ONZE KINDERKRANT,
r~
Ziekenbezoek
Dwarreltje leert de
wereld kennen
I'im. ftim, Fora in liet meuwü huis
DE VERMISTE OORRING
PATRICIA WENTWORTH
£uilteb eetió naaA
ONS HOEKJE
POPENT
VISSEN MET DEEG EN WORM
WAT STAAT ER OP DEZE VRACHTAUTO?
Televisie-experts stonden
voor lastige puzzle
Rijssel en Reims leiden
in Franse divisie
Vier tweede klassers in
Amsterdams elftal
Theo Saat (V. en L.) voor
drie maanden geschorst
BEROEPINGSWERK
Het Radioprogramma
VRIJDAG 10 OCTOBER 1952
Beste kinderen,
Daar heeft de post mij al héél mat
brief jes gebracht, Ik moet ze natuurWk
eerst uitzoeken, voordat ik aan de ant
woorden beginnen kan. Want ik wil al
mijn nieuwe neven en nichten in de
krant een paar woordjes terugschrii-
ven. v
Jullie moeten aan één ding goed den
ken: vermeld altijd duidelijk je naam
en adres volledig. Want ik kan anders
acht niet weten waar jullie vandaan
komen.
Schrijf gerust over alles wat ie wilt
Over een poosje zullen we eens een
raadsel met prijzen in ons krantje zet
ten. Ik ben benieuwd of ik knappe
neven en nichten heb gekregen
Hui ^ïdSek Van vanda*ll is niet ge
makkelijk. Doe er goed je best op en
stuur je oplossingen aan het adres var,
TANTE PAULIEN, BUREAU VAN DIT
BLjAU.
OPLOSSING
Het raadseltje met woorden van de
vorige week bracht de volgende uit
komst: ark, Ria kat. Maar mogeïuk
was ook: aak, ada, kat. s ,y
IIIHIIIII!
een
Twee jongens gingen uit vissen. Met
hun hengels, netten en snoeren gewa
pend fietsten ze naar de ringsloot en
zetten zich aan de vangst. De één viste
met een worm en de ander met
balletje deeg. „Met
wormen vang je
véél beter!" sprak
de eerste. „Niets
hoor!", weerlegde
de tweede. „Ik
weet zeker dat ik
de eerste vis boven
water haal met
mijn balletje deeg:"
Nu, de tweede had
gelijk hoor, want
even later haalden
de vrienden gelijk
op. De één had een
mooie vis en de ander.... een
oude schoen aan zijn haak, terwijl hij
toch zo'n mooie worm had ingegooid.
Kunnen jullie zien wie er met deeg
viste en wie met de wofm?
Pieternel heeft huisarrest.
Waarom? Was ze stout?
Welnee, Pietcmei is „snip",
Daarom nipt ze ook zo sip
Aan haar bordje havermout.
Pieternel hoeft niet naar school.
Is dat even fijn?
Och, die rare Pieternel,
Liefst zou ze gezond en wel
In haar klas weer zijn.
Pieternel verveelt zich zo;
Solt wat met haar pop;
Haalt haar speelhoek overhoop;
Slikt een lepel hoestsiroop.
En een katjesdrop.
Loopt zo'n beetje zielig rond,
Hadsjiuchsnuf, snuf,
Tot de bel luid overgaat;
Nee maar, wie daar voor haar staat?
't Is haar eigen juf.'
Pieternel vergeet haar neus,
't Keeltje schrijnt niet meer.
Juf van school thuis op bezoek,
Lijkt 't niet net iets uit een boek?
Is me dat een eeP
PAULIEN
r\WARRELTJE Wingerdblad beleefde
u een onverwacht avontuur. Juist toen
hij zich op z'n elf-en-dertigst gereed
maakte voor zijn sprong naar de tuin
naar beneden, kwam er een windvlaag,
die hem losrukte van de oude muur en
meevoerde, ver over de bomen, de stra
ten en de hoge daken van de stad.
Dat was me ook wat! Je denkt rustig
neer te strijken op een heester vol lila
herfstastertjes en dan komt plotseling
die onstuimige wind en stuurt al je
plannen in de war. Dwarreltje Wingerd
blad was zó van streek, dat hij helemaal
vergat om zich heen te kijken en dat
was jammer, want de wereld lijkt
machtig mooi, wanneer je haar zo van
de lucht uit beziet. Eigenlijk kwam hij
pas weer tot zichzelf, toen hij al wen
telend en wervelend naar beneden
gleed. Hè, hè, het einde van de tocht
was in zicht. Waar zou hij terechtko
men?
