Ivigtut:el dorado of de hel? JEUK SCHEEP V A ARTBERICHTEN De man uit Australië hel S^'UWhÏÏEF*» Vri6ndin sSBTj» H r »«rx; r Een oord dat geen morgen kent doch alleen vandaag Voortdurend circus Onder Groenlanders en Eskimo's (21) Anth. van Kampen Piloot Van Veenendaal gaat vissen in Canada Breda's team kampioen in het biertappen Weer moeilijkheden bij N.V. Polynorm? Opnamen van Amerikaanse oorlogsfilm in Nederland Pim, Pam Pom en de wonderlamp Ons dagelijks feuilleton Luister eens naar: JÜ3SSX.X °cer m" Radioprogramma. 5. s" »,ï;:r ÏÏÏ'dÏV" ^SoTvS: ,SJm' DINSDAG 1 SEPTEMBER 1953 JVIGTUT kan zich iedere luxe permitteren, omdat er niet veel plaat sen in de, wereld zijn waar men het kostbare cryoliet in de bodem aan treft. Er wordt wat gevonden in Colorado (Noord-Amerika) en ergens in Rusland. Maar op beide plaatsen in aanzienlijk mindere omvang dan hier. Ofschoon.... men zegt dat er in Ivigtut nog voor hoogstens 10, 12 jaar cryoliet aanwezig is. Dan is de „bal", die diep in de granie ten rotsen verborgen ligt, uitgedolven. Ik vraag aan de directeur van de mijn waarom men dan niet bezig is heel Groenland af te zoeken naar een nieuwe cryolietmijn. Hij kijkt me aan, een vroeg-verouderde man, met onrustige ogen achter een enorme donker-groene zonnebril. Zijn handen trillen als hij me een sigaret aanbiedt en daarna vuur met een massief gouden aansteker. Dan zegt hij: „Dat is al gedaan, maar nergens heeft men een korrel gevonden.... wel, zoekt u maar.... als u een plaats vindt bent u millionnair, maar u kunt zich de moeite wel besparen". „Hoeveel is de jaar-productie van de mijn?" „40.000 ton, maar dat kunnen we natuurlijk zelf regelen". W/E gaan door de nederzetting en ik zoek naar datgene, wat ik in iedere andere Groenlandse nederzetting ge vonden heb: het kerkje. Soms zijn ze maar klein, kinderlijk klein zelfs, naar Europese begrippen; goed voor een man of twintig, dertig. Maar altijd: een kerkje; een kruis, een altaartje. De man die ik het vraag grinnikt. En hi, zegt: „Een kerkohdie hebben we hier niet nodig, we vermaken ons toch wel. Nog niet zo lang geleden hebben de Denen ons een kerk gestuurd, zo'n houten ding, u weet wel. Kijk daar staat het.we maakten er een brand weer-stationnetje van". Dat is Ivigtut! De plaats die geen morgen wil ken nen. Alleen van daag bestaat hier. Er wordt hier cry oliet gevonden in de berg. Dit is net altaar van de stof, waarvan de formu le luidt Na,Al F„3 natrium aluminum fluoride. De tover formule van het nieuwe goud. De formule van de steen der wijzen, van het geluk dat met geld te koop is. Er wordt méér ge vonden in Ivigtut. Daar zijn maar een een paar vrouwen,, maar er zijn vrou wenperkara's te over. Er zijn echt scheidingen, er zijn ernstige onenighe den, er zijnnu ja, er zijn diverse soorten zonden en men behoeft ze tenslotte niet alle met name te noe men. Denkt u ze er zelf maar bij. U raadt wel direct goed. Er was nog al wat kritiek in de Deense pers over Ivigtut. Te recht waarschijn lijk. Gelooft u niet dat men er zich op de berg bij Ivigtut een zier van aan trekt. Dit is een mijn en geen gewijde aarde. Klondyke. We betreden het huis van de direc teur. De weelde is onvoorstelbaar: ser res, broeikas in de tuin, wat tropische vogels in een volière, varens en cac tussen in bakken. Hier is warmte zo veel men wil. Men kan, zélfs op Groenland, warmte kopen als men maar geld genoeg heeft. En geld is