De Labourmensen in Margate gaven de wereld een lesje ONZE BRIDGE RUBRIEK HERSENGYMNASTIEK De man uit Australië Spiegel van verdeeldheid in het Westen De wekelijkse wereldschouw I DAHPO f Kreet om een sterk politiek front PUZZLERUBRIEK Pim,Pam Pom en de wonderlamp De aantrekkelijkheid zelve Snuif en wrijf tanden Wit ,adem Fris Radioprogramma voor het weekeinde Ons dagelijks feuilleton Luister eens naar: ZATERDAG 8 OOTOBER 1953 ER IS in Margate, waar de ruim dertienhonderd afgevaardigden van de Britse Labourpartij bijeen kwamen voor hun jaarlijks con gres reeds veel gebeurd, dat be langstelling verdient. Dat is in de eerste plaats de grote wil zowel van links als rechts om „voor de wereld" een partijstcm te doen klinken en zich in bet vervolg niet meer te verzwakken door een soort burgeroorlog, die het aanzien van de Engelse socialisten noch in bet binnenland, noch buiten de gren zen kon dienen. Natuurlijk zijn de scherpe kantjes binnen het kader der partijmeningen niet geheel weggescbaafd. Maar men heeft be grepen, dat het juist was toe te geven aan het dringende verzoek van de grijze voorman Arthur Greenwood gesproken in diens openingsrede van het congres. Be waart uw eenheid, zo riep hij uit. Men heeft de bedenkelijke scheu ren, die door die eenheid trokken, haastig dichtgestopt. Er is een kwastje verf over gestreken en ziedaar: Als één man, met een enthousiast handopsteken, zonder gemorrel, heeft het ganse congres ingestemd met het door het partij bestuur opgestelde manifest aan- gaande de Britse buitenlandse po litiek, zoals die in Labour-ogen dient te worden gevoerd. Ex-premier Clement Attlee heeft bij de opening van hét „buiten landse debat" het congres uiteen gezet hoe het partijbestuur zich de buitenlandse politiek, zoals die door het Foreign Office zou moe ten worden nagestreefd, denkt. En daarbij klonk een voor Labour ongewoon krachtige toon. QP vrij ongezouteri wijze kwamen de Britse Socialisten nog eens voor hun eigen mening uit, daarbij vele opmer kingen uitend, waarmede men toch zo wel in het conservatieve hoofdkwar tier, in Bonn en Straatsburg als ook in Washington rekening zal moeten houden. En dat niet alleen omdat het congres een zeer groot deel van het Britse volk vertegenwoordigt, doch ook omdat de Tories een moeilijke periode t.a.v. het leiderschap tegemoet gaan nu zowel Churchill als Eden niet meer de oude vitaliteit bezitten. Bij een mogelijk uitvallen dezer kopstukken, die een grote persoonlijke kiezersaan- hang bezitten, kon de partij der con servatieven wel eens op een klip lo pen. Mogelijk kijken we nu wel wat ver vooruit, doch dit gebeurt in het richten der partij-politieke program ma's evenzeer. En dan moet rekening worden gehouden met het feit dat de teugels van het Engelse schip van staat weer over kunnen gaan in han den der Socialisten. Tegen deze achtergrond groeit te meer de betekenis van de verklaring van het Labourcongres, waarin wordt gezegd, dat de Britse Socialisten zich noch door de Sovjets noch door de Amerikanen hun buitenlandse poli tiek zullen laten voorschrijven. Dat men zeker niet zal trappen in de me ning hier en daar door de Amerika nen naar voren gebracht inzake mo- lijke gewapende bevrijding van de volkeren, die zuchten onder het juk van Moskou. Dat men het eenvoudig belachelijk vindt de feitelijke regering van (communistisch) China niet te er