Waar is de eiken balk uit het
Huisduiner raadhuis?
l Tissot
P
T Op
I
FILMS VAN DEZE WEEK
EDELSTEEN
t
Jimmy Brown en de Oranjehemden
HIJ LIEP EEN-OP-DERTIEN
Negentig jaar geleden, toen de
spoorlijn werd aangelegd
Fa. BEEMSTERB0ER
•Wasgoed werd op het
Molenplein gebleekt
BEEMSTERB0ER
Op weg naar huis
VBZ de tienduizend
leden gepasseerd
iIfesiës®
Oprichting algemene
landbouwcursus
V.U. opent seizoen
met toneelavond
Uit de geschiedenis van Den Helder (14)
O mega
ontiac
PRESTATIES
t
l
TIVOLI
Tranen over Johannesburg
DE, Nederlandse Konijnen-
fokkersbond heeft ver
gaderd met diverse profes
soren over de gevreesde ko
nijnenziekte, en nu krijgt
„Streven naar beter" uit Den
Helder binnenkort de te
volgen richtlijnen toegezon
den. De kosten van behan
deling per dier bedragen
0.20, buiten dokterskosten.
Aan de adressen Herzog-
straat 68, Ceramstraat 29 en
J'C. van Heemskerckstraat
16 worden nadere inlichtin
gen verstrekt, zei men
Gradus.
EEN trouwe lezer schreef:
„Op zoek naar wat hout
vond ik op het strand een
flesje, waarin zich een gla
zen buisje bevond met daar
in een briefje. Ik kan geen
Engels lezen en daarom
zend ik het u toe".
ZUgelaPd d'n geen aar"
WITTE
„De slag om Stalingrad"
De Nederlandse Comedie
Dinsdag in Tivoli
TUSSEN HAAKS EN KUITJE
Een Flonkerende
21.50
Z5TFRD4G 10 SEPTEMBER 1053
WIE EEN EEUW GELEDEN naar de haven van Den Helder voer,
zou ter hoogte van de Kruisweg een dominerend landmerk hebben
gezien de molen „De Onderneming". Er waren toen twee molens in
Den Helder: deze en dan nog de trasmolen van de firma Janzen (die
van de Janzenstraat). De omvang van een stad van (toen) 16.000
zielen was aanzienlijk minder dan de helft van de tegenwoordige om
vang. In de eerste plaats waren de huizen veel kleiner, en tweedens had
men nog niet het principe van „licht en lucht" bij de bebouwing van
straten in praktijk gebracht. Uit de diverse dingen, die hierna verteld
zullen worden, kan een aardig beeld groeien van de toestand van de
slad, nu precies negentig jaar geleden.
l JET BLIJKT, dat wij verwende twin-
tigste-eeuwers veel te veel klagen.
Als wij door de straten van de 'binnen
stad lopen of rijden, mopperen we op
de slechte, hobbelige bestrating, en
menen dat de gemeente wel eens een
deel van de door haar geïnde belas
tinggelden zou kunnen gebruiken
voor verbetering van het wegdek. In
1863 mopperden men ook over de be
strating, want die ontbrak geheel en
al. De bewoners van de Vlamingstraat
en die van de Middenstraat zonden
een adres aan de raad, of het niet eens
hoog tijd werd om hun straten van
een wegdek te voorzien. Zij voerden
daarbij aan, dat bij regen en slecht
weer hun woningen nauwelijks te be
reiken waren doordat de weg vol kui
len met water was. De Raad voelde
wel voor bestrating, doch B. W. sta
ken daar een stokje voor. Eerst moest
het batig slot over 1862 bekend zijn
om daarna te bepalen hoeveel voor
bestrating en riolering kon worden
uitgegeven. Dan waren de Midden- en
Vlamingstraat toch niet aan de beurt,
want de vroede vaderen waren van
mening dat eerst de straten voor het
doorgaande verkeer van eén wegdek
moesten worden voorzien. In diezelf
de tijd voteerde de raad een bedrag
van 150,voor de aankoop van een
deel van de tuin van de R.K. Pastorie
aan de Kerkgracht. Dat stu'- tuin had
men nodig om de verbinding tussen
de Postbrug en het Spoorwegstation
te maken. De aannemer, die de Spoor-
wegwerken uitvoeriv, had zich bereid
verklaard, de weg op te hogen en de
sloot, die langs de tegenwoordige
Prins Hendriklaan liep, te dempen.
