Twentse huisvrouwen beamen het ten volle dubbelgecrèmio Diamant Brandstichter van Zwaag werd berecht Van het eiland Texel De gebroeders Bakker namen afscheid van reddingboot Nieuw bos in Wieringermeer na negen jaar weer verloren? Samenstelling bestuur van de beroepsclub Alkmaar bekend Ir Rinsema sprak voor H.M. v. L. te Anna Paulowna Diamant Gewóón vet Ernstigemaar goede plechtigheid MARKTBERICHTEN BESOMMINGEN IJMUIDEN Marktbericht De Noord-Oostkust van Texel zwaar be-„storm"-d Sleuteltje van postauto was zoek... Parochie-avond Den Burg Gevecht om recreatie-oord Foutieve opzet leidde tot touwtrekkerij A. H. v.d. Hoef secr. -penning mees ter 6- De natuurlijke smaak van leder gerecht komt het beste uit met Dat bleek in Enschede zonneklaar: met biefstuk! GRATIS b« Den Oever Grondonderzoek en bemesting Urk Afvloeiing der Zuiderzee vissers Noordzeevloot wordt nog steeds groter Zeven branden in 1 jaar WOENSDAG 20 JANUARI 1954 IN HOTEL Lindenboom in Den Burg ver weg van de rustige huizen van De Cocksdorp, kwamen met een extra bus schipper J. Bakker, zijn broer A. Bakker en de leden van de bemanning met hun respectieve vrouwen, om door de secretaris van de KNZHRM, de heer T. de Booij en de plaatselijke commissie te worden toegesproken wegens aftreden van de beide kundi ge zeelieden, die wegens gevorderde leeftijd het kranige, maar moeilijke reddingwerk moeten vaarwel zeggen. Twee rustige breedgeschouderde man nen, waarvan alleen de vele medailles, die voor deze gelegenheid hun borst sierden, getuigden van veel verdien stelijk werk. Het hele gezelschap maakte trouwens een rustige indruk. He opvolger van schipper Bakker is de nog jonge Arie Boon. De voor zitter van de plaatselijke commissie, zelf oud zeeman, wees op het gedenk waardige feit, dat een man gedurende 34 jaar als lid van de bemanning en als schipper van de reddingboot had gevaren. De secretaris van de KNZHRM legde de nadruk op de vrijwilligheid, een vrijwilligheid, die door deze man nen als plicht werd gevoeld. Als jong maatje had schipper Bakker in 1915 reeds op de roeireddingboot meege- varen. Spreker memoreerde, dat de reddingmaatschappij, in 182 opge richt, verscheen in een tijd, dat de be volking de noodzaak van reddingpo gingen in het geheel niet inzag. Texel vormde toen reeds een prachtige uit zondering, want men kende er reeds lang het georganiseerde reddingswezen. De bijna vierhonderd oefeningen, die de beide Bakkers tezamen geteld, hebben meegemaakt, noemde de heer De Booij bijna even belangrijk, want klaar staan en paraat zijn is een eerste vereiste. Als een der zwaarste tochten wordt nog altijd gerekend, die naar de Duit se schoener Liesbet, toen zelfs de red dingboot van Terschelling, de Bran- daris, verging. Enkele jaren later sloeg de Texelse reddingboot ook om, maar kon toch het werk besluiten met het ALKMAAR, 18 Jan. Witlof A 30— 48 en B 15—30 rode kool 7—8.50 savoye kool 6,507,50; groene kool 1115; spruitkool A 2645 en B 1522; boeren kool. 512; andijvie 58—59; rode bieten 57,50; winterpeen 56: uien 2,506,50; prei 8—18,50; selderie 12—13; peterselie 8—10,50, knolselderie 4—8: appels: Bra bantse Bellefleur 22, Cox Orange Pippin K 32—40, present van Holland 2635 en Goudreinetten Hl 2133; peren: St. Rémy HI 20—28 en Winterjan Hl 22 —34. De besommingen van Dinsdag waren: IJm 33 f 16 900.—; KW 28 f 3640.— en IJm 3 f 400.