Ondergrondse
Parijs
actie
Robot is een ideale hulp in de
huishouding
Jules de Corte,
uit Beurzen
blinde dichter-zanger
open, Dijken dicht"
m
De griendteelt wordt met
ondergang bedreigd
Een rijke geest met diep
menselijke emoties
Ik weet niet of ik
morgen nog kan wat
ik heden doe"
Data verzending zeepost
GEVECHTEN IN KENYA
Croep-Naumann
beschuldigd
Mechanisch Manusje van alles doet in minimum
van tijd allerlei werkjes
Nut weegt op tegen de
nogal hoge prijs
Wij zullen geen koppen
meer snellen
Klacht van Egypte over
Israël bij de V N,
Manuscripten van het
Oude Testament
gevonden
STUDIEGROEP ONDERAARDS URBANISME
WH „LICHTSTAD" LATEN ONDERDUIKEN
Geen animo voor het
wintersbedrijf
TWAALF SPELERS
ONDER STROOM
Speurtocht naar een
gebakje
DONDERDAG 2 APRIL 1953
(Van onze speciale verslaggever)
,Jk heb een kamertje, dat uitziet op de tuin.
't ls ongeveer gelijk van lengte en van breedte.
Geschikter plekje zou ik werkelijk niet weten,
Om er te werken, te slapen en te eten.
En tegenover me daar woont meneer De Bruin".
Sinds tve de 28-jarige blinde K.R.0-medewerker Jules de Corte in zijn
pension in Delft ontmoet hebben, weten we dat hij in dit „rijmelarijtje", zoals
hij zelf zegt, zijn eigen kamertje voor de geest gehad heeft. Een kamertje met
een raam, dat uitzicht geeft op een niet zo erg goed onderhouden tuin. Links
een opklapbed, rechts een piano. Daar tussen, voor het raam geschoven, een
tafel. En dan verder nog op deze paar vierkante meters een type-tafeltje en
natuurlijk een kachel en wat stoelen. Er hangt een goede sfeer in dit knusse
vertrekje, waarin niet minder dan zes klokken aan de muur hangen en tikken,
en drie kanaries in kooitjes hun ijle zang laten horen.
ik mijn opleiding. Eerst had ik er niet
zoveel zin in muziek te studeren. Het
was een ongezegde waarheid, dat in de
muziek geen brood zat. Toen ik wat
ouder werd, heb ik toch maar doorge
zet. Na de oorlog hield ik het op het
instituut niet meer uit. Ik moest weg.
Toen ben ik veertien dagen in Delft
gaan logeren bij een vriend. Doordat ik
werk kreeg als pianist bij een dans
school werden het drie of vier maan
den voor ik er erg in had. Na die dans
school ging ik op bruiloften en partijen
spelen. U kent dat, een annonce met
„Inviteert voor uw bruiloften en par
tijen de pianist...."
Dat was op den duur verschrikkelijk.
CINDS zijn prille jeugd is deze radio-
medewerker blind. Maar scherper
dan vele zienden weet hij steeds in zijn
markante versjes de fijne nuances van
het leven der mensen te schetsen. Een
begenadigd kunstenaar, die het niet kan
laten te zeggen, wat hij te zeggen heeft,
maar.... er nooit zeker van is, of hij
de kunst, die hij vandaag in zich voelt
leven, morgen nog bezit. „De beste din
gen, die ik gemaakt heb", zegt hij, „voel
ik als van een ander dan mezelf'.
Wanneer we zo met Jules zitten te
praten, en vernemen, hoezeer het wer
ken voor het „Zonnepit"- en „Zonne-
bloem"-programma de ziekenuurtjes
van de KRO alsmede z'n medewer
king aan „Negen heit de klok" en nu
weer aan „Beurzen open, dijken dicht"
hem vervult, tasten zijn gevoelige vin
gers over het brailleschrift, waarin hij
al zijn versjes heeft vastgelegd. Sinds
1946, toen hij het geluk had door de
heer Van Waardenburg van de KRO.