hier, zo veel men wil. Zolang er cryoliet ge vonden wordt natuurlijk. En wie denkt aan morgen en overmorgen? Het huis is van een buitengewone distinctie en de wijze waarop tal van kunstvoorwerpen zijn neergezet ver raadt een artistieke geest. Alles wat ik zie en aanraak is van de duurste ma kelij: goud, zilver, porcelein. Waarom ook niet, tenslotte! Ons wordt een dronk aangeboden. Bier, sherry of port? We kiezen port, omdat we wel eens een andere smaak willen proeven dan de galbittere kof fie van de Tikerak. Als ik het glas naar mijn lippen breng, weet ik dat ik een duur merk aan het drinken ben. De vrouw des huizes is heel jong, heel charmant, heel knap, heel blond. Om de waarheid te zeggen: na alle andere Groenlandse en Deense vrou wen, die ik in deze weken heb ontmoet de knapste van allen. Ze is uiterst vriendelijk en vindt het heerlijk, nat er weer eens buitenlandse gasten ge komen zijn. Of we blijven lunchen Nee, dat kan niet, want we moesten snel Zuidwaarts met de Tikerak. We moeten alleen nog de mijn zien. Ze vindt het heel jammer. Of we onze handtekeningen in het gastenboek willen zetten. Natuurlijk willen we dat. Ik krijg het boek op mijn schoot en blader er even in. De namen zijn internationaal, maar zeg gen me verder niets. Op een na: dat is de naam van de thans regerende vorst van Denemarken: Frederik IX. Want ook de Koning was hier gast in dit huis, het eerste huis van Ivigtut, toén hij het vorige jaar voor het eerst zijn kolonie Groenland bezocht. Tenslotte trekt Denemarken een aanzienlijk be drag aan belasting uit de mijn en Oe nemarken is niet rijk. Er komt een aardig kind binnen- huppelen. Een jog van een jaar of vier. Heel blond, heel leuk gekleed in zijn blauwe overall. Ik vraag onze gastvrouw of het hun zoontje is, als dat een allerkeurigste réverence maakt voor de gasten. „Het is mijn kind," zegt ze. Ach jadat is ook zo, ze zijn eerst kort getrouwd. En zij was de echtgenote van de dokter van Ivigtut. Die dokter leeft niet meer. WE gaan naar de berg. In de berg gaapt een fat, een donkei hol. lTit de duisternis van de spelonk kruipen om de vier, vijf minuten, trucs. Vol geladen met cryoliet. Het glinstert als baar zilver in het grauw van het ge steente. Een auto voert ons door de tunnel van 500 meter lang, die naar de diepte leidt. Een natte, klamme buis, met om de zoveel meter een gele lamp. Aan het einde van de tunnel is een hel witte ronde schijf: het daglicht. Als we erin rijden, in die helle plek, staan we op de bodem van de mijn. Ik kijk omhoog en voel me koud worden. Het is even of de wanden, die zich lood recht boven me vereffen, op hetzelfde moment op me zullen neerdonderen. Dit is het hart van de mijn. Dit is Ivigtut! Dit is het heilige der heiligen van Groenlands Klondyke. De put heeft een omtrek van 500 m Een opname van de cryoüet-mijn te Ivigtut. en een diepte van 80. Een gigantische kuil, recht in de berg uitgehouwen. Het werk van 80 jaar explosies, boren, hakken, graven. De wanden zijn bruin-zwart en grijs. Overal lopen grillige lijnen langs die wanden, vreemde littekens en won den. Op verscheidene plaatsen druipt en vloeit water uit die wanden: aders, die niet te stoppen zijn. Een ontzaglijke put, waarin een mens, als hij op de bodem staat zich belachelijk klein voelt. En zeker als hij weet dat zich boven die put de berg verheft. Het was een zeer bijzondere sensatie daar te staan en ik zou dat