CANTINEAU REKENDE BUITEN PAYMANS DORIS HART wint twee titels Het spel is uit Doris Hart nam revanche as jlyer Maureen Connolly is opnieuw kampioene enkelspel Vele renners bleven steken in teergelei op autocircuit De laatste gang van Joris v, d. Bergh Negental maakte de dienst uit Het amateurkampioenschap op de weg Wimbledon-kampioenschappen Goede tijden van Duitsers Fox en Leander boeken succes in Henley Angst voor Zuurbranden na een heerlijk maal? VIER AMERIKAANTJES IN NOORDWIJK Drie - sets - zege op Maureen Connolly Oostduitse dames braken record 4 x 200 meter Milton Campbell (19) in Bob Mathias' spoor LIKDOORNS WONDEROLIE vprst wou ik niet meegaan... TSi'- E- f"°° f- h S N -1 J - liirainia MVANDAG l (Van onze lennismedeiverker) WIMBLEDON, 4 JULI. Het gras van de AU England Club in Wimbledon is gedurende veertien dagen van super-tennis bruin gewor den. Een jaar goede zorgen zal nodig zijn voor herstel. Opdat liet weihom. in 1954 een' vrolijk zal zijn. En er is stilte thans op het centrecourt. Wat heeft dit Wimbledon gebracht? Een opmars van de jeugd, die allerwege werd voorspeld? Neen en ja. Want de jonge Australische spelers hebben weliswaar de morele kracht niet opge bracht om Wimbledon te winnen, hun concentratie was misschien iets te sterk opgevoerd, het mag als zeker worden aangenomen, dat zij het komende jaar om de hoogste ogen zullen gooien. Rosewall en IIoad,van wie de laatste deze week op de Internationale Kampioenschappen in Noordwijk zal spelen. Zij hebben niet eens de beste partijen van dit Wimbledon gespeeld al ivonnen zij de titel in het herendubbelspel. Of het moest de partij van Hoad tegen Seixas geweest zijn. De meest ener verende ivedstrijd was de onvergetelijke tussen Patly en Drobny. Dat is voor ons gevoel de finale geweest, mede, omdat Drobny er geknakt, zij het als ivinnaar uit te voorschijn trad. Vreemd Wimbledon zorgt immer voor wonderlijke uitslagen ivas de opschietende ster van de Deen Nielsen, die niettemin nog niet rijp ic*is voor een herensingle- finale. Maar zijn naam zal aan dit Wimbledon verbonden blijven. EVENALS die van Doris Hart, die in 1951 de titel van Louise Brough won. Want deze jonge vrouw, die aan kin derverlamming heeft geleden en zich daarvan met een ontzaglijke energie heeft hersteld, won twee Wimbledon- titels: in het gemengddubbelspej ver sloeg zij met Seixas haar damesdubbel- partner Shirley Fry en Morea met 9—7 en 75 (Seixas' tweede titel), maar de damesdubbeleindstrijd is de merkwaardigste geworden van de ge schiedenis van het Wimbledon-tennis. Wij wisten wel, dat Hart en Fry het sterkste damesdubbel ter wereld vor men, maar dat zij in 25 minuten tijd Maureen Connolly en Julie Sampson zonder het verlies van één game van de baan konden vegen, heeft niemand ooit kunnen verwachten. Dit was een voudig verbazingwekkend dubbelspel, zelfs naar mannelijke maatstaven ge meten. Zo eenvoudig van opzet, zo per fect van uitvoering, met een vloeiing van groundstrokes en met een kanon- nade van scherpe volleyes, dat de toch beslist niet kleine tenniskinderen, die haar tegenstandsters waren, naar alle hoeken werden gejaagd en keer op keer glansrijk werden gepasseerd. Een fantastische partij tennis. Er is dezer dagen in Engeland wel gezegd, dat Doris Hart op haar retour was. Zij heeft al degenen, die zulks hebben opgemerkt, wel radicaal met open mond gezet. Voor ons gevoel was Hart zelfs de gaafste speelster bij