Mr Burger stelde vragen over
gratieverlening aan Lages
de
Voorlopig nog geen verhoging van
de broodprijs
Hef beklagenwaardigste volk op aarde
VERENIGDE NOORD-HOLLANDSE DAGBLADEN - 77e Jaargang No- 11543
Dagblad voor Den He/der, KoegrasTexel, Wieringen en Anna Paulowna
Mmtstcr Donker: Doodvonnis had in
Korea, Tunis, Marokko op agenda
Eden: De Perzische voorstellen
zijn onredelijk en onaanvaardbaar
de hoofdstad
Vervanging van de twee soorten
wittebrood door één soort
Koreaanse burger is er
slecht aan toe
Niet onze weg!
Donderdag 16 Oct. 1952
Interpellatie in Tweede Kamer
1950 moeten worden voltrokken
stellen
van
Tégen op jaren
levenslang veroordeelden
Koningin Juliana in
Weerbericht
Vergeten categorie
DEBAT-STOF TE OVER VOOR V.N
Engelands wensen nog
eens geformuleerd
Frankrijk zal het debat
boycotten
Blauwe vlam snelde door
de lucht
Regering bestudeert de
consequenties
IN EEN HOSPITAAL IN SEOEL
A nïliaanse hospitaal van Seoel, de hoofdstad van
het Italiaa {o{o vgn generaal Mark Clark
Prachtig werk van
lanen
/fa
Margaret Truman achter
Adlai Stevenson
Directie:
BIJLSMA en C. KRAK
Hoofdredacteur:
H. M. KOEMANS
BUREAU:
Koningstraat 62—64
Den Helder
Postgironummer 449041
Telefoon 2345
TARIEVEN:
Advertenties: 16 ct p. m.m
Kleine advertenties
(„Juttertjes") tot 15 woor
den f 1.—. elk woord meer
5 cent
Abonnementen per kwar
taal 6.05 per maand
f 2.02 bij vooruitbetaling
plus incassokosten
Weekabonnementen 0.49
vragen. HU vroeg o.m. of het materieel juist' is rtft® rger ste,de v«f
Duitse druk. of de gratieverlening in overeenstemmin 18., '"^gegeven aan
ï0 neen, waarom er dan van afgeweken is Wil Ju. mrSi m' de richtlÜnen en,
Burger verder, - die richtlijnen bekend min,!ter 2<> vroeg de heer
gevraagd, of de minister nog staat op bet stanrfnfm? Kamer? Voorts werd
de gratieverlening moet worden gezien als d« Va/! «notie-Donker, of
gratiebeleid, en of de minister niet van oordeel is dat "dl? na"oorlogse
veroordeeld. oorueci is, dat dit beleid moet worden
t/iINISTER Donker gaf toe, dat Lages
"'één der ergste oorlogsmisdadigers is
geweest. De doodstraf verdiende hij ten
volle. De aandrang van Duitse zijde
heeft spreker buiten beschouwing ge
laten. Deze inmenging beschouwde de
minister als een betreurenswaardig te
kort aan schuldbesef bij de Duitsers.
Het lange tijdsverloop sinds de bevrij
ding is de voornaamste grond geweest
voor gratieverlening. Reeds in 1950 had
het doodvonnis moeten worden voltrok
ken, maar er was nu geen keus, wilde
men onze rechtsbedeling niet bezoede
len. Volgens de summiere richtlijnen
voor gratieverlening had Lages reeds
in 1950 ter dood gebracht moeten wor
den en mr Donker betreurde dat dit
niet was gebeurd.
In het algemeen wenste de minister
geen op jaren stellen van levenslang
veroordeelden. Met de richtlijnen, wel
ke van begin 1946 dateren, was de gra
tieverlening aan Lages niet in overeen-
Mr DONKER
stemming, gezien het niet te voorziene
geval, dat zich hier heeft voorgedaan.
De richtlijnen zou de minister ter grif
fie nederleggen opdat de Kamerleden
er van vertrouwelijk kennis kunnen ne
men. Tenslotte betoogde de minister,
dat deze gratieverlening niet te zien
is als een consequentie van het na
oorlogse gratiebeleid.
De heer Burger zeide in zijn repliek,
dat de Kamer grotere zekerheid dient
te krijgen, dat Lages later niet op jaren
zal worden gesteld.
De heer Peters (KVP) zeide, dat mi
nister Donker een sterke verdediging
heeft gegeven van zijn standpunt en
hield principiële beschouwingen over
de doodstraf, waarvan hij een tegen
stander is op grond van de christelijke
naastenliefde.
