Fregat „Dubois" met 220 koppen naar Koreaanse wateren T „Dubbel-op" voor de A.V.R.O.- vrienden in Den Helder „Tweede Vroonstraat" vierde vijftienjarig bestaan Beide nieuwe kruisers nog dit jaar in dienst Marinierskapel afwezig, maar de Adelborsten joelden „Verlossingsleger" niet steunen Roode Kruis zorgde voor Kerstpaketten IN HET KORT Voor succes altijd over de grens... Aflossing voor „Maurits" onderweg Na de pauze naar fleurig Alpenfeest Een buurtvereniging van vóór de oorlog Elf millioen voor de modernisering van de „Karei Doorman" in 1955 Dienstplichtig personeel voor mijnenuitkijkdienst Nieuwe avondcursus voor scheepswerktuigkundigen ■Mggwiui» Hoe de postduiven vlogen WOKNKDAP IH -sf l TKMRKK 1958 Onlangs heeft de hoofdcommissaris van politie te Amsterdam gewaar schuwd tegen de organisaties „Het Stormersleger" cn de „Evangelisatie Immanuël", in verband met het onbe trouwbare karakter ervan. Deze dagen is het bestaan gebleken van een der gelijke organisatie, welke zich „Het Verlossingsleger" noemt. Als orgaan wordt uitgegeven „De Grote Trooster". Ook hier wordt het publiek gevraagd om een bijdrage voor sociaal werk, waarvan evenwel bijna geen sprake is. De „commandant", de 26-jarige jonge man die geen ander beroep uitoefent, bestrijdt zijn levensonderhoud en dat van enkele andere medewerkers uit de opbrengst van de colportage met „De Grote Trooster". Van enige controle op de geldmiddelen is geen sprake. De „commandant" toont zich in een uniform van eigen ontwerp, waarop 've'e „gouden" sterren en met fel-rode uitmonstering. De man, dit tot voor kort als waarnemend commandant op trad. komt voort uit de „Evangelisatie Immanuël". Ten onrechte doet de leiding van het „Verlossingsleger" het voorkomen, als of de organisatie een voortzetting is van het vóór de jongste oorlog te Rotterdam bestaande „Verlossingsle ger"; de huidige organisatie is geheel nieuw en heeft met de andere slechts de naam gemeen. Geadviseerd wordt, san het „Verlossingsleger" alle steun te onthouden. Over het algemeen wordt trouwens voorzichtigheid geboden ten aanzien van het verlenen van steun of het kopen van lectuur van personen of organisaties, als hiervoor bedoeld, die het dikwijls doen voorkomen, dat zij behoren tot het bona-fide Internationale Leger des Heils. waarvan ook in Den Helder een afdeling is gevestigd. £R GING weer een schip naar de Oost. Meer nog dan voorheen, toen er sterke handen waren tussen Den Helder en Indonesië, een bijzondere gebeurtenis. Het was de „Dubois1 ditmaal, de aflossing voor Hr Ms „Johan Maurits van Nassau"' in de Koreaanse wateren. Daar is wapenstilstand, inaar je kunt nooit weten. Op 5 November ontmoeten beide schepen elkaar in Yokosuka, een haven in Japan. De „Maurits' keert dan huiswaarts, waarschijnlijk niet rechtstreeks. Er is namelijk sprake van een wereldreis. Als de situatie in Korea zich gunstig ont wikkelt, bestaat de mogelijkheid, dat ook Hr Ms „Dubois" een reis om de wereld naar huis maakt. Vlagvertoon is immers een belangrijke zaak. Maar voorlopig rekent de bemanning van het fregat op een verblijf in de Koreaanse wateren van ruim een jaar. UET afscheid van Nieuwediep werd niet opgeluisterd door de Mariniers kapel. Het was Prinsjesdag en dus moesten de mannen van kapelmeester Gijsbert Nieuwland in Den Haag zijn Maar de Adelborsten op het Wierhoofd joelden als vanouds de vertrekkende oorlogsbodem een „vaarwel" toe. Het hoezee-geroep werd door de wind naar de wal gew.taid, maar duidelijk zagen de zwarte figuurtjes op het grijze fre gat het zwaaien met de witte petten. Zij joelden ten antwoord en de sinistere schreeuw van de luchtfluit mengde zich met de signalen van de beide sleepboten, die de „Dubois" naar bui ten' hadden gebracht en nu hun af- scheidsroep lieten horen. De mensen van '„Dubbel-op" hadden over de belangstelling in Den Helder geen klagen. Een uitverkocht Tivoli bewees de populariteit, welke de AVRO ook in de Juttersvcste geniet. Daarbij kwam natuurlijk de belangstelling, die vele radioluisteraars hebben voor de onzichtbare figuren, die zo dikwijls via de aether hun woningen binnentreden. Het zou aanbeveling verdienen, dat de omroepverenigingen zich bij het samenstellen van dergelijke tournee programma's beperkten tot het zichtbaar maken van radio-uitzendingen. De toeschouwers krügen dan het visuele beeld als een welkom extraatje. Hoe geslaagd ook het optreden van een jongleur als Dick Harris, het hoort in een radio-programma niet thuis. En de gijn van de Wama's lijkt ons bepaald - via de luidspreker onuitstaanbaar. Daarbij komt, dat, er een pitgesproken ver schil is tussen „leuk zijn" en „leuk doen". Boven op het Wierhoofd stond de Commandant Zeemacht Nederland, schout bij nacht F. T. Burghard, die kort voor het vertrek de „Dubois" had bezocht cn de bemanning tijdens een „alle hens" had toegesproken. Ter wijl de autoriteiten inspectie hielden, stonden honderden familieleden zich te verdringen voor de loopplank. Voor het afscheid restte slechts korte tijd. Mevrouw Jellema, de echtgenote van de commandant, stond op de kade en zag zich de weg naar een laatste con tact met haar man versperd door hon derden mensen. Maar de O.S. en O.- officier, luitenant ter zee De Kroon, wist haar een doortocht te banen. In de commandantshut was de luitenant ter zee der eerste klasse T. Jellema in druk gesprek met de pers, die het kort maakte, toen mevrouw Jellema haar man uiteindelijk had gevonden. Groot nieuws had de commandant niet te vertellen. Heo kon het anders, nu de „Dubois" alles nog voor de boeg had. Na een betrekkelijk korte tijd van invaren gingen schip en beman ning (220 koppen! een verre reis ma ken. Twee dagen Majorca, water laden in Aden, anderhalve dag Colombo, an derhalve dag Singapore en anderhalve dag Hongkong. Onderweg zal veel wor den geoefend, maar er moet ook tijd zijn voor ontspanning. De accommodatie op schepen als Hr Ms „Dubois" is be perkt en daarom hoopt de bemanning op veel goed weer. De stichting „Fo- miba" (die o.a. het werk van de Band NederlandIndië voortzet) heeft ge zorgd voor spelen en films. Hr Ms „Dubo#-" heeft kerstpakketten van het Roode Kruis aan boord, zowel voor de opvarenden van Hr Ms „Jo han Maurits" als voor de eigen beman ning. Wanneer het Kerstfeest wordt gevierd zal de „Maurits" de meeste mijlen van de thuisreis al achter zich hebben, maar aan boord van de „Du bois" zal men zeggen: nog een jaartje, danr zijn wé weer bij „moeders". De eerste schoolconcerten in het nieuwe seizoen worden vanmiddag om kwart voor drie cn om kwart voor vier in Casino gegeven. De plantjes-tentoonstelling in het Museum aan de Eerste Vroonstraat is vanmiddag nog geopend van drie tol vijf uur. Vanwege de vereniging „Neder lands Fabrikaat worden vanavond in de bovenzaal van café „Postbrug" films vertoond voor de Nederlandse vereni ging van huisvrouwen. BOUW VAN DE RIIBS Voor de bouw en inrichting van een RHBS alhier, welke is aangevangen in 1952 en waarvan het vermoedelijke jaar van voltooiing 1954 zal zijn, staat op de rijksbegroting 1954 als geraamd totaal kostenbedrag f 624.000 vermeld, waar van f 500.000 op de begroting 1953 is verwerkt en nog f 127.000 ten laste van de begroting 1954 zal komen. JN CASINO heeft de buurtvereniging „Tweede Vroonstraatgister avond haar vijftienjarig bestaan gevierd. En goed gevierd. De zaal was tot de laatste plaats bezet en de stemming had niet beter kunnen zijn. Dit laatste tvas waarlijk niet alleen te danken aan het Langedijker Caba retgezelschap, dat een bijzonder aardig programma van verantwoorde kleinkunst bood. Er ivas nog een factor, die deze avond deed slagen, en dat was de sfeer tussen goede buren, die ongetwijfeld ook rondwaart in de 2de Vroonstraat, wanneer er niets te feesten valt en men slechts begrip dient te tonen voor een ordelijke gang van zaken. J)E BEGROTING van liet departement van Marine wordt aangeboden niet een eindcijfer van f 325.000.000, waarvan op de gewone dienst f 232.368.000 cn op dc buitengewone dienst II f 92.632.000 (kapitaals, uitgaven). De bijdrage van de Nederlandse Antillen in de defensie, kosten van dat gebiedsdeel zal boven het vastgesteld defensie-plafond komen. Terzake zal een supplctoire begroting worden ingediend. Het algemeen beleid blijft gerieht op het opbouwen en oefenen der Konink. lijke Marine voor de vervulling van in internationaal verband aanvaarde verplichtingen en de nationale taken. Het zegt al voldoende, dat de buurt vereniging „Tweede Vroonstraat" nu vijftien jaar bestaat. Vijftien jaar gele den was het 1938, er was nog geen oor log en dus was er zeker geen bevrij ding te vieren. De jubilerende vereni ging is een bloempje van vóór 1940, en geen paddestoel, die in 1945 plot seling dansfestijnen begon te organise ren en vervolgens, uitgebloeid uit el kaar plofte. Iets in deze geest zei ook de burge meester, mr G. D. Rehorst. die voorts opmerkte, dat een hechte buurtgemeen schap een prachtig bezit is. En de heer Rehorst meende, dat zo'n vereniging ook in Nieuw Den Helder reden van bestaan heeft; dan zou men wellicht tot fraaie tuintjes geraken en nu en dan een feestje kunnen organiseren, dat wel nodig is in deze jachtige tijd. De tweede spreker was de heer N. Horsman, die zich namens de leden richtte tot de drie bestuursleden, de he ren N. Zijp (voorzitter), N. Blom (se cretaris) en N. Brondsema (penning meester), die tezamen met de dames Douwes en Brussus deze avond hadden tot stand gebracht. Hij uitte ziin lof voor het bestuursbeleid en vooral de heren Zijp (vijftien jaar voorzitter) en Brondsema (vijftien jaar penningmees ter) betrok hij in deze hulde. Beide heren "mochten een kostbare asbak in Ontvangst nemen. De heer Blom. wiens werk evenzeer veel waardering onder vond, kreeg een sigarettenstandaard. Er waren bloemen voor de dames Zijp, Brondsema, Douwes en Brussus. Achtereenvolgens voerden nog het woord de heren Joh. P. Horst (namens de Helderse Gemeenschap en de sectie O. en O.) en W. Jans, de voorzitter van de buurtvereniging „Vrede en Vrij heid". Laatstgenoemde liet zijn geluk wensen van een boeket vergezeld gaan. En daarna begon het Langediiker Cabaretgezelschap met een bont pro gramma, getiteld „Lach maar weer". De dames en heren uit de Langedijk genoten een uitbundig succes onder an dere met sketches als „Te voorbarig" en „Het rapport". Langdurig was telke- male het applaus na operette-fragmen ten, uitgevoerd door Hanni Wolfswin kei. Piet Tromp en Jan Klinkert. die door Ger Hop aan de piano werden begeleid. Niet minder instemming vond overigens het optreden van Ati Kuiper. Theo van Zeist. Klaas Schuit en Gert Goudsblom. Het geheel kreeg een vlotte afwerking en stond od een redelijk artistiek peil. Wij geloven dat het Langedijker Cabaretgezelschap - toch al niet vreemd meer in Den Hel der - vaak in onze stad zal terugkeren Het contact met het publiek was af. en dat leidt stellig tot nieuwe afspra kea. Vóór de pauze verschenen Joop de Knegt, Roland Wagter, de Wama's, Tobi Rix. Dick Harris en Sid Hamil- ton op het podium. De LSK-korporaal met een viertal prettig-gebrachte suc ces-nummers, Roland Wagter als con férencier en décor-tovenaar, de Wa ma's als masseurs van de lachspieren (soms hoogst komisch, maar over het algemeen als lachkanonnen van al te zwaar kaliber), Tobi Rix met ook al een over-dosering aan lachen-gieren- brullen. Dick Harris met voortreffelij ke staaltjes van .jongleurstechniek en Sid Hamilton (alias Pierre Palla) als duivelskunstenaar achter het Ham mond-orgel. Het in snel tempo afge werkte programma vond een warm onthaal en maakte haast de behoefte aan „Dubbel-op" overbodig. Maar er kwam nog meer, en naar onze smaak had de AVRO nog het besta achter de hand. Na de pauze was het „feest in de Alpen", bij de grote Tiroler-show van de „Hoizhac- ker Bub'n". De kennismaking met dit ensemble was werkelijk plezierig en ook het publiek reageerde bijzonder enthousiast. Muzikaal, fris en gezellig was het verblijf in het Tiroler land, waar Gerard Lebon de leiding had van een bont en fleurig programma. Het was tevens een alleraardigst kijk spel, waarin de Wama's zich als de „zingende zusjes Edel en Weis" eens van een minder explosieve kant lie ten zien. Het bleek, dat het Helderse publiek zich ook zonder grof geschut cn zonder erbarmelijk geschrei over hopeloze liefdes in een prettige stem ming kan laten brengen. En het ver dient zeker vermelding, dat het Al penfeest kon slagen zonder Ameri kaanse ingrediënten. We moesten nog wel naar het buitenland, maar, dat is in Nederland nu eenmaal niet tegen te houden. Daarvoor zijn we nog niet ver genoeg in de historie. Misschien, dat er nog eens een goed Nederlands programma wordt geboren, als we al lemaal zijn geëmigreerd Voorlopig zullen we het de AVRO niet kwalijk nemen, dat zij in „Dub bel-op" niet binnen de landsgrenzen Is gebleven. Daarvoor was het gister avond veel te plezierig in Tivoli. En het zou niet goed zijn als er niets ïneer te wensen was. Zeer binnenkort wordt aan de ge meentelijke Zeevaartschool een drie- Jarige avondcursus geopend, opleiden de voor het voorlopig diploma als scheepswerktuigkundige (Machinist ter koopvaardij). De lessen zullen worden gegeven op werkdagen (behalve Zater dag) van 's middags half zes tot des avonds negen uur. Elk jaar wordt les gegeven van September tot Mei. Het Cursusgeld bedraagt drie gulden oer fhaand. De kosten voor het aanschaffen van boeken komen op circa tachtig gul den. Nadere inlichtingen ziin tussen vijf uur en half zeven bij de directeur der Zeevaartschool verkrijgbaar. IBÉÉ -r^ CANADA. DERICHTEN, 'welke ons van emigranten bereiken, zijn niet altijd onverdeeld gunstig. Vooral uit Austra lië drinffen klanken door, dat men het daar allerminst naar de zin heeft. Daaren tegen zal men zich het stuk je herinneren van Wim Geus, die het juist bijzon der goed heeft getroffen in dat grote land. Uw Gradus heeft uit Canada nog slechts gunstig nieuws vernomen. Zo kreeg hij dezer dagen een knipsel in zijn bezit uit „The Northern Daily News", betreffende de hartelijke ontvangst van een gezin uit Den Helder door Canade zen. Uit dit knipsel nam uw stukjesschrijver een aantal bijzonderheden, die hij zijn lezers niet wil onthouden. Het verhaaltje in die Ca nadese krant ging over het gezin Cornelis Oukes, dat ruim twee jaar geleden nog in Nieuwediep vertoefde, aan het adres Bassingracht 121. Het hoofd van het ge zin was hier werkzaam bij Ab Verfaille aan de Dog gersvaart. Toen vader en moeder Oukes met hun kin deren aan de „overzijde" arriveerden, waren zij uiter aard vreemdelingen in een onbekend land. Alles, maar dan ook alles was voor hen nieuto. Dit wilde zeggen, dat zij voor grote moeilijk heden kwamen te staan, welke uiteraard moesten worden overwonnen. Zij moesten zich aanpassen, het Engels leren spreken en vele dingen anders doen dan zij in Nederland gewend waren. De mensen in de buurt hoorden 'van de „nieuwe mensen" door hun kinde ren. dip verklaarden: ..Er waren vandaag nieuwe kin deren op school, Nederlan ders, en zij konden geen Engels spreken. Ze heten Oukes van hun achternaam en hun vader werkt voor Arthur Pummel!" En zo was het. Oukes werkte bij Pummell en dat deed hij meer dan een jaar. En toen gingen zij naar een huis op de Watesfarm en daar werkten Oukes en zijn vrouw ze mogelijk nog har der. Tenslotte werd de wens: een eigen home, ver vuld. Zij kochten de Play- ford-farm nabij Charlton. Wat nu komt, heeft uw Gradus machtig goed ge daan. Toen de gemeenschap al daar vernam van de aan komst der Oukes' werden plannen beraamd. Men was van oordeel, dat het gezin allerhartelijkst moest wor den ontvangen en... gehol pen. Wat gebeurde? Ieder een bracht iets. Onder de geschenken waren onder an dere (alles op te noemen zou te ver gaan): zakken graan, balen hooi, zakken aardappelen, kuikenvoer, een wasmachine, levensmidde len, handdoeken en een aan tal hennen (aan de leg). Dat noemt men: iemand op z'n gemak stellen. Er verscheen een stuk over in de krant met foto's er bij, ten teken, dat dit „inwijdingsfeestje" ook onder de Canadezen in druk had gemaakt. In het knipsel wordt over mevrouw Oukes gesproken als een aantrekkelijke, brunette, die uitstekend Engels spreekt; en waarlijk: het stukje werd door een vrouw ge schreven! Verder wordt ge meld, dat de kinderen John, Rudy. Nellie en de driejari ge Dient het best met hun buren kunnen vinden, en dat de oudsten met de taal geen moeilijkheden meer hebben. Dit prachtige nieuws uit een gastvrij land mag wel eens gelezen worden! Uoewel de buurtvereniging „Tweede Vroonstraat" zorgvuldig waakt over haar monument, dat werd opge richt ter nagedachtenis van de Engelse vliegers Kidd en Stevenson. is er dezer da gen toch schennis gepleegd. Iemand heeft namelijk een lint ontvreemd van de krans, welke verleden week door mevrouw Kidd bij het gedenkteken was gelegd. 't Staat hier zo eenvoudig. Maar wat moet het moeder Kidd verdriet hebben ge daan, dat men niet met de vingers heeft kunnen af blijven van de krans, be stemd voor haar zoon en diens vriend. Iemand, waar de Gradianen, heeft jegens haar en de buurtvereniging een slechte beurt gemaakt GELD JAezer dagen hebben enkele mensen, die op de Mo- lengracht stonden te praten, zich weinige ogenblikken in een dwarrelend paradijs van papiergeld gewaand. Er fladderden briefjes van f 25, f 20 en f 10 zomaar over de straat en een aantal ervan belandde zelfs in het water. Op dat moment bleek ner gens uit, van wie dat geld kon zijn. Personeel van Ca sino begon onmiddellijk een jacht op de briefjes, waar bij uiteraard in het water werd „gedregd". De direc teur van Casino vergaarde op deze wijze ongeveer f 450. Even later meldde zich een onthutste slager, en aan hem behoorde het geld toe. Hij had het wellicht naast zijn zak gestoken, waarna het waarschijnlijk tussen het wiel van een geparkeer de auto is gevfllen en ver volgens door de wind los gerukt. De slager kreeg zijn geld natuurlijk terug. doch. ongeveer f 60 kon niet wor den achterhaald. Dat is weg gewaaid, wie weet waar heen. KLACHT Uet schijnt een gezonde gewoonte te zijn, klach ten te uiten. Hoewel men inzake PTT-aangelegenheden in feite niet bij Gradus moet zijn, wil deze tech wel doorgeven, dat er een tekort aan brievenbussen is opgemerkt. Hoe vreemd kan het gaan in dit leven. Men heeft wel eens gehoord, dat som migen behoefte hebben met hun meisje in een hutje op de hei te wonen. Hééft men dat hutje, zij het reeds in de vorm van een paar ka mers of een bescheiden „hele" woning, dan begint men evenwel naarstig naar een andere woonruimte te zeeken. Heeft men die ge vonden, bijvoorbeeld in de nieuwe Wijk achter de Bur gemeester Houwingsingel, dan krijgt men behoefte aan een brievenbus, daar men anders helemaal naar de Ooievaarstraat moet om een brief te posten. En heus, op een heide is ook geen brievenbus! JUBEL In de Krugerstraat op nummer 81, wordt mor gen een gouden huwelijks feest gevierd. De bruide gom, gepensionneerd ma- joor-torpedist L. P. J. Ma zairac, is acht en zeventig jaar; zijn vrouw, C. Lippe, is acht jaar jonger. Het is een blijmoedig paar, dat zich van de zeventiende September veel voorstelt en dan ook twee jaar heeft gespaard om er iets mooie van te maken. De heer Mazairac was dus bij de Marine. Hij heeft met het laatste zeilschip, Hr. Ms. „Koningin Emma" om de Kaap gevaren; hij is onderscheiden met het Ex peditie-kruis vam Atjeh, met twee gespen en de gouden medaille voor trouwe dienst. Of de heer Mazairac ook z'n mannetje heeft gestaan! En wat waren vroeger die tijden toch anders! In alle toonaarden krijgt uw stuk jesschrijver dat steeds te horen, wanneer hij bij gou den echtelieden aanklopt voor een praatje. Wat is nu f 8,40 per week! En als er dan nog een rijksdaal der af moest voor de huur, nou. dan weet men het wel. Mevrouw MazairacLippe verdiende er wat bij met wasjes en naaien, en dan moest je niet vreemd op kijken, wanneer voor haar de dag begon om vijf uio nadat zij om één uur in bed was getold. Er waren vier kinderen. Waren, want twee zijn er gestorven. Hun zoon Henk, die voor de oorlog in de Keizerstraat een kunsthan del had. is in het Thai-kamp aan uitputting overleden. Gelukkig is de beide oudjes evenwel ook de vreugde niet onthouden. Zo is het een grot© voldoening, dat hun 20-jarige kleinzoon candidaat in de rechten is, en dat de VARA via de ra dio gelukwensen zal uit spreken; vanwege de dag van-morgen. En niet te vergeten de trots van de vitale bruid, die met de collectebus eeng f lio heeft opgehaald voor de Geza menlijke Militaire Fondsen! Bruid en bruidegom, hier zijn al vast de hartelijke gelukwensen van Gradus en zijn lijfkieker, die hierbij uw foto levert. j")E UITVOERING van het door de volksvertegenwoordiging aanvaarde aanbouwprogramma heeft regelmatig voortgang. Het ligt in de verwach ting, dat de beide kruisers nog dit jaar in dienst kunnen worden gesteld. Beide schepen zullen in het jaar 1954 enige maanden in de vaart zijn. Na de eerste vaarperiode zal apparatuur welke als gevolg van de reeds bij' vorige begrotingen gesignaleerde in. dustriële moeilijkheden, niet tijdig ge reed kon komen, aan boord worden gemonteerd. Het ligt in het voorne men daarna omstreeks begin 1955 Hr Ms „Tromp" en Hr Ms „Jaeob van Heemskerck" uit de operatieve sterkte af te voeren. Voorts wordt erop gerekend, dat de eerste twee onderzeebootjagers in de loop van het jaar 1954 in dienst zul- len worden gesteld. De aa* bouw van de 32 kustmijnen- vegers en 5 patrouillevaartuigen ver loopt volgens plan. Ook dit jaar kan met dankbaarheid gewag worden gemaakt van krachtige materiële steun van de Ver. Staten van Amerika bij de opbouw van de vloot. Verwacht wordt, dat voor het einde van het jaar 1954 in het kader van de M.D.A.P.-hulp nog een aantal kleine fregatten voor escorte dien- sten, oceaanmijnenvegers, kustmijnen- vegers, onderzeebootbestrijdingsvlieg. tuigen, maritieme lange afstands ver kenningsvliegtuigen, helicopters en oefenvliegtuigen zullen worden ont vangen. In verband met het in bruikleen ontvangen van twee Amerikaanse on derzeeboten worden de beide Britse onderzeeboten, welke destijds in bruikleen werden ontvangen, terug gegeven. Bij de aanleg van de nieuwe haven te Den Helder is door de Februari stormen tegenslag ondervonden, doch de werkzaamheden hebben sindsdien regelmatig voortgang. Mede ten behoeve van de maritieme verdediging van de Nederlandse ha vens en hun toegangen worden, waar mogelijk in samenwerking met de Kon. Luchtmacht, enige radarstations langs de kust gebouwd. De personele en materiële voorbe reiding van een mijnenuitkijkdienst in oorlogstijd langs de daarvoor in aanmerking komende vaarwateren wordt met kracht voortgezet. Het be nodigde personeel wordt uit de dienstplichtigen betrokken. Hr Ms „Karei Doorman" zal tegen het einde van dit jaar weer in de vaart worden gebracht en gedurende het jaar 1954 in de vaart worden ge houden. Het ligt in de bedoeling medio 1955 een modernisering van deze bodem ter hand te nemen, waar door dit schip op hetzelfde peil zal worden gebracht als de gemoderni seerde geallieerde vliegkampschepen van deze klasse. Hierdoor zal het in de toekomst o.m. mogelijk zijn, dat ook geallieerde onderzeebootbestrij- dings- en gevechtsvliegtuigen van deze bodem kunnen opereren. Ten einde op bovengenoemd tijdstip met de modernisering, waarvan de kosten ongeveer 11 millioen gulden zullen bedragen, te kunnen aanvangen, is het nodig reeds op deze begroting gelden voor de eerste aanschaffingen aan te vragen. De postduivenvereniging „Victoria" hield Zondag van Vilvoorde (België), ai- stand 227 kilometer, de laatste wedvlucht. De vogels werden om tien minuten pver zeven bij kalme NW-wind ln vrijheid gesteld, waarna de eerste duif om 10.57.12 uur werd getoond. De uitslag was: P. J- Bruinink 1; J. A. van Steijn 2 8 10 12 14; A. Heljblok 3 1U D. Makelaar 4 9 16; C. Bregman 5 6; J. van de Wal 7 15- Van „Hollands Noordpunt", dat even eens op Vilvoorde vloog, bereikte de eerste vogel om 10.58 uur het hok, na om 7 20 uur te zijn gelost. De prijzen werden als volgt verdiend: J. Zoon 1 t 6; B. Schreuder 2; R. F. Muider 3 5; De heer J. Zoon werd kampioen navlucht. J. Zoon 267 punten; 2 B. Schreuder 195 punten; 3 R. F, Mulder 168 punten; D. van Reek 168 punten. „VOP" kreeg van Vilvoorde de prU5" winnaar binnen om 11.19.07 uur. De re sultaten waren: M. Mastemaker 1 2 9; O. Boon 4 5 10; J. Vlaming Mastemaker 3.39 punten; 2 J. Vlaminf 328 punten; 3 A. de Graaf 316 puntjT' R. de Boer 296 punten; 5 O. Boon -8I punten. De heer Mastemaker had (de 167 punten de kampioensduif. „Nieuwediep" vloog van Roermond (213 km), waar de duiven om twaalf uu In vrijheid werden gesteld. Er stond harde N.W.-wind en er waren buien. Me had verwacht, dat verliezen niet konden uitblijven, doch het kwam totaal ander- uit. De eerste vogeis maakten nog ee snelheid van 855 meter per minuut e de verliezen waren normaal. De P"'1' winnaar arriveerde om 16.08 uur. 1 uitslag was: L. en f. Petrus 1 6 9 13 25; A. Koorn 2; P. Beukers 3; O- Wit 4 11 20 26; P. Ham 5; Hengsdi)*^ Van de Giegson 7 22; P. Bonles 8 Stelnman 10; G. E. Koopman 121' Agema 14; J Woort 16 19; Koopman en Zn 17. Junioren Swart 1 2; J. Mlnnehoo 3 Vrijd»» wrijf0 voor Maastricht inffeunrfd en worden veng de klokken gezet.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 2