Tien millioen mensen leven nog
in de „verstrooiing"
De donkere dag in 1944
Toen de dood zijn
feest vierde
Qa-va-Seul
Slechts één zevende deel der
Joden woont in Israël
Bladerend in oude kranten
9?
Assimilatie lost het
probleem niet op
Kerstsfeer van een kwart eeuw terug
Een nieuw volk
Ontbrekende procenten
Korea was ook
in 1903 al
actueel
Weet U het nog?
PUROL DOET MEER
KERST JÜMMEK
DONDERDAG 24 DECEMBER 1953
SCHOENCRÈME WRIJF WAS
KOPERPOETS
(Advertentie Ing. Med.)
Aziaten en niet-zwarte Afrikanen en
de 200 millioen afstammelingen van
immigranten in Amerika, Australië en
Zuid-Afrika. Dat is een vermindering
tot een-vijfde der vroegere verhouding.
Weliswaar verschenen sinds de in
eenstorting van het romeinse rijk tal
rijke nieuwe volken op het toneel der
historie: Germanen, Slaven, Arabieren,
maar deze waren zeker niet vijf maal
zo groot als de volken, die tevoren on
der de romeinse scepter leefden. Aan
Joodse zijde moet men er dan nog de
'Joden uit het rijk der Perzen en de
bekeerlingen zijtellen.
Wanneer er, vóór Wereldoorlog II, in
genoemde gebieden in plaats van 7
procent slechts 5 procent hadden ge
leefd, zou het plus van de Grote Volks
verhuizing reeds voldoende zijn uitge
wist. Het verschil tussen 5 procent en
1.5 procent, dus meer dan het drie
voudige van het in 1939 levende aantal
Joden, ging in de loop der eeuwen in
het „arische" Europa op.
Dat gebeurde in tijden, dat verwron
gen geesten nog geen rassentheorieën
hadden uitgevonden en het verschil in
godsdienst bepalend was voor de ver
houding tussen Jood en niet-Jood door
middel van de doop. De kern van de
oudste christelijke gemeenten werd
PALESTINA is, na een onderbreking van bijna twintig eeuwen, weer, als in de dagen van Jezus, een
Joodse staat. Dat geldt voor het huidige Israël zelfs nog sterker dan voor het in provincies gesp ïtste
judea van de Romeinse tijd. Israël is een onafhankelijke natie; Judea was een Romeins protectoraat, n
een ander opzicht echter zijn zij volkomen aan elkaar gelijk: Israël omvat, evenals Judea dee s ec lts
een minderheid der op aarde wone. de Joden. Net zo' min als in de tijd na 536 v. (.lir. alle Joden ge rui
maakten van de toestemming van de koning van Perzië om uit de Rabylonische hal ingsc iaP naar
Palestina terug te keren, zijn thans alle Joden bereid of in staat, uit de diaspora, de verstrooiing, te tre
ken naar het land, waarvan de Talmoed zegt, dat het van iedere tien maten vrijheid en schoonheid,
die God de wereld schonk, er negen ontving. Ten tijde van Jezus' geboorte woonden er <i een a in
het buiten het Romeinse rijk gelegen Perzië naar schatting 600.000 Joden; en Homes imperium her
bergde binnen zijn grenzen naast Palestina talrijke andere Joodse nederzettingen.
\IAN DE ongeveer 12 millioen Joden, die op het ogenblik leven, wonen er
slechts 1.5 millioen in Israël. De overigen zijn, volgens de cijfers per 1 Januari
1950, als volgt over de wereld verspreid (tussen haakjes de aantallen van 1939,
vóór de nazi's hun massale jodenmoord pleegden):
Europa 3.417.000 19.500.000!)