Met de spoorweg was .men al enige
jaren aan de gang, maar op 9 Maart
was het toch zo ver dat de eerste steen
voor het stationsgebouw kon worden
gelegd, met groot vertoon van feeste
lijkheid, door het dochtertje van de
h er woonachtige spoorweg-ingenieur,
do heer Prehn.
Tot toen had op Huisduinen nog
steeds het „oude raadhuis" gestaan,
met daaraan vastgebouwd de school en
de onderwijzerswoning. Blijkens een
gevelsteen met inscriptie was dat
raadhuis in 1683 gebouwd en daarmee
een van de oudste gebouwen in de
gehele gemeente. Het was echter zo
bouwvallig geworden dat de gemeente
besloot het voor sloop te verkopen: de
hoogste inschrijver bood 220,Er
werd bij deze afbraak evenwel een
bijzondere bepajing gemaakt.
Er was in het raadhuis een zware,
eiken zolderbalk, waarvan de overle
vering vertelde, dat deze balk was ge
maakt uit een boom die op de zand
plaat de Haaks was gegroeid, dat in
vroeger tüden een uitgestrekt bos moet
zijn geweest. Bepaald werd, dat deze
eiken balk door de sloper aan de ge
meente zou worden gegeven en dat
deze balk zuinig bewaard zou worden.
In latere aantekeningen is niets meer
over deze balk terug te vinden. Waar
is zjj gebleven?
MOLEN VERDWEEN
QP HET TERREIN waar vroeger de
R.H.B.S. stond, en waar nu een op
slagplaats voor bouwmaterialen is,
stond tot 1 Mei 1863 de houtzaagmolen
,.De Onderneming". In de tegenwoor
dige tijd spreken we nog steeds over
de Molenbrug, dus hoewel de molen
nu precies negentig jaar verdwenen is,
heeft de naam zich gehandhaafd.
Deze molen had een lange geschie
denis achter de rug. Hij was door de
heer Berger in 1830 op een publieke
verkoping in Oudkarspel voor 2.000,-
van de Zwitserse
Horloge-Industrie
FIRMA
Keizerstraat 15,
DEN HELDER
Grote Houtstraat 49
HAARLEM
9f
(Adverleuue mg. Meü.)
gekocht, en stond tóen in Schagen
even buiten de Loet. Hij werd zorg
vuldig uit elkaar genomen, naar Den
Helder getransporteerd en hier weer
opgebouwd. De fundering van de mo
len werd gemetseld door de vijf-en-
twintig-jarige metselaar Krul.
De naam werd gewijzigd van
„Dankbaarheid" in „De Onderneming"
en in 1832 kwam hij in bedrijf, zoals
gezegd tot 1863, toen de erven Berger
de molen weer verkochten, ditmaal
naar Barsingerhorn. Het terrein van
de molen werd voor 8.000,aan de
femeente overgedragen en ontving de
enaming „Molenplein". Nauwelijks
was de molen vertrokken of er kwa
men klachten bij de gemeente binnen,
dat het onbestrate Molenplein als
bleekveld werd gebruikt, „waar dik
wijls niet schone en gore wasch te
bleeken werd gelegd", hetgeen geen
gezicht was voor de vreemdelingen,
die wel een teer ongunstige indruk
van Jutterstad moesten krijgen. Even
een klein curiosum: ook in die tijd
was de brug over de zeedoksluis al
een zorgenkindje, want deze brug was
in 1863 voor meer dan een half jaar
voor alle verkeer behalve voet
gangers afgesloten. Voor voetgan
gers was er een noodbrug gelegd, die
echter zo smal was, dat geklaagd werd
dat „door de tegenwoordige omvang
der dames-kleeding scheuren en andere
beschadigingen aan de orde van den
dag" waren.
