De vrouwen blozen niet meer
en fris kleurenpalet
Strijd om het bestaan maakt
de mens minder fijngevoelig
Cditfer
KRALEN WEER IN HET MODEBEELD
SCHOOLREIS NAAR MARS
J
PUZZLERUBRIEK
Reeds een zeer belangrijk sieraad bij
de primitieve volken
De kindersterfte in
Frankrijk gedaald
Darwin was met
zijn eigen theorie
niet tevreden
9 van de 10 vrouwen
zeggen Ja"
Nog steeds linten
in Parijs
Interessante expositie
in Amsterdam
ZATERDAG 25 APRIL 1958
(Van een correspondent te Londen)
EEN bekend Londena physloloog, die
de warmtetoeruune van de gezichts
huid bU sterk blozende mensen
wilde onderzoeken, ging op zoek naar
dames, die meenden, dat ze zo nu en
dan nog onderhevig waren aan deze
onwillekeurige verandering van huids
kleur tengevolge van vrouweHjke fijn
gevoeligheid. Vele personen van het
vrouweiyke geslacht gaven zich op,
maar geen enkele onder haar was op
decente wijze tot blozen te brengen.
Het is overigens al sinds lang opgeval
len, dat van de bruidjes, die voor het
trouwaltaar treden, er nauwleijks maar
één is, die het veelbezongen rozerode
waas op de wangen vertoont. Als het
Spaanse spreekwoord, dat men niemand
moet vertrouwen, die niet meer kan
blozen, algemene geldigheid bezat, dan
zou het er met onze dameswereld niet
al te goed voorstaan. Maar zo erg is
het gelukkig niet.
SINDS de Engelsman Burgess 120
jaar geleden een geestig boek heeft
geschreven over het blozen, is dit
phenomeen herhaaldelijk wetenschap
pelijk onderzocht. Darwin heeft bij
voorbeeld getracht uit te vinden of het
blozen een algemeen menselijke eigen
schap was en kwam tot de conclusie,
dat zelfs negers met hun zwarte huids
kleur blozen. De bijzondere donkere
Bantoenegers werden nog zwarter dan
de anderen, de iets lichter Soedanne-
gers vertoonden een zwartrode, naar
het bruinachtige overgaande kleur. De
onder de invloed van een hogere cul
tuur staande Indo-Germanen (Germa
nen. Romanen en Slaven) en Semieten
(Joden en Arabieren) nelgen het
meest tot blozen, of hun gezichtshuid
nu blank is dan wel gebruind. Ook al
is het blozen, dat berust op een ver
wijding van de huidadertjes en sterkere
bloedstroom naar het gezicht, bij men
sen met blanke tint tengevolge van de
grotere doorzichtigheid van de huid
bijzonder duidelijk zichtbaar, toch
hangt de grotere neiging tot rood wor
den onmiskenbaar samen met de hogere
ontwikkeling van de geest en net ge
voelsleven. Kinderen blozen pas als ze
twee a drie jaar oud zijn, mensen met
een zwakke geest zeer zelden of hele
maal niet. Bij bepaalde Indianenstam
men in Brazilië heeft men kunnen con
stateren, dat ze deze kleurverandering
vaker vertoonden, naarmate ze door
langdurig samenleven met Europese
missionarissen een hogier graad van
cultuur en beschaving bereikt hadden.
als ze vraagt of ze wel
MAÏZENA DURYEA ge
bruiken. Maar er zpn er
onder, die zich vergissen.
Die vroegen wel - en welbe
wust - MAÏZENA D URYEA,
maar zij waren te goedge
lovig en letten niet op de
naam DURYEA, die beslist
op 't pak moet staan. Jawel -
uit de resultaten bleek t gauw
genoeg. Wat 'n verschil
Niet zó maar is MAÏZENA
DURYEA wereldvermaard
geworden als het ideale bind
middel voor groenten, soepen
en sausen. Vrddg dus niet
alleen MAÏZENA DURYBA,
maar let op dat U ook
DURYEA krijgt.
