ONZE KINDERKRANT
Pipo en de schilder Gregor
Wat de post
ons brach t
J'
èuk
DEBRALIIME
Ons hoekje
Venha/k
Assistente
ENIGE RAADSELS
Verkouden..?
„Het Landbouwwerktuig"
neemt niet deel aan Land
en Tuinbouwbeurs
Touwtje springen
Pirn, Pam Pom en de graafmachine
SNIJKOEK
Radioprogramma
DOKTERS
ADELAIDE HUMPHRIES
Luister eens naar:
VRIJDAG 23 JANUARI 1954
Cilientje en Marietje Briars uit Am
sterdam hebben het raadsel van deze
week goed opgelost. Wat knap, dat jul
lie alle antwoorden wisten. Zijn jullie
ook een beetje geholpen? Jullie zusjes
zijn dus in de vacantie naar Den Hel
der geweest. Nu, misschien mogen jul
lie er ook wel eens een keertje naar
toe. Dag, nichtjes. Tot de volgende
week!
Corrie en Marie de Boer uit Den
Helder hebben een tijd lang niets van
zich laten horen, maar nu zijn ze toch
weer present met een goede oplossing.
Wat een enig raadsel hebben jullie
zelf gestuurd, zeg! Ik moest wel naar
het antwoord kijken, want ik kon de
oplossing maar niet vinden. Dag, nich
ten!
Mijn trouwe neef Ferdinand Nellen-
stein uit Den Helder heeft ook hele
maal geen moeite met al die vragen
gehad. Een keurige oplossing, hoor!
Jan Burger uit Lutjebroek (klein
maar dapper!) heeft de puzzle keurig
opgelost. Nee, ik zal nooit meer „Enk
huizen" schrijven, want in strafregels
heb ik helemaal geen zin. Dag Jan!
Dat was een verrassing, die brief van
Haartje Boeder uit Wognum. Ja, ik
vond het enig weer eens wat van je
te horen. En zulke goede berichten
nog wel! Wat een verschil bij een jaar
terug, hè? Fijn zeg, op de huishoud
school, nu voor hele dagen. Ik ben
reuze benieuwd hoe je rapport is uit
gevallen. Schrijf je mij dat nog eens?
Dag Maartje. Het allerbeste! O ja, je
oplossing is natuurlijk goed.
Frank Plantinga heeft een hele tijd
niets van zich laten horen, maar nu
ligt er dan toch een extra lange brief.
Leuk is dat spelletje met die knikkers,
zeg. Heb je het zelf bedacht? Bedankt
voor je kruiswoordpuzzle. Ik zal hem
goed bewaren en misschien wel bin
nenkort plaatsen. Het is een heel
werk, hè, zo'n ding in elkaar te zetten.
Je oplossing is best, hoor!
Mijn trouwe nicht Nellie van Leijen
uit Obdam is erg blij met haar boek.
Dat vind ik fijn, zeg! Je oplossing van
het raadsel van deze week is best. Wat
een bof, dat de bollen het zo goed doen.
Wil je Arie van me gelukwensen met
zijn zwemdiploma? Jij komt heus ook
nog wel zo ver, hoor! Dag Nellie.
Edith Modderman uit Beverwijk is
een nieuwe nicht. Hartelijk welkom
in onze kring! Nee, deze week zijn er
geen prijzen. Jammer, hè? Je hebt dus
het plan vaker raadsels op te lossen.
Tenminste, als de porties huiswerk
niet te groot zijn. Zit je in de eerste
klas? O ja, je oplossing is prima. Dag
Edith!
Van Grietje Peetoom uit Oudesluis
ontving ik een brief met twee goede
oplossingen van raadsels van de voor
laatste keer. Je hebt je in dat slakje
vergist, hè? Wat enig, dat je de ka
lender gemaakt hebt. Is hij mooi ge
worden? Heb je hem met uitgeknipte
plaatjes versierd of met zelf bedachte
tekeningen?
Mijn trouwe nicht Frouwkje Dek
ker stuurde een tekening, een gekleur
de. Mies de Muis en een lange brief,
die ze enig met kleurtjes versierd heeft.
Wat fijn, dat je zulke goede cijfers
krijgt. Maken jullie die kousen op
handwerkles of brei je ze zo maar
voor je plezier thuis? Wat schiet Koen
al op met de meubeltjes voor je pop
penhuis, zeg! Het is al een heel ameu
blement. Je groeten aan de neven en
nichten breng ik hierbij over. Dag
Frouwkje!
