ONZE KINDERKRANT De pa van Dinkel De man uit Australië Ons hoekje Wat de post ons bracht POPENT Nu maken we een schemerlamp Prijzenpuzzle Oostenrijker was proefpiloot voor Russen in Siberië Soms voelden we ons als half dode vliegen r 1 Pim, Pam Pom en de wonderlamp Ons dagelijks feuilleton Luister eens naar: Radioprogramma VRIJDAG 2 OCTOBKR 1953 jlcste kinderen, get zal zo ongeveer een jaar geleden !ün, dat jullie voor het eerst hoorden van jullie raadseltante Paulien. Een jaar geleden ook, dat lk er zomaar op eens een heel stel neven en nichten b(j kreeg. Nu, dat heuglijk» feit mag best eens een beetje gevlerQ worden, vinden jullie ook niet? En dus: een puzzle met drie prijzen! Zo heel erg gemakkelijk maak ik het jullie niet, dat zullen jullie wel zien wanneer je er aan begint. Echt een raadsel voor de groteren. De kleintjes onder jullie krijgen naderhand nog wel eens een kans. Breng je oplossing uiterlijk Maandag naar de brievenbus en., vergeet vooral niet je leeftijd te ver melden! Mijn adres Is nog steeds: Tante Paulien, Bureau van dit blad. Tot de volgende week! Leny Ton uit Opmeer is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring, Leny! Je oplossing is goed, hoor! Ik kan me wel voorstellen dat Moeder heel even moest helpen. Alvast gefeli citeerd met je verjaardag. Wanneer is de grote dag precies? Mijn trouwe nicht Gonnie Houter zond een goede oplossing in van het raadsel van de vorige keer. Jammer, dat je brief te laat kwam. Wat leuk, dat je samen met je broertje gefoto grafeerd bent. Ik zou het enig vinden ook een afdruk te krijgen. Geer Zeilemaker uit Sijbekarspel is een nieuwe nicht in onze kring. Leuk, dat je Frank Plantinga van de muziek school kent. Moeilijk een instrument te kiezen, hé? Gelukkig heb je nog een jaartje de tijd. En hoe gaat het met de Franse lessen? Misschien hebben je vriendinnetjes ook wel eens zin in schrijven. Por ze maar aan! O, ja, je oplossing is bijna goed; je hebt alleen vergeten de laatste cijfers in letters om te zetten. Nu, dat is een klein kunstje! Daar vind ik nog een brief van Gon nie Houter, ditmaal met een goede op lossing van het laatste raadsel. Keurig, hoor! Enig, dat je broertje al zo bij de hand wordt! Je bent wel dol op hem, hè? Nee, ik weet niet wat je naam betekent. Schrijf je het mij in je vol gende brief? Frank Plantinga uit Hoorn heeft niet de minste moeite gehad met het op lossen van de puzzle. Fijn is kamperen, hè? Sliep je in een heuse tent of in een schuur of zo? Je bent dus net tien geworden. Tenminste... net? Nu ja, 2 maanden en een paar uur geleden! Ik heb ook wel eens cantharellen ge zocht en gebakken. Hmmm, lekker! Mijn trouwe nicht Nelly van Leyen ontbreekt werkelijk geen enkele keer op het appèl. Je oplossing is weer pri ma, hoor! Geen wonder, dat je poes hard groeit nu hij zoveel muizen eet! Wat een aardige moederpoes toch, hè? Die zorgt maar goed voor haar klein tje! Of ik worst ook zo lekker vind? Nou, èn of! Zus Bulthuis uit Westwoud heeft een tijdje niets van zich laten horen, maar nu kwam ze voor de dag met een pracht van een versierde brief. Wat had je die Miesjes aardig gekleurd en opgeplakt! Nee, ik denk dat ik ze niet in de krant kan plaatsen. Jammer, hè? Is je moeder weer helemaal beter? Ja, ik ben ook wel eens bij het monument op de Afsluitdijk geweest. Wat een prachtig uitzicht heb je daar! Mosi is inderdaad een onbekend soort lekker nij. Weet je hoe dat komt? Je oplossing is niet goed! Een volgende keer beter, hè Zus? Dèag! Lilientje en Marietje Briars uit Am sterdam hebben het raadsel echt goed opgelost. Ze kunnen het zich Ijaast niet voorstellen, want ze vinden worst hele maal geen