half uur daar beneden, in dat hart van graniet, niet graag gemist hebben. Toch was het een benauwenis, en toch was ik dankbaar toen ik later terug reed naar de oppervlakte. Langs die wanden vond het werk plaats. Daar zag ik de arbeiders van 35.000 Kronen loon per jaar. En toen begreep ik iets van Klondyke. Wat daar boven me gebeurde, tegen de glimmende rotswand van die put. was de hoge school der acrobatiek. Daa, werd door arbeiders trapezewerk geleverd, zoals ik het maar zelden ge zien heb. Als insecten hingen ze daar, tien. twintig, dertig meter beneden de rand van de put. Slingerend aan ka bels en lijnen, de hoofden bedekt met glanzende stalen valhelmen en omhuld met speciale pakken. Boven hen was de lijn die hen met het leven verbond. Onder hen de dood en gelooft u mij, een harde dood op dit bed van cryoliet. Deze arbeiders waren bezig met pneumatische boren, met houwelen, met het aanbrengen van springladin gen. Aan de veiligheid wordt alles ge daan, maar een muur van graniet maalt om zulke maatregelen. En er is een klein kerkhof in Ivigtut waar me nig kruis staat. Wie op sensatie ge brand is, kan ik een bezoek aan de mijn van Ivigtut aanbevelen. Hij kan er dagenlang zijn hart ophalen. Een permanent circus. Maar ge zult die kans niet licht krijgen. Niet omdat Groenland ver van huis is, maar om dat men niet gesteld is op bezoek. Er was al te veel critiek. Ooit al was er dan eens een koning hier. B^ntmiiiiminniiRuiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiRiiiiiiniinniiinnifiuguiininfliHHfinn door Het trapeze-werk gaat door. Kleine rookwolkjes barstten uit de wanden van de berg, haast kinderlijk, haast een spel. De mannen zijn ook figuren uit een spel. En zo zijn de trucs en de kranen. Alles heeft hier, in deze ont zaglijke put, een verkleinde dimensie. Een soort mecanospel, met levende beelden. TK wil weg en we gaan. Weer door A die smerige, modderige, stinkende tunnel. Naar buiten, naar boven, naar de vaste grond onder mijn voeten. Naar het licht. Ik zit te bekomen op een steen langs de weg. Er bloeien wat kleine flets- gele papavers. Insecten zoemen. Het is haast zomer, een zeldzame dag voor dit land. Dich bij hoor ik een vaag gedon der, wéér een explosie en wéér vliegt een lading cryolietgruis naar de bo dem van de put. De gouden regen. Ik kan in de winkel sigaretten kopen en nog wat andere zaken, waar we aan toe zijn. Samen een aardig bedrag, een veertig, vijftig kronen. Het gebaar van de winkelier, waarmee hij zwijgend deze aalmoes opstrijkt, is alleszeggend: Klondyke. We gaan terug naar de ouwe, trouwe, gehavende Tikerak. De explosies volgen me als een doffe don der uit de verte. Ik realiseer me dat ik een der vreemdste plaatsen ter wereld heb bezocht. En een der onbekendste. Een soort Babel, een tweede Klondyke. Een oord dat een kerk degradeerde tot brandweer-station, dat geen morgen kent, maar alleen vandaag. Waar het gouden kalf aangebeden wordt in de vorm van het sneeuwig-witte cryoliet. Als we tegen onze gastheer zeggen, dat we hoorden, uit betrouwbare bron, dat er nog maar voor een jaar of 10, 12 cryoliet aanwezig is, lacht hij ironisch. En hier is zijn antwoord: „Dat beweer den ze 80 jaar geleden óók al, en het is er nog". Als we weg varen is het de Kugnak, de berg, die nog lang zichtbaar blijft. Onnoemelijk oud en hoog en grimmig. Het is de berg „waarvan stenen en wa ter naar beneden komen". Moge de