Dwarreltje, wel een beetje versuft
van de val, meende dat hij het wel
minder had kunnen treffen. Daar lag
hij dan op een bed van bruine en gele
blaren en te oordelen naar al die zwie
pende en krakende takken boven hem,
was hij in een park beland. Arme Dwar
reltje! Hoe kon hij ook vermoeden dat
zijn komst in dat grote park zo'n op
schudding zou verwekken? Hij lag er
nog maar amper, of het gefluister be
gon. „Heb je het al gezien, daar ligt een
rood blad. Een rood blad. Een rood
blad." Het ritselde en suizelde in de
bomen en op de grond en de wind droeg
het gerucht verder. In een ommezien
wist heel het park dat er op het paadje
bij de vijver een wonderlijk mooi blad
was neergekomen, niet geel of bruin of
zomaar groen, maar kleurig als het
borstje van de kleine vinkjes, die 's zo
mers het park bevolkten. De bomen en
de heesters en de grassprietjes raakten
er niet over uitgepraat en ze waren zo
in beroering, dat het zelfs de eenden in
de vijver opviel. „Wat kwebbelen ju-
lie toch?" vroegen die al snaterend.
..Wat is er aan de hand? Een indringer
in ons park? Zet hem eruit!"
Het geroezemoes verstomde even. Elk
een dacht na. Natuurlijk, dat vreemde
blad hoorde hier niet. Het moest ver
jaagd worden. Maar hoe?
Dwarreltje Wingerdblad intussen lag
doodstil op de plaats waar hij was neer
gekomen. Hij maakte zich zo klein mo
gelijk, maar dat hielp hem geen zier,
want opvallen deed hü toch! „Iedereen
is jaloers op me", dacht hij bedroefd.
„Kan ik het helpen, dat ik mooier ben
dan alle anderen?"
De vijandige stilte, die hem omring
de, werd plotseling doorbroken. Een
oude eik verhief zijn zware stem. „Zeg
wonderblad, hoe kom jij aan je mooie
pak?" „Een herfstmannetje heeft me
geverfd, mij en al mijn broertjes en zus
jes", piepte Dwarreltje met kloppend
hart. „Een herfstmannetje", ritselde het
door het park. „Een herfstmannetje". En
toen klonk er een koor van boze stem
men: „Waar zijn onze herfstmannetjes?"
De kleine kereltjes, die al die tijd in
hun schuilhoeken weggedoken hadden
gezeten, kwamen van alle kanten te
voorschijn. Ze hadden natuurlijk ook
gehoord wat er gebeurd was en ze
voelden zich niets op hun gemak, voor
al niet toen de oude eik donderde:
„Waarom zijn mijn blaadjes niet rood?"
De beuken vielep hem bij. de kastanjes
en de iepen ook en op het laatst was
het een hels rumoer van allemaal onte
vreden stemmen. De herfstmanntjes
wisten zich gewoon geen raad. Ze kon
den zich trouwens niet eens verstaan
baar maken. „Rood, rood, rood", ritsel
de het door het park. „Wij willen rood
zijn" riepen alle blaadjes.
Toen eindelijk de rust weerkeerde,
verklaarde Klodder-raak. het oudste
herfstmannetje, zo bedaard als hij maar
kon, dat hij geen rood op zijn palet had.
Maar daar namen de parkbewoners geen
genoegen mee. „Dan ga je het maar
halen!" riepen ze verontwaardigd uit.
Halen? Waar? Bij wie? Niemand wist
het, behalve Dwarreltje.
Toen hij zijn stemmetje verhief, wa
ren alle blaadjes stom van verbazing.
Gunst je, daar had je dat kleine mor
mel ook nog! Om hem was eigenlijk
alles begonnen! Die onruststoker, wat
had die nu weer te beweren? 't Zou wel
niets belangrijks zijn. Maar al gauw
luisterden ze aandachtig naar zijn woor
den. Wist hij het adres van zijn eigen
herfstmannetje? Had die een kolossale
pot met rode verf? Maar dat was toch
prachtig! Dat kereltje kon hen helpen!
