„Lulu" en een Hongaarse dirigent in laatste Festival-ronde Plannen voor een regeringscentrum in het hart van Den Haag Interpellatie Roos jen ging als een nachtkaars uit Boeiende improvisatie wedstrijd in Haarlems Grote Kerk Oplossing ligt in de hoek van Malieveld en de Koekamp Het bioscoopbezoek is wederom in geringe mate afgenomen Première van nieuweL Disney-film vrijdag n juli mss EEN KREMLIN, ALLEEN VRIJER Departementen hebben uitbreiding nodig dij nader overleg met de schrijvers van de artikelen kwam naar voren, dat het in het belang van een goede en levende groei van het Haagse stads centrum dringend noodzakelijk is, dat het probleem van de ruimte Malieveld- Koekamp op korte termijn wordt bestu deerd. Tijd gaat voort in Nijmegen Maar is er nu licht voor de leraren Open doekje van NBB Televisie is in geen geval oorzaak PTT blijft eigenaresse van radio-distributies Schoonheid op internationaal orgelconcours HEÏ DERDE internationale orgelconcours, dat te Haarlem wordt Honderden luisteraars Nota van minister Beet over financiële positie burgerlijk rijkspersoneel Geen uitstel van een beslissing Het zuinige Nederland DE TWEE HOOGTEPUNTEN Tragiek van demonische vrouw muziek groots uitgebeeld door Feilloze directie van Eugène Ormandy (Advertenbe ina Mcd. afsluiting van het bestaande regerings centrum gevonden. Naar de mening van de Haagse archi tecten is het tijdsargument hier zeer be langrijk. „Als wfj over een Jaar niet gaan bouwen, dan bouwt het rijk". Er werd met name aan herinnerd, dat de huidige minister van Financiën reeds gesproken heeft over de wenselijkheid J£EN TWEETAL artikelen van de hand van beroemde Nederlandse architecten in het maandblad voor architectuur en gebonden kunsten Forumis de aanleiding geweest... Den Haag, het visitekaartje van ons land, moet een centrum van regeringsgebouwen krijgen. Niet in de bom,!^voo^Sn minXie^En oT voor geest van het hremlin te Moskou, doch wel groots van allure bij j an(lprp ministeries bestaat daarvoor een elkaar passend en modern. De architecten Luyt en Friedhoff hebben b'S'do suggesties van ir Friedhoff als van de heer Luyt gaan in de rich ting van Koekamp en Malieveld, tegen het Haagse Bos aan. Bij de heer Luyt zou de afsluiting van een nieuw rege ringscentrum worden gevonden in het begin van het Haagse Bos, waar een vijftal gebouwen, op een onderlinge af stand van 100 meter, zou moeten wor den geprojecteerd. De heer Luyt achtte het plan een waardevolle voortzetting van de histo rische ontwikkeling. Hij wil de ruimte werking behouden, maar daarin stede- bouwkundige accenten leggen. Bij de besprekingen werd telkens tot uiting gebracht, dat nu de tijd rijp is en er een kans is, die men moet aan grijpen. Men zal thans de bestudering van plannen en mogelijkheden door de Haagse gemeentelijke overheid moeten afwachten. voor dit enorme plan, dat millioenen zal gaan vergen, het oog laten vallen op de Koekamp, het Malieveld en de omgeving van beide terreinen. De Haagse architecten, aan wie de plannen der beide bouw meesters gisteren in een conferentie zijn voorgelegd, zijn er vun over tuigd, dat men op het ogenblik voor het feit staat, dat op korte termijn een beslissing over de plaatsing van nieuwe regeringsgebouwen moet worden genomen. Er is nu een unieke gelegenheid om een stede bouwkundig milieu te vormen, dat allure heeft en men zou het jammer vinden wanneer die kans verloren ging en de regeringsgebouwen her en der door de stad verspreid werden opgericht. In die hoek van de stad ligt volgens de Haagse architecten de grote