Deze zee: „La grande triste" Moskou's macht aan het tanen Kaap Vaarwel blijft verborgen UFW, Juryleden concerteerden op het Haarlems orgelfestival Russen zetten hun politiek van toenadering voort De wekelijkse wereldschouw Heel de Zuidpunt zit in het ijs Het Westen vaart de juiste koers Onder Groenlanders en Eskimo's (5) door AnthVan Kampen Regering: Marine niet in gedrang door EDG Thunderjet verbrand na noodlanding Reeks belangwekkende, onbekende werken Muzikale interpretaties Europese bestrijding van mond- en klauwzeer Lof voor de Nederlandse televisie-omroepster Om wereldkampioenschap ploegen Oostelijk W.-Friesland onder sociale loupe B. y. d. Sigtenhorst Meyer overleden PTT-besteller verduisferde brieven Prof. W. v. d. Berg ridder Nederlandse Leeuw y T' i{|)A(j IX .IIIU 1!>f5S 2ICH INSTELLEN op mist en regen, en er dan ook prompt 6 dagen inzitten, zijn natuurlijk twee totaal verschillende zaken, van welks juistheid ik me zo langzamerhand ten volle ga overtuigen. Een paar dagen geleden hebben we, waarschijnlijk door een vergissing der weer goden, een scheut of wat zonlicht gehad en een zowaar blauwe zee. Vrijwel op het zelfde ogenblik verscheen wat volk aan dek. Een jongen begon weemoedige Bornholmse zeemansliedjes te zingen, zich zelf begeleidend op een harmonica en een ander kwam er even later bij met 'n zingende zaag. Het was erg aardig en het klonk leuk. Maar dat blauw en die aalmoes zon lieten binnen een uur verstek gaan, en we zaten weer in de grauwe leegheid van deze barre waterwereld. Ik ga de zegswijze der Fransen begrijpen, van de Bretonse vissers, die bet soms hebben over „la grande triste" als ze de zee bedoelen. Tref fend beeld, ontleend aan de realiteit. 70 KOJANGEN WE uur na uur en dag na dag verder op de lange dei ning van de Noordatlantische. Grijze da gen en grijze nachten. Die nachten zijn al niet meer donker. Ze zijn ook grijs; een schemering, zoals in Holland om streeks 9 uur 's avonds. Donkerder wordt het niet. Een kil, naargeestig, on genoeglijk licht. Gisteren, toen We IJsland reeds een flink stuk voorbij Waren, wees onze vriend, oorlogskapitein Johannes Balie, ons op een stuk zee in de verte, waar de brekers bedenkelijk hoog overheen- sloegen. Kent U dat daar? vroeg hij. We ontkenden het. Wel, dat is toch 't Verzonken Eiland van Bos! Zo genoemd door de Hollandse Walvis vaarders, die er zo ver mogelijk van afbleven, omdat het er voor schepen levensgevaarlijk is. Die naam. heeft het nogis dat niet wonderlijk? Ik heb heel wat Deense zeelui gesproken, die beweren dat je er soms, als het mooi weer is, kerkklokken kunt horen spe len. Vroeger was het een eiland met veel mensen er op. De zee heeft het genomen Dat is een legende, natuurlijk Johannes Balie, neef van Knud Bas- mussen, 67 jaar oud, vergrijsd in de dienst van „la grande triste". ziet me peinzend aan en zegt dan: Misschien je weet dat met die dingen nooit precies; het waren bevaren mensen die het me vertelden ■■mm naar het verste Zuiden afdrijven. Al les wordt mist en damp, grijze as daalt uit de hemelonzichtbare vo gels schreeuwen rond het kleine vaar tuig.... Aan dat boek, aan die sfeer, moest ik denken, toen vandaag de ochtend traag, aarzelend geboren werd. Het was niet opwekkend. JAE KAPITEIN van de Dronning u Alexandrine vertelt twee uur later, dat we vandaag land zullen zien. Ten minste als er niet onverwacht ijs komt opzetten en er niet te veel mist zal zijn. Tegen acht uur in de avond verwacht hij dat Kap Farvel in zich zal komen, de uiterste Zuidpunt van Groenland. Kaap Vaarwel... die, een