de dames. Sterker, véél sterker dan in 1951, toen zij de titel won. Maureen Connolly heeft dat onder vonden in de finale enkelspel. Deze partij, de mooiste die wij in jaren ge zien hebben, ging tussen twee speel sters van aparte klasse. Hart de fijnste tennis-ster. Connoly, de drive-machine, de vederlichte loopster, de danseres... Zelden is er zo om de punten gevoch ten. Bij de stand 4—3 voor Connolly slaagde de kleine Mo erin de service van Hart te doorbreken. Zij leidde met 53, maar prompt nam Hart de ser vice van Connolly terug. En verder ging het in die eerste set met rallies, Karl Haas, die vorige week de 400 meter in de beste wereldseizoentijd van 46,3 sec. liep, heeft op de eerste dag van de athletiekkampioenschappen van Beieren de 200 meter in een niet minder fraaie 21.1 sec. afgelegd. Anne- liese Seonbuchner won de 80 meter horden in de eveneens knappe tijd van 11.2 sec. Bij de Westduitse kampioenschappen kwam Geister op de 200 meter drie maal onder de 22 sec., om in de finale met 21.5 sec. de eerste plaats te beha len. Tony Fox de Engelse skiffeur, heeft in de finale voor de Diamond Sculls te Henley de Belg George met niet min der dan vier lengten verslagen. Fox liet een tijd van 8 min. 12 sec. voor zich no teren. De Grand Challenge Cup werd een overwinning voor de Britse acht van Leander, die in de eindstrijd de Union Sportive Metropolitane (Frank rijk) met 3/4 lengte versloeg. ZEGE VAN W1LLEMSE OP DE 3 KM De ex-DAW-zwemmer Herman Wil- lemse heeft een einde gemaakt aan de lange overwinningenreeks van de Kob ben-zwemmer Arend Mayser op de lange afstand. Een drie kilometertocht op het Abcouder Meer eindigde in een zege voor Willemse, die een tijd van 44 min. 4.1 sec. maakte. Kayser kwam bij na dertig seconden later binnen. Bij de dames zegevierde Tine van Brenk (Rob ben) in 45 min. 32.7 sec. In de eerste ronde van het tornooi om het wereldkampioenschap schaken voor jeugdspelers (tot 20 jaar) heett onze landgenoot Roessel (Amsterdam), verloren van de Amerikaan Sherwen. Met een of twee Rennies bij de hand geen angst voor zuurbranden. Eet ge rust alles waar de maag naar vraagt. Sommige mensen nemen Rennies bij voorbaat als een goede gewoonte, smakelijk en fris. Bij onverwacht op komend zuurbranden zijn Rennies een ware uitkomst. Houdt ze daarom altijd bij de hand. Gewoon laten smelten op de tong en 't zuurbranden be hoort wcter tot het verleden. tAdvertentie, Ing Med.) die adembenemend zuiver waren, dropshots langs de lijn, die niet te be spelen waren, met crossdrives, zo flit send snel, met zoveel „dip" erin, dat er geen volleye tegen bestand was.... Tot 7—6 voor Connolly. Ten kwam wellicht de mooiste game van heel Wimbledon. Door suizende passingshots Maureen Connolly wordt gehul digd en met bloemen overladen na haar triomf te Wimbledon. Vic Seixas kivam door zijn over winning op Kurt Nielsen in het bezit van de veelbegeerde Cup, welke hem werd overhandigd door de hertogin van Kent. kwam Connolly in de service van Hart tot 0—40 voor. Daarna sloeg Maureen een lob net over de baseline. De vol gende slag werd zo griezelig snel door Hart opgenomen, dat Connolly volko men op haar verkeerde voet stond en schoon uit positie bleef, toen de drive van Hart in de hoek kaatste. Maar daarna gaf Maureen alles wat zij in h^ar arm had en Hart kon niet anders doen dan haar antwoord buiten de lijn slaan. Zo kwam de eerste set met 8—6 voor de titelhoudster. In