Fregat „Dubois" met 220 koppen
naar Koreaanse wateren
T
„Dubbel-op" voor de A.V.R.O.-
vrienden in Den Helder
„Tweede Vroonstraat" vierde
vijftienjarig bestaan
Beide nieuwe kruisers nog dit
jaar in dienst
Marinierskapel afwezig, maar
de Adelborsten joelden
„Verlossingsleger"
niet steunen
Roode Kruis zorgde
voor Kerstpaketten
IN HET KORT
Voor succes altijd
over de grens...
Aflossing voor „Maurits" onderweg
Na de pauze naar fleurig Alpenfeest
Een buurtvereniging van vóór de oorlog
Elf millioen voor de modernisering van
de „Karei Doorman" in 1955
Dienstplichtig personeel
voor mijnenuitkijkdienst
Nieuwe avondcursus voor
scheepswerktuigkundigen
■Mggwiui»
Hoe de postduiven vlogen
WOKNKDAP IH -sf l TKMRKK 1958
Onlangs heeft de hoofdcommissaris
van politie te Amsterdam gewaar
schuwd tegen de organisaties „Het
Stormersleger" cn de „Evangelisatie
Immanuël", in verband met het onbe
trouwbare karakter ervan. Deze dagen
is het bestaan gebleken van een der
gelijke organisatie, welke zich „Het
Verlossingsleger" noemt. Als orgaan
wordt uitgegeven „De Grote Trooster".
Ook hier wordt het publiek gevraagd
om een bijdrage voor sociaal werk,
waarvan evenwel bijna geen sprake is.
De „commandant", de 26-jarige jonge
man die geen ander beroep uitoefent,
bestrijdt zijn levensonderhoud en dat
van enkele andere medewerkers uit de
opbrengst van de colportage met „De
Grote Trooster". Van enige controle
op de geldmiddelen is geen sprake.
De „commandant" toont zich in een
uniform van eigen ontwerp, waarop
've'e „gouden" sterren en met fel-rode
uitmonstering. De man, dit tot voor
kort als waarnemend commandant op
trad. komt voort uit de „Evangelisatie
Immanuël".
Ten onrechte doet de leiding van het
„Verlossingsleger" het voorkomen, als
of de organisatie een voortzetting is
van het vóór de jongste oorlog te
Rotterdam bestaande „Verlossingsle
ger"; de huidige organisatie is geheel
nieuw en heeft met de andere slechts
de naam gemeen. Geadviseerd wordt,
san het „Verlossingsleger" alle steun
te onthouden. Over het algemeen wordt
trouwens voorzichtigheid geboden ten
aanzien van het verlenen van steun of
het kopen van lectuur van personen
of organisaties, als hiervoor bedoeld, die
het dikwijls doen voorkomen, dat zij
behoren tot het bona-fide Internationale
Leger des Heils. waarvan ook in Den
Helder een afdeling is gevestigd.
£R GING weer een schip naar de Oost. Meer nog dan voorheen, toen
er sterke handen waren tussen Den Helder en Indonesië, een
bijzondere gebeurtenis. Het was de „Dubois1 ditmaal, de aflossing voor
Hr Ms „Johan Maurits van Nassau"' in de Koreaanse wateren. Daar is
wapenstilstand, inaar je kunt nooit weten. Op 5 November ontmoeten
beide schepen elkaar in Yokosuka, een haven in Japan. De „Maurits'
keert dan huiswaarts, waarschijnlijk niet rechtstreeks. Er is namelijk
sprake van een wereldreis. Als de situatie in Korea zich gunstig ont
wikkelt, bestaat de mogelijkheid, dat ook Hr Ms „Dubois" een reis
om de wereld naar huis maakt. Vlagvertoon is immers een belangrijke
zaak. Maar voorlopig rekent de bemanning van het fregat op een
verblijf in de Koreaanse wateren van ruim een jaar.