NIEUWE SCHOOL
T"\E GEMEENTE zat met de zorg voor
een nieuwe school. Zowel de school
in de Schoolstraat als die aan de
Hoofdgracht waren overbezet, en
B. en W. raadpleegden de raad over
de plaats, waar een nieuwe school
Gemeenteschool no. 7 zou moeten
worden gebouwd. Men had het oog op
een stuk grond nabij de Oost Groote
Sloot (Óostslootstraat), dat toebehoor
de aan de familie Kuiper, maar aar
zelde nog ^tussen twee stukken: één
tussen de Löoijersteeg en de Ooststeeg,
en een ander stuk op de hoek van de
Ooststeeg. Besloten werd, het in het
midden gelegen stuk te kopen, dus het
gebouwencomplex waarin thans de
Comeniesschool, de Óostslootstraat-
school en het Natuurhistorisch museum
zijn gevestigd, ving zijn loopbaan aan
als gemeenteschool No. 7. Curieus is.
dat op het andere stuk, dat voor scho
lenbouw in aanmerking kwam, later
de U.L.O.-school is verrezen.
Intussen werd ook hard gewerkt aan
het gereedmaken van de Spoorweg.
Zoals wij reeds vertelden was de eer
ste steen voor het station gelegd, maar
de weg op zichzelf was nog lang niet
klaar. Er moest heel wat grond ont
eigend worden en vooral in de Polder
jyUOR een min of meer toeval-
lige omstandigheid zijn wij in
de gelegenheid, iets te verhalen
over hetgeen in onze Jutterstad
precies negentig jaar geleden, in
het jaar 1863, is gebeurd. Wij
zullen iets vertellen over een
eiken zolderbalk in het oude
raadhuis op Huisduinen, over de
molen „De Onderneming". en
over de wegen in Den Helder.
Het Koegras waren veel grondbezit
ters, die wilden proberen door middel
van een onteigeningsprocedure méér
geld voor hun grond te krijgen. Het
gevolg was, dat de spoordijk van Anna-
Paulowna tot Niedorperverlaat al prac-
tisch klaar was, terwijl in Koegias nog
met alle werk moest worden begon
nen. Ook de marine liet zich met on
betuigd en besteedde het maken van
een spoorweghaven (het „Bassin") aan,
om zodra de spoorweg in gebiuik "ou
worden genomen een behoorlijke los-
en laadgelegenheid te hebben.
Dit zijn een paar indrukken uit het
jaar 1863, negentig jaar geleden. Eigen
lijk Is het „pas" negentig jaar gele
den, doch w(j leven snel. En toch is
het nog maar negentig jaar geleden,
dat er kris-kras sloten door de stad
liepen, dat alleen de belangrijkste ver
keerswegen van een bestrating waren
voorzien, en dat onder het grootste
deel van de stad nog geen riolering
was aangebracht.
Aan boord van het m.s. „Willemstad",
dat vermoedelijk op Maandag 21 Sep
tember uit de Nederlandse Antillen te
Amsterdam zal arriveren, bevinden
zich onze stadgenoten korporaal-botte
lier J. W. van Kouwen, Weststraat 69.
en barbier 1ste klasse H. de Haan,
Loodsgracht 65.
92. Miebet vertelde Jimmy nauw
keurig wal er die vorige avond ge
beurd was. „Ik doe de deur open, me
neer". zei ze, „en meteen stapt er een
lange vent de gang binnen. „Roep
Jackie even", zei hij op een nog al
snauwende toon. „D'r is haast bij". Ik
wil net vragen of-ie zich niet wat be
leefder gedragen kon. toen er op het
zelfde ogenblik rog twee kerels bin
nen stapten, een kleine dikke met een
pet op en een vent die een zwarte lap
voor z'n neus en mond had ge
bonden en daar schrok ik zo vreselijk
van dat ik op m'n benen begon te
trillen. „Wat moet dat!" schreeuwde ik.