maal een andere naam droeg, een Ne derlandse: Statenhoek. Statenhoek was het eerste wat de Nederlandse walvisvaarders zagen opdoemen, als ze dit land bereikten, in de lente. Het was Statenhoek, dat ze als laatste stuk van dit „zesde contingent" zagen als ze huiswaarts voeren. Een begin en een einde. Voor ons: het begin. De marconist komt met een ijs-be richt. Radio-Umanak heeft 'm zojuist doorgepraaid, dat er veel ijsgang is, zowel in Straat Davis, die we morgen zullen invaren, als Zuidelijk van Kap Farvel. Het is echter nog niet nood zakelijk een Zuidelijker koers te gaan voorleggen. Of het door de nabijheid van 't ijs komt of niet, ik weet het niet, maar het wordt merkbaar kouder. We mo gen hier dan nog profiteren van een uitloper van de Warme Golfstroom, die als een soort pomp, een straalpijp, warmer water naar het Noorden pompt, de invloed van de twee koude zeestromen, de Oost Groenlandstroom en de ijskoude Labradorstroom, zijn duidelijk merkbaar. Over zeestromen weet kapitein Bal ie ons die dag van alles te vertellen. Hij is een pracht-kerel en het is maar jammer dat hij het die morgen alleen aan Van der Zee en mij vertelt. Hij vertelt het als een.... ja, als een kun stenaar. Omdat hij de zee zichtbaar en tastbaar lief heeft, deze zelfde grij ze, trieste zee, die hij een mensen leeftijd bevoer. Weet u hoe hij die warme stroom noemt, die Zuid en Zuidwest Groenland althans nog enige warmte schenkt? The River of Life. De rivier des levens. Als hij dit zegt, is Orlogskaptajn Johannes Balie haast een dichter. Twee uur later ontvangt de marco nist opnieuw een telegram. Het laat aan duidelijkheid niets te wensen over: de hele Zuidpunt van Groen land is, tot ver in zee, met dik pakijs bedekt. Als de kapitein ons vertelt, dat we ver Zuid van Kaap Vaarwel zullen blijven en geen land zullen zien, de eerste anderhalve dag, blijkt uit niets, dat het bericht hem op de een of andere manier interesseert. Maar hij heeft dan ook een half leven op deze wateren gevaren. En hij kent ze, zoals hij het ijs kent. Tijdens een mondeling overleg tus sen de regering en de commissie van voorbereiding uit de Tweede Kamer, welke de memorie van antwoord inza ke het ontwerp tot goedkeuring van het EDG-verdrag heeft bestudeerd, weid uit de commissie gevraagd, waarop de opvatting van de regering, dat de an dere landen onze Marine-taak zul'®n willen respecteren, toerust. Naar aan leiding hiervan wees de re.gering er op. dat door de EDG onze Marine-taak niet zal worden beinvloed. De regering zag, doordat de behoefte-bepaling door de NAVO geschiedt, geen aanduiding, dat moet worden gevreesd, dat lagere Ma rine-verplichtingen van Nederland zul len worden gevraagd. De nationale taak van de Marine zal dus na de tot standkoming van de EDG evenmin in het gedrang komen als thans het geval is. Een Thunderjet-straaljager van de militaire vliegbasis Volkel heeft gister middag wegens motorstoornis een nood landing moeten maken op de heide in de gemeente Heesch bij Oss. Direct na de landing vloog het toestel in brand. De piloot, de 22-jarige sergeant A. L. M. Snijders uit Kerkrade, had nog .luist de zwaargehavende machine kunnen verlaten. Hij bleef ongedeerd. De ma chine brandde geheel uit. De nieuwbenoemde commandant van het Nederlands detachement Verenigde Naties, de luitenant-kolonel C. Knuist uit Den Haag, zal op Maandag 20 Juli om 20.45 per vliegtuig van Schiphol naar Korea vertrekken. Restanten van maaltijden van Eskimo's, complete heuvels vormend van meer dan een eeuw oud in de granieten „aarde". Er komt meer zee