De heer Gortzak (CPN) noemde Lages
de grootste aller schurken, die nimmer
recht kon doen gelden op gratie. Spre-
Koningin Juliana heeft gistermiddag
een onverwacht bezoek gebracht aan
°e hoofdstad, waar zij in hotel Kras-
"apolsky een uur lang belangstellend
toezag, hoe een jury bezig was met de
beoordeling van niet minder dan ze"
fenhonderd schilderijen en tekeningen
Van 180 Nederlandse schilders.
Hier wordt namelijk beoordeeld, aan
welke schilders dit jaar de koninklijke
subsidie voor de vrije schilderkunst
tin de vorm van studiebeurzen voor
Zes Nederlandse schilders) ten deel zal
fallen. De beoordeling van de werken
Ja' minstens drie dagen in beslag ne
men.
Verwachting geldig tot hedenavond
WISSELEND BEWOLKT
Wisselend bewolkt met enkele bui-
®n. Meest matige wind uit Weste
lijke richtingen. Weinig verande-
r«ng in temperatuur.
Zon op:
Maan op;
VrUdag:
7.08 onder:
5.30 onder:
17.42
16.46
™ee,ndc dat de Duitsers de eis stel-
ter rtnnH ogl0n ?orloSsmisdadigers meer
ter dood gebracht moesten worden. Deze
Pr», f1Jn hun wenkon bediend.
(CHslnoi teKwaaI1 Yan Stoetwegen
•mlittnzich aan bij de minister en
f gelukkig, dat de minister zo
snel de knoop doorhakte.
De heer Oud (VVD) hield beschou
wingen over het gratierecht en ze.de,
een d»t te Veu ging om te zeS"
gen, dat onze rechtsbedeling bezoe-
vn trol? WOrden als een doodvonnis
voltrokken zou worden lange tijd na
teoJi' bovendien was het tien
tegen een dat Lages te zijner tijd vrij
komt. Deze gratieverlening was op on
voldoende gronden geschied.
De heer Zandt (SGP) was van me
ning, dat op grond van Gods woord de
gratie niet had mogen worden ver
leend.
Ook de heer Bruins Slot (AH) be
treurde de gratieverlening, maar kon
de argumenten van de minister begrij
pen.
Hierna voerden nog het woord dé
heren Haken en Reuter, beide CPN. De.i
heer Haken diende een motie in, vra
gende om een wettelijke voorziening
ten «inde te voorkomen dat Lages ooit
in vrijheid komt. De motie werd niet
voldoende ondersteund om in behan
deling te komen.
De heer De Kadt (Arb.) ten slotte
sloot zich aan bij de argumenten van
de heer Oud.
Hierna dupliceerde minster Donker.
Hij bestreed daarbij de. heer Oud en
legde er de nadruk op, dat hij deze
kwestie benaderd heeft van het stand
punt der overheid uit. Voor hem was
het allereerst de vraag hoe de overheid
moest handelen. De onzekerheid voor
Lages heeft niet allereerst gegolden.
Een wettelijke regeling zoals gevraagd,
zou in strijd zijn met de Grondwet.
De vergadering werd daarop geslo
ten.
INDIEN het de taak van een krant is alle gebieden van het leven te
bestrijken, dan heeft een dagblad bovendien de plicht zich te richten
tot iedere denkbare groep van zyn lezers. Het is duidelijk, dat deze
onderscheiding in het dagelijkse journalistieke werk niet kan worden
uitgevoerd.
Daarom publiceren wij Zaterdags een pagina voor de vrouw; VrUdags
een kinderkrant voor de jongste jeugd; Woensdags een vragenrubriek
voor hen, die moeilijkheden hebben, en voorts al die rubrieken, die
nodig zijn om het maatschappelijke beeld in al zijn verschijningsvormen
te tekenen.
Wij hebben evenwel een VERGETEN CATEGORIE ontdekt en haasten
ons deze in onze belangstelling te vatten. Het is de groep opgroeiende
jongeren, leerlingen van scholen voor middelbaar en voorbereidend
hoger onderwijs, land- en tuinbouwscholen, maar ook jonge mensen, die
reeds op jeugdige leeftijd in beroep of bedrijf werkzaam zijn. Jongeren
dus van, laten we zeggen, 14 tot en met 18 jaar.
Wij willen hen aan het woord laten komen in een speciale rubriek, die
wij voortaan Donderdags zullen publiceren.
