Jan Musch („De
met legpenning
Vrek") begiftigd
der gemeente
LSK-korporaal Joop de Knegt dankt
veel aan Tobi Rix en „High Noon"
SPECIAL
Au Bon Marché
COJO
SHIRT
12.90
r
Meesterlijke creatie ten afscheid samen eest
van respectabele toneelcarrière
A. A. van Osch veertig jaar bij
Drukkerij de Boer
Jimmy Brown als diepzeeduiker
'ri Vennetje inkt.,.
Nog eenmaal in hei verstoorde mierennest
Muzikale verwelkoming
door drie korpsen
.Prins Hendrik" schoot
„IJstroom" te hulp
Tussen Haaks en Kuitje
Trouwe dienst m hand- en machinezetterij
STEL"i?iJ n*»:ll|k«li
Kol.-vlieger Reynierse
benoemd tot commodore
.7 KWAM ALLEMAAL VANZELF AANWAAIEN
Nog een jaar bewakingsdienst in Den Helder
genéést
l.v.A.O. viert verjaardag der
Verenigde Naties
Ingewikke'de ^smoutjes
waren gesneden koek
IN HET KORT
Texel
Pensionhouder knoeide
met vergoedingsstaten
Films van deze week
Vlo
De buitengewone typering van Har-
pagon. zowel door Molière als door
Jan Musch, plaatste gelukkig volko
men het accent op deze boeiende ka
raktertekening.
Met caricaturale scherpte werd de
vrek geanalyseerd in al zijn potsier
lijkheid en armzaligheid, zijn psycho
pathische gedrevenheid en ergerlijke
egocentriciteit, maar ook in zijn tragi
sche onmacht Met zeldzame vitaliteit
en een virtuoze speeldrift heeft Jan
Musch al deze. door Molière zo nauw
keurig gesignaleerde, elementen in het
Harpagon-type gestalte gegeven. Hij
„Zoals ik hier ontvangen ben. met die muziekkorpsen, dat vergeet ik miin
leven niet meer", aldns de half-af geschminkte Jan Musch tot het Helderse pu-
l'>' mt' zoveel toewijding en bewondering zijn afseheidsvoorstelling bad
bijgewoond. Daar stond de *<-jarige acteur, voor het oog nog half het prototype
van de vrek. dal hjj als de Harpagon-figuur uit „De Vrek" van Moliere met zo
veel jeugdige geestdrift had uitgeheeld. Er zullen, in andere plaatsen, nog enkele
opvoeringen van dit stuk volgen, maar dan kan Jan Musch definitief de sluike
pruik van zijn sympathieke grijze kop vegen. Dat betekent dan het einde van
rijn veelbetekende loopbaan als acteur, een loopbaan welke hem in de loop der
jaren verscheidene keren in Den Helder heeft gebracht. De enkele herinnering,
die Jan Musch ophaalde aan bet „verstoorde mierennest" dat Den Helder fn de
evacuatie-tijd was, bewees dat zijn bezoeken kier niet langs hem heen waren
gegaan.
De herinnering aan Den Helder zal
bij Jan Musch worden verlevendigd
door de zilveren legpenning van de ge
meente. welke hem na de voorstelling
bij monde van wethouder L. F. van Loo
werd overhandigd. De wethouder, in leef
tijd weinig verschillend van de afscheid
nemende acteur, had de gedachte op
geworpen, weer eens overeenkomstig
een oude traditie Jan Musch muzikaal
in te halen. Het Stedelijk Muziekkorps,
het Helders Fanfarecorps en Winnubst
verleenden hun medewerking bij deze
eendrachtige muzikale hulde, welke
haar hoogtepunt vond in een serenade
voor Casino, dat zich even later tot in
de verste uithoeken vulde. Onder de
aanwezigen waren ook de leden van
het ere-comité, burgemeester mr G. D.
Rehorst en de Commandant Zeemacht
Nederland, schout bij nacht C. W. Slot.
Dominerende figuur
Toen het spel niet aangekondigd
door sonore gongslagen, maar zoals heel
vroeger door klopgeluiden een aan
vang nam, werden de toeschouwers
verplaatst in de woning van Harpagon,
de schraapzuchtige figuur, die Molière
in het centrum van dit karakterstuk
heeft geplaatst. Deze rol, reeds vele
malen door Jan Musch gespeeld, was
bij uitstek geschikt voor zijn afscheids'
voorstelling. Hierin immers één domi
nerende figuur met een aantal neven
figuren, in hoofdzaak ingevoerd om de
karakteristiek van het vrektype meer
gelief te geven.
