ONZE KINDERKRANT "winter RAADSELS het is maar een weet Ons hoekje Wat de post ons bracht De beste ruil I Dames! Vooral nu Pim, Pam Pom en de graafmachine Ruwe en gesprongen handen? KALODERMA Gelee. iüU. GEESTELIJK LEVEN De kerk in een wijk van Amsterdam MARGARET MALCOLM Luister eens naar: Radioprogramma VRIJDAG 5 FEBRUAI 1954 Beste kinderen, Tegen alle verwachting in zat mijn bus de afgelopen week vol briefjes. Allemaal goede oplossin gen, hoewel het antwoord op de veertiende vraag niet eens in de krant kon worden ingevuld. Nu, jullie waren pienter genoeg om je daar niet door af te laten schrik ken! Net zo min als door die ijs koude wind van de laatste dagen. Die blies wel erg hard, maar jullie waren toch allemaal op de schaats. Dat lees ik wel uit jullie verhalen. Deze week hebben we een paar kleine raadsels. Oplossingen kun nen gestuurd worden aan: Tante Paulien, Bureau van dit blad. Tot de volgende week! Betsy Visser uit Heerhugowaard stuurde een goede oplossing en een lange brief. Nog wel gefeliciteerd met je verjaardag. Wat heb je veel gekre gen! Hoe gaat het met schaatsen? Heb je nog steeds zo'n pret op het ijs? Anneke Vogelpoel uit Alkmaar heeft een prachtige tekening gemaakt van een biggetje in het bad. Dank je wel, hoor! Heb je je schaatsen nu al ge vonden? Dat ene raadsel van de vori ge keer heb je goed opgelost. Aardig van je zusje, dat ze je wilde helpen! Ineke van der Ploeg uit Alkmaar is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring! Wat heb je een gezelli ge brief geschreven. Je oplossing van het raadsel is best. Een volgende keer hoef je alleen de antwoorden maar op te schrijven, hoor! Dat is heel wat min der werk. Met de tekeningetjes ben ik erg blij. Doe je de volgende keer weer mee? Van mijn trouwe neef Frans van Til uit Alkmaar ontving ik een lange brief. Ja, ik ben een paar keer in Frankrijk geweest. Jammer van het konijn, zeg, maar de duiven maakten veel goed. Ik heb ook geschaatst, een paar keer al. Fijn, dat je nu zelf je schaatsen onder kunt binden. Gaat het rijden ook goed? Nee ik weet niet waar de tocht is. O ja, je oplossing is best. Bedankt voor de tekening. Ben jij die jongen op het ijs? Astrid Smeding uit Alkmaar is een nieuwe nicht. Wat een keurige brief! Natuurlijk mag jij ook meedoen, heel graag zelfs. Je antwoorden zijn best, hoor! Knap, zo'n goede oplossing, meteen de eerste keer. De groeten aan Ingrid en Ivonne. Wat een mooie na men hebben jullie! Mijn trouwe nicht Frouwkje Dekker uit Alkmaar stuurde weer een mooi versierde brief. Bedankt voor de teke ning en de gekleurde Mies de Muis. Je hebt het raadsel goed opgelost, hoor! Fijn, dat je hebt proberen te schaatsen. En nog wel op de gracht voor het huis. Is dat even makkelijk! Ja, de vogels hebben het nu moeilijk. Ik strooi elke dag brood voor de meeu wen. Heb je al weer eens ijsvrij gehad? Geniet er maar flink van. Dag, Frouwkje! Cilientje en Marietje Briars uit Am sterdam stuurden een goede oplossing en een lange brief. Nu, jullie hebben me deze keer heel wat te vertellen. Dat komt van al dat ijs, hè? Zijn er sloten of vijvers bij jullie in de buurt? Of gaan jullie naar de ijsbaan' Bij mij in de buurt hebben de kinderen ook al heel wat ijsvrij gehad. Dag, trouwe nichtjes! I. uly en Anja Biesboer zijn twee nieuwe nichtjes. Zij wonen op Texel. Hartelijk welkom in onze kring, hoor! Ik hoop nog vaak een briefje van jullie