Onze Kinderkrant
ONS HOEKJE
Het verscheurde briefje
WAT DE POST BRACHT
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Buitenkansje
Om het geluk van Peter
Kosteloze vacantie
voor kinderen uit
rampgebied
BOEKEN
BULLETIN
'n Praktijk in proza
Welk muziekinstrument?
Pim, PamPom en de wonderlamp
POTVIS aangespoeld
op Texel
door Kit tg Lessels
Luister eens naar:
Radioprogramma
Beste kinderen,
Zo langzamerhand hebben jullie
allen bijna of helemaal vacantie.
Ik hoop, dat er veel mooie rappor
ten en weinig zittenblijvers zijn.
De neven en nichten die met hun
eijfers minder gelukkig waren
moeten maar eraan denken, dat
alles het komend schooljaar veel
heter zal gaan en dat is toch ook
wel erg prettig.
De puzzle van de tramlijnen
heeft jullie heel wat hoofdbrekens
gekost. Nu, mij ook. Deze week
doen we het wat minder ingewik
keld. De stukken van het ver-
scheurde briefje passen jullie na
tuurlijk in een ommezientje aan
elkaar en ook het muziekinstru
ment zal door de groteren onder
jullie wel vlug opgespoord worden.
Verder kunnen jullie lezen hoe het
avontuur van Joop Verbeek af
loopt. Mies de Muis is weer even
dom als altijd. O, o, wat heeft ze
toch een pech!
Wie zin heeft kan ook ditmaal
weer een briefje schrijven aan
Tante Paulien, Bureau van dit
blad.
Tot de volgende week!
Job was lid van
..De Witte Veer".
Ja, zo hadden
tien jongens uit
de zesde klas hun
clubje genoemd.
Ze gingen veel
met elkaar op stap
en deden dan al
lemaal een witte
veer in hun haar.
Nu ontving Job
geregeld briefjes
van zijn opper
hoofd. Daarin stond
dan wat ze de
volgende vrije mid
dag zouden gaan
doen, maar... nu
was er iets ge
beurd. Job kon
namelijk nergens
meer het laatste
briefje vinden. Hij wist nog wel, dat
ze vanmiddag bij elkaar zouden komen
maar waar en hoe laat?.... hij was
het glad vergeten.
Job zocht alles na, maar tevergeefs.
Ten einde raad liep hij naar zijn moe
der. Eerst kon ze Job niet helpen,
maar ineens zei ze: „Wacht eens..,, er
lag gisteren een hoop papiertjes in je
kamer.... misschien was 't daar wel
bijmaar ik heb ze verscheurd en in
de prullenmand gegooid!"
Job wist genoeg, hij rende naar zijn
kamertje, haalde de hele prullenmand
leeg en.... ja hoor, daar vond hij al
een klein stukje van het verloren brief
je.
Froukje Dekker uit Alkmaar stuurde
een mooie tekening van een kersen
koopman, een goede oplossing van bei
de raadsels en een lange brief. Reus
achtig, dat je nu al 81 bent. Niet jaar,
maar pond, natuurlijk!! Jammer, dat
je nog niet met het schoolreisje mee
mag. Knap, dat je al met drie ballen
kunt kaatsen. Wat is dat moeilijk hè?
Ik ben al erg trots, dat ik het zo goed
met twee kan. Je groeten aan de neven
en nichten breng ik hierbij over.
Marjan Teunis uit Alkmaar heeft
een bijzonder fleurige inzending ge
maakt. Je hebt alle meubels uit de
huiskamer goed opgedolven, hoor! Krijg
ik nog eens weer zo'n mooie brief van
je?
Nellie Schutte uit Alkmaar schreef
een enorm gezellig epistel. Jij gaat dus
in de vacantie zeilen. Mag je de fokke
schoot al houden? En slapen in een
tent Wat heerlijk! Als ik het goed heb
begrepen heb je, al» je, dit leest, net
het schoolreisje achter de rug en is de
vacantie begonnen. Bedankt voor het
mooie versje en de tekening. Je hebt
alle meubels uit de huiskamer gevon
den, hoor! Gaat het goed met Grijseke?