(AaVerientie mg Aled.)
P GROND van deze feiten en om
dat het rood worden van de huid
zich bij ons gewoonlijk beperkt
tot hoofd, hais en het bovenste deel van
de borst, kwam Darwin tot de con
clusie, dat het juist die lichaamsdelen
zijn, die niet door de kleding bedekt
en dus het meest aan critische blikken
blootgesteld zijn, die tengevolge van
verlegenheid, schaamtegevoel of ook
bij opkomend schuldbewustzijn onwil
lekeurig van kleur veranderen. Hij
schreef de kleurverandering van deze
lichaamsdelen toe aan verhoogde „zelf
beschouwing". Darwin gaat daarbij uit
van het physlologische feit, dat bij
zondere aandacht, op een of ander deel
van het lichaam gericht, storend werkt
op de normale samentrekking van de
in de huid uitlopende fijne bloedvaat
jes. Deze worden dientengevolge ver
wijd en nemen meer bloed in zich op
dan gewoonlijk. Dit is de onmiddellijke
oorzaak van het rood worden van de
huid. Maar Darwin zelf beschouwde
deze theorie niet geheel als bevredi
gend, omdat hij nog niet kon verkla
ren, waarom ook niet de handen van
kleur veranderen, wat echter slechts
bij een bijzonder sterk blozen over het
gehele lichaam het geval is. Ook bij na
tuurvolkeren, die bijna geen kleren
dragen, reikt de verandering van de
huidskleur bij gewoon blozen slechts
van hoofd tot- bovenste deel van de
borst.
Andere onderzoekers hebben gevon
den, dat het blozen toch wel van dat
gedeelte van de hersens uitgaat, dat
als orgaan van de psychische, door
geestelijke opwinding veroorzaakte,
werkzaamheden wordt beschouwd. De
hersenzenuwen, die hiervan uitgaan en
die de bloedsomloop reguleren, ver
oorzaken een verwijding van de fijne
bloedvaatjes in de huid, en wel zoda
nig, dat deze verwijding zich slechts
bij bijzonder sterke opwinding en bij
heftige woede uitstrekt tot de verder
van het hoofd gelegen lichaamsdelen,
maar bij het gewone blozen als minder
sterk effect slechts tot de schouders of
het bovenste deel van de borst.
IN het algemeen blozen jonge mensen
eerder dan oudere en vrouwen eer
der dan mannen. Vroeger dacht men,
dat de bedeesde blos van de vrouw
een aangeleerd vrouwelijk sieraad was,
dat haar charme moest verhogen. Maar
dit is evenmin waar als de theorie, dat
rood worden van de bijna doorzichtige
blanke huid een beschermingsmiddel
zou zijn, om bij opkomend schaamte
gevoel het binnenste van de mens zo
veel mogelijk te onttrekken aan vreem
de critische blikken.
Het blozen, dat soms tot in het zie
kelijke kan ontaarden, berust inder
daad op een dieper dan gewoonlijk
gaande „zelfbeschouwing". Deze wordt
echter, afgezien van hevige woede, ver
oorzaakt door een heftig schaamtege
voel of zelfs door het gevoel van on
verdiende lof. Daarom blozen ener
gieke, tegen het ruwe leven geharde
mannen minder dan de vrouwen en
deze hebben zich, sinds ze zelf midden
in de strijd om het bestaan geworpen
zijn, het blozen van hun moedres, dat
de dichters eens bezongen, moeten af
wennen.
Puzzle 290. Een lettergreep-puzzle.
(Opl.). De 22 woorden, die voldeden
aan de omschrijvingen waren:
1. Schelde; 2. Akelei; 3. Actueel; 4.
Bezigheid: 5. Blijkbaar; 6. Kanonnade;
7. Landsdrukkerij; 8. Luierstoel; 9.
Vierschaar; 10. Ketelhuls; 11. Staniol;
12. Halswervel; 13. Orleans; 14. Even
eens; 15. Kantonnler; 16. Arbeider-, 17.