Atie Blokker uit Schermer woont
vlak bij mijn nicht Nellie Schutte. Wat
leuk, dat jullie op dezelfde school
zijn, zeg! Nog wel gefeliciteerd met je
verjaardag. Je hebt heel wat cadeau
tjes gekregen, lijkt me. Had je elf
meisjes op bezoek? Dat zal me een
drukte geweest zijn! O ja, je oplossing
van het raadsel is best, hoor! Doe je
de volgende keer weer mee?
Ook Nellie Tuynman uit Alkmaar
heeft de puzzle goed opgelost. Bedankt
voor je leuke tekening. Ja, ik had^jul-
lie wel een beetje beetgenomen met
die slak. Daar had ik zelf nu echt ple
zier in. Wat een plaaggeest, hè?
Van Betsy Visser uit Heerhugowaard
kreeg ik al weer een brief op mooi
postpapier. Je oplossing is goed, hoor!
Nee, deze puzzle was niet zo moeilijk.
Wat ben jij druk aan het borduren.
Dag Betsy!
Mijn trouwe neef Frans van Til uit
Alkmaar stuurde een prima oplossing.
Je kunt echt al een beetje schuinschrij-
ven, zeg! Fijn, dat je bol zo goed ge
dijt. Bedankt voor de mooie tekening.
Doe je de groeten aan je broers?
Vronie Haring stuurde mij een brief
met twee goede oplossingen van de
raadsels van de voorlaatste keer. Die
slak had jou toch ook te pakken, hè?
Wat leuk, dat je al meteen een liedje
hebt leren spelen op je gitaar. Als dat
zo doorgaat heb je er binnenkort al
een hele serie op je repertoire. Moei
lijk woord is dat! Als je niet weet wat
Ze noemden hem Pipo maar hij heet-1 Want het gordijntje in het deur-
te Herman. Pipo Is ae naam van een raampje ging met een ruk opzjj en een
Aan de door de Koninklijke Neder
landse Jaarbeurs in Mei te organiseren
beurs voor land- en tuinbouw zal niet
worden deelgenomen door de Stichting
„Het Landbouwwerktuig". De leden
van de aangesloten verenigingen zul
len derhalve op deze beurs niet expo
seren. Tér toelichting deelt de Stich
ting mede, dat zij tevoren als haar
mening ter kennis van de Jaarbeurs
heeft gebracht, dat een jaarlijks terug
kerende landbouwbeurs een te zware
belasting voor het Nederlandse bedrijfs
leven vormt en dat zij daarom heeft
geadviseerd het bedoelde evenement in
het jaar 1954 niet te organiseren. De
Nederlandse Jaarbeurs heeft medege
deeld, dat de Landbouwbeurs ook zon
der medewerking van de Stichting zal
doorgaan.
clown en misschien verdiende Herman
die naam ook wel, want zijn haar zat
altijd zó slordig, dat hij best voor eeii
clown door kon gaan en als hij een
stuk papier en een potlood in zijn han
den kreeg tekende hij altijd de meest
vreemde mannetjes, mannetjes die zó
uit een circus weggelopen zouden kun
nen zijn.
Pipo dus, was jongste bediende in
een grote kruidenierszaak. Meestal
bracht hij boodschappen rond en ééns
in de week werd hij er met kwitanties
op uitgestuurd.
Vandaag was het weer kwitantie-dag
en toen de baas hem in het kantoortje
de papieren gaf zei hij: „Er zit een
briefje bij voor een zekere Gregor.
weet je wie dat is?" Pipo schudde zijn
piekharen.
„Gregor", vervolgde de baas, „is een
soort artist, geloof ik. Hij woont ergens
in de buitenwijk#! in een houten huis
je. Een maand of twee geleden kocht
hij hier wat boodschappen maar hij
heeft ze nog niet betaald. Je zult hem
wel niet thuis treffen, denk ik. Enfin
probeer het maar eens, ik geef je een
klein kansje dat je met geld thuis
komt.
Terwijl Pipo dcor de straten fietste
dacht hij nog eens over die artist na.