Mooi zeilweer en behouden vaart ge
wenst door je Tante Paulien. Dag
Nellie!
Klaas Poeze uit Lutjebroek heeft
vermoedelijk de vorige week zijn kaart
wat laat gepost. Van hem ontving ik
een goede oplossing van de puzzle van
de voorlaatste keer. Fijn. dat het school
reisje je zo bevallen is. In het Mui-
derslot heb je zeker wel je ogen uit
gekeken. hè? Was de slootvoogd die
dag thuis? En dan verder nog naar
Aalsmeer. Tjonge, tjonge, wat een dag!
Van Geertje Meijer uit Zwaag ont-
ving ik een beeld van een #ljaart uit
Marken. Wat enig! Hartelyk dank,
Geertje!
Nellie van Leijen uit Obdam stuurde
twee goede oplossingen van raadsels,
wat ik erg knap vind. Fiin, dat je va
ders verjaardag gezellig is geweest.
Hoe oud is Elsje nu? Ja. hoor, ik zwem
als een vis. Misschien komen we elkaar
nog wel eens tegen in het zwembad,
maar dan zullen we elkaar vast niet
herkennen- Of denk jij van wel.
Gonny Houter uit Hoorn heeft het
raadsel van de meubels goed opgelost
Dat je met het andere geen raad wist
kan ik me levendig voorstellen, het
was ook erg moeiliik. Wat heb 111 ge
boft zeg. met dat kamperen in Schoort
Vind je het er ook zo ongelooflijk
mooi? Je hebt het zeker erg setroffen
met het weer. want je schnrft dat
er lekker bruingebrand bent. En dan
ook nog naar de Braderie in Alkmaar!
Ben je ook nog door Bergen gekomen.
Ik kan me indenken, dat je Hetty nu
wel erg mist. Hoe is het Woensdag ge
gaan? Ik ben zeer benieuwd naar de
uitslag. Feliciteer je moeder binnenkort
maar van mij. Je boodschap aan Hetty
volgt hier. „Hetty veel plezier in
Schoorl. van Gonnie". En numaarh°.
pen. dat Hetty deze regeltjes leest!
Van Wiesje van Schaik ontving ik
twee goede oplossingen en een lange
1 rlef. Nee, dat van Hoorn heb je met
goed geraden. Je moet meer de Aik-
maarse kant opgaan. Vandaag kun je
het slot van het verhaaltje lezen. Zo n
vervolgverhaal is niets gedaan, h<^
Net als het spannend wordt breekt
het af en dan moet je een week lang
je nieuwsgierigheid bedwingen. Ben 3
al op de kermis geweest? Je
cijfers moet je me te zijner tijd maar
eens schrijven. Ik ben erg benieuwd!
En <'an naar Texel. Heerlijk 1 Zo" je
d - schrijverij tot 17 November volhou
den? Dan mogen we die dagwelgaan
vieren! Cilientje en Manetje Briars
uit Amsterdam stuurden ook twee
goede oplossingen. Keurig! Zie zo, ik
weet nu tenminste wat een vacantie-
s.hool is. Het lijkt me enig. Zwem
men jullie al goed? Of hangen jullie
nog aan de hengel? Tot de volgende
keer, trouwe nichtenVan Corr
Lampers kreeg ik een lange briel met
een uitvoerig verslag van bet school
reisje; van haar broertje Jackie ee
leuke tekening. Dank jullie wel, hoor 1
Nu, dat schoolreisje was lang n et mis.
Wat hebben jullie veel gezien! Pano
rama Mesdag in Den Haag, de havens
van Rotterdam, de Maastunnel, d
dierentuin Blijdorp en het Handelsge
bouw. Dat zijn heel wat. nieuwe in
drukken op één dag. Ik kan me voor
stellen, dat iedereen moe maar vol
daan weer thuis kwam. Was het leuk
op de kermis? Die rups gaat hard, hè?