Het zou wellicht interessant zijn, na
te gaan. waar in de Hollandse versie
het werk van Molière ophoudt en dat
van de vertaler begint. Wij hebben na
melijk de indruk, dat de ongenoem
de vertaler niet altijd raad heeft ge
weten met de weergave van het esprit
en de spanning in de Franse dialogen.
Wellicht hierdoor heeft „De Vrek" op
verschillende plaatsen veel weg van de
routine-stukken, zoals bijvoorbeeld Jack
Bess aan de lopende band heeft gepro
duceerd. Vooral de scène, waarin Va-
lère en Marianne plotseling broer en
zuster blijken te zijn, en bovendien nog
kinderen van Anselmus. deed denken
aan de goedkope toevalligheden, waar
aan allerlei derderangsstukken hun po
pulariteit ontlenen.
vond In de overige leden van de to-
die voor deze tournée werd
samengesteld, een voldoende resonan
tie gevende klankbodem.
Het moet voor deze jonge acteurs
en actrices een dankbare taak zijn. op
deze wijze de „ouderdom" in hun mid
den te eren en symbolisch te getuigen
dat zij d« lijn willen doortrekken. Hun
rollen waren secundair, maar toch in
hun kleur-gevende functie belangrijk,
zoals ook het simpele intrigue-verlooD
zijn eenheid-scheppende betekenis had.
De vijf bedrijven werden voor het
zelfde décor gespeeld, waardoor van
tijdrovende changementen geen sprake
was. Ook door het uitstekende tempo
van de uitvoering bleef de aandacht
van de toeschouwer gevangen van het
stille spel in de eerste scène, via een
enkel grappig „terzijde" en de sugges
tieve monoloog van Harpagon aan het
eind van het vierde bedrijf, tot aan de
slotscène, waarin de eenzame vrek nog
éénmaal zijn hartstochtelijke ver
knochtheid aan het aardse slijk belijdt.
Het publiek, dat Jan Musch in het
eerste bedrijf met een open doekje
had ontvangen, betuigde aan het einde
van de voorstelling met een uitbundige
ovatie zijn bewondering en erkente
lijkheid voor hetgeen Jan Musch deze
avond in het bijzondere maar tevens
tijdens zijn gehele toneelloopbaan in
het algemeen, voor het culturele leven
in Nederland heeft betekend.
Moior van beurivaarder sloeg
plotseling ai
De bemanning van de Texelse beuri
vaarder ..IJstroom heeft in de nacht
van Dinsdag op Woensdag benauwde
ogenblikken doorgemaakt. Het scheep
je had om kwart over elf de haven van
Den Helder verlaten met Oudeschild
ais plaau van bestemming. Tijdens de
overtocht sloeg plotseling de motor af.
Om ongeveer een uur nam de kust
wacht noodseinen waar. en kon daar
op voer de „Prins Hendrik" uit. De
reddingboot trof de beurtvaarder aan
op de dijk van de Prins Hendrik-pol
der. waarop de „IJstroom" was ge
strand. Het gelukte de bemanning van
de ..Prins Hendrik" het scheepje uit
zijn benarde positie te bevrijden. Gis
termorgen om half zeven arriveerden
redder en geredde in de haven van
Oudeschild. De „IJstroom" had geen
schade opgelopen.
Hr. Ms. „Johan Maurits van Nas
sau", die gisteren weer in de haven
arriveerde, vertoeft momenteel cp de
Werf. waar nog de nodige voorzie
ningen worden getroffen aleer de bo
dem op Vrijdag 14 November naar de
Koreaanse wateren vertrekt.
Verder keerden in Den Helder te
rug Hr. Ms. „Evertsen" en Hr. Ms.
„Y. 862".
De Duitse kustvaarder „Ulm-
bruder 7„ heeft de reis naar Stockholm
voortgezet.