te staan en aan de kim wemelt het van „white horses". Tuimelend en wankelend vervolgt de Dronning Alexandrine haar koers. Er zijn nog steeds twee meeuwen over gebleven van de groep, die ons in de Sont begon te volgen. Het zal wei een paar zijn. Waarom blijven ze bij elkaar? Uit liefde, uit instinct, uit wederzijdse trouw, of alleen maar vanwege de min of meer regelmatige surprises uit de kombuis van dit scbip? Of hebben ze óók een boodschap te doen op Groen land? Van der Zee en ik zoeken 's avonds al vroeg onze hut op. Het is er klein en ietwat aan de benauwde kant. En er hangt een weeïge geur van diesel olie. En alles deint er mee en slingert langs de wanden, wat niet muurvast gezet is. En er is veel geluid. En door de patrijspoorten zien we de zee te keer gaan, totdat een dikke doorschij nende groene laag het uitzicht plotse ling beneemt. Dan pikt de Dronning Alexandrine een zeetje. Tussen haakjes: de marconist noemt haar anders: „Rol ling" Alexandrine. Ik moet U eerlijk zeggen dat ik die humor maar nauwe lijks waarderen kan. Maar inderdaad ze rolt er behoorlijk door. TN DIE HUT is echter de koffie goed en de sigaretten die we hier krij gen zijn zelfs best. En goedkoop! Om de een of andere reden missen we de moed om te klagen, ons realiserend dat we waarschijnlijk binnenkort zul len terugverlangen naar dit besloten paradijsje, dat alleen maar -vat (erg) beweeglijk is. Vannacht was het mistsein weer urenlang. Maar waarom blazen ze eigenlijk iedere dertig seconden in deze lege zee? Schepen zijn hier niet. En behalve dat er geen schepen zijn, er is geen maan, geen ster, geen kim niets. Ik slaap deze nacht rlecht, en dat komt door dat nooit-ophouden- de blazen. Ik cta op en druk mijn ge zicht tegen het natte glas van de pa trijspoort. Wat ik zie is niet opbeu rend: nog geen 25 meter zicht. Een gemeen grijsgroen licht. Het moet dit soort zee zijn, die Pytheas, de reizende reporter der Grieken in de pen gaf: „na de Schotse kust gevolgd te heb ben voer ik verder, totdat ik een plaats bemerkte, waar aarde, lucht noch water was, maar een mengeling van alle drie". Ik houd van de zee, en wat mij be treft behoeft het geen oliezeetie te zijn. Maar dit soort water beeft iets uitgesproken antipathieks. Ik kruip weer in de s.nalle kooi en probeer in slaap te vallen. Maar aldoor loeit die vervloekte sirene en hij blijft loeien, zonder einde. Ik besluit dan maar naar het dek te gaan. Het dek is verlaten. Op de brug gloort wat licht en tegen één der dekhuizen staat en wachtsman. De mist wervelt voorbij in sluiers, windselen, bandelieren. Ze stuiven lang het zwoegende schip als de nooit rustende geesten uit de Noor se mythenwereld. Het is werkelijk geheimzinnig, dat voorbijvliegende wa ter, het zingen van de wind, die flad derende geesten. En iver het kleine bantje kielzog dat zichtbaar is, komt dat meeuwenpaar weer aanzwieren. Het is haast morgen. Kent u dat boek van Poe, „Het verhaal van Gordon Arthur Pymm"? Dat verhaal zonder einde, waarin de weinig overgebleve nen van een verschikkelijk avontuur /N HET KiDER van het Haarlemse Orgel-festival, ter gelegenheid van het Improvisatie concours 1953, is gisteravond op het orgel in de Grote of St. Bavokerk, een concert gegeven door de jury van de improvisatie-wedstrijd. Achtereenvolgens hoorden we Lady Sa si Jeans uit Dorking. Alf Einder uit Stockholm en de Nederlandse meester, organist Alhert de Klerk uit Haarlem. I)e belangstelling voor dit concert was minder dan voor het improvisatieconcert. Zou het z,jn omdat aan deze avond het wedstrijd-element ontbrak en er dus voor sommigen geen muzikale sensatie viel te beleven? Hoe dan ook: de muzikale fijnproe vers hebben van meesterlijk orgel spel kunnen genieten. Iedere kunste naar speelde werken uit eigen land De organiste Susi Jeans had een keu ze gemaakt uit Engelse orgelwerken uit de achttiende eeuw. Het waren fijnzinnige stukken van John James, George Berg e.a., die nogal eens aan de geest van Handel herinnerden. Een Gavotte uit een orgel-concert van Matthias Hawdon, bleek een spran kelend stuk te zijn, een Chaconne van Walter Pach, was wel wat breedspra kig. De organiste speelde deze wer ken zeer artistiek en met een zeer kleurrijke en bewonderenswaardige registratie. Alf Linder presenteerde Zweedse werken. Imposant was de Sinfonia di Chiesa van Poman, een voornaam ver tegenwoordiger van de 17e eeuwse muziek, met een sterke melodische vindingskracht. Van de wel enigszins onder vreemde invloed staande Hil- ding Rosenberg uit Zuid-Zweden, hoorden we een boeiende en door Linder meesterlijk gespeelde Tocca ta. De improvisatie van Linder zelf waarin een kort motief vele malen herhaald werd, had in haar geheel een wat monotoon karakter. We hadden van Linder een sterkere inventie verwacht. De betrekkelijk wat één- kleurige sfeer van het tot dusver ge speelde programma werd gebroken door onze landgenoot Alb. de Klerk, die werken uit de 16e en 17e eeuw ter reproductie had gekozen. Onder voorzitterschap van minister S. L- Mansholt zijn deze week te Rome afgevaardigden van Europese landen bijeengeweest om de grondslag te leg gen voor de vorming van een Europese commissie voor de bestrijding van mond- en klauwzeer. De afgevaardig den hebben hiervoor een „constitutie" opgesteld, die reeds door negen landen aanvaardbaar is genoemd. Een interim-commissie, waarin o.m. Nederland zitting heeft, zal een uitge breid werkprogramma voor een Euro pese commissie opstellen, zodat deze onmiddellijk met haar werk kan be ginnen wanneer de Europese landen de definitieve tekst van de constitutie hébben goedgekeurd. Men verwacht, dat dit zal kunnen geschieden onmid dellijk nadat deze door de Voedsel- en Landbouworganisatie der VN zal zijn aanvaard, d.i. tegen het eind van het jaar. Op Dinsdag 28 Juli des morgens om elf uur zal de burgemeester van Amster dam, mr. Am. J. d'Ailly, in het R.A.I.- gebouw de vijfde Nederlandse lederwa- renbeurs openen, georganiseerd door de coöperatieve vereniging „Koffer- en Le- derwarenbelangen". J-JET BESLUIT van de ministers van Büitenlandse Zaken van de Westelijke Grote Drie te Washing ton genomen om een uitnodiging te zenden aan het Kremlin voor een bespreking met minister Mo- lotov in het begin van de herfst, is in de Kussische pers met de andere W'ashingtonse afspraken wèl ver meid, doch niet voorzien van enig commentaar. Ook de radiosprekers van de Sovjet-Unie hebben het be richt gelalen voor wat het is. Zelfs geen enkele suggestie pro of contra de geprojecteerde bijeenkomst van de hoofden van Buitenlandse Za ken der Grote Vier geeft enige aanwijzing van de wijze, waarop de Sovjets binnenskamers kennis namen' van het communiqué uit Washington. Het is gezien de ge beurtenissen binnen het Oostelijk blok van de laatste twee weken uiterst moeilijk met enige zeker heid een voorspelling te doen ten aanzien van de vraag of Moskou gunstig of wel afwijzend ten op zichte van een dergelijke bijeen komst zal beslissen. Vorige week uitten wij in onze beschouwing n.a.v. de val van Beria de hoop, dat Washington niet zou aflaten bij vernieuwing de noodzaak van eenheid in het Westen te onder- slrepen. Wij achten het derhalve uitermate verheugend, dat de drie ministers met nadruk hebben be sloten het tot nu toe gevoerde be leid binnen het kader van de Noordatlantisclie Verdedigings Or- gainsatie voort te zetten, daarbij inbegrepen de verdere opbouw van de Europese gemeenschappen. JUIST het voortdurende streven van de Westelijke landen naar verster king van hun nationale en internatio nale economische en militaire machten, verhaast en gestimuleerd toen na de ineenstorting van het democratische systeem in Tsjechoslowakije het storm- sein een wel zeer harde waarschuwing gaf, kan ongetwijfeld worden gezien als een der oorzaken van het feit, dat een nog grotere machtsuitbreiding van de Sovjets een halt is toegeroepen Hoewel de toekomst van landen als Italië, Duitsland en Frankrijk, kern- Janden van West-Europa, nog onzeker is, kan worden aangenomen, dat het criti.eke punt voorbij is en de harde strijd om deze staten voor het Westen te behouden, resultaat gaat afwerpen. De enorme problemen waarvoor de Sovjet-Unie zich binnen eigen grenzen én in de „Volksdemocratieën" ge plaatst ziet. betekenen mede winst voor het Westen. De voor de arbeiders 701 ,V1it?r?t. hechte toestanden in de satellietstaten in Centraal Europa vor men met name een meer dan duideliik bewijs, dat het beloofde economische paradijs in deze gebieden een utopie is gebleken. De wens van linksgezinden in West-Europa om ook in een derge lijk „paradijs" te worden opgenomen zal daardoor aanzienlijk woidcn ver minderd. De Westduitse communist«o besloten om niet als afzonderlijke par tij deel te nemen aan de komende ver kiezingen in de Bondsrepubliek. Nü hebben ze nog veertien vertegenwoor digers in de Bondsdag, doch zij vrezen straks voor een algehele wegvaging. Reden waarom zij aansluiting zoeken met een andere linkse groep, die onder een wat neutraler etiket mogelijk nog enige kans maakt op enkele zetels. De mogelijkheid om met succes een gewapende overval op het Westen te ondernemen is niet alleen verminderd door de groeiende militaire kracht van de NAVO en de samenwerking op mi litair gebied tussen Turkije, Grieken land en Yoegoslavië, doch ook door de onzekere toestanden in het Oostelijk blok zelf. Het handhaven van de staat van beleg in Oost-Berlijn eist drie di visies van het Rode Leger. Een kleine tien Sovjetdivisies dienen wegens on betrouwbaarheid van het politieappa raat in diverse Midden-Europese sta ten te worden gereserveerd. De on tevredenheid van de bevolking in deze gebieden moet als even ongunstige fac tor worden opgeteld bij het feit, dat de situatie thans zó is, dat het onstabiele en explosieve achterland een maar weinig betrouwbare basis vormt voor een aanvallend Sovjetleger. W" kunnen dus als zeker aannemen, dat het gezag van het Kremlin en het Sovjetcommunisme in de wereld aan het tanen is en sinds de dood van Stalin aan kracht heeft ingeboet. Na de val van Beria werd door velen verondersteld, dat het met de toe naderingspolitiek van de Sovjet-Unie tot het Westen gedaan zou zijn en Ma- lenkov terug zou vallen op de straffe buitenlandse politiek van Stalin c.s. Wij hebben onze verwachtingen in wat. voorzichtiger termen opgetekend en schijnen in zoverre gelijk te krijgen, dat, van een wijziging in de toenade- ringskoers nog niet veel te bespeuren valt. Wel wees Moskou het zenden van Amerikaans voedsel naar honge rend Oost-Duitsland af, doch van meer betekenis is het feit, dat Woensdag Rusland en gisteren ook Polen beloof den te zullen bijdragen aan het pro gram van de Ver. Naties van techni sche hulp aan onvoldoende ontwikkel de landen. Waar het Oostelijke blok zich op bevel van Moskou van mede werking aan bepaalde organisaties van de Ver. Naties continu onthield, be tekent dit toch winst, voor t' levens vatbaarheid van deze wereldorganisa tie van groot belang. De Sovjets zijn hun voelhorens naar contacten met het Westen blijven uitsteken. Er is dus wel enige reden om aan te nemen, dat Molotov zijn collega's van de Ver. Staten, Frankrijk en Engeland zou willen ontmoeten mede als uitvloeisel van deze toenaderings politiek. Of er kans op enige overeen stemming zal zijn met name b.v. wat de toekomst van Duitsland betreft, is een andere vraag en daarop valt in nog veel minder sterke termen een voorspelling te geven. Het is nl. nog geen herfst en voordien kan er nog ontzaglijk veel gebeuri Wij denken aan het resultaat van de verkiezingen in West-Duitsland, de problemen van het wankele kabinet-De Gasperi in Italië, de financiële worsteling in Frankrijk en de situatie in Korea als mede aan het doorzetten van de be handeling van het E.V.G.-verdrag in Nederland en België. ^A DE conferentie van Washington en de daargenomen besluiten, als mede de vele veranderingen in Oost- Europa, is het wel heel twijfelachtig of de oorspronkelijke „Bermuda"-con- ferentie van Eisenhower, de gelukkig weer herstellende Churchill en een Frans staatsman nog zal doorgaan. De motieven, die Churchill aanvankelijk aanleiding gaven tot zijn initiatief voor een gesprek op hoog niveau van de Grote Vier en van het daarna geko men voorstel van Eisenhower tot een bijeenkomst van de Grote Drie, heb ben door de latere gebeurtenissen veel van hun eigen waarde ingeboet. Van Churchill's voorstel is dan op het ogen blik toch overgebleven, dat men van de wijzigingen in de Russische politiek profijt denkt te trekken wat betreft een oplossing van verschillende voor name vraagstukken door het gehoopte gesprek met Molotov. In het algemeen is de huidige gang van zaken niet on gunstig voor het Westelijke blok en dat stemt tot een zeker optimisme. De Amerikaanse televisie-criticus Jack Gould, die een reis door Europa maakt, «schrift in de „New York Times", dat de Nederlandse televisie-omroepster, ln ver gelijking met die' van de BBC. op het scherm „aanzienlijk meer persoonlijkheid heeft en ongedwongener optreedt", De grootste charme van alle Europese tele- visie-omroepsters heeft volgens Gould mademoiselle Vioco van Parijs, wier ge moduleerde spraak, betoverende glimlach en vrouwelijk hoofdgebaar hij uitzonder lijk prijst. De brillante variaties over Puer nobis nascitur van Sweelinck, wer den gevolgd door werken van Kerck- hoven, Carolus Luyten, C. van Meert e.a. De Klerk speelde deze werken in voortreffelijke stijl en te - 'sch opvallend gaaf. Hij besloot met een interessante improvisatie over een thema van Hendrik Andriessen. Dit rustige en beheerste orgel-recital had de grote verdienste, geen werken van het gangbare concert-repertoire te bevatten. Er bestaan zeer veel min der bekende, maar zeer waardevolle muziekwerken in de orgelliteratuur; daarop hebben de concerterende ju ryleden kennelijk de aandacht willen vestigen. De toehoorders met hun kunstzinnige inslag zullen hier zeker erkentelijk voor zijn. W. Schreurs. Van 6—9 October 1953 zal te Coboury in Canada voor het eerst een wereld kampioenschap in het ploegen worden gehouden. Ook Nederland is uitgeno digd hierheen een team van 3 perso nen af te vaardigen. nL 1 teamleider en 2 ploegers. Om tot een zo goed mo gelijke Nederlandse afvaardiging te ko men, wordt op Dinsdag 28 Juli van 1 5 uur op kavel H 27 bij Espel in de Noord-Oost-Polder een selectiewed strijd georganiseerd. Hieraan zullen 18 ploegers uit alle delen van Nederland deelnemen. Geploegd zal worden met 2-scharige rondgaande ploegen, achter tractoren. Deze wedstrijd wordt gehouden on der auspiciën van de volgende organi saties, die ook de deelnemers aanwij zen: Koninklijk Nederlandsch Land bouw Comité; Christelijke Boeren- en Tuindersbond: Algemene Nederlandse Agrarische Bedrüfsbond; Nederlandse Christelijke Landarbeidersbond: Neder landse Christelijke Landarbeidersbond: Nederlands Katholieke Landarbeiders bond „St. Deusdedit": Christelijke Jonge Boeren- en Tuindersbond: Plat telands Jongere Gemeenschap Neder land- De regering heeft een opdracht ver strekt aan drie onderzoekingsinstituten om een sociaal onderzoek in te stellen in enige gebieden, die met het oog op de maatschappelijke en culturele ontwikke ling bijzondere aandacht behoeven. Deze instituten zijn het Instituut voor Sociaal Onderzoek van het Nederlandse Volk, het Katholiek Sociaal Kerkelijk In stituut en het Sociologisch Instituut van de Ned. Herv. Kerk. Voorts zal het Land- bouw-economlsch Instituut door een be geleidend onderzoek enige specifieke pro blemen in de agrarische sector nader be zien. In de volgende volgorde zullen deze gebieden aan een onderzoek worden on derworpen: Zuid-Oost Drente, Zuid-West Brabant, Noord-Oost Overijsel, Noord- Oost Noord-Brabant, Noordelijk Limburg, Oostelijk Groningen, Zuid-West Gronin gen, Oostelijk West-Friesland en Ooste lijk Friesland. Op 65-jarige leeftijd is in Den Haag overleden de componist Bernhard van den Sigtenhorst Meyer. De crematie is bepaald op Woensdag. Bernhard van den Sigtenhorst Mey- er weid op 17 Juni 1888 te Amsterdam geboren. Hij ontving zijn opleiding voor theorie van Anton Tierie en voor piano van J. B. de Pauw. Aan het conserva torium te Amsterdam ontving hij voorts lessen in compositie van Dan. de Lange en Bernard Zweers. en ensemble v an Julius Röntgen. Hij voltooide zijn studies in Parijs, München en Wenen. Sedert 1919 was hij te 's-Gravenhage gevestigd als componist en leraar voor theorie, compositie en piano. Hii was voorts o.m. penningmeester van de Ver. eniging voor Nederlandse Muziekge schiedenis. Van ziin hand verschenen twee delen over „Jan P. Sweelinck cn zijn instrumentale muziek". Conform de eis heeft de Amsterdam se rechtbank gisteren de 51-jarige PTT- besteller-expediteur R. F. uit Amster dam wegens verduistering van een groot aantal brieven veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf met aftrek van drie maanden voorarrest en met de bepaling, dat van het resterende ge deelte drie maanden voorwaardelijk zullen zijn met een proeftijd van drie jaar. Verdachte had jarenlang enkele der brieven, die hij in zijn handen kreeg, achtergehouden. Hij speurde steeds naar brieven, waarin zich geld bevond. Over hem was evenwel een zeer gun stig rapport uitgebracht. Hii had zich zelf steeds alles ontzegd teneinde zijn kinderen een behoorlijke opleiding te geven. Bovendien stond ziin zwakke vrouw voortdurend onder doktersbe handeling. hetgeen hem op veel kos ten kwam te staan. Prof. W. van den Berg, de scheidende hoogleraar-directeur van de Rilks-acade- mie voor Beeldende Kunsten, is benoemd tot ridder ln de Orde van de Nederland- sft Leeuw. Dit heeft de minister van 0.f K. en W„ mr J. M. L. Th. Cals, gisteren medegedeeld tijdens een afscheidsplech- tigheid in de aula der academie.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 8