UET afscheid van Nieuwediep werd
niet opgeluisterd door de Mariniers
kapel. Het was Prinsjesdag en dus
moesten de mannen van kapelmeester
Gijsbert Nieuwland in Den Haag zijn
Maar de Adelborsten op het Wierhoofd
joelden als vanouds de vertrekkende
oorlogsbodem een „vaarwel" toe. Het
hoezee-geroep werd door de wind naar
de wal gew.taid, maar duidelijk zagen
de zwarte figuurtjes op het grijze fre
gat het zwaaien met de witte petten. Zij
joelden ten antwoord en de sinistere
schreeuw van de luchtfluit mengde
zich met de signalen van de beide
sleepboten, die de „Dubois" naar bui
ten' hadden gebracht en nu hun af-
scheidsroep lieten horen.
De mensen van '„Dubbel-op" hadden over de belangstelling in Den Helder
geen klagen. Een uitverkocht Tivoli bewees de populariteit, welke de AVRO
ook in de Juttersvcste geniet. Daarbij kwam natuurlijk de belangstelling, die
vele radioluisteraars hebben voor de onzichtbare figuren, die zo dikwijls via
de aether hun woningen binnentreden. Het zou aanbeveling verdienen, dat
de omroepverenigingen zich bij het samenstellen van dergelijke tournee
programma's beperkten tot het zichtbaar maken van radio-uitzendingen. De
toeschouwers krügen dan het visuele beeld als een welkom extraatje. Hoe
geslaagd ook het optreden van een jongleur als Dick Harris, het hoort in een
radio-programma niet thuis. En de gijn van de Wama's lijkt ons bepaald - via
de luidspreker onuitstaanbaar. Daarbij komt, dat, er een pitgesproken ver
schil is tussen „leuk zijn" en „leuk doen".
Boven op het Wierhoofd stond de
Commandant Zeemacht Nederland,
schout bij nacht F. T. Burghard, die
kort voor het vertrek de „Dubois"
had bezocht cn de bemanning tijdens
een „alle hens" had toegesproken. Ter
wijl de autoriteiten inspectie hielden,
stonden honderden familieleden zich
te verdringen voor de loopplank. Voor
het afscheid restte slechts korte tijd.
Mevrouw Jellema, de echtgenote van
de commandant, stond op de kade en
zag zich de weg naar een laatste con
tact met haar man versperd door hon
derden mensen. Maar de O.S. en O.-
officier, luitenant ter zee De Kroon,
wist haar een doortocht te banen. In
de commandantshut was de luitenant
ter zee der eerste klasse T. Jellema in
druk gesprek met de pers, die het
kort maakte, toen mevrouw Jellema
haar man uiteindelijk had gevonden.
Groot nieuws had de commandant
niet te vertellen. Heo kon het anders,
nu de „Dubois" alles nog voor de boeg
had. Na een betrekkelijk korte tijd
van invaren gingen schip en beman
ning (220 koppen! een verre reis ma
ken. Twee dagen Majorca, water laden
in Aden, anderhalve dag Colombo, an
derhalve dag Singapore en anderhalve
dag Hongkong. Onderweg zal veel wor
den geoefend, maar er moet ook tijd
zijn voor ontspanning. De accommodatie
op schepen als Hr Ms „Dubois" is be
perkt en daarom hoopt de bemanning
op veel goed weer. De stichting „Fo-
miba" (die o.a. het werk van de Band
NederlandIndië voortzet) heeft ge
zorgd voor spelen en films.
Hr Ms „Dubo#-" heeft kerstpakketten
van het Roode Kruis aan boord, zowel
voor de opvarenden van Hr Ms „Jo
han Maurits" als voor de eigen beman
ning. Wanneer het Kerstfeest wordt
gevierd zal de „Maurits" de meeste
mijlen van de thuisreis al achter zich
hebben, maar aan boord van de „Du
bois" zal men zeggen: nog een jaartje,
danr zijn wé weer bij „moeders".