Maar die dikke duwde mij op zu en
grauwde: „Hou jij je kiezen op me
kaar juf. of 't zal je berouwen. En
toen liepen ze de kamer binnen. „Ju
gaat met ons mee vrind", hoorde ik ze
tegen Jackie zeggen, en in je eigen be
lang raden we ie aan niet togen te
stribbelen, anders kon je je hachie dr
wel eens bij inschieten". Nou, meneer
Brown, toen wist ik wel hoe laat 't
was. Die met die lap voor z'n geziov.
was bij de deur bliiven staan en die hlï
ik toch een oplawabbel verkocht, dat i
languit in 't bloemperk terecht mj
zon gekomen... En toen ik de kamer 2
achter die twee andere kerels
„Jack!" riep ik. „Die schoeljes win?:
je ontvoeren. Probeer te ontsnappen ff
neem die kerels wel voor m'n rek»
ning". En meteen grijp ik de pook
daar heb ik die lange een soejang Z
z'n kop mee gegeven dat-ie stond t.
suizebollen".
Het tienduizendste lid van de VBZ,
de in Den Helder gevestigde vereniging
van beroepsschepelingen bij de zee
macht, is ingeschreven. Het is de ma
troos der tweede klasse R. Planjé, die
werkzaam Is bij de afbouw van de
kruiser „De Zeven Provinciën".
Uit het passeren van deze mijlpaal
blijkt de gestadige groei der VBZ, wel
ke enerzijds samenhangt met de uit
breiding van de Koninklijke Marine,
maar anderzijds getuigt van het ver
trouwen en de waardering, die het ma
rinepersoneel koestert voor deze be
langenvereniging en haar actieve be
stuur.
U/IJ zaten gevijven in de wagen. Hij „Neen!", riep ik luid, zoals men wel
liep één-op-dertien, die kar, zeiden instemmend doet op een vergadering,
de andere inzittenden met iets warms Twee kilometer verder werd de
en eerbiedigs in hun stem. „Dat is één-op-dertien, die er juist lekker in
mooi", zei ik, want ik was lifter en de was, op de rem getrokken. De wagen
weg was voor een wandelaar duister kwam hoestend tot stilstand en
en lang, met rechts een kanaal, dat knarsetandde protesterend nog wat na.
weelderig te klotsen lag. Dat herinner- Dat tofrd halt gehouden op verzoek
de ik mij. omdat ik uren op een kilo- van de violist, die intussen was uitge-
meterpaaltje had gezeten, tot eindelijk stapt, was mij aanvankelijk ontgaan,
die één-op-dertien was genaderd en Ik reikte hem Marietje en Corrie aan,
mij gastvrij had opgenomen. die hij liefdevol tegen de borst klem-
Eigenlijk waren wij met z'n zevenen, de. Hij beende weg met de gang van
want buurman links ging in gezelschap iemand, die een bestemming heeft,
van twee vioolkisten, waarvoor hij in „Die gekke Piet", zei de bestuur
de schaarse ruimte hardnekkig de der, „kan 't nooit ophouwen, Die
kleine gaatjes bleef zoeken. Hij^-was Piet
kennelijk een musicus, op thuisreis' van Het duurde nogal, eer de violist te-
een feestje. Daar roken ook zijn kor- rugkeerde, 'en dat verontrustte zijn
nuiten naar, en de één-op-dertien vrienden. Als afhankelijk lifter wilde
spoorde niet. ik niet achterblijven, zodra zij zich
De violist had nu de beide kisten naar de waterkant spoedden. Daar
recht op de knieën staan. „Deze heet trof ik, tegen een paaltje, Marietje *n
Marietje", zei hij zeurderig, „en deze Corrie, stijf doch welgevormd. Van de
Corrie". violist geen spoor, tot ik plotseling
„Aangenaam", zei ik, pogend de in het donkere water een zwemmend
romp van Marietje uit m'n gezicht te hoofd onderscheidde, dat aanhief te
houden, ,,'t zijn ongetwijfeld tweelin- roepen: „Kom er in jongens, lekker
gen?" water!"