„Aan het woord komen" betekent in krantentaal „schrijven". Wij prijzen
ons gelukkig, dat de bekende paedagoog en publicist, de heer D. L.
Daalder, zich bereid heeft verklaard, de leiding van deze rubriek op zich
te nemen. Wij laten hem voortaan de zorg voor de Vergeten Categorie.
Zijn eerste stuk, dat in dit nummer is afgedrukt, bevat tal van bijzonder
heden, die de moeite van het lezen dubbel en dwars waard zijn.
Deze nieuwe rubriek heeft een groot stuk van ons hart. Moge zij het
succes hebben, dat de heer Daalder en wij ervan verwachten.
HOOFDREDACTIE.
Nlllllllllllllllflllllllllllllllllf
JTOALS gisteren reeds werd verwacht, is het uitgekomen. De Britse regering
heeft in de nota, die Dinsdagavond aan de Perzische eerste minister werd
overhandigd, de jongste en nog al dreigende voorstellen van Mossadeq verworpen.
In een door het ministerie van Buitenlandse Zaken te Londen uitgegeven ver
klaring worden de Perzische voorstellen „onredelijk en onaanvaardbaar"
genoemd. De inhoud van de nieuwe Britse nota is gisteren door minister Eden
aan het Lagerhuis bekend gemaakt. HU kondigde aan, dat zyn regering over
de betrekkingen met Perzië een witboek zal uitgeven. Namens de oppositie in
het Lagerhuis verklaarde Herbert Morrison (Labour) het eens te zijn met het
in deze gevoerde regeringsbeleid.
ITDEN vatte de inhoud van de nota
samen in de volgende punten:
1. De Britse regering en de „Anglo-
Iranian" aanvaarden de nationalisatie
van de Perzische olie-industrie als vol
dongen feit, doch eisen een billijke ver
goeding.
2. De omvang van deze schadeloos
stelling moet door het Internationale
Gerechtshof te Den Haag worden vast
gesteld.
3. De Britse regering eist voorts, dat
de „Anglo-Iranian' schadeloos wordt
gesteld voor het eenzijdig opzeggen van
het olie-accoord van 1933 door Perzië.
4. De Britse regering, noch de „Ang
lo-Iranian" streeft er naar de toestand,
zoals deze was onder de overeenkomst
van 1933, te herstellen.
5. De „Anglo-Iranian" is bereid on
derhandelingen te openen, zodra de Per
zische regeing zich er mee accoord ver
klaart, de vaststelling van de schade
vergoeding aan arbitrage te onderwer
pen.
STRAFFEN
De Perzische eerste minister Mossa
deq heeft in een Woensdag goedge
keurde bijzondere wet zware straffen
van 3 tot 15 jaar strenge gevangenis
straf in het vooruitzicht gesteld voor
saboteurs van olie-installaties in Perzie.
Commentaar leverend op de jongste
Britse nota aan Perzië inzake het olie-
geschil, heeft een woordvoerder van het
Amerikaanse ministerie van Buiten
landse Zaken een beroep gedaan op
Engeland en Perzië om de pogingen, er...
lot een regeling van het geschil te
komen, voort te zetten.
De bestuurscommissie van de Ver.
Naties heeft ondanks het dringende
Franse protest besloten de Tunesische
en de Marokkaanse kwestie op de
agenda van de Algemene Vergadering
te plaatsen. De Franse afgevaardigde,
Henri Hoppenot, heeft verklaard, dat
Frankrqk aan geen enkele bespreking
en aan geen enkele beslissing over de
Franse politiek in Noord-Afrika zal
deelnemen.
Op de ziting van de Alg. Vergade
ring zal voorts gesproken worden over
de rassenpolitiek in Zuid-Afrika. De
Zuidafrikaanse afgevaardigde piotes-
teerde, maar hij stond niet op een
skmminfi. Ook zonder verdere bespre
king is besloten het Koreaanse pro
bleem op de agenda te plaatsen. Het
zelfde geldt voor het Oostenrijkse
vraagstuk. Hiertegen verzette de Rus
sische afgevaardigde Gromyko zich.
Volgens hem behoort dit vraagstuk
uitsluitend tot de bevoegdheid van de
vier grote mogendheden.