lekkernij. Gebakjes wel! Nu, nichten, dan hoop ik maar voor jullie dat er binnenkort weer een ja rige is bij jullie thuis Dan. kunnen jullie je buikje vol snoepen! Zijn jullie al weer naar de kermis geweest? Tot de volgende keer, boor! Wat een verrassing weer een brief van Wiesjc van Schaik uit Den Helder te krijgen! Een soort afscheidsbrief. Want Wiesje wordt zo langzamerhand te groot voor ons hoekje en ze heeft veel huiswerk ook. Ja, zo gaat het nu een maal. Ik had er al zo'n vermoeden van. Toch leuk, dat je me het even bericht- [e- We hebben ook zó lang trouw sa men gecorrespondeerd, hé Wiesje? Bij na een jaar lang! Ik wens je een pret tige tijd en goede cijfers toe op de ulo. Breng mijn groeten over aan Hil- da Geus, wil je? Dag Wiesje! Mijn trouwe nicht Dea Kramer uit Zaandam stuurde een goede oplossing van het raadsel Zo, dus jij bent ook al dol op •vorst. Wat een kleine lekker bek! Fijn, dat je een sportfiets hebt. zeg! Nu hoef je nergens meer te laat te komen. Van Tini van de Krommeniedijk 191 jn Krommenie kreeg ik na een hele tijd weer eens een brief. En nu weet ik warempel je achternaam niet meer! Jij '"- natuurlijk wel, maar je vergat hem ee bij te schrijven. Hartelijk dank voor bat mooie portretje! Wat heb je het lijstje keurig gevlochten Ik zal het op hangen. hoor! Dus jij zit al in de vier de en Gerda in de vijfde. Nu,'dat schiet °P- Is je keel al weer beter? Je op lossing van de puzzle is prima, hoor! Grea Appel uit Schagen is een nieu we nicht. Hartelijk welkom in onze ping! Jammer, dat je oplossing van "et raadsel niet goed was Een volgen oo keer beter. Wat leuk. dat je thuis een hond hebt Tommie is een aardige naarn^ Qoe je ^eze week weer mee 70ALS IK vorige r week beloofd heb gaan we een schemerlamp ma ken. Dat is niet zo makkelijk en daarom: goed op letten. Om te be ginnen heb je eer. plankje nodig van minstens 25 bij 25 cm. Dan wat ste vige spijkers van ongeveer 4 cm. lang en een rol niet te dun ijzer- draad. Eerst teken je midden op het plankje een zui ver vierkant van 20 bij 20 cm. Daar na nog een vier kant van 12 bij 12 cm. Op alle hoekpunten sla je nu een spijker. De spijkers moeten ongeveer voor de helft uit het hout blijven steken. Tenslotte sla je dan nog zes spijkers op de in het kleinste vierkant aange geven plaatsen. Rol nu ongeveer een meter ijzerdraad af en buig dit goed recht. Vervolgens draai je het draad om de vier buitenste spijkers heen. Je krijgt dan een vierkant van 20 bij 20 cm. Knip het draad af en leg het onderdeel opzij. Doe nu ook zo met het binnen ste vierkant van 12 bij 12 cm. Dan ko men de vierstaande spijlen die de twee vierkanten verbinden aan de beurt. Hiertoe sla je nog twee spijkers bij in het plankje (A. en B.) en buigt het draad zoals bij C. staat aangegeven. Dit dus vier maal herhalen. Tenslotte nog twee maal figuur D en dan kunnen de delen in elkaar gezet worden. Dit doe je met touw. Je moet namelijk het ijzerdraad helemaal met touw omwoelen. De verschillende on derdelen hebben lange bevestigingspin- nen en die omwoel je direct mee. Op deze wijze komt het hele geraamte ge reed. Denk' er om dat je de delen D vrij laat want deze komen in aanraking met de lamp. Knip nu vier stukjes lampekap-per- kament in de juiste vorm. Maak langs alle zijden gaatjes op plm. cm af stand en bevestig het perkament met een leuke kleur raffia op het geraam te. Nu heb je een mooi model fles no dig als voet. De kurk doorboor je en plaatst daar de fitting op. Aan de zij kant van de kurk snijd je een kleine geul weg zodat de electrische draad langs dé kant weer naar buiten kan. Er zijn verschillende manieren om de lamp leuk af te werken. Je kunt er tekeningen op maken, je kunt er mooie plaatjes op plakken enz. enz. Ik zou je tenslotte willen aanraden, bij het aanbrengen van de fitting, de hulp van vader of grote broer *n te roepen. a - aan aas - beth de - e - foon gen - gier ka - kaan - le - li - loe - ma me - nen no or - pa - pa - pa - ra - ren - ri - sa sol - sta te - ti - ver vo. WORM MET behulp van bovenstaande lettergrepen woorden van de vol gende betekenis: 1. Hevige storm. 