De eerste schoolconcerten in het
nieuwe seizoen worden vanmiddag om
kwart voor drie cn om kwart voor vier
in Casino gegeven.
De plantjes-tentoonstelling in het
Museum aan de Eerste Vroonstraat is
vanmiddag nog geopend van drie tol
vijf uur.
Vanwege de vereniging „Neder
lands Fabrikaat worden vanavond in
de bovenzaal van café „Postbrug" films
vertoond voor de Nederlandse vereni
ging van huisvrouwen.
BOUW VAN DE RIIBS
Voor de bouw en inrichting van een
RHBS alhier, welke is aangevangen in
1952 en waarvan het vermoedelijke jaar
van voltooiing 1954 zal zijn, staat op de
rijksbegroting 1954 als geraamd totaal
kostenbedrag f 624.000 vermeld, waar
van f 500.000 op de begroting 1953 is
verwerkt en nog f 127.000 ten laste van
de begroting 1954 zal komen.
JN CASINO heeft de buurtvereniging „Tweede Vroonstraatgister
avond haar vijftienjarig bestaan gevierd. En goed gevierd. De zaal was
tot de laatste plaats bezet en de stemming had niet beter kunnen zijn.
Dit laatste tvas waarlijk niet alleen te danken aan het Langedijker Caba
retgezelschap, dat een bijzonder aardig programma van verantwoorde
kleinkunst bood. Er ivas nog een factor, die deze avond deed slagen,
en dat was de sfeer tussen goede buren, die ongetwijfeld ook rondwaart
in de 2de Vroonstraat, wanneer er niets te feesten valt en men slechts
begrip dient te tonen voor een ordelijke gang van zaken.
J)E BEGROTING van liet departement van Marine wordt aangeboden
niet een eindcijfer van f 325.000.000, waarvan op de gewone dienst
f 232.368.000 cn op dc buitengewone dienst II f 92.632.000 (kapitaals,
uitgaven). De bijdrage van de Nederlandse Antillen in de defensie,
kosten van dat gebiedsdeel zal boven het vastgesteld defensie-plafond
komen. Terzake zal een supplctoire begroting worden ingediend. Het
algemeen beleid blijft gerieht op het opbouwen en oefenen der Konink.
lijke Marine voor de vervulling van in internationaal verband aanvaarde
verplichtingen en de nationale taken.
Het zegt al voldoende, dat de buurt
vereniging „Tweede Vroonstraat" nu
vijftien jaar bestaat. Vijftien jaar gele
den was het 1938, er was nog geen oor
log en dus was er zeker geen bevrij
ding te vieren. De jubilerende vereni
ging is een bloempje van vóór 1940,
en geen paddestoel, die in 1945 plot
seling dansfestijnen begon te organise
ren en vervolgens, uitgebloeid uit el
kaar plofte.
Iets in deze geest zei ook de burge
meester, mr G. D. Rehorst. die voorts
opmerkte, dat een hechte buurtgemeen
schap een prachtig bezit is. En de heer
Rehorst meende, dat zo'n vereniging
ook in Nieuw Den Helder reden van
bestaan heeft; dan zou men wellicht
tot fraaie tuintjes geraken en nu en
dan een feestje kunnen organiseren,
dat wel nodig is in deze jachtige tijd.
De tweede spreker was de heer N.
Horsman, die zich namens de leden
richtte tot de drie bestuursleden, de he
ren N. Zijp (voorzitter), N. Blom (se
cretaris) en N. Brondsema (penning
meester), die tezamen met de dames
Douwes en Brussus deze avond hadden
tot stand gebracht. Hij uitte ziin lof
voor het bestuursbeleid en vooral de
heren Zijp (vijftien jaar voorzitter) en
Brondsema (vijftien jaar penningmees
ter) betrok hij in deze hulde. Beide
heren "mochten een kostbare asbak in
Ontvangst nemen. De heer Blom. wiens
werk evenzeer veel waardering onder
vond, kreeg een sigarettenstandaard.