Isobaren; 18. Pekdraad; 19. Vastigheid;
20. Ovenbeest; 21. Carboniet; 22. Kaste.
Heeft men deze woorden onder
elkaar staan, dan vormen de derde en
zesde verticale rij de zin: Het zijn niet
allen boksers die handschoenen dragen.
Na loting onder de inzenders van
een correcte oplossing is de Wekelijkse
prijs van ƒ5,ditmaal ten deel geval
len aan: de heer lr W. Singer, Stra-
tingsplantsoen 42 rood te Velsen-Noord.
Gefeliciteerd! Deze prijs zal worden
toegezonden.
En nu onze nieuwe opgave. Puzzle
291. De twee vergeten cijfers. (Onze
vierde April-opgave)
Dr G. Heugen had een mooi getal
van negen cijfers in zijn hoofd.
Thuisgekomen wilde hij het getal vlug
even opschrijven. Maar zie, hij was
twee cijfers vergeten. Hij wist alleen
deze cijfers nog: 97x882x0 2. Maar
de twee cijfers, die op de plaats van de
kruisjes moesten staan, was hij verge
ten. Gelukkig wist hij nog, dat het vol
ledige getal precies deelbaar was door
3 7 2 6 9. En hij wist ook, dat de twee
ontbrekende cijfers niet gelijk waren.
Na enig rekenen had hij toen spoedig
de twee ontbrekende cijfers gevonden.
Gevraagd wordt nu het getal van
negen cijfers.
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donderdag 30 April aan de Redac
tie van dit blad. (Onder de inzenders
van een correcte oplossing wordt weer
een prijs van ƒ5,verloot).
(Advertentie, Ing. Med.)
flOK nu zijn linten weer „en vogue"
in Parijs. Zowel de kledingontwer
pers als degenen, die zich speciaal met
de sier van het hoofd bezig houden
(hoeden en harengebruiken het. De
kleuren zijn helder en licht, terwijl de
breedte varieert al naar gelang de toe
passing. Smal lint wordt o.a. verwerkt
als garnering op kleine hoedjes, cloches
zonder rand, op baretten, toques en
capelines; van de bredere uitvoering
zijn soms hele hoeden gemaakt, of men
versiert er grote capelines van naturel-
kleurig stro mee. Tamelijk breed lint
hebben ook enige vooraanstaande Pa-
rijse kappers verwerkt in haardrachten
voor jonge meisjes, een gebied, waar tot
nu toe weinig aandacht aan geschonken
is. Zowel voor meisjes van een jaar of
twaalf als voor haar jongere zusjes
zien wij in de 21 verschillende haar
drachten, welke zij als eenvoudig en
welverzorgd aanbevelen, vooral veel
fluweel lint in zwart en rood, en ook
taftlint in allerlei variaties. Als illustra
tie van een manier, waarop de beroemr
de Christian Dior voor zijn Boutique
collectie (eenvoudige modellen tegen
„lage" prijzen) een grijs wollen blouse
met gestreept blauw lint garneerde,
teelden wij bovenstaande foto af.
(Van onze medewerkster
HET is ongetwijfeld niet toevallig,
dat de primitieve kralenkunst
juist in deze tijd het onderwerp is ge
worden van een tentoonstelling. Na
lange jaren volledig in discrediet te
zijn geweest, kwam het kralensieraad
de laatste twee, drie jaar in steeds toe
nemende mate in het modebeeld naar
voren. En waar kunnen wij „cultuur"-
mensen beter terecht voor inspiratie
dan bij de primitieve volken, bij wie
sieraad en kunstvoorwerp nog niet aan
de lopende band uit winstbejag werd
en hier en daar nog wordt samen
gesteld, doch uitsluitend voor eigen
genoegen, ter meerdere glorie van de
maker of diens familieleden. Hier vin
den vreugde in mooie kleurencombi
naties en kunstzinnige vaardigheid hun
beloning in de achting van de naburen,
zolang de smaak niet door Westerse
massarommel is te loor gegaan.