„ontdekt" te worden, is het een heel
archief geworden. Nu en dan licht Jules
er een vers uit, loopt naar de piano,
slaat een paar toetsen aan en zingt het
voor ons. Het warme timbre, dat hij
erin weet te leggen, en dat ook de be
koring uitmaakt van zijn radio-optre
den, verraadt hoezeer hem dit werk be
roerd heeft. Het is meer dan alleen maar
routine-werk. Het is zijn gehele per
soon.
TROUWPLANNEN
f{AN DE MUUR in het kamertje
hangt een staatsdiploma Piano. Het
werd Julius de Corte in 1949 uitge
reikt te 's-Gravenhage. ,jDe Lager
Acte", zegt Jules. „Theorie M.O. heb
ik ook. Ik had nog graag ook practijk
gedaan. Maar de studie is me te kost
baar. Ik moet sparen. Trouwplannen,
weet u. M'n verloofde ligt in een sana
torium. Niet ernstig hoor, maar daar
door zijn onze plannen toch even uit
gesteld moeten worden".
„Hoe ik tot m'n werk gekomen ben?
Aan het blindeninstituut in Grave kreeg
WORDEN HET ZONNIGE
PAASDAGEN?
Voor velen die zo handig zijn ge
weest om bijtijds van die frisse
zonnige behangsels te kiezen uit
de GB-collectie 1953, worden het
niet alleen zonnige Paasdagen,
maar zonnige jaren. En dat is in
ons kille Hollandse klimaat een
zeer aangename omstandigheid.
En wist U dat deze fraaie GB-
collectie thans verrijkt is met af-
wasbare behangsels in de lagere
prijsklasse? (zie de nummers
50877 t/m 50893).
(Advertentie, Ing. Med.)
Met de volgende schepen kan zee
post worden verzonden. De data, waar
op de correspondentie uiterlijk ter
post moet zijn bezorgd, staan, tussen
haakjes, achter de naam van het schip
vermeld:
Indonesië: ms „Johan van Oldenbar-
nevelt", (7 April): Ned. Nw Guinea: ss
„Tomini" (21 April); Ned. Antillen: ms
„Sibajak" (15 April); Suriname: ss
„Cottica" (15 April)Unie van Zuid-
Afrika en Z.W. Afrika: ms „Bloem
fontein" (7 April); Canada: ss „Grote
Beer" (6 April); Zuid-Amerika: ss „An-
des" (13 April); Brazilië: ms „Gaaster-
land" (8 April); Australië, ss „Orontes"
(6 April)Nieuw Zeeland: via Engeland
(4 April).
Enkele kilometers ten Noorden van
Nairobi zijn gevechten geleverd tussen
Mau-Mauleden en regeringsstriidkrach-
ten. Volgens de eerste berichten zijn
ruim twintig leden van de Mau-Mau
gesneuveld. Onder de gesneuvelden
bevond zich de beruchte afnemer van
Mau-Mau-eden, Njonjo. Men had reeds
verschillende weken naar hem gezocht.
Hij was gekleed in vrouwenkleren.
De groep van honderd Mau-Mauman-
nen werd opgespoord door getrouwe
Kikoejoe-burgerwachten. Deze hadden
gezien hoe vrouwen met levensmidde
len het bos in gingen. De wachten
waarschuwden toen een afdeling Britse
soldaten. Het gevecht duurde twee uur.
De Britse autoriteiten in West-Duiis-
land hebben gisteren Naumann en vier
van de ex-nazi's, die zij in Januari ver
dacht van samenzwering tegen de wet
tige regering van West-Duitsland arres
teerden, aan de Duitse autoriteiten
overgeleverd. Dr Scheel, ex-nazi-stu-
dentenl°ider. werd al eerder overgele
verd. Kaufman is wegens zijn kritieke
gezondheidstoes' and vrij gelaten
Te Bonn is officieel medegedeeld, dat
de groep-Naumann zal moeten terecht
staan wegens samenzwering tegen de
veiligheid van de staat.