Amerika 5.779.000 5.540.000)
Azië 1.400.000 (1.030.000) Israël inbegrepen
Afrika 687.000 625.000)
Australië 41.000 33.000)
Dat nog niet een zevende deel der Joden gebruik heeft gemaakt van de moge
lijkheid, naar Israël te gaan, lijkt vreemd, indien men uit de geschriften weet,
dat de joodse diaspora, zowel die van de babylonische ballingschap als die,
welke ontstond na de verovering en verwoesting van Jeruzalem in het jaar 700
na Chr. door de Romeinse veldheer Titus, nooit de hoop heeft opgegeven, naar
het Beloofde Land terug te keren en het in zijn oude heerlijkheid te herstellen.
De verklaring is, dat tussen de wensdroom der Joden en zijn vervulling
te allen tijde een bijna onoverkomelijke hindernis lag. Palestina was duizenden
jaren lang niet meer het land, overvloeiende van melk en honing, waarvan de
bijbel spreekt. Oorlogen en wanbestuur van vreemde heersers vernietigden de
irrigatiewerken, die het zijn oude luister gaven en veranderden het m een
onvruchtbaar, van zijn laag humus beroofd gebied, nauwelijks in staat om een
dun gezaaide bevolking armzalig te voeden. De gelovige Joden zagen daarin een
geschenk Gods want deze onvruchtbaarheid verhinderde, dat andere volken
zich in groten getale in Palestina vestigden en zo bleef het voor hen bewaard.
DAS met de hulpmiddelen van de
moderne techniek en wetenschap,
gehanteerd met de energie van men
sen, die zijn vervuld van de fanatieke
wil niet ten onder te gaan, kon Pales
tina weer worden gemaakt tot een
land, dat aan enige millioenen een be
staan kan verschaffen. Maar zelfs de
grootste optimist onder de Zionisten
verwacht niet, dat Cis-Jordanië (het
deel van .Palestina, dat de staat Israël
vormt) nog eens meer dan vier of vijf
millioen mensen zal kunnen herbergen.
Reeds nu is overbevolking een van de
grootste problemen van het nieuwe-
oude land en er is zelfs een beweging
waar te nemen van immigranten, die
naar Europa en Amerika terugkeren,
omdat Israël (nog) niet bieden kan, wat
zij hadden verwacht.
Het is, tenzij de ruimte van een lijvig
boek ter beschikking staat, onmogelijk,
de Joden te volgen op hun nog altijd
niet geëindigde omzwervingen, die
meestal over lijdenswegen gingen, op
de aarde. Steeds weer, door de eeuwen
heen, werden zij door de onverdraag
zaamheid van een meerderheid tegen
over een minderheid, die schandelijk
genoeg in het zich christelijk noe
mende Europa de barbaarste vormen
aannam, van het ene land naar het
andere gedreven. (Een opmerkelijk
feit: toen omstreeks de laatste eeuw
wisseling over Oost-Europa een nieuwe
golf van rabiate, bloeddorstige Joden
haat kwam, vluchtten millioenen Joden
naar Amerika, Zuid-Afrika en Enge
land, maar slechts enkele duizenden
naar Palestina).
WEL ECHTER kan hier worden ge-
wezen op het niet algemeen be
kende feit, dat die groepen der wereld
bevolking, die als Joden bekend zijn,
voor een aanzienlijk deel geen af
stammelingen zijn van de oorspronke
lijke bewoners van Palestina.
Het Jodendom, in zijn hoedanigheid
van godsdienst, heeft evenzeer als het
Christendom en andere religies bekeer
lingen gemaakt onder verscheidene
rassen. Daarbij is het Joodse volk op
zijn omzwervingen geenszins zo sterk
aan het proces van assimilatie ontko
men, als veelal wordt aangenomen. Het
is daarom fout, te denken in termen
van een tot Semitische ras behorend
Joods volk.
Wel ontstaat er een nieuw Joods volk
in Israël, de reusachtige smeltkroes,
waarin de jonge Joodse medicus uit
New York, die in Amerika bijna niet
te onderscheiden was van zijn „arische'
omgeving, en de donkerhuidige Joodse
schaapherder uit Cyrenaica wordeh ge
vormd tot Israëliërs. Maar deze Israë
liërs zijn in talrijke opzichten ver
schillend van de bewoners van de om
liggende Semitische wereld, met wie zij
zogenaamd stamverwant zouden zijn.