Wij zouden dan ook onze appreciatie
voor de voorwerpen, die op de ten
toonstelling Kralen - Pitten - Schelpen
in het Tropenmuseum te Amsterdam
te zien zijn, willen verdelen over twee
tamelijk scherp te scheiden groepen. De
ene groep omvat dan alles wat met ori
ginele materialen is gemaakt, de an
dere producten met behulp van Euro
pese confectiekralen en -knoopjes ver
vaardigd.
Zonder enige afbreuk te doen aan de
tweede soort, gaat onze belangstelling
en bewondering toch in de eerste plaats
uit naar de eerste groep. Hier toch
hebben originaliteit, vindingrijkheid
en vaardigheid hun hoogtepunt be
reikt.
Wanneer wij zien, dat reeds een zes
duizend jaar geleden in Egpyte kralen
werden gedragen, dat in Mesopothamië
deze siermiddelen uit een niet veel late
re periode gevonden werden en dat in
onze streken in het vroege stenen tijd
perk eveneens kralen voorkwamen, dan
is het niet verwonderlijk, dat de kra-
lencultuur bij vele volken in de loop
der tijden een hoge vlucht genomen
heeft. Hoe gewild zii waren en alge
meen aanvaard als ruilmiddel blijkt
wel uit het feit, dat kralen uit het
Middellandse Zeegebied afkomstig,
over de gehele oude wereld verspreid
worden teruggevonden. Zo zijn de Agri-
glaskralen van Egyptische of Phoenici-
sche oorsprong, in tegenstelling tot de
meeste andere soorten voorzien van ge
kleurde stippen, strepen en spiralen,
zowel op Borneo als in Afrika uiterst
waardevol. Zelfs in Surinaamse ket
tingen vinden wii er enkele van terug,
welke dus met slaven uit Afrika moe
ten zijn gekomen. De kauri-schelpen
zeer geliefd als kralenmateriaal. worden
zowel voor sieraad ais voor geld ge
bruikt. Hetzelfde geldt voor de ronde
plaatjes, door Bosjesmannen uit struis
vogeleieren geslepen.
Ieder materiaal heeft men tot kralen
verwerkt. Schelpen, stenen, tanden van
dieren en mensen, noten, pitten, plant
stengels, beenderen, keverschilden,
zelfs gehele kevers, vederschachten,
barnsteen .parels, ijzer, goud, zilver
koper, koraal, alles wat aantrekkelijk
was door kleur of vorm. WH behoeven
maar te zien wat de bewoners van
kleine eilandjes in de Stille Oceaan
hebben weten te maken van minieme
hoorntjes of van prachtig glangende
keverpootjes, om te erkennen, dat
West-Europa hiervan nog wel iets te
leren heeft.
De andere groep van kraalproducten,
dus die, gemaakt van Europese glas
kraaltjes. is naast de prachtige kleuren
combinaties en kunstige verwerking zo
bijzonder interessant, omdat hier door
volken en volkjes over de gehele aar
de verspreid hetzelfde materiaal werd
verwerkt. De distributie werd verzorgd
door de ijverige kooplieden, die voor
de kleurige kralen specerijen enz. koch
ten. Reeds lang voor de grote ontdek
kingsreizen werden kralen als retour
vrachten medegenomen langs de „zij-
deweg" naar Indië en China Hoe groot
deze kralenexport wel geweest is en
misschien nog is, blijkt wel uit het feit,
dat overal ter wereld de gekleurde gla
zen Europese kraaltjes het materiaal
vormden van de inheemse kunstenaars.
En overal is dit materiaal weer op
verschillende manier verwerkt aan
kleding, sieraad, masker, pijp of pijl
koker. Steeds verschillende motieven,
vlakverdelingen en technieken. De pels
van de Siberische Jakuten kreeg er
kleur door, de helm van Zanzibar werd
er indrukwekkender mee gemaakt De
hoed uit Kamerun en de capuchon van
de Prairie-Indiaan ontleenden beide
hun schoonheid aan de kraaltjes uit
Detail van een kralennet waarmede
de Egyptische mummies werden
bedekt 600 jaar voor Chr.).