Er waren bloemen voor de dames Zijp,
Brondsema, Douwes en Brussus.
Achtereenvolgens voerden nog het
woord de heren Joh. P. Horst (namens
de Helderse Gemeenschap en de sectie
O. en O.) en W. Jans, de voorzitter van
de buurtvereniging „Vrede en Vrij
heid". Laatstgenoemde liet zijn geluk
wensen van een boeket vergezeld gaan.
En daarna begon het Langediiker
Cabaretgezelschap met een bont pro
gramma, getiteld „Lach maar weer".
De dames en heren uit de Langedijk
genoten een uitbundig succes onder an
dere met sketches als „Te voorbarig"
en „Het rapport". Langdurig was telke-
male het applaus na operette-fragmen
ten, uitgevoerd door Hanni Wolfswin
kei. Piet Tromp en Jan Klinkert. die
door Ger Hop aan de piano werden
begeleid. Niet minder instemming
vond overigens het optreden van Ati
Kuiper. Theo van Zeist. Klaas Schuit
en Gert Goudsblom. Het geheel kreeg
een vlotte afwerking en stond od een
redelijk artistiek peil. Wij geloven
dat het Langedijker Cabaretgezelschap
- toch al niet vreemd meer in Den Hel
der - vaak in onze stad zal terugkeren
Het contact met het publiek was af.
en dat leidt stellig tot nieuwe afspra
kea.
Vóór de pauze verschenen Joop de
Knegt, Roland Wagter, de Wama's,
Tobi Rix. Dick Harris en Sid Hamil-
ton op het podium. De LSK-korporaal
met een viertal prettig-gebrachte suc
ces-nummers, Roland Wagter als con
férencier en décor-tovenaar, de Wa
ma's als masseurs van de lachspieren
(soms hoogst komisch, maar over het
algemeen als lachkanonnen van al te
zwaar kaliber), Tobi Rix met ook al
een over-dosering aan lachen-gieren-
brullen. Dick Harris met voortreffelij
ke staaltjes van .jongleurstechniek en
Sid Hamilton (alias Pierre Palla) als
duivelskunstenaar achter het Ham
mond-orgel. Het in snel tempo afge
werkte programma vond een warm
onthaal en maakte haast de behoefte
aan „Dubbel-op" overbodig.
Maar er kwam nog meer, en naar
onze smaak had de AVRO nog het
besta achter de hand. Na de pauze
was het „feest in de Alpen", bij de
grote Tiroler-show van de „Hoizhac-
ker Bub'n". De kennismaking met dit
ensemble was werkelijk plezierig en
ook het publiek reageerde bijzonder
enthousiast. Muzikaal, fris en gezellig
was het verblijf in het Tiroler land,
waar Gerard Lebon de leiding had
van een bont en fleurig programma.
Het was tevens een alleraardigst kijk
spel, waarin de Wama's zich als de
„zingende zusjes Edel en Weis" eens
van een minder explosieve kant lie
ten zien. Het bleek, dat het Helderse
publiek zich ook zonder grof geschut
cn zonder erbarmelijk geschrei over
hopeloze liefdes in een prettige stem
ming kan laten brengen. En het ver
dient zeker vermelding, dat het Al
penfeest kon slagen zonder Ameri
kaanse ingrediënten. We moesten nog
wel naar het buitenland, maar, dat is
in Nederland nu eenmaal niet tegen
te houden. Daarvoor zijn we nog niet
ver genoeg in de historie. Misschien,
dat er nog eens een goed Nederlands
programma wordt geboren, als we al
lemaal zijn geëmigreerd
Voorlopig zullen we het de AVRO
niet kwalijk nemen, dat zij in „Dub
bel-op" niet binnen de landsgrenzen
Is gebleven. Daarvoor was het gister
avond veel te plezierig in Tivoli. En
het zou niet goed zijn als er niets
ïneer te wensen was.
