Jan Musch („De met legpenning Vrek") begiftigd der gemeente LSK-korporaal Joop de Knegt dankt veel aan Tobi Rix en „High Noon" SPECIAL Au Bon Marché COJO SHIRT 12.90 r Meesterlijke creatie ten afscheid samen eest van respectabele toneelcarrière A. A. van Osch veertig jaar bij Drukkerij de Boer Jimmy Brown als diepzeeduiker 'ri Vennetje inkt.,. Nog eenmaal in hei verstoorde mierennest Muzikale verwelkoming door drie korpsen .Prins Hendrik" schoot „IJstroom" te hulp Tussen Haaks en Kuitje Trouwe dienst m hand- en machinezetterij STEL"i?iJ n*»:ll|k«li Kol.-vlieger Reynierse benoemd tot commodore .7 KWAM ALLEMAAL VANZELF AANWAAIEN Nog een jaar bewakingsdienst in Den Helder genéést l.v.A.O. viert verjaardag der Verenigde Naties Ingewikke'de ^smoutjes waren gesneden koek IN HET KORT Texel Pensionhouder knoeide met vergoedingsstaten Films van deze week Vlo De buitengewone typering van Har- pagon. zowel door Molière als door Jan Musch, plaatste gelukkig volko men het accent op deze boeiende ka raktertekening. Met caricaturale scherpte werd de vrek geanalyseerd in al zijn potsier lijkheid en armzaligheid, zijn psycho pathische gedrevenheid en ergerlijke egocentriciteit, maar ook in zijn tragi sche onmacht Met zeldzame vitaliteit en een virtuoze speeldrift heeft Jan Musch al deze. door Molière zo nauw keurig gesignaleerde, elementen in het Harpagon-type gestalte gegeven. Hij „Zoals ik hier ontvangen ben. met die muziekkorpsen, dat vergeet ik miin leven niet meer", aldns de half-af geschminkte Jan Musch tot het Helderse pu- l'>' mt' zoveel toewijding en bewondering zijn afseheidsvoorstelling bad bijgewoond. Daar stond de *<-jarige acteur, voor het oog nog half het prototype van de vrek. dal hjj als de Harpagon-figuur uit „De Vrek" van Moliere met zo veel jeugdige geestdrift had uitgeheeld. Er zullen, in andere plaatsen, nog enkele opvoeringen van dit stuk volgen, maar dan kan Jan Musch definitief de sluike pruik van zijn sympathieke grijze kop vegen. Dat betekent dan het einde van rijn veelbetekende loopbaan als acteur, een loopbaan welke hem in de loop der jaren verscheidene keren in Den Helder heeft gebracht. De enkele herinnering, die Jan Musch ophaalde aan bet „verstoorde mierennest" dat Den Helder fn de evacuatie-tijd was, bewees dat zijn bezoeken kier niet langs hem heen waren gegaan. De herinnering aan Den Helder zal bij Jan Musch worden verlevendigd door de zilveren legpenning van de ge meente. welke hem na de voorstelling bij monde van wethouder L. F. van Loo werd overhandigd. De wethouder, in leef tijd weinig verschillend van de afscheid nemende acteur, had de gedachte op geworpen, weer eens overeenkomstig een oude traditie Jan Musch muzikaal in te halen. Het Stedelijk Muziekkorps, het Helders Fanfarecorps en Winnubst verleenden hun medewerking bij deze eendrachtige muzikale hulde, welke haar hoogtepunt vond in een serenade voor Casino, dat zich even later tot in de verste uithoeken vulde. Onder de aanwezigen waren ook de leden van het ere-comité, burgemeester mr G. D. Rehorst en de Commandant Zeemacht Nederland, schout bij nacht C. W. Slot. Dominerende figuur Toen het spel niet aangekondigd door sonore gongslagen, maar zoals heel vroeger door klopgeluiden een aan vang nam, werden de toeschouwers verplaatst in de woning van Harpagon, de schraapzuchtige figuur, die Molière in het centrum van dit karakterstuk heeft geplaatst. Deze rol, reeds vele malen door Jan Musch gespeeld, was bij uitstek geschikt voor zijn afscheids' voorstelling. Hierin