kans. De situatie heeft uit stedebouwkundig, architectonisch, verkeerstechnisch en practisch oogpunt, alle mogelijkheden in zich om een levende, statige en wat misschien doorslaggevend is een direct realiseerbare uitbreiding van de bestaande kern te vormen. De architecten zijn van mening, dat de door ir Friedhoff aangehaalde ont wikkeling van de stadskern, in een steeds groter schaal en houding, van Binnenhof via Plein en Voorhout, in de ontsluiting van de ruimte Koekamp- Malieveld een logische voortzetting zou vinden. UET lijkt hun nuttig, dat de gemeente lijke overheid in overweging wordt gegeven de thans ontworpen voorlopige plannen in wijd verband, op korte ter mijn en nauwkeurig te doen bestuderen. B. en W. hebben reeds hun belang stelling getoond doop de ontwerpers van de verschillende plannen persoonlijk te horen. Tijdens de besprekingen werd er on der meer aan herinnerd, dat bijvoor beeld het Vredespaleis geen stedebouw- kundige aansluiting heeft verkregen. Er werd de nadruk op gelegd, dat geen van beide plannen definitief is. Het zijn slechts suggesties, voorlopige aanduidingen. De gemeentelijke over-, heid heeft hier beslissingen te nemen. Het uitgangspunt bij dit alles is: Wat is momenteel mogelijk? Die mogelijk heden met betrekking tot de bouwrijpe grond en andere zijn voor de terreinen Koekamp-Malieveld aanwezig. Gistermiddag, om acht-en-twintig minuten over één, het tijdstip waarop in Februari 1944 de Sint Stevenstoren te Nijmegen door een Amerikaanse luchtaanval zwaar werd beschadigd, werd in de Keizer Karèlstad twee mi nuten stilte in acht genomen. Dit ge schiedde ter herdenking van de onge veer 1000 slachtoffers, die bij het bom bardement te betreuren waren. Op het zelfde ogenblik, dat de stilte over de stad viel, werd het uurwerk in de on langs geheel gerestaureerde toren weer in werking gesteld. Van de toren hingen de Nederlandse, de Nijmeegse, de Gelderse en de oranjevlaggen half stok. terwijl het carollon speelde. IVAARBIJ werd opgemerkt, dat het 17 plan-Spui op korte termijn niet te verwezenlijken is. In het begin van de oorlog lag dit plan er al 35 jaar en het is dus nu al 50 jaar oud. Op de Kalver markt heeft men door de uitbreiding van het ministerie van Oorlog al een (Van onze parlementaire verslaggever) JN een fel gekleurde rede heeft de heer Roosjen (AR) gistermiddag in de Tweede Kamer geklaagd over de lijdensgeschiedenis met de salarisherziening van de leraren bij het voorbereidend hoger en mid delbaar onderwijs. Hij vroeg tenslotte of er na het trage tempo nog kans is dat vóór de nieuwe cursus de toegezegde salarisherziening tot stand komt. Minister Cals antwoordde, dat hij deze hoop nog steeds koestert. Ook de minister betreurde de trage gang van zaken, maar hij maakte er op attent, dat het overleg niet een kwestie van weken is, maar van maanden. yELE CONSEQUENTIES moest het de- partement van Onderwijs overzien en daarna was overleg nodig met het depar tement van Binnenlandse Zaken. Tenslot te heeft op 26 Juni jl. de ministerraad zijn standpunt tegenover de salarisvoor- stellen bepaald. De minister was van me ning dat In de gegeven omstandigheden nog snel is gewerkt. Het uiterste is ge daan om vóór de nieuwe cursus resultaat te bereiken en in dat tempo zal men moeten doorwerken. De heer Roosjen (A.R.) diende hierna een motie in. waar in teleurstelling wordt uitgesproken over de gang van zaken en er bij de minister op wordt aangedrongen het uiterste te doen om vóór de nieuwe cursus een nieu we regeling tot stand te brengen. JN DIE MOTIE