Naar aanleiding van het plaatsen
van de kwesties Tunesië en Marokko
op de agenda zei de Franse afgevaar
digde, dat zijn regering alle debatten
zal boycotten. Zij duldt geen inmeng
ing in haar zaken. Het werk, dat
Frankrijk in de afgelopen eeuwen in
Noord-/: frika breit verricht ..zou
alleen al voldoende zijn om Frankrijk
van alle aanvallen te vrijwaren'. Het
voorstel om de Tunesische en Marok
kaanse kwesties op de agenda te plaat
sen moet nog worden bekrachtigd door
de voltallige Algemene Vergadering.
De Zweedse regering heeft de secre
taris-generaal van de VN Woensdag
een blauwboek aangeboden, met de no
ta's die door Zweden, en Rusland zijn
gewisseld over het beschieten van on
gewapende Zweedse vliegtuigen door
de Russen.
Boven het internationale vliegveld
Idlewild bij New York heeft men
Dinsdagavond een grote blauwe vlam
waargenomen, die zich met grote snel
heid verplaatste en kort daarop ver
dween.
(Van onze Haagse redacteur)
CEN van de dagbladen heeft in een bericht met een verontrustende opmaak
gesuggereerd, dat de prijs van het wittebrood zes cent hoger wordt. En nog
wel met ingang van X November a.s. De oorzaak van deze verhoging zou liggen
in de vervanging van de bestaande wittebroodsoorten door één nieuwe soort,
gebakken van bloem, waarvan het uitmalingspercentage ligt tussen de bloem,
die gebruikt wordt voor het zogenaamde regeringsbrood en de bloem, bestemd
voor het luxe-wittebrood. Tegelijkertijd zou men subsidie willen opheffen, dat
op het ogenblik nog op het volksbrood wordt gegeven. Het blad heeft lukraak
een slag geslagen naar wat eventueel zou kunnen gebeuren.
UET vorige jaar is reeds de gedachte
gerezen aan de afschaffing van het
kunstmatige onderscheid tussen de ver
schillende wittebroodsoorten, te weten
het zogenaamde volksbrood en het
eigenlijke of luxe wittebrood. Deze ge
dachte is toen niet verwezenlijkt, mede
omdat hierbij tegelijkertijd de loon- en
prijspolitiek om de hoek kwam kijken.
Men achtte het vraagstuk zo gecompli
ceerd, dat er niet eens een voorstel van
de minister van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening, de heer S. L.
moor de Ned. oorlogscorrespondent, eerste luit. J. Rups)
i rHTFR het bureau van dr Luigi Coia, de directeur van
Zuid-Korea hangt e8 d;t hospjtaal. Die foto werd ge-
tehndden van de s q Amer;k „se
nomen toen def c gustus van dit jaar het hospita®i
bezocht"ormer Aft. een door gencraa, Clark ge-
rende de eerste dagen van
hun verblijf in die hygië
nische omgeving erg on
wennig, maar laten zich
zorgen
aanleu-
spoedig de goede
met welbfllhagen
phrase is. Niets wat bin
nen het bereikt van de mo-
JIMALA .ttA+AM
medische
ligt, is voor
ALS men
n burgers
ris men
zorg
7afelen worden besteed, dan
begr"J't prachtig» van ge
neraal Clark geen *ewoon-
te-uitdrukking, geen holte
die Koreaanse
daar ziet 1'g
ziet welk een
en toewijding
derne
schap
handeling van
anen te veel.
weten
de be-
deze Kore-
Een groot ge-
anen ie veei. b1""" e>
deelte van de patiënten be
i__z. heel innerp
staat uit
kinderen.
wormen
tien variëteiten
jonge
Kinderen met
(waarvan men
heeft kun-
tien vaneieiien uccu
nen constateren), met hon-
geroedeem, met huidziek-
ten en verwondingen De
stakkers voelen zich gedu-
nen.
Hoofdzuster Rose vertelt
een geval van een twin
tigtal Koreaanse kinderen
tussen twee en zeven jaar.
dat tijdens hevige gevech
ten in de omgeving van
Seoel in niemandsland
werd aangetroffen. Hun
ouders waren gevlucht en
de kinderen hadden reeds
dagen lang geer, eten ge
had. Toen ze door gealli
eerde soldaten werden
aangetroffen, was 'n groep
je kinderen bezig een klei
ne peuter van 'n jaar of drie
met stenen te gooien. Het
kleintje was er erg aan toe.
maar door snel en kundig
ingrijpen van de Italiaanse
artsen is het in leven ge
bleven en kleintje loopt
nog steeds - nu gezond -
in het ziekenhuis rond.
Als wij het ziekenhuis
bezoeken, staat dr. Coiia
op het punt naar zijn va
derland terug te keren.