KRO-CONTRACT
CN toen hen ik op een goede dag naar
de KRO gestapt. Mijn bedoeling was
alleen pianomuziek. De heer Van Waar
denburg hoorde echter ook de liedjes
en zei, dat hij daar meer van wilde
hebben.
Tegenwoordig doe ik vrijwel niets an
ders meer dan aan die radio-uitzendin
gen werken. Alleen ben ik ook nog or-
JULES DE CORTE
onberekenbaar
ganist in de kerk. Maar privé-lessen,
nee dat doe ik niet meer. Ik zoek in
mijn werk aansluiting bij de Franse
amusementsmuziek. Mijn grote voor
deel is, dat ik muziek en tekst beide
zelf kan schrijven.
„Al improviserend voel ik, dat bij be
paalde melodieën bepaalde klanken pas
sen. Die gebruik ik dan als telkens te
rugkerende rijmklank in mijn versjes".
Het is al laat, wanneer we afscheid
nemen van Jules de Corte. Een dich
terlijke geest, die naar het ons voor
komt, nog heel wat in zijn vingertoppen
heeft. We zullen nog veel horen over
deze blinde dichter-zanger uit het
„Beurzen open, dijken dichf'-program-
ma, die la minute met vlot refrein
zijn relaas weet te geven van de offer
vaardigheid van Nederland voor de
rampgebieden.
IN TIJDSCHRIFTEN EN VOORLICHTINGSBLADEN leest men de laatste
tijd veel over de ROBOT, een electrische machine van de Ruton-fabrieken.
Men hoort over het instrument spreken als over een wonderapparaat. Al ont
doet men het nu van alle franje dan nog blijft er over dat de K.E.M.A. de
motor goedgekeurd heeft en de Voorlichtingsdienst van de Ver. van Huis
vrouwen het gehele apparaat geprobeerd heeft en er zeer tevreden mee is. Dat
is dus een goede waarborg, maar ondanks dat bleef er voor mij een geheimzin
nig waas hangen over de Robot. Door de prijs was ik wat kopschuw; 295.
is dan ook geen kleinigheid voor een huishoudelijk apparaat, ofschoon men de
gehele Robot niet dadelijk met haar totale uitrusting behoeft aan te schaffen.
CINDS KORT heb ik met de Robot
kennis gemaakt en ik meet beken
nen, al leest men over dit apparaat nog
zo veel, al hoort men over haar de meest
waarderende woorden, men heeft slechts
een gebrekkig beeld van al hetgeen de
Robot vermag te doen, als men haar
ziet werken. Men moet haar al haar
kunsten laten vertonen en haar lalen
waar maken, waarmede zij in de recla
me opschept: „Ik ben de ideale Hulp-
in-de-huishouding". Wat zij allemaal
kan? Stelt U zich een kleine ronde mo
tor voor, dat is haar uitgangspunt. Het
is als een snel kloppend hart dat haar
in staat stelt voor U in allerlei rollen
op te treden.
Met een lange steel en verschil
lende mondstukken is zij een STOF
ZUIGER. Het bijzondere van de zuig-
mond is dat zij draaibaar is, zodat zij
niet alleen onder alle meubels kan ko
men, maar zonder inspanning het stof
kan wegzuigen van een schilderijlijst,
een stoelleuning, een hoog gelegen
vensterbank. Zelfs boven uw hoofd kan
men er mee werken als u het plafond
eens een stofbeurt wilt geven.
