POVERE BELGISCHE ZEGE IN MATIGE WEDSTRIJD Noch Nederland, noch Belgie kwam ioi voetbal van hoge klasse Twee fouien van Kraak betekenden even zovele doelpunten Abe Lenstra zorgde vooreen sensationele minuut Rinus Ter'ouw schakelde Mermans uit Slecht plaatsen ontsierde de match Dronken mensen en kleine kinderen Eerste afstraffing De 75ste Belgie-Nederland ontmoeting eindigde in 2-1 DONKERE TOEKOMST %.U. bcPiool in dc Kook DE SiNJOREN SCHREEUWDEN OM COPPENS Reyniers de beste Belg LTÏT begin was overigens veelbelo- vend. Snelle aanvallen van de Ne derlanders werden gevolgd door listige tegenzetten van de Belgen en op de tribunes had spoedig de mening post gevat, dat de 75e interland een zeer bij zondere zou worden. Vijf minuten na dat Van Roessel de bal aan het rollen had gebracht, kwamen de zwakke plek ken echter duidelijk aan het licht. Het begon met een misser van Torke Lem- berechts. Mermans en Terlouw spron gen beiden tevergeefs naar de bal en de snel naar binnen gekomen Lembe- rechts wist niet beter te doen dan de bal meters naast het doel van Kraak te schieten. Lugthart aarzelde enkele seconden later toen Van Roessel de bal Voor het doel trok, waardoor Boogaerts zich snel op de bal kon werpen. Het was maar gelukkig voor de Nederlandse defensie, dat Reyniers even tijd nodig had om in te spelen, want anders zou de Belg met zijn wonderlijk blonde krullen een fout van Terlouw, die in een moeilijke situatie de bal voor de Belgische rechtsbuiten kopte, hebben afgestraft. Een van de weinige goede (Van onze sportredacteur) r\P de hoek van de Keizerlei en U het Statieplein te Antwerpen stond gisteravond een Nederlan der. Het was een bijzonder man, want niettegenstaande het feit dat de Belgische francs voor ons Ne derlanders tamelijk duur zijn en voor geestrijk vocht in Belgenland menig penninkske moet worden geofferd, was die landgenoot tipsy. Vóór de oorlog was dat niets bij zonders, maar aangeschoten Ne derlanders zijn sinds geruimetijd in Antwerpen bezienswaardighe den. Hij had dan ook niet over gebrek aan belang "telling te kla gen. Hoe lang hij daar heeft ge staan weten wij niet. Wel dat hij zich aan vele toeschouwers vast klampte en telkens vroeg: ..Heb ie verstand van voetbal' Ja, dan moet je deris luisteren. Wij gaan morgen winnen. Die keuzecom missie van jullie is zo stom ge weest Mermans op te stellen i" plaats van Conpens. Rinus heef' zich kapot gelachen toen hii d"' hoorde, want hii h'eft die Mer- mans in zijn zak. B»nriip je Er is een aezend". waarin word beweerd dat dronken men-en ey kleine kinderen de v-anrhed spreken. Wat da voorreiel»"" zake Mermans—Terlovw betrat glnn dit gezegdop Waf. da Ne derlandse reae betreft, bevestigde de uitremderinn de reaal. dingen die wij van Bennaers hebben gezien, was het doelpunt dat hij overigens in buitenspelpositie scoor de. De DOSKO-man was (te) snel door gelopen op een tactische kopbal van Van Roessel. Op het moment, dat de Willem II-midvoor de bal in de open ruimte voor het doel van Boogaerts knikte, stond Bennaers enkele centi meters voorbij de laatste Belgische ver dediger, hetgeen niet aan de aandacht van de Engelse referee ontging. Een vlotte switch van Van Roessel en Ben naers bracht de bal even later voor de voeten van Lugthart die, zoals zo vaak in deze wedstrijd gebeurde, het doel op een totaal verkeerde plaats zocht. Hierna was de rol van Bennaers en Lugthart in de voorhoede practisch uit gespeeld. Zij konden het tempo niet volhouden en daarmede was de stoot kracht uit de Nederlandse voorhoede verdwenen. Een gevaarlijke vergissing van Alberts bracht Kraak in moeilijk heden. Alberts dacht, dat een verdwaald schot van Anoul uit zou lopen. Mer mans probeerde de „afzwaaier" te ach terhalen en Kraak, die