—. De totale aanvoer bedroeg 600 kisten. De prijzen waren per 1 kg: heilbot 3—2.35; tong: gr. 2.60—2.50, grm. 2.52—2.36, kim. 2.55—2.42, kl. I 2—1.90, kl. II 1.80—1.72; tarbot I 2.90—2.75. Per 50 kg: schol: gr. 44—41, grm. 48—47, kim. 70—62, kl. I 61—51, kl. XX 44—27; schar 30—23; schelvis: gr. 6050, grm. 56, kim. 57—52, kl. X 57—45, kl. II 48—21; wijting 3119; gul: gr. 42, mid. 40, kl. 30—27; kl. kool vis: zw. 27, wit 37. Per 125 kg: gr. kabeljauw 216—126; gr. koolvis: zw. 63—56, wit 90; gr. leng 98. De heer De Booy speldt schipper J. Bakker de medaille voor lang durige dienst op de borst. redden van vijf mensenlevens. Vele gedenkwaardige reddingen passeerden de revue. Tenslotte heette spreker de nieuwe schipper als zodanig welkom, herin nerde hem aan de moeilijke begintijd, die ook schipper Bakker had gekend en wenste hem veel geluk. Als lid van de bemanning werd H. v. d. Berg be groet. De heer De Booij reikte de bei de scheidenden de medaille voor lang durige dienst uit. DEN BURG, 18 Januari. Aange voerd werden: 9 koeien f 700f 850, 18 biggen f 45f 65; 6 schapen f 80- f 95; 19 kalveren f 40f 65. Tijdens de jongste storm heeft het strand bij de Texelse vuurtoren een grote verandering ondergaan. Doordat grote hoeveelheden zand zijn verscho ven, is het strand tegenover de door de zee bedreigde Noordoostpunt wel 60 meter breder geworden. Deze verande ring is een gevolg van zich voortdurend wijzigende stromen in de Eierlandse gronden, die na iedere storm een ander beeld vertonen. Thans, nu het gevaar voor de vuurtoren al groter begint te worden, (aan de N.O.-kust ging de af gelopen week pl.m. 10 meter duin ver loren) schijnt de geschiedenis zich hier te herhalen: verbreding van het strand en daardoor de mogelijkheid tot aan winning van nieuw duinterrein aldaar. Heel vroeger moet de situatie daar ge weest zijn zoals thans. Trof men om streeks 1930 voor de toren vele hon derden meters duin aan, thans is deze nog slechts 80 meter van het strand verwijderd. Ook bij het Westerslag ging veel duin verloren. De Texelse postboot is gistermorgen half zeven zonder post uit Den Helder vertrokken. Dit gebeurt wel meer, bijv. door storing in de treinenloop, maar ditmaal had de vertraging een bijzon dere oorzaak; toen de chauffeur van de P.T.T.-auto de post bij de boot wilde inladen, kon hij het sleuteltje van de auto niet vinden. De boot is, na enige tijd wachten, tenslotte vertrokken zon der post, zodat de eerste bestelling op het eiland moest uitvallen. In Casino te Den Burg is dezer da gen een parochie-avond gehouden. Door bemiddeling van kapelaan Stam had men beslag gelegd op een gezel schap uit Schijndel, dat voornamelijk uitstekende zang ten gehore bracht. Men beluisterde onder andere werken van Chopin en Brahms, en delen uit opera's. Kapelaan Stam (meneer X) oogstte veel succes met zijn sprekende pop Kees en zijn poppenspel. (van onze correspondent te Middenmeer) Er wordt momenteel In de Wierin germeer een „gevecht" geleverd om het behoud van een natuurmonument, dat zijn ontstaan heeft te danken aan de vernieling van de Wieringermeer- dijk door de Duitsers op 17 April 1945. Een gevecht waarbij het bij de ene partij gaat om het behoud van 80 ha bos en de andere partij om dat bos op te ruimen en het weer geschikt te maken voor landbouwgrond. Het is een touwtrekkerij, waarhij dan de ene en dan de andere partij weer eens over de streep gaat. DE VERNIELING van de Wierin- germeerdijk. 14 dagen voor de bevrij ding, had niet alleen tot gevolg dat 20.000 ha cultuurgrond plus honderden gebouwen door het water verzwolgen werden. De stroming door het ruim honderd meter brede gat en het gedu rig schuren van het water aan de binnenkant van de dijk heeft tiendui zenden kubieke meters zand de pol der ingespoeld. Eén bedrijf is totaal in het gat ten onder gegaan en er zijn een aantal bedrijven in het N.O.