Voorzienigheid er voor zorgtn dat nooit die stenen en dat water komen, zolang er nog een kruimel cryoliet gevonden wordt in Groenlands Babel, Groenlands Klondyke. Niet terwille van het witte goud van Ivigtut. Maar alleen terwille van dat verdoolde, bezeten en naar geld jagen de plukje mensen, dat verblind en ver loren meent El Dorado gevonden te hebben, en een fatamorgana volgt langs de glibberige, druipende hellingen, waarlangs ge zweeft aan de monster- lijkste trapeze van heel dit Zesde Con tinent. Niet krabben. De kelrterrte» bareD.D.D. kalmeert de Jeuk in enkele •econden. doodt d« ziektekiemen en genee.t la liep In de huldporlBn geneesmiddel tegen ttfc huidaandoeningen (Advertentie Ing. Med.) De KLM-gezagvoerder Willem van Veenendaal gaat uit vissen, dat zou op zichzelf niets bijzonders zijn. want dat doet. menigeen voor rust en ontspan ning. Het merkwaardige van de zaak is echter, dat hij Donderdag eerst met een KLM-vliegtuig naar Montreal vliegt om vandaar naar Nova Scotia te reizen. Als gast van de regering van deze Canadese provincie zal de heer Veendaal deelnemen aan de internatio nale hengelivedstrijden op tonijn. Le den van de Nederlandse équipe bij deze wedstrijden zijn voorts de Nederlan ders W. Mutsaerts, E. Stutterheim, C. Bos en J. P. Perez. De deelnemers aan deze internationale hengelwedstrijd op tonijn komen uit vele landen der we' reld. Zelden zullen de kellners zulke las tige klanten hebben gehad als de jury leden waren met hun „bestelling op stopwatch" tijdens de finale van de nationale biertapwedstrijden gisteren in het Amsterdamse Concertgebouw. De heren H. C. Verbaan en T. A. Overman van het Oranjehotel te Bre da wisten de beker en de som van 500 (eerste prijs) te bemachtigen. Zij tapten „het bier het best, het snelst, het meest feilloos en het lek kerst". Peter Knegjens tapte een ge noeglijk praatje en Bernard Drukker vrolijke liedjes uit het Hammondorgel. Naar wij te Amersfoort van welinge lichte zijde vernemen, zijn er blijkbaar opnieuw moeilijkheden gerezen bij de N.V. Polynorm, vnl. door het uitblijven van orders uit Amerika en Turkije. De leiding van het bedrijf zou zich ge noodzaakt zien de in Amersfoort ge vestigde ontwikkelingsmaatschappij, de N.V. Polynorm, op te heffen. Het per soneel, vnl. tekenaars en technici, dat in Amersfoort werkzaam is, zou ont slag zijn aangezegd. Ook in Winschoten, waar de N.V. Polynorm de Nederlandse metaalindustrie is gevestigd, zouden ongeveer 20 man, werkzaam bij de ont wikkelingsmaatschappij, worden ont slagen. Eén van de directeuren vertoeft momenteel in Turkije, waar de N.V. een order hoopt te plaatsen van f 27.000.000. Komt deze order af dan be staat er voor de werknemers bij de Ne derlandse metaalindustrie geen reden tot ongerustheid. In ieder geval is er nog voldoende werk aan lopende or ders. Van andere bevoegde zijde vernamen wij, dat er van een liquidatie der N.V. Polynorm evenwel geen sprake kan zijn. De Amerikaanse filmmaatschappij Metro Goldwyn Mayer gaat een nieu we oorlogsfilm vervaardigen onder de titel „The true and the brave". De op namen voor deze kleurenfilm worden grotendeels in Zuid-Limburg, het voorterrein van de Siegfriedlinie, en in Arnhem gemaakt. Ongeveer dertig filmsterren zullen met de regisseur veertien dagen logeren in hotel „Kas teel Neuborg" te Gulpen. Het gezel schap zal op 2 October in Gulpen aankomen. SNIP EN SNAP ALS PORTIERS De revuesterren Willy Walden en Piet Muyselaar hebben in een periode van zes weken door als portier gekleed in de vestibule van het theater Carré te Amsterdam de bezoekers welkom te heten, een bedrag van ƒ5308,61 aan fooien ontvangen, welk bedrag zij heb ben afgedragen aan de stichting Moveo (meer ontspanning voor ernstige oor logsgewonden). Walden en Muyselaar hebben besloten hun activiteiten ten bate van een ander sympathiek doel voort te zetten. Vanaf heden zullen de fooien ten goede komen aan de stich ting „Het Vierde Prinsenkind". 108. Moeder kreeg geen gelegenheid om te protesteren. De heren van de pers en van de televisie lieten haar eenvoudig niet aan het woord komen. „Tekent U dit papier even", drong éen hunner aan. „En.... U kunt een hoop geld verdienen. Bovendien bent U met één klap beroemd...." „Ja, maar ik verlang er helemaal niet naar om be roemd te worden", zei Moeder wanho pig, terwijl haar ogen haar jongens zochten. „Bovendien heb ik drie kin deren en wie moet daar dan voor zor gen?" „Oh, maakt U zich daar geen zorgen over", riep baron Van Pottum, die inmiddels naderbij gekomen was. „Ik neem graag de zorg voor die drie bengels op mij, na alles wat U voor mij gedaan hebt!" „Zo, dus dat is dan ook alweer opgelost", zei de heer van de televisie, terwijl hij Moeder wéér het contract onder haar neus duwde. U mag hier ook een kruisje zetten, als U geen handtekening„Wat denkt U wel?" viel Moeder hem ver ontwaardigd in de rede. „Ik heb lezen en schrijven geleerd, hoor!" „Nu, als U dat net zo goed beheerst als bak kenlachte de heer. „Ja maar ik kan helemaal niet zo goed bakken", riep Moeder weer. „Kom, kom, U is èl te bescheiden", zei de vertegenwoor diger van de televisie, terwijl hij Moe der de vulpen in haar handen drukte. En zonder dat ze het zelf goed be greep, zette Moeder haar handtekening en vertrok ze nog diezelfde dag naar de televisie-studio om haar wonder baarlijke bak- en kookkunst te gaan demonstreren. Aagtedijk, 30-8 te Boston. Abbe- dijk 30-8 te New York. Algenib, 29-8 van Rio Grande naar Montevideo, verm. 4-9 van Montevideo naar Rotter dam. Appingedijk 29-8 te New Or- leans. Arnedijk, 30-8 te Hamburg. Arundo, 1-9 te Antwerpen verwacht. Axeldijk, 30-8 te Norfolk. Alchiba, 30-8 van Rio de Janeiro naar Victoria. Alcyone, 30-8 van Riogrande naar Pot Alegre. Aldabi, 31-8 te Parana- gua. Arendskerk, 31-8 te Antwerpen. Arkeldijk, 30-8 24 uur te Havre. Arundo, 30-8 Lizardhead gepass. naar Antwerpen. Albireo, 1-9 te Las Palmas verw. Alderamin, 31-8 te Karachi. Amstelland, 29-8 te Monte video. Amstelveen, 29-8 van Phila- delphia te Hampt Roads. Argos, 29-8 van Gotenburg naar Asdam. Ariadne, 29-8 van Palermo naar Triëst. Bloemfontein, 31-8 te Southampton. Baarn, 31-8 te Corral. Breda, 29-8 te Cristobal. Blommersdijk, pass. 30-8 22 uur Vlissingen naar New York. Blijdendijk, vertrekt 2-9 van Vlis singen naar Antwerpen. Caltek Leiden (T), pass. 30-8 St. Vincent naar R'dam. Congostroom, 30-8 van Da kar naar Asdam. Celebes, 29-8 van Asdam naar Hamburg. Cronen- burgh, 28-8 v. Archangel naar Belfast. Delft, 30-8 van R'dam naar Bremen. Erinna (T), 29-8 van Curagao naar Landsend VO. Esso Rotterdam (T), 30-8 van R'dam naar Aruba. Eem- dijk, 28-8 te Brownsville. Eos, 29-8 van Asdam naar Kopenhagen. Gaas- terland, 1-9 te Recife verwacht. Genymedes 29-8 van Port Au Prince naar R'dam. Hector, 30-8 van Mut- zuna naar Carlovassi. Heelsum, 29-8 van Hamburg naar Houston. Helder, 29-8 van Tela naar Cartagena. Her mes, 29-8 van Punta Cardon naar Ma- racaibo. Hersilia, 29-8 van Asdam naar West-Indië. Jupiter, 29-8 van Sevilla naar Oran. Kedoe, 30-8 van OPLOSSING Horizontaal: 1 tiara, 5 Ido, 8 gelag, 12 Ada, 13 bezwaar, 16 ere, 17 panter, 19 darmen, 21 toean, 23 braam, 24 reaal. 26 oor, 28 niets, 30 els, 31 orie, 33 let, 34 nl., 35 tong, 37 tres, 39 R.W., 41 als, 42 i.z„ 43 km, 44 Ede, 45 pi, 46 brik, 48 test, 50 ei, 51 N.N.O., 53 nader, 55 heg, 57 agave, 59 air, 60 gesel, 62 tegen, 64 poort, 66 harnas, 69 Damrak, 71 Abo, 72 apostel, 75 int., 76 benul, 77 mag, 78 sekse. Verticaal: 1 tapir, 2 Ida, 3 aantal, 4 abeel, 5 i.z., 6 d.w.z., 7 o.a., 8 graan, 9 lemmet, 10 are, 11 genus, 11 era, 15 adr., 18 toast, 20 rails, 22 Norg, 23 Brit, 25 eenling, 27 O.G., 29 terdege, 31 on zin, 49 therm, 52 natron, 54 d.i., Ems, 40 wei, 46 boven, 47 kaan, 48 berm, 49 therm, 52 natron, 54 d.i., 56 estrik, 57 Achab, 58 egaal, 60 goals, lukte, 63 esp, 65 ode, 67 Abe, 68 B.S.A., 70 Ans, 73 o.m., 74 t.p. 20 Cecilia en het meisje stonden in de hall. Peter was nergens meer te zien. Een paar eenzame stofdeeltjes dwarrel den nog traag neer op de traploper, het gekreun uit zijn mond leek nog in de lucht na te trillen. „Ik veronderstel", zei tante Cecilia, nadat ze zich had voorgesteld, ..dat je je wel zult afvragen, wie die jonge man van daarnet was". Ze schraapte luidruchtig haar keel. terwijl ze angst vallig probeerde ieder contact met de onderzoekende ogen van het meisje te vermijden. „Ik herinner mii niet. dat Claudia ooit over u gesproken heeft tegen mij. Ze zal haar redenen daar wel voor ge had hebben. Dat kan ik me nu trou wens indenken". „Jongedame", schreeuwde Cecilia, luider dan nodig was om zich verstaan baar te kunnen maken. Maar verder sprak ze met een geforceerd kalme stem. hetgeen haar zenuwen zwaar op de proef stelde. „Ik wil niet. dat je dit huis met een verkeerde indruk over iemand verlaat. Peter Ponsonby is een keurige en intelligente jongeman. Ik voel mii verplicht hem te verontschul digen voor het merkwaardige voorval waarvan ie net getuige was. Peter volgde slechts miin bevelen op". „Uw bevelen? „Ja", antwoordde tante Cecilia grim mig, nog steeds de verbaasde ogen van Kitty ontwijkende. En omdat er toch geen nadere uitleg scheen te zullen ko men. deed die er toen verdr# maar het zwijgen toe. Kitty Blackwell was eenvoudig ge kleed. Hoewel haar uiterlijk misschien voor een enkele aanmerking vatbaar was waren haar manieren van dien aard. dat men er direct uit kon opma ken, dat ze van goeden huize was. Ze had een trotse houding en bewoog zich met een bevalligheid, die vele jaren toneelervaring tot een onbewuste ge woonte hadden gemaakt. Ze had een wat bleke, maar gave teint en haar grnze ogen werden omlijst door lichte omkrullende wimpers. Ze keek op recht en openhartig de wereld in Haar lippen waren wat aan de volle kant maar goed gevormd. Ze droeg haar golvende, zwarte haren op de schou ders. m het midden gescheiden en op het voorhoofd met een eenvoudig bandje bijeen gebonden. Alleen een paar oorringen verrieden haar beroep Die dikke, gouden en veel te grote ringen gaven haar een wat eigenzinnige uitdrukking. „Een zigeunerin", mompelde Cecilia voor zich. Maar ze wist dat het louter ergernis was, die haar zo deed den ken Het meisje was bijzonder aan trekkelijk en het ergerde haar, dat Pe ter zich zo belachelijk had gemaakt. En altijd, zo leek het tenminste, ge beurde dat ten aanschouwe van het een of andere lid van het vrouwelijke ge slacht. .„Peter", riep tante Cecilia, haar ba zige stem verheffend, „kleed je aan en kom beneden". Ze glimlachte tegen de nog steeds verbaasd kijkende Kitty. Haar lippen leken te verdwijnen onder haar gierenneus. „Ik ben hier pas een paar minuten geleden gekomen", ging ze vriendelijk verder. Kitty de zitka mer binnenduwende. „Ik vloog recht streeks van Australië hierheen". Kitty had zin om te vragen: „Op een bezemsteel?" maar ze bedacht zich tij dig en volstond met een beleefd hoofd knikje. „Ik ben de tante van Peter", ging Cecilia verder. „Hli is de enige manne lijke Ponsonby in onze tak van de fa milie. Dat kan je misschien verklaren, waarom hij zoveel voor mii betekent". „Ik geloof, dat, ik dat wel begrijp. Een naam is altijd belangrijk". Kitty vleide zich behaaglijk neer in de ge makkelijke stoel en lachte in zichzelf, toen tante Cecilia haar uiterste best deed zich in een nauwe ruststoel te persen. „Ik ben blii, dat je dat waardeert", begon Cecilia weer. „Tegenwoordig doen niet veel mensen dat meer". Haar woorden rommelden verder als de wie len van een trein. „Een goede huwe lijkspartner is daarvoor beslist nodig. Vooral, omdat er in dit geval een uit gebreid landgoed aan vast zit". Kitty knikte. Ze vroeg zich verwon derd af, waarom dat vreemde mens haar dat allemaal vertelde. Ze opende haar tas, nam daaruit een sigaret en een aansteker en stak een sigaret op. Met een bijzonder afkeurende biik zag Cecilia toe. „Dames", zei ze terwijl haar wenkbrauwen omhoog wipten, „roken niet". „Ik ben actrice. Op het ogenblik ex „Dat zie ik". „Is u wel eens in een theater ge weest?" „Nooit". Kitty sloeg haar welgevormde benen over elkaar. „Ik houd er van dat de mensen me aardig vinden", zei ze open hartig. „Daarom hoop ik. dat u het niet erg vindt, dat ik u zulke onbeschaamde vragen stel. Staat miin oprechtheid u misschien niet aan?" De dunne linnen van tante Cecilia ontspanden zich een beetje. „Je kunt moeilijk boos zijn. omdat iemand belang in je stelt. Maar.... ik denk dat je wel niet veel om mii zult geven als je mij beter leert kennen. Ik heb helemaal geen vrienden. Ik ben hard. berekenend en onuitsprekelijk baassnelcrig". Kitty zoog bedachtzaam aan haar si garet. „Dat bewijst, dat u ook intelligent bent. Men kan beter een onneembare bunker van zichzelf maken, waarop iedereen zo nu en dan vergeefs een aanval doet. dan een gewillige voet bal. v, "P-ft- bitter, jongedame. Maar J P a's°t ie je lesje al ge leerd hebt in dit leven. Je kon wel eens hebben" leersch°o1 achter de rug „Dat heb ik ook". „Nieuwsgierigheid is de enige hobbv die ik heb. juffrouw Blackwell. Mag ik' achter de rug h?eft?°» *elukki*e licfde „Liefde? Ha r"D^.Iac,hIe bewijst dat ik gelijk heb. En ook, dat u de liefde, zoals ze het noemen, naar waarde schat. Ik hoop „Claudia?" „Niemand anders". Toen Peter binnenkwam, kenneliik nog steeds door zijn verlegenheid ge plaagd. wendde ze zich naar de deur De geweldige hoed van Cecilia be woog dreigend toen zij opstond. Dit is mej. Kitty Blackwell'', voegde ze" Peter toe Vraag haar alsjeblieft excuus". Hu stak verlegen zijn hand uit. Het mA' u hÜ.no* wat bedeesd. „Ik hoop. dat ik u niet al te erg aan het schrikken heb gemaakt...." ',;Y?rf€e? ,het maar. Zo'n onofficieel