Is er op school niemand, die zilver
papier inzamelt? Ga dat nog eens even
na eer je het mij stuurt. Het verzen
den is nJ. een beetje ingewikkeld. De
groeten aan Jackie!
Annie Paarlberg uit Warmenhuizen
heeft haar brief met gezellige kleur
tjes versierd. Je oplossing van het huis
kamerraadsel is goed, hoor! Met het an
dere wist je zeker geen weg, hè? Je
vond het dus leuk, dat je naam in de
krant stond. Je hebt gelijk, dat je het
knipseltje bewaart! Fijn, dat je in Alk
maar gaat logeren, zeg! Het is een
mooie stad. Houd jij heus niet van
chocoladeijs? Wel van het ijs, maar
niet van de chocolade. Nu, gelukkig
zijn er ook gewone ijsjes te koop. En
die zijn zo lekker! Hmmmm.
OPLOSSINGEN RAADSELS 3 JULI
1. Klok, boekenkast, piano, schemer
lamp.
2. Emmy en Truus stappen op lijn
vier, bij D stappen ze over op lijn 1.
Van deze puzzle zijn nog meer oplos
singen mogelijk.
Spoedig had hij zes stukjes gevonden.
Hij ging aan tafel zitten en probeerde
het briefje weer aan elkaar te leggen.
Hierboven liggen de verschillende
stukjes papier. Probeer ook maar eens
daar een briefje van te maken dan we
ten jullie meteen wanneer en hoe laat
Job bij „De Witte Veer" moest zijn.
Hieronder volgen negen woorden
van acht letters. Ieder woord is ver
deeld in twee lettergrepen en iedere
lettergreep heeft vier letters.
De eerste lettergreep van ieder
woord is goed, maar het tweede ge
deelte past er niet bij zoals jullie zien.
Kunnen jullie de lettergrepen weer bij
elkaar vinden? Als het goed gedaan
wordt dan vormen de eerste letters
van de tweede lettergrepen de naam
van een muziekinstrument.
Opgave:
MOLS-NAAM
GRIJS-RAND
HOED-COOP
HOOG-INKT
HOOG-HOOP
VOOR-AARD
DRUK-OVEN
BIOS-AARD
VALS-MOED
U xnlt morgen» „kiplekker"
alt bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal ln uw
Ingewanden doen stromen, andera verteert uw
voedsel niet, het bederft. U raakt verstopt,
wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige
CARTER'S LEVER PILLETJES om die liter
gal op te wekken en uw spijsvertering en »toel-
gang op natuurltjke wijze te regelen. Een
plantaardig zacht middel, onovertroffen om de
gaTte dden stromen. Eist Carter s Leverpilletje»
(Advertentie. Ing. Med.i
De vorige week hebben jullie kun
nen lezen hoe Joop Verbeek op het
station in gesprek kwam met een
vriendelijke reizigster en uitgenodigd
om bij haar in de coupé te komen
zitten.
Joop wist niet wat hem overkwam.
Zijn hart bonsde, toen hij door de
treingang liep en even later liet hij
zich in de zachte kussens zakken, te
genover de vriendelijke dame.
Met open mond keek hij om zich
heen. Het glimmende bagage-net, de
buitenlandse foto's aan de kant, de
asbakjes en het opklapbare tafeltje, de
knopjes voor het licht.„Ik woon in
Frankrijk, in Parijs!", sprak de dame
nu. „We vertrekken over een kwar
tier en komen dan over acht uur in
de Lichtstad aan!" Ddan
komt U dwars door Holland en België,
dan komt U ook langs Rotterdam cn
Antwerpen en Brussel..!", Joop raakte
weer vol vuur. De dame had plezier in
hem. „Ik mag je wel!" lachte ze.
„Mijn jongen is ook altijd zo geest
driftig. Hij is in Holland op school,
weet je. En nu het vacantie is kom ik
hem halen. Kijk, daar komt hij aan....
nee, nee.blijf maar zitten jongen,
dan kunnen we met z'n drieën nog
wat praten!''
Even later stapte een jongen de
coupé in. „Dag moeder!", lachte hij,
„zijn koffertje in het net mikkend.