immers één domi nerende figuur met een aantal neven figuren, in hoofdzaak ingevoerd om de karakteristiek van het vrektype meer gelief te geven. Het zou wellicht interessant zijn, na te gaan. waar in de Hollandse versie het werk van Molière ophoudt en dat van de vertaler begint. Wij hebben na melijk de indruk, dat de ongenoem de vertaler niet altijd raad heeft ge weten met de weergave van het esprit en de spanning in de Franse dialogen. Wellicht hierdoor heeft „De Vrek" op verschillende plaatsen veel weg van de routine-stukken, zoals bijvoorbeeld Jack Bess aan de lopende band heeft gepro duceerd. Vooral de scène, waarin Va- lère en Marianne plotseling broer en zuster blijken te zijn, en bovendien nog kinderen van Anselmus. deed denken aan de goedkope toevalligheden, waar aan allerlei derderangsstukken hun po pulariteit ontlenen. vond In de overige leden van de to- die voor deze tournée werd samengesteld, een voldoende resonan tie gevende klankbodem. Het moet voor deze jonge acteurs en actrices een dankbare taak zijn. op deze wijze de „ouderdom" in hun mid den te eren en symbolisch te getuigen dat zij d« lijn willen doortrekken. Hun rollen waren secundair, maar toch in hun kleur-gevende functie belangrijk, zoals ook het simpele intrigue-verlooD zijn eenheid-scheppende betekenis had. De vijf bedrijven werden voor het zelfde décor gespeeld, waardoor van tijdrovende changementen geen sprake was. Ook door het uitstekende tempo van de uitvoering bleef de aandacht van de toeschouwer gevangen van het stille spel in de eerste scène, via een enkel grappig „terzijde" en de sugges tieve monoloog van Harpagon aan het eind van het vierde bedrijf, tot aan de slotscène, waarin de eenzame vrek nog éénmaal zijn hartstochtelijke ver knochtheid aan het aardse slijk belijdt. Het publiek, dat Jan Musch in het eerste bedrijf met een open doekje had ontvangen, betuigde aan het einde van de voorstelling met een uitbundige ovatie zijn bewondering en erkente lijkheid voor hetgeen Jan Musch deze avond in het bijzondere maar tevens tijdens zijn gehele toneelloopbaan in het algemeen, voor het culturele leven in Nederland heeft betekend. Moior van beurivaarder sloeg plotseling ai De bemanning van de Texelse beuri vaarder ..IJstroom heeft in de nacht van Dinsdag op Woensdag benauwde ogenblikken doorgemaakt. Het scheep je had om kwart over elf de haven van Den Helder verlaten met Oudeschild ais plaau van bestemming. Tijdens de overtocht sloeg plotseling de motor af. Om ongeveer een uur nam de kust wacht noodseinen waar. en kon daar op voer de „Prins Hendrik" uit. De reddingboot trof de beurtvaarder aan op de dijk van de Prins Hendrik-pol der. waarop de „IJstroom" was ge strand. Het gelukte de bemanning van de ..Prins Hendrik" het scheepje uit zijn benarde positie te bevrijden. Gis termorgen om half zeven arriveerden redder en geredde in de haven van Oudeschild. De „IJstroom" had geen schade opgelopen. Hr. Ms. „Johan Maurits van Nas sau", die gisteren weer in de haven arriveerde, vertoeft momenteel cp de Werf. waar nog de nodige voorzie ningen worden getroffen aleer de bo dem op Vrijdag 14 November naar de Koreaanse wateren vertrekt. Verder keerden in Den Helder te rug Hr. Ms. „Evertsen" en Hr. Ms. „Y. 862". De Duitse kustvaarder „Ulm- bruder 7„ heeft de reis naar Stockholm voortgezet. Het is morgen hoog water om 10.35 en 22.40 uur, en laag water om 5.00 en 17 05 uur. De temperatuur van het zeewater was 8.0 graden Celsius. h„„ van Osch zijn 68ste verjaardag te vier.» zodft 