zag dat het hem zou gelukken, moest tot enkele meters buiten het strafschopgebied rennen om erger te voorkomen. MERMANS moest zijn eerste afstraf- fing van het Belgische publiek in casseren toen hij uit een vrije trap op de rand van het strafschopgebied tegen Tebak opschoot, die een stevige hoek steen bleek van het muurtje dat voor het heiligdom van Kraak was opge trokken. Dat Kraak minder solide was dan wij van hem gewend zijn in inter landwedstrijden, werd duidelijk toen hij een voorzet van Reyniers verkeerd beoordeelde. Hij raakte de bal maar half, maar kon zich herstellen omdat geen enkele Belg het noodzakelijk vond op deze hal re misslag te reageren. Inmiddels was de Nederlandse voor hoede weer eens in actie gekomen, zonder echter gevaarlijk te kunnen helft met razend snelle dribbels voor t an Brandt een obsessie was gewor den, had de bal in het Belgische doel gebied gedeponeerd waar Abe Lenstra als triomfator uit oen opeenhoping van spelers to voorschijn kwain en Boogaerts het nakijken gaf. £)EZE sensationele minuut was de in leiding van een periode waarin het spel zakte tot het peil van vóór de rust. Biesbrouck probeerde zijn jongens te inspireren. De Nederlfindse aanvoerder was mee naar voren gekomen en loste een schot dat beter lot had verdiend. Aan de andere kant nam Lemberechts niet zijn linkerbeen een corner op de rechtervleugel. Deze „inswinger" tolde •gevaarlijk voör het Nederlandse doel, wrar Kraak faalde. Hij werd echter door een tweetal verdedigers geassis teerd zodat de beslissing nog even kon worden uitgesteld. Het was slechts uit stel van executie. Mermans loste uit moeilijke positie een schot dat Kraak zoveel last bezorgde dat de IJmuide- near een corner moest weggeven. Weer zette Lemberechts zich achter de bal. Kraak sloeg de bal met open handen het veld in, waar Anoul en Mermans een wild gevecht leverden met de Ne derlandse verdedigers. Mermans kreeg het leer ten slotte op zijn schoen, schoot tegen de staander, m?ar via het lichaam van Kraak caramboleerde de bal toch over de lijn. Met een wanhopige sliding probeerde Albers nog een doelpunt en een nederlaag te voorkomen. Het bleef slechts bij een poging. (Van onze sportredacteur) Als het jeugdelftal, dat gisteren met 3-1 van België verloor, het Nederlands elftal van morgen moet worden, ziet het er slecht uit voor onze voetbaltoekomst. In vroeger jaren konden wij nog el- eens een jeugdwedstrijd zien en tot de ontdekking komen, dat er „muziek" in zat. De elf uitverkorenen van de jeugd commissie waren niet meer dan ver dienstelijke spelers, die geen moment de indruk konden wekken, dat zij ooit in staat zullen zijn de zwakke plekken in de tegenwoordige Nederlandse ploeg aan te vullen. De enige hoop, die ons na deze jeugdwedstrijd nog rest is, dat de keuzecommissie niet over voldoende gegevens beschikte om tot de sterkste formatie te komen. Wij vrezen echter, dat het slechts een ijdele hoop is. (Van een onzer redacteuren) ALS een tot werkelijkheid gewor- den Virgilius heeft de Neder landse Televisie Stichting ons gis termiddag door de „Hel van Deurne" geleid. Het is hoe paradoxaal het ook moge klin ken een prettige hellevaart ge worden, die, al miste de sfeer in het stadion van de Royal Antwerp F.C. het infernale karakter, ons in Noord-Holland een goed beeld heeft gegeven van de 75:te inter land-wedstrijd BelgiëNederland. Deze eerste uitzending van een interland-voetbalwedstrijd, welke buiten de landsgrenzen werd ge houden, heeft nogmaals onder streept, dat zodra de T.V.