„Fijn, we gaan weer naar huis hè
„Ja, jongen-" laohte zijn moeder, „maar
je moet eerst even kennis maken."
De beide jongens keken elkaar aan,
„Jean du Bois", zei de een, „Joop Ver
beek", zei de ander. „Wie ben jij, ik
ken je niet", vervolgde Jean aan wie
duidelijk te horen was dat hij beter
Frans dan Hollands sprak.
Mevrouw du Bois legde haar zoon
tje alles uit en spoedig werden de
jongens dikke vrienden. „Waarom ga
je niet mee naar Frankrijk", riep Jean
toen de conducteur de portieren be
gon dicht te doen. „Jij hebt toch zeker
ook vacantie!" „Joop kon zijn oren niet
geloven. „Maar., maar", hakkelde hij
„d.dat kan nietmijn moeder
weet van niets en zonder medeweten
van mijn ouders mag ik zoiets niet
doen., ik heb niets bij memaar
oh, wat zou ik graag willen.... je
maakt zeker een grapje Jean?"
„Je mag van mij best mee hoor",
sprak mevrouw du Bois nu. „Maar mag
het ook van je moeder?" Joop wist
niet meer wat hij zeggen moest, maar
mevrouw wist van aanpakken. „Kom
jongens", zei ze haar koffer weer uit
het net trekkend. „De volgende trein
gaat over twee uur, misschien kunnen
we alles nog voor elkaar krijgen."
Even later stoven ze met z'n drieën
naar Joop's woning. Moeder Verbeek
keek eerst wel wat vreemd, maar had
toch binnen 't half uur alles voor Joop
zijn vacantie klaar. Er volgde een har
telijk afscheid en even later snelde
de taxi alweer naar het douane-kan
toor voor een grenspas voor Joop.
Alles ging even vlot en toen de vol
gende trein naar Parijs het, station uit
gleed zaten daarin Mevrouw én' Jean
du Bois en.. Joop Verbeek die nóg
niet wist of hij waakte of droomde....
63. De volgende dag moesten Pim,
Pam en Pom weer naar school en wer
den zoals altijd hartelijk door Moeder
nagewuifd. „Doe naar goed je best
hoor", riep ze haar jongens na en toen
Pim nog even terug kwam, fluisterde
ze haar oudste in het oor. „Denk er om,
dat je vandaag voor meester de tafel
van zes opzegt. Je kent hem nu goed,
dus je behoeft niet bang te zijn". „Dag
Moe en nog wel bedankt voor de fluit",
antwoordde Pim en rende toen zijn
broertjes achterna. Moeder ging weer
naar binnen en terwijl ze de kamer
opruimde, ging haar blik weer naar Het
koperen lampje, dat ze op de schoor
steenmantel had gezet. „Wat een raar
idee, om zoiets aan een kind te ge
ven", zei ze tot zichzelf. „Maar ik ben
er wel blij mee. Ofschoon ik niet be
grijp, dat dit lampje uit het paleis van
een prins komt, een.... hoe heette-ie
ook weer? Oh ja een emir. Ik zou den
ken, dat die prinsen wel mooiere dingen
in hun paleis hadden staan! Moet je
zien, dat ding is in jaren niet gepoetst.
Die emir heeft zeker ook geen heldere
vrouw gehad, als je het mij vraagt. In
ieder geval wil ik dat ding niet zo op
niiin schoorsteen hebben staan!" Tege
lijkertijd liep ze naar de keuken om
haar poetsmandje te gaan halen.
ZELFWERKEND WASMIDDEL
bevat Optisch wit
«V. ZEEPFABA „HE! KUVER8UD" HAARLEM
(Advertentie. Ing. Med.)