2. Zonnescherm. 3. Heideklokje. 4. Meisjesnaam. 5. Stadje aan het IJselmeer. 6. Moderne uitvinding. 7. Werelddeel. 8. Roofvogel. 9. Steppenbewoner. 10. Bloem. 11. Plaats aan de Vecht. Bij juiste oplossing vormen de eerste en de vierde letters van deze woorden van boven naar beneden gelezen, sa! men een bekend gezegde. Schrijf ze dus netjes en in de opgegeven volgorde onder elkaar. Onder de inzenders van een goede oplossing worden drie boeken verloot. Doe je brief of briefkaart uiterlijk Maandag aanstaande in de bus en ver geet vooral niet je naam, adres en leeftijd te vermelden. Hier volgen nog wat raadsels, die wel gezellig zijn, maar waarmee je geen prijs kunt winnen. 2. VERBORGEN VOGELNAMEN a. Het is hier zo vol, dat ik geen vin kan verroeren. b.~ïk~vind deze lepel aardiger dan diet c. Gaat U mee? Uw koffer"zal ik wel dragen. d. Schenkt U nog een kopje thee? 3. WELKE SPECERIJ kun je vormen door twee ouderwetse meisjesnamen aaneen te voegen? OPLOSSING RAADSEL 25 SEPT. Worst. WIE WAS DINKEL Dinkel was een klein beertje. Speels als alle kleine diertjes zijn en een en al plezier in zijn berenleven. Dinkel heette eigen lijk Rinkel. Dat kwam omdat hij, toen hij nog maar een paar dagen oud was, or een kwade morgen het hele servies van de tafel trok. Op het „gerinkel de kinkel" kwamen pa en ma beer snel naar de huiskamer gerend en van die tijd af heette het beertje Rinkel. Waarom hij dan later weer Dinkel is genoemd? Och, pa beer kon de R. niet zeggen. Voor iedere R. zei hij een Pen daarom zei hij geen Rinkel maar Dinkel. Dinkel liep met zijn Pa in het bos en pa zei: „Kijk, Dinkel, ed zit een eendje in het diet". „Waarin?" vroeg Diri' -l. „In het diet!", verduidelijkte Pa. Ze liejien een stukje verder en toen zei Pa weer: „Kijk, da-.d op die tak zit een doodbodstje, zie je wel?" En zo leerde Dinkel alles verkeerd. Hij zei tegen Reigar-Deiger tegen rond-dond en tegen rekenen-dekenen. Ja, hij zei ook tegen Rékenen-dekenen en dat was het be gin van alle narigheid want de eerste keër dat Dinkel naar school ging vroeg hij aan de onderwijzeres: „Krij gen we nu ook Dekenen?" De onder wijzeres, een grote uil, begon hard te lachen. „Het is niet Dekenen maar Rekenen!", zei ze. Maar Dinkel liet zich niet kennen. „Mijn pappie zegt dat het dekenen is", zei hij stoer en toen hij om "ier uur thuis kwam ver telde hij alles aan zijn vader. „Wat wil die juf je nu allemaal wijsmaken!", riep deze kwaad. „Wacht maad, ik ga modgen met je mee naad school!" De volgende morgen kregen Pa Beer en de juffrouw vreselijke ruzie. „Dekenen", zei de een, „Reke nen", zei de ander en zo ging het maar door: Rekenen-dekenen-rekenen- dekenenTenslotte was juffrouw uil de wijste. „Goed" riep ze, „als U het dan absoluut wilt is het dekenen. Maar nu moet ik naar de klas, het is negen uur, dag meneer Beer!" „Dag Juf", zei de beer. -Is U maad weet dat ik ge lijk had!" Terwijl de juffrouw voor de klas zat kon ze het voorval van die morgen toch niet vergeten. „Ik zal die beer eens een poets bakken!", dacht ze. „Wacht maar, ik weet iets!" Ze schreef gauw een briefje en gaf cit aan Dinkel mee toen de school uit ging. „Geef dit maar aan je pappie", zei ze. Vijf minuten later had de beer het