-camera's worden gericht op een actuele ge beurtenis, de T.V. uit de vergetel heid treedt en op een verheugen de belangstelling kan rekenen. Zeer vele Nederlanders hebben gistermiddag geen genoegen ge nomen met het radio-verzlag, doch in café's, in schouwburgzalen, in radio-zaken of in eigen huiskamer met zeer veel genoegen de visuele reportage gevolgd. In het stadion stonden twee camera's opgesteld: een op een tribune ter hoogte van het mid denveld, de andere achter een der doelen. Beide stonden in verbin ding met een post op het Century Hotel aan de Keizerlei te Ant werpen. Van dit hotel gingen de beelden via een straalontvanger naar Breda, vanwaar zij naar de zender te Lopik werden gediri geerd. Twintig leden van de T.V.- r-t.af onder leiding van regisseur Eric de Vries brachten op deze wijze BelgiëNederland in de huiskamers. Zij hebben knap werk geleverd. Het beeld was goed, vóór de rust zelfs uitstekend, in de tweede helft mede door het verdwijnen van de zon en de val lende duisternis een tikje min der. Storingen van importantie deden zich niet voor. Alleen ver toonde zich in het midden van het scherm een zwarte stip. die overi gens niet al te hinderlijk was. Re gisseur De Vries maakte een goede keuze uit de ontvangst van beide camerats en de camera-mensen vermeden zoveel mogelijk het ge hele speelveld in de lens te van gen. Zij volgden de bal en zo kregen de toeschouwers crp meer clan honderd kilometers afstand vaak een beter beeld van een be paalde situatie dan het publiek op de tribunes. Wellicht zou de repor tage nog geperfectioneerd kun nen worden, door nog een camera in te schakelen. Inmiddels mag men over het resultaat van gister middag reeds tevreden zijn. Sinds de uitzending van de wedstrijd NederlandZweden zijn reeds op merkelijke vorderingen gemaakt. Als T.V-reporter trad Dick van Rijn op. De populaire radio-ver- slagaever van de Olympische Spelen te Helsinki herinnert u zich nog zijn hockey- en water- poloverslagen?) stak nog iaat on wennig in zijn nieuwe huid. Zeer terecht zag hij af van een op-de- voet-volgen van de wedstrijd. Het gesproken woord zou in dat ge val steeds bij het. beeld zijn ten achter gekomen. Hij bepaalde zich tot een sober commentaar, dat verhelderend werkte, d.at som.s peestin was, doch zij het ook sporadisch bii ons de gedachten- associatie opwekte van de buur man op de tribune, die „hard-op denkt". Vooral na de rust, toen het beeld iets minder scherp was en de spelers moeilijker te her kennen. had hij zijn kijkers van dienst kunnen zijn met een iets uitvoeriger explicatie. Wij tvnjfe- len er evenwel niet aan of bii een komende uitzending zal ook op dit punt verbetering intreden. In haar geheel heeft de uitzen- dinn hij duizenden het geloof in de T.V. versterkt. In tegenstelling tot de spelers in de „Hel van Deurne" toonde de televi'ie zich een uitstekend schutter. Eri.c de Vries en zijn mannen hebben gis termiddag in de roos geschoten. (Van onze sportredacteur) ANTWERPEN, 19 October. Gedurende een groot gedeelte van de wedstrijd hebben de Vlamingen op de tribunes zich onledig gehouden met de onspor tieve geste Mermans, de aanvalsleider van de Rode Duivels, uit te jouwen. Vooral de Antwerpenaren hadden liever hun afgod Coppens in het veld gezien. Onze explosieve Zuiderburen waren gisteravond, toen zij in een vreugderoes de 21 overwinning achter hun pintje bier vierden, echter reeds vergeten dat de Nederlandse stopperspil meestal zegevierde in de talloze duels met Mermans. Slechts even zullen zij hebben gesproken over de schoten van Mermans die ver naast of hoog over het heiligdom van Kraak zeilden. Het was ten slotte Mermans die met nog slechts vier minuten te spelen, Kraak via de paai passeerde en de zege voor de Belgen tot een feit maakte. Oranje heeft dus andermaal in onze Zuiderburen haar meerdere moeten erkennen. Het is echter geen overtuigende nederlaag geworden. Integendeel. Als na de oorlog een gelijk spel binnen het bereikt heeft