Zeer binnenkort wordt aan de ge
meentelijke Zeevaartschool een drie-
Jarige avondcursus geopend, opleiden
de voor het voorlopig diploma als
scheepswerktuigkundige (Machinist ter
koopvaardij). De lessen zullen worden
gegeven op werkdagen (behalve Zater
dag) van 's middags half zes tot des
avonds negen uur. Elk jaar wordt les
gegeven van September tot Mei. Het
Cursusgeld bedraagt drie gulden oer
fhaand. De kosten voor het aanschaffen
van boeken komen op circa tachtig gul
den. Nadere inlichtingen ziin tussen vijf
uur en half zeven bij de directeur der
Zeevaartschool verkrijgbaar.
IBÉÉ
-r^
CANADA.
DERICHTEN, 'welke ons
van emigranten bereiken,
zijn niet altijd onverdeeld
gunstig. Vooral uit Austra
lië drinffen klanken door,
dat men het daar allerminst
naar de zin heeft. Daaren
tegen zal men zich het stuk
je herinneren van Wim
Geus, die het juist bijzon
der goed heeft getroffen in
dat grote land. Uw Gradus
heeft uit Canada nog slechts
gunstig nieuws vernomen.
Zo kreeg hij dezer dagen
een knipsel in zijn bezit uit
„The Northern Daily News",
betreffende de hartelijke
ontvangst van een gezin uit
Den Helder door Canade
zen. Uit dit knipsel nam uw
stukjesschrijver een aantal
bijzonderheden, die hij zijn
lezers niet wil onthouden.
Het verhaaltje in die Ca
nadese krant ging over het
gezin Cornelis Oukes, dat
ruim twee jaar geleden nog
in Nieuwediep vertoefde,
aan het adres Bassingracht
121. Het hoofd van het ge
zin was hier werkzaam bij
Ab Verfaille aan de Dog
gersvaart. Toen vader en
moeder Oukes met hun kin
deren aan de „overzijde"
arriveerden, waren zij uiter
aard vreemdelingen in een
onbekend land. Alles, maar
dan ook alles was voor hen
nieuto. Dit wilde zeggen,
dat zij voor grote moeilijk
heden kwamen te staan,
welke uiteraard moesten
worden overwonnen. Zij
moesten zich aanpassen, het
Engels leren spreken en vele
dingen anders doen dan zij
in Nederland gewend waren.
De mensen in de buurt
hoorden 'van de „nieuwe
mensen" door hun kinde
ren. dip verklaarden: ..Er
waren vandaag nieuwe kin
deren op school, Nederlan
ders, en zij konden geen
Engels spreken. Ze heten
Oukes van hun achternaam
en hun vader werkt voor
Arthur Pummel!"
En zo was het. Oukes
werkte bij Pummell en dat
deed hij meer dan een jaar.
En toen gingen zij naar een
huis op de Watesfarm en
daar werkten Oukes en zijn
vrouw ze mogelijk nog har
der. Tenslotte werd de
wens: een eigen home, ver
vuld. Zij kochten de Play-
ford-farm nabij Charlton.
Wat nu komt, heeft uw
Gradus machtig goed ge
daan.
Toen de gemeenschap al
daar vernam van de aan
komst der Oukes' werden
plannen beraamd. Men was
van oordeel, dat het gezin
allerhartelijkst moest wor
den ontvangen en... gehol
pen. Wat gebeurde? Ieder
een bracht iets. Onder de
geschenken waren onder an
dere (alles op te noemen
zou te ver gaan): zakken
graan, balen hooi, zakken
aardappelen, kuikenvoer, een
wasmachine, levensmidde
len, handdoeken en een aan
tal hennen (aan de leg). Dat
noemt men: iemand op z'n
gemak stellen. Er verscheen
een stuk over in de krant
met foto's er bij, ten teken,
dat dit „inwijdingsfeestje"
ook onder de Canadezen in
druk had gemaakt. In het
knipsel wordt over mevrouw
Oukes gesproken als een
aantrekkelijke, brunette, die
uitstekend Engels spreekt;
en waarlijk: het stukje
werd door een vrouw ge
schreven! Verder wordt ge
meld, dat de kinderen John,
Rudy. Nellie en de driejari
ge Dient het best met hun
buren kunnen vinden, en
dat de oudsten met de taal
geen moeilijkheden meer
hebben.