briefje al ontvangen .en hij las: „Beste meneer Beer, Graag zou ik U nog even willen spreken. Kan ik U vanmiddag om vijf uur nog even ont moeten bij re Rode-sloot?" „Juist", riep de Beer. „Bij de Dode- sloot, ik zal zodgen dat ik ed ben. En zo ging de beer naar de Dode-sloot en ging de juffrouw naar de Rode-sloot, die.helemaal aan de andere kant van het bos was. Ze nam een boek mee en ging rustic aan de waterkant zitten lezen, terwijl de beer onrustig heen en weer liep aan de rand van de Dode- sloot. Het werd zes uur, zeven uur, toen jjPVC de beer woedend naar huis. „Ze 'tiiet gekomen!'". 7 i hij woedend tegen Dinkel. „En ik was foch op tijd bij de Dodesloot zoals was verzocht!" De volgende morgen kwam juffrouw Uil bij de Beer op bezoek. Ze nam een landkaart mee en toen pas zag pa .Beer dat hij naar de verkeerde sloot was gegaan. „Enbesloot de juf frouw, „daarom is het ook geen deke nen, maar rekenen!!" Nu geloofde pa Beer het wel en.... vanaf die dag heette het -'inge b"-rl - weer Rinkel. 135. De volgende morgen wreef .baron van Pottum verbaasd zijn ogen uit, toen hij wakker werd en een luid gejuich in zijn tuin hoorde. „Leve de baron", kloök het van alle kanten. „Leve onze Wel doener"! De baron staarde de opgeto gen menigte niet begrijpend aan. ,,Wat is er aan de nand, beste mensen", sprak hij slaperig. „Ik weet van niéts". „U bent weer veel te bescheiden, baron", klonk er een stem uit de achterhoede. „Wij begrijpen heel goed, dat U voor het zwembad van het weeshuis hebt gezorgd en dat U dat zwembad als een verrassing stilletjes hebt laten ma ken..,." „Zwembad.... ik?", stamel de de baron verbaasd en begon zich snel aan te kleden. „Daar moet ik het mijne van hebben, Miesje", sprak hij. „Ga mee, laten we gaan kijken wat er nu weer aan de hand is". Het wees huis was slechts vijf minuten gaans van het kasteel verwijderd en uit de verte hoorde de baron al het gej°®l en geschreeuw, dat men gewoonlijk in een zwembad kan horen. Eenmaal bij het weeshuis aangekomen, bleef hij stokstijf staan. Verschillende kinderen zag hij in het ondiepe badje spartelen en Pim stond juist boven op de duik- toien. „U hebt er een zwembad bij- gekregen, baron", riep hij. „Moet U eens kijken, hoe ik van deze toren duik!" Meteen nam hij een duik naar beneden maar de baron schudde ver twijfeld zijn hoofd. „Er gebeuren hier de laatste tijd vreemde dingen in Die- rendorp, Miesje", zei hij. „Hele vreèitt- de dingen!" DOODT doos a 90 ct (Advertentie Ing. Med.) De „Salzburgcr Nachrichten" heeft een gesprek gehad met Otto Dermat, een Oostenrijker die kolonel bij dc Duitse luchtmacht is geweest en die in Oostenrijk is teruggekeerd na als proefpiloot voor de Russen dienst te hebbeli gedaan. Dermat vertelde, dat hij na de oorlog bouwvakarbeider te Linz (zijn woonplaats in Opper-Oos- tenrijk) was geworden toen hij in 1946, terwijl hij in een plaatsje in de Sovjetzone aan het werk was, door enkele Russen werd aangehouden en per auto naar Wenen gevoerd. Daar liet men hem de keuze tussen 25 jaar gevangenisstraf als oorlogsmisdadiger of een contract voor twaalf jaar dienst als proefpiloot in Siberië. Dermat koos het laatste. Hij kreeg een hele serie „Migs" in te vliegen, van de 16 tot de 21, en vele straalbommenwerpers. Soms moest hij wel een tiental proefvluchten op één dag maken. Herhaaldelijk vloog hij door de geluidsmuur en hij Bereikte hoogten van achttien kilometer. Reeds in 1944 had hij de eerste Duitse straal jagers beproefd. Volgens Dermat namen de Russen de strengste voorzorgsmaatregelen om te voorkomen, dat de proefpiloten met hun machines uitweken. Zij kregen Miesje kreeg laatst van een vriend, Een plaatje voor