'hiM^ds'unrde pensioengerechtigde leeftijd is gepasseerd. Maar zodat hij reeds tang o proberen, de veertig vol te maken!" r„ heeft h.j gezegd: „Ik w.1 mieder geva P y Drukk tp d^Boer j^GUt'eren ^reikte hifdeze mijlpaal en kon hem deswege een wéken een 'gedwongen verlof, omdat de motor van zijn overigens sterke lichUm kur'n éégou te krijgen. „Nol heeft het aan z'n hart zeiden de collega iukwensen aanbieden 's-GRAVENHAGE, 22 October. Ko- lonel-vlieger-waarnemer W. J. Reynier se, die, zoals bekend, op 1 November a.s. de functie van commandant lucht verdediging zal overnemen van com modore-vlieger-waarnemer J. v. d. Werff. is met ingang van dezelfde da tum benoemd tot commodore. Commodore Reynierse werd geboren in 1910. Hij doorliep de H.B.S.-B en kwam daarna op het instituut van de Koninklijke Marine te Willemsoord. 15 Augustus 1931 werd hij benoemd tot Iuitcnant-ter-zee 3e klasse en hij diende daarna onder meer bij de hydro-grafi- sche dienst hier te lande. Het jaar daarop vertrok hij naar Indonesië, waar hij o.m. bij de onderzeedienst werd in gedeeld. Eind 1935 kwam hij terug in ons land en behaalde in de jaren 1937 en 1938- het marine-vliegbrevet en hel brevet waarnemer 2e klasse. In 1938 keerde hij terug naar de tro pen en diende daar bij de marine lucht vaartdienst grotendeels in de z.g. opera tionele vliegtuiggroepen. Als groeps commandant nam hij onder meer deel aan de expeditie naar Nieuw Guinea in 1939. Op 2 September 1942 werd hij be vorderd tot luitenant-ter-zee-vlieger le klasse. Bij het uitbreken van de oorlog met Japan (Pearl Harbouri bevond hij zich als commandant van groep vliegtuigen nr. 2 in het noorden van de archipel- De daaropvolgende drie maanden be tekenden voor hem en zijn mannen de meest leerzame maar tevens moeilijkste tijd. Een record aan uithoudingsvermo gen en prestaties valt uit deze tijd te boeken. In 1942 maakte hij o.a. de eerste non stop vlucht van Australië naar Ceylon in een Catalina vliegboot. Gedurende de tweede helft van 1944 en in 1945 diende hij bij verschillende R.A.F.-eenheden. In September 1945 werd hij bevorderd tot kapitein-luite- rant-ter-zee en benoemd tot comman dant luchtstrijdkrachten Nederland. Als zodanig legde hij de eerste grondslagen voor de na-oorlogse opbouw van de luchtstrijdkrachten in Nederland. Na de overkomst van het directoraat luchtstrijdkrachten in Nederland In 1946. werd hij opgenomen in de staf van de directeur L.S.K. en belast met de op bouw van de opleidingen. Op 1 Januari 1948 werd hij belast met het bevel over het nieuw gevormde commando luchtvaartopleidingen. Op 1 November 1949 werd hem eer vol ontslag verleend uit de zeedienst en werd hij als luitenant-kolonel-vlie ger-waarnemer aangesteld bij de lucht macht Van 21 Augustus 1950 tot De cember 1950 was hem het commando opgedragen over de vliegbasis Leeuw arden. Daarna was hij werkzaam bij de staf van de Shape in Parijs. De commodore-vlieger-waarnemer Reynierse is oa. onderscheiden met de bronzen leeuw, het Britse Air Force Cross en tweemaal met het vlieger- kruis. JOOP DE KNEGT, de één-en-twintigjarige LSK-korporaal van „High Noon", weet beter dan wie ook, wat uit „een lolletje" kan groeien. Hij was een tijdje geleden met zijn vriend John Groenhuizen op visite bU Tobi Rix, die onder meer bekend is als muzikale clown en ook als cowboy-zanger triomfen viert. Tja, zal men zeggen: „Hoe kom je nu terecht bij Tobi Rix?!" Voor Joop de Knegt was dat heel eenvoudig, omdat mevrouw Rix een zuster is van zyn vriend John Groenhuizen. Op