Het is morgen hoog water om
10.35 en 22.40 uur, en laag water om
5.00 en 17 05 uur. De temperatuur van
het zeewater was 8.0 graden Celsius.
h„„ van Osch zijn 68ste verjaardag te vier.»
zodft 'hiM^ds'unrde pensioengerechtigde leeftijd is gepasseerd. Maar
zodat hij reeds tang o proberen, de veertig vol te maken!" r„
heeft h.j gezegd: „Ik w.1 mieder geva P y Drukk tp
d^Boer j^GUt'eren ^reikte hifdeze mijlpaal en kon hem deswege een
wéken een 'gedwongen verlof, omdat de motor van zijn overigens sterke lichUm
kur'n éégou te krijgen. „Nol heeft het aan z'n hart zeiden de collega
iukwensen aanbieden
's-GRAVENHAGE, 22 October. Ko-
lonel-vlieger-waarnemer W. J. Reynier
se, die, zoals bekend, op 1 November
a.s. de functie van commandant lucht
verdediging zal overnemen van com
modore-vlieger-waarnemer J. v. d.
Werff. is met ingang van dezelfde da
tum benoemd tot commodore.
Commodore Reynierse werd geboren
in 1910. Hij doorliep de H.B.S.-B en
kwam daarna op het instituut van de
Koninklijke Marine te Willemsoord. 15
Augustus 1931 werd hij benoemd tot
Iuitcnant-ter-zee 3e klasse en hij diende
daarna onder meer bij de hydro-grafi-
sche dienst hier te lande. Het jaar
daarop vertrok hij naar Indonesië, waar
hij o.m. bij de onderzeedienst werd in
gedeeld. Eind 1935 kwam hij terug in
ons land en behaalde in de jaren 1937
en 1938- het marine-vliegbrevet en hel
brevet waarnemer 2e klasse.
In 1938 keerde hij terug naar de tro
pen en diende daar bij de marine lucht
vaartdienst grotendeels in de z.g. opera
tionele vliegtuiggroepen. Als groeps
commandant nam hij onder meer deel
aan de expeditie naar Nieuw Guinea in
1939. Op 2 September 1942 werd hij be
vorderd tot luitenant-ter-zee-vlieger le
klasse.
Bij het uitbreken van de oorlog met
Japan (Pearl Harbouri bevond hij zich
als commandant van groep vliegtuigen
nr. 2 in het noorden van de archipel-
De daaropvolgende drie maanden be
tekenden voor hem en zijn mannen de
meest leerzame maar tevens moeilijkste
tijd. Een record aan uithoudingsvermo
gen en prestaties valt uit deze tijd te
boeken.
In 1942 maakte hij o.a. de eerste non
stop vlucht van Australië naar Ceylon
in een Catalina vliegboot.
Gedurende de tweede helft van 1944
en in 1945 diende hij bij verschillende
R.A.F.-eenheden. In September 1945
werd hij bevorderd tot kapitein-luite-
rant-ter-zee en benoemd tot comman
dant luchtstrijdkrachten Nederland. Als
zodanig legde hij de eerste grondslagen
voor de na-oorlogse opbouw van de
luchtstrijdkrachten in Nederland.
Na de overkomst van het directoraat
luchtstrijdkrachten in Nederland In
1946. werd hij opgenomen in de staf van
de directeur L.S.K. en belast met de op
bouw van de opleidingen.
Op 1 Januari 1948 werd hij belast met
het bevel over het nieuw gevormde
commando luchtvaartopleidingen.
Op 1 November 1949 werd hem eer
vol ontslag verleend uit de zeedienst
en werd hij als luitenant-kolonel-vlie
ger-waarnemer aangesteld bij de lucht
macht Van 21 Augustus 1950 tot De
cember 1950 was hem het commando
opgedragen over de vliegbasis Leeuw
arden. Daarna was hij werkzaam bij de
staf van de Shape in Parijs.
De commodore-vlieger-waarnemer
Reynierse is oa. onderscheiden met de
bronzen leeuw, het Britse Air Force
Cross en tweemaal met het vlieger-
kruis.
JOOP DE KNEGT, de één-en-twintigjarige LSK-korporaal van „High Noon",
weet beter dan wie ook, wat uit „een lolletje" kan groeien. Hij was een
tijdje geleden met zijn vriend John Groenhuizen op visite bU Tobi Rix, die onder
meer bekend is als muzikale clown en ook als cowboy-zanger triomfen viert.