Het is een rustige man
van middelbare leeftijd
klein en tenger, met een
enorme werklust, die een
grote liefde voor zijn
werk heeft. Hij vindt het
verschrikkelijk, dat het
ziekenhuis niet groot ge
noeg is om alle Koreaanse
burgers, die medische hulp
nodig hebben, te helpen.
„Bedenk eens, dat particu
liere medici in dit hele
gebied afwezig zijn en dat
er bijvoorbeeld voor tbc
tussen Seoel en Poesan (de
Zuidelijkste havenstad
van Korea) nog maar één
andere inrichting is. En
dat. terwijl meer dan de
helft v?n de hele Koreaan
se burgerbevolking aan de
ze vreselijke ziekte lijdt,
vertelt hij.
Binnen het bereik van
hun vermogen doen de Ita
lianen ginds in Seoel bui
tengewoon veel goed werk.
waarmee zij zich de on
sterfelijke dank van het
•meest beklagenswaardige
volk op aarde hebben
verworven.
Mansholt, is geweest om dit onderscheid
te doen verdwijnen. We hebben nu een
nieuwe regering en deze heeft het
vraagstuk weer ter hand genomen. Dat
wil zeggen: zij oriënteert zich over de
bestaande situatie. Wel schijnt het in
haar bedoeling te liggen het bestaan
van twee soorten wittebrood af te
schaffen en terug te gaan naar één
soort, zoals dat vroeger ook altijd ge
weest is.
Maar deze maatregel heeft belangrij
ke aspecten; met name zijn er prijs-
consequenties aan verbonden. Een an
dere samenstelling van de bloem voor
volksbrood minder ver uitgemalen
dan thans geschiedt brengt de nood
zakelijkheid van prijsverhoging mee.
Op het ogenblik valt echter nog niet
te zeggen, wat er gebeuren zal, om de
eenvoudige reden, dat de regering het
zelf nog niet weet. Het is immers mo
gelijk verschillende soorten meel te
maken er is namelijk variatie in het
uitmalingspercentage denkbaar en
elke soort heeft haar eigen consequen
ties, wat de prijs betreft.
(Zie elders in dit blad)
TIJDENS de verkiezingscampagne
wordt president Truman steeds
vergezeld door zijn dochter
HET is een uitermate kwade zaak
demagogie te bedrijven. De brave
burger, die niet gewend is te
onderscheiden tussen wit en zwart en
grijs, is geneigd als argument te
aanvaarden, wat geen argument is en
zich te laten meeslepen door een
betoogtrant, die zich van de sprekendste
beelden weet te bedienen. Wij zullen
ons in dit artikel tegen demogagie
moeten wapenen. Het zou namelijk
bijzonder verleidelijk zijn tegenover de
kreten, die ds Kr. Strijd slaakte op de
kansel van le Kapelkerk in Alkmaar
(tijdens een bijeenkomst van „Kerk en
Vrede, waar hij in het strijdperk trad
tegen prof. dr G. C. van Niftrik over
het probleem of Christenen moeten of
mogen meedoen aan de huidige
bewapening), andere slagzinnen te
stellen, die wij bijvoorbeeld zouden
kunnen ontlenen aan het pamflet
„Vrede", een weekblad van de Ned.
Vredesraad, dat bij de uitgang van de
kerk werd uitgereikt, aan het eerste
nummer van „De Weg naar Vrede",
orgaan van de vredesbeweging „De
derde weg", waarin ds Strijd het
hoofdartikel heeft geschreven, of aan
het eerste het beste nummer van „De
Groene", door ds Strijd met name
genoemd, en „De Waarheid", welke hij
met noemde. Er moeten bij iedere
objectieve toehoorder naast de vragen,
die de beide inleiders opwierpen, andere
kwesties gerezen zijn. Een eerste: hoe
kwam het, dat er zoveel niveau-ver
schil was tussen de getuigenissen van
de twee debaters. Het antwoord hierop
is niet moeilijk te vinden. Ds Strijd
erkende nadrukkelijk zijn richting 'te
hebben gevonden, n.1. die van afwijzing
van de huidige herbewapening' op
Christelijke gronden, maar voor de
arme burger verstevigd met enige niet
te controleren „berichten" over wat ia
Korea gebeurt, en Gekleurd met een
bloedige schildering van de verschrik
kingen van een moderne oorlog, welke
het beruchte Amerikaanse weekblad
„Colliers" niet zou ontsieren. Prof. van
Niftrik daarentegen kon zich overgeven
aan de twijfel van de geleerde, die
nauwkeurig formuleert en al twijfelend
tot een gedachtenbepaling komt.