Hij werd toch wel nieuwsgierig en
plots schoot hij een zijstraat in en fiet
ste rechtstreeks naar het adres van
Gregor. Het was een grote houten
schuur. Beneden was een opslagplaats
van een kolenhandelaar. Langs het
huis liep een houten trap en boven, ja,
daar moest het zijn. Het nummer klop
te en het zag er ook wel als de wo
ning van een artist uit.
Terwijl Pipo de steile trap beklom
leek het hem het beste om maar niet
direct te zeggen waarvoor hij kwam.
„Die artisten houden niet van mensen
die om geld komen!", sprak hij tot zich
zelf. „Maar wat moet ik dan zeg
genBesluiteloos bleef Pipo voor
de verveloze deur staan. Maar ineens
loste alles zich vanzelf op.
het betekent moet je het maar even
aan je vader vragen! Met de mooie
tekening van het schaatsende Elsje ben
ik erg blij. Jammer, dat de vorst niet
doorgezet heeft, hè? Hoe oud is Fran-
kie? Nu staat hij warempel ook in
de krant! Dat wil hij immers zo graag!
Dag, Vronie!
Een enorm gezellige brief kreeg ik
van Ida Hollenberg uit Alkmaar. Nog
wel gefeliciteerd met je verjaardag,
zeg! Wat ben jij verwend met cadeau
tjes! Hebben de vriendinnen al iets in
je poësie-album geschreven? Die bedel
armband, daar mag natuurlijk niemand
aankomen. Tenminste, jij hoopt van
wel, want dan krijg je nog meer er
aan! Was het partijtje leuk? Bedankt
voor de enige tekening. O ja, je oplos
sing van het raadsel is goed, hoor!
Anneke Vogelpoel uit Alkmaar stuur
de een goede oplossing en een lange
brief. Wat een enig versje is dat, van
de dagen van de week! Ik ga het uit
mijn hoofd léren. Je schiet al aardig
op. met je twee zwemdiploma's. En
nu nog duiken van de „hoge"? Dat
examen „veilig verkeer" lijkt me lang
niet gemakkelijk. Studeer er maar
flink op, want dat is nu echt iets, waar
je wat aan hebt! Dag, Anneke. Ik hoop
binnenkort weer eens iets van je te
horen.
man met een baard keek hem strak
aan. Toen vloog de deur open. Pipo
werd aan z!'n hand naar binnenge
trokken en stond even later in het
schildersatelier tegenover Gregor. „Je
komt als geroepen!", zei de artist. „Je
komt gewoo.i uit de hemel vallen
Ik ga je schilderen.... wat een leuk
hoofd heb jij. Dat haar is enig gewoon
en dan die blauwe ogen bij dat rode
jasje! Ga zitten, ik begin meteen" Pi
po had geen woord kunnen zeggen. Hij
was trouwens te verbluft om wat te
zeggen. Gewillig liet hij zich door Gre
gor op een houten krukje zetten en
nam toen de artist en zijn omgeving
eens in zich op. „Wie ben jij eigenlijk!",
zei Gregor na een poosje, terwijl hij
met houtskool het portret eerst schet
ste. „Ikik weet eerlijk gezegd niet
wat mij overkomt!", sprak Pipo. „Mijn
baas zal niet weten waar ik blijf.
ik kom van de kruidenier., eigenlijk
moet ik weg, maar....maar ik vind
het zo leuk hier.... ik teken ook een
beetje., lang niet zo mooi als U na
tuurlijk!"
„Zou je het ook willen leren!", vroeg
Gregor nu dikke klodders verf op het
doek smerend. Het is moeilijk hoor,
het eenvoudigste is nog héél lastig als
je het goed wilt doen. Neem nu maar
eens die koperen ketel daar Teken
maar na! Je zegt misschien: niets aan,
maar het is zó moeilijk. Vooral later
als je de grondvorm er goed op hebt
staan dan komt de doorwerking. Je
kunt aan zo'n ketel net zolang werken
tot dat hij als het ware uit je papier
naar voren komt". „Mag ik het eens
proberen?", vroeg Pipo. „Natuurlijk",
lachte de artist. „Hier is papier en pot
lood. Als je maar een beetje stil blijft
zitten dan ga ik ondertussen door mot
miin werk".
De tijd verstreek, Pipo dacht niet
meer aan de kruidenierswinkel en aan
de kwitanties. Hij tekende en tekende
met een kleur van opwinding. Maar
ook Gregor had niet veel tijd om te
praten. Hij ging geheel op in zijn mo
del. Hij schilderde Pipo echt zoals hij
was, met zijn brutale snuit, blauwe
ogen en gele haren. Eindelijk legde
hij zijn penselen neer, liep op Pipo toe,
en hem een klap op zijn schouders ge
vend, lachte hij: „Nou, laat eens kijken
wat jij ervan gemaakt heb!!"
Keurend liet hij zijn ogen over het
werk van Pipo gaan. In spanning keek
Pipo naar de. baard van de artist. Zou
hij het mooi vinden.... of.Uitste
kend!" riep Gregor „Je hebt wat in je
mars, jongen.... natuurlijk, natuurlijk,
er valt nog wel iets op aan te merken
maarnee, ik kan toch niet anders
zeggen dan dat het zéér goed is!"
Toen mocht Pipo zijn eigen portret
zien. Hij keek zijn ogen uit„wat
een kleurenzuchtte hij kon
ik het ook maar zo
Gregor legde hem allerlei dingen uit.
Hij wees hem op het hanteren van pot
lood en penselen, op het mengen van
kleuren, op lijnen en partijen.
Ze werden dikke vrienden, Gregor
en Pipo, en toen Pipo eindelijk weg
ging zei de artist. vDie paar centen in
de week yan de kruidenier wil ik je óók
wel geven, dan doe je af en toe maar
eens wat boodschappen voor mij en
je houdt mijn atelier schoon. Voor de
rest kom je dan maar iedere dag hier.
Dan zal ik eens zien of ik van jou geen
góede tekenaar en schilder kan maken
en ik'.ik heb dan een pracht model
aan jou, want een leuke snuit heb je
Pipodat is zó".
Is erger dan pijn!
Onmiddellijke verlichting en
spoedige genezing van Uw
huidaandoening geeft het
beroemde huidgeneesmiddel
Beste kinderen,
Er zijn heel wat goede oplossin
gen van de puzzle binnengekomen.
Nu, die antwoorden waren ook
echt niet moeilijk te vinden. We
hebben deze week weer eens iets
heel anders. Drie raadsels. Ik
hoop, dat jullie er een half uurtje
zoet mee zullen zijn.
Brieven en briefjes kunnen als
steeds gestuurd worden aan:
Tante Paulien, Bureau van dit
blad.
Tot de volgende week!
1. Mijn geheel is een muziekinstru
ment, dat bestaat uit 9 letters.
4, 8, 1, 3, 6 is een Zuidvrucht.
9, 6, 3, 5, 1, is een vloerbedekking.
7, 2, 2, 6 is een deel van de schoen.
2. Met s ben ik een kledingstuk,
met 1 vind je mij op het hoofd en met
n op het dak. Ra, ra, hoe kan dat?
3. Mijn eerste deel is een getal, mijn
tweede een hoogte en mijn derde deel
een voegwoord. Mijn geheel is een
dorp in de provincie Utrecht.
Oplossing raadsel 15 Januari: Hil
versum, Apeldoorn, Djakarta, Alkmaar,
Nieuw-Zeeland, hopman, Baden Po-
well, Londen, Truman, Parijs.
i«i V
riGHx
Neem een mooi stukje gekleurd pa
pier en trek daar met de passer twee
cirkels naast elkaar op, met een door
snede van 4 centimeter. Binnen deze
cirkels plaats je twee kleinere met
een doorsnede van ,2Va cm. (A en B).
Verbind nu de cirkels zoals op de te
kening staat aangegeven. Tenslotte
z?t je vier lijntjes 1-2-3-4 en knip je
het figuur volgens de buitenste lijnen
lift. Nu knip je alle onderdelen los
(fig. II) en plak je deze op een mooi
stukje wit papier, zoals fig. III 'aan
geeft.
Met een pen geef je even de grond
aan en ook teken je twee handjes en
een springtouw. Dan mag je nog een
gezichtje tekenen in de bovenste cir
kel en knoopjes op de jas.
21. Nadat de commissaris de burge
meester opgebeld had, kreeg professor
Splitser te horen, dat de burgemeester
graag eens de nieuwe graafmachine
wilde zien, Maar, dat hij pas 's avonds
tijd had, liet hij de commissaris vragen
of professor Splitser hem de eer wilde
aandoen 's avonds bij hem thuis te ko
men. „Ja, dat is wel goed", zei de ge
leerde. „Maar zou ik dan die koffer
hier mogen laten, commissaris? Die
machine is loodzwaar ziet U?" „Na
tuurlijk, laat U maar staan hoor", ant
woordde de commissaris. „Dan kunt U
hem vanavond hier weer afhalen." „Ja,
den aan kunnen komen?" vroeg de pro-
maar past U op, dat er geen onbevoeg
den aan kunnen komen?" vroeg de pro
fessor. „Ik zou niet graag willen ,dat
hij beschadigd werd". Ik zal hem met
een voor U opbergen", zei de commis
saris. „Kijk, hier is een cel vrij met
een ijzeren deur en vier sloten. Dat is
wel genoeg hè?" Hij haalde een bos
sleutels uit zijn zak en opende de cel.
Voorzichtig zette de professor de kof
fer in de cel neer. „Tot vanavond pro
fessor", zei de commissaris, terwijl hij
zorgvuldig de deur weer achter zich
sloot. „Tot vanavond", antwoordde pro
fessor Splitser, terwijl hij het bureau
verliet.
(Advertentie, Ing. Med.)
ZATERDAG 23 JANUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13
Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.55 Voor
de vrouw. 9 00 Gym. voor de vrouw. 9.10
Gram. (Om 9.30 Waterstand.) 10.00 „Tij
delijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Mor.
genwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de
continu-bedrijven. 11.30 Sopraan en piano
12.00 Gram. 12.30 Land- en Tuinbouw-
mededelingen. 12.33 Gram. 13.00 Nieuws.
13.15 Vara-varia. 13.20 Tango-Rumba
orkest. 13.45 Sportpraatje. 14.00 Orgel en
zang. 14.25 Vocaal dubbelkwartet. 14.45
Amateursprogramma. 15.15 „Eerst denken
dan doen", vragen en tips. 15.30 Gram.
16.00 Van Boek tot Boek". 16.15 Kamer
orkest. 17.00 Weekjournaal. 17.30 Gram.
18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Or
gelspel. 18.35 Lichte muziek. 19.00 Ar
tistieke Staalkaart. 19.30 „Passé partout",
causerie. 19,40 „De Heidense Wereld,
waarin het Christendom ontstond", cau
serie. 19.55 „Déze week", causerie. 20.00
Nieuws. 2005 Gevar. programma. 22.00
Socialistisch commentaar. 22.15 Weense
Kipje Tok, vriendin
van Miesje,
Stuurde eens een heel
mooi ei.
Dat is leuk!", riep blij
ons muisje,
„Eitjes zijn echt
iets voor mij!"
„Ik ga het meteen
maar eten,
't Water kookt al,
ei er in.'i
Maar daar ging
de telefoon plots,
Dat was niet naar
Miesjes zin.
„Ja, wie is daar?",
riep ze knorrig.
En wie was het?
Kipje Tok!
„Ik wil even bellen!",
riep ze,
„Hier vanuit mijn
kippenhok."
„Heb je al mijn ei
ontvangen?
Vind je het geen
leuk idee?
„Ik dacht zo, dat
kleine muisje
Eet beslist een eitje mee!"
Kipje Tok sprak een
tien minuten.
Toen riep Mies:
„Luister eens dier..
Stuur me gauw een
ander eitje,
Die van jou kookt
een kwartier!"
43)
„Ik ga weg", zei Janice. „Ik moet
weg. Ik weet wel, dat het vreemd lijkt
nu mevrouw Mc Rae ook weg is en er
nog geen opvolgster voor haar is, maar
ik moet weg en wel dadelijk. Daarom
was ik zo laat. Ik ging op weg hier
heen een plaats reserveren. Ik heb die
voor overmorgen gekregen. Ik weet
dat u dit allemaal een beetje overhaast
zal schijnen, maar ik vertel het u om
dat ik weet, dat ik op uw steun kan
rekenen als ik het aan dokter Hol-
brook zeg".
„Mijn steun?" vroeg juffrouw Wil-
lows. Dus het was ernstig. Die arme
Janice moest weg. Juffrouw Willows
veroordeelde haar niet.
Ze bewonderde het meisje erom, dat
ze deze knoop had durven doo-hakken.
Haar sympathie was verdeeld, zoals ze
wel had voorzien. Ze had medelijden
met de dokter, wanneer hij zou noren
dat Jènice wegging. Weliswaar had hij
deze morgen opgelucht geschenen toen
hij hoorde dat ze er nog niet was, maar
hij had toch ook gezegd dat hij het on
middellijk wenste te weten wanneer ze
er was.
„Ja", zei Janice. Ze glimlachte juf
frouw Willows hartelijk toe. „Ik wou zo
graag dat u er dokter Holbrook van
overtuigde dat de zaken ook wel zon
der mij zullen lopen. Ziet u"— iets als
een schaduw trok over Janice's heldere
ogen „ik beloofde dat ik voor min
stens een maand zou gaan."
„Dus je komt wel weer terug?"
DOOR
l Janice keek juffrouw Willows ver
schrikt aan. „Ik wel ja, tenminste
voorzover ik weet wel". Ze scheen
haar verbazing van zich af te willen
schudden.
„Ik zal het de dokter wel vertellen",
zei juffrouw Willows. Haar toon was
kattig als gewoonlijk. Maar haar war
me hart was warmer dan ooit. Die ar
me stakkers! Zo verliefd op elkaar en
er was niets aan te doen.
„Ik moest het hem zeggen als je er
was", zo voegde ze erbij.
„Ik zal het hem zelf wel vertellen".
Janice dankte haar met een oprechte
glimlach. „En nogmaals heel hartelijk
dank, lieve juffrouw Willows".
Niemand zei ooit „lieve" tegen juf
frouw Willows en het bracht haar zelfs
de tranen in de ogen en ze reikte over
het bureau heen en drukte Janice's
hand even vlug maar krachtig. „Maak
je maar geen zorgen", zei ze. „Wij red
den ons wel. Tenslotte is Betty-Jane
hier nu lang genoeg geweest om de
meeste gevallen te kunnen behandelen.
En ik beloof je dat ik meer dan mijn
aandeel zal presteren."
„Dat weet ik." Janice's ogen glinster
den bedenkelijk. Ze wist dat juffrouw
Willows haar op haar eigen manier
meer zei dan het zo oppervlakkig leek.
„Als je besluit om niet terug te keren,
doe het dan niet. Wat je ook doet, ik
weet dat je zult trachten het goede te
doen."
verschillende andere deuren, zij het op
minder dramatische wijze, geopend..
Betty-Jane opende de deur van de
kamer, waarin ze met juffrouw Susie
Fox was bezig geweest; de deur van
de spreekkamer ging open en daar
slond dokter Holbrook zelf in een laatst
beleefd afscheid van mevrouw Smythe
(Smith).
Juffrouw Willows sprong op en ging
achter haar bureau staan. En Janice
draaide zich om.
Daar stond een man bij de voordeur,
een ongeschoren, haveloos, onguur in
dividu. Hij had een glanzende revolver
in zijn hand.
„Genadige hemel!" hijgde juffrouw
Willows. In al die lange jaren van
trouwe dienst was er nog nooit een
overval op het appartement van de
dokter gepleegd.
„Oh!" Betty-Jane kreunde en greep
haar patiënte vast, maar het was de
jonge assistente en niet de oudere dame
die bewusteloos neerzeeg.
Dokter Holbrook deed ee., stap voor
waarts en stond toen stil. Hij keek niet
naar de man met de revolver; zijn
ogen waren op Janice gericht. Mevrouw
Smythe (Smith) zag het en dacht:
„Wel verdraaid, z ij is het. Is dat niel
geweldig spannend en wat ben ik blij,
dat ik ben blijven wachten. De in
dringer moet de andere man zijn of de
broer van het meisje, hoewel je eerder
zou verwachten dat de beledigde echt
genote een dergelijke scène zou ma
ken."
„Laat niemand een poot verroeren",
zei de man, zoals een man in zijn po
sitie dat behoort te doen. Hij keek
echter uitsluitend naar Janice Hilary.
Feitelijk keek iedereen naar Janice.
Als ze dat al bemerkte, liet ze er niets
van blijken. Ze scheen absoluut niet
bevreesd of geboeid of op het punt
f'auw te vallen. Ze deed een slap in
Op dat ogenblik vloog de buitendeur de richting van de man met het wapen,
open. En op hetzelfde moment werden 1 „Wat wenst u?" Haar stem klonk
volkomen natuurlijk. Ze had evengoed
een patiënt die de wachtkamer binnen
kwam, kunnen toespreken.
„Je weet heel goed, wat ik wens",
zei de man op dreigende toon en deed
een stap naar haar toe.
„Ze is hier niet meer", zei Janice.
Ze sprak nu op de rustige, kalmeren
de toon die een verpleegster gebruikt
tegen een patiënt die overstuur is. „U
weet best dat ze een tijd geleden is
vertrokken".
,,Ze heeft het kennelijk niet over
zichzelf en je zou ook niet zeggen dat
hij een broer of een afgewezen min
naar is", dacht mevrouw Smythe
(Smith) die nog steeds geweldig van
de situatie genoot.
„Iemand moest eens wat aan dat
arme meisje aan mijn voeten doen',
dacht juffrouw Susie Fox en ze was
blij, dat ze niet zoveel juwelen droeg
als die vrouw die naast de dokter
stond.
Juffrouw Willows dacht: „Janice
handelt dwaas maar dapper". Ze be
dacht ook dat het beter zou zijn als
dé dokter de zaak in handen nam.
Zelfs al regelde zijn assistente gewoon,
lijk alles.
„Ik wil Eileen helemaal niet spre
ken", zei de man met de revolver. Zijn
stem klonk koud en net zo hard als
het metaal van het ding in zijn hand.
„Maar jou!" Hij begon te dreigen. Zijn
ogen stonden wild en vol haat.
„Waar wilt u mij over spreken?"
vroeg Janice. Ze deed zelfs nog een
stap naar hem toe, misschien om hem
te tonen dat ze niet bang was en hem
zo tot zichzelf te brengen. Of mis chien
ook wel wie weet? om al die j
anderen te beschermen, voornamelijk
de dokter, die ze niet alleen liefhad, I
maar die waarschijnlijk het meeste
gevaar liep.
(Wordt vervolgd.)
VARASHOWBOAT met zijn
lichte muziekjes én zijn amu
sante onderdelen, zoals Het hangt
aan de muur en het tikt, Willem
Parel, de orgelman, e.d. (Zater
dagavond 20.05 over Hilversum I,
402 m.).
NEGEN HEIT DE KLOK, de
Zaterdagse tegenvoeter van het
bovengenoemde programma, en
korter, beknopter en pittiger Za
terdag 21.00 over Hilversum II,
298 m.)
KRONIEK VAN LETTEREN
EN KUNST een rubriek van
kunstnieuws op allerlei terrein.
Zo wordt er ditmaal aandacht be
steed aan de tachtigste verjaardag
van de Engelse schrijver W. So
merset Maugham. Besproken wor
den zijn Verzamelde Verhalen.
(Zaterdag 15.15 over Hilversum II,
298 m.)
muziek. 22.40 „Onder de pannen", hoor
spel. 23.p0 Nieuws. 23.1524.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24-00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15
Gym. 7.30 Gewijde muziek. 7.45 Morgen
gebed en Liturgische kalender. 8-00
Nieuws en weerbericht. 8.15 Gram. 9.00
Voor de huisvrouw. 9.40 Amus.-muziek.
10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 11-00
Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor. 12.00
Angelus. 12.03 Symphonette-orkest en
sol. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelin-
gen. 12-33 Gram. 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en Kath. nieuws. 13.20 Accor
deonvereniging en Mondorgelclub. 13.40
Gram. 13.45 Luchtmachtkapel. 14.00
Boekbespreking. 14.20 Engelse les. 14-40
Amateursprogramma. 15.15 Kron. v. let
teren en kunsten. 15.55 Promenade-or
kest. 16,30 De schoonheid van het Gre
goriaans. 17.00 Voor de jeugd. 17-55 Sport.
18.00 Lichte muziek. 18.15 Actualiteiten.
18.25 Amus.-muziek. 18.40 Regeringsuit
zending: Atlantisch allerlei: Een en an
der over de veertien landen van het At
lantisch Pact. 19 00 Nieuws. 19.20 Partij
raadsvergadering v. d. K.V.P. te Utrecht.
19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30
Lichtbaken. 20.50 Gram. 21.00 Gevar.
programma. 21.50 „Wie is de nieuwe
Partijvoorzitter van de K.V.P?". 22.00
Wedstrijd in sterke verhalen. 22.30 Wij
luiden de Zondag in. 23.00 Nieuws. 23.15
Nieuws in Esperanto. 23.2224.00 Gram.
neem tijdig
60 tabletten f 0 98
Sterk desinfecterend
(Advertentie, Ing. Med.)