In samenwerking met de afdeling
Vorming buiten Schoolverband van het
ministerie van O., K. en W. heeft de
Nederlandse jeugdgemeenschap vacan-
tiemogelijkheden georganiseerd voor
jeugdigen uit de rampgebieden. Dank
zij de financiële steun van het natio
nale rampenfonds kunnen 3000 kinde
ren worden opgenomen in kampen die
speciaal voor hen zijn opgezet, met
inschakeling van de stichting vacantie-
kampen voor lagere schooljeugd. Daar
naast zullen vermoedelijk 1000 jongens
en meisjes kunnen deelnemen aan
kampen van de verschillende jeugd
organisaties
Op het Texelse strand bij paal 7 is
een potvis aangespoeld van 15 meter
lengte. Het dier, dat ongeveer 30 ton
weegt, verkeert in verregaande staat
van ontbinding.
De conservator van het Texelse inu-
seum zal het dier ontleden.
Miesje gaat wat kleren
maken
En ze koopt daarom
wat stof.
„Daar maak ik een
nachtjapon van.
Heel gauw klaar zeg,
wat een bof!"
Miesje gaat pardoes aan
't knippen,
Maar daar komt niets
van terecht
En de stukken die
nog resten,
Zijn haast geen van allen
recht.
„Dan maak ik een
simpel jurkje
Van de stukken die
er zijn....!"
Miesje gaat weer aan
't werken,
Want je krijgt haar
niet gauw klein.
„Zo", zegt ze na een
half uurtje.
„Het wordt tijd dat ik
het pas",
Maar als ze zichzelf ziet
staan
Dan roept ze. „Ik lijk
wel een pias!"
Voor een nieuw en
aardig jurkje
Was de stof nu
veel te kort.
Er ging niets anders
uit meer,
Dan een kleine
huishoudschort.
i Advertentie. Ing. Med.)
52)
„Hij was zo vreselijk moe die nacht"
fluisterde zij in haar verontschuldigend
medelijden met hem, „hij kon niet
meer en raakte in de war: hoe kan
men hem de schuld geven? Maar",
voegde zij eraan toe, met alle opge
kropte smart van die nacht, ,,'t was
een noodlottige vergissing voor een
dokter om te begaan, net zo noodlottig
voor hem als voor die dode vrouw. En
we staarden elkaar aan en 't leek wel
alsof ik 't bloed voelde wegvloeien uit
zijn hart en ik vroeg maar steeds: „Wat
moeten we doen, Max?"
Zij sidderde toen zij zich dat ont
stellende ogenblik herinnerde, toen
Leon, die geschokt door wat hij ge
daan had en met in zijn hele wezen
een paniek als een monster, waarvan
de grijparmen zich naar alle kanten
uitstrekten, tot het uiterste gedreven
werd en de morele dwaasheid beging
van zijn vergissing te willen verber
gen: „Hij zei mij", vervolgde zij, „dat
er maar één ding te doen was: l.'j
moest verklaren, dat de dood het ge
volg van natuurlijke oorzaken was".
Toen herhaalde zij zijn woorden die,
voor haar. onvergr" 'ijk waren:
„Zij had toch niet langer meer te
leven zei hij zes maanden, een
jaar op z'n meest. Ik heb met mijn
vergissing niet anders gedaan, José -
indien er een vergissing was dan
haar maanden van lijden te besparen.
Zie je", vervolgde zij op zulk een
simpele wijze en met zoveel geloof,
dat het je overtuigde, „de vergissing,
die hij maakte, was niet wreed. Maar
indien hij de waarheid verteld had,
zou hem dat tot de bedelstaf gebracht
hebben en zou alle bekwaamheid van
zijn mooie handen verloren zijn -
weest. En hij had nog zoveel meer
levens te genezen en te -redden, is het
niet?"
..José wachtte een ogenblik en ver
volgde toen
„Ik voelde mij daarop weer hele
maal kalm. Ik zei: „Niemand zal het
weten, Max, niemand.... niemand....
En toen was er iets dat mij deed om
keren om naar Peatrice Penda te kij
ken en ik geloof, dat mijn hart stil
stond. Haar ogen waren openzij was
bij kennis; zij had alles gehoord wat
wij gezegd hadden".
Haar blik richtte zich op Lynne.
Haar stem veranderde en werd hard.