te krijgen. O ja, de oplossing van het raadsel is uitstekend. Ook mijn trouwe neef Ferdinand Nellenstein uit Den Helder heeft het beroep van Elsjes vader zonder enige moeite gevonden. Knap, hoor! Het vroor dat het kraakte. De volle maan zette de witte aarde In een sprookjesachtig licht. De mill.oenen sterretjes pinkelden en schitterden. Het was stil heel stil. Zo nu en dan rolde wat sneeuw uit de bomen dat als poe der uiteen viel. Hij zag dat alles vanuit zijn bedje. Hii vond het mooi, erg mooi. Van de dakrand hingen wat lange dunne ijspegels. Als je daar met een klein zilveren hamertje tegen aan tikte, dacht hij, zou je vast hele mooie mu ziek horen. Het geluid van kleine belletjes. Dan zouden de feeën met verlichte vleugeltjes uit het bos komen om op het muziekje te dansen. Hier. vlak voor het raam zouden ze heen en weer zweven, als pluisjes zo licht. Misschien zou de IJskouing dan ook wel komen. Ja vast en zeker zou hij komen, want de feeën zijn altijd in de buurt van de koning. Hij hoorde de feeën zingen en het muziekje klinken, en de IJskoning blies een koude Noor- dewind en hij bewoog de slippen van zijn witte mantel en het begon te sneeuwen. De feeën vlogen weg met de Noor- dewind en de IJskoning blies tegen de ruiten. Er kwamen prachtige bloemen op. Ijsbloemen. Toen verdween ook de IJskoning. De grote volle maan werd wazig. Ook de sterretjes en de sneeuw en het licht. Toen viel hij in slaap. Eamea-Gelei voor Uw handen (Advertentie, Ing. Med.) Antje de Boer uit Den Helder is een nieuwe nicht. Leuk, dat je ook eens meedoet. Wat een gezellige brief! Ik weet nu al heel wat van je af. Corrie en Marie wonen dus vlak bij je. Wil je de groeten van mij overbrengen? Hoe gaat het nu met schaatsen? Ik heb zo'n idee dat je in die paar dagen al flinke vorderingen hebt gemaakt. Nu, je bent pas acht jaar en je hebt dus nog alle tijd het te leren. O, ja, je op lossing is best, hoor! Dag, Antje! Ansje Stammes uit Schagen is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring, Ansje! Je oplossing is best, hoor! Doe je nog eens vaker mee? Mijn trouwe neef Arie Droog uit Kol- horn is ditmaal present met een goede oplossing en éen enorm gezellige brief. Wat fijn, dat je de laatste dagen zulke vorderingen hebt gemaakt op de schaats. En maar oefenen, Arie! Je hebt deze winter de kans het goed te leren. Doen je spieren nog pijn? Dat gaat wel over, hoor! Dag, Arie! Tini IJff uit Krommenie is een oude bekende. Wat leuk, dat Gerda een prijs heeft gewonnen met schaatsen. Misschien komt er binnenkort wel weer eens een wedstrijd. Je weet nooit hoe lang het nog blijft vriezen. Je op lossing is prima, hoor! En wat een enig postpapier heb je. Van Sinter klaas gekregen? Bedankt voor de te kening van de eendjes in de sloot. Die is werkelijk bijzonder goed geslaagd! Edith Modderman uit Beverwijk heeft het raadsel keurig opgelost. Wan neer er prijzen zijn schrijf ik dat er uitdrukkelijk bij, Edith. Dusdit maal niet! Ik kan me voorstellen, dat je het wel eens druk hebt, zo met het toelatingsexamen in het vooruitzicht. Doe je best! Dag, Edith. Veronica Ha ring uit Beverwijk stuurde drie goede oplossingen van de voorlaatste keer en een lange brief. Heb je lekker ge schaatst? Doe de groeten aan Frankie. Daaag! Daar vind ik warempel nog een brief van Veronica, ditmaal met een goede oplossing van het raadsel van de laat ste keer. Ik denk, dat