haar gramofoon. „Nee maar zeg, dat vind ik aardig", riep ze hl ij, gedankt haar Toon!" Maar vriend Toontje was een plaaggeest, Dat bleek onze Muis al ras. Kijk, hier draait ze aan de motor. Nu is Mies nog in haar sas. Maar.... wat hoort ze nu toch Nee maar, dat is steeds maar kat-gèmauw Katten? Brr, daar is Mies bang van. J'ats", de gramofoon stil.... gauw! Nu pas kijkt Mies naar de titel. Ze leest: „Katten-opera!" „Dat 's gemeen!", roept Miesje woedend. „Die plaat speel ik nooit meer na!" En ze smijt 'rri kwaad aan stukken, Loopt haar deurtje nijdig uit En ze roept: Jk krijg je wel Toon, Dat was echt voor jou iets, guit! slechts brandstof voor een afstand van vijfhonderd km. mee en stonden steeds onder bewaking van luchtmacht-esca drilles, die order hadden een proef- vliegtuig terstond omlaag te schieten als het verdachte bewegingen maakte. Dermat zeide, dat het „moordend werk" was, wat hij en zijn collega's op de Siberische luchtmachtbasis Novo Sibirsk te doen hadden. Na een dag vliegen strompelden zij als half dode vliegen van het vliegveld af en na drie maanden kreeg de hoogteziekte hen steeds weer zó te pakken, dat zij enkele weken rust moesten nemen. Dermat had 68 proefpiloten zien ver ongelukken. Of zo'n ongeluk te wijten was aan een constructiefout van het vliegtuig of aan uitputting van de pi loot zelf, was nooit na te gaan. Dermat vertelde geen bijzonderheden over de constructie van de door hem ingevlogen machines. Wel zeide hij, dat de eerste Duitse straaljagers slechts weinig bij de Russische „Mig 15" ten achter waren. De Russen hadden Der mat laten gaan, aldus vertelde hij, omdat hij niet meer in staat was om te vliegen. 47) De volgende morgen, voor het ont bijt nog, probeerden Peter en Kitty zonder gezien te worden de deur uit te glippen. Ze droegen beiden een zware koffer. Ze liepen echter tegen de lamp, toen Peter ziin evenwicht verloor en de trap aftuimelde, waarbij hij een afschuwe lijke herrie maakte. In een fractie van een seconde v/as Tom uit zijn bed gesprongen en de trap afgehold. Hij hielp Peter overeind en staarde met ongelovige ogen naar de over de hall verstrooide inhoud van diens koffer. „Poppen", riep htj uit, één ervan uit de verwarde stapel opdiepende. „Dus dat is de oorzaak van die stemmen. De oorzaak van al mijn ellendige slape loze nachten". Elwood, Letty en Claudia, alle drie m ochtendjassen, kwamen de trap af en op het ongelukkige paartje toe. Ze wachtten op een aannemelijke verkla- ring. Peter keek naar Kitty en Kitty keek naar Peter. Toen haalde de laatste diep adem, wreef een pijnlijke plek op zijn rug en zei: „Kitty cn ik hebben gister avond besloten de arbeiderskinderen wat op te monteren. We wilden hen een paar maal per week een voorstelling met een poppenkast t>geven, vandaag te beginnen. Ziet u...." Claudia fronste haar wenkbrauwen Ze richtte zich tot Peter maar hield haar ogen gevestigd op Kitty toen ze zei- En waarom moest dit allemaal zogeheimzinnig gebeuren? Waarom mochten wij daar niets van weten? Ik vind, dat ik toch zeker het recht had hierin gekend te worden, Peter? „Wel, de zaak is, dat we het eerst samen wilden proberen. Het is een ex periment, weet je. Wij hebben het nog niet helemaal uitgewerkt en we wilden niet de kans lopen ons belachelijk te maken. Dat kon mij niets schelen ze hebben rn'n hele leven al om me gelachen maar Kittywel „En hoelang is dit al gaande, achter mijn rug om?" „Lang voordat jullie verloving bekend werd gemaakt," antwoordde Kitty ef fen. „Het was geloof ik dom, het geheim te houden, maar Peter is nogal gevoelig geworden voor de houding, die wordt aangenomen door<..." „Jullie begrijpen elkaar