de tweede set braken beide speel sters om te beginnen door eikaars ser vice heen. De vierde game was weer voor Connolly (3—1), maar Hart nam de service terug en bracht met haar eigen service de partijen op gelijke voet (3—3). Dat ging tot 44. De ne gende game was een sleutelgame. Ser vice Connolly; de score verliep aldus: 15—0, 15—15, 30—15, 40—15, 40—30, 40— 40, voordeel Hart, 4040, voordeel Con nolly, 4040, voordeel Connolly, 40 40, voordeel Hart, 4040, voordeel Con nolly, 40—40, voordeel Connolly en toen met een ontzaglijke klap de game (54 voor Maureen). Hart's service- game was opnieuw verrukkelijk. Twee aces. Na 6—5 voor Connolly was het bij Hart ineens op: zij kwam op 040 achter. Het eerste matchpoint was raak (75). Dit Wimbledon ligt achter ons. De tennistoeristen gaan verder, maar zij hebben ons doen genieten van prach tig, van sportief spel vooral. Er blijft slechts dit verlangen: dat de lach te rugkeert. De lach, die zo past bij het groen of het rood van de baan en bij het wit van shorts en jurkjes. En bij de..,, lieve gezichtjes van al die spor tieve meisjes en stoere knapen ziet ge: het moet tenslotte spel blijven. (Van een onzer redacteuren) NOORDWIJK 5 Juli. Zondagmorgen lt met het vliegtuig uit Londen in Ne derland aangekomen, stonden Doris Hart, Shirley Fry, Maureen Connolly en Julie Sampson wat vreemd met haar ogen te knipperen in de scherpe zon tegen het rood van gravelbancn van het tennispark in Noordwijk, waar deze week de Nederlandse internationale kampioenschappen zullen worden ge speeld. Na veertien dagen gras van Wimbledon, na een Zaterdagavond met het grote slotfeest: het bal der kam pioenen, Zondag ineens weer met bet racket in de hand óp een harde baan. Daar was mogen we wel zeggen weer „iedereen"! De officials van de KNLTB, een tikje nerveus, om zoveel tennisglo- rie in hun organiserende handen; een uitverkocht centrecourt en het gedoe om plaatsbewijzen, die niet kloppen; ee:i legioen van tennisvrienden, die el kaar telkenjare bij deze gelegenheden treffen zodat er veel handen geschud en bijzonder veel gepraat moet worden de zonnebrillen en de vrouwen, mooier dan ooit, in een milde zon rond de fraai gelegen banen van Nederland. Het was ons een vreugd' daar te zijn. Om die hele ondefinieerbare sfeer, die aan tenniswedstrijden annex is. Dat treft men nergens anders. Dat alles om vier meisjes, die twee weken tennis van het hoogste plan achter de rug hebben en die hier een exhibitie willen komen geven. Hetgeen voor de tennisbond een hele voldoening moet zijn geweest: volle tribunes met liefhebbers uit waarlijk alle delen van het land. Wij zagen bekenden uit Ven- lo, Eindhoven, zowel als uit Groningen en Alkmaar en niet te vergeten uit het Gooi, Amsterdam, Utrecht en Den Haag. Bij bosjes om zo te zeggen. Om vier meisjes, die wat vreemd binnenschuifelden en met voorzichtige voeten het gravel betraden. Eerst Shir- ly Fry en Julie Sampson voor een en kelspel. Dat was in een zucht afgelo pen, want Fry had veel eerder vat op die anders springende bal zagen wij het goed dan waren het Dunlops tegen Slazengers op Wimbledon, hetgeen wij niet begrepen en voordat Sampson, die vooral op haar backhand chronisch miste, wist wat er gebeurde, had zij met 6—1 en 63 verloren. Wij waren met z'n allen uiteraard het meest gespitst op de „revanche van Wimbledon" tussen Doris Hart en Mau reen Connolly. De geweldige ervaring van deze speelsters