kennen. (Waarbij men direct de degens kruist met het State Department). Dat een neutralisering van Korea en For- mosa een goede waarborg zou kunnen zijn voor het verwijderen van conflict stof in het Verre Oosten en dat India ondanks het vreemde verzet van de Amerikanen als één der groten van Aziië dient aan te zitten aan de Korea- conferentietafel. Volledige besprekingen met de Rus sen over het Duitse vraagstuk zijn noodzakelijk, zo beklemtoonde Attlee opnieuw. Overeenstemming is no-hg, voordat overgegaan wordt tot herbe- wapenen van Duitsland. Met net lrt- ternationaal Verbond van Vrije Vak verenigingen en de Franse Socialisten, sprak het Labourcongres zijn afkeu ring uit over de tussen de regering Eisenhower en Franco gesloten milt- taire overeenkomsten. Eerder al haa men weer steun toegezegd aan Chur- chills voorstel voor het houden van besprekingen op hoog niveau tussen de Grote Vier. „Bermuda", waarop veler hoop was gevestigd, ging niet door. Churchill» ziekte kwam daar tussen, doch er zijn ook andere oor zaken en daarover heerst op het ogen blik tussen Londen, Parijs en Wash ington achter de schermen volgens be paalde bronnen een fiks politiek hei beltje, VERGELIJKT men de „buitenlandse" wensen en verlangens van de Brit se Socialisten nu eens met de toe stand zoals die er in werkelijkheid voorstaat, dan liggen er helaas nogal wat tegenstellingen. Men mag dan zijn vreugde uiten over het totstand komen van een wapenstilstand in Ko rea, datzelfde Korea is in politiek op zicht nog lang niet uit de wereld. De door de Engelse Socialisten geuite neutralisering zal wel een ijdele wens blijven. Een wederzijds pact van bij stand tussen Zuid-Korea en de VS is reeds getekend. Een Noordkoreaanse regeringsdelegatie bezocht Moskou en de berichten wijzen er op, dat de Sov jets van hun terrein op het Koreaanse schiereiland geen stap zullen wijken. Washington wil van een erkenning van communistische China niets we ten, ondanks de aandrang daartoe niet alleen van Labour, doch ook van de Britse conservatieve regering. On danks de druk, die het Sovjetblok op vele manieren en bij elke notawisse ling tussen Oost en West in die richting oefent. Over de aanpak van het Duitse probleem bestaan er langzamerhand evenzovele meningen als er staten zijn, die in deze politieke strijd zijn betrokken. Bonn en Washington zijn voor een snelle herbewapening van West-Duitsland. De meeste Europese Socialisten (uitgezonderd de Neder landse) stemmen tegen. De houding van de Britse regering blijft volgens de EVG-mensen te onzeker. Zo zouden we nog wel enige tijd kunnen doorgaan. Nauwelijks behoeft opgemerkt te worden, dat Moskou die krachteloze tweedracht met bij kans onverholen vreugde gadeslaat. Bij tijd en wijle en dikwijls op het juiste ogenblik, verstaat het de kunst nog wat olie in het tweedrachtvuur te smijten, hetzij door dubbelzinnige nota's, hetzij door een of ander poli tiek gebaar bij monde van een harer leiders én krachtig gesteund door het konkelgewroet der communisten in de Westerse landen. Het is dan ook niet alleen het La bourcongres, dat de uit teleurstelling geboren kreet uit, dat het Westen het initiatief bij het doorbreken van de impasse West—Oost heeft verlo ren. Menigeen zal mét Margate die verzuchting slaken. Hel wordt nog maals de hoogste tijd, dat het Westen dat initiatief weer in handen neemt, dat men zich los