Deze zee: „La grande triste"
Moskou's macht aan het tanen
Kaap Vaarwel blijft verborgen
UFW,
Juryleden concerteerden op het
Haarlems orgelfestival
Russen zetten hun politiek van
toenadering voort
De wekelijkse
wereldschouw
Heel de Zuidpunt
zit in het ijs
Het Westen vaart de
juiste koers
Onder Groenlanders en Eskimo's (5)
door
AnthVan Kampen
Regering:
Marine niet in gedrang
door EDG
Thunderjet verbrand na
noodlanding
Reeks belangwekkende, onbekende werken
Muzikale interpretaties
Europese bestrijding van
mond- en klauwzeer
Lof voor de Nederlandse
televisie-omroepster
Om wereldkampioenschap
ploegen
Oostelijk W.-Friesland
onder sociale loupe
B. y. d. Sigtenhorst Meyer
overleden
PTT-besteller verduisferde
brieven
Prof. W. v. d. Berg ridder
Nederlandse Leeuw
y T' i{|)A(j IX .IIIU 1!>f5S
2ICH INSTELLEN op mist en regen, en er dan ook prompt 6 dagen
inzitten, zijn natuurlijk twee totaal verschillende zaken, van welks
juistheid ik me zo langzamerhand ten volle ga overtuigen. Een paar
dagen geleden hebben we, waarschijnlijk door een vergissing der weer
goden, een scheut of wat zonlicht gehad en een zowaar blauwe zee.
Vrijwel op het zelfde ogenblik verscheen wat volk aan dek. Een
jongen begon weemoedige Bornholmse zeemansliedjes te zingen, zich
zelf begeleidend op een harmonica en een ander kwam er even later
bij met 'n zingende zaag. Het was erg aardig en het klonk leuk. Maar
dat blauw en die aalmoes zon lieten binnen een uur verstek gaan, en
we zaten weer in de grauwe leegheid van deze barre waterwereld.
Ik ga de zegswijze der Fransen begrijpen, van de Bretonse vissers, die
bet soms hebben over „la grande triste" als ze de zee bedoelen. Tref
fend beeld, ontleend aan de realiteit.
70 KOJANGEN WE uur na uur en
dag na dag verder op de lange dei
ning van de Noordatlantische. Grijze da
gen en grijze nachten. Die nachten zijn
al niet meer donker. Ze zijn ook grijs;
een schemering, zoals in Holland om
streeks 9 uur 's avonds. Donkerder
wordt het niet. Een kil, naargeestig, on
genoeglijk licht.
Gisteren, toen We IJsland reeds een
flink stuk voorbij Waren, wees onze
vriend, oorlogskapitein Johannes Balie,
ons op een stuk zee in de verte, waar
de brekers bedenkelijk hoog overheen-
sloegen. Kent U dat daar? vroeg
hij. We ontkenden het. Wel, dat is
toch 't Verzonken Eiland van Bos! Zo
genoemd door de Hollandse Walvis
vaarders, die er zo ver mogelijk van
afbleven, omdat het er voor schepen
levensgevaarlijk is. Die naam. heeft het
nogis dat niet wonderlijk? Ik heb
heel wat Deense zeelui gesproken, die
beweren dat je er soms, als het mooi
weer is, kerkklokken kunt horen spe
len. Vroeger was het een eiland met
veel mensen er op. De zee heeft het
genomen
Dat is een legende, natuurlijk
Johannes Balie, neef van Knud Bas-
mussen, 67 jaar oud, vergrijsd in de
dienst van „la grande triste". ziet me
peinzend aan en zegt dan: Misschien
je weet dat met die dingen nooit
precies; het waren bevaren mensen die
het me vertelden
■■mm
naar het verste Zuiden afdrijven. Al
les wordt mist en damp, grijze as
daalt uit de hemelonzichtbare vo
gels schreeuwen rond het kleine vaar
tuig.... Aan dat boek, aan die sfeer,
moest ik denken, toen vandaag de
ochtend traag, aarzelend geboren
werd. Het was niet opwekkend.