gebeurtenisje op zijn tiid vind ik niet erg wittaPC'^llle\ PeterT ziin lanRe' spier witte tanden zien. „Je weet nu heel vHenrfenr van„mii- dan. ™Ün intiemste vrienden(Woru kwvojjö, R'dam naar Hamburg. Kota Gedcn, 30-8 Guardafui gepass. naar Port Said. Kota Ageeng, 30-8 van Genua naar Port Said. Lindekcrk, 31-8 van R'dam te Antwerpen, 30-8 van R'dam. Lisekerk. pass. 30-8 Gibraltar naar Genua. Linge, 29-8 van Asdam naar Boulogne. Loenerkerk, pass. 31-8 Gibraltar naar Genua. Maasdam, 30-8 180 mijl ZKP Sable naar Sout hampton. Oranjestad, 30-8 van Cris tobal te Asdam. Orlon, 29-8 var» Napels naar Lattakia. Prins Willem van Oranje, 30-8 van Bolness te R'dam. Rijndam, 30-8 van Southampton naar New York. Rijnland, 31-8 te Santos verwacht. Saparoea, 30-8 te Asdam. Sibajak, 30-8 450 mijl van Landsend naar New York. Soest- dijk, 30-8 van R'dam naar New York. Stad Dordrecht, 81-8 te Djidjelli. Stad Alkmaar, 31-8 23 uur te Hoek van Holland verwacht. Stad Maas tricht, verm. 1-9 van Newport naar Wabana. Stad Rotterdam, verm. 31-8 van Narvik naar Newport. Tamo, 29-8 14 uur te Buenos Aires. Tomini, verm. 3-9 van Colombo naar Aden. Teiresias, 29-8 van Asdam naar Ham burg. Tosari, 31-8 te Mena Al Ahmadi. Van Linschoten, 29-8 van Asdam naar Hamburg. Veendam, 31-8 11 uur voor Hoek van Holland verwacht. W'onosari, 31-8 n.m. te Antwerpen verwacht. W'estcrdam, 31-8 van New York te R'dam. Wil- lemstad, 30-8 van Cristobal naar Aruba. Zijpenberg, 30-8 Key West gepass. naar Nederland. THE RAKE'S PROGRESS, een opera van Strawinsky. Het is de moeite waard de cantate, waar op wij gisteren de aandacht ves tigden, te vergelijken met deze opera, die morgen te beluisteren zal zijn. Daarbij zal blijken, hoe goed deze meester zich weet aan te passen aan het karakter van zijn tekst. De verwantschap tus sen beide werken is onmisken baar, maar hoe volkomen ver- schiilerid ij de aanpak! The Rakels Progress is een der bekendste werken van Strawinsky. Het heeft r,ews zefr veel succe« gehad. WOENSDAG 2 SEPTEMBFR Nc?rï"s,ü,ï i r- 700 Ni«uws. 7.10 Gram 7 IS da'g" 8 00° Ni™"1' 7-45 Ee" woord voor dc Gewlid» Ni(jutws en weerberichten. 8.18 zieken Twi, 8 45 Gram' 9 00 Voor de Gram infs X,°°r de huisvrouw. 9.35 11 00 'rwm °io 19'30 Morgendienst. Land i?'? Sopraan en plano. 12.30 Gram T2,5u^?.b®uwmededeIingen. 12.33 13 1?' Pro» f0.01"?61"1' 1300 Nieuws. 13-20 Mandou lnterkerkeItik Thuisfront, ed Fi.riH? Semblc' 133° ..Orfeo 17 20 OmT ,°Pera' 16 00 Voor de jeugd. muzïel? 1830 s i° Gn'm' 1800 ganisatle SPectrum van het chr. Or- Piano rt,in Verenigingsleven. 18.45 fen 910 po LN'eUWS cn weerberich- 19 30 HmH ®ockbespreking. 19.23 Gram. 20 00 Pad! C ?8 overzlcht- 19 30 Gram. In BHhit. *nt'.20-20 kamerorkest. 21.?0 Gram 21 45 *atcre"" causerie. 21.40 jaram. 21.45 Hammondorgel. 22.00 In 't GramV2aon30dCa^1U^aU"' "£.,0 Gram. 8.00 Nieuws' Iia J? eUWS' 7'13 verschillende functies" 11 snr? Lichte muziek 12 30 V.nd Gram 1200 mededelingen 1233 Vno VI ouw" 12.38 Lichte muziek. ^0 R.VU.' J j Actualiteiten. 18.30 nenproblemen ln i™' ,:'NeRer- en Indla- 19.00 Pianospel 1915 HeV'fn Staten"' causerie. 1 a or» »»Het volle pond', Nieuws. 20 05 pl°,r 3eugd. 20.00 W.15 Lichte murfek ?0e40air n °Verzlcht" v°or de zwakken" 20 50 në 5terkCn Dover", hoorspel 22 10 ",?c we* naar 1833: Orkestconcert 22 45 Sneue Fe'tlVal 23.20-24.00 Graniofoonmuzlek. Esperanto'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 4