weet te maken van velerlei prestige zaken en in het groot een voorbeeld neemt aan het Labourcongres in Margate. In die La- bourkringen is alles ook verre van „koek en ei", maar men durft de stemmen samen te bundelen, men heeft de wijsheid een krachtige stem te doen klinken. Men heeft de bete kenis van het oude woord „Endracht maakt macht" beseft. Moge zo ook de Westelijke leidende machten stre ven naar het herstel van het ene, on misbare politieke front, opdat vele aanstormende gevaren tijdig kunnen worden weerstaan. CLKE GOEDE BRIDGESPELER weet, dat het „vertrouwen in de partner" een bijzonder belangrijke, vaak zelfs een overwegende factor aan de bridge tafel is. Om dit vertrouwen te recht vaardigen, moet een goede speler bv. nalaten veelvuldig „psychologisch" te bieden; doet hij dat wel dan weet zijn partner vaak niet meer of hij met zo'n psychologisch bod dan wel met 'n nor maal bod te doen heeft. In plaats van vertrouwen komt er dan wantrouwen met alle nadelige gevolgen van dien Ik kan mij herinneren, dat ik in een viert allen-vedstrijd eens het volgende zag. Zuid opende 1 klaver, West paste, Noord had 5 honneurtrekken; Zuid opende echter vaak op poploze kaar ten en Noord dacht, omdat hijzelf zo'n sterk spel had, dat Zuid wel weer een grapje gemaakt zou hebben. Heel voor zichtig bood Noord daarom 1 SA, waarop iedereen paste. Resultaat: 7 SA voor het neerleggen, want Zuid had wél een normaal openingsbod gehad! In een zéér zeldzaam geval is het misschieneens goed, ,de partner niet het vertrouwen te geven, waarop n'ij normaal aanspraak mag maken. Een fraai voorbeeld daarvan is het volgende spel gespeeld tussen enige Amster damse meesterklasse—spelers: #6,4,2 h, b, 8,3 9,4,2 b, 6,2 #7,3 7,2 h, b, 8,7, 6, 5,3 h, 5 v, b, 10,9 a, v, 10,9,5 v v, 10,8 a,h, 8,5 6,4 a, 10 a, 9,7,4,3 Zuid was de gever, allen kwetsbaar. Het bieden verliep: Zuid 1 klaver, West 1 ruiten, Noord pas. Oost 1 har ten, Zuid 1 schoppen, West 2 ruiten. Nooird pas, Oost 2 SA, Zuid pas, West 3 ruiten, allen pasten. West moest dus 3 ruiten spelen. Noord speelde klaver 2 voor, de klaver 8 werd in Oost bijgespeeld en Zuid nam de slag met klaveraas. Zuid bekeek de dummy eens en zag, dat er vermoede lijk niet meer dan 4 slagen te maken waren. Plotseling echter ging hem een licht op en hij vervolgde met schoppen heer; Noord, die niets voordeligs van de schoppenkleur verwachtte, speelde braaf schoppen tweetje bij. Dit be sliste afwijzende signaal mocht Zuid echter niet deren en met volmaakte r.egering van partner's signaal, speel de Zuid schoppenaas en nogmaals schoppen. Noord trok de wenkbrauwen op, want er waren nu twee schoppen slagen in Oost vrijgekomen. Zuid, a.n.w. boven de materie van dit spel gerezen, had het echter wel zéér goed gezien; toen ruitenvirouw uit Oost nagespeeld werd nam Zuid onmiddellijk ruitenaas en speelde een vierde maal schoppen! West stond machteloos en kon niet verhinderen, dat de ruiten 9 van Noord de down slag werd. Toen Noord zag, op welke kundige wijze zijn partner de ruiten 9 tot slag gepromoveerd had, wilde hij niet na laten te zeggen: „goed gespeeld part ner!" Dit compliment had Zuid dan ook wel verdiend, want als een mees- terklasser de kaarten van .zijn partner béter te beoordelen" weet, dan die part ner dat zelf doet, is er wel aanleiding tót het spreken van een waarderend woord. JOKER In het U bekende