zekere dag svarrn zij met z'n vieren bij elkaar. Kr werd wat geneuried en gezongen, en Tobi nam zijn gitaar en begeleidde. De stem men van mevrouw Rix (sopraan). Joop de Knegt (tenor) en John Groenhuizen (bas) waren, aldus Tobi. geknipt voor een trio. Hij belde Grr de Roos van het Orkest Zonder Naam op en schalde blij: „Ik heb precies gevonden wat jij zoekt!" ORT na het gezellige onderonsje ten huize van de familie Rix te Amster dam, annonceerde Ger-de Koos voor de KRO het „Rainbow"-trio", dat welis waar regelmatig voor de microfoon terug keerde, maar geen uitzonderlijke populariteit genoot. De grote kans voor Joop de Knegt kwam, al heeft nie mand zich dat aanvanke lijk gerealiseerd, met de Amsterdamse première van „High Noon", een uitstekende „western", met niemand minder dan Carey Cooper in de hoofdrol. Deze film deed het bij zonder goed. en niet In de laatste plaats door 'n myste rieuze melodie op de ach tergrond. gezongen door „ene" Tex-Ritter. De or kestleiders in ons land proefden een wereldsuc ces, zo t „High Noon" ook op bun repertoire niet mocht ontbreken. En Ger de Roos begon te pieke ren over de vraag, wie dat nu met het Orkest Zonder Naam moest zingen. Hij wendde zich tot Joop de Knegt en informeerde, of die er misschien voor voelde. Ge kunt u voor stellen. dat deze niet heeft geweigerd. De weekendserenade bracht daarop Joop de Knegt met „High Noon". Het succes was overweldigend. Men belde, riep en smeekte als het ware om „High Noon", en de populariteit van de LSK-korporaal nam met de mi nuut toe. En hij heeft het verdiend. Wij stelden persoonliik belang In dit werkje van Dimitri Kiomkin (tekst Ned. Washington) en luisterden zorgvuldig naar de arrangementen van de Ram- blers. de Skymasters en de Chico's. maar lieten onze keuze vallen op het Orkest Zonder Naam met Joop de Knegt. Zelfs de opname van Frankie Laine met een overweldigende bege leiding, geheel tn strijd met de inhoud van de tekst, verwezen wij zonder aar zelen naar het tweede plan. Alleen Tex Ritter hield in onze ogen gelijke tred met Joop de Knegt. Raiobow-Trio. In de Nederlandse amusementswereld is dus plotseling uit het niets een ster gerezen. Een jaar of zes geleden begon Joop te verdienen als krantenbezorger en daarna verwierf hij nog wat andere baantjes, alvorens de militaire dienst plicht verleden jaar de hand op hem legde. Nog juist daarvoor was het „Rainbow-trio" gevormd. Zijn aanleg tot zingen was een natuurlijke kwestie Men zei hem vroeger wel: .Jongen, jij moet zanger worden", maar dan schud de hij afwerend het hoofd: „Ik zan ger?" Zijn moeder hield het langst aan. maar Joop kon niet geloven in een carrière als zanger. Goed. hij oogstte meces met een Hollands liedje in een fabrieksrevue. maar dat was toch geen aanleiding om.... En zo zie Je maar weer, hoe een stuiver kan rollen. Nee. zangles heeft hij nooit gehad. Engelse les? Ja. e<A half jaar op school. Hoe ij aan zijn prima Engelse uitspraak komt? Dat !s een geheim, dat Joop graag verklapt. Gewoon naar een Engelse of Ameri kaanse film gaan en naar de dialogen luisteren! Zo heeft hij heel zijn hart kunnen leggen in „High Noon". omdat hü ook de film had gezien en wist waar het om ging. En voor de rest wordt 'sop de Knegt bijgeschaafd door Tobi Rix. die hem ontdekte en zijn leermees ter wertL Directeur Jack Philips van Decca be sloot, de stem van Joop de Knegt in „High Noon" op de plaat vast te leg gen. Maar die plaat had ook een keer zijde, en wat moest de korporaal daar voor kiezen? Het werd „A thousand