Toen hij luid lachte en zijn makkers Mijn metgezellen pelden zich uit,
instemden, vulden nieuwe slierten riepen „Joehoe!" en stortten zich in
alcoholdamp brutaal de één-op-der- het kanaal. Waarna ik. in een voor
tien. „Hij is onafscheidelijk van z'n mij vreemde wereld beland, geheel
tweeling", zei achterin de derde man, geklééd te water sprong. Echter niet,
,,'t zijn meisjes". dan nadat ik met de rechter wijsvin-
Ik gaf Orson Welles geen antwoord, ger de temperatuur had getast.
en de violist vroeg: „Jongens, kan ik (Van onze correspondent
Marietje en Corrie dan alléén laten?" te Zierikzee).
Van de hand van onze oud-hoofdre
dacteur. de heer A. Kaptein. thans on
ze correspondent te Kaapstad, plaat
sten wij gisteren enkele belangwekkende
artikelen over de problemen, die thans
in Zuid-Afrika aan de orde zijn. Een
drietal van deze ingrijpende vraagstuk
ken wordt ook behandeld in de aan
grijpende film „Tranen over Johannes
burg", die tot en met Maandagavond
in het Tivoli-theater wordt vertoond.
De enorme tegenstelling tussen zwart
en blank, tussen platteland en grote
stad. de strijd ook tussen geloof en on
geloof, dat zijn zaken, die in een groei
ende wereld als de Zuid-Afrikaanse
natie een buitengewone zorg eisen. De
artikelen en de film zou men. zo men
wil, als een treffende ondersteuning
(toevalligerwijze tot stand gekomen)
van elkaar kunnen beschouwen. Warm
aanbevolen.
Scène uit „Tranen over Johannes
burg"; de twee hoofdfiguren,
Jakvis en Kumalo.
d-dag
Met rasse schreden nadert
al weer Dierendag (4
October) 1953. Ter gelegen
heid daarvan organiseert
de propagandacommissie
van de Nederlandse Vereni
ging voor Dierenbescher
ming, afdeling Den Helder,
op Zaterdag 3 October van
drie tot vijf uur een kinder
middag.
Oppervlakkig bezien lijkt
dit een misplaatste gedachte,
wfjl er tal van instanties en
verenigingen zijn, die éérder
behoefte hebben aan het
voorbereiden van kinder
middagen. Nochtans dient
opgemerkt, dat de Dieren
bescherming een aardig doel
voor ogen heeft. Aan de
middag op 3 October kun
nen namelijk deelnemen
alle kinderen, die in het be
zit zijn van een hond. Het
is de bedoeling, dat zij ge
durende de komende veer
tien dagen nog wat extra
zorg besteden aan hun hon
den, want de jongens en
meisjes die de „best ver
zorgde blaffers" tonen, ko
men voor zen prijs in. aan
merking. Een jury. bestaan
de uit zeer deskundigen.
wijst de
(essen) aan.
Uw Gradus voegt aan dit
stukje ter geruststelling toe,
dat de jongelui aan deze
wedstrijd gratis kunnen
meedoen. Men dient zich op
te geven bij de heer A. Mu-
zerie. Looiersteen 2, of bij
de heer A. Seeboldt, Koning
straat 28. Waar de kinder
middag z'n beslag zal krij
gen, wordt nog bekend ge
maakt.
Mocht men het niet be
grepen hebben: alle soorten
honden kunnen worden
voorgeleid, 't Gaat dus niet
om het ras, doch om de
verzorging. En die moet,
vanzelfsprekend, niet. veer
tien dagen lang. doch altijd
goed zijn.
FILM
QP Woensdag 23 September
draait in de Marine-
cantine aan de Buitenhaven
de film „Je moet maar pech
hebben", waarin de hoofd
rol wordt vertolkt door Bob
Hope. Aan zijn zijde gaat
een nog bekoorlijker per
soon.- Hedy Lamarr. Dezelf
de, kostelijke, film gaat
voor de Mijnendienst, de
Artillerieschool en het KIM.