goed, is 't niet?" Peter streek zenuwachtig zijn vingers door zijn sluike, blonde haren. „Als je denkt, dat ik me voor schut laat zetten", begon hij haastig. „We gaan alleen maar voor ons eigen genoegen voorstel lingen geven". Toms ogen ontmoetten die van Clau dia. „Waarom laten we hem niet gaan? Het kan alleen maar een beetje good will voor de zaak scheppen. Dat geloof ik tenminste". Hij wendde zich tot Elwood: „Wat denkt 11 ervan, meneer?" Aarzelend streek Elwood over zijn gladde schedel. „Ik heb geen bezwa renals Claudia die tenminste niet heeft...." „Waarom zou ik bezwaren hebben, als het de zaak kan helpen?" Ze lachte, maar haar ogen bleven koud en droefgeestig. „Laten we zeg gen, dat ik mijn aandeel al heb ge leverd voor het welzijn van de fabriek. En ik zou heel erkentelijk zijn voor elke hulp, die ik daarbij kan krijgen' Claudia ging naar haar kamer terug en liet de anderen onder aan de trap staan. Het geluid van de dichtslaande deur weerkaatste scherp door het huis. HOOFDSTUK XVI De Peter Ponsonby poppenshow werd op slag een succes. Toen de kinderen en volwassenen geboeid naast elkaar voor 't bescheiden tentje zaten, waarin Snipper en Snapper hun vreemde grol len uithaalden en waarin de zwaardvis en de schildpad eindeloze gevechten leverden om de gunsten van Minnie de zeemeermin, waren alle moeilijkheden en twisten vergeten. Dan was er ook nog Holle Bolle Gijs, de gulzige jongen, die alles wat hem voor de handen kwam opat, of het eetbaar was of niet, zijn huis inbegrepen. En Zwarthart, de ma giër, die de prinses in een madeliefje veranderde dat hij in zijn knoopsgat stak, maar die later zijn verdiende loon kreeg door Antonio, de tuipman, die ook een paar toverkunstjes kende. Er waren meer karakters dan je op de vingers van verscheidene handen kon tellen en voor elk was er een stem en een karakter. Het doek moest keer op keer woeden gehaald, totdat Peter en Kitty net zo pieperig en hees als de pop pen, die ze lieten dansen, dankbaar de stilte konden opzoeken, met in hun oren de echo van de toejuichingen van het luidruchtige publiek. Nadat het nieuws zich door Pottsville had verspreid en de vaders uit de stad Kitty en Peter hadden uitgenodigd om geregeld voorstellingen te geven in een schoollokaal, zocht Dick hen op en ver weet hun ronduit, „spelen boven het brood" te stellen. Tom, die een poosje zijn plichten in de steek had gelaten om de show te gaan zien, ontmoette hem achter het toneel en begroette hem met een vrien delijke glimlach. Dick negeerde de uit gestoken hand en richtte zijn blikken critisch en ondeJt-'oekend zwijgend op het toneel. Tom stak de hand in zijn zak en ram melde met zijn sleutels. „Dit is de eerste voorstelling, waar voor ik me vrij kon maken", zei nij „Indrukwekkend, niet waar? Die twee hebben veel talent". „Veel talent en weinig verstand. Het was zeker uw idee, om dit onder auspi ciën van de fabriek te doen?" „Ik wou dat het waar was. Als we ?r me: door gaan, zie ik ons nog eens een kliniek en een middelbare school voor de jeugd van Pottsville bouwen. En misschien een kinderbewaarplaats, om in de werkuren voor de kinderen van de arbeiders te zorgen. Het is een suc ces, dat lang zal duren, maar ik heb zo'n idee dat we „Een langdurig succes", herhaalde Dick sarcastisch. „Hoelang? Twintig jaar? Denkt u, dat ze dit altijd mooi zullen blijven vinden?" „Ik zal mijn best doen. zo spoedig mogelijk een tournée in elkaar te zet ten". „Waarom praat u alsof u verwacht hier in de zaak te blijven?" Tom keek hem nadenkend aan. „Om zakelijke redenen. En omdat ik de men sen hier graag mag". „In het bijzonder de familie Ellis". De ogen van Dick brandden in de zijne. „En wel heel in het bijzonder Claudia?" Tom glimlachte. „Claudia is met Peter verloofd". „U bent een man met een hard hoofd. Dat Is voor u toch geen beletsel?" grijnsde Dick hatelijk. „Voor u ook niet, wel?" Juist toen Dick strijdvaardig naar voren stapte verschenen Kitty en Peter. „Wel, wel", riep Peter, terwijl hij met uitgestrekte handen op de beide mannen toestapte, „kijk eens wie hier zijn. Hallo kerels! Aardig van jullie, hier te- komen Hoe vind je onze show? Kitty is wonderbaarlijk, niet? Is ze niet een aantrekkelijke zeemeermin?" (Wordt vervolgd.) DEENS RADIUS* MRHUN1E- ORKEST, onder leiding van Laudy Gröndahl. Het voert onder meer uit de Sinfonia Concertante voor viool en altviool, in Es gr. t. van Mozart. Een symphonie met solo stemmen dus, een misschien wat hybrische, maar niettemin boeien de conceptie. En kostelijke muziek, zoals alleen Mozart die kon schrij ven: charmant en gevoelig, maar met een grondtoon van diepe tragiek. (Zaterdag 20.15 over Hil versum II, 298 m.) U LACHT MENEER, het Utrechtse Studentencabaret van deze naam brengt fragmenten uit zijn nieuwe schepping „Binnenkort in dit theater". We kondigen het hier aan, omdat het origineel en fris is. (Zaterdag 21.10 over dezelfde zen der). ZATERDAG 3 OCTOBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO 7.00 Nieuws. 7.10 Gram 7.15 Marialiederen. 7.45 Morgengebed en Li turgische kalender. 8 00 Nieuws en weer berichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de huis vrouw. 9.20 Waterstanden. 9.25 Pontifi cale Hoogmis. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Prome- nade>-Orkest. (12.30—12.33 Land- en Tuin- bouwmededelingen.) 12..55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Lunchconcert. 14.00 Boekbespreking. 14.10 Tophits. 14.20 Engelse les. 14.40 Amat teursuitzending. 15.15 Kroniek van lette ren en kunsten 15.55 Gram. 16 30 ,,Dé Schoonheid van het Gregoriaans" 17.00 Voor de jeugd. 17.50 Idem. 18 '5 Jour nalistiek weekoverzicht. 18.25 Lichte mu ziek. 18.40 Regeringsuitzending: „Zoek licht op de Westerse Defensie". 19.00 Nieuws. 19.10 Zang. 19.20 Parlementair overzicht. 1930 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 „Lichtbaken causerie. 20.50 Gram. 21.00 „Negen heit de klok', gc ar. programma. 2150 Actualiteiten. 22 00 Wedstrijden in sterke verhalen 22,90 „Wij luiden de Zondag in". Avondgebed en Li turgische kalender. 23.00 Nieuws. 32.15 Nieuws in Esperanto. '3 22—U 00 Gram. HILVERSUM 11, 298 m-: 7 00 VARA. 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24.00 VARA. - 7.00 Nieuws 7.10 Gym. 7.30 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8-30 Orgelspel. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gym. 9.10 Gram. (9.35—9.40 Waterstan den.) 10-00 „TijdelHk uitgeschakeld", cau serie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continubedrijven. 11.35 Hcbo, klarinet en fagot 12.00 Gram, 12.30 Land. en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Vara- varla. 13.20 Dansmuziek. 13.50 Week- journaal. 14.20 Filmr rogramma. 14.45 Vierhandig pianospel. 15.05 Amateurspre- gramma. 15.35 Boekbespreking 15.50 Gram. 16.40 Sportpraatje. 17.00 Topsongs September 1953. 17.30 Voor de jeugd. 18 00 Nieuws en commentaar. 18 20 Gram. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30 „PasBe- partout", causerie. 19.40 „Het Oude Tes tament in deze tijd", causerie 19.55 „Deze week", causerie. 20,00 Nieuws. 2005 „De sterken voor de zwakken". 20 15 Sym- phonisch Orkest en sol. 21.05 Socialistisch commentaar. 21 20 Cabaret. 22.25 Gram. 22 40 Zang en orgel 23.00 Nieuws. 23.15— 24.00 Gram muziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 11