Toen het donker werd verliet een
stoet van herfstmannetjes het park en
Dwarreltje Wingerdblad ging met hen
mee. Hij moest immers de weg wijzen
naar de grote tuin, waar zijn eigen
herfstmannetje in een lege bloembak
woonde! Dwarreltje lag keurig opge
vouwen in Klodder-raaks binnenzak en
hij kon nog juist heel zachtjes het ge
ritsel van honderden blaadjes horen:
„Tot weerziens, Dwarreltje. Tot weer
ziens, hoor!"
Dwarreltje lachte zo'n beetje voor
zich heen. „Ja ja nu ben ik opeens de
held van de dag", dacht hij. „Maar jul
lie zien me niet terug, hoor. Vast niet.
Toen ik nog tegen de oude muur hing,
had ik maar één verlangen: rustig neer
te dalen op die vriendelijke struik vol
herfstasters in de hoek bij de schutting:
en nu ik wat meer van de wereld heb
gezien, ben ik tot de slotsom gekomen,
dat die bescheiden wens zo dwaas nog
niet was. Laat de ijdele blaadjes uit het
park maar denken dat ze gelukkiger
worden in hun rode pakjes, ik weet
wel beter. Zo, en nu ga ik een dutje
doen, want anders ben ik niet fris hls
ik straks mijn broertjes en zusjes terug
zie in onze eigen goede oude tuin
PAULIEN
In de vakjes van 1 t.m. 47 moet wor
den vermeld wat voor een vracht deze
wagen vervoert en waar hij het heen
brengt. Hieronder volgen dertien vra
gen. Het antwoord op deze vragen staat
er achter, alleen zijn de letters vervan
gen door cijfers. Je ziet dus aan het
aantal cijfers uit hoeveel letters het
antwoord bestaat.
Als je denkt een
juist antwoord te
weten dan zet je
de juiste letters in
de vakjes waar het
overeenkomende
cijfer in staat. Als
alle vragen zijn be
antwoord, zijn te
vens alle vakjes-
ingevuld en kun je
de spreuk op de
wagen lezen.
1. Een huis is ge
bouwd van 19-
15-42-25-2-26
2. Onder je neus
zitten je 44-40-
20-20-2-14
3. Kennen jullie
het verhaal van
het turfschip van
30-29-13-47-17
4. Iemand die naast
je woont is je
38-5-39-3
5. Een Romeinse
Keizer was 37-2- 3-21
6. Onder de dakgoot staat een regen
15-21-43
7. Een geldstuk van vijf cent heet 19-
41-39-31-1-13-16
8. De naam van ons land is 32-24-47-
11-29-44-27-46-47
9 Zandvoort is een 30-17-47-20-44,28-
45-23-19
10. In Lopik staat een 7-2-35-47-„42-22
11. Een kippenhok noemt men ook wel
een 4-21-36-33-47-13-16 hok
12. Een stad op Walcheren heet 1-44-6-
19-19-8-26-10-34-18
13. Een kloosterzuster is een 12-21-9
Miesje had zin in
wat lekkers,
,Weet je", zei ze,
„wat ik haal....?
Ik ga naar mijn
paling-boertje
En ik koop een
dikke aal!"
Nu, nog geen kwartiertje
later,
Zat de aal al in een krant.
Miesje holde gauw naar
huis toe
Met het pakje in haar
hand.
Maar een aal is reuze
glibberig
En schoot floep
de krant weer uit.
Doch de muis liet zich
niet kennen
En nam dra een kloek
besluit.
Met haar kleine
muizenhandjes
Greep ze flink
het aaltje beet,
Maar.één twee drie,
daar ging de aal weer...
Miesje gaf een luide
kreet.
Want het koude,
gladde aaltje
Schoot nu prompt
in Miesjes broek
't Muisje zette 't op
een rennen
En het aaltje
dat is zoek!
75. Pom had gelijk. De grote klok.
welke op de gang stond, liet haar zwa
re slagen door de stille gang galmen.
Het was twaalf uur en dat was juist
het uur, dat Pim had uitgekozen om
met de uitvoering van zijn plannetje te
beginnen. Snel gaf hij zijn broertjes de
laatste aanwijzingen. Pom en Pam lie
pen op hun tenen weg, terwijl Pim
naar de deur stapte, die toegang gaf
tot de kamer van baron Van Pottum.