Dit prachtige nieuws uit
een gastvrij land mag wel
eens gelezen worden!
Uoewel de buurtvereniging
„Tweede Vroonstraat"
zorgvuldig waakt over haar
monument, dat werd opge
richt ter nagedachtenis van
de Engelse vliegers Kidd en
Stevenson. is er dezer da
gen toch schennis gepleegd.
Iemand heeft namelijk een
lint ontvreemd van de
krans, welke verleden week
door mevrouw Kidd bij het
gedenkteken was gelegd.
't Staat hier zo eenvoudig.
Maar wat moet het moeder
Kidd verdriet hebben ge
daan, dat men niet met de
vingers heeft kunnen af
blijven van de krans, be
stemd voor haar zoon en
diens vriend. Iemand, waar
de Gradianen, heeft jegens
haar en de buurtvereniging
een slechte beurt gemaakt
GELD
JAezer dagen hebben enkele
mensen, die op de Mo-
lengracht stonden te praten,
zich weinige ogenblikken in
een dwarrelend paradijs van
papiergeld gewaand. Er
fladderden briefjes van f 25,
f 20 en f 10 zomaar over de
straat en een aantal ervan
belandde zelfs in het water.
Op dat moment bleek ner
gens uit, van wie dat geld
kon zijn. Personeel van Ca
sino begon onmiddellijk een
jacht op de briefjes, waar
bij uiteraard in het water
werd „gedregd". De direc
teur van Casino vergaarde
op deze wijze ongeveer
f 450.
Even later meldde zich
een onthutste slager, en aan
hem behoorde het geld toe.
Hij had het wellicht naast
zijn zak gestoken, waarna
het waarschijnlijk tussen
het wiel van een geparkeer
de auto is gevfllen en ver
volgens door de wind los
gerukt. De slager kreeg zijn
geld natuurlijk terug. doch.
ongeveer f 60 kon niet wor
den achterhaald. Dat is weg
gewaaid, wie weet waar
heen.
KLACHT
Uet schijnt een gezonde
gewoonte te zijn, klach
ten te uiten. Hoewel men
inzake PTT-aangelegenheden
in feite niet bij Gradus
moet zijn, wil deze tech
wel doorgeven, dat er een
tekort aan brievenbussen
is opgemerkt.
Hoe vreemd kan het gaan
in dit leven. Men heeft
wel eens gehoord, dat som
migen behoefte hebben met
hun meisje in een hutje op
de hei te wonen. Hééft men
dat hutje, zij het reeds in
de vorm van een paar ka
mers of een bescheiden
„hele" woning, dan begint
men evenwel naarstig naar
een andere woonruimte te
zeeken. Heeft men die ge
vonden, bijvoorbeeld in de
nieuwe Wijk achter de Bur
gemeester Houwingsingel,
dan krijgt men behoefte aan
een brievenbus, daar men
anders helemaal naar de
Ooievaarstraat moet om een
brief te posten.
En heus, op een heide is
ook geen brievenbus!
JUBEL
In de Krugerstraat op
nummer 81, wordt mor
gen een gouden huwelijks
feest gevierd. De bruide
gom, gepensionneerd ma-
joor-torpedist L. P. J. Ma
zairac, is acht en zeventig
jaar; zijn vrouw, C. Lippe,
is acht jaar jonger. Het is
een blijmoedig paar, dat
zich van de zeventiende
September veel voorstelt en
dan ook twee jaar heeft
gespaard om er iets mooie
van te maken.