- gedeelte van de polder dusdanig on der het zand geraakt, dat zij voor het uitoefenen van de landbouw voorlopig ongeschikt waren. Door afgravingen heeft men enige honderden ha weer in de oude staat weten terug te bren gen, doch 80 ha aan de Noorderdijk weg, dat hier en daar vier meter on der 'het zand is bedolven, zou alleen weer in de oude staat zijn terug te brengen als men er grote sommen gelds tegen aan wilde gooien. Het ach terste gedeelte van deze verzande grond werd uit de pacht genomen en aan Staatsbosbeheer overgedragen voor de aanleg van een bos. ZOALS BEKEND heeft men om technische redenen de Wieringer- meerdijk niet kunnen herstellen door eenvoudig weer een recht stuk dijk in het vernielde gedeelte te maken. Om snel te kunnen werken heeft men de Gistermorgen werd ons van de zijde van de beroepsvoetbalvereni ging „Alkmaar" meegedeeld, dat ook de heer A. H. van der Hoef tot bet bestuur is toegetreden. De beer Van der Hoef zal de functie van secretaris-penningmeester waarnemen. Wij vernamen dat deze function- naris heeft bedankt als lid van de vereniging Alcmaria Victrix om te ■voorkomen dat hij zou worden geschorst. De bestuursfuncties van de beroeps club Alkmaar zijn thans als volgt ver deeld: A. Hoogvorst, voorzitter, A. H. van der Hoef, secretaris-penningmees ter, J. Dinkelberg en G. Afink, leden. De afdeling pers en propaganda wordt door de heren Dinkelberg en Hoog vorst verzorgd. Onderhandelingen zijn thans nog gaande met een vijfde be stuurslid, met de bedoeling de heer Van der Hoef van zijn dubbele functie te ontlasten. Het is ons bekend dat de samenstelling van dit bestuur slechts een voorlopig karakter draagt. Men deelde ons mede dat enkele gro tere figuren nog niet in het licht van de openbaarheid wensen te treden daar zij van mening zijn nuttiger werk voor de beroepsclub te kunnen verrichten als hun namen thans nog niet algemeen bekend zijn. Het is dan ook zeer wel mogelijk dat in de toekomst belang rijke wijzigingen in dit bestuur zijn te verwachten. De heer A. Hoogvorst, die zich met de aanwerving van nieuwe leden blijft belasten, verzekerde ons, dat de belangstelling van voetballers uit de gehele provincie groot is. Met de regelmaat van een klok blijven de aanmeldingen binnen komen. Zoals be kend heeft het hoofdbestuur reeds en kele weken geleden meegedeeld, dat men niet van plan is meer dan twintig leden per vereniging toe te laten. dijk gerepareerd via een zandplaat., waardoor men in een halve cirkel de beide uiteinden van de dijk weer ver bond. De stroom had de bodem in het gat tot ruim 35 meter diep uitge- schuurd en zo ontstond een „wiel". Bos en wiel zouden op den duur tot een prachtig recreatieoord kunnen uit groeien. Zouden schrijven we. Want nu het er op begint te lijken, dat dit natuurreservaat inderdaad iets gaat betekenen, is er een kink in de kabel gekomen. De pachter, wiens bedrijf vóór dat bos ligt, beweegt hemel en aarde om het te doen opruimen. WIJ HEBBEN eens een kijkje ge nomen in dat bos. Er is natuurlijk van hoog opgaand hout nog geen sprake, doch over een tiental jaren en moge lijk nog wel eerder zal dit een bij uit stek mooi gedeelte van de polder worden. Het kan een bos worden, enig in Nederland. De gevarieerde grondsoorten, die men er aantreft, maken dat verschillende houtsoorten als de grove den en de es er broeder lijk in elkanders nabijheid gedijen. Een grote fout heeft men o.i. ge maakt bij het uitgeven van het be