Dat er wel degelijk moet worden
gesproken van een proces van assimi
latie en dat dit grote groepen van af
stammelingen van het oude Joodse
volk volkomen aan het gezichtsveld
heeft onttrokken, blijkt ook hieruit: in
de tijd van de geboorte van Jezus werd
het aantal Joden in het Romeinse rijk
op 7 procent der totale bevolking ge
schat, terwijl er nog honderdduizenden
aan gene zijde van de Euphraat leef
den. Daarna, in het begin van de Mid
deleeuwen, gingen grote bevolkings
groepen in Zuid-Arabië, Abessinië, Ar
menië en het rijk der Chasaren aan de
Wolga tot het Jodendom over.
J)ESONDANKS vormden op het ogen
blik, vóór het nazisme zijn gruwe
lijke politiek van uitroeiing begon, de
Joden slechts 1,5 procent van de 506
millioen Europeanen, 70 millioen tbest-
zelfs door bekeerde Joden gevormd
Door de gehele Middeleeuwen heen
wordt herhaaldelijk melding gemaakt
van bekeringen op grote schaal. En in
de vorige eeuw, toen godsdienstvervol
ging uitzondering was, lieten naar
schatting 200.000 Joden zich dopen. In
Rusland bekeerden zich volgens de
statistieken in de jaren 1835 1895 niet
minder dan 60.000 Joden.
TOCH heeft assimilatie, naar de jong
ste en voor de Joden allerbitterste
ervaring leerde, het Joodse vraagstuk,
dat feitelijk het probleem van de Jo
denhaat is, niet kunnen oplossen. Even
min is dit mogelijk door massa-emigra
tie naar Israël. Nog afgezien van de
geestelijke weerstand van vele Joden,
die zich in de eerste plaats Nederlan
der, Amerikaan of Brit voelen en dit
ook zijn, bestaan er in Israël zelf on-
Een- van de moderne steden in Israël
overwinnelijke materiële hindernissen.
Zo blijft er slechts één hoop en één
oplossing over: de algemene, daadwer
kelijke aanvaarding van de door de
Verenigde Naties opgestelde Universele
Rechten van de Mens.
Voor de weifelmoedigen zal het
gezien de nog altijd op de wereld
heersende onverdraagzaamheid
moeilijk zijn, daarop te vertrouwen.
Maar de besten der mensen zullen
nooit ophouden in een of andere vorm
te geloven in de voorspelling van de
profeet Jasaia (II4), dat er eens een
tijdperk zal komen van gelukzaligheid,
waarin de volken elkaar niet meer zul
len bestrijden, de zwaarden in ploe
gen zullen worden omgesmeed en
schaap en wolf naast elkaar zullen
weiden.
\JR1JDAG 18 Dec. 1903.
„Bij mij koopt u de
gewrigste 2'/s cents sigaar.
Nu ook in kistjes van 50
stuks voor 80 cents. (Con
tant). Beleefd aanbeve
lendHet staat er
zwart op vergeeld
wit in die krant van een
halve eeuw geleden en
zij, die toen al aan de
tabak waren, zullen er
misschien aan toevoegen:
„Die koop je nu nog niet
voor dertig cent!"
Een andere koopman
adverteert zijn prima
cokes voor f 0.57'/, per
mud.
Bouwgrond voor tien,
die buiten willen wonen,
maar prijsstellen op goede
verbindingen met grote
steden, wordt aangeboden
tegen een kwartje per
vierkante meter. En een
heel huis, bevattende
acht kamers, keuken, zol
der, twee closets, vele
kasten en flinke tuin zal
volgens een advertentie
7_ huur per week
moeten opbrengen. De
zelfde advertentie stond
vijf opeenvolgende dagen
in de krant. Blijkbaar
dus géén buitenkansje,
dat men niet mocht laten
lopen.