bleek alras uit het feit, dat het gravel haar niets deed Dat was direct tennis van de allerbes te soort. Eerste set voor Connolly met 63, hoewel Hart zeker.niet haar min dere was. Zij zocht voor ons gevoel te veel de prachtige, vrijgeslagen back hand van Maureen. In de tweede set kreeg Doris Hart „het ineens door". Zij gaf meer slice aan haar ballen, zij nam de vaart weg en ontregelde, langzamerhand het spel van little Mo. En dat deed ze zo gra cieus, zo onbeschrijfelijk vriendelijk, dat die 6—4 eigenlijk een te geringe beloning was. Maar Hart ging verder met af en to= wonderbaarlijk fijn spel: schitterende dropshots, diepe slagen in de hoeken dodelijke volleyes en een sterke, kei harde service. Mo kwam achter en bleef achter, wat zij eraan deed. Zij was de touch kwijt en Hart gaf haar de kans niet haar regelmaat te herkrijgen. Zo werd het 5—3 voor Doris Hart Er was hier geen sprake meer van een exhibitie. Dit was al spelende een vol ledige wedstrijd geworden! Dat voelden all< a. Op die 53 een wonderlijk geval. Doris Hart had matchpoint. Zjj veegde een backhand zo hard, zo kristalzuivcr cross in het veld van Conolly, dat deze tevergeefs dook en tegelijk naar voren nep om Doris Hart met haar revanche geluk te wensen. Maar de lincsman gaf deze bal uit! Een scheidsrechterlijke beslissing is altijd onmogelijk moeilijk te beoordelen, omdat de toeschouwer op de tribune het spel onder een ande re hoek ziet. Het spel ging verder na 5—4. Op die stand joeg Connolly een se! erende drive naar de backhandhoek. Hart vleide haar racket er tegen aan en gaf IZ dBrn0Pf0t af'.dif--- - de netband viel en daarna het punt scoorde Het was het winnende punt' Deze meisjes hebben zich van een bijzonder sportieve kant laten zien Er stond hier in Noordwijk niets op'het spel en toch werd dit tennis een spel van wereldklasse. n P De dubbel was van eenzelfde allure: din e ,s,peclsters aan het net en dan maar volleren en smashen Volko men adembenemend. Met Hart en Fry hoe kon het anders als het best sluitende paar (6-4; 6—4). En wij dachten: waar zijn wü in Europa eigenlijk, indien dit damessuel de mogelijkheden behoort? Om niet te vergeten, deze middag! lijk overschot van Joris van den Bergh, één van de grootste figuren welke de Nederlandse sportjournalistiek heeft voort gebracht, ter aarde besteld Tal rijke persoonlijkheden uit de Nedei- landse sportwereld en vele collegae waren naar de begraafplaats „Nieuw Evk en Duynen" gekomen om de over ledene een laatste groet te brengen. Onder meer waren aanwezig de heren ir H F. Hopster en L. Bruut, resp. voorzitter en secetaris-penmngmeester van de KNVB, de oud KNVB-voorzitter K J J Lotsy, de waarnemend voor zitter van de KNWU, J. D. Viruly en de leden van de sportcommissie van de Wielerunie, J. Stol en M. Koot. Een schat van bloemen dekte de baar. z.0 was er o.a. een grote krans van de ren ners, leiders en journalisten in de Tour de France. Namens de Nederlandse Sportpers werd in de aula door de heer H. Meerum Tcrwogt gesproken. Even als de andere sprekers schetste hij de grote verdiensten van de ontslapene voor de Nederlandse journalistiek en de Nederlandse sportbeweging. Meerum Terwogt besloot met de woorden: „Hij was een geniaal mens, een journalist van groot formaat en een leermeester voor de jongeren". Anneliese Claussner, UUa Jurewitz, Christa Seeliger en Alice Karger, die Oost-Duitsland vertegenwoordigden, zijn er bij de Poolse