drijf, dat nu aan de rand van dit bos ligt. Toen men het achterste gedeelte eenmaal had bestemd als bos, had men er nooit een zuiver landbouwbedrijf aan moeten doen grenzen. Wanneer men er een weidebedrijf van had ge maakt, dan had veel narigheid kun nen worden voorkomen. Het zou bo vendien de schoonheid van het land schap nog in hoge mate hebben ver hoogd. VOORSTANDERS om het bos maar weer op te ruimen beroepen zich er op, dat er zoveel mogelijk landbouw producten moeten worden geteeld en dat dus omzetten in weidebedrijf niet in het belang van onze voedselvoor ziening is. Daar staat echter tegen over, dat het met de houtproductie in ons land ook maar matig is gesteld. Wij produceren nog geen 15 pet van onze behoefte. Veel mogelijkheden tot aanplant van bos heeft ons land niet, zodat een stuk grond als het onder havige, dat alleen maar ten koste van zeer grote sommen geld weer cultuur- rijp kan worden gemaakt, op den duur toch wel enige waarde krijgt. WIJ ZOUDEN het bovendien jam mer vinden als een natuurreservaat, dat in de nabije toekomst reeds een ontspanningsoord kan worden en niet alleen voor de polderbewoners, doch ook voor velen van buiten de gemeen te, weer omgehakt moet worden. Het is zeer te hopen, dat de Vereni ging tot behoud van Natuurmonumen ten. die in deze kwestie is betrokken, een oplossing zal weten te vinden. Er zijn verschillende plaatsen in ons land, waar een weidebedrijf tegen een achtergrond van bos tot de mooiste plekjes behoort. Een dergelijk plekje kèn men scheppen in de Wieringer meer, waar alles zo strgk en zakelijk is. Om dit te verwezenlijken zal men naar compensatie moeten zoeken voor de huidige pachter van het be drijf, die zich geheel op de akkerbouw heeft ingesteld. Bak maareens aardappelen of vlees in gewoon vet. Tien tegen een, dat de vetsmaak dan overheerst en U de eigen smaak van het gerecht nauwelijks meer proeft. Met /'«zuiver Diamant loopt U die kans nooit, omdat het dubbel-ge- crèmtd is. Alles wat U klaarmaakt met Diamant, smaakt zo zuiver als wat. 30 huisvrouwen kwamen op 11 Juni j.1. in Hotel Mendelaar te Enschede bij elkaar om biefstuk te proeven. leder kreeg 2 porties voorgezet: biefstuk A en biefstuk B. A en B waren van dezelfde kwaliteit, precies eender klaargemaakt. Alleen: bij A werd Diamant gebruikt, bij B evenveel gewoon vet. De vraag waswelke biefstuk is het zuiverst van smaak en krijgt dus het hoogste cijfer? Deze cijfers werden gegeven: l - mei dubbel-gectimed Diamant: gcmiddtld 8. B - mei tvanvacl gtwasn val: sltcMi 6- „Ik stond te kijken van bet verschil!", zegt Mevr. Th. Boswinkel-Geutjes, Stads- gravenstraat 21 .„Zo zuiver alsbiefstukAsmaakte, zo naar vondikde vette bijsmaak van B, A gaf ik dan ook 'n dikke 8, B 'n mager 6-je. Geef mij maar Diamant, voorallesu/atjebakf en braadt!" Dit smaakvol!» koekje vel waitken era recepten krijgt U tijdelijk slechts t pakje Diamant» Haast U: ar sljn ar niét veel maar. Diamant heeft nog véél meer voordelen: Diamant laat zich snijden als boter. U kont er mee bakken, zonder dat het walmt. En U voelt geen spatje. Boven dien wordt alles èxtra smakelijk met ««zuiver Diamant. ER KLOPTE IETS NIET... Ons verslag van de uitvoering van de accordeonvereniging „Avanti" heeft door omwisseling van zetsel een veemd einde gekregen, waartegen de toneelvereniging „Inter Nos" uit Kolhorn terecht bezwa ren maakte. Helaas is de fout niet meer te herstellen: het laatste gedeelte, begin nend met „in het spel van „Inter Nos" dient men niet te lezen. We bie den gaarne onze excuses aan voor de fout. In 't algemeen