Door de lange steel te verwisse
len met een kort gebogen steeltje
maakt u van deze stofzuiger een
HANDSTOFZUIGER. Met dit kleine
ding kunt u heel gemakkelijk werken
op trappen, in stoelzittingen en in
auto's. De zuigmond heeft een nieuwe
constructie van glijers en rubberstrip
pen, zodat haren en pluizen van co-
cosmatten op hoog gepoolde kleden
worden opgezogen.
tf- Maar er blijven steeds nog an
dere mogelijkheden over om u van de
Robot te vertellen. U kunt haar bij
voorbeeld vragen het linoleum of de
parketvloeren eens onder handen te
nemen. Zij is een VLOERWRIJVER,
die een economisch gebruik maakt van
de wrijfwas. De warmte, die door het
snel draaien van de wrijfschijf ont
staat, maakt de was dun en wordt als
het ware in de houtnerven verstoven.
Niet alleen als vloerwrijver, maar oök
als MEUBELWRIJVER kunt u haar
inschakelen. Om panelen van kasten,
tafels enz. te wrijven doet u er weer
de korte steel aan. Daar deze Robot
niet van half werk houdt, laat zij het
niet bij inwrijven. Een bijpassende
vilten doek wordt onder de wrijver
bevestigd en in een minimum van tijd
is uw meubelstuk glanzend opgepoetst.
Met grote ijver gaat de Robot
de insecten te lijf door als VERSTUI
VER in alle kieren en gaatjes midde
len te blazen, die het ongedierte te lijf
gaan. Weg met de motten, weg met de
larven. Huisvrouwen-vijand no. 1 kan
zich niet meer veilig voelen in een
huis waar een Robot is. U zet haai
maar even in een kast neer, zij doet
haar werk. U kunt onderwijl zelf wat
anders doen.
4A Soms heeft de Robot ock zin wat
lichter werk voor u te doen. Zij wil
u behulpzaam zijn als DROGER Met
een enkele handgreep zet men een an
der mondstuk op de motor en de Robot
levert u nu een heerlijke stroom warme
lucht om uw haar, de babywas of een
paar nylonkousen snel te drogen. Het
voordeel is dat u tegelijkertijd uw bei
de handen tot uw beschikking houdt,
want de machine staat op de grond of
op een tafel. In de „Hondsdagen" zorgt
j zij daarentegen weer voor een koude
stroom lucht.
De wonderlijkste hulp die zij
kan verlenen is als zij de rol van
„MOLEN" gaat vervullen. Een glazen
vat wordt op de motor gezet en het
malen gaat beginnen. Koffie, amande
len, noten, rijst, bonen, erwten, worden
prachtig gemalen. Zij klopt slagroom,
mayonnaise in een paar minuten. Zij
maakt appelmoes zonde dat de appels
behoeven te worden gekookt, dus ook
zonder enig verlies. De appels worden
gewassen en van steeltjes, pitten en
rot ontdaan. U hebt slechts de appels
in partjes te snijden. Nu even de motor
aan en voor u het weet is de appel
moes klaar. De Robot maalt sinaasap
pelen (de schil er af doen), citroen,
bananen enz. voor u tot heerlijke
vruchtendranken. Bij het maken van
tomaten- of bonensoepen is men ver
lost van het vervelende en tijdrovende
zeven, om nog maar niets te zeggen
van de ellende van verstopte zeven.
Een mens is geneigd na dit alles een
zucht te slaken. Nu niet van vermoeid
heid, maar van verlangen. Betere huip
kan men zich niet denken. Maar nog
steeds blijft U piekeren over die f 495.
Die is beslist niet minder geworden.
Weet U wat, U wacht een geschikt mo
ment af, misschien als U toch een nieu
we stofzuiger moet aanschaffen, of als
het verlanglijstje voor een huwelijks
cadeau mag worden aangeboden. Maar
op zo'n ogenblik moet U beslist een
ROBOT b(j U laten solliciteren. Want
hebt U een Robot tot uw dienst, me
vrouw, dan bent U verzekerd van een
goede hulp in huis. PETRA.