pikje Keg'i koffie A, zult U weldri een super-bon vinden! Op elke 100 pikjes bevindt zich een ruim nntil, voorzien vin 10 punten. Punten zijn verpikt niet illeen in Keg'» koffie, doch ook in Keg's thee, verpakte levensmiddelen, custard, pudding. Voor slechts 80 lunten stelt U zich in het ,,ezit vin een zwire bid- hmddoek, 70 punten halflinnen theedoek, 30 punten witte handdoek, 20 punten heren- of di- meszikdoek, 60 punten bedruktpostpapier.Inelk jm pakje koffie A: bon 1 2'/s punt; in thee Boudoir: bon i 1 pnt. kee» THfct-Kümt (Advertentie Ing. Med.) PUZZLE 4. (Serie '53—'54). Woordpuzzle (Opl.) De 22 bedoelde woorden waren: 1. koopVrouw. 2. verkOping. 3. Har- mOnium. 4. maatRegel. 5. BeetHoven. 6. nauwElijks, 7. schaTting, 8. roof vogel. 9. persOneel. 10. gespLeten. 11. bergKeten. 12. goudDraad. 13. mar- cOnist. 14. radiOlamp. 15. oudeRpaar, 16. handHaven. 17. MarsEille. 18. post- Trein. 19. zandVoort. 20. compOnist. 21. bedeLares. 22. werkKring. Zoals men ziet vormen de letters van de middelste rij van boven naar beneden gelezen: Voor het volk, door het volk. Deze puzzle mocht zich in veler be langstelling verheugen. Na loting on der het groot aantal inzenders van oplossingen is de wekelijkse prijs van f 5.ditmaal ten deel gevallen aan de heer A. Hamerpagt, Geelvinckstraat 115, Velsen (N.) Gefeliciteerd! (Deze prijs zal worden toegezonden). En nu onze nieuwe opgave Puzzle 5. Serie '53'54. EEN LASTIG GEVAL. Gegeven zijn drie getallen van ze ven cijfers, n.1.: 5 1 0 3 8 6 7, 6757220 en 8 1 3 6 9 8 7. Men gaat elk van deze getallen door hetzelfde getal delen en houdt dan telkens dezelfde rest over. De vraag is nu: door welk getal heeft men gedeeld en wat is telkens de rest? Oplossingen (per briefkaart) tot en met Donderdag 8 October aan de Re dactie van dit blad. (Onder de inzenders van een cor recte oplossing wordt weer een prijs van f 5.verloot). Uw verkoudheid van neua, keel of borst weg met (Advertentie Ing. Med.) VANAVOND een le venslesje, waar wel iets uit te leren valt, indien we voor een soortgelijk geval moch ten komen te staan. De Amerikaanse zan ger Jack Diamond had gesolliciteerd naar een engagement bij de re vue „Kiss me,' Cathy", maar moest een proef van zijn kunnen afleg gen. De jury bestond uit een békend compo nist van het lichte gen re en een aantal voor aanstaande theaterdi recteuren. Voor Dia mond begon, maakte hij een diepe buiging voor ijn auditorium en zei: Mijne heren, ik ver zoek U beleefd mij één ding te beloven. Mocht mijn zingen U beval len, staat U dan van Uw stoelen op. In het andere geval kunt U vanzelfsprekend rustig blijven zitten". De jury leden knikten welwil lend. Wel, Diamond kreeg zijn engagement. Waar om? Zodra het doek „gehaald" was, betrad Diamond het toneel en begon het Amerikaanse Volkslied te zingen. De vragen voor van avond zijn de volgende: 1 Geeft U eens een dierennaam, die 4 be tekenissen kan heb ben? 2 Op welke data val len de Midzomer en de Midwinter? 3 Bij welke gelegen heid treedt een „pa ranimf" op? 4 Wat weet U van het „windkanaal" af? 5 Hebt U wel eens van een „voskoes- hoes" gehoord? 6 Hoe heette de echt genote van Joost van den Vondel? 7 Welke leeftijd kan een duif bereiken? 8 Wat werd in Franse kringen (en trou wens ook daarbui ten) in dit jaar on der de „Cinquante- naire" verstaan? 9 Geeft U eens enige betekenissen van een „maraboe"? 