De streep licht, die onder de deur
doorviel gaf Pim zekerheid, dat de .ba
ron nog in zijn kamer moest zijn.
Maar voor alle zekerheid gluurde hij
eerst nog even door het sleutelgat. Ja
hoor. daar zat de baron aan tafel.
Langzaam, heel langzaam draaide Pim
de knop van de deur om en duwde
deze zachtjes open. Voorzichtig sloop
Pim naar een hoek van de kamer en
verschool zich achter een paar zware
gordijnen. Gelukkig, de baron had
niets gehoord en ook niets gezien,
want hij zat met zijn rug naar de deur
toe. Onwetend van het gevaar, dat
hem boven het hoofd hing, was hij be
zig een nieuwe pijp te stoppen. En ge
durende dit werkje, praatte hij hardop
tot zichzelf, zoals eenzame mensen
veel plegen te doen. „Tjonge, tjonge,
wat wordt die tabak duur tegenwoor
dig. Als dat zo doorgaat, zal ik ermee
moeten ophouden...." Maar nauwe
lijks had hij deze woorden uit de
mond, of hij bleef verstijfd van schrik
zitten.
doodt rat
doos a 75 ct
Advertentie Ing Meel
Gisteren publiceerden wij het bericht
dat de voetbalwedstrijd BelgiëNeder
land op het televisiescherm zou ver
schijnen. Voordat het technische pro
bleem was opgelost moesten vele moei
lijkheden worden overwonnen. Het
technisch personeel heeft geruime tijd
moeten zoeken naar een punt, vanwaar
verbinding met Breda mogelijk was. Dit
is het vele verdiepingen tellende Centu-
ry hotel in het centrum van Antwerpen.
De televisieuitzending gaat van Deur-
nestadion naar het Century-hotel. waar
op het dak met een straalontvanger en
een straalzender wordt gewerkt. Van het
Cenlury-hotel gaan de televisiebeelden
naar Breda als tussenstation en van
Breda naar de zender te Lopik. De ex
perimenten langs de route Deurnesta-
dion, Century-hotel, Breda naar Lopik
zijn, naar wij verder vernemen ge
slaagd.
De uitslagen van de wedstrijden ge
speeld voor de eerste Franse divisie
luiden: Reims-Roubaix 10; Rijsel-Sete
50; Stade Francais-Nimes 42; Ren-
nes-Sochaux 1—1; Marseille-Nancy 4—3;
Le Havre-Racing Parijs 41.
De eerste plaats van de ranglijst
wordt gedeeld door Rijssel en Reims.
Beide clubs hebben 14 punten. De der
de plaats wordt bezet door Marseille,
Nimes, Rennes en Sete, elk 10 punten.
In de onderste regionen staan Lens en
Racing Parijs op de vijftiende plaats,
elk 5 punten. Nancy en St. Etiënne fun
geren als hekkensluiters met elk 3 pnt.
Zaterdag 18 October zal op het ter
rein van Daring te Brussel de steden-
wedstrijd Brussel-Amsterdam worden
gespeeld. Het elftal van Amsterdam is
als volgt samengesteld: Hagenaars (Vo-
lewijckers; Boonkamp (Blauw Wit) en
Boskamp (Ajax); Van Houten (Water
graafsmeer), Kil (DWS) en Kuypers
(Volewijckers)Tolmeijer (Blauw Wit),
Michels (Ajax). Verhagen (Zeeburgia),
Feldmann (AFC) en Disselkoen (AFC).
FIN KARNI FLUIT WEDSTRIJD EN
GELAND (AMATEURS)-NEDERLAND
Naar wij vernemen zal de wedstrijd
tussen het Engelse amateur elftal en
het Nederlandse elftal, welke Zaterdag
15 November te Huil wordt gespeeld,
worden geleid door de Finse scheids
rechter Kami. Hij zal door twee land
genoten als grensrechters worden bij
gestaan.