De heer Mazairac was dus
bij de Marine. Hij heeft met
het laatste zeilschip, Hr.
Ms. „Koningin Emma" om
de Kaap gevaren; hij is
onderscheiden met het Ex
peditie-kruis vam Atjeh,
met twee gespen en de
gouden medaille voor
trouwe dienst.
Of de heer Mazairac ook
z'n mannetje heeft gestaan!
En wat waren vroeger die
tijden toch anders! In alle
toonaarden krijgt uw stuk
jesschrijver dat steeds te
horen, wanneer hij bij gou
den echtelieden aanklopt
voor een praatje. Wat is
nu f 8,40 per week! En als
er dan nog een rijksdaal
der af moest voor de huur,
nou. dan weet men het wel.
Mevrouw MazairacLippe
verdiende er wat bij met
wasjes en naaien, en dan
moest je niet vreemd op
kijken, wanneer voor haar
de dag begon om vijf uio
nadat zij om één uur in
bed was getold.
Er waren vier kinderen.
Waren, want twee zijn er
gestorven. Hun zoon Henk,
die voor de oorlog in de
Keizerstraat een kunsthan
del had. is in het Thai-kamp
aan uitputting overleden.
Gelukkig is de beide oudjes
evenwel ook de vreugde
niet onthouden. Zo is het
een grot© voldoening, dat
hun 20-jarige kleinzoon
candidaat in de rechten is,
en dat de VARA via de ra
dio gelukwensen zal uit
spreken; vanwege de dag
van-morgen. En niet te
vergeten de trots van de
vitale bruid, die met de
collectebus eeng f lio heeft
opgehaald voor de Geza
menlijke Militaire Fondsen!
Bruid en bruidegom, hier
zijn al vast de hartelijke
gelukwensen van Gradus en
zijn lijfkieker, die hierbij
uw foto levert.
j")E UITVOERING van het door de
volksvertegenwoordiging aanvaarde
aanbouwprogramma heeft regelmatig
voortgang. Het ligt in de verwach
ting, dat de beide kruisers nog dit
jaar in dienst kunnen worden gesteld.
Beide schepen zullen in het jaar 1954
enige maanden in de vaart zijn. Na
de eerste vaarperiode zal apparatuur
welke als gevolg van de reeds bij'
vorige begrotingen gesignaleerde in.
dustriële moeilijkheden, niet tijdig ge
reed kon komen, aan boord worden
gemonteerd. Het ligt in het voorne
men daarna omstreeks begin 1955
Hr Ms „Tromp" en Hr Ms „Jaeob
van Heemskerck" uit de operatieve
sterkte af te voeren.
Voorts wordt erop gerekend, dat de
eerste twee onderzeebootjagers in de
loop van het jaar 1954 in dienst zul-
len worden gesteld.
De aa* bouw van de 32 kustmijnen-
vegers en 5 patrouillevaartuigen ver
loopt volgens plan.
Ook dit jaar kan met dankbaarheid
gewag worden gemaakt van krachtige
materiële steun van de Ver. Staten
van Amerika bij de opbouw van de
vloot. Verwacht wordt, dat voor het
einde van het jaar 1954 in het kader
van de M.D.A.P.-hulp nog een aantal
kleine fregatten voor escorte dien-
sten, oceaanmijnenvegers, kustmijnen-
vegers, onderzeebootbestrijdingsvlieg.
tuigen, maritieme lange afstands ver
kenningsvliegtuigen, helicopters en
oefenvliegtuigen zullen worden ont
vangen.
In verband met het in bruikleen
ontvangen van twee Amerikaanse on
derzeeboten worden de beide Britse
onderzeeboten, welke destijds in
bruikleen werden ontvangen, terug
gegeven.
Bij de aanleg van de nieuwe haven
te Den Helder is door de Februari
stormen tegenslag ondervonden, doch
de werkzaamheden hebben sindsdien
regelmatig voortgang.