IS DIT dus de „goeie ouwe tijd"? Och,
ook die tijd toen de stoffen nog
per el gingen en erwten en bonen per
liter, toen er nog geen winkelsluitings-
voorschriften waren kende zijn
heimwee. Bijvoorbeeld blijkens dit zin
netje uit een ingezonden stuk:
besloten was Japan te verhinderen,
vaste voet in Korea te kragen. Men
zag de toekomst pessimistisch tn. Dat
hét tot een oorlog zou komen, die
Rusland zou verliezen, wist men toen
echter nog niet. Dat stond pas tn de
krant,, die op 2 Februari van het vol-
cjendc jaar bij de abonné s in da bus
gleed.
Aan het hoofd van Korea (toen nog
hm heicrho kabaal dat op de i onverdeeld!) stond een keizer. Over die
„Het helsche kabaai^aa^ op^ keizer van Korea lezen we tn de
stralen onzer Hollandsche steden
heerscht, stelt de zenuwen van
hen, die zich rustiger tijden herin
neren, zwaar op de proef."
Het was ook de tijd waarin adver
tenties als deze verschenen:
Voor een vacature per 15 Februari
1904 bij een openbare school wordt op
geroepen een onderwijzer met acte J.
Jaarwedde: f 500. De Antwerpse dia
mantarbeiders dreigen met staking ter
verkrijging van een negenurige ar
beidsdag. Nederlandse kappersbedien
den pogen een winkelsluiting voor de
Zondag er door te krijgen, om althans
één dag van de week, nadat zij vaak
's Zaterdags tot na middernacht heb
ben moeten werken, vrij te zijn. Maar
ook gaat er in deze week voor Kerst
mis 1903 een circulaire uit van de di
rectie van de Hollandsche IJzeren
Spoorweg Mij. tegen het Maandag-
houden onder het personeel.
Ook toenKorea
yRIJ UITVOERIG bericht de krant
dier dagen van de debatten in de
Duitse Rijksdag. Scherp staan tegen
over elkaar de kanselier graaf Von
Bülow en de socialistische afgevaar
digde Karl Liebknecht. De laatste roept
uit: „Eens zullen de kazernes uit de
wereld verdwijnen, omdat er geen sol
daten meer zullen zijn".
Eenseen wrang grapje van de
geschiedenis ts echter, dat Korea, dat
voor ons tragisch actueel is, toevallig
ook in 1903 de wereld bezig hield. Het
boterde niet tussen het tsaristische
Rusland en het opkomend Japan en
Londen nam aan, dat Rusland vast
van
vroegen het waren er drie van middelbare
leeftijd of ze erbij mochten zitten, als de
kaarsen brandden, net als hun, heimwee naar
de veilige beslotenheid van eigen huis en gezin.
Zij waren al lang moe van het gebral van Hit-
ler's redevoeringen en de toekomstmuziek van
een duizendjarige vrede. Zij zouden hun deel le
veren van de versnape-ringen en voor sigaret
ten zorgden.
Zo kon het gebeuren.dat op die donkere
Kerstavond, terwijl de tanks raadsen door de
Ardent.en en de denne-
„KERSTFEEST, Christusfeest, feest
Gods ontferming", zo klinkt het in de
oude teksten uit het meest gelezen boek.