gelegen, dan was dat gisteren wel in het Deurnestadion. Niet dat onze landgenoten nu plotseling zoveel beter zijn gaan spelen. Wij hebben zelfs wel betere wedstrijden van hen gezien, maar de elf Belgen hebben hun land genoten door hun spel een bittere teleurstelling bezorgd. Het was een ploeg met zwakke plekken, die geen moment in staat bleek het enthousiaste spel van de Oranjehemden te overvleugelen. twijfel het beste deel van de ploeg. Rinus Terlouw heeft geen moment ge faald. Hij heeft zich minder dan anders aan te hard spel bezondigd en als de uitstekend leidende Engelse scheids rechter Ling interpelleerde in een duel tussen onze stopperspil en de Belgische aanvalsleider viel dat meestal ten gun ste van Terlouw uit. Biesbrouck en WIertz, vooral de Amsterdammer, wa ren opgewassen tegen de Belgische aan- valslinie. Verdedigend waren zij uit stekend, maar zoals gewoonlijk was het plaatsen zeer slecht. Het gevolg was dat onze vleugelspelers, Lenstra en Van der Kuil, de bal te dikwijls in moeilijke positie ontvingen en Mees en Maertens telkens weer tijdig konden ingrijpen. Niettemin speelden zij een behoorlijke wedstrijd. Over onze binnenspelers Bennaars en Lugthart valt weinig goeds te vertel len. Zij hadden het moeilijk, dat is on tegenzeggelijk waar, maar van interna VOORAL de eerste helft was zonder meer slecht. In de Nederlandse de fensie liep Tebak naar zijn vorm te zoeken en ook Alberts vergiste zich wel eens een enkele maal in zijn snelle en gevaarlijke tegenstander Reyniers. Dat Tebak niet heeft kunnen voldoen vindt wellicht zijn oorzaak in het feit dat de Eindhovenaar onder de indruk was van de faam welke Lemberechts als vleugelspeler heeft. Torke was ook nu weer bijzonder snel, maar de Bel gische keuzecommissie zal zich toch waarschijnlijk hebben afgevraagd waar om zij de beste Belgische buitenspeler naar de linkervleugel heeft laten ver huizen. Vrijwel de gehele wedstrijd liep hij als een kat in een vreemd pak huis, niettegenstaande het feit, dat het hem niet lastig werd gemaakt. Bij de Nederlanders was de halflinie zonder tionals mag toch in ieder geval worden verwacht dat zij op gezette tijden toch nog eens een behoorlijke pass naar hun middenvoor zenden. Van Roessel heeft daar tweemaal drie kwartier tevergeefs op gewacht, zodat ook de Tilburger geen opvallende dingen heeft kunnen doen. Hij is nu eenmaal niet voldoende technicus om door individueel spel voor verrassingen te kunnen zorgen. Hij stond daar aan de spits van de Nederlandse aanval opgesteld om de functie van .bulldozer" te vervullen. Dat dit niet is gelukt, kan hem moeilijk worden verweten. Van de Nederlandse spelers hebben wij Kraak nog niet ge noemd. Het is ditmaal niet lest best. De IJmuidénaar heeft maar twee keer in zeer lastige situaties verkeerd en tweemaal heeft hij gefaald. De Bel gen konden via Anoul en Mermans sco ren, dank zij het feit, dat Kraak de bal niet onder controle kreeg. EvAT de Belgen en voornamelijk de Sinjoren niet over Mermans te vreden waren, lag voor de hand. De Anderlecht-midvoor heeft te vaak mis geschoten om zijn opstelling te recht vaardigen. Dat onze Zuiderburen zo onvriendelijk waren de harde maar sympathieke Mermans uit te jouwen en met duizenden om Coppens schreeuw den, klonk ons on zijn zachtst uitge drukt niet prettig in de oren. Een ande re oude bekende uit de België-Neder- land-ontmoetingen, die het gistermid dag maar matig heeft gedaan, was Anoul. Reyniers, de debutant, was de gevaarlijke man en ook Bensch heeft zich in de eerste helft niet onbetuigd gelaten. De Belgische verdediging ken de geen uitgesproken zwakke plekken. Carré en zijn mannen behoeven zich daarvoor echter niet op de borrt te slaan, want als zij tegen het povere spel van de Nederlandse