DOOR-
Ook Cecily's minder-welwillend com
mentaar op de haar eveneens 8ez.°!Y
den invitatie werd zodanig ge wijzig
dat juffrouw Alvina er alleen bezorgd
heid voor overstelpende, haar gezond
heid schadende drukte uit kon °Pm®'
ken. Opgewekt begaf zij zich naara
theetafel en schonk uit een grote ouder
wetse theepot een strokleurige vloei
stof in haar beste Chinese k°pjes, io-
verdun, zonder oor en uiterst moeiiij
te hanteren. Als de thee heet wa
brandde men onvermijdelijk zijn vin
gers en wanneer dit niet gebeurde, ver
keerde het vocht geheel en al in net
stro-stadium, zowel wat kleur
smaak betreft. Gelijk alle,
gasten van juffrouw Vinnie worsteld
Frank met het probleem, hoe hij zien
uit de moeilijkheid zou redden. Ener
zijds was hij wanhopig overtui.,d. a
het onmogelijk zou zijn, een catastro-
Phe te vermijden, anderzijds moest niJ
zich innerlijk met alle macht verzet
ten tegen de aandrift, die huisclu
ramp dan meteen maar uit te
Intussen deelde juffrouw Vinnie Mem
mee, dat het theeservies afkomstig
was uit China; haar overgrootmoeder
had het cadeau gekregen. „Maar ze
niet met de meneer, die 't haar zond,
getrouwd, want juist in die dagen ont
moette ze mijn overgrootvader op een
jachtbal. Precies een maand later
trouwden ze, een feit, dat erg bespro
ken werd, maar mijn overgrootvader
was ook zo'n doordrijver. Hun huwe
lijk heeft zestig jaar geduurd; ze kre
gen vijftien kinderen, maar nooit viel
er een onvertogen woord. Als het niet
zo donker was, zou u uit dat kleine
venster ginds hun grafstenen kunnen
zien. Sinds we niet meer behoeven te
verduisteren, zit ik graag met de gor
dijnen open en bovendien klkt het me
wel prettig voor de mensen, die het
pad «ginds zouden afkomen, t Is zulk
een verlaten weggetje, vooral in de
buurt van het „Bosje van de Dode
MFrank Abbott zette de met enige
moeite geleegde theekop neer.
Wie was die' „dode man? vroeg hij-
Juffrouw Alvina drong hem eerst
een eigengebakken koekje op en deel
de nog meer strogele thee „r0n^-
Koekje had een sterke karwijsmaak en
was bedekt met een laag rose suiker.
.Och. 't is nogal een nare geschie-
denis meneer Frank, maar natuurlijk
is het zo lang geleden en ze zijn nu
toch allen dood. De man heette Ed-
wnrd Brand en was nog op de een of
andere manier familie van de Toma-
lvns de eigenaars van Deerhurst Park
aan de andere kant van de gemeente.
Die mensen zijn nu allen overleden,
maar u kunt hun graven nog in de
kerk zien. Al het land rechts van het
pad door 't dorp was hun eigendom en
Edward Brand mocht in het z.g. Hout
vestershuis, midden in het bos wonen.
Niemand wist waar hij vandaan kwam,
niemand ook, waarom ze hem hier
onderdak gaven. Hij was heel lang en
mager en had koolzwart, met een lint
bijeen gehouden haar. Toentertijd
droegen velen gepoederde pruiken,
maar Edward Brand deed aan die mo
de niet mee. Hij woonde helemaal al
leen en al heel gauw waagde zich nie
mand meer in de omtrek, vooral niet
als het donker was! Ze vertelden, dat
hii aan tovenarij deed, want in die
dagen waren de mensen erg bijgelo
vig. Lieve mevrouw Abbott, laat
mij u nog eens inschenken. En u moet
beus mijn aardbeien-jam eens proeven.
Ellen Caddle heeft van 't jaar een
nieuw recept gebruikt en 't is erg goed
geslaagd".
„Ja", beaamde mevrouw Abbott. „Ze
is heerlijk en ik voor mij vind Ellen
een ware tovenares. Wat mij betreft,
ik zou mijn jam nooit die smaak kun
nen geven. Maar ga voort, juffrouw
Vinnie en vertel Frank eens, waarom
Edward Brand later de „Dode man"
werd genoemd".
„Nu, wanneer u vindt, dat het on
derwerp wel geschikt is voor een thee
visite". En toen, zich meteen tot
Frank wendend. „Och. het verhaal
werd hoe langer hoe mooier of liever
erger! Ten slotte ging er een verhaal
rond over een verdwenen meisje, maar
later bleek, dat ze haar huis ontvlucht
was, omdat ze niet met haar stiefmoe
der kon opschieten. Iedereen verdacht
Brand, dat hij er wel meer van wist.