10 Welk gebied ver staan we onder de „Pacific"? (Voor oplossingen zie men het nummer van Dinsdag.) 136. De baron begreep er niets van en stond hoofdschuddend naar de joe lende kinderen te kijken. Pim, Pam en Pom waren 's morgens vroeg door Ali gewekt en toen deze hun het geheim had medegedeeld, hadden ze dadelijk hun vriendjes gewaarschuwd om mee te gaan zwemmen. Voor de baron zou het zwemmen echter een bron van narigheid worden. Nauwelijks was hij op het terrein of daar verscheen al een ambtenaar van het bureau Weder opbouw. Het was meneer Klapperoor, die de onhebbelijke gewoonte had om gedurende het praten steeds zijn oren op en neer te bewegen, een gewoon te, die de meesten van zijn toehoor ders doodzenuwachtig maakte. Toen de baron dan ook meneer Klapperoor het terrein zag opkomen, probeerde hfl zich zo klein mogelijk te maken achter de duiktoren. maar de ambtenaar had hem al gezien en kwam met een streng gezicht op hem afstappen. „Wat heb ik gehoord?", begon hij zijn verhaal „Hebt U een zwembad laten bouwen zonder vergunning? Maar dat gaat zo maar niet, meneer Van Pottum! Dat zou hier een mooie boel worden als iedereen maar aan het bouwen sloeg zonder dat wij geraadpleegd werden' Een chaos meneer. Een chaos!" Bij elk woord bewogen zijn oren op en neer, alsof ze de woorden van de spreker wilden beamen. De baron ging zenuw achtig van de ene voet op de andere staan. „Maar ik heb dit zwembad hele- maal niet gebouwd", zei hij wanhopig. (Advertentie Ing. Metf.) ZONDAG 4 OCTOBER HILVERSUM I, 402 m-: 8.00 NCRV, 8.30 IKOR, 9.30 KRO. 17.00 NCRV, 20-00 —24.00 KRO. 8.00 Nieuws en weer berichten. 8.15 Orgelconcert. 8.30 Vroeg dienst. 9-30 Nieuws. 9.45 Blaaskwintet. 10.30 „60 jaar K.A.B. in het Aartsbisdom Utrecht", reportage. 10.55 Pontificale Hoog mis. 12.30 Musette-Orkest en soliste. 12.55 Zonnewijzer en Werelddierendag. 1300 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.10 Gram. 13.40 Boekbespreking. 13.55 Gram. 14.00 Voor de jeugd. 14.30 Viool en piano. 14.50 Gram. 15.00 Orgelconcert. 15.30 „40 Jaar Herwonnen Levenskracht", causerie. 15.45 Radio Philharmonisch Orkest, groot koor en sol. 16.05 Reportage. 16.10 „Katholiek Thuisfront Overal!". 16.15 Sport. 16.30 Vespers. 17.00 Chr. Geref. Kerkdienst. 18.30 Gram. 19.00 Kerkelijk nieuws. 19.05 Geestelijke liederen. 19.30 „Weg en werk der kerkhervormers", causerie. 19-45 Nieuws. 20.00 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 Opera-concert. 21.15 Actuali teiten. 21.25 „Grafschrift voor een spion", hoorspel. 22.25 Gevar. muziek. 22.45 Avondgebed en Liturgische kalender. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m.: 8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.30 IKOR, 1200 AVRO. 17.00 VPRO, 17.30 VARA, 20.00—24.00 AVRO. 8.00 Nieuws en weerberichten, postduivenberichten en gram. 8.18 Gram. 8-45 Sportmededelingen. 8.50 Voor het plat teland. 9.00 „Tempo giusto". 9.45 „Gees telijk leven", causerie. 10.00 „Geef het door", causerie. 10.05 Voor de jeugd. 10.30 Remonstrantse kerkdienst. 12.00 Sportspie- gel. 12.05 Lichte muziek. 12.35 „Even af rekenen, heren!". 12.45 Gevar. muziek. 13.00 Nieuws. 13.05 Mededelingen of gram. muziek. 13.10 Lichte muziek. 13.30 Gram. 14.00 Boekbespreking. 14.20 Kamerorkest en solist. 15.05 Dubbelkwartet. 15.15 To neelbeschouwing. 15.30 Disco-causerie. 16.15 Lichte muziek. 16.30 Sportrevue. 17.00 „Gesprekken met luisteraars". 17-20 „Van het Kerkelijk erf", causerie. 17.30 Voor de jeugd. 17.50 Sportjournaal. 18.15 Nieuws en sportuitslagen. 18.30 Hammond orgelspel. 18.50 Vragenbeantwoording. 19.20 Gram. 19.30 Cabaret. 20.00 Nieuws. 20.05 Amus.-muziek. 20.50 „Beroemde Engelse rechtszaken", hoorspel. 21.15 Mededelin gen. 21.30 Lichte muziek. 22.00 Cabaret 22.30 Krontjong Ensemble. 22.45 Repor tage of gram. 23.00 Nieuws. 23.15 Dans muziek. 23.4524.00 Gram.muziek. MAANDAG 5 OCTOBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 NCRV. 700 Nieuws. 7.13 Gewijde mu ziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.10 Sportuit- 48) „Ik zou van jou, als een Ponsonby, niet anders hebben verwacht", riep Dick, die een woeste blik op Peter wierp. „Maar jij Kitty! Jij weet toch wat er in de wereld te koop is. Hoe kun jij zo gek zijn om je met dit carnavalsgedoe in te laten?" „Jij en Claudia", antwoordde Kitty nadrukkelijk, „bezorgen me beiden pijn in mijn hoofd. Er zijn mensen die zo'n onschuldig pretje leuk vin den. Wat is er voor verkeerds aan, de mensen te laten lachen? Peter en ik zijn geen samenzweerders, maar twee doodeenvoudige mensen, die ple zier in het leven hebben. Als we het volk een ogenblik zijn zorgen kunnen doen vergeten, waarom zullen we dat dan niet doen?" „Omdat ze brood willen en Jullie hun spelen gevenZie het, zoals ik „Ik geef er (Je voorkeur aan, op mijn eigen oordeel te vertrouwen. Ik houd van dit werk en zal er mee door gaan, zolang er mensen te vinden zijn, die naar ons willen zien". Peter zag er teleurgesteld uit. „Jam mer, dat je ons niet mag, Dick. Ik dacht werkelijk, dat je dat wel deed, sedert Kitty...." „Het heeft niets met Jullie zelf te makenMaar als jullie mijn ziens wijze niet respecteren en de ogen sluiten voor het gekke figuur dat je slaat, dan hebben we elkaar niets meer te zeggen". Tom liet de sleutels weer rinkelen en sprak losjes: „Waarom zullen we van een mug een olifant maken? Wat is er verkeerd aan, om de mensen een klein verzetje te geven? En wie weet, wat uit een idee als dit kan voortko men? Er zijn op minder hechte fun damenten grote carrières gebouwd., eh.. Kitty?" De grijze ogen van Kitty drukten haar waardering uit. Ze schenen bij deze woorden op te lichten. „Zijn we werkelijk goed?" begon ze. „Denk je, dat we het als beroeps-artisten zou den kunnen doen?" „Met een beetje bijschaven en veel ervaring? Maar ik dacht niet in to neeltermen". „Oh". „Dat zou toch verschrikkelijk leuk zijn, vind je niet?" vroeg Peter gretig. „Ik zie onze namen al op de aanplak biljetten. Het hoofdnummer van een groot variétéprogramma„Ponsonby Blackwell, poppenspel. Ik...." Dick draaide zich bruusk om. „Ik heb al voldoende tijd verknoeid". Hij wachtte even, toen hij de trap naar de toeschouwers had bereikt. „Laat me weten wanneer jullie Pottsville verlaten. Ik kom bij het station met een fanfare-orkest". Tijdens de diepe stilte die op Dicks vertrek volgde, dwaalde Peters blik van Tom naar Kitty. „Ik geloof", -i hij langzaam, „dat hij het niet leuk vindt, dat wij zo intiem met elkaar zijn, Kitty". En toen Tom en Kitty hem verbaasd aankeken ging hij ver der: „En ik denk, dat Claudia het ook niet erg op prijs stelt". Peter had gelijk. Claudia vond het niet leuk. Ze liet haar gevoelens ech ter niet blijken voordat ze er ver scheidene weken later met Dick over praatte. Hij was boo» en haatdragend want in verband met de drukke werkzaamheden van Peter en Kitty had hij Claudia steeds minder vaak ontmoet. Het beroemde viertal was niet langer een onafscheidelijk groepje. En het zou op z'n zachtst uitgedrukt ongunstig commentaar hebben uitge lokt, als Dick te veel tijd en belang stelling. van Claudia zou hebben op geëist. „Ik ben een grote gek", zei hij, ter wijl hij van over de motorkap van de auto Claudia aanzag. „Ik had hen moe ten aanmoedigen. Als ze op tournée waren gegaan zouden we weer samen zijn geweest, net als vroeger, voordat die oude tante ons leven kwam ver gallen. De grote Tom Cavanagh schijnt in de fabriek de zaak wel aardig in de hand te hebben. Zou het niet tijd worden om tante Cecilia haar neus eens te laten stoten?" Claudia haar zacht glanzende haren opgestoken en in een fleurig rood-wit gestreept jurkje bewoog zich gracieus door de vage scheme ring. van de garage. Het licht an de looplamp onder de wagen breidde zich uit over het metaal, dat onder de aanraking er van leek te zullen smel ten en schiep, waar het in de donkere hoeken vervaagde, een eigenaardig on wezenlijke atmosfeer. „Ik merk, dat je weer ongeduldig wordt", waarschuwde ze. „Tom heeft nog niet zoveel succes gehad, als jij wel denkt. Misschien zullen we Cecilia laten struikelen, als we ons spel goed spelen. Maar doe In 's hemelsnaam geen gekke dingen weer. Je hebt ons ook al geen goetfe dienst bewezen, toen je de arbeiders tegen Tom opzette". „Dat moest ik wel doen", antwoord de hij nors. „Dat was een kwestie van principe". Hij wachtte een ogenblik en ging toen verder: „En hoe lang is het nu al Tom, in plaats van meneer Ca vanagh?" Claudia lachte. „Ik weet het niet. Dat ia zo maar gekomen. Ongemerkt. Hij noemt mij ook Claudia. Zie ik je ogen groen worden, of verbeeld ik me dat?" „Dat is helemaal niet zo leuk. Ce cilia heeft hem hierheen gestuurd om jou in de gaten te houden en nu maak jij hem tot je vriend". „Niet precies. Maar het kan in geen geval kwaad, dat hij aan onze kant staat". „Maak je niet belachelijk. Tom Ca vanagh staat aan niemands kant. Al leen aan zijn eigen. Hü weet hoe je denkt over Peter.... en mij". Dick zag haar lippen bewegen. „Het is waar", riep hij uit, z'n woede de vrije teugel latende. „Ik had er al een voorgevoel van dat hij meer weet dan hij vertelt Weet je, wat dat betekent? Hij zal het aan Cecilia rapporteren. Hij zal...." „Dat zal hij niet", lachte Claudia ge heimzinnig. Met een koele zelfver zekerheid trotseerde ze de brandende kracht van Dicks woedende blik. „Waarom ben je daar zo zeker van?" vroeg hij. „Hü vindt het leuk hier en hij wil graag blijven". Dick schoof dicht naar haar toe. „En wil jij dat hij blijft?" „Alleen, maar totdat de zaak op po ten staat. Totdat tante Cecilia ons tot mets meer kan dwingen, om duldelii- ker te zijn bedoelt" 'k begin te bc2r'iPen wat je „Ik dacht wel, dat Je zover zou komen. Maar probeer je kalmte te be waren en maak niet weer zo'n afgrij selijke blunder. Ik vraag je niet hem aardig te vinden, maar wel om je ha telijkheden voor je te houden". „Niet graag", zei Dick en hü liep terug naar de auto. ,,Zo veel ik van je houd, zo weinig zin heb ik er aan dat te doen". (Wordt vervolgd.) CHANDOS ANTHEM. Een min der bekende cantate van G. F. Handel, op de tekst van psalm 68, uit te voeren door het koór van de Nederlandse Handelvereniging met medewerking van solistenen orkest. Een werk, dat het mees terschap van de componist ook in dit betrekkelijk beknopte genre bewijst. Zondag 18.30 over Hil versum 1, 402 m). OMROEPKAMERORKEST. Na zes oude Italiaanse dansen van Lenonardo da Vinei horen we een concert voor clavecymbel en orkest van Franz Xaver Richter, een werk van een zeer moderne signatuur. Het is opmerkelijk en verheugend tevens, dat heden-, daagse componisten klaarblijke lijk ook een instrument dat zo zeer aan een bepaalde tijd gebon den schijnt, in hun klankidioom weten te gebruiken. Het slot van het concert is een symphonie van Mozart, een jeugdwerk, dat hij als twaalfjarige componeerde, toen hij voor een reeks concerten in D enHaag vertoefde. Het is een fris muziekje. Zondag 14.20 over Hilversum II, 298 m). RADIOMATINEE. Hoogtepunt uit het programma is de eerste sym phonie in As gr.t. van de En gelse componist Edward Elgar. Het is verheugend, dat de aan dacht voor Elgar langzamerhand groter wordt. Hij heeft in zekere zin door zijn werk de grondslag gelegd voor de hedendaagse Britse muziekcultuur. Dat hij musicus in hart en nieren is, wordt steeds duidelijker. (Maan dag 16.15 over Hilversum II, 298 m). slagen. 8.20 Gram. 8.30 „Tot Uw Dienst". 8.35 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9-35 Waterstanden. 9.40 Gram. 10.10 Idem. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram. 12.25 Voor boer en tuinder, 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Gram. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgelconcert. 13.45 Gram. 14.00 School radio. 14.30 Gram. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram. 15.30 Pianotrio. 16.00 Bijbel lezing. 16.30 Strijkkwartet. 16.55 Gram. 17.00 Voor de kleuters. 17.15 Gram. 17-30 Voor de jeugd. 17.45 Regeringsuitzending: „Nederland en de Wereld". 18.00 Koor zang. 18.20 Sport. 18.30 Gram. 1845 En gelse les. 19.00 Nieuws en weerberichten. 19.10 Gram. 19.30 „Volk en Staat", cau serie. 19.45 Radio Philharmonisch Orkest. 20.00 Radiokrant. 20.20 Gram. 20.50 „Roem zonder reclame", hoorspel. 21.30 Culturele avond uitgaande van het P.I.T. 22.30 Gees telijke liederen. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws en S.O.S.-berichten. 23.15— 24.00 Gram.muziek. HILVERSUM n, 298 m.: 7.00-2400 AVRO. 700 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram- 8.45 Idem. 9.00 Morgenwijding. 915 Om roepkoor. 9.30 Voor de huisvrouw. 9.35 Gram. 11.00 Voordracht. 11.15 Kamer orkest en soliste. 12.00 Lichte muziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 „In 't spionnetje". 12.38 Pianoduo. 13.00 Nieuws. 13,15 Mededelingen of 8ramj muziek. 13.20 Gram. 13.30 Musette-Orkest. 14.00 „Wat gadt er om ln de wereld? causerie. 14.20 Gram. 14.30 Voordracht. 14.45 Pianorecital. 15.15 Voor de vrouw- 18.15 Gram. 17.30 Voor de padvinders. 17.45 Gram. 17.50 Mil. comm. 18.00 NieuWS- 18.15 Gram. 18.30 Accordeonmuziek. 19-00 „De Twintigers". 19.15 Reportage of 8ra" mofoonmuziek. 19.25 Cabaret. 19-45 Re8e" ringsuitzending: J. K. Melse: „De bete kenis van de Emigranten-cursussen ln landbouw". 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. programma. 21.30 „Rechter Thomas", spel. 22.30 Gram. 22 40 Orgelconcert. vrictiu. UI ftciuwv— -• Nieuws. 23.15 Filmprogramma. 23.45—24" Gram.muziek. (Advertentie Ing.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 8