(Advertentie,
Med.»
J__j ET IS TOCH WEL LASTIG om
zo'n vóóroorlogse instelling te
hebben. Daar kan een mens echt door
belemmerd worden als hij met zijn
tijd wil meegaan, en zij schijnen voor
het kwijtraken van zoiets nog steeds
geen tabletjes uitgevonden te hebben.
Tot zo lang helpt niet anders dan slik
ken en nog eens slikken, en de nare
smaak flink wegspoelen. Het went wel,
maar het kranten lezen blijft een
schokkende bezigheid.
Dat is natuurlijk kinderachtig. Ge
woon zo'n aardig, hups bericht, wat
steekt daar nu in? Echt leuk zo van:
weer eens wat nieuws, moet u horen
hoe gezellig. Een stel U.L.O.-jongvolk
van beiderlei kunne is deze week een
schoolreisje gaan maken. Op staatskos
ten. Steekt niets in, nietwaar? Heb ik
vroeger geen schoolreisjes gemaakt?
Hebt uNou dan. Én die staats
kosten vooruit maar. Kom je over
de hond, dan kom je over de staart.
Laten we de centen maar vrolijk op
maken, straks krijgen we toch een
krach in Wallstreet met al die angst
aanjagende vredesgeruchten. Vrede
hoe verzinnen die Russen het?
Goed: die jongelui zijn op stap ge
togen. Nee, niet naar de Zuiderzee
werken of de Flora. Hoe komt u erbij;
wat is d-aér nou aan? Naar de ka-zer-
ne: is dat even een tractatie? Was u
nooit op gekomen
Ik óók niet, eerlijk gezegd. Ik begon
van de weeromstuit, volkomen te on
pas, bij die aardige stunt te neuriën.
Hoe was 't ook weer? Nee, dat kun je
niet in een krant zetten. Maar zweefde
er vroeger niet een zoete melodie op de
lippen der dienstplichtigen, waarvan
de bijbehorende tekst vermeldde dat
een individu hetwelk zijn vader om het
leven had gebracht en zijn moeder ver
gif ingegeven, nog altijd voor de kazer
ne te hoog stond?
Dat is dus blijkbaar verllden tijd: je
kunt er nu zelfs bakvissen met een ge
rust hart los laten rondlopen.
En nu niet om het een of ander,
maar leuk dat ze dat inpikken! Laat
die militairen maar lopen tegenwoor
dig. Een organisatie om je pet voor af
ik bedoel: om halt en front voor te
maken.
Toen het hele koppel afgeladen was
op het kazerneterrein, zo echt idyllisch
gelegen temidden der Velu«*se bossen,
waarvan wij bést wat kunnen missen,
wij hebben tóch recreatie-gebied plen-
ty
Toen, zegt mijn krantenbericht han
denwrijvend, de jongelui arriveerden
werden zij in de cantine welkom ge
heten door de commandant, onder het
^auvoureren van 'n kop koffie. Of er
ook gebakjes bij geserveerd werden,
onthult mijn zegsman niet, maar zon
der die is het even goed al een hele
vooruitgang. Ik herinner mij tenminste
sterke verhalen van oud-gedienden,
van die ijzervreters lichting '30 en zo
hoe zij als recruut. ontvangen wer
den met een toespraak van hün com
mandant, zónder koffie maar met een
flinke voorraad gepeperde uitdrukkin
gen: de zogezegde kazernetaal. Die ia
nu blijkbaar óók afgeschaft.