Volgende week wordt
voor de Marine-man ver
wacht de Nederlandse film
„Sterren stralen overal". En
voorts.de film van de
Tour de France 1953.
geus
QNLANGS vertelde Gradus,
dat onze oud-stadgenoot
Wim Geus in Australië zou
deelnemen aan het kam
pioenschap van New South
Wales. Hier volgen de na
men van de dertien andere
deelnemers: Homeyer een
Nederlander), Potasius, Ben-
da. Goldstein, Lrjos Steiner,
Djakow, Stocks, Langof,
Scliönfeld, Broun, Kellner,
McGrath en Purdy
Iu de eerste ronde heeft
Wim gewonnen van Stocks,
de Universiteitskampioen
van Australië. Andere uit
slagen waren: Homeyer
Purdy 01; PotasiusMc.
Grath '/2; Benda—Kell
ner afgebr. Goldstein
Broun 0-1; Djakow—Langof
10.
Gradus wenst de jonge
Geus nog veel succes.
PAARD
QP een stuk grond achter
de Singel heeft Gradus
dikwijls een paard zien
staan. Het stond er zo vaak,
dat hij nieuwsgierig werd
en ging vrfigen. Men vertel
de hem, dat het Zaterdags
middags werd neergezet en
dat er dan niemand naar
omzag vóór Maandagmor
gen, wanneer het zich vcror
zijn bras weer productief
kon maken. Op z'n zachtst
gezegd: een zeer egoïstische
behandeling van de baas
groenteboer, in strijd, vol
komen zelfs, met de wensen
van de dierenliefhebber.
Dezer dagen is dat een
zame paard gestorven. Het
was al geruime tijd ziek en
op zekere drg ging het lig
gen en begon het duldeloos
te lijden, 't W?s erg, zeiden
de mensen in de omgeving,
van wie er nog wel eens één
de dorst van het edele dier
ging lessen met een emmer
water.
Dat eenzame paard heeft
niet eenzaam geleden, want
er' was veel jeugd getuige
van. Sommige kinderen gin
gen nog plagen ook, en of
drit niet genoeg was, kon
het zieke dier niet eerder
uit zijn lijden worden ver
lost, dan nadat een verzeke
ringsagent was geweest om
te zien, wat dat paarden-
wrak nog waard was. Het
totale beeld, dat uw stuk
jesschrijver van het paard
en de omgeving heeft be
waard, was niet minder dan
wreed.
En dan mag men Grsdus
teerhartig noemen; 't is hem
om het even.
geslaagd
VAN de afdeling Koegras
der Nederlandse Vereni
ging „Eerste hulp bij onge
lukken" is deze zomer een
tiental cursisten schoot ge
gaan met het diploma. Met
een voor iedere geslaagde
toepasselijk woordje reikte
dr Swaters de diploma's
uit: hij speldde tevens het
bijbehorende insigne op de
borst van de fiangetredenen.
Daarua, zo vertelde men
Gradus, is het clublied ge
zongen, thee geschonken,
een koekje gepresenteerd
en een babbeltje gemaakt.
ziekte
HERDER
£)ezer dagen meldde zich
een jongeman op het po
litiebureau, die zijn herders
hond wilde laten ffmaken.
Het dier is drie-en-een-half
jaar oud, nog niet dood, en
de Dierenbescherming zoekt
momenteel een baas voor
hem. Zijn vorige baas gaat
n?ar Canada en kan hem
onmogelijk meenemen. En
daar strat die herder nu!
Practisch alleen op de we-
ïeld, tenzij iemandyals voogd
wil gaan optreden. Aan het
adres Erasmusstraat 33 ver
schaft de Dierenbescherming
inlichtingen. Grsdus merkt
nog op, dfit de eenzame her-
der zeer geschikt is als
waakhond.
brief
't Was kinderwerk, Gradi
ënten, dat briefje. Een jon
geman, Roderick Nisbet ge-
vÜftien jaar 0ud,
zocht langs deze weg een
meisje van dertien, veertien,
vyftien of zestien jaar, dat
hem wil schrijven. Op het
biïefje stond nadrukkelijk
«rei?™ Js u tvinder)
.n,7?e'sje bent, schrijf dan
alsjeblieft niet terug".