studenten athletiek kampioenschappen te Krakau in ge slaagd het wereldrecord op de 4 x 200 meter etafettn dames te verbeteren. Zij noteerden 1 min. 39.5 sec. Het oude record werd met 1 min. 39.7 sec. gezamenlijk gehouden door een Russi sche ploeg (Pojana, 28 September '51) meter in de beste wereld seizoentijd 14 September 1952). Milton Campbell, een negentienjarige knaap, heeft te Plainfied het tienkamp kampioenschap van de yer. Staten op zijn naam gebracht. Hij liep de 100 me ter in 10.5 sec., zegevierde bij het ko gelstoten met 14.14 meter, sprong 1.82 meter hoog en legde de 400 meter af in 49.3 sec. In totaal verzamelde Milton 7235 punten. Het wereldrecord staat met 7887 punten op naam van Bob Mathias. Op de tweede plaats eindigde Bob Richards met 6456 punten. Van onze sportredacteur) OP HET VOOR WIELRENNERS uitermate zware circuit van Zandvoort zijn gistermorgen bijna driehonderd eerzuchtige amateurs van start gegaan, allen bezield met slechts één gedachte: Hoe krijg ik de titel van Nederlands kampioen op de weg in mijn bezit. Bij het ingaan van de laatste ronde waren er echter nog maar 21 van overgeble ven en slechts negen van die moedige knapen hadden toen nog een reële kans. In de kopgroep zat echter een man die zich het rood-wit- blauwe maillot reeds had beloofd. Dat was Cantineau, zonder enige twijfel de sterkste sprinter. De insiders, die, toen het groepje vluchte lingen op de top van de Hunzerug zichtbaar werd, bij de finish samenklitten, waren dezelfde mening toegedaan. Cantineau zou straks handen mogen schudden en een ereronde rijden. In die mening werd men nog versterkt toen Van der Zandc uit Halsteren, een naamgenoot van Neerlands sterkste lange afstandloper, bij het uitkomen van de 1 arzan bocht op kop lag én Cantineau in een voortreffelijke derde positie zat. Verder dan een ticeede plaats heeft de favoriet voor de titel het echter niet kunnen brengen. Hij en allen die deze strijd hadden aanschouicd, hadden namelijk buiten de waard, in casu de rouleur Paymans gerekend. Deze man uit het Zuiden had een formidabele gearing gezet en met enkele machtige pedaallrappen gleed hij langs al zijn concurrenten om, zij het dan ook met zeer minimaal verschil, als eerste over de streep te snellen. vechten". Deze menihg van een van die vele gedesillusioneerden werd door tal van renners ondersteund en waar lijk niet alleen door renners die in het Limburgse thuis behoren. Het laat zich begrijpen dat onder dergelijke zeer zware omstandigheden de kansen voor een interessante krachtmeeting zeer gering waren. Het wegkampioenschap 1953 is dan ook in feite niets anders geworden dan een afvalwedstrijd over 176 km. Geen enkele maal is het een renner, die door pech of andere omstandigheden werd gelost, gelukt om zijn achter stand weer ongedaan te maken. Een ieder die terugviel, was kansloos en ook dat heeft in de hand gewerkt dat zeer weinig renners interesse hadden in een bravourstukje. Natuurlijk zijn er uitlooppogingen geweest, maar tot wJ w°nne' Tl nog 45 km te 'Üden, was het alles loos alarm. Pas op dat moment toonden negen dapperen dat de zeewind, het „trage" wegdek en de man met de hamer niet bij alle ml»?n 8a5 di«Selet1 hadden geslagen. Van der Zande, Tonny Pe- ztch nop d«S,fD3iJ0ngh (her'nnert u zich nog de fraaie overwinning van deze jongeman uit Made in de Ronde Wolf k-° StöNederlandBoellaard. Wolf, Konings, Cantineau en Paymans hadden voldoende adem