A, dat moet wel: ik kan me toch niet
voorstellen dat zo'n mijnheer met
een paar sterren, jonge dochters van
zeventien lentes toespreekt in de trant
die ons zo vertrouwd is uit „From here
to eternity" en „The naked and the
dead", om van mildere lectuur als „Het
meisje met de blauwe hoed" zelfs te
zwijgen. Trouwens, die Marnix Gijsen
mag bij een herdruk van zijn „Klaag
lied om Agnes" het hele boek wel eens
grondig omwerken. Wat die van de ge
wone omgangstaal in de kazerne ver
telt hopeloos achter de feiten aan. Ik
zal hem die krant eens sturen.
Maar het is nog niet uit, hoor. Een
charmante toespraak, een jeugdleider
uit Lunteren kon er een puntje aan zui
gen, en toen Het ganse land is voor
uw aangezicht, jullie kijken maar en
vragen maar en je mag overal aanko
men. Niet met handgranaten gaan voet
ballen, die zijn meer om mee te gooien,
wat overigens ook heel leuk is, maar
dat doen we een volgende keer eens.
Vanmiddag gaan we knus een beetje
schieten, met echte kanonnen ja, wat
dacht je? en als jullie érg zoet zijn la
ten we ook nog een stuk of wat tanks
aanvalletje spelen. Moet je opletten
hoe enig die kapot geschoten worden.
Hadden jullie niet gedacht hè, dat wij
hier zulk leuk speelgoed hadden?
Wacht maar, over een poosje mogen
jullie hier een paar jaar logeren, hoe
vind je dat? Elke dag in de rij staan
met zo'n handig etensblikkie, een mooi
uniform aan en dan maar spelletjes
doen met handgranaatjes en tankjes en
kanonnetjes Zorg dat je er (ook) bij
komt. O zo.
Ik moet zeggen; het is niet gék be
dacht. Het is maar hoe je ze went. dat
is een feit. Je kunt altijd beter hebben
dat de recruten-in-spe staan te trappe
len om de kazerne binnen te huppelen
dan dat ze flauwe liedjes zingen in de
trant van die vadermoordenaar.
Het is aardig, het is practisch het ge
tuigt van 'n vooruitziende blik, en dat
die meisjes ook geïnviteerd worden is
een uiting van veel smaak en tact.
Alleen: het gaat mij lang niet ver ge
noeg. Dat de jongelui in de recreatie
zaal een paar films te zien krijgen is
natuurlijk wel éérdig, maar waarom
dat flauwe journaal en zo'n kinderach
tige tekenfilm? Kan dat niet wat har-
tiger, wat doeltreffender? Waarom geen
brokje Hiroshima, een fragmentje
duikbootaanval, een écht stukje oorlog,
de Slag bij Arnhem of zoiets om mee
te beginnen? Zo'n in brand geschoten
tank waar de lui niet meer uit kunnen,
zo'n ingesloten legergroep die onder ar
tillerievuur ligt, zo'n bombardement
van een bunker of het binnensluipen
van een gebouw vol boby-traps is wél
zo onderhoudend en instructief.
Er zullen wel hier of daar een paar
moeders bezwaren hebben, maar dat
ras sterft vanzelf uit. Net zo goed als
het natuurschoon en de persoonlijke
mening.
Lendedoek van de Tanimb ar-eilan
den met o.a. versiering tan Nas sa-
schelpen. Deze Nassa-schelpen zijn
een kleine Kauri soort.
Venetië of Bohemen, maar Hlken even
weinig op elkaar als hun dragers.
Laten wij doen als de bewoner van
Drente, die 1300 jaar voor de geboorte
van Christus een snoer samenstelde uit
kralen afkomstig uit Engeland (tin),
het Oostzeegebied (barnsteen) en
Egypte (faience) en laten wij onze
sieradenkunst vernieuwen aan voor
beelden zoals die op deze tentoonstel
ling zijn te zien.
In vergelijking met 1951 züu er in
Frankrijk in 1952 minder huwelijken
aangegaan, minder sterfgevallen ge
weest en vooral minder zuigelingen
sterfte. Het Nationaal Instituut voor
Statistiek heeft onlangs de cijfers gepu
bliceerd aangaande de beweging der
bevolking over het jaar 1952. er werden
n.1. 313.000 huwelijken gesloten tegen
320.000 in 1951; 820.000 babies geboren
tegen 823.000 in 1951 en 522000 sterfge
vallen geregistreerd tegen 562.000 in
1951.