aanvalslijn nog hadden moeten fa^n, zouden zij hun plaats niet waard zijn geweest. Het eerste Belgi che doelpunt. Kraak ligt geslagen ter aarde. (Van onze sportredacteur) ANTWERPEN, 19 Oct. De bezoeker die gisteren voor het eerst bij een BelgiëNederland wedstrijd aanwezig was, zal niet hebben kunnen begrijpen waarom het Stadion te Deurne het praedicaat „hel" werd verleend. Zestig duizend Belgen hebben verzuimd hun elf landgenoten in het veld tot een top prestatie te dwingen. Zij hebben zich alleen maar kwaad gemaakt op enkele oud gedienden, die het maar matig hebben gedaan en alle glans van voorbije glorie volle voetbaljaren hadden verloren. De gehele Belgische ploeg was matig en dat was de reden dat de Belgen op de tribunes zich zo kalm hebben gedragen. Noch voor de Belgen, noch voor de Nederlanders was er reden enthousiast te wordon. Het was een van de slechtste BelgiëNederland wedstrijden sinds de bevrijding. De tweede helft was iets heter, maar nadat Anoul en Lenstra met ieder één doelpunt, voor één sensationele minuut hadden gezorgd was het gebeurd. Een tele-opname van de Neder landse gelijkmaker, welke Abe Lenstra (rechts juichend) scoorde. In het midden een verheugde v. d. Kuil en op de voorgrond Bennaars. worden. Abe Lenstra liet enige fraaie staaltjes zien uit zijn indrukwekkend arsenaal van voetbalkunstjes, maar het heeft geen effect kunnen sorteren. Het gevaar van een knappe speler als Len stra is, dat hij bij zijn medespelers net zoveel voet-„intellect" veronderstelt, als hij zelf bezit. Bij Bennaars was dat gis teren zeker niet het geval. Wij hadden daarom liever een vleugel Van der KuilLenstra gezien. Lenstra komt in de eerste plaats als binnenspeler beter tot zijn recht en bovendien is Van der Kuil op het ogenblik wel de enige Ne derlandse buitenspeler, die met Lenstra (Advertentie, Ing. Med.) tot een goede samenwerking zou kun nen komen. Als wij het spel tot de rust op de voet willen volgen, zouden wij moeten ver halen van gemiste kansen, van slecht geplaatste ballen en voorhoedespelers die voor de verdedigers geen moment werkelijk gevaarlijk konden worden. Wij slaan daarom die troosteloze periode zonder meer over om vlak na de rust de draad bij een fraaie dribbel van Van der Kuil, die Carré „in de luren legde", weer op te vatten. De bal kwam voor de voeten van Abe Lenstra die het leei met een diagonaal schot meters naast het doel van Boogaarts prikte. Abe wil de zijn fout echter goed maken. Hij pikte de bal tussen een kluwen van Belgische benen op, maakte enkele schijnbewegingen en kon uit vo^omen vrije positie de bal hoog voor het Bel gische doel brengen. Een lenige sprong bracht het hoofd van Van der Kuil achter de bal en met een driftige knik dirigeerde de VSV-er de bal naar de Belgische doelmond. Boogaarts behoef de echter niet te springen, want de bal verdween juist enkele milimeters te hoog over de lat. De uittrap van Boogaerts zette de ver teruggetrokken Reyniers aan het werk. De lichtvoetige Belgischt rechtsbuiten rende langs de lyn en schoot in volle vaart met een strak schot voorby het doel van Kraak, «aar Lemberechs goed stond opgesteld Andermaal faalde Torke. Even later hadden de boze Belgen echter reden tot juichen. Dirlcx kreeg Anoul-nei- gingen. Hy liet Abe voor wat de Fric- was, trok naar voren en loste een hard schot op Kraak. De IJmuidénaar stond goed opgesteld, maar liet do bal uit zijn vingers glippen, vlak voor de voeten van Anoul. Van enkele meters afstand was het voor Anoul onmoge lijk om te missen. Voordat de juichen de Belgen op de tribunes hun plaatsen weer hadden ingenomen, stond de kleine Nederlands kolonie overeind Van der Kuil, die vooral in de tweede

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 3