Een tweede kwestie, die bij ons
opkwam, was deze: waar haalt ds Strijd
het recht vandaan aan de betrouwbaar
heid van de dagelijkse berichtgeving in
de dagbladen te tornen, terwijl hij noch
gisteravond, noch in zijn vredesblaadje
hierboven genoemd, tot één bronver
melding vermocht te geraken.
WIJ hebben bij een vorige gelegen
heid het is al weer vele
maanden geleden met enige
predikanten uit ons gewest gepolemi
seerd. Wij noemden die polemiek
destijds „de doem. der twijfel". De
uiteenzettingen van de beide debaters
hebben ons opnieuw duidelijk gemaakt,
dat het Christelijke geloof een falend
geloof is en de Kerk een falende,
indien zij niet in staat zijn een positief
antwoord te geven op de belangrijkste
vragen van deze tijd. Zowel prof. van
Niftrik als ds Strijd hebben met
evenveel woorden deze avond van
„Kerk en Vrede" tot een succesvolle
verklaard, indien de aanwezigen met
nieuwe onzekerheden beladen huis
waarts zouden keren. Hebben zij zich
er tevoren van vergewist of deze
aanwezigen wel in staat waren zichzelf
uit deze twijfels tot een positief
standpunt op te heffen? Wij weten wel
zeker van niet.
De belangstellende lezer zal elders in
dit blad een uitvoerig verslag van deze
bijeenkomst vinden. Wij achten ons
ontslagen van de plicht beide sprekers
te citeren. Trouwens, zij hebben
volstrekt geen nieuwe dingen gezegd.
Alleen reeds in onze hoofdartikelen zijn
de punten van debat bij herhaling ter
sprake gekomen.
Wij zijn ons er zeer wel van bewust,
dat de sprekers en wij van een andere
gezichtshoek uit redeneren. Dat moet
wel zo zijn, omdat het de taak van een
dagblad is zijn lezer zoveel mogelijk
een positieve mening te geven, hem
uiteraard de volle vrijheid latend er
een andere op na te houden. Bovendien,
het probleem van de verhouding tussen
Kerk en Staat is zo oud als onze
jaartelling en over de kwestie in
hoeverre God zich in de Staat manifes
teert zijn bibliotheken vol geschreven.
Maar de denkers en sprekers over
onderwerpen, die de keuze van de
individu, van de Christen èn van de
niet Christen, in ónze tijd behan
delen, moeten zich realiseren, dat niet
de theorie, niet de Christelijke ethiek
deze keuze bepalen, maar de
practijk van het dage-
I ij k s leven, of dit geleefd wordt
uit Christus of niet.
ZOUDEN wij ds Strijd willen
volgen, dan zouden wij lijdelijk
moeten toezien, wanneer onze
vrouwen en kinderen door horden uit
het Oosten zouden worden belaagd. Hij
zei het zo: „liever een napalm-bom op
het hoofd van de mijnen en mij, dan er
zelf één gooien En door dit „offer" zou
hij dan een wereld willen scheppen,
waarin „een beetje vrijheid, een beetje
recht en een beetje vrede" zouden
heersen. Maar er is geen predikant ter
wereld, die ons ervan kan overtuigen,
dat deze God van zijn eigen schepselen,
de mensen, besluiten zou eisen, die de
kracht van die mensen vele malen te
buiten gaan.
Neen, de bewapening van het Westen
is geen probleem van napalm-bom
of van bacterie-oorlog, maar betekent
alleen en uitsluitend, dat wij bereid zijn
met ons leven onze vrijheid te verdedi
gen te verdedigen zeggen wij
en in die vrijheid ook het Christelijk
geloof van ds Strijd en de zijnen, die
thans een quasi-Christelijk defaitisme
kweken, dat Gode zij dank door andere,
even goede Christenen en niet-Christe-
nen als wegbereider van een stille
oorlog wordt doorzien, die tot gevolg
zou hebben, dat zonder slag of sloot
iedere prediking tot het verteden
zou behoren.
Wij zijn overtuigd van de beperktheid
van onze woorden, evenzeer van het
feit, dat ieder debat over dit onderwerp
lutteloos en onvruchtbaar is. Nemen ds
Strijd en de zijnen hun verantwoorde
lijkheid, wij nemen de onze Hiertussen
bestaat generlei verbinding. Wij zouden
bijna zeggen: gelukkig niet.