Die Roderick toch; zijn er
d ge meisjes meer? Enfin,
ZtIn adres is: 305 Cannon
England?6' S W' 20'
De film „De slag om Stalingrad"
op historische gegevens gebaseerd. Het
is een documentaire, welke, met gj],
aan de Russen ten dienste 6taandemid.
delen, uit bloedige ervaring opgedaan
een uitstekende rolprent is geworden f
De voor deze film geïnteresseerden
moeten dus niet verwachten, dat zij de
branie-achtige oorlog meeleven, welke
in de Amerikaanse films is vastgelegd
Er zijn geen grappen makende man^l
nen, geen privéleventies; er is slechts
één heroïsche strijd van een enorme
macht, welke bestaat uit mannen en
vrouwen die vechten voor hun vrijheid,
Het interessante is. dat men beurte-
lings een blik kan werpen in de Rus.
sische en Duitse hoofdkwartieren, en I
met eigen ogen figuren als Stalin en
Hitier te aanschouwen krijgt. Uiter.
aard worden deze bevelhebbers gestal.
te gegeven door acteurs. Wat ons on-
danks de prachtige verfilming (zo ver
in deze geest over een wrede oorlog
kan worden gesproken) is tegengevd-
len. is. dat de Russen geen volkomen
objectieve beschouwing hebben gege-1
ven. en dat zü Stalin als de rust en de j
wijsheid zelve hebben uitgebeeld en
Hitier als een waanzinnige.
„De slag om Stalingrad" wordt de j
hele week in de Witte-bioscoop ver
toond. I
Wanneer daarvoor voldoende belanj-
stelling wordt getoond, kan binnenkort
de oprichting worden verwacht van
een algemene landbouwcursus te Koe-
gras.
Deze cursus, die dan in de avonduren i
zal worden gegeven, is niet alleen be-1
stemd voor landbouwers en landbou
werszoons. maar ook voor iedere agra
rische werknemer, die belang stelt in
al hetgeen betrekking heeft op het ge
bied van landbouw en veeteelt. Het ligt
in de bedoeling, de cursus toegankelijk
te stellen voor werkgevers en werkne
mers, van vijftien jaar en ouder, die in
agrarische bedrijven werkzaam zijn.
Met de opvoering van „U spreekt
jnet Uw moordenaar", door de Neder
landse Comedie onder regie van Henk
Kigtcrs, wordt op Dinsdagavond 22
September het seizoen van de Helder-
se Volksuniversiteit geopend.
Het stuk wordt in de vertaling van i
Gerard Rekers ten tonele gebracht in
Tivoli. De oorspronkelijke titel van de
ze thriller in drie bedrijven, die werd
geschreven door Frederick Knott.
luidt „Dial M. for Murder". Het ver-1
haal speelt zich af in de woonkamer i
van het echtpaar Wendice in Londen. I
De rol van Sheila Wendice is in han* j
den van Mimi Boesnach. Verder spf*
len mee Henk Rigters (eventueel in
zi.in plaats Joan Remmelts), Guus 0S'
ter, Maxim Hamel en John Gobau.
1 Het is morgen hoog water om
no„I uur- en 'aaK water om 11.20 en
23.30 uur. Maandag is het hoog wa'e
om 5.45 en 18.45 uur. en laag water oiï
12.35 uur. De temperatuur van het
water was 15,2 graden Celsius.
Hr. M.s. „Douwe Aukes" is £'s"'
ren in de Buitenhaven teruggekeerd.
gemonteerd in een mooie goude"
ring maakt iedere hand fraai.
Onze keuze In
amethist,
topaas en
bijzonder mooi.
Prijzen vanaf
BLOEDKORAAL
aquamarijn
KEIZERSTRAAT 15 - DEN HEI>dE
MedJ
(Advertentie, int-