Tja, zal men zeggen: „Hoe kom je nu terecht bij Tobi Rix?!" Voor Joop de
Knegt was dat heel eenvoudig, omdat mevrouw Rix een zuster is van zyn vriend
John Groenhuizen. Op zekere dag svarrn zij met z'n vieren bij elkaar. Kr werd
wat geneuried en gezongen, en Tobi nam zijn gitaar en begeleidde. De stem
men van mevrouw Rix (sopraan). Joop de Knegt (tenor) en John Groenhuizen
(bas) waren, aldus Tobi. geknipt voor een trio. Hij belde Grr de Roos van het
Orkest Zonder Naam op en schalde blij: „Ik heb precies gevonden wat jij zoekt!"
ORT na het gezellige
onderonsje ten huize van
de familie Rix te Amster
dam, annonceerde Ger-de
Koos voor de KRO het
„Rainbow"-trio", dat welis
waar regelmatig voor de
microfoon terug keerde,
maar geen uitzonderlijke
populariteit genoot. De
grote kans voor Joop de
Knegt kwam, al heeft nie
mand zich dat aanvanke
lijk gerealiseerd, met de
Amsterdamse première
van „High Noon", een
uitstekende „western", met
niemand minder dan Carey
Cooper in de hoofdrol.
Deze film deed het bij
zonder goed. en niet In de
laatste plaats door 'n myste
rieuze melodie op de ach
tergrond. gezongen door
„ene" Tex-Ritter. De or
kestleiders in ons land
proefden een wereldsuc
ces, zo t „High Noon"
ook op bun repertoire niet
mocht ontbreken. En Ger
de Roos begon te pieke
ren over de vraag, wie
dat nu met het Orkest Zonder Naam
moest zingen. Hij wendde zich tot Joop
de Knegt en informeerde, of die er
misschien voor voelde. Ge kunt u voor
stellen. dat deze niet heeft geweigerd.
De weekendserenade bracht daarop
Joop de Knegt met „High Noon".
Het succes was overweldigend. Men
belde, riep en smeekte als het ware
om „High Noon", en de populariteit
van de LSK-korporaal nam met de mi
nuut toe. En hij heeft het verdiend. Wij
stelden persoonliik belang In dit werkje
van Dimitri Kiomkin (tekst Ned.
Washington) en luisterden zorgvuldig
naar de arrangementen van de Ram-
blers. de Skymasters en de Chico's.
maar lieten onze keuze vallen op het
Orkest Zonder Naam met Joop de
Knegt. Zelfs de opname van Frankie
Laine met een overweldigende bege
leiding, geheel tn strijd met de inhoud
van de tekst, verwezen wij zonder aar
zelen naar het tweede plan. Alleen Tex
Ritter hield in onze ogen gelijke tred
met Joop de Knegt.
Raiobow-Trio.
In de Nederlandse amusementswereld
is dus plotseling uit het niets een ster
gerezen. Een jaar of zes geleden begon
Joop te verdienen als krantenbezorger
en daarna verwierf hij nog wat andere
baantjes, alvorens de militaire dienst
plicht verleden jaar de hand op hem
legde. Nog juist daarvoor was het
„Rainbow-trio" gevormd. Zijn aanleg
tot zingen was een natuurlijke kwestie
Men zei hem vroeger wel: .Jongen, jij
moet zanger worden", maar dan schud
de hij afwerend het hoofd: „Ik zan
ger?" Zijn moeder hield het langst
aan. maar Joop kon niet geloven in een
carrière als zanger. Goed. hij oogstte
meces met een Hollands liedje in een
fabrieksrevue. maar dat was toch geen
aanleiding om....
En zo zie Je maar weer, hoe een
stuiver kan rollen. Nee. zangles heeft
hij nooit gehad. Engelse les? Ja. e<A
half jaar op school. Hoe ij aan zijn
prima Engelse uitspraak komt? Dat !s
een geheim, dat Joop graag verklapt.
Gewoon naar een Engelse of Ameri
kaanse film gaan en naar de dialogen
luisteren! Zo heeft hij heel zijn hart
kunnen leggen in „High Noon". omdat
hü ook de film had gezien en wist waar
het om ging. En voor de rest wordt
'sop de Knegt bijgeschaafd door Tobi
Rix. die hem ontdekte en zijn leermees
ter wertL
Directeur Jack Philips van Decca be
sloot, de stem van Joop de Knegt in
„High Noon" op de plaat vast te leg
gen. Maar die plaat had ook een keer
zijde, en wat moest de korporaal daar
voor kiezen? Het werd „A thousand
violins". nog vrij onbekend, hoewel
Dinah Shore er zich voor liet spannen.