't Was een heel jong meisje, niet ouder
dan veertien. Men vreesde, dat geen
enkel kind meer veilig zou zijn en
daarom toog een hele troep op weg
om het z.g. Houtvestershuis te verbran
den. Mijn vader had als jongen van de
oude koster hier gehoord, dat diens
grootvader tot de mannen behoorde, die
Edward ter verantwoording wilden roe
pen. Ze vonden een leeg huis, waar
van alle deuren en vensters open ston
den, zonder dat er iemand te beken
nen was. In de kamers waren heel wat
spiegels, die verbrijzeld werden. Daar
op rukten ze de deuren uit hun schar
nieren en gingen weg. Toen ze einde
lijk weer op het gewone pad. een heel
eind' van het huis af, kwamen, zagen
ze eensklaps het lichaam van Edward
Brand, dat aan een lange rechte boom
tak hing. Ze begroeven het bij de weg.
kruising juist buiten de kerkhofmuur,
zoals in die dagen met lijken van
zelfmoordenaars gebeurde. Het_ Hout
vestershuis is er nog, maar niemand
heeft er ooit meer in gewoond en geen
mens komt er graag dichtbij. De plek
tussen de bomen waar ze Edward Brand
hebben gevonden, heet sindsdien 't
Bosje van de Dode Man".
Frank Abbott had tijdens haar relaas
niet zozeer belangstelling voor de ge
schiedenis van Edward Brand c.s. ge
voeld als voor het feit, dat juffrouw
Alvina met haar kleine kwetterende
persoontje op de achtergrond scheen
te zijn geraakt. Hij kreeg sterk de in
druk, dat ze hem het verhaal had
oververteld zoals ze 't zelf gehoord
had uit de mond van haar vader, die
het weer van de oude koster had ver
nomen, wiens grootvader de Dode Man
had zien hangen. Frank dacht, dat het
geval juffrouw Silver wel zou interes
seren en nam zich voor, 't haar mee te
delen.
Inmiddels duurde de theevisite voort
gelijk 't met zulke visites gaat. Het
sloeg halfzes en 't werd kwart voor
zessen.
Monica bn juffrouw Alvina schenen
heel wat stof tot gesprek te hebben, zo
als dit in een dorp heel dikwijls 't ge
val is, want al het wetenswaardige
wordt er onder de loupe genomen,
dacht Frank. De meeste mensen te
Deeping kende hij slechts van naam
en dus interesseerden hun lotgevallen
hem maar matig, ofschoon enkele din
gen hem later weer voor de geest zou
den komen. Juffrouw Alvina bleek bv.
zeer verontwaardigd over het feit, dat
Maggie Bell de telefoongesprekken af
luisterde, maar Monica betoogde ietwat
verontschuldigend, dat die arme Mag
gie toch al zo weinig plezier in haar
leven had. „Ze vindt het zo leuk, als
ze me uit Lenton hoort bestellen of een
afspraak maken met mijn tandarts. Ik
zou haar dat genoegen niet willen ont
nemen".
Juffrouw Vinnie trad noga! heftig
tegen zoveel toegevendheid in 't krijt
en Monica Abbott bracht dus de con
versatie handig op juffrouw Caddle,
blijkbaar de om haar aardbeienjam zo
geprezen Ellen, die hun gastvrouw da
gelijks in de huishouding kwam helpen
pen.
„Cecily ontmoette haar in de Laan
en ik dacht nog wel, dat ze de hele dag
bij u bleef werken. Volgens Cis leek
het wel, alsof ze vreselijk geschreid
had. Is er iets niet in orde?"
Nu kwetterde juffrouw Alvina er
v/eer lustig op los.
(Wordt vervolgd).
De Koninklijke Nederlandse Athle-
tiek Unie heeft de Hagenaar Theo Saat
(Vlug en Lenig) voor drie maanden ge
schorst. Dit is het gevolg van het feit
dat Saat, niettegenstaande een hem
door de KNAU opgelegd startverbod, op
internationale wedstrijden te Wupper-
tal is uitgekomen.
NED. HERV. KERK;
Aangenomen de benoeming tot vi
caris te Vianen: S. O. Meeuwis, candi-
daat te Groningen. Beroepbaarstel
ling: H. C. Boer, vicaris te Eindhoven,
Markt 4a.
GEREFORM. KERKEN:
Beroepen te Wierum: C. W. de Ruy-
ter, candidaat te Nijmegen.
GER. KERKEN (ond, art. 31 K.O.):
Beroepen te Nijmegen: W. Berg-
dorff, candidaat te Overschie.
GEREF. GEMEENTEN:
Beroepen te Veenendaal: H. van
Gilst te Elspeet.
I. DUE FOSCARI, een der minder
bekende opera's van de beroem
de Italiaanse componist Verdi.
Verdi was geheel en al een tijd
genoot van Richard Wagner. Maar
zijn werk heeft niets ian de over
lading en de pompe van deze
Duitser. Zijn melodiek is veel
„volkser" in de beste zin van het
woord en de doorgaans goedff
teksten worden op muziek gezet
op een wijze, die alle recht doet
aan de psychologische kanten er
van. Wie een goede opera de voor
keur geeft boven een bont pro
gramma stemme af op het „Third
Program" (19.50 over 464 m.)
ZATERDAG 11 OCTOBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek.
7.45 Morgengebed en Liturgische kalen
der. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.muziek. 9.00
Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstanden.
9.40 Gram.muziek. 10.00 Voor de kleuters.
10.15 Gram.muziek. 10.30 Idem. 11.00
Voor de zieken. 11.45 Gram.muziek. 12.00
Angelus. 12.03 Gram.muziek. (12.30—12.33
Land- en Tuinbouwmededelingen.) 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek
nieuws. 13.20 Lunchconcert. 14.00 Boek
bespreking. 14.10 Gram.muziek. 14.20 En
gelse les. 14.40 Amateursprogramma.
15.15 Kroniek van letteren en kunsten.
15,55 Tweede Gelderse Zangersdag. 16 20
„De vliegende Hollander", causerie. 16 30
„De schoonheid van het Gregoriaans".
17.00 Voor de jeugd. 18.00 Gram.muziek.
18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25
Amusementsmuziek. 18.45 Buitenlandse
correspondenties. 19.00 Nieuws. 19.10 Gra-
mofoonmuziek. 19.20 Pariementsoverzicht.
19 30 Gram.muziek. 20.25 De gewone man
zegt er 't zijne van. 20.30 „Lichtbaken",
causerie. 20.50 Thuisfront, Tombola. 21.00
Gevarieerd programma. 21.59 Actualitei
ten. 22.00 Amusementsmuziek. 22.30 Wij
luiden de Zondag in! 23.00 Nieuws. 23.15
Nieuws in Esperanto. 23.22—24.00 Gram.
muziek.
HILVERSUM II. 298 m.: 7.00 VARA,
IO.OO VPRO. 10.20 VARA. 19 30 VPRO.
20.00—24.00 VARA. - 7.00 Nieuws. 7 10
Gram.muziek. 7.15 Ochtendgymnastiek.
7.30 Gram.muziek. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.18 Gram muziek. 8.30 Orgel
spel. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gram.
muziek. 10.00 „Tiidelijk uitgeschakeld",
causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor
de arbeiders in de continubedrijven. 11 30
Gram.muziek. 12.00 Orgelspel. 12.30 Land
en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Roemeens
Orkest. 13.00 Nieuws. 13.15 Commentaar.
13.20 Dansmuziek. 14 00 Radioweekjour-
naal. 14.25 Gram.muziek. 14.45 Boek
bespreking. 15.00 Amateuruitzending. 15.30
Van de wieg tot het graf". 15.45 Accor-
deonmuzlek. 18 15 Sportpraatje. 18.30 Ra
dio Phllharmonisch Orkest en solist. 17.15
Voor <ic jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Vara-
varia. 18.20 Filmprogramma. 18.40 Rege
ringsuitzending: Zoeklicht op de Westerse
Defensie. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30
„Passepartout". causerie. 19,40 „Het Oude
Testament in deze tijd", causerie. 19.55
„Déze week", causerie. 20.00 Nieuws.
20.05 Gevarieerd programma. 22.00 Socia
listisch commentaar. 22.15 Weense mu
ziek. 22.40 „Onder de Pannen", hoorspel.
23.00 Nieuws. 23.15 Reportage. 23.20—
24.00 Verzoekprogramma.