om hun voor sprong met iedere ronde te vërgtX Het Zuiden was in de kopgroep wei Boenaard v,eArtege™oordigd. Alleen fw ij(Amsterdam), Versluis Waddinxveenen Tony Peters (Haar- lem) hebben de eer van het Westen wUaëëënrt«Verded'gen- In de el"d»Print waren de renners uit het Zuiden ech ter superieur. Paymans (Tilbare) werd zoals gezegd winnaar, voor de sprinter uit Breda Cantineau K» PanseSonU'dBBre,3?,en Wolf Vlijm» Pas op de vijfde plaats eindigde de Amsterdammer Boellaard, QE PECHDUIVEL heeft op het voor auto- en motorraces ongeschikt verklaarde circuit van Zandvoort, wel op een bijzonder grove manier huis gehouden. Er waren valpartijen, lek ke banden en mankementen aan (te) veel gebruikte derailleurs, om nog maar te zwijgen van al die andere voorvallen die een prognose voor een wegwedstrijd altijd zeer ongewis ma ken. Toch is het niet alleen daaraan te wijten dat het aantal uitvallers zo ongewoon hoog was. De oorzaak moet gezocht worden in de meeste gevallen bij die uitvallers zelf. Het wegdek van het circuit van Zandvoort rijdt nu eenmaal zwaar en zeker als dagen achtereen de zon heeft geschenen. De amateurs hadden daarmee rekening moeten houden toen zij hun „verzet" monteerden. Velen hebben dat niet gedaan. Zij „zaten te zwaar", met het gevolg dat zij op de helft van de 176 km lange course hun pedalen nau welijks meer rond konden krijgen. Bovendien telt het circuit enkele klei ne heuvels, die echter met de regel maat van een klok terugkeren en te gen het einde van de course uitgroeien tot cols waarmee straks de deelnemers aan de Tour de France worden ge plaagd. De KNWU heeft enkele jaren geleden het wegkampioenschap van Limburg naar Noord-Holland ver plaatst omdat men van mening was dat de Cauberg een te zware opgave voor deze categorie was. In het ren nerskwartier heeft men gisteren kun nen horen wat de renners daar zelf van denken. „Geef mij de Cauberg maar. Daar kan je tenslotte nog tegen op komen. Tegen de teermassa op deze weg en die zeewind is niet te Weg met onhandige llkdoomrlngen en ge- raarltjke echeermesles. Een nieuw vloeibaar middel, NOXACOKN, neemt de ptinwegl» 60 seconden. Eeltplekken en eksterogen ver schrompelen met wortel en al. Bevat gezui verde wonderolie, jodium en het ptlnatlllend» benzocalne. Een Hesje NOXACORN Anti septisch Llkdoornmlddel van f. 1.36bespaart U veel ellende. (Advertentie, ing, Med.) tier SI WV overhalen en door enthousiaste roken. die zeggen: (Advertentie, Ing. Med.) In deze kleurloze wedstrijd heeft één renner geruime tijd de aandacht op zich gevestigd. Het was de taaie Van Steenselen, de enige uit het ach tervolgende peloton die de moed had om na de ontvluchting van de negen renners een poging te ondernemen zijn achterstand goed te maken. Ronden lang heeft hij tussen de kopgroep en de achtervolgers gehangen. Hij heeft echter geen aansluiting kunnen krij gen en moest zich met een tiende plaats, op ongeveer duizend meter achterstand, genoegen nemen. De uitslag was: 1. Paymans (Til burg) 4 uur 30 min. 10 sec.; 2. Canti neau (Breda); 3. Konings (Breda); 4, Wolf (Vlijmen); 5. Boellaard (Am sterdam); 6. De Jongh (Made); 7, Versluis (Waddinxveen); 8. Tonny Peters (Haarlem); 9. Van der Zande (Halsteren), allen in dezelfde tijd als Paymans. Cor Paymans uit Tilburg draait m Zandvoort zijn ererondje, na liet wielerkampioenschap voor amateurs te hebben gewonnen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 4