baseert de boer de bemesting op zijn ervaring. Die kan daarvoor ook een belangrijk richt snoer zijn, maar is toch niet in alle opzichten betrouwbaar. Vooral niet als er onvoldoende rekening gehouden wordt met toevallige verschillen in de omstandigheden waaronder eenzelf de gewas wordt verbopwd. En voor een rijpere ervaring is zeker nodig, dat men ook opzettelijk verschillen aanbrengt in de bemesting. Wil men zich bijvoorbeeld een oordeel vellen over de resultaten van een mangaan- bespuiting, dan moet men het bij een bepaalde strook van het gewas opzettelijk nalaten en waarnemen wat voor verschil dit geeft. Maar men moet met zijn conclusies bij zulke kleine bedrijfsproefjes toch wel voor zichtig zijn. Een verschil in opbrengst van minder dan 10% is zo op 't oog meestal niet te zien, maar kan toch heel waardevol zijn. Als men nu inziet, niet enkel op die (onbetrouwbare) ervaring te mo gen afgaan, welke weg moet dan be wandeld worden om tot een juiste be mesting te komen? Soms wordt geadviseerd de bemes ting te baseren op de zg. onttrekkings- cijfers. In boekjes is wel te vinden, hoeveel van de verschillende voedings stoffen een bepaalde plant uit de grond haalt. Men zou die er dan ook weer in terug moeten brengen. Maar, zo betoogde ir W. T. Rinsema, die op een cursusavond van de .H.M.v.L. sprak over „Grondonderzoek en Be mesting", die redenering, is niet juist. Want er is, zelfs in de lichtste gron den, een voedselvooraad. Men behoeft niet dadelijk bang te zijn de plant te kort te doen, als men minder toe dient, dan die onttrekkingscijfers zou den doen denken dat nodig is. Er wordt niet zo gauw roofbouw gepleegd. (De tuinbouwdeskundigen baseren hun bemestingadvies nog al eens op die onttrekkingscijfers; de landbouw gaat meer uit van wat in de grond zit en het zou goed zijn, zo merkte de spreker op, als er eens een ronde tafelconferentie werd gehouden, op dat men tot overeenkomende adviezen komt Behoeft men dus niet dadelijk bang te zijn roofbouw te plegen, het blijft natuurlijk zaak van tijd tot tijd (b.v. om de vijf jaar) de grond te laten onderzoeken om gewaarschuwd te zijn als een tekort van dit of dat zou kunnen ontstaan. Dat grondonderzoek is nodig, want de redenering: we geven, onder het motto baat het niet, dan schaadt het niet, maar een beetje meer, dan weten we zeker dat er geen tekort is, gaat niet op. Een teveel kan wél schade doenHet kan n.1. maken, dat de ook voor de plant nodige spo renelementen niet meer opneembaar zijn. Het hangt verder van de soort grond af, of het teveel gegevene als (opneembare) voorraad in de grond achterblijft of verloren gaat. (Een economisch verlies dus). Grondonderzoek dus om aan de weet te komen wat wel of niet nodig is. Maar.dit moet getoetst worden aan de praktijk, op proefvelden. De cijfers van het grondonderzoek geven niet de voorraad van de beschikbare stoffen aan, ze zijn slechts een maat staf en voor verschillende streken zijn er niet dezelfde conclusies uit te trekken. Vandaar dat tegenwoordig de resultaten van het grondonderzoek in het Groningse Bedrijfslaboratorium ge stuurd worden naar de Voorlichtings dienst in de streek, waar de grond vandaan kwam. Daar kan men met de plaatselijke omstandigheden reke ning houden en daardoor een juister advies geven dan wanneer dit in meer algemene zin moest geschieden. Spre ker waarschuwde in dit verband weer tegen het optreden van particulieren. Deze hebben niet de beschikking over de ervaringen, die de voorlichtings dienst heeft opgedaan op proefvelden. Bij de beantwoording van vragen (het „praatje" van lr Rinsema groeide daarmee uit tot een lange, zeer leer zame „praatavond") kwamen nog vele interessante zaken ter sprake en met applaus onderstreepte de vergadering het dankwoord van de heer Linderi- bergh, dat deze de spreker aan het einde van de avond bracht. DESKUNDIG „IN" TABAK De heer Jb. Zwaag is te 's-Graven- hage geslaagd voor het diploma „Vak bekwaamheid Kleinhandel Tabak". Bij het onderzoek voor de afvloeiing der Zuiderzeevissers op de voormalige Zuiderzee werden aan belanghebbenden enkele vragen ter beantwoording voor gelegd. O.m. werd gevraagd: Hoe kan een vrijwillige beperking aanlokkelijk worden gemaakt? Kan vrijwillige be perking ook worden bevorderd? Hoe zal een gedwongen beperking dienen te worden uitgevoerd? enz, De grote Urker Noordzeevloot kan zich nog steeds in uitbreiding van het aantal Urker vaartuigen verheugen. De zoons van Kobus Post kochten uit Den Helder een grote kotter, geheel bedrijfsklaar. Het schip zal ook van hieruit gebruikt worden voor de bui tenvisserij. VISSERIJBERICHT Dinsdag werd door 10 vaartuigen aangevoerd: 702 pond snoekbaars,prijs f 0.700.76; 27 pond rode baars 0.80— 0.84; 346 pond blei 0.09—0.10; 20 pond karper 0.15. De politieke commissie van de Arabi sche Liga heeft besloten de kwestie van de incidenten tussen Jemen en het Britse bestuur te Aden aan de Verenigde Naties voor te leggen. J7EN enigszins verkrampte jongeman met de dnnne lippen op elkaar geperst was het die gisteren voor dc Alkmaarse Meervoudige kamer voor de beklaagdenbank stapte. Hij was 22 jaar oud, een thans zwijgende figuur, niaar die gedurende lange tijd de bewoners van West-Friesland ln een angstige span ning heeft gehouden en de politie handen vol werk gaf. Het was de brand stichter Klaas Jan D. uit Zwaag, eindelijk gegrepen en nu voor de rechtbank geleid. De tenlastelegging was te omvangrijk om in haar geheel op deze tragische zit ting voorgelezen te worden en de officier beperkte er zich toe de voornaamste fei ten op te sommen in een reeks die door zijn exacte soberheid een aangrijpend re laas was van een jongeman met een cri minele inslag, het slachtoffer van de ge heimzinnige drang tot pyromanie, een ziekelijke zucht tot het stichten van bran den: Vier Januari 1953 in de stalling van café K. te Zwaag, 14 Januari 's avonds laat ln hetzelfde gebouw, 29 Januari op de veiling voor Bangert en omstreken- Hij kon het niet laten. In Juni begonnen de hooibergbranden. de laatste hiervan op 27 Augustus te Berkhout. [Jat was het einde. Hij werd gesnapt en het spel was uit. Gelijk wegens de ge stichte branden stond hij terecht voor diefstal van lood, reeds eerder gepleegd. Ook dat was nu uitgekomen. Natuurlijk was psychiatrisch onderzoek gevolgd. Zijn geval was hopeloos: „Zeer ernstige psychische defecten en iemand met een zodanige gebrekkige ontwikke ling dat hij in sterke mate verminderd toerekeningsvatbaar was", zei het rap port. „Reclasseringskansen uitgesloten". Hei klonk als een vonnis, onherroepelijk' Onverbiddelijker dan de eis van de officier, mr A. W. Holsteyn die 1 laar gevangenisstraf en ter beschikking stel ling van de regering vroeg. Het pleidooi van de verdediger, rnr Buiskool was nog een laatste poging iets van de persoon van zijn cliënt te reha biliteren. Er volgde nog een korte woor denwisseling met de officier en toen was de zaak afgelopen. Klaas Jan, die de maatschappij vo°, 2 a 3 ton schade berokkend heeft wer de zaal uitgeleid. Op 2 Februari zal uit spraak volgen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1954 | | pagina 6