violins". nog vrij onbekend, hoewel Dinah Shore er zich voor liet spannen. Het is een moeilijker melodie dan „High Noon", maar Joop draaide er zijn hand niet voor om. Ten minste, hij moest wel repeteren, maar na een dikke twee uur was ook „A thousand violins" gegroefd. Het grappige was. dat men op een gegeven moment dacht: „Zie zo. die is klaar", maar toen de plaat werd terug gedraaid bleek, dat de zanger nu en dan met de voet tegen de microfoon had geschopt. Opnieuw dan maar! De plaat is nu in de handel en gaat een beste toekomst tegemoet. De heer Phi lips zei bij het afscheid: „Ik zie jou nog wel eens meer hier verschijnen. Joop!", en dat houdt mooie beloften in. Bewakingskorps. Wat de gelukkige, aardige korporaal er zelf van vindt? „WaI, het is allemaal vanzelf komen aanwaaien!" En eenvou diger kan het toch beslist niet. „Neem nou m'n vriend John Groenhuizen", voegde hij er aan toe, „als zijn stem ge schikt was geweest voor „High Noon", nou ja, dan had ik er naast gegrepen. John? Die is in IJmuiden bij de Ma rine, ja, ook onder dienst. Ik ben bij het detachement van het Luchtmacht Bewakings Korps aan de Nieuweweg in Den Helder. Een soort M.P. bij de LSK, ja!" Of hü binnenkort met het Orkest Zonder naam nog andere nummers zal brengen? Hü weet het niet, maar het is vanzelfsprekend wel de bedoeling. Ger de Roos heeft gezegd: „Joop, als je eens een aardig nummer hoort, laat het mü dan weten". En wij hebben De Knegt voorspeld: „Joop, „Lover" is ge knipt voor jou", en het zal ons niets verwonderen, als hij het straks voor de radio brengt. Over een jaar komt hij de dienst uit, en zal hij zich geheel aan de „hit" kunnen wijden. Dan zal hij misschien ontdekken, dat Nederland geen Amerika is, en dat de mogelijkhe den hier niet onbegrensd zyn. Maar goed. hij is niet voor niets bij het be- wakingskorsps, waar men alleen kerels kan gebruiken. Hij zal er wel komen. Joop de Knegt. mwe. gesprongen huid, schrale lippen (Advertentie. Ing Med Morgenavond, op de „dag der Ver enigde Naties", belegt het Instituut voor Arbeidersontwikkeling in het kader van het winterprogramma een herdenkingsbijeenkomst in de aula van de Cffmeniusschool. Op het programma staan een herdenkingsrede door de heer A. Potjewijd en de vertoning van enige documentaire films over het werk der Verenigde Naties, o.a. „To- morrow begins to-day". Zo moest de heer Van Osch gisteren thuis, in de ruime woonkamer boven garage Schnellenberg aan de Bassin gracht, ..op salet" zitten om de visite af te wachten. Al om half negen kwamen ae eerste bloemen, weldra gevolgd door een grote boeket van „Debo". de perso neelsvereniging van Drukkerij De Boer en een bloemenmand van de directie. Later op de morgen kwam de directeur, de heer S. Koning, persoonlijk zijn ge- Vanavond erm écht uu,- begint in „Formosa" de openbare byeenkomst, waarin wethouder P. S. van der Vaart wordt gehuld*gd in verband met zijn zilveren jubileum als lid van de ge meenteraad. De sociale werkster van de Ne derlands hervormde gemeente houdt op werkdagen (behalve op Maandag) spreekuurvan 's morgens negen tot tien uur, en bovendien op Dinsdag- en Donderdagavond van zeven tot acht uur, aan het adres Tweede Vroonstraat 8, telefoon 2469. In het kader van de Interkerke lijke Gezinsweek begint om acht uur in de Nieuwe kerk aan de Weststraat een z.g. „Forum-avond", die voor een ieder toegankelijk is. I In de Tivoli-bioscoop wordt van avond de film „Schateiland" vertoond. Afwezige gerepairieerden waren aanwezig In een Texels pension, dat tot voor enige tijd door de in Den Helder woon achtige caféhouder D. E. werd geëx ploiteerd, verbleef geruime tijd een aantal gerepatrieerden uit Indonesië. De pensionhouder, die hiervoor een vergoeding kreeg van de Dienst Maat schappelijke Zorg, had de hiervoor die nende afrekenmgsstaten echter gedu rende een lang? periode, en wel van November 1950 tot April 1952, valselijk ingevuld door te knoeien met de opga ve van de dagelijkse aan- of af-wezig- heid van zijn gasten. Hij kreeg name lijk per dag en per gast f 3.25 bij aan wezigheid in het pension en f 1.65 bij afwezigheid. Het totale bedrag van het daardoor onrechtmatig genotene stond echter niet vast. Gisteren stond D. E. terecht voor de Alkmaarse politierechter wegens vals heid in geschrifte. Hij werd veroor deeld tot veertien dagen. „Sealed Cargo" of „Het gevloekte zeilschip" vertelt de belevenissen van een vissersboot, een verlaten schip met geheimzinnige lading, een lief tallige verpleegster, nazi's en door tastende dorpsbewoners. De tweede film van deze week is van een heel ander karakter. Een meisje, slachtoffer van een zedenmis drijf, kan het in haar eigen omgeving niet meer uithouden. De blikken der mensen achtervolgen haar. Een jonge dominee is haar behulp zaam bij de lange weg naar vrede en geluk. Alleen al om het probleem dient deze film voorbehouden te ble ven voor volwassenen. DE SCHILDERKUNST IN DE LOOP DER TIJDEN Vanavond zal de Texelse kunst schilder Ad Blok van der Velden lr. het Dorpshuis een lezing houden over schilderkunst. Hy zal zijn causerie verduidelijken met lichtbeelden. Aan vang acht uur. PRAATAVOND OVER DENEMARKEN Op Vrijdag 24 October houdt de ver. van oud-leerlingen van de Lag. Lanb. school een praatavond, de eerste in de nieuwe school. De directeur, de heer C. P. Laan, zal spreken over Dene marken. aan een ouds». diende, die de ontwikkeling van hang naar machinezetterij heeft meegemaak» Toen de heer Van Osch op 22 OctobS 1912 bij Drukkerij de Boer in dien* kwam, had hij al twaalf jaar in de type. grafie achter de rug. Eerst zes jaar b i Van de Garde en daarna nog zes jaa, bij Pekelharing. Het bedrijf van D» Boer is hij trouw gebleven, zelfs toen hij in de handzetterij de meest in™, wikkelde „smoutjes" moest opknapp™. Wie het Chemisch Weekblad of het Rel ceuil wel eens heeft doorgebladerd onwillekeurig met de ogen hebben ge. knipperd tegen de ingewikkelde formj. les die daarin op bijna iedere bladzijd» voorkomen. Voor de heer Van Osch werden deze typografische legpuzzlej op de duur gesneden koek! Later verhuisde de heer Van Osch naar de zetmachines. Ettelijke kilome- ters „plat zetsel" voor de Helderse Cou- rant werden in de loop der jaren .door hem klaargemaakt. Hij heeft zich doen kennen als een plichtsgetrouw werker, ffie niet als een automaat zijn kopij uit zette. maar wanneer hij ergens een fout meende te signaleren even overleg pleegde met de bedrijfsleiding. Dat ge- tuigde van belangstelling voor het on derhanden zijnde werk een belangstel- ling die één der voornaamste voorwaar den is voor een ware arbeidsvreugde. Zojuist onivangen: HET NIEUWE Mei Trubenijsboord, pracht popeline, doublé front, alle moderne kleuren Dit prachtige shirt kost slechts P. v. d MADEN SPOORS1RAAT 105 TEL. 2723 (Advertentie. Ing. Med.) 72. Jimmy Brown begreep heel goed dat hij zich in een niet al te prettig parket bevond. De ene haal die hy, vóór hy de hut was binnengedrongen! bad weggejaagd, was blijkbaar verster-' king gaan halen en aan de manier waarop zij met z'n tweeën op de loer lagen, kon hij wel opmaken, dat zij niet veel goeds in de zin hadden. Als hij de een zou proberen weg te jagen door hem een por met zijn harpoen t» ■npc i. zou e inne _.m- u.:i| j ->t de aanval overgaan Het eerste, dat J Jimmy deed was de kist van kapitein Toontje, die hij nog altijd bU zich nad met een onverwachte snelle beweging naar de linkse haai te werpen. Het beest kreeg een der punten van de lust pie- cies in zijn oog. Het maakte een razen- snelle wending en gaf de kist met zijn staart zo"n formidabele klap, dat Jimmv zich snel moest bukken, anders zou hij op zijn beurt de kist tegen zijn hoofd gekregen hebben. Toch deed Jimmy ge- zwind een uitval met zijn harpoen! Eén prik is meestal voldoende, had men hem verteld, om een haai op de vlucn te jagen. In zijn ijver had Jimmv c.. andere baat echter geen prikje gege ven, maar zo'n venijnige stoot, dat de tiïüLt Va" ZüJn. harpoen wel vijftien een timeter in het haaienüchaam veraween waardoor hij zijn wapen niet snel ge noeg kon terugtrekken en de haai die mJi 51J\een reu2ensprong maakte, er rtééd t- arp0erV'an d00r f>ing. Daa wel even beteuterd te tijken. Op hetzelfde ogenblik bemerkte hy dat de eerste haai wee- op hem af kwam.... itiiHHiiiiiiiiiiiiitiiiwifliiiiiiiiiiiitiiiiiiiRiiwitiiiiiiiniinHiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiaiflni MET luidruchtig commentaar, door spekt van vinnigheden aan het adres van de Nederlandse Spoor wegen N.V., sla ik mijn deken op en tast wild naar mijn schouder, waar een bikkelhard stuk onge dierte, herinnering aan mijn trein- reisje van vanmiddag, hink-stap- sprong-oefeningen uitvoert. Ha! Daar heb ik 'm, het loeder! Kijk-ie me nou zitten beloeren met zijn gemene oogjes. IA, kijk maar, microscopische staats- vijand!", brom ik. ,,'t Is altijd leuk ,als je weet door wie je vermoord bent, later. Ik zal je leren over mijn schouder te huppelen, klein mis punt! Voorlopig zal jy geen mens meer een vlobreed in de weg leg gen. Begrijp dat goed!" Moet je toch meemaken! Zie dat beest nou eens minachtend naar de nagel van mijn duim kijken. „JA, ondier dat je bent, onder die nagel zal ik je verpletteren. heb je mij uit mijn slaap te hou den? Kan je niet hier of daar een hond, of een kat vinden, of voor myn part een schaap, om je exer cities te bedrijven?" H-AAR opent het beest zijn mond. Jk ben van de dierenbescherming zegt hij waardig. ,Als ik me op een hond vestig, is dat beest ramp zalig, want die kan zich niet ver dedigen. Voor jou is 't geen kun» om me de huur op te zeggen. G® maar in de trein zitten, dan ben zó weg. Met zulke mensen ah7' zou ik toch maar ruzie krijgen. Tv*' sen haakjes: je bloed smaakt naar niks! Veel te weinig rode lichaam pjes. flljET staarogen van ergernis bekijk hef monster, dat rustig op wijsvinger zetelt. ,£>us je hebt l)* nop bezat aan mijn kostelijk* bloed ook!" „Och", herneemt h(? ondier, wij vlooien moeten toe ook leven? Of moet ik soms naar het theater, om daar moreel co - komen ten gronde te gaan? E'9^r'* 'lik moest jullie regering een be staanszekerheid voor ons scheppen- vrije economie is voor een niets gedaan. Jullie mensen J geen mensen. Liters bloed ver biet je in grote oorlogen, en iemand als ik één milligram maar bij je weghaal, bij je kwaad". 'EK!", zegt het ergens onder hel achterlijf van mijn late bezoeker °m wég u hij. Promvt ontwaakt zv. die onze smarten deelt, met een boze kreet. Een vlo"' Nadenken? vraag ik: „Ééntje maar?" en weer slapen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 2