Belofte aan Nehroe
EEN HOOFDMAN van de Nagastam,
de te Singkaling (Birma) dicht bij
de Indische grens, een nederzetting be
woont, heeft premier Nehroe van India
beloofd, een schadeloosstelling van
bijna 12.000 gulden in goederen te be
talen voor een overval twee jaar gele
den op een Indisch dorp. waarbij zijn
stam 90 koppen snelde. Hij gaf voorts
de verzekering dat zijn onderdanen
nooit meer koppen zullen snellen.
Tweeduizend Naga's begroetten
Nehroe, toen deze in gezelschap van
zijn Birmaanse ambtgenoot, Oe Noe, te
Singaling aankwam bij een tocht door
het Birmaanse grensgebied. De hoofd
man bood de Indische gast een versier
de speer en een kleurige hoofdtooi aan.
De hoofdman van een andere stam
van koppensnellers legde de plechtige
gelofte af. nooit meer ten strijde te
zullen trekken.
De permanente Egyptische vertegen
woordiger bij de Ver. Naties heeft in
een brief aan de voorzitter van de
Veiligheidsraad een klacht tegen Israël
ingediend.
Gezegd wordt, dat een bewapend
Israëlisch vaartuig op 4 Januari een
Egyptisch schip van 56 ton heeft aan
gevallen buiten de territoriale wateren
ter hoogte van Jaffa. Het schip had
goederen voor Arabische vluchtelingen
aan boord. Het werd opgebracht naar
Jaffa, waar de bemaning gevangen
werd gezet. De Israëlische autoriteiten
hadden geweigerd het schip vrij te
geven of een onderzoek te laten in
stellen.
Naar de oudheidkundige dienst van
Jeruzalem heeft bekend gemaakt, zijn
te Khirbet Qumran, enige kilometers
ten Noordwesten van de Dode Zee en
ongeveer 40 kilometer ten Oosten van
Jeruzalem, de resten van zeventig bij
belse geschriften gevonden. De geschrif
ten zijn bijna tweeduizend jaar oud en
originele manuscripten van het Oude
Testament. Deze hebben betrekking op
19 verschillende boeken van het Oude
Testament. De andere bevatten com
mentaren en bewerkingen.
De vondst is gedaan door Bedouïnen,
die sedert de vondsten van 1947, waar
bij men o.a. het boek Jesaja in handen
kreeg, stelselmatig alle grotten in het
gebied nabij de Dode Zee afzoeken. Di
rect na het bekend worden van de
vondst hebben militairen van het Ara
bische legioen, de wacht betrokken bij
de grot, waarin de manuscripten wer
den gevonden. De Bedouïnen hebben
een gedeelte van de manuscripten, aan
de Jordaanse regering verkocht, doch
zij hebben nog ongeveer 20 pCt- ervan
in hun bezit.
Sir Alvary Gascoigne. Brits am
bassadeur te Moskou is te Londen aan
gekomen.
(Van onze Parijse correspondent)
£R BESTAAT IN PARIJS een duidelijke neiging om zoveel mogelijk onder
de grond te gaan bouwen. Men maakt bioscopen onder de grond, opslagplaat
sen, banken, die drie of vier étages ondei de straat hebben, warenhuizen, waar
men zijn inkopen benedenvloers doet. Het aantal tunnels, dat men na de oor-
log gegraven heeft om het doorgaande verkeer onder de drukste kruispunten
door te leiden, is legio. De grote, brede boulevard die om heel Parijs loopt,
voert u ieder ogenblik onder de grond. Het stadsverkeer davert boven uw
hoofd, maar u heeft daar in de uitstekend verlichte eenrichtingsverkeerstunnel»
geen last van. Het gevolg is, dat er onder Parijs een hele nieuwe stad aan het
ontstaan is. Men vindt er reeds de tweehonderd kilometers lange tunnels van
de metro, waar iedere Parijzenaar gemiddeld een uur per dag doorbrengt, het
bijzonder ingenieuze net van de rioleringen, en verder de onderaardse gangen,
de zogenaamde carrières, die men in vroeger eeuwen heeft gegraven. De be
doeling is de aanleg van deze onderaardse stad voort te zetten. In Parijs zelf is
er bovengronds practisch geen plaats meer. Het verkeer is zo hopeloos druk
geworden, dat men op de spitsuren te voet vlugger vooruitkomt dan in een
auto. De enige radicale oplossing die er is, zeggen de specialisten, is de ruimte
onder de grond te gaan exploiteren.
Fantastisch plan was in
studie genomen
QM NA TE GAAN welke mogelijk-
heden er bestaan om een belang
rijk gedeelte van het Parijse leven te
verplaatsen naar ondergrondse regio
nen, is opgericht de GECUS, hetgeen
vertaald betekent Studiegroep voor
het Ondergrondse Urbanisme.
Deze technici hebben een fantas
tisch plan ontworpen en wanneer men
de stichter van deze groep: Edouard
Utudjlan, wil geloven, dan zal aan het
einde van deze eeuw heel het verkeer
en een zeer groot aantal gebouwen,
zoals ministerie, politiebureaux, ge
vangenissen, banken, postkantoren
enz. zich onder de grond hebben ver
plaatst. Op de plaats van de oude ge
bouwen en de lelijke vervallen wijken
zal men parken kunnen aanleggen,
die het leven van de Parijzenaars wat
frisser kunnen maken.
De grote vraag is natuurlijk of de
Parijse bodem zich voor deze plannen
zal lenen. Tot vijftien meters onder de
grond is er al geen plaats meer. Daar
wemelt het van leidingen, kabels,
rioleringen, gangen. De metro's gaan
nog veel dieper. Het station Abbesses
ligt liefst tachtig meter onder de
straat. De geschiktste diepte voor de
onderaardse wegen blijkt echter te
zijn op dertig meter. Daar bestaat de
bodem uit zand en kalk, waar men
uitstekend in kan werken. Op deze
diepte zullen, volgens de GECUS de
toekomstige generaties een belangrijk
gedeelte 'van hun leven gaan slijten.
(Van onze speciale verslaggever)
CR ZIJN VELE voor ons schijnbaar
onbelangrijke zaken, waaraan we
slepende, dromende of naar gelieven
suffende voorbij plegen te gaan. Eén
van die dingen is tot nog toe geweest
de griendcultuur. de kwestie dus of er
voldoende wilgenhak- of snijhout
griendhout voorhanden is voor dijk-
aanleg en -onderhoud. We vonden het
eigenlijk zo'n onbelangrijke aangele
genheid. waarop zo van harte ja ge
antwoord zou kunnen worden, dat we
er ons maar niet mee bezig gehouden
hebben.
Maar nu hebben we plotseling ge
sproken met ir W. J. D. Tuinzing uit
Utrecht, die Rijkslandbouwconsulent
is speciaal belast met de zorg voor ons
griendhout. Hij heeft het ons duidelijk
voor ogen gesteld, dat we te lichtvaar
dig over deze cultuur gedacht hebben.
Wij en met ons vele anderen. De jong
ste watersnoodramp had ons de schel
len van de ogen kunnen nemen, zoals
ret dat velen heeft gedaan, die iets met
de waterstaats-aangelegenheden te
maken hebben. Wat is namelijk door
dit rampgebeuren gebleken? Niets
minder dan dat we een beetje zuinig
moeten zijn met de weinige gebieden
in ons land, die griendhout leveren. En
verder cjat het in deze dagen helemaal
niet zo vanzelfsprekend is, det de
voor de zinkstukken benodigde tak-
Om het zwaardere hout ts het te doen.
kenbossen geleverd worden, eenvoudig
omdat de animo om in deze branche
zijn brood te verdienen door de vaak
harde omstandigheden, v/aaronder ge
werkt moet worden niet zo verschrik
kelijk groot is.