Het is een moeilijker melodie dan
„High Noon", maar Joop draaide er
zijn hand niet voor om. Ten minste, hij
moest wel repeteren, maar na een dikke
twee uur was ook „A thousand violins"
gegroefd. Het grappige was. dat men
op een gegeven moment dacht: „Zie zo.
die is klaar", maar toen de plaat werd
terug gedraaid bleek, dat de zanger nu
en dan met de voet tegen de microfoon
had geschopt. Opnieuw dan maar! De
plaat is nu in de handel en gaat een
beste toekomst tegemoet. De heer Phi
lips zei bij het afscheid: „Ik zie jou
nog wel eens meer hier verschijnen.
Joop!", en dat houdt mooie beloften in.
Bewakingskorps.
Wat de gelukkige, aardige korporaal
er zelf van vindt? „WaI, het is allemaal
vanzelf komen aanwaaien!" En eenvou
diger kan het toch beslist niet. „Neem
nou m'n vriend John Groenhuizen",
voegde hij er aan toe, „als zijn stem ge
schikt was geweest voor „High Noon",
nou ja, dan had ik er naast gegrepen.
John? Die is in IJmuiden bij de Ma
rine, ja, ook onder dienst. Ik ben bij
het detachement van het Luchtmacht
Bewakings Korps aan de Nieuweweg
in Den Helder. Een soort M.P. bij de
LSK, ja!"
Of hü binnenkort met het Orkest
Zonder naam nog andere nummers zal
brengen? Hü weet het niet, maar het
is vanzelfsprekend wel de bedoeling.
Ger de Roos heeft gezegd: „Joop, als je
eens een aardig nummer hoort, laat het
mü dan weten". En wij hebben De
Knegt voorspeld: „Joop, „Lover" is ge
knipt voor jou", en het zal ons niets
verwonderen, als hij het straks voor
de radio brengt. Over een jaar komt
hij de dienst uit, en zal hij zich geheel
aan de „hit" kunnen wijden. Dan zal
hij misschien ontdekken, dat Nederland
geen Amerika is, en dat de mogelijkhe
den hier niet onbegrensd zyn. Maar
goed. hij is niet voor niets bij het be-
wakingskorsps, waar men alleen kerels
kan gebruiken. Hij zal er wel komen.
Joop de Knegt.
mwe. gesprongen huid, schrale lippen
(Advertentie. Ing Med
Morgenavond, op de „dag der Ver
enigde Naties", belegt het Instituut
voor Arbeidersontwikkeling in het
kader van het winterprogramma een
herdenkingsbijeenkomst in de aula van
de Cffmeniusschool. Op het programma
staan een herdenkingsrede door de
heer A. Potjewijd en de vertoning van
enige documentaire films over het
werk der Verenigde Naties, o.a. „To-
morrow begins to-day".
Zo moest de heer Van Osch gisteren
thuis, in de ruime woonkamer boven
garage Schnellenberg aan de Bassin
gracht, ..op salet" zitten om de visite af
te wachten. Al om half negen kwamen
ae eerste bloemen, weldra gevolgd door
een grote boeket van „Debo". de perso
neelsvereniging van Drukkerij De Boer
en een bloemenmand van de directie.
Later op de morgen kwam de directeur,
de heer S. Koning, persoonlijk zijn ge-
Vanavond erm écht uu,- begint in
„Formosa" de openbare byeenkomst,
waarin wethouder P. S. van der Vaart
wordt gehuld*gd in verband met zijn
zilveren jubileum als lid van de ge
meenteraad.
De sociale werkster van de Ne
derlands hervormde gemeente houdt
op werkdagen (behalve op Maandag)
spreekuurvan 's morgens negen tot
tien uur, en bovendien op Dinsdag- en
Donderdagavond van zeven tot acht
uur, aan het adres Tweede Vroonstraat
8, telefoon 2469.
In het kader van de Interkerke
lijke Gezinsweek begint om acht uur
in de Nieuwe kerk aan de Weststraat
een z.g. „Forum-avond", die voor een
ieder toegankelijk is.
I In de Tivoli-bioscoop wordt van
avond de film „Schateiland" vertoond.