Maar er zijn tijden, dat Christus verre bomen "'npaar meterbo-
lijkt. Net zo ver, als toen hij gekruisigd was Xrde^tom^nTvan
op Golgotha en dat er geen reden lijkt om kogels en bleven liggen
feest te vieren. Want voor een feest is een als verwelkte Kerst-
feestelijke stemming nodig; een blijde ver-. p°a™^n °fn vuilnis,^dft
wachting van iets heerlijks, dat komen gaat. hier in de beslotenheid
Maar er was in 1944 niets heerlijks, dat ^.an de oude boerenkeu-
ken, waar de eiken-
komen kon. Ut het moesten de bevrydings- houten binten hun oude
legers zijn, die werkloos ten Zuiden van de vertelsels kraakten en
Rijn lagen en tegengehouden werden door fioten^wlren^voor te"
grommige pantserdivisies en doorweekte wereld daarbuiten, op
kleiwegen, die elke opmars belemmerden, gfnng Sen'
evenals het snelle water van de Rijn. Er was en zjjn ucht weerkaat-
alleen maar honger en ontzetting. Er kwa- ste op de glinsterende
versierselen en de se-
men geen Engelen zingend uit den Hoge om zichten der mensen er
de lof te verkondigen van God. Wel kwa- omheen,
men elke dag opnieuw de felle Jabots de ha°ede oude^Sta^en-
wegen bestoken en de betonnen weg zat bijbel uit het kabinet,
dan opeens vol gaatjes en een auto brandde waar hij lang gelegen
als een fakkel in een sloot. Alleen het flui- SCMedenia "van °Jozef
tend zingen van losgelaten bommen kwam Maria te lezen en hij
van omhoog en de Flak schoot een kudde wfjlend^mft""en Toor-
witte wolkjes" om een hoog vliegend toestel, groefde vinger met vuile
randen aan de nagels de
1944 was de winter, waarin de Dood zijn feest stilte te vullen met zijn
vierde. Hij sloop rond in velerlei gedaanten en vlakke stem, toen er ge
drukte sommigen het grauwe stempel van de klopt werd. De oudste
honger op het gezicht. Anderen werden brutaal zoon glipte stiekem naar
neergeschoten en nog van anderen vond men de deel, want er kon onraad YV1_
slechts de papieren snippers van een zakagenda, schoof traag zijn stoel achteruit om tijd te win- trouwde klanken. De Duitsers zaten strak te
Er was moed voor nodig om Kerstfeest te nen en vroeg toen met luide stem „Wie is daar?" _'J„e?hl^a^0^e ,^r??dei?de kaarsen en dachten
vieren. Om te kijken naar het rustige branden Geen antwoord kwam, alleen een hernieuwd ge- de K®rstI"&n. die rondtrok door
van witte kaarsjes, terwijl van de wereld de rust klop en aarzelend schoof de grendel van de deur m - d was Wlt- Pe Engels
verre geweken was."Hiervoor was nog meer moed en in het vierkante lichte dat naar buiten scheen, jjn leek een onrnstif doodsbleek,
nodig dan voor ïle.t illegale werk, dat velen stond een man, gekleed in een vreemde uniform.' en gloeldf tl 1'*^
S? kit®?, verlangend kijken over de Niet zodra hadden de Duitsers hem gezien of een woord Nederigs maar zT loliden w
naar een tM^msi^ waanfnif Ub TV"?*1' ,5een' ze sprongen op hem toe en vóór de vreemdeling rhytme van het KeSrCfin eigen taal ln dB
a een toekomst, waarvan de Bijbel vertelde. vluchten kon of zich verweren, was hii in de voor hen vreemde Mankop Hi„ da
In aller hart zonk de vrede van de oude ver-
vluchten kon of zich verweren, was hij in de voor hen vreemde klanken die eelezen
GP, een boerderij in het Oosten van het land keuken gebracht en werd onderzocht op wapens, luisterden met de handen onmerkbaar Ln,,!».
was toch een meisje, dat de aardse duisternis In het volle licht zagen de anderen een nog jonge als verzonken in een lang en woordeloos
doorbrak en het voornemen opvatte Kerstfeest nian, met ongeschoren gezicht waarin een paar om de vrede. s g u
te vieren met een blij hart. Haar ouders haalden ogen rood-vermoeid en koortsig. Hij droeg een
de schouders op over zoveel optimisme en ver- vest, gevoerd met schapenvacht en aan zijn ver
waren
Toen
büEÏS?' moeijykom aan versiersel en" te hoornen er was evra "eeTbli'kTn n "ogenjds^zag kwamen &na"een ^ang^eTvermoeiend^'i^s^Al'L
zy .had eens ®en hele bos lange N achter deze keuken een Engels huis met een gestalten rechten zich en in het nu LI?;
reepjes zilverpapier gevonden uitgeworpen door Kerstboom en de kalkoen onaangesneden op ta- dende vertrek begon ieder op ziin benrl tê
nfm g Duitse radarposten te mis- fel, als wachtten ze even tot hij terug was van tellen in zijn eigen taal van al het |PP,i™ -
ÏÏde.?r en d't kon ze gebruiken. Hiervan maakte ?en boodschap net om de hoek. Het meisje schoot die hen wedervaren waren Van alle vekne«i^°/ig
?n hIX, s gers en oude kaarsen lagen er nog hem een stoel bij, waarop hij zwaar neerviel en illusies, die verloren gingen in viif FaaJ te1
in de kast. 6 vragend wendde zil zich tnt .11» of het feest Hun stemmen die ,Vy' Jaar oorlog.