De norm van 12,3 sterfgevallen per
1.000 inwoners is het laagste getal dat
ooit geregistreerd werd. Per I.OOO in
woners waren er 41 gevallen van zuige
lingensterfte; de kindersterfte is 11 pro
cent lager dan in 1951 en 38 prooent la
ger dan in 1938. Honderd jaar geleden
stierf er van de 5 levend geboren kin
deren minstens 1 baby.
HOORDE MEN VROEGER Dior en Jacques Eath in een adem noemen
als dè grote modekoningen, thans is er een derde, die zich in het middel
punt van de belangstelling heeft geplaatst en zich terdege doet gelden.
Wij bedoelen namelijk Hubert de Givenchy. Populair, omdat hij vooral in
Amerika met zijn modellen grote weerklank vindt. En dat wil iets zeggen,
daar Amerika, met zijn sterk verschillende bevolkingen, niet zo gauw
tevreden is te stellen. Zijn succes is verklaarbaar, daar zijn creaties natuur
lijk en aangepast zijn aan de eisen van de hedendaagse mode. Zijn kleu
renpalet is jong en fris. Hij bereikt met eenvoudige materialen, die warm
van tint zijn, exotische effecten. Wollen jersey combineert hij met organza
en zeker niet onverdienstelijk.
Hu hort Ho (ïinonohu mantels vallen sluik omlaag, zijn
nUUtrl tic LrtUvflLliy kraagloos en hebben niet zelden
vlocht Ho nnfwprncrc diePe zakken. De mouwen worden
Slee KI ue Ufliweipei» bijna aUemaai Vrij laag ingezet.
nnnr Ho hmnn Toont deze Fransman een enkele
iiuui uw rviuun avondrobe met aan de voorzijde een
décolleté, dan kan men gelijk op
bijgaande afbeelding er van ver
zekerd zijn, dat dit met oen strik
wordt gecamoufleerd.
Jacques Fath heeft een voorlief
de voor de witte zijde met zwarte
noppen eneveneens de strik, zij
het dan op andere wijze aangebracht.
De Parijse voorjaarshoedjes staan
momenteel ook al het brandpunt
van de belangstelling van de mode
liefhebsters. Mocht men een model
verkiezen met een voile, doch deze
niet voor het gelaat wensen, wel,
dan kan men genoegen nemen met
bovenstaand model, waarbij de voile
gelegd werd rond de gehele bol van
de hoed.
Wil men daarentegen het gezicht
rvEZE modekunstenaar legt het ac-
cent op de achterkant van zijn
modellen. Zo bijvoorbeeld de slui
ting van zijn japonnen, welke a-sym
metrisch zijn en in knoopsluitingen
die van de linkerschouder naar de
rechtertaille lopen. Daartussen ligt
dan een in diepe V-vorm uitgesne
den décolleté bij de avondjaponnen.
Aan de voorkant zijn zij hoogge
sloten of vertonen een enigszins van
de hals afstaande boothals. De Gi-
venchy's hoogzomer-jurkjes zijn
wijd en hebben opvallend klokken
de plooirokken. De meer geklede
complete- en middagjaponnen zijn,
evenals de tailleurs, kokernauw. De
halverwege beschermen op meer
coquette wijze, dan leent de andere
illustratie zich hiertoe uitstekend.
Men ziet, dat de lange veer nog niet
van het toneel verdwenen is. De
garnering blijft echter geheel voor
rekening van de ontwerper, daar de
een wel en de ander niet hiermede
te werk gaat. Eveneens is dit het ge
val met strikken en hoedenspelden
Wel is het eien feit, dat de modellen
klein worden gehouden en van
„wagenwielen" ook dit jaar nog niet
veel te bespeuren valt.