er zo tegen Pasen wel weer eens een puzzle met prijzen komt. Eerder vast niet. Ja, ik ben ook al op de schaats geweest. Fijn, hoor! Wil je je moeder nog wel felici teren met haar verjaardag? Is het een prettige dag geworden? Nee, Mies de Muis teken ik niet, dat doet iemand anders. Vind je de verhaaltjes altijd leuk? Dat doet me pleizier! Alie Zwitser uit Beverwijk is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring! Je hebt de puzzle keurig opgelost, hoor! Van Jan Kuyper uit Beverwijk ontving ik een lange brief, een goede oplossing en een leuke tekening. Dank je wel! Nu, ik kan zo wel zien, dat jij dol op tekenen bent. Of je fouten hebt gemaakt kan ik niet zeggen, zoveel verstand heb ik er niet van. Doe je de groeten aan Piet? Krijg ik nog eens een brief van je? Dag, Jan! Thea Jansen uit Beverwijk heeft de stoute schoenen ook maar eens aan getrokken en haar oplossing inge stuurd. Uitstekend, Thea! Doe je de Volgende keer weer mee? Mijn trouwe nicht Nellie van Leijen uit Obdam stuurde een goede oplossing van het raadsel en een lange brief. Ja, ik wil wel geloven, dat het bij jullie erg koud is als de Noord-Ooster blaast. Dan kom je op de schaats niet hard vooruit, hè? Maar voor de wind gaat het des te lekkerder. Wat een slimme poes heb jü, zeg! Hij kan dus zelf al de deur openmaken. Nog veel pleizier op het ijs, hoor! Dag Nellie. Uit Hoorn kreeg ik een brief van een nicht die heeft vergeten haar naam te noemen. Wat is dat jammer, want uit het blokschrift kan ik niet opmaken wie je bent. En je stuurde nog wel zo'n mooi versje over Koning Winter die gekomen is. Je oplossing van het raadsel is goed, hoor! Wat fijn, dat je al twintig deeltjes van de encyclopaedie hebt. Moeilijk woord is dat, hè? Geer Zeilemaker uit Sijbekarspel schreef een lange brief op mooi post papier. Wat een leuke tekening van Mies de Muis. Je oplossing is goed, hoor! Ik weet niet hoe het komt dat je een tijd terug niet in de krant stond. Misschien is de brief zoek ge raakt. Ik kan het nu ook niet meer nagaan. Jammer is het wel. Gelukkig, dat deze brief wel mijn bus gevonden heeft, hè? Dag, Geertje! L Wat is groot in Edam en klein in Londen? 2. In de volgende zinnetjes zijn btnen verborgen. Welke? Is Wiebe U komen halen? Het muisje piepte van angst. Je mag wel in de tuin spelen maat niet in de kamer. De naald is op de grond gevallen. Pas op die wesp, Arnold, hy zou je kunnen steken. 3. Raadselrijmpje. 'k Ben wel in een pot, Maar niet in een pan, 'k Ben wel in een kom, Maar niet in een kan, 'k Zit niet in de struiken, Maar wel in het bos, 'k Ben niet in het garen, Maar wel in de klos. OPLOSSING RAADSEL ?9 JAN. Onderdirecteur, orgel, naald, draad, einde, ramen, dagen, iepen, roest, eerst, clown, tafel, eikel, uiver, roken. Laatst kwam er 'een jongen van een jaar of dertien mijn werkkamer binnenlopen juist toen ik bezig was een grote moderne auto te teke nen. Hij was blijk baar nogal vol bewondering voor de teke ning, want hij keek er eerst lang met open mond naar en zei toen, „ik wou dat ik dat kon!" „Nu", zei ik, „probeer het maar". Ik gaf hem papier en potlood en hij ging vlijtig aan de gang. Eerst tekende hij een bumper, toen een spatbord, j toen een lamp, j een motorkap, een voorruit, een dajt, een portier, wiel, en daarna gooi de hij zijn pot lood neer en riep: „Het lijkt nergens op!" Inderdaad zat de voorruit schuin achter de motorkap, de