had mevrouw Fortanier- De Wit (V.V.D.) geen enkel vertrou wen. want natuurlijk zal de minister zijn best doen, maar wat schieten de leraren daar mee op? Geef de leraren een be hoorlijk voorschot op dc verhogipg. De heer Stokman (KV.P) vond de motie overbodig en onvriendelijk, maar daar waren de heren Tüanus (C.H.U) en De Loór (P.v.d.A.) het niet mee eens. Uit het antwoord van dc (Katholieke) minister bleek echter, dat hij de motie zeer hoog nam, omdat zij volgens hem een element van afkeuring van het ge noemde beleid inhield. De motie dringt bovendien aan op iets, waarvan de rege ring zelf verklaard heeft dat zij het zal doen. Dat geeft de motie een element tevens van een zeker wantrouwen. Ik ben bereid, aldus minister Cals, te blijven vechten voor een spoedige regeling van Het jaarverslag van de Nederlandse Bioscoopbond is niet onverdeeld opti mistisch gesteld. Het bezoek aan de theaters ts wederom met één procent teruggelopen en hoewel deze omvang niet catastrofaal genoemd kan wor-l 'ii, vervult het de bioscoop-exploitanten toch met zorg. Deze afname van het bezoek behoeft men niet te wijten aan de televisie, zoals deze in Amerika zo'n sterk woord meespreekt. Integendeel, de betrekkelijke mislukking van het tele visie-experiment is tot nog toe een mee valler geworden. Wel eohter geldt, dat men op zijn qui vlvc moet zijn, in" dien de televisie nogeens uit haar arme- luiswieg te voorschijn komt en inder daad bemind raakt. Men heeft, aldus het jaarverslag, goe de hoop op een bevredigende regeling van het vraagstuk der vermakelijk heidsbelasting voor de bioscopen. Een op lossing dringt thans meer dan ooit, daar het filmbedrijf door de entree van drie dimensionale films, wederom op een keerpunt staat. Ep zijn geweldige in vesteringen nodig. Het verslag wijst er echter terecht op, dat alleen het foefje van de derde dimensie op het witte doek, het bezoek niet zal stimuleren. Het blijft ondergeschikt aan de inhoud, en het zal de filmstof zijn, die, be nadrukt door een juist gebruik van de nieuwe mogelijkheden, de filmbelang stelling zal stimuleren. De Nederlandse speelfilm is op het ogenblik, door een rijks- en gemeente lijke accijns van 200 procent op de kost prijs, voor dc producent een economisch niet verantwoorde uitgave, zo wordt nog opgemerkt. Uit een jaaroverzicht blijkt, dat de Amerikaanse programma's in onze bios copen geleidelijk aan het veld njoeten ruimen voor Europese. Naar het land van oorsprong gerekend, waren de per centages der Europese films: Engeland 8,06; Frankrijk 5,33; Oostenrijk 1,64; Duitsland 6,82; Italië 4,67; Nederland 1,06 en de overige landen 4,11. Het aan tal bioscopen in Nederland bedraagt 512 en in het verslagjaar werden deze thea ters bezocht door 63 millioen kijkers. Hiervan nemen de grote steden met 57 procent van het totale bezoek, het leeu wendeel voor haar rekening. c<e leraren-salarissen, maar ik kan niet aanvaarden dat de regering In gebreke zou zijn gebleven voor betere leraren salarissen. De heer Roosjen verklaarde hierop dat na de duidelijke bereidverklaring van de minister*, het geen zin heeft over de motie te laten stemmen. Hij trok daarom de motie tn. De interpellatie werd hierna gesloten. (Van onze parlementaire verslaggever). In de bezettingstijd, in 1941, zijn de particuliere radiodistributies overge gaan naar de P. T. T. Lang is er na de bevrijding geconfereerd over het al of niet herstellen van de vroegere toe stand. Gisteren heeft de Tweede Ka mer besloten de radio-distributies in het gehele land in handen te laten van de P. T. T. De voormalige radio-distri- buanten zullen in totaal als vergoeding voor hun bedrijven ontvangen ruim f 30 millioen. waarvan het grootste deel in de loop der jaren reigls is uitbetaald. Minister Algera verklaarde met alle kracht te zullen streven naar een slui tende exploitatie en hij zal tevens alles doen om verhoging van het tarief te voorkomen. gehouden onder auspiciën van de stichting Haarlems Bloei en de NCRV, met steun van de gemeente Haarlem, het Prins Bernhardfonds en het Anjerfonds, mag worden beschouwd als een unieke en zeer belangrijke gebeurtenis in ons vaderlandse muziekleven. Dat is reeds gisteravond gebleken bij de improvisatie-wedstrijd, waarmee dit drie» daagse orgelfestijn is ingeluid. Deze wedstrijd werd gehouden in de Grote of St. Bavokerk, welks prachtige orgel, door Christian Muller in het begin der achttiende eeuw vervaardigd reeds door Handel Werd ge» n prezen om zijn rijkdom aan klankschoonheid. Vijf organisten hebben aan deze ontmoeting deelgenomen, namelijk Anton Heilier, uit Wenen, de winnaar van het concours in 1952, Paul Barras uit Chaumont, Karï Richter uit Munchen, Piet Kee uit Alkmaar en Matthieu Prange uit j; Vaals. De jury was eveneens internationaal van samenstelling. Deze bestond uit de organisten Lady Susy Jeans, Dorking, Alf Linder, Stock* bolm, en Albert de Klerk, Haarlem. p I^E KUNST van het improviseren 17 de Franse organisten zijn hierin meesters komt mede dank zij de Haarlemse concoursen ook te onzent wederom tot bloei. De organist moet op een zelf gekozen, of door ande ren opgegeven thema onmiddellijk Dezer dagen is er een nota van de minister van Binnenlandse Za ken verschenen, waarin de finan ciële positie van het burgerlijk rijkspersoneel wordt besproken. Dit is het antwoord op het verslag \an dc commissie van rapporteurs uit dc Tweede Kamer, over deze materie. De minister merkt in zijn nota op, dat ten aanzien van de voorgenomen vaststelling van normsalarissen, met daarnaast de mogelijkheid van variabiliteit voor een beperkte groep van topfunc tionarissen, een uitstel van beslis sing, waaraan door sommige leden de voorkeur wordt gegeven, niet gedoogt. Uiteraard zullen de bestaande ver houdingen tussen de bezoldiging van het burgerlijk rijkspersoneel en die van de groepen wier salariëring bij de wet wordt vastgesteld, zoveel mogeliik die nen te worden bestendigd, al meent de minister, dat een stelsel van individu ele salarisvaststelling voor de bezoldi ging van de leden van de rechterlijke macht niet past. In het suppletoir aangevraagde be drag is een som van ruim f 400.000 in begrepen. ter zake van de voorgestelde vaststelling van norm-salarissen, voor een groep van 200 topfunctionarissen. De bescheiden verhoging van de lonen der laagste groepen, noemt de minister gerechtvaardigd. Leniging van de in vele ambtenaarsgezinnen bestaande nood acht de minister slechts mogelijk binnen het raam van het gestelde uit gangspunt: de opheffing van de nivel lerende werking van enkele maatrege len, welke in de achter ons liggende jaren specifiek voor het rijkspersoneel zijn getroffen. Uiteraard dient tevens rekening te worden gehouden met het geen financieel te verwezenlijken is. In het licht van het bovenstaande vindt de regering geen aanleiding, om wat de .bedragen betreft, verder te gaan dan thans door haar is voorgesteld, noch om de maatregelen uit te strekken tot andere groepen, zoals jeugdige ambte naren, rijkswerkvrouwen, e.d. Wel ligt in het voornemen de consequenties van de voorgestelde verhogingen ten aan zien van de bezoldiging van het poli tie- en brandweerpersoneel onder het oog te zien. De herziening van de pen sioenen der Indische landsdienaren, hun weduwen en hun wezen, is thans in studie op het ministerie van Bui tenlandse Zaken. De spaarbanken die ztjn aangesloten bij de Nederlandse spaarbankbond. heb ben in Juni een overschot geboekt van bijna tien millioen gulden. Bij de alge ménespaarbanken is een voordelig saldo ontstaan van f 371.918.De bankspaar- banken boekten een overschot van bijna negenduizend gulden, terwijl inleg en overschot bij de Rijkspostspaarbank met elkaar in evenwicht bleven (Van onze muziekmedewerker 20 IS dan de laatste ronde van dit festival ten einde. Twee evenementen hielden reeds lang tevoren de gemoederen in spanning: de aange kondigde vertoning van „Lulu" van Alban Berg en de komst van de befaamde Hongaarse dirigent Eugène Ormandy, die sedert 1936 te Philadclphia resideert. „Lulu" is inderdaad een der wonderlijkste producten uit een voorbije periode en dit geldt zowel voor de muziek als voor dc tekst. Alban Berg heeft het libretto zelf samengesteld uit twee toneelstukken van Frank Wedekind nl. „Erdgeist" en „Die Bucbse der Pandora"; door dit gevolgde procédé is de behandeling van een dusdanige verwardheid geworden, dat zij alleen in baar hoofdmomenten is na te vertellen. De uitgebreidheid van het gegeven heeft de compo nist ertoe gebracht een intermezzo op het filmdoek in te schakelen, een tussenspel dat gauw even Lulu's arrestatie, veroordeling, gevange nisstraf en bevrijding vertoont. Zoiets werkt misschien verhelderend, maar een pijnlijk-komische zijde is ook wel in dit geval aanwezig. M EN ZAL ZICH AFVRAGEN waarom wi.1 ondanks restricties niet mogen aarzelen de vertoning van „Lulu" een evenement te noemen. De componist Al ban Berg heeft in dit muzikale drama een meeslepende dramatische kracht ge openbaard, die sterker blijkt te zijn dan de kluisters die het „twaalftonenstelsel" van Arnold Schönberg met zich mee bracht, de psychologische typering van de wonderlijke en verwrongen naturen, die het toneel bevolken grenst aan het fabelachtige door precisie en raakheid. Dan de uitvoering: wat de opera uit Es sen heeft gepresteerd is door de volmaakt heid verbazingwekkend, welk een stern- materiaal bezit dit ensemble, welk een staf van acteurs! Het is bijna onzinnig enkele namen apart te vermelden, want de team-geest heerst bij de uitzonderlijke kunstenaars boven persoonlijke IJdelheid. Fén uitzondering: de naam van Clara Spletter die dc onmenselijke moeilijke titelrol voor haar rekening had genomen, mag hier niet ontbreken. De voortreffe lijke dirigent Gustav König en het Ste delijk Orkest van Essen dienen eveneens te worden genoemd. Het „erge" DE TRAGIEK VAN LULU, de „demoni sche" vrouw, die als natuurwezen in sexueel opzicht buiten de grenzen van goed en kwaad staat, is door Wedekind, die een adept was van de vrouwenhater Strindberg, met de nodige melodramatiek ten tonele gebracht. De overspannen psyche die bovenal het „erge" zocht (wij hebben allen sindsdien wel enig begrip gekregen, zij het ongevraagd, van boos aardiger destructieve krachten dan die van een satanische vrouw) is nu wel een beetje vieux jeu geworden. Echter moeten wij vaststellen dat de muziek het bedenkelijke gegeven op vaak grootse wijze heeft geïllustreerd. Dc ge weldige orkestmonoloog in het derde be drijf vlak voor de gruwelijke ontknoping, behoort tot de incest tragische momenten uit de gehele moderne operallteratuur. Terecht was men geestdriftig: voor de enorme prestaties van dc Stedelijke Ope ra van Essen niets dan lof. Matbis der Maler LIET OPTREDEN van Eugène Ormandy f* bracht het onomstotelijke bewijs dat hij tot de corypheeèn onder de huidige orkestleiders behoort. Feilloze zekerheid en een enorme intensiteit kenmerken zijn directie. De combinatie Mendelssohn- Hindemith-Prokofiew stelde Ormandy in de gelegenheid zijn visie op de romantiek en de modernen te demonstreren. De Ita liaanse Symphonie klonk prachtig en de iets te bewuste en wat precieuze nuan cering deed hieraan geen afbreuk. „Mathis der Maler" blijft in de loop der jaren een der pronkstukken uit het oeuvre van Paul Hindemith. Ondanks een neiging tot stugheid verkiezen wij deze Symphonie verre boven Uindemith's late re productie die zich stilistisch versoberd en van klank verijld heeft, maar waarin het verstandelijke element te zeer is gaan domineren. Mahler-invloed F\E ZESDE SYMPHONIE op. 111 van Sergej Prokofiew wordt naar aanlei ding van de recente uitvoeringen door Ormandy en het Ooncertgebouw-Orkest (de première voor Nederland) erg ver schillend beoordeeld. Intussen houden wij haar voor een der beste uitingen van de in Februari overleden Russische mees ter uit de latere jaren (1946-'47). De ge makkelijk constateerbare influencering door Gustav Mahler is bijzonder sterk in deze Symphonie aanwezig, trouwens zij is bij de moderne Russen geen zeldzaam heid, ook Prokofiew's jongere tijdgenoot Dmitri Sjostakowitsj is er niet aan ont komen. Overigens blijft tot nu toe de invloed van Mahler op de overige mo derne Symphonische kunst gering en treedt slechts sporadisch naar voren. Het geen wij in dit opus bewonderen is de donkergetlnte, soms dramatische dan weer elegische, sarcastische of bizarre, zeer persoonlijke muziek die de eerste twee delen vult. De pathetische fragmen ten willen weieens wat uit de doorgaans voorname toon vallen. Dit neemt niet weg dat een der machtigste scheppende krach ten die het tegenwoordige Rusland heeft bezeten, zich in dit werk uit. De Rondo finale valt niet mee, is opgewekt en bril jant, doch de talloze herhalingen en de lengte benadelen de spanning. De uit voering was in één woord grandioos en lokte ovaties uit. Groots slot MET EINDCONCERT van het Festival T bracht nogeens een chef d'oeuvre van Manuel de Falla: de Suite uit het Ballet „El Amor Brujo" (De liefde als Tovenaar) door Willem van Otterloo en het Residen- een compositie spelen. Deze kunst is dus een toetssteen voor het schep- r pende vermogen van de organist en is voor de toehoorders, mits zij op goede wijze wordt beoefend, steeds een muzikale openbaring. Men kan - immers van te voren niet weten, wat men aan melodische schoonheid of boeiende muzikale structuur te ho ren zal krijgen. Men kan zich deN halve voorstellen, dat de minnaars van de orgelkunst met. grote span ning en hoge verwachtingen dit in teressante evenement hebben tege moet gezien. Bij het betreden van de kerk ont vingen de bezoekers de opgave, wel ke de deelnemende organisten te ver vullen kregen. Zij moesten over twee thema's een hoofdvorm improviseren (I), speelden vervolgens een inter mezzo (vrije improvisatie, II) en im proviseerden tenslotte over een der de opgegeven thema een finale. De volgorde van optreden werd niet bekend gemaakt. Dit gebeurt la ter. Op deze wijze werd de objecti viteit van het beoordelend luisteren ten zeerste bevorderd. De honderden luisteraars hebben deze avond een vijftal zeer interessante en boeiende vertolkingen gehoord. Hierin mani festeerden zich, behalve een fenome naal vakmanschap ook een grote fan tasie en een overvloed aan geniale invallen, al was de vormgeving bij -j de ene organist soms sterker dan bij de andere. Dat de doorwerking der thema's,' het moeilijke punt vormde, was zelfs bij deze musici van reputatie te con-_ stateren. De eerste gaf na de expositie vanj' het thema blijk van veel fhntasie,^ maar de doorwerking was niet steeds e duidelijk. In de finale werd een spannende climax bereikt. rj De tweede boeide onmiddellijk door. een zeer vitale en markante exposi-n tie van het thema van de hoofdvorm, en frappeerde door een doorzichtiger en meesterlijke doorwerking ervan. - Zeer oorspronkelijk was de derde:, concertant in zijn improvisaties, al 3 maakten deze wel eens een fragmen-n tarische indruk. Daarentegen vroeg de vierde onze® aandacht voor een fijngevoelige in-° terpretatie van het zangthema. Hij speelde voorts een zeer mooie inter mezzo en een effectvolle finale. De organist, die de improvisatiewedstrijd besloot, behoort, althans wat zijn harmonieën aangaat, tot de avant-,4 garde. Zijn voordracht kenmerkte', zich door een innerlijke bewogen heid, tot uitdrukking komende in een8 modern gewaad. Nu is het de taak van de jury, een;i scherp onderscheid te maken tussen u het meesterlijk opgevoerde metier en[ de aangeboren inspiratie. Hoe ech-u ter ook de uitspraak moge zijn deze manifestatie van improvisatie-, kunst zal nog lang in herinnering" blijven. Hedenavond zal de jury opt haar beurt concerteren. W. Schreurs. st Vandaag zal in Den Haag de lande-'? lijke première van Walt Disney's nieuw-' ste film „Melody Time" worden ver-2 toond. Deze rolprent bestaat uit zevend delen. Na de „titelsong", „Melody Time"'? van George Weiss en Bennie Benjamin" en gezongen door Buddy Clark, ziete men eerst „Wintertijd", een geschiede nis van een liefdespaar op het ijs. Daarna volgt „Bumble boogie", een phantasie over de nachtmerrie van een bij. Dit gedeelte wordt muzikaal ge-v illustreerd door Freddie Martin en zijn orkest met Jack Fina aan de piano,1 die een bewerking uitvoeren van Rims-1 ky Korsakoff's „De vlucht van de hom-'1 mei". k Als derde deel brengt de film de le-1 gende van Johnny Appleseed, een pio^n nier in hart en nieren op het doek.e Na een verhaal over een eigenwijs sleep-1 bootje in een van de grote havens van New York, ziet de toeschouwer „Trees", een gedicht van Joyce Kilmer op mu-r ziek van Oscar Resbach en in beeld enr kleur gebracht door Fred Warin en zijn1 Pennsylvanians. Het zesde deel is eenr' fantasie in een samba-café, „Blame it.F on the samba", waarna de film ein* 1 digt met de avonturen van de cowboy,D „Pecos Bill". G ra I tie-orkest schitterend ten gehore gebrachiuzi Dc beroemde zangeres Martha Mpton/e heeft de drie vocale soli geheel in de geest van het boelende folkloristische Zi geuner-gegeven vertolkt. Voor een mezzo-- sopraan ligt de extreem-moeilijke partij* echter te laag, vandaar dat iets van da sonoriteit moest worden geofferd. Een opmerkelijk stuk is de „Orchester- rriusik" van Gothfried von Einem die haar eerste uitvoering beleefde wel, doehj de reeds gesignaleerde Symphonie van Hartmann en die van DutHleux wareri toch de symphonische evenementen van dit Festival, waarbij zich op operagebicd de aan Falla gewijde avond van de Ne derlandse opera en de zoéven besproken vertoning van „Lulu" waardig aansloten^ Een volgend jaar, naar wij hopen, nog meer aandacht voor werken van eigen-) bodem en moge hetzelfde hoge artistieke niveau gelijkelijk worden gehandhaafd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 5