JAE KAPITEIN van de Dronning
u Alexandrine vertelt twee uur later,
dat we vandaag land zullen zien. Ten
minste als er niet onverwacht ijs
komt opzetten en er niet te veel mist
zal zijn. Tegen acht uur in de avond
verwacht hij dat Kap Farvel in zich
zal komen, de uiterste Zuidpunt van
Groenland. Kaap Vaarwel... die, een
maal een andere naam droeg, een Ne
derlandse: Statenhoek. Statenhoek
was het eerste wat de Nederlandse
walvisvaarders zagen opdoemen, als
ze dit land bereikten, in de lente. Het
was Statenhoek, dat ze als laatste
stuk van dit „zesde contingent" zagen
als ze huiswaarts voeren. Een begin
en een einde. Voor ons: het begin.
De marconist komt met een ijs-be
richt. Radio-Umanak heeft 'm zojuist
doorgepraaid, dat er veel ijsgang is,
zowel in Straat Davis, die we morgen
zullen invaren, als Zuidelijk van Kap
Farvel. Het is echter nog niet nood
zakelijk een Zuidelijker koers te gaan
voorleggen.
Of het door de nabijheid van 't ijs
komt of niet, ik weet het niet, maar
het wordt merkbaar kouder. We mo
gen hier dan nog profiteren van een
uitloper van de Warme Golfstroom,
die als een soort pomp, een straalpijp,
warmer water naar het Noorden
pompt, de invloed van de twee koude
zeestromen, de Oost Groenlandstroom
en de ijskoude Labradorstroom, zijn
duidelijk merkbaar.
Over zeestromen weet kapitein Bal
ie ons die dag van alles te vertellen.
Hij is een pracht-kerel en het is maar
jammer dat hij het die morgen alleen
aan Van der Zee en mij vertelt. Hij
vertelt het als een.... ja, als een kun
stenaar. Omdat hij de zee zichtbaar
en tastbaar lief heeft, deze zelfde grij
ze, trieste zee, die hij een mensen
leeftijd bevoer. Weet u hoe hij die
warme stroom noemt, die Zuid en
Zuidwest Groenland althans nog enige
warmte schenkt? The River of Life.
De rivier des levens. Als hij dit zegt,
is Orlogskaptajn Johannes Balie haast
een dichter.
Twee uur later ontvangt de marco
nist opnieuw een telegram. Het laat
aan duidelijkheid niets te wensen
over: de hele Zuidpunt van Groen
land is, tot ver in zee, met dik pakijs
bedekt. Als de kapitein ons vertelt,
dat we ver Zuid van Kaap Vaarwel
zullen blijven en geen land zullen
zien, de eerste anderhalve dag, blijkt
uit niets, dat het bericht hem op de
een of andere manier interesseert.
Maar hij heeft dan ook een half
leven op deze wateren gevaren. En
hij kent ze, zoals hij het ijs kent.
Tijdens een mondeling overleg tus
sen de regering en de commissie van
voorbereiding uit de Tweede Kamer,
welke de memorie van antwoord inza
ke het ontwerp tot goedkeuring van het
EDG-verdrag heeft bestudeerd, weid
uit de commissie gevraagd, waarop de
opvatting van de regering, dat de an
dere landen onze Marine-taak zul'®n
willen respecteren, toerust. Naar aan
leiding hiervan wees de re.gering er op.
dat door de EDG onze Marine-taak niet
zal worden beinvloed. De regering zag,
doordat de behoefte-bepaling door de
NAVO geschiedt, geen aanduiding, dat
moet worden gevreesd, dat lagere Ma
rine-verplichtingen van Nederland zul
len worden gevraagd. De nationale
taak van de Marine zal dus na de tot
standkoming van de EDG evenmin in
het gedrang komen als thans het geval
is.
Een Thunderjet-straaljager van de
militaire vliegbasis Volkel heeft gister
middag wegens motorstoornis een nood
landing moeten maken op de heide in
de gemeente Heesch bij Oss. Direct na
de landing vloog het toestel in brand.
De piloot, de 22-jarige sergeant A. L. M.
Snijders uit Kerkrade, had nog .luist
de zwaargehavende machine kunnen
verlaten. Hij bleef ongedeerd. De ma
chine brandde geheel uit.
De nieuwbenoemde commandant van
het Nederlands detachement Verenigde
Naties, de luitenant-kolonel C. Knuist uit
Den Haag, zal op Maandag 20 Juli om
20.45 per vliegtuig van Schiphol naar
Korea vertrekken.
Restanten van maaltijden van
Eskimo's, complete heuvels
vormend van meer dan een
eeuw oud in de granieten
„aarde".
Er komt meer zee te staan en aan de
kim wemelt het van „white horses".
Tuimelend en wankelend vervolgt de
Dronning Alexandrine haar koers. Er
zijn nog steeds twee meeuwen over
gebleven van de groep, die ons in de
Sont begon te volgen. Het zal wei een
paar zijn. Waarom blijven ze bij elkaar?
Uit liefde, uit instinct, uit wederzijdse
trouw, of alleen maar vanwege de min
of meer regelmatige surprises uit de
kombuis van dit scbip? Of hebben ze
óók een boodschap te doen op Groen
land?
Van der Zee en ik zoeken 's avonds
al vroeg onze hut op. Het is er klein
en ietwat aan de benauwde kant. En
er hangt een weeïge geur van diesel
olie. En alles deint er mee en slingert
langs de wanden, wat niet muurvast
gezet is. En er is veel geluid. En door
de patrijspoorten zien we de zee te
keer gaan, totdat een dikke doorschij
nende groene laag het uitzicht plotse
ling beneemt. Dan pikt de Dronning
Alexandrine een zeetje. Tussen haakjes:
de marconist noemt haar anders: „Rol
ling" Alexandrine. Ik moet U eerlijk
zeggen dat ik die humor maar nauwe
lijks waarderen kan. Maar inderdaad
ze rolt er behoorlijk door.
TN DIE HUT is echter de koffie goed
en de sigaretten die we hier krij
gen zijn zelfs best. En goedkoop! Om
de een of andere reden missen we de
moed om te klagen, ons realiserend
dat we waarschijnlijk binnenkort zul
len terugverlangen naar dit besloten
paradijsje, dat alleen maar -vat (erg)
beweeglijk is.
Vannacht was het mistsein weer
urenlang. Maar waarom blazen ze
eigenlijk iedere dertig seconden in
deze lege zee? Schepen zijn hier niet.
En behalve dat er geen schepen zijn,
er is geen maan, geen ster, geen kim
niets. Ik slaap deze nacht rlecht,
en dat komt door dat nooit-ophouden-
de blazen. Ik cta op en druk mijn ge
zicht tegen het natte glas van de pa
trijspoort. Wat ik zie is niet opbeu
rend: nog geen 25 meter zicht. Een
gemeen grijsgroen licht. Het moet dit
soort zee zijn, die Pytheas, de reizende
reporter der Grieken in de pen gaf:
„na de Schotse kust gevolgd te heb
ben voer ik verder, totdat ik een
plaats bemerkte, waar aarde, lucht
noch water was, maar een mengeling
van alle drie".
Ik houd van de zee, en wat mij be
treft behoeft het geen oliezeetie te
zijn. Maar dit soort water beeft iets
uitgesproken antipathieks. Ik kruip
weer in de s.nalle kooi en probeer in
slaap te vallen. Maar aldoor loeit die
vervloekte sirene en hij blijft loeien,
zonder einde. Ik besluit dan maar
naar het dek te gaan. Het dek is
verlaten. Op de brug gloort wat licht
en tegen één der dekhuizen staat en
wachtsman. De mist wervelt voorbij
in sluiers, windselen, bandelieren. Ze
stuiven lang het zwoegende schip als
de nooit rustende geesten uit de Noor
se mythenwereld. Het is werkelijk
geheimzinnig, dat voorbijvliegende wa
ter, het zingen van de wind, die flad
derende geesten. En iver het kleine
bantje kielzog dat zichtbaar is, komt
dat meeuwenpaar weer aanzwieren.
Het is haast morgen. Kent u dat boek
van Poe, „Het verhaal van Gordon
Arthur Pymm"? Dat verhaal zonder
einde, waarin de weinig overgebleve
nen van een verschikkelijk avontuur
/N HET KiDER van het Haarlemse Orgel-festival, ter gelegenheid
van het Improvisatie concours 1953, is gisteravond op het orgel in
de Grote of St. Bavokerk, een concert gegeven door de jury van de
improvisatie-wedstrijd. Achtereenvolgens hoorden we Lady Sa si Jeans
uit Dorking. Alf Einder uit Stockholm en de Nederlandse meester,
organist Alhert de Klerk uit Haarlem. I)e belangstelling voor dit
concert was minder dan voor het improvisatieconcert. Zou het z,jn
omdat aan deze avond het wedstrijd-element ontbrak en er dus voor
sommigen geen muzikale sensatie viel te beleven?
Hoe dan ook: de muzikale fijnproe
vers hebben van meesterlijk orgel
spel kunnen genieten. Iedere kunste
naar speelde werken uit eigen land
De organiste Susi Jeans had een keu
ze gemaakt uit Engelse orgelwerken
uit de achttiende eeuw. Het waren
fijnzinnige stukken van John James,
George Berg e.a., die nogal eens aan
de geest van Handel herinnerden.
Een Gavotte uit een orgel-concert van
Matthias Hawdon, bleek een spran
kelend stuk te zijn, een Chaconne van
Walter Pach, was wel wat breedspra
kig. De organiste speelde deze wer
ken zeer artistiek en met een zeer
kleurrijke en bewonderenswaardige
registratie.
Alf Linder presenteerde Zweedse
werken. Imposant was de Sinfonia di
Chiesa van Poman, een voornaam ver
tegenwoordiger van de 17e eeuwse
muziek, met een sterke melodische
vindingskracht. Van de wel enigszins
onder vreemde invloed staande Hil-
ding Rosenberg uit Zuid-Zweden,
hoorden we een boeiende en door
Linder meesterlijk gespeelde Tocca
ta. De improvisatie van Linder zelf
waarin een kort motief vele malen
herhaald werd, had in haar geheel een
wat monotoon karakter. We hadden
van Linder een sterkere inventie
verwacht. De betrekkelijk wat één-
kleurige sfeer van het tot dusver ge
speelde programma werd gebroken
door onze landgenoot Alb. de Klerk,
die werken uit de 16e en 17e eeuw
ter reproductie had gekozen.
Onder voorzitterschap van minister
S. L- Mansholt zijn deze week te Rome
afgevaardigden van Europese landen
bijeengeweest om de grondslag te leg
gen voor de vorming van een Europese
commissie voor de bestrijding van
mond- en klauwzeer. De afgevaardig
den hebben hiervoor een „constitutie"
opgesteld, die reeds door negen landen
aanvaardbaar is genoemd.
Een interim-commissie, waarin o.m.
Nederland zitting heeft, zal een uitge
breid werkprogramma voor een Euro
pese commissie opstellen, zodat deze
onmiddellijk met haar werk kan be
ginnen wanneer de Europese landen
de definitieve tekst van de constitutie
hébben goedgekeurd. Men verwacht,
dat dit zal kunnen geschieden onmid
dellijk nadat deze door de Voedsel-
en Landbouworganisatie der VN zal
zijn aanvaard, d.i. tegen het eind van
het jaar.
Op Dinsdag 28 Juli des morgens om
elf uur zal de burgemeester van Amster
dam, mr. Am. J. d'Ailly, in het R.A.I.-
gebouw de vijfde Nederlandse lederwa-
renbeurs openen, georganiseerd door de
coöperatieve vereniging „Koffer- en Le-
derwarenbelangen".
J-JET BESLUIT van de ministers
van Büitenlandse Zaken van de
Westelijke Grote Drie te Washing
ton genomen om een uitnodiging
te zenden aan het Kremlin voor
een bespreking met minister Mo-
lotov in het begin van de herfst, is
in de Kussische pers met de andere
W'ashingtonse afspraken wèl ver
meid, doch niet voorzien van enig
commentaar. Ook de radiosprekers
van de Sovjet-Unie hebben het be
richt gelalen voor wat het is. Zelfs
geen enkele suggestie pro of contra
de geprojecteerde bijeenkomst van
de hoofden van Buitenlandse Za
ken der Grote Vier geeft enige
aanwijzing van de wijze, waarop
de Sovjets binnenskamers kennis
namen' van het communiqué uit
Washington. Het is gezien de ge
beurtenissen binnen het Oostelijk
blok van de laatste twee weken
uiterst moeilijk met enige zeker
heid een voorspelling te doen ten
aanzien van de vraag of Moskou
gunstig of wel afwijzend ten op
zichte van een dergelijke bijeen
komst zal beslissen. Vorige week
uitten wij in onze beschouwing
n.a.v. de val van Beria de hoop,
dat Washington niet zou aflaten
bij vernieuwing de noodzaak van
eenheid in het Westen te onder-
slrepen. Wij achten het derhalve
uitermate verheugend, dat de drie
ministers met nadruk hebben be
sloten het tot nu toe gevoerde be
leid binnen het kader van de
Noordatlantisclie Verdedigings Or-
gainsatie voort te zetten, daarbij
inbegrepen de verdere opbouw van
de Europese gemeenschappen.
JUIST het voortdurende streven van
de Westelijke landen naar verster
king van hun nationale en internatio
nale economische en militaire machten,
verhaast en gestimuleerd toen na de
ineenstorting van het democratische
systeem in Tsjechoslowakije het storm-
sein een wel zeer harde waarschuwing
gaf, kan ongetwijfeld worden gezien
als een der oorzaken van het feit, dat
een nog grotere machtsuitbreiding van
de Sovjets een halt is toegeroepen
Hoewel de toekomst van landen als
Italië, Duitsland en Frankrijk, kern-
Janden van West-Europa, nog onzeker
is, kan worden aangenomen, dat het
criti.eke punt voorbij is en de harde
strijd om deze staten voor het Westen
te behouden, resultaat gaat afwerpen.
De enorme problemen waarvoor de
Sovjet-Unie zich binnen eigen grenzen
én in de „Volksdemocratieën" ge
plaatst ziet. betekenen mede winst
voor het Westen. De voor de arbeiders
701 ,V1it?r?t. hechte toestanden in de
satellietstaten in Centraal Europa vor
men met name een meer dan duideliik
bewijs, dat het beloofde economische
paradijs in deze gebieden een utopie is
gebleken. De wens van linksgezinden
in West-Europa om ook in een derge
lijk „paradijs" te worden opgenomen
zal daardoor aanzienlijk woidcn ver
minderd. De Westduitse communist«o
besloten om niet als afzonderlijke par
tij deel te nemen aan de komende ver
kiezingen in de Bondsrepubliek. Nü
hebben ze nog veertien vertegenwoor
digers in de Bondsdag, doch zij vrezen
straks voor een algehele wegvaging.
Reden waarom zij aansluiting zoeken
met een andere linkse groep, die onder
een wat neutraler etiket mogelijk nog
enige kans maakt op enkele zetels.
De mogelijkheid om met succes een
gewapende overval op het Westen te
ondernemen is niet alleen verminderd
door de groeiende militaire kracht van
de NAVO en de samenwerking op mi
litair gebied tussen Turkije, Grieken
land en Yoegoslavië, doch ook door de
onzekere toestanden in het Oostelijk
blok zelf. Het handhaven van de staat
van beleg in Oost-Berlijn eist drie di
visies van het Rode Leger. Een kleine
tien Sovjetdivisies dienen wegens on
betrouwbaarheid van het politieappa
raat in diverse Midden-Europese sta
ten te worden gereserveerd. De on
tevredenheid van de bevolking in deze
gebieden moet als even ongunstige fac
tor worden opgeteld bij het feit, dat de
situatie thans zó is, dat het onstabiele
en explosieve achterland een maar
weinig betrouwbare basis vormt voor
een aanvallend Sovjetleger.
W" kunnen dus als zeker aannemen,
dat het gezag van het Kremlin en
het Sovjetcommunisme in de wereld
aan het tanen is en sinds de dood van
Stalin aan kracht heeft ingeboet. Na
de val van Beria werd door velen
verondersteld, dat het met de toe
naderingspolitiek van de Sovjet-Unie
tot het Westen gedaan zou zijn en Ma-
lenkov terug zou vallen op de straffe
buitenlandse politiek van Stalin c.s.
Wij hebben onze verwachtingen in wat.
voorzichtiger termen opgetekend en
schijnen in zoverre gelijk te krijgen,
dat, van een wijziging in de toenade-
ringskoers nog niet veel te bespeuren
valt. Wel wees Moskou het zenden
van Amerikaans voedsel naar honge
rend Oost-Duitsland af, doch van meer
betekenis is het feit, dat Woensdag
Rusland en gisteren ook Polen beloof
den te zullen bijdragen aan het pro
gram van de Ver. Naties van techni
sche hulp aan onvoldoende ontwikkel
de landen. Waar het Oostelijke blok
zich op bevel van Moskou van mede
werking aan bepaalde organisaties van
de Ver. Naties continu onthield, be
tekent dit toch winst, voor t' levens
vatbaarheid van deze wereldorganisa
tie van groot belang. De Sovjets zijn
hun voelhorens naar contacten met
het Westen blijven uitsteken.
Er is dus wel enige reden om aan
te nemen, dat Molotov zijn collega's
van de Ver. Staten, Frankrijk en
Engeland zou willen ontmoeten mede
als uitvloeisel van deze toenaderings
politiek. Of er kans op enige overeen
stemming zal zijn met name b.v. wat
de toekomst van Duitsland betreft, is
een andere vraag en daarop valt in
nog veel minder sterke termen een
voorspelling te geven. Het is nl. nog
geen herfst en voordien kan er nog
ontzaglijk veel gebeuri Wij denken
aan het resultaat van de verkiezingen
in West-Duitsland, de problemen van
het wankele kabinet-De Gasperi in
Italië, de financiële worsteling in
Frankrijk en de situatie in Korea als
mede aan het doorzetten van de be
handeling van het E.V.G.-verdrag in
Nederland en België.
^A DE conferentie van Washington
en de daargenomen besluiten, als
mede de vele veranderingen in Oost-
Europa, is het wel heel twijfelachtig
of de oorspronkelijke „Bermuda"-con-
ferentie van Eisenhower, de gelukkig
weer herstellende Churchill en een
Frans staatsman nog zal doorgaan. De
motieven, die Churchill aanvankelijk
aanleiding gaven tot zijn initiatief voor
een gesprek op hoog niveau van de
Grote Vier en van het daarna geko
men voorstel van Eisenhower tot een
bijeenkomst van de Grote Drie, heb
ben door de latere gebeurtenissen veel
van hun eigen waarde ingeboet. Van
Churchill's voorstel is dan op het ogen
blik toch overgebleven, dat men van
de wijzigingen in de Russische politiek
profijt denkt te trekken wat betreft
een oplossing van verschillende voor
name vraagstukken door het gehoopte
gesprek met Molotov. In het algemeen
is de huidige gang van zaken niet on
gunstig voor het Westelijke blok en
dat stemt tot een zeker optimisme.
De Amerikaanse televisie-criticus Jack
Gould, die een reis door Europa maakt,
«schrift in de „New York Times", dat de
Nederlandse televisie-omroepster, ln ver
gelijking met die' van de BBC. op het
scherm „aanzienlijk meer persoonlijkheid
heeft en ongedwongener optreedt", De
grootste charme van alle Europese tele-
visie-omroepsters heeft volgens Gould
mademoiselle Vioco van Parijs, wier ge
moduleerde spraak, betoverende glimlach
en vrouwelijk hoofdgebaar hij uitzonder
lijk prijst.
De brillante variaties over Puer
nobis nascitur van Sweelinck, wer
den gevolgd door werken van Kerck-
hoven, Carolus Luyten, C. van Meert
e.a. De Klerk speelde deze werken
in voortreffelijke stijl en te - 'sch
opvallend gaaf. Hij besloot met een
interessante improvisatie over een
thema van Hendrik Andriessen. Dit
rustige en beheerste orgel-recital had
de grote verdienste, geen werken van
het gangbare concert-repertoire te
bevatten. Er bestaan zeer veel min
der bekende, maar zeer waardevolle
muziekwerken in de orgelliteratuur;
daarop hebben de concerterende ju
ryleden kennelijk de aandacht willen
vestigen. De toehoorders met hun
kunstzinnige inslag zullen hier zeker
erkentelijk voor zijn.
W. Schreurs.
Van 6—9 October 1953 zal te Coboury
in Canada voor het eerst een wereld
kampioenschap in het ploegen worden
gehouden. Ook Nederland is uitgeno
digd hierheen een team van 3 perso
nen af te vaardigen. nL 1 teamleider
en 2 ploegers. Om tot een zo goed mo
gelijke Nederlandse afvaardiging te ko
men, wordt op Dinsdag 28 Juli van 1
5 uur op kavel H 27 bij Espel in de
Noord-Oost-Polder een selectiewed
strijd georganiseerd. Hieraan zullen 18
ploegers uit alle delen van Nederland
deelnemen. Geploegd zal worden met
2-scharige rondgaande ploegen, achter
tractoren.
Deze wedstrijd wordt gehouden on
der auspiciën van de volgende organi
saties, die ook de deelnemers aanwij
zen: Koninklijk Nederlandsch Land
bouw Comité; Christelijke Boeren- en
Tuindersbond: Algemene Nederlandse
Agrarische Bedrüfsbond; Nederlandse
Christelijke Landarbeidersbond: Neder
landse Christelijke Landarbeidersbond:
Nederlands Katholieke Landarbeiders
bond „St. Deusdedit": Christelijke
Jonge Boeren- en Tuindersbond: Plat
telands Jongere Gemeenschap Neder
land-
De regering heeft een opdracht ver
strekt aan drie onderzoekingsinstituten
om een sociaal onderzoek in te stellen in
enige gebieden, die met het oog op de
maatschappelijke en culturele ontwikke
ling bijzondere aandacht behoeven.
Deze instituten zijn het Instituut voor
Sociaal Onderzoek van het Nederlandse
Volk, het Katholiek Sociaal Kerkelijk In
stituut en het Sociologisch Instituut van
de Ned. Herv. Kerk. Voorts zal het Land-
bouw-economlsch Instituut door een be
geleidend onderzoek enige specifieke pro
blemen in de agrarische sector nader be
zien. In de volgende volgorde zullen deze
gebieden aan een onderzoek worden on
derworpen: Zuid-Oost Drente, Zuid-West
Brabant, Noord-Oost Overijsel, Noord-
Oost Noord-Brabant, Noordelijk Limburg,
Oostelijk Groningen, Zuid-West Gronin
gen, Oostelijk West-Friesland en Ooste
lijk Friesland.
Op 65-jarige leeftijd is in Den Haag
overleden de componist Bernhard van
den Sigtenhorst Meyer. De crematie is
bepaald op Woensdag.
Bernhard van den Sigtenhorst Mey-
er weid op 17 Juni 1888 te Amsterdam
geboren. Hij ontving zijn opleiding voor
theorie van Anton Tierie en voor piano
van J. B. de Pauw. Aan het conserva
torium te Amsterdam ontving hij voorts
lessen in compositie van Dan. de
Lange en Bernard Zweers. en ensemble
v an Julius Röntgen. Hij voltooide zijn
studies in Parijs, München en Wenen.
Sedert 1919 was hij te 's-Gravenhage
gevestigd als componist en leraar voor
theorie, compositie en piano. Hii was
voorts o.m. penningmeester van de Ver.
eniging voor Nederlandse Muziekge
schiedenis. Van ziin hand verschenen
twee delen over „Jan P. Sweelinck cn
zijn instrumentale muziek".
Conform de eis heeft de Amsterdam
se rechtbank gisteren de 51-jarige PTT-
besteller-expediteur R. F. uit Amster
dam wegens verduistering van een
groot aantal brieven veroordeeld tot
een jaar gevangenisstraf met aftrek
van drie maanden voorarrest en met de
bepaling, dat van het resterende ge
deelte drie maanden voorwaardelijk
zullen zijn met een proeftijd van drie
jaar.
Verdachte had jarenlang enkele der
brieven, die hij in zijn handen kreeg,
achtergehouden. Hij speurde steeds
naar brieven, waarin zich geld bevond.
Over hem was evenwel een zeer gun
stig rapport uitgebracht. Hii had zich
zelf steeds alles ontzegd teneinde zijn
kinderen een behoorlijke opleiding te
geven. Bovendien stond ziin zwakke
vrouw voortdurend onder doktersbe
handeling. hetgeen hem op veel kos
ten kwam te staan.
Prof. W. van den Berg, de scheidende
hoogleraar-directeur van de Rilks-acade-
mie voor Beeldende Kunsten, is benoemd
tot ridder ln de Orde van de Nederland-
sft Leeuw. Dit heeft de minister van 0.f
K. en W„ mr J. M. L. Th. Cals, gisteren
medegedeeld tijdens een afscheidsplech-
tigheid in de aula der academie.