wielen waren niet rond en de lampen zaten niet in het midden. „Ho-ho-joh", zei ik lachend. „Je doet het verkeerd, man.... je moet eerst in grote lijnen de auto er op zetten. Kijk, zo, zie je wel, je tekent een soort siga renkistje met een bakje er bovenop (fig. I). De assenkun je er ook al op zetten. Recht op die assen trek je een „haakse" lijn en daar teken je een ovaal omheen. De wielen staan dan altijd goed (A). Zo, nu kun je in dit raamwerk je 33. Bilie en Kareltje konden niet zo snel vooiuitkomen als ze wel ge wild hadden. De graafmachine, die door Billie voortgezeuld werd, leek hem bij elke stap zwaarder te wor den. Ze stonden even stil, om op adem te komen, maar hoorden toen duidelijk in de verte de zware schoe- flen van Piet Pakkum naderen. „Ik kan niet meer," hijgde Kareltje, ter wijl hij angstig, de arm van zijn compagnon beet greep. „Je zal wel moeten," gromde Billie. „Anders zitten we direct wéér achter de tralies." „Ik ben zo moe," zeurde stem van Ka reltje weer. „En ik heb zo'n honger.. Hij leunde tegen een deur aan en die ging plotseling open, zodat de kleine bandiet bijna naar binnen rolde. Een man keek naar buiten en bekeek Ka. reltje en Billie van top tot teen. „Jul- lie zijn aardig vroeg," zei hij. „Jullie komen zeker van buiten hè?" „Nee van binnen," zei Kareltje. „Heel leuk," zei de man, „maarre..., het gecostumeerde bal begint pas oveï een uur. Enfin, komt er maar fel.!» Bilie en Kareltje stapten Binnen in de feestzaal van „de Oude Jongens19 zoals het clubgebouw heette Precies op tijd. II (Advertentie, Ing. Mi auto gaan schetsen. Alles blijft op z'n I plaats. Je kunt je eenvoudig niet meer vergissen (fig. II). Staat alles goed in schets dan ga je de auto tekenen. Zie maar eens hoe leuk het wordt!" De jongen zijn ogen schitterden. „Wat makkelijk!" zei hij. „Ik ga het ook zo proberen!" Nu, al heel spoedig had hij een prachtig karretje getekend (fig. III). Het ging zó goed, dat ik dacht: Mijn vriendinnen en vrienden van de kinderkrant moeten dit ook weten. Daarom allemaal aan 't werk en veel succes hoor! Gedurende het laatste halfjaar van 1953 is er in de Oosterkerkgemeente te Amsterdam, in een groot deel van Kat tenburg en de vroegere Jodenbuurt, een onderzoek gedaan naar de gezinnen en personen die op enigerlei wijze als Her vormd te boek staan. Het rapport over de bevindingen bij dit huisbezoek aan 1078 Ned. Herv. gezinnen en alleenstaanden, gaat uit van een verdeling in drie rubrieken, nl. lidmaten, doopleden en geboorteleden. De lidmaten bleken te wonen op 391 adressen. Van hen konden worden aan gewezen als meelevend, half-meelevend en niet-meelevend resp. 48 pet., 34 pet. en 18 pet. De doopleden bevonden zich op 493 adressen: 8 pet. meelevend, 34 pet. half meelevend, 58 pet, niet-mee levend. Voor de geboorteleden (194 adressen) waren deze cijfers: 5 pet. mee-levend, 22 pet. half-meelevend, 73 pet. niet-meelevend. Voor het totaal der bezochten (1078): 238 meelevend (22 pet.) 338 half-meelevend (31 pet.) en 502 niet-meelevend (47 pet.). Wat de meelevenden betreft, gecon stateerd werd, dat deze in de loop der jaren „zelf hun weg gevonden hadden' in allerlei richting, waarbij zij in een zekere gelatenheid de situatie hadden aanvaard, ofschoon zij zich ook wel mis kend voelden. Overigens, vooral in de betere straten van deze wijk, geldt nog steeds de mening, dat als er eens iemand van de kerk komt, het bm geld te doen is. Bevrijdend werkte dan de mededeling: 't gaat niet om de kerk maar om u. De half-meelevenden hehben tegen over de kerk vrijwel geen houding meer. Zij zegt hun niets en doet hen niets en men mist haar ook niet. De aanduiding half-meelevend werd gege ven op grond van het feit, dat er open heid was voor een gesprek en de erkeifji ning, „dat zij het op de TroostmarlS naast de kerk toch niet hadden kunneS vinden". Overigens is bij een deel dezéfl half-meelevenden de vervreemdeling nog niet „oud" en gewoonlijk een zaa'4 van de iaatse tien jaar. De niet-meelevenden, de grootste groep uitmakende, vormen het moei* lijkste punt. Geadviseerd werd aan da kerkeraad bij hen voorlopig geen huis bezoek meer te doen. „Pastoraat is hier niet meer mogelijk. Ze vallen geheeï onder het apostolaat, maar hoe contact met deze mensen te krijgen is, is een probleem. Veelal had ik het gevoel als of ik op zoek was naar religie, maar deze bleek zoek". ITALIAANSE KABINETSCRISIS President Luigi Einaudi heeft gist* ren zijn beraadslagingen, die Maandag waren begonnen, beëindigd. Men ver wacht, dat hij zich een korte pe riode van overweging zal gunnen, al vorens een kabinetsformateur aan te wijzen. „Bah, de kachel wil niet nanden!", moppert Miesje ,,'t Is toch wat! En ik heb de schoorsteenveger Nu al twee keer hier gehad „Weet je wat, ik doe het zelf nu Eerst de kachel wat opzij Dan een zak onder de schoorsteen Dit is echt eens werk voor mij.'" Maar als Miesje op het dak komt Staan twee pijpen naast elkaar „Welke is nu van de kamer? Och, ik neem die ene maar!" „Zo", roept Mies „Dat 's weer gebeurd hoor Kachel trekt vast weer gewoon Héêêer zit geen roet in 't zakje Was de schoorsteen dan tóch schoon?" Maar, oh nee, want als Mies later Even naar de keuken moet Komen dikke wolken roet Haar bij de deur al tegemoet DOOR 7) ,,'t Is alsof het leeft", zei ze, diep ademhalend ,Als ik haar ontmoette, zou ik haar dadelijk herkennen" Beviel dit oordeel hem wel of niet? Hij had het moeilijk kunnen zeggen, wist alleen dat iets in hem tot tegen spraak, tot redetwisten noopte. „Neen, dat zou je niet", verzekerde hij. „John heeft zijn eigen leven in haar gelegd, niet het hare". „Wat bedoelt u daarmee?" vroeg ze, nog steeds ha ,r og"" op de schil derij gericht. „Dat kind", hernam hij, spottend met de steel van zijn pijp naar haar wijzend, „is de saaiheid in eigen per soon O ja, heel mooi, maar precies een prachtige lamp zonder licht. Welnu, John heeft het licht aange stoken". „Een prachtige lamp zonder licht herhaalde ze zachtjes. „Dat is ook e-rn soort schilderij, nietwaar, maar een in woorden, niet in verf. O", ging ze na diep adem te hebben geschept, voort, „soms schijnt het bijna een wonder dat u de dingen zo kunt zeg gen". Met deze woorden wendde ze zich naar een ander schi.derij, maar Nick bewoog zich niet want haar vlugheid van begrip had hem verbluft doen staan. Dit was geen kwestie van wat goede manieren en wat van haar moeder aangeleerde beschaving, maar een teken van een buitengewoon fijn gevoel, zoals hij nog nimmer had ontmoet. Hij had er reeds iets van opgemerkt, toen Serena had gespro ken over de vreugde om zelf gescha pen karakters tot leven te zien komen, doch vergeleken bij dit was. dat slechts een gemeenplaats geweest. Hij stond van verbazing als met stom heid geslagen. Toen juffrouw Twist uit een van de kleine vertrekