ONZE KINDERKRANT Pipo en de schilder Gregor Wat de post ons brach t J' èuk DEBRALIIME Ons hoekje Venha/k Assistente ENIGE RAADSELS Verkouden..? „Het Landbouwwerktuig" neemt niet deel aan Land en Tuinbouwbeurs Touwtje springen Pirn, Pam Pom en de graafmachine SNIJKOEK Radioprogramma DOKTERS ADELAIDE HUMPHRIES Luister eens naar: VRIJDAG 23 JANUARI 1954 Cilientje en Marietje Briars uit Am sterdam hebben het raadsel van deze week goed opgelost. Wat knap, dat jul lie alle antwoorden wisten. Zijn jullie ook een beetje geholpen? Jullie zusjes zijn dus in de vacantie naar Den Hel der geweest. Nu, misschien mogen jul lie er ook wel eens een keertje naar toe. Dag, nichtjes. Tot de volgende week! Corrie en Marie de Boer uit Den Helder hebben een tijd lang niets van zich laten horen, maar nu zijn ze toch weer present met een goede oplossing. Wat een enig raadsel hebben jullie zelf gestuurd, zeg! Ik moest wel naar het antwoord kijken, want ik kon de oplossing maar niet vinden. Dag, nich ten! Mijn trouwe neef Ferdinand Nellen- stein uit Den Helder heeft ook hele maal geen moeite met al die vragen gehad. Een keurige oplossing, hoor! Jan Burger uit Lutjebroek (klein maar dapper!) heeft de puzzle keurig opgelost. Nee, ik zal nooit meer „Enk huizen" schrijven, want in strafregels heb ik helemaal geen zin. Dag Jan! Dat was een verrassing, die brief van Haartje Boeder uit Wognum. Ja, ik vond het enig weer eens wat van je te horen. En zulke goede berichten nog wel! Wat een verschil bij een jaar terug, hè? Fijn zeg, op de huishoud school, nu voor hele dagen. Ik ben reuze benieuwd hoe je rapport is uit gevallen. Schrijf je mij dat nog eens? Dag Maartje. Het allerbeste! O ja, je oplossing is natuurlijk goed. Frank Plantinga heeft een hele tijd niets van zich laten horen, maar nu ligt er dan toch een extra lange brief. Leuk is dat spelletje met die knikkers, zeg. Heb je het zelf bedacht? Bedankt voor je kruiswoordpuzzle. Ik zal hem goed bewaren en misschien wel bin nenkort plaatsen. Het is een heel werk, hè, zo'n ding in elkaar te zetten. Je oplossing is best, hoor! Mijn trouwe nicht Nellie van Leijen uit Obdam is erg blij met haar boek. Dat vind ik fijn, zeg! Je oplossing van het raadsel van deze week is best. Wat een bof, dat de bollen het zo goed doen. Wil je Arie van me gelukwensen met zijn zwemdiploma? Jij komt heus ook nog wel zo ver, hoor! Dag Nellie. Edith Modderman uit Beverwijk is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring! Nee, deze week zijn er geen prijzen. Jammer, hè? Je hebt dus het plan vaker raadsels op te lossen. Tenminste, als de porties huiswerk niet te groot zijn. Zit je in de eerste klas? O ja, je oplossing is prima. Dag Edith! Van Grietje Peetoom uit Oudesluis ontving ik een brief met twee goede oplossingen van raadsels van de voor laatste keer. Je hebt je in dat slakje vergist, hè? Wat enig, dat je de ka lender gemaakt hebt. Is hij mooi ge worden? Heb je hem met uitgeknipte plaatjes versierd of met zelf bedachte tekeningen? Mijn trouwe nicht Frouwkje Dek ker stuurde een tekening, een gekleur de. Mies de Muis en een lange brief, die ze enig met kleurtjes versierd heeft. Wat fijn, dat je zulke goede cijfers krijgt. Maken jullie die kousen op handwerkles of brei je ze zo maar voor je plezier thuis? Wat schiet Koen al op met de meubeltjes voor je pop penhuis, zeg! Het is al een heel ameu blement. Je groeten aan de neven en nichten breng ik hierbij over. Dag Frouwkje! Atie Blokker uit Schermer woont vlak bij mijn nicht Nellie Schutte. Wat leuk, dat jullie op dezelfde school zijn, zeg! Nog wel gefeliciteerd met je verjaardag. Je hebt heel wat cadeau tjes gekregen, lijkt me. Had je elf meisjes op bezoek? Dat zal me een drukte geweest zijn! O ja, je oplossing van het raadsel is best, hoor! Doe je de volgende keer weer mee? Ook Nellie Tuynman uit Alkmaar heeft de puzzle goed opgelost. Bedankt voor je leuke tekening. Ja, ik had^jul- lie wel een beetje beetgenomen met die slak. Daar had ik zelf nu echt ple zier in. Wat een plaaggeest, hè? Van Betsy Visser uit Heerhugowaard kreeg ik al weer een brief op mooi postpapier. Je oplossing is goed, hoor! Nee, deze puzzle was niet zo moeilijk. Wat ben jij druk aan het borduren. Dag Betsy! Mijn trouwe neef Frans van Til uit Alkmaar stuurde een prima oplossing. Je kunt echt al een beetje schuinschrij- ven, zeg! Fijn, dat je bol zo goed ge dijt. Bedankt voor de mooie tekening. Doe je de groeten aan je broers? Vronie Haring stuurde mij een brief met twee goede oplossingen van de raadsels van de voorlaatste keer. Die slak had jou toch ook te pakken, hè? Wat leuk, dat je al meteen een liedje hebt leren spelen op je gitaar. Als dat zo doorgaat heb je er binnenkort al een hele serie op je repertoire. Moei lijk woord is dat! Als je niet weet wat Ze noemden hem Pipo maar hij heet-1 Want het gordijntje in het deur- te Herman. Pipo Is ae naam van een raampje ging met een ruk opzjj en een Aan de door de Koninklijke Neder landse Jaarbeurs in Mei te organiseren beurs voor land- en tuinbouw zal niet worden deelgenomen door de Stichting „Het Landbouwwerktuig". De leden van de aangesloten verenigingen zul len derhalve op deze beurs niet expo seren. Tér toelichting deelt de Stich ting mede, dat zij tevoren als haar mening ter kennis van de Jaarbeurs heeft gebracht, dat een jaarlijks terug kerende landbouwbeurs een te zware belasting voor het Nederlandse bedrijfs leven vormt en dat zij daarom heeft geadviseerd het bedoelde evenement in het jaar 1954 niet te organiseren. De Nederlandse Jaarbeurs heeft medege deeld, dat de Landbouwbeurs ook zon der medewerking van de Stichting zal doorgaan. clown en misschien verdiende Herman die naam ook wel, want zijn haar zat altijd zó slordig, dat hij best voor eeii clown door kon gaan en als hij een stuk papier en een potlood in zijn han den kreeg tekende hij altijd de meest vreemde mannetjes, mannetjes die zó uit een circus weggelopen zouden kun nen zijn. Pipo dus, was jongste bediende in een grote kruidenierszaak. Meestal bracht hij boodschappen rond en ééns in de week werd hij er met kwitanties op uitgestuurd. Vandaag was het weer kwitantie-dag en toen de baas hem in het kantoortje de papieren gaf zei hij: „Er zit een briefje bij voor een zekere Gregor. weet je wie dat is?" Pipo schudde zijn piekharen. „Gregor", vervolgde de baas, „is een soort artist, geloof ik. Hij woont ergens in de buitenwijk#! in een houten huis je. Een maand of twee geleden kocht hij hier wat boodschappen maar hij heeft ze nog niet betaald. Je zult hem wel niet thuis treffen, denk ik. Enfin probeer het maar eens, ik geef je een klein kansje dat je met geld thuis komt. Terwijl Pipo dcor de straten fietste dacht hij nog eens over die artist na. Hij werd toch wel nieuwsgierig en plots schoot hij een zijstraat in en fiet ste rechtstreeks naar het adres van Gregor. Het was een grote houten schuur. Beneden was een opslagplaats van een kolenhandelaar. Langs het huis liep een houten trap en boven, ja, daar moest het zijn. Het nummer klop te en het zag er ook wel als de wo ning van een artist uit. Terwijl Pipo de steile trap beklom leek het hem het beste om maar niet direct te zeggen waarvoor hij kwam. „Die artisten houden niet van mensen die om geld komen!", sprak hij tot zich zelf. „Maar wat moet ik dan zeg genBesluiteloos bleef Pipo voor de verveloze deur staan. Maar ineens loste alles zich vanzelf op. het betekent moet je het maar even aan je vader vragen! Met de mooie tekening van het schaatsende Elsje ben ik erg blij. Jammer, dat de vorst niet doorgezet heeft, hè? Hoe oud is Fran- kie? Nu staat hij warempel ook in de krant! Dat wil hij immers zo graag! Dag, Vronie! Een enorm gezellige brief kreeg ik van Ida Hollenberg uit Alkmaar. Nog wel gefeliciteerd met je verjaardag, zeg! Wat ben jij verwend met cadeau tjes! Hebben de vriendinnen al iets in je poësie-album geschreven? Die bedel armband, daar mag natuurlijk niemand aankomen. Tenminste, jij hoopt van wel, want dan krijg je nog meer er aan! Was het partijtje leuk? Bedankt voor de enige tekening. O ja, je oplos sing van het raadsel is goed, hoor! Anneke Vogelpoel uit Alkmaar stuur de een goede oplossing en een lange brief. Wat een enig versje is dat, van de dagen van de week! Ik ga het uit mijn hoofd léren. Je schiet al aardig op. met je twee zwemdiploma's. En nu nog duiken van de „hoge"? Dat examen „veilig verkeer" lijkt me lang niet gemakkelijk. Studeer er maar flink op, want dat is nu echt iets, waar je wat aan hebt! Dag, Anneke. Ik hoop binnenkort weer eens iets van je te horen. man met een baard keek hem strak aan. Toen vloog de deur open. Pipo werd aan z!'n hand naar binnenge trokken en stond even later in het schildersatelier tegenover Gregor. „Je komt als geroepen!", zei de artist. „Je komt gewoo.i uit de hemel vallen Ik ga je schilderen.... wat een leuk hoofd heb jij. Dat haar is enig gewoon en dan die blauwe ogen bij dat rode jasje! Ga zitten, ik begin meteen" Pi po had geen woord kunnen zeggen. Hij was trouwens te verbluft om wat te zeggen. Gewillig liet hij zich door Gre gor op een houten krukje zetten en nam toen de artist en zijn omgeving eens in zich op. „Wie ben jij eigenlijk!", zei Gregor na een poosje, terwijl hij met houtskool het portret eerst schet ste. „Ikik weet eerlijk gezegd niet wat mij overkomt!", sprak Pipo. „Mijn baas zal niet weten waar ik blijf. ik kom van de kruidenier., eigenlijk moet ik weg, maar....maar ik vind het zo leuk hier.... ik teken ook een beetje., lang niet zo mooi als U na tuurlijk!" „Zou je het ook willen leren!", vroeg Gregor nu dikke klodders verf op het doek smerend. Het is moeilijk hoor, het eenvoudigste is nog héél lastig als je het goed wilt doen. Neem nu maar eens die koperen ketel daar Teken maar na! Je zegt misschien: niets aan, maar het is zó moeilijk. Vooral later als je de grondvorm er goed op hebt staan dan komt de doorwerking. Je kunt aan zo'n ketel net zolang werken tot dat hij als het ware uit je papier naar voren komt". „Mag ik het eens proberen?", vroeg Pipo. „Natuurlijk", lachte de artist. „Hier is papier en pot lood. Als je maar een beetje stil blijft zitten dan ga ik ondertussen door mot miin werk". De tijd verstreek, Pipo dacht niet meer aan de kruidenierswinkel en aan de kwitanties. Hij tekende en tekende met een kleur van opwinding. Maar ook Gregor had niet veel tijd om te praten. Hij ging geheel op in zijn mo del. Hij schilderde Pipo echt zoals hij was, met zijn brutale snuit, blauwe ogen en gele haren. Eindelijk legde hij zijn penselen neer, liep op Pipo toe, en hem een klap op zijn schouders ge vend, lachte hij: „Nou, laat eens kijken wat jij ervan gemaakt heb!!" Keurend liet hij zijn ogen over het werk van Pipo gaan. In spanning keek Pipo naar de. baard van de artist. Zou hij het mooi vinden.... of.Uitste kend!" riep Gregor „Je hebt wat in je mars, jongen.... natuurlijk, natuurlijk, er valt nog wel iets op aan te merken maarnee, ik kan toch niet anders zeggen dan dat het zéér goed is!" Toen mocht Pipo zijn eigen portret zien. Hij keek zijn ogen uit„wat een kleurenzuchtte hij kon ik het ook maar zo Gregor legde hem allerlei dingen uit. Hij wees hem op het hanteren van pot lood en penselen, op het mengen van kleuren, op lijnen en partijen. Ze werden dikke vrienden, Gregor en Pipo, en toen Pipo eindelijk weg ging zei de artist. vDie paar centen in de week yan de kruidenier wil ik je óók wel geven, dan doe je af en toe maar eens wat boodschappen voor mij en je houdt mijn atelier schoon. Voor de rest kom je dan maar iedere dag hier. Dan zal ik eens zien of ik van jou geen góede tekenaar en schilder kan maken en ik'.ik heb dan een pracht model aan jou, want een leuke snuit heb je Pipodat is zó". Is erger dan pijn! Onmiddellijke verlichting en spoedige genezing van Uw huidaandoening geeft het beroemde huidgeneesmiddel Beste kinderen, Er zijn heel wat goede oplossin gen van de puzzle binnengekomen. Nu, die antwoorden waren ook echt niet moeilijk te vinden. We hebben deze week weer eens iets heel anders. Drie raadsels. Ik hoop, dat jullie er een half uurtje zoet mee zullen zijn. Brieven en briefjes kunnen als steeds gestuurd worden aan: Tante Paulien, Bureau van dit blad. Tot de volgende week! 1. Mijn geheel is een muziekinstru ment, dat bestaat uit 9 letters. 4, 8, 1, 3, 6 is een Zuidvrucht. 9, 6, 3, 5, 1, is een vloerbedekking. 7, 2, 2, 6 is een deel van de schoen. 2. Met s ben ik een kledingstuk, met 1 vind je mij op het hoofd en met n op het dak. Ra, ra, hoe kan dat? 3. Mijn eerste deel is een getal, mijn tweede een hoogte en mijn derde deel een voegwoord. Mijn geheel is een dorp in de provincie Utrecht. Oplossing raadsel 15 Januari: Hil versum, Apeldoorn, Djakarta, Alkmaar, Nieuw-Zeeland, hopman, Baden Po- well, Londen, Truman, Parijs. i«i V riGHx Neem een mooi stukje gekleurd pa pier en trek daar met de passer twee cirkels naast elkaar op, met een door snede van 4 centimeter. Binnen deze cirkels plaats je twee kleinere met een doorsnede van ,2Va cm. (A en B). Verbind nu de cirkels zoals op de te kening staat aangegeven. Tenslotte z?t je vier lijntjes 1-2-3-4 en knip je het figuur volgens de buitenste lijnen lift. Nu knip je alle onderdelen los (fig. II) en plak je deze op een mooi stukje wit papier, zoals fig. III 'aan geeft. Met een pen geef je even de grond aan en ook teken je twee handjes en een springtouw. Dan mag je nog een gezichtje tekenen in de bovenste cir kel en knoopjes op de jas. 21. Nadat de commissaris de burge meester opgebeld had, kreeg professor Splitser te horen, dat de burgemeester graag eens de nieuwe graafmachine wilde zien, Maar, dat hij pas 's avonds tijd had, liet hij de commissaris vragen of professor Splitser hem de eer wilde aandoen 's avonds bij hem thuis te ko men. „Ja, dat is wel goed", zei de ge leerde. „Maar zou ik dan die koffer hier mogen laten, commissaris? Die machine is loodzwaar ziet U?" „Na tuurlijk, laat U maar staan hoor", ant