Afwezige gerepairieerden
waren aanwezig
In een Texels pension, dat tot voor
enige tijd door de in Den Helder woon
achtige caféhouder D. E. werd geëx
ploiteerd, verbleef geruime tijd een
aantal gerepatrieerden uit Indonesië.
De pensionhouder, die hiervoor een
vergoeding kreeg van de Dienst Maat
schappelijke Zorg, had de hiervoor die
nende afrekenmgsstaten echter gedu
rende een lang? periode, en wel van
November 1950 tot April 1952, valselijk
ingevuld door te knoeien met de opga
ve van de dagelijkse aan- of af-wezig-
heid van zijn gasten. Hij kreeg name
lijk per dag en per gast f 3.25 bij aan
wezigheid in het pension en f 1.65 bij
afwezigheid. Het totale bedrag van het
daardoor onrechtmatig genotene stond
echter niet vast.
Gisteren stond D. E. terecht voor de
Alkmaarse politierechter wegens vals
heid in geschrifte. Hij werd veroor
deeld tot veertien dagen.
„Sealed Cargo" of „Het gevloekte
zeilschip" vertelt de belevenissen van
een vissersboot, een verlaten schip
met geheimzinnige lading, een lief
tallige verpleegster, nazi's en door
tastende dorpsbewoners.
De tweede film van deze week is
van een heel ander karakter. Een
meisje, slachtoffer van een zedenmis
drijf, kan het in haar eigen omgeving
niet meer uithouden. De blikken der
mensen achtervolgen haar.
Een jonge dominee is haar behulp
zaam bij de lange weg naar vrede
en geluk. Alleen al om het probleem
dient deze film voorbehouden te ble
ven voor volwassenen.
DE SCHILDERKUNST IN DE LOOP
DER TIJDEN
Vanavond zal de Texelse kunst
schilder Ad Blok van der Velden lr.
het Dorpshuis een lezing houden over
schilderkunst. Hy zal zijn causerie
verduidelijken met lichtbeelden. Aan
vang acht uur.
PRAATAVOND OVER
DENEMARKEN
Op Vrijdag 24 October houdt de ver.
van oud-leerlingen van de Lag. Lanb.
school een praatavond, de eerste in de
nieuwe school. De directeur, de heer
C. P. Laan, zal spreken over Dene
marken.
aan een ouds».
diende, die de ontwikkeling van hang
naar machinezetterij heeft meegemaak»
Toen de heer Van Osch op 22 OctobS
1912 bij Drukkerij de Boer in dien*
kwam, had hij al twaalf jaar in de type.
grafie achter de rug. Eerst zes jaar b i
Van de Garde en daarna nog zes jaa,
bij Pekelharing. Het bedrijf van D»
Boer is hij trouw gebleven, zelfs toen
hij in de handzetterij de meest in™,
wikkelde „smoutjes" moest opknapp™.
Wie het Chemisch Weekblad of het Rel
ceuil wel eens heeft doorgebladerd
onwillekeurig met de ogen hebben ge.
knipperd tegen de ingewikkelde formj.
les die daarin op bijna iedere bladzijd»
voorkomen. Voor de heer Van Osch
werden deze typografische legpuzzlej
op de duur gesneden koek!
Later verhuisde de heer Van Osch
naar de zetmachines. Ettelijke kilome-
ters „plat zetsel" voor de Helderse Cou-
rant werden in de loop der jaren .door
hem klaargemaakt. Hij heeft zich doen
kennen als een plichtsgetrouw werker,
ffie niet als een automaat zijn kopij uit
zette. maar wanneer hij ergens een fout
meende te signaleren even overleg
pleegde met de bedrijfsleiding. Dat ge-
tuigde van belangstelling voor het on
derhanden zijnde werk een belangstel-
ling die één der voornaamste voorwaar
den is voor een ware arbeidsvreugde.
Zojuist onivangen:
HET NIEUWE
Mei Trubenijsboord, pracht
popeline, doublé front, alle
moderne kleuren
Dit
prachtige shirt
kost slechts
P. v. d MADEN
SPOORS1RAAT 105
TEL. 2723
(Advertentie. Ing. Med.)