wendde zij zich tot allen of het feest Hun stemmen, die andlrs hard klonken waren
U. 7 open op tafel zacht en ieder hart zegde zijn eigen leed uit en
open van de toen elk klaar was en zat met de w„ v? 1
wat zy doen zijn ziel in zjjn handen, deemoedig In klein 5s
mgene onver- kinderen aan de machtice arhn£»
gevreesde ö.s. ze waren in opmars met tanks en "T ovenegaen de Duitsers wat zy aoen gun ziei m zyn handen, deer—-huls van
geschut om Von Rundstedt te steunen bij zijn 3®; Plicht gebood de gevangene onver- kinderen aan de machtige scnoot van Pnd
vertwyfelde doorstoot naar Parijs, die ten doel ^'y d fS te leveren, maar ze begrepen, dat er dan groeide een verbondenheid van mens tot °d'
had de Duitse bevolking te verrassen met een faeaKerstfeest meer zou zyn, daar de gevangene heen over alle vyandschap der volken L.T
reeks successen, die ze zo lang hadden moeten SS transport gesteld en bewaakt moest worden, en God ving hen als een nietio- vn»o.?,S 1g
ontberen. En nu, tegen Kerstmis, moest dit het besloten te blijven als de gevangene beloofde zyn grote Zoeklicht. e£tuigje in
verlies vergoeden van veel gesneuvelde zonen en J116* zullen vluchten. Toen was er hun woorde-
mannen. Andere Kerstgeschenken waren er dat '°os ?esPrek met hem en zij gingen zitten met De andere morgen brachten de n,,it„
werk
alle har-
kelijk rust weer wacnt te, na de reorganisatie
van hun by Arnhem ge havende divisie, dat ze
Bethlehem kwamen, waar de Christus geboren ^k^kte^en nieüg 2aadje, dat wachtte op het
krant ran 21 December, dat hij b(J
een maaltijd een tand heeft gebroken.
Woedend is de keizer toen geweest.
Het gehele keukenpersoneel kreeg zijn
ontslag. De chef met een boete boven
dien. Gelukkig echter net als in
sprookjes bereist juist in die dagen
een Amerikaanse dokter het land. Hij
wordt ten paleize ontboden, cureert
de tand en ziet zich beloond met 1000
yen (120 Ogulden).
De pryzen van 1933
MAANDAG, 18 December 1933 adver
teert een kruidenier met een le
vensmiddelenpakket. Er zit in: twee
pond rUst, twee pond bruine bonen,
een rookworst, een ons thee, een half
pond cacao, een half pond koffie en
een ons kerstkransjes. Bel op num
mer en w-y bezorgen by u aan huis.
Prys f 1.50".
In die dagen adverteerde een bakker
met prima kerststaven voor vijftig
cent en met een heel rozijnenbrood
voor een kwartje. Donetz-anthraciet
deed twee gulden per mud. „Beste
runder-rollade" noteerde 65 cent per
pond en zware wilde konijnen tachtig
cent.
„Wie per 1 Januari bij ons huurt,
woont een maand gratis. Alle lampen
worden gratis opgehangen en, uw voor
raad koleq wordt gratis door'ons over
gebracht". Dat zei een huiseigenaar
toen....
Maar er zijn ook donkerder tinten.