woordde de commissaris. „Dan kunt U hem vanavond hier weer afhalen." „Ja, den aan kunnen komen?" vroeg de pro- maar past U op, dat er geen onbevoeg den aan kunnen komen?" vroeg de pro fessor. „Ik zou niet graag willen ,dat hij beschadigd werd". Ik zal hem met een voor U opbergen", zei de commis saris. „Kijk, hier is een cel vrij met een ijzeren deur en vier sloten. Dat is wel genoeg hè?" Hij haalde een bos sleutels uit zijn zak en opende de cel. Voorzichtig zette de professor de kof fer in de cel neer. „Tot vanavond pro fessor", zei de commissaris, terwijl hij zorgvuldig de deur weer achter zich sloot. „Tot vanavond", antwoordde pro fessor Splitser, terwijl hij het bureau verliet. (Advertentie, Ing. Med.) ZATERDAG 23 JANUARI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.55 Voor de vrouw. 9 00 Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram. (Om 9.30 Waterstand.) 10.00 „Tij delijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Mor. genwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continu-bedrijven. 11.30 Sopraan en piano 12.00 Gram. 12.30 Land- en Tuinbouw- mededelingen. 12.33 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Vara-varia. 13.20 Tango-Rumba orkest. 13.45 Sportpraatje. 14.00 Orgel en zang. 14.25 Vocaal dubbelkwartet. 14.45 Amateursprogramma. 15.15 „Eerst denken dan doen", vragen en tips. 15.30 Gram. 16.00 Van Boek tot Boek". 16.15 Kamer orkest. 17.00 Weekjournaal. 17.30 Gram. 18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Or gelspel. 18.35 Lichte muziek. 19.00 Ar tistieke Staalkaart. 19.30 „Passé partout", causerie. 19,40 „De Heidense Wereld, waarin het Christendom ontstond", cau serie. 19.55 „Déze week", causerie. 20.00 Nieuws. 2005 Gevar. programma. 22.00 Socialistisch commentaar. 22.15 Weense Kipje Tok, vriendin van Miesje, Stuurde eens een heel mooi ei. Dat is leuk!", riep blij ons muisje, „Eitjes zijn echt iets voor mij!" „Ik ga het meteen maar eten, 't Water kookt al, ei er in.'i Maar daar ging de telefoon plots, Dat was niet naar Miesjes zin. „Ja, wie is daar?", riep ze knorrig. En wie was het? Kipje Tok! „Ik wil even bellen!", riep ze, „Hier vanuit mijn kippenhok." „Heb je al mijn ei ontvangen? Vind je het geen leuk idee? „Ik dacht zo, dat kleine muisje Eet beslist een eitje mee!" Kipje Tok sprak een tien minuten. Toen riep Mies: „Luister eens dier.. Stuur me gauw een ander eitje, Die van jou kookt een kwartier!" 43) „Ik ga weg", zei Janice. „Ik moet weg. Ik weet wel, dat het vreemd lijkt nu mevrouw Mc Rae ook weg is en er nog geen opvolgster voor haar is, maar ik moet weg en wel dadelijk. Daarom was ik zo laat. Ik ging op weg hier heen een plaats reserveren. Ik heb die voor overmorgen gekregen. Ik weet dat u dit allemaal een beetje overhaast zal schijnen, maar ik vertel het u om dat ik weet, dat ik op uw steun kan rekenen als ik het aan dokter Hol- brook zeg". „Mijn steun?" vroeg juffrouw Wil- lows. Dus het was ernstig. Die arme Janice moest weg. Juffrouw Willows veroordeelde haar niet. Ze bewonderde het meisje erom, dat ze deze knoop had durven doo-hakken. Haar sympathie was verdeeld, zoals ze wel had voorzien. Ze had medelijden met de dokter, wanneer hij zou noren dat Jènice wegging. Weliswaar had hij deze morgen opgelucht geschenen toen hij hoorde dat ze er nog niet was, maar hij had toch ook gezegd dat hij het on middellijk wenste te weten wanneer ze er was. „Ja", zei Janice. Ze glimlachte juf frouw Willows hartelijk toe. „Ik wou zo graag dat u er dokter Holbrook van overtuigde dat de zaken ook wel zon der mij zullen lopen. Ziet u"— iets als een schaduw trok over Janice's heldere ogen „ik beloofde dat ik voor min stens een maand zou gaan." „Dus je komt wel weer terug?" DOOR l Janice keek juffrouw Willows ver schrikt aan. „Ik wel ja, tenminste voorzover ik weet wel". Ze scheen haar verbazing van zich af te willen schudden. „Ik zal het de dokter wel vertellen", zei juffrouw Willows. Haar toon was kattig als gewoonlijk. Maar haar war me hart was warmer dan ooit. Die ar me stakkers! Zo verliefd op elkaar en er was niets aan te doen. „Ik moest het hem zeggen als je er was", zo voegde ze erbij. „Ik zal het hem zelf wel vertellen". Janice dankte haar met een oprechte glimlach. „En nogmaals heel hartelijk dank, lieve juffrouw Willows". Niemand zei ooit „lieve" tegen juf frouw Willows en het bracht haar zelfs de tranen in de ogen en ze reikte over het bureau heen en drukte Janice's hand even vlug maar krachtig. „Maak je maar geen zorgen", zei ze. „Wij red den ons wel. Tenslotte is Betty-Jane hier nu lang genoeg geweest om de meeste gevallen te kunnen behandelen. En ik beloof je dat ik meer dan mijn aandeel zal presteren." „Dat weet ik." Janice's ogen glinster den bedenkelijk. Ze wist dat juffrouw Willows haar op haar eigen manier meer zei dan het zo oppervlakkig leek. „Als je besluit om niet terug te keren, doe het dan niet. Wat je ook doet, ik weet dat je zult trachten het goede te doen." verschillende andere deuren, zij het op minder dramatische wijze, geopend.. Betty-Jane opende de deur van de kamer, waarin ze met juffrouw Susie Fox was bezig geweest; de deur van de spreekkamer ging open en daar slond dokter Holbrook zelf in een laatst beleefd afscheid van mevrouw Smythe (Smith). Juffrouw Willows sprong op en ging achter haar bureau staan. En Janice draaide zich om. Daar stond een man bij de voordeur, een ongeschoren, haveloos, onguur in dividu. Hij had een glanzende revolver in zijn hand. „Genadige hemel!" hijgde juffrouw Willows. In al die lange jaren van trouwe dienst was er nog nooit een overval op het appartement van de dokter gepleegd. „Oh!" Betty-Jane kreunde en greep haar patiënte vast, maar het was de jonge assistente en niet de oudere dame die bewusteloos neerzeeg. Dokter Holbrook deed ee., stap voor waarts en stond toen stil. Hij keek niet naar de man met de revolver; zijn ogen waren op Janice gericht. Mevrouw Smythe (Smith) zag het en dacht: „Wel verdraaid, z ij is het. Is dat niel geweldig spannend en wat ben ik blij, dat ik ben blijven wachten. De in dringer moet de andere man zijn of de broer van het meisje, hoewel je eerder zou verwachten dat de beledigde echt genote een dergelijke scène zou ma ken." „Laat niemand een poot verroeren", zei de man, zoals een man in zijn po sitie dat behoort te doen. Hij keek echter uitsluitend naar Janice Hilary. Feitelijk keek iedereen naar Janice. Als ze dat al bemerkte, liet ze er niets van blijken. Ze scheen absoluut niet bevreesd of geboeid of op het punt f'auw te vallen. Ze deed een slap in Op dat ogenblik vloog de buitendeur de richting van de man met het wapen, open. En op hetzelfde moment werden 1 „Wat wenst u?" Haar stem klonk volkomen natuurlijk. Ze had evengoed een patiënt die de wachtkamer binnen kwam, kunnen toespreken. „Je weet heel goed, wat ik wens", zei de man op dreigende toon en deed een stap naar haar toe. „Ze is hier niet meer", zei Janice. Ze sprak nu op de rustige, kalmeren de toon die een verpleegster gebruikt tegen een patiënt die overstuur is. „U weet best dat ze een tijd geleden is vertrokken". ,,Ze heeft het kennelijk niet over zichzelf en je zou ook niet zeggen dat hij een broer of een afgewezen min naar is", dacht mevrouw Smythe (Smith) die nog steeds geweldig van de situatie genoot. „Iemand moest eens wat aan dat arme meisje aan mijn voeten doen', dacht juffrouw Susie Fox en ze was blij, dat ze niet zoveel juwelen droeg als die vrouw die naast de dokter stond. Juffrouw Willows dacht: „Janice handelt dwaas maar dapper". Ze be dacht ook dat het beter zou zijn als dé dokter de zaak in handen nam. Zelfs al regelde zijn assistente gewoon, lijk alles. „Ik wil Eileen helemaal niet spre ken", zei de man met de revolver. Zijn stem klonk koud en net zo hard als het metaal van het ding in zijn hand. „Maar jou!" Hij begon te dreigen. Zijn ogen stonden wild en vol haat. „Waar wilt u mij over spreken?" vroeg Janice. Ze deed zelfs nog een stap naar hem toe, misschien om hem te tonen dat ze niet bang was en hem zo tot zichzelf te brengen. Of mis chien ook wel wie weet? om al die j anderen te beschermen, voornamelijk de dokter, die ze niet alleen liefhad, I maar die waarschijnlijk het meeste gevaar liep. (Wordt vervolgd.) VARASHOWBOAT met zijn lichte muziekjes én zijn amu sante onderdelen, zoals Het hangt aan de muur en het tikt, Willem Parel, de orgelman, e.d. (Zater dagavond 20.05 over Hilversum I, 402 m.). NEGEN HEIT DE KLOK, de Zaterdagse tegenvoeter van het bovengenoemde programma, en korter, beknopter en pittiger Za terdag 21.00 over Hilversum II, 298 m.) KRONIEK VAN LETTEREN EN KUNST een rubriek van kunstnieuws op allerlei terrein. Zo wordt er ditmaal aandacht be steed aan de tachtigste verjaardag van de Engelse schrijver W. So merset Maugham. Besproken wor den zijn Verzamelde Verhalen. (Zaterdag 15.15 over Hilversum II, 298 m.) muziek. 22.40 „Onder de pannen", hoor spel. 23.p0 Nieuws. 23.1524.00 Gram. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24-00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gewijde muziek. 7.45 Morgen gebed en Liturgische kalender. 8-00 Nieuws en weerbericht. 8.15 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.40 Amus.-muziek. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 11-00 Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Symphonette-orkest en sol. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelin- gen. 12-33 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws. 13.20 Accor deonvereniging en Mondorgelclub. 13.40 Gram. 13.45 Luchtmachtkapel. 14.00 Boekbespreking. 14.20 Engelse les. 14-40 Amateursprogramma. 15.15 Kron. v. let teren en kunsten. 15.55 Promenade-or kest. 16,30 De schoonheid van het Gre goriaans. 17.00 Voor de jeugd. 17-55 Sport. 18.00 Lichte muziek. 18.15 Actualiteiten. 18.25 Amus.-muziek. 18.40 Regeringsuit zending: Atlantisch allerlei: Een en an der over de veertien landen van het At lantisch Pact. 19 00 Nieuws. 19.20 Partij raadsvergadering v. d. K.V.P. te Utrecht. 19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 Lichtbaken. 20.50 Gram. 21.00 Gevar. programma. 21.50 „Wie is de nieuwe Partijvoorzitter van de K.V.P?". 22.00 Wedstrijd in sterke verhalen. 22.30 Wij luiden de Zondag in. 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto. 23.2224.00 Gram. neem tijdig 60 tabletten f 0 98 Sterk desinfecterend (Advertentie, Ing. Med.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1954 | | pagina 2