„Haar gezicht was doodsbleek; zij
was mooi, net als een witte lelie, die
geknakt is. Zij zag er zo vriendelijk
uit, dat wij eigenlijk niet bang voor
haar waren. Toen zij sprak, was haar
stem zo zacht, dat wij ons moesten
bukken om die te horen. Zij zei tegen
ons: „Ik heb medelijden met de dame
hiernaast, maar ik heb nog meer me
delijden met u beiden". Toen begre
pen wij, dat zij ons geheim zou bewa
ren en Max bedankte haar en er wa
ren tranen in zijn ogen. Toen vroeg
zij hem of zij ooit nog zou kunnen
dansen en hij zei ja, over enige tijd,
en zij sloot haar ogen. Dat was alles.
Wij voelden ons veilig; en later was
niemand verwonderd dat mevrouw
Soarine plotseling gestorven was; er
werd niets vermoed. Elke dag voelden
wij ons veiliger en veiliger.totdat
Beatrice terug ging naar de Casa Gar-
ron en ontdekte welke winst zij uit
haar ongeluk kon maken".
Zij hield op, boog haar hoofd en
voegde eraan toe:
„Ik weet het alles door Maxhij
zag wat er gebeurde; hij zag alles.
En het maakte hem woedend, ver
volgde hem, vernederde hem, maakte
hem oud en gemelijk en als een
vreemde voor zichzelf. Maar indien
hij haar verraden had, zou zij hem
verraden hebben. Ik geloof, dat zijn
ziel sterven zou, indien men hem het
recht ontnam van chirurg te zijn
Want zijn werk is zijn levenzelfs ik
kom in de tweede plaats, zoals ik ook
moet".
Zij sprak bescheiden, zonder te kla
gen. Zij had de onschatbare gave van
waardebepaling. Zij zag het werk van
Max Leon als een grote en bezielende
roeping en haarzelf als de tedere ach
tergrond in een leven, gewijd aan de
mensheid. Zij was de stille gloed in
het huis van zijn toekomst; en wan
neer hij moe of wanneer hij vrolijk
was, wanneer hij verslagen was door
een mislukking of straalde over een
succes, wanneer hij een hartstochte
lijke geestesvervoering nodig had of
verlangend was naar rust, zou hij
steeds naar haar voortdurende warmte
terugkomen en zij zou tevreden zijn.
Lynne keek naar haar, zich verwon
derend over zulk een niets eisende
devotie. Toen zei zij één zin uit 't re
laas, die langzaam herhalend: „Indien
hij haar verraden had, zou zij hem
hebben verraden: dus Beatrice Penda
rekent ook morele chantage onder
haar daden? Hoe echt iets voor haar!
Zij houdt dokter Leon in een staat van
helse spanning de hemel weet 't, José,
't staat in zijn ogen te lezen." Ja, voort
durend in zijn ogen; en nu was de oor
zaak heel duidelijk, verbazingwekkend
duidelijk.
Dit dus, was de geschiedenis van José
en Leon. Die was bezoedeld, omdat
Beatrice Penda die bezoedeld had: een
chirurg was gedwongen een medeplich
tige te worden in haar bouwwerk van
bedrog en een kleine Spaanse bosnimf
was veranderd in dit zielsbedroefde
wezentje want Max kon haar niet
huwen, zolang deze angst en schuld zijc
leven verduisterden.
(Wordt vervolgd)
Tjebbo Franken: ZJitg. „West'
Friesland", Hoorn, 5.90 geb.