De gemeente De Haag besluit om op
de algemene loonsverlaging van 214%,
er nóg een van 2(4% te laten volgen.
Loonsverlaging ook" bU de Ned. Spoor
wegen, bij de gemeente Rotterdam met
8>4%, enz. En 300.000 Nederlanders
móeten stempelen bij Maatschappeiyk
Hulpbetoon.
Hitier en Van der Lubbe
QP DE BUITENLANDSE politieke
markt vond in die weken anders
maar toch net als nu iedereen, pes
simist of optimist, iets van zyn gading.
Hitier is een vreemde kwant. Maar
zegt hy niet in een kerstinterview met
een Franse journalist, dat de gedachte
aan oorlog alleen in het brein van een
zwakzinnige kan opkomen?
Tevreden lezen de optimisten verder
in de kolom er naast, dat enkele man
nen het monster van Loch Ness hebben
waargenomen. Het ondier was onge
veer twintig meter lang en had enigs
zins de vorm van een krokodil met
twee voor- en twee achterpoten met
stevige zwemvliezen en een lange, naar
voren spits toelopende kop. De pessi
misten ontgaat echter dat kleine be
richt, dat de Oostenrijkse kanselier
Dollfuss aan Mussolini een prachtig
wit paard cadeau doet, niet. („De Duce
toonde zich zeer verheugd"). En waar
om sluiten de Russen en Italianen een
vriendschaps-, non-aggressie- en neu-
traliteitspact? En waarom reist Benesj
naar Parijs?
Twee dagen vóór Kerstmis, in de
ochtenduren komt het bericht, datMa-
rinus van der Lubbe schuldig is be
vonden aan brandstichting in de Rijks
dag in Berlyn. Doodstraf luidt het
vonnis. Zijn mede-beklaagde, de Hon
gaar Dimitrof, overspeelt zyn rechters
en wordt met zyn beide kameraden
vrijgesproken wegens gebrek aan be-
wys. Woedend gebries van Goering.
Leedvermaak buiten Duitslands gren
zen.
Sport en „Pelikaan"
DAT NEDERLAND in de week vóór
Kerstmis '33 schaatste, waren we
volslagen vergeten, hoewel er in die
week een Elfstedentocht kon worden
gereden. Zeggen u, lezer, de namen
7oaa, de V1fr eerstaankomenden nog
iets.' la, de Vries uit Dronryp, 2. s.
3' H' Smid en 4- C. Jongert.
Voetbalnieuws was in die dagen dus
schaars. Er blijkt echter kort vóór het
invallen van de vorst een wedstryd te
zijn gespeeld tussen PSV en BVV, die
leze-COmmCn'aar aanleidin8 gaf. Men
Kan men er Eouman éen ver
wet van maken, dat hij een bal
laat passeren op een ogenblik, dat
achter zyn doel de politie een zich
hardnekkig verzettend arrestant
over het veld sleept en een agent
•niet getrokken sabel over het veld
pen? °"n Z^n collcga te hel-
Byna is onze schets van die Kerst,
week 33 gereed. Natuuriyk moet er
AH-, „Pelikaan"
Grnsklrt In n 1,m- Soer.
postvlunht Beukenng een versnelde
postvluoht Amsterdam-Batavia en te-
dëKthüukrnnCTt- °Ver dr bi)
«vyghenSwemWer°P °UdCj—«nd
ruw°eC,iehe!brC«kt er ""K iets aan deze
de Hireri woorden nameiyk, die
I'lesms:ct*urjyan KLM, de heer A.
conferenii'" dagen tijdens een pers.
M «M u«"Pr?.k: "W« van de KLM,
bêdrilf ï.Un beziK een wereld-
Dedryf op te bouwen. We zullen niet
rr"S?"„rr We er irt 8eslaagd zijn een
regelmatigen, comfortabelen, goedko-
wenS 'en v"egdienst op te bou-
dan genezen; maakt ook de huid
door en door zuiver on ae/ond.
tAavertentie, ing. Med!)*