Mede ten behoeve van de maritieme
verdediging van de Nederlandse ha
vens en hun toegangen worden, waar
mogelijk in samenwerking met de
Kon. Luchtmacht, enige radarstations
langs de kust gebouwd.
De personele en materiële voorbe
reiding van een mijnenuitkijkdienst
in oorlogstijd langs de daarvoor in
aanmerking komende vaarwateren
wordt met kracht voortgezet. Het be
nodigde personeel wordt uit de
dienstplichtigen betrokken.
Hr Ms „Karei Doorman" zal tegen
het einde van dit jaar weer in de
vaart worden gebracht en gedurende
het jaar 1954 in de vaart worden ge
houden. Het ligt in de bedoeling
medio 1955 een modernisering van
deze bodem ter hand te nemen, waar
door dit schip op hetzelfde peil zal
worden gebracht als de gemoderni
seerde geallieerde vliegkampschepen
van deze klasse. Hierdoor zal het in
de toekomst o.m. mogelijk zijn, dat
ook geallieerde onderzeebootbestrij-
dings- en gevechtsvliegtuigen van
deze bodem kunnen opereren. Ten
einde op bovengenoemd tijdstip met
de modernisering, waarvan de kosten
ongeveer 11 millioen gulden zullen
bedragen, te kunnen aanvangen, is
het nodig reeds op deze begroting
gelden voor de eerste aanschaffingen
aan te vragen.
De postduivenvereniging „Victoria"
hield Zondag van Vilvoorde (België), ai-
stand 227 kilometer, de laatste wedvlucht.
De vogels werden om tien minuten pver
zeven bij kalme NW-wind ln vrijheid
gesteld, waarna de eerste duif om 10.57.12
uur werd getoond. De uitslag was: P. J-
Bruinink 1; J. A. van Steijn 2 8 10 12
14; A. Heljblok 3 1U D. Makelaar 4 9
16; C. Bregman 5 6; J. van de Wal 7 15-
Van „Hollands Noordpunt", dat even
eens op Vilvoorde vloog, bereikte de
eerste vogel om 10.58 uur het hok, na
om 7 20 uur te zijn gelost. De prijzen
werden als volgt verdiend: J. Zoon 1 t
6; B. Schreuder 2; R. F. Muider 3 5;
De heer J. Zoon werd kampioen navlucht.
J. Zoon 267 punten; 2 B. Schreuder
195 punten; 3 R. F, Mulder 168 punten;
D. van Reek 168 punten.
„VOP" kreeg van Vilvoorde de prU5"
winnaar binnen om 11.19.07 uur. De re
sultaten waren: M. Mastemaker 1 2
9; O. Boon 4 5 10; J. Vlaming
Mastemaker 3.39 punten; 2 J. Vlaminf
328 punten; 3 A. de Graaf 316 puntjT'
R. de Boer 296 punten; 5 O. Boon -8I
punten. De heer Mastemaker had (de
167 punten de kampioensduif.
„Nieuwediep" vloog van Roermond
(213 km), waar de duiven om twaalf uu
In vrijheid werden gesteld. Er stond
harde N.W.-wind en er waren buien. Me
had verwacht, dat verliezen niet konden
uitblijven, doch het kwam totaal ander-
uit. De eerste vogeis maakten nog ee
snelheid van 855 meter per minuut e
de verliezen waren normaal. De P"'1'
winnaar arriveerde om 16.08 uur. 1
uitslag was: L. en f. Petrus 1 6 9 13
25; A. Koorn 2; P. Beukers 3; O-
Wit 4 11 20 26; P. Ham 5; Hengsdi)*^
Van de Giegson 7 22; P. Bonles 8
Stelnman 10; G. E. Koopman 121'
Agema 14; J Woort 16 19;
Koopman en Zn 17. Junioren
Swart 1 2; J. Mlnnehoo 3 Vrijd»» wrijf0
voor Maastricht inffeunrfd en worden
veng de klokken gezet.