De Uitgeversmaatschappij „West-
Friesland" bezorgde ons de laatste
doktersroman. Helaas niet de beste,
althans geen tweede „Citadel". Deze
roman lijkt hinderlijk veel op een
herschreven dagboek, dat in de regel,
evenals het foto-album alleen voor
goede vrienden en familieleden de
moeite van het lezen en bekijken
waard is. De Haarlemse arts Franken,
vertelt hier in een matig proza ovef
zijn praktijk, waarbij hij vooral aan
dacht schenkt aan het privé-leven van
een huisdokter. Dit had de sterkste
zijde van dit boek, dat is opgedragen
aan alle doktersvrouwen, moeten wor
den. Jammer genoeg is het de zwakj
ste. Het particuliere doktersleven bea
perkt zich tot wat huiselijk gekra
keel over de besteding van het nonoa
rariiim eri bereikt „hoogtepunten", ia
tamelijk flauwe dialogen tussen
„vrouwtje" en „mannetje". Waag
Tjebbo Franken voorvallen uit zijn
praktijk vertelt, boeit het boek zeen
Hier is ,,'n Praktijk in proza" wat ho
ger gestemd. Het komt ons voor, dat
de schrijvende arts zichzelf (hij vertelt
tenslotte uit zijn eigen praktijk, hoe
wel hij de derde persoon gebruikt)
niet op zijn figuren heeft kunnen pro-
jectere Uiterlijk is het boek een
sieraad.
„DE SCHOONHEID VAN HET
GREGORIAANS", een program'
ma van muziekwerken, die de
eeuwen door hun vaak fascine
rende melodiek hebben behou
den. Beethoven heeft eens over
het Gregoriaans gezegd: „Het zal
mij nooit gegeven zijn, met
slechts de beschikking over vijf
noten, een zo rijke melodie te
scheppen als het Kyrie Eleison
is. Zaterdag16.30 over Hilver
sum l).
ZATERDAG 11 JULI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.1S
Gym. 7.30 Koorzang. 7.45 Morgengebed
en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws
en weerberichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor da
hulsvrouw. 9.35 Gram. 10.05 Voor de kleu
ters. 10.20 Gram. 10.25 Pontificale Hoog
mis. 12.00 Angelus. 12.03 Symphonette-
Orkest. 12.30 Land- en Tuinbouwmedede-
lingen. 12.33 Lunchconcert. 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws.
13.20 Lunchconcert. 14.00 Boekbespre
king. 14.10 Metropole-Orkest. 14.40 Ama
teursprogramma. 15.15 Kroniek v. let
teren en kunsten. 15.55 Piano en orgel.
18,20 „De Vliegende Hollander", causerie.
16.30 De schoonheid van het Gregoriaans.
17.00 Voor de kinderen. 18.00 Gram. 18.15
Journalistiek weekoverzicht. 18-25 Lichte
muziek. 18.40 Regeringsuitzending: Zoek
licht op de Westerse Defensie". 19.00
Nieuws. 19.10 Gram. 19.20 Parlementair
overzicht. 19.30 Gram. 20.05 De gewone
man. 20.30 „Lichtbaken", causerie. 20.50
Ronde van Frankrijk. 21.00 Amusements
muziek. 21.35 Actualiteiten. 21.45 Proma-
nade-Orkest en solisten. 22.30 Wij luiden
de Zondag inl 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws
ln Esperanto. 23.22—24.00 Gram.muziek,
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA. 7-00 Nieuws. 7.13
Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.55 Voor
de vrouw. 9-00 Gym. 9.10 Gram. (Om 9.35
Waterstanden.) 10.00 „Tijdelijk uitgescha
keld". causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20
Voor de arbeiders in de continu-bedrij-
ven. 11.35 Viool-trio. 12.00 Gram. 12-30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Dansmuziek,1
13-50 Weekjournaal. 14.20 Filmprogramma,
14.50 Huismuziek. 15.10 Amateurspro
gramma. 15.40 Boekbespreking. 16.00
Kamerorkest en solist. 16.45 Sportpraatje.
17.00 Gram. 17-30 Voor de Jeugd. 18.00
Nieuws en commentaar. 18.20 Gram. 19.00
Artistieke Staalkaart. 19 30 „Passepar-
tout", causerie. 19.40 „Het Oude Testa
ment in deze tijd", causerie. 19.55 „Deza
week", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Gra-
mofoonmuziek. 20.15 „The Geisha", ope
rette. 21.25 Socialistisch commentaar,
ÏJ.40 Pianoconcert. 22.05 „Dodenhuis",
hoorspel. 22.35 Muziek van het zuiden.
23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziak.