten het strafschopgebied plaats vond, daar de Finse scheidsrechter anders zonder twijfel een penalty had moeten toekennen. Maar strafschop of niet, een doelpunt werd het toch. Kaj Niel sen zette zich achter de bal. Hij schoot niet eens zo vreselijk zuiver, maar daar Boskamp en Hendriks Kraak in de weg stonden, kon Kurt Nielsen uit deze vrije trap ongehinderd inkoppen. De verwachting was gerechtvaardigd dat de Nederlands^ voorhoede op deze min of meer ongelukkige goal fel zou reageren. Zo ver kw am het echter niet. Onze voorhoedespclers kregen daarvoor zelfs niet eens de kans. Zij hadden zich alleen maar te bepalen tot de af trap, waarna de Denen zich meester van de bal maakten. Een ingewikkel de combinatie van het binnentrio met de linksbuiten, bracht de bal dertig seconden later bij Petersen die hard en laag, onhoudbaar voor Kraak, het wei felen van de Nederlandse defensie af strafte. Middenveld prijsgegeven Dit was het einde van het overwicht van de Nederlanders. In minder dan geen tijd moest de meerderheid in het middenveld worden prijsgegeven, daar Biesbrouck en Wiertz handen vol werk in de verdediging kregen. Hoewel Hen driks zich met al zijn enthousiasme en uithoudingsvermogen goed weerde, be gon de omzetting zich te wreken. On der de toenemende druk van de Denen beging Terlouw telkens Weer de fout naar het midden te trekken, waardoor zijn buitenman te veel vrijheid kreeg. Bovendien ontstonden voor het doel van Kraak misverstanden, waaruit de rneest precaire situaties ontstonden. Aan de andere kant bleek de Nederlandse voor hoede toch niet geheel uitgepraat. In tegendeel. Abe Lenstra kreeg nog een prachtige kans zijn ploeg opnieuw een voorsprong te bezorgen, maar op het moment dat hij wilde schieten, werd hij op hardhandige wijze door Nielsen van de bal gewerkt. Tot grote verontwaar diging van alle Nederlanders wuifde Kaivola de protesten weg. Tien minuten voor de rust vond Van der Kuil de juiste methode om zijn schaduw Nielsen kwijt te raken. De aanzienlijke kleinere Velsenaar ging meer teruggetrokken spelen en kwam toen tot goede dingen. Hij had echter geen geluk met zijn dribbels en kop- Onze midvoor, de Willem Il-speler Van Roessel, scoort hier het eerste van de beide Nederlandse doelpun ten. De verkregen 2—0 voorsprong bleek echter niet bestand tegen de geestdriftige Deense aanvallen, zo dat de wedstrijd toch nog met een Deense overwinning eindigde. ballen. Vlak voor halftime liep Van der Kuil goed in op een voorzet van Mickey Clavan, maar zijn kopbal was juist iets te hoog om Johansen te kun nen verontrusten. Abe miste Het was ook Van der Kuil die enkele tellen na de hervatting de bal op de buitenlijn voortreffelijk vrij speelde en Abe Lenstra met een afgemeten pass aan het werk zette. De Fries kwam al leen tegenover de Deense doelman te staan en met en listig tikje mt de bui tenkant van rechtervoet werd Johansen kansloos verslagenmaar niet aan voerder Nielsen, die andermaal als red dende engel fungeerde en de bal van de doellijn trapte. Er ontstond een felle strijd om de lei ding. De spanning steeg met de minuut, maar het spelpeil daalde bedenkelijk en daarmede de aantrekkelijkheid Win de wedstrijd. De Nederlandse voorhoede speelde met minder overtuiging dan vóór de rust, was minder beweeglijk ook, zodat de Deense defensie alle gele genheid kreeg het stopperspil-systeem consequent door te voeren. Vooral Van Roessel kreeg bij de stugge Brögger geen schijn van kans meer. Met wisselende kansen verliep de tweede helft. Kraak moest snel reage ren om met de voet een harde schuiver van Kaj Nielsen onschadelijk te maken en in het volgende ogenblik kreeg Jo hansen zijn handen vol aan een kopbal van Bennaars. De hegemonie in het middenveld, waar maar zelden een duel door een Nederlander werd gewonnen, wees echter op een Deense overwin ning. Met zeven man in de aanval trok ken de Denen telkens naar Kraaks-doel waar het wegwerken van Terlouw, Bos kamp en Hendriks te slecht op maat was om de Nederlandse voorhoede een redelijke kans tot het opzetten van oen aanval te geven. Kraak was in topvorm. Met enkele tijgersprongen heeft hij op één na alle schoten die zijn doel be laagden kunnen stoppen. Het Nederlandse elftal, dat in het Bislet-stadion te Kopenhagen een eervolle nederlaag leed tegen het Deense nationale team: staand, v.l.n.r.: v. d. Kuil, Wiertz, Kraak, v. Roessel, Terlouw; knielend: Bos kamp, Hendriks, Lenstra, Bies brouck, Bennaers en Clavan. Na 25 minuten kwam een slecht weggewerkte bal op het middenveld, in bezit van de Deense captain, dc links back Nielsen. Met grote passen trok h(j met de bal aan zijn voet naar vo ren en loste h(j een keihard schot. Waarschijnlijk zou er niets zijn ge beurd, want Kraak stond goed opge steld, als Hendriks maar geen poging had ondernomen de bal weg te koppen, Hfj beroerde het leer slechts even, met ht gevolg dat de bal van richting ver anderde en volkomen onbereikbaar voor Kraak in de touwen verdween.'' Diepe verslagenheid maakte zich van de Nederlanders meester en de op dringende Deense aanval werd steeds lastiger. Op fraaie wijze voorkwam Kraak bij een schot van Hansen met een horizontale sprong een vierde Deens doelpunt. En toch was een gelijkspel mogelijk geweest. In de laatste minuut kreeg Van Roessel, via een afgemeten voorzet van Van der Kuil, een uitgekookte pass van Lenstra. Van Roessel behoefde slechts toe te slaan om met een laag schot van vijf meter afstand een gelijk spel uit het vuur te slepen. Hij schoot echter te onbesuisd en de bal belandde achter het doel in de staantribune. Op het moment dat alle spelers van het Oranje-team, Van Roessel incluis met een wanhoopsgebaar naar het hoofd grepen, floot de scheidsrechter voor de laatste maal. Het was een teleurstellend einde na een fraaie start. IkE eerste interlandwedstrijd van het seizoen 19521953 van het Neder lands elftal en de vijftiende in de serie tegen Denemarken, is geen debacle voor het Oranje-team geworden. Wij hebben in onze voorbeschouwing dui delijk laten uitkomen, dat wij iets der gelijks ook niet verwachtten en tot op zekere hoogte kan de eervolle neder laag van onze landgenoten bevrediging schenken. Dat voorbehoud geldt niet de nederlaag. „Tot op zekere hoogte" hadden wij ook geschreven bij een gelijkspel of een 32 overwinning. Wij hadden bedenkingen geopperd tegen de samenstelling van het Oranje- team. Naar onze mening houdt de K.C. te veel vast aan gerenommeerde spe lers, die in feite reeds over hun hoog tepunt heen zijn en waagt men zich te weinig aan experimenten met jeugdige veelbelovende debutanten. Een derge lijke methode kan nimmer leiden tot een belangrijke verbetering. Toch heb ben wij minder bedenkingen tegen het elftal, dat gisteren te Kopenhagen in het veld ver:cheen, dan tegen het team zoals dat aanvankelijk op papier was gezet. Op het laatste moment moest Odenthal wegens een blessure verstek laten gaan. De K.C. nam het lofwaardige besluit de jeugdige Hen driks van Vitesse als stopverspil op te stellen en de linksbenige Terlouw naar de rechtsbackplaats te laten verhuizen. Over dat laatste besluit zullen de me ningen natuurlijk wel verdeeld zijn. Ook wij hadden liever gez:*n, dat Tebak een kans had gekregen, maar het ging natuurlijk niet aan om de een maal opgestelde Terlouw buiten het elftal te laten. Dat men niet bevreesd behoeft te zijn voor plankenkoorts van debutanten is overigens wel zeer dui delijk bewezen door de manier, waar op de 13-jarige Boskamp zich op de linksbackplaats van zijn taak heeft ge kweten. Van de jongeren heeft Dolf van der Kuil wellicht de minste in druk gemaakt, maar men dient niet te vergeten, dat hij de geroutineerde aan voerder Nielsen tegenover zich had. De jeugd (Boskamp, Hendriks, Van der Kuil en Bennaars) heeft zeker niet ge- faald en wij vinden hierin steun om nogmaals een algehele verjonging van 1 het Nederlands elftal te bepleiten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 3