72. Jimmy Brown begreep heel goed
dat hij zich in een niet al te prettig
parket bevond. De ene haal die hy,
vóór hy de hut was binnengedrongen!
bad weggejaagd, was blijkbaar verster-'
king gaan halen en aan de manier
waarop zij met z'n tweeën op de loer
lagen, kon hij wel opmaken, dat zij
niet veel goeds in de zin hadden. Als
hij de een zou proberen weg te jagen
door hem een por met zijn harpoen t»
■npc i. zou e inne _.m- u.:i|
j ->t de aanval overgaan Het eerste, dat
J Jimmy deed was de kist van kapitein
Toontje, die hij nog altijd bU zich nad
met een onverwachte snelle beweging
naar de linkse haai te werpen. Het beest
kreeg een der punten van de lust pie-
cies in zijn oog. Het maakte een razen-
snelle wending en gaf de kist met zijn
staart zo"n formidabele klap, dat Jimmv
zich snel moest bukken, anders zou hij
op zijn beurt de kist tegen zijn hoofd
gekregen hebben. Toch deed Jimmy ge-
zwind een uitval met zijn harpoen! Eén
prik is meestal voldoende, had men
hem verteld, om een haai op de vlucn
te jagen. In zijn ijver had Jimmv c..
andere baat echter geen prikje gege
ven, maar zo'n venijnige stoot, dat de
tiïüLt Va" ZüJn. harpoen wel vijftien een
timeter in het haaienüchaam veraween
waardoor hij zijn wapen niet snel ge
noeg kon terugtrekken en de haai die
mJi 51J\een reu2ensprong maakte, er
rtééd t- arp0erV'an d00r f>ing. Daa
wel even beteuterd
te tijken. Op hetzelfde ogenblik
bemerkte hy dat de eerste haai wee-
op hem af kwam....
itiiHHiiiiiiiiiiiiitiiiwifliiiiiiiiiiiitiiiiiiiRiiwitiiiiiiiniinHiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiaiflni
MET luidruchtig commentaar, door
spekt van vinnigheden aan het
adres van de Nederlandse Spoor
wegen N.V., sla ik mijn deken op
en tast wild naar mijn schouder,
waar een bikkelhard stuk onge
dierte, herinnering aan mijn trein-
reisje van vanmiddag, hink-stap-
sprong-oefeningen uitvoert. Ha!
Daar heb ik 'm, het loeder! Kijk-ie
me nou zitten beloeren met zijn
gemene oogjes.
IA, kijk maar, microscopische staats-
vijand!", brom ik. ,,'t Is altijd leuk
,als je weet door wie je vermoord
bent, later. Ik zal je leren over mijn
schouder te huppelen, klein mis
punt! Voorlopig zal jy geen mens
meer een vlobreed in de weg leg
gen. Begrijp dat goed!" Moet je toch
meemaken! Zie dat beest nou eens
minachtend naar de nagel van
mijn duim kijken.
„JA, ondier dat je bent, onder die
nagel zal ik je verpletteren.
heb je mij uit mijn slaap te hou
den? Kan je niet hier of daar een
hond, of een kat vinden, of voor
myn part een schaap, om je exer
cities te bedrijven?"
H-AAR opent het beest zijn mond. Jk
ben van de dierenbescherming
zegt hij waardig. ,Als ik me op
een hond vestig, is dat beest ramp
zalig, want die kan zich niet ver
dedigen. Voor jou is 't geen kun»
om me de huur op te zeggen. G®
maar in de trein zitten, dan ben
zó weg. Met zulke mensen ah7'
zou ik toch maar ruzie krijgen. Tv*'
sen haakjes: je bloed smaakt naar
niks! Veel te weinig rode lichaam
pjes.
flljET staarogen van ergernis bekijk
hef monster, dat rustig op
wijsvinger zetelt. ,£>us je hebt l)*
nop bezat aan mijn kostelijk*
bloed ook!" „Och", herneemt h(?
ondier, wij vlooien moeten toe
ook leven? Of moet ik soms naar
het theater, om daar moreel co -
komen ten gronde te gaan? E'9^r'*
'lik moest jullie regering een be
staanszekerheid voor ons scheppen-
vrije economie is voor een
niets gedaan. Jullie mensen J
geen mensen. Liters bloed ver
biet je in grote oorlogen, en
iemand als ik één milligram maar
bij je weghaal, bij je kwaad".
'EK!", zegt het ergens onder hel
achterlijf van mijn late bezoeker
°m wég u hij. Promvt ontwaakt zv.
die onze smarten deelt, met een
boze kreet. Een vlo"' Nadenken?
vraag ik: „Ééntje maar?" en
weer slapen.