Wat betreft de voorraden, het ramp-
gebeuren heeft het nodig gemaakt
naast het wilgenhakhout ook elzen-
en eikenhakhout te gaan gebruiken.
Nederland beschikt maar over de be
scheiden oppervlakte van ruim vijf
duizend ha. grienden. Ongeveer !4 pro
cent van de totale oppervlakte cultuur
grond en bos. Men vindt ze voorname
lijk in de Biesbos en Vijfherenlanden,
en dan verder nog wat in Noord-
Brabant en langs de IJssel.
De grienden zijn de harde leerschool
voor de rüswerkers en steenzetters b(j
de dijkaanleg. Zij oogsten het vier
jarige hakhout en eenjarige snijhout
tussen December en April, de winter
maanden dus, in welke periode de
mensen in primitieve hutten leven op
de grienden en veelal slechts Zondags
thuis zijn. Integenstelling met andere
takken van bodemcultuur, is de griend-
cultuur niet gemechaniseerd geworden.
Dat is zelfs onmogelijk. Men begrijpt
dat dit geleid heeft tot een wanver
houding tussen lonen en prijzen.
Het handwerk in deze branche kan
niet betaald worden, zoals het betaald
zou dienen te worden, eenvoudig, om
dat in geld uitgedrukt de economische
waarde van wat geoogst wordt niet zo
verschrikkelijk hoog geschat wordt en
sommige sortimenten griendhout zelfs
door veranderde maatschappelijke om
standigheden onverkoopbaar zijn ge
worden. Wat dit laatste betreft herin
neren we eraan, dat het gebruik van
het zwaardere hakhout als ongeschilde
wilgenhoepel voor haring- en pakva-
ten nauwelijks meer voorkomt. „Dit
alles bij elkaar genomen", zo stelde
ir Tuinzing, Rijkslandbouwconsulent te
Utrecht, in een gesprek, dat wij met
hem hadden, .maakt dringend over
heidsingrijpen noodzakelijk. Voordat
de griendcultuur geheel verloren is
moet ingegrepen worden. Want niet
alleen voor het oogsten zijn er onvol
doende krachten beschikbaar, ook voor
het onderhoud van de griendbossen.
Wanneer men dit enige tijd op zijn be
loon zou laten, zal het millioenen gul
dens kosten om weer orde te schep
pen in de ontstane chaos. Minister
Mansholt is van deze noodtoestand op
de hoogte en heeft dan ook een com
missie ingesteld, die dit vraagstuk
kreeg te bestuderen. (Ir Tuinzing
kreeg het voorzitterschap van deze
commissie). Deze commissie is gereed
met haar werk. Zij meent de oplossing
aldus te zien. dat werkloze landarbei
ders ingezet zullen worden om deze
onmisbare griendcultuur in stand te
houden. Dit kan. omdat hier in de
winter moet worden geoogst. Met an-1
dere woorden in de tijd dat de men
sen geen werk meer kunnen vinden bij
de boeren", aldus besloot ir Tuinzing
dit gesprek.
n.AAR STAAT tegenover, dat hel
leven boven de grond veel gezon
der zal worden. De woonhuizen blij
ven natuurlijk bovengronds, maar 6»
lucht zal niet meer bedorven worden
door de benzinedamp van honderddui
zenden auto's en van duizenden fa
brieksschoorstenen. Op de vrijgekomen
plekken wil men in de eerste plaats
bomen gaan planten. De wandelaars
zullen niet meer door de automobilis
ten opgejaagd worden. Men stelt zich
voor ook het gehele treinverkeer, sta
tions inbegrepen, onder de grond te
brengen, evenals d„ reusachtige Hal
len van Parijs, de kazernes en de ge
hele gemeentelijke administratie.
Wat dit alles moet kosten is nog
niet te becijferen. Onnoemelijk veel.
Maar ook het scheppen van nieuwa
werkmogelrjkheden is in onze mo
derne maatschappij van groot belang.
En gaat u eens even na welk een
hoeveelheid werk er hierdoor zal ont
staan. Alleen de voorstudies al. De
geologen en de speleogen zullen eerst
de bodem uiterst nauwkeurig moeten
gaan bestuderen. Dan moeten er hele
nieuwe bouwmethoden worden ge
vonden. De luchtverversing en de
verlichting zullen bestudeerd moeten
worden, terwijl andere geleerden jaren
nodig zullen hebben om uit te vinden,
hoe men de atmosfeer onderaards zo
kan maken, dat het leven voor ons
mensen er dragelijk wordt.
JTEN VAN DE eerste dingen, die ge
daan zullen moeten worden, is het
onteigenen van de bodem. Op het
ogenblik is de bezitter van een be
paald terrein ook eigenaar van de
grond daaronder. Daar moet een einde
aan gemaakt worden. Dan zal men
beginnen met het graven van vijf
hoofdwegen dwars onder heel Parjjs
dow. Deze onderaardse- snelwegen
wil men met liften verbinden met de
De bestudering van dit plan is reeds
in een vergevorderd stadium. Men
weet alleen nog niet hoe men de uit
voering er van moet betalen. De kos
ten bedragen twintig millioen guldens
per kilometer. Aangezien deze eerste
onderaardse hoofdwegen ongeveer vijf
tien kilometers lang zullen zijn, komt
dat neer op driehonderd millioen gul
dens per weg. De aanleg van de zeven
geprojecteerde wegen zou de helft
van het gehele jaarbudget van Frank,
rijk opslokken.
Toch zal men hier zeker toe komen.
Vjjf en zeventig jaar geleden geloof
de niemand in Parijs, dat men de
tram onder de grond zou kunnen laten
lopen. Thans vervoert deze electrische
mol per jaar net zoveel mensen als er
op geheel onze aarde wonen. Men
mag dan ook wel aannemen, dat de
volgende generatie het heel normaal
zal vinden, dat het grootste gedeelte
van het verkeer zich onder de grond
voortbeweegt
Maar de rest van de plannen van de
GECUS zal nog wel even op zich
moeten laten wachten. Voorlopig zal
het er bij blijven, dat de nieuwe hui
zen gedeeltelijk onder de grond en
gedeeltelijk er boven gebouwd zullen
worden.
Toen leden van de basketbalploeg
van het Howard College (Big Spring
Texas) Dinsdagavond bezig waren met
het overeind zetten van een ijzeren
paal. kwam deze in aanraking met de
draden van een leiding waarop een
spanning stond van 7500 volt. Twee
spelers werden op slag gedood, tien
anderen moesten met zware brandwon
den in een ziekenhuis worden opge
nomen.
„Hebben jullie nog gebakjes in
huis?" vroeg Zondagmiddag een
stem door de telefoon aan een
familie in Abbekerk, die een
bruid en bruidegom op visite had
den. „Ja", klonk het nogal ver
baasde antwoord aan de andere
kant van de lijn. „Mooi, mag ik
er dan eentje?". En omdat de
snoeper zich bewust was dat op
deze ongewone en hoogst indis
crete vraag een verklaring nood
zakelijk was, legde hij de situatie
uit. Enkele uren later moest hij
namelijk in een toneelstuk mee
spelen en daarbij een gebakje
eten. Vergeten was echter de
lekkernij tijdig te bestellen en op
dat moment kon de bakker hem
niet meer helpen. Een jarige in
het dorp, die eerst al was opge
beld (hoe kwam ie aan de adres
senvierde dit feest wel,
maar zónder gebakjes. Naarstig
ging de toneelman op zoek naar
eventueel andere feestelijke par
tijtjes in het dorp en bemachtig
de het redding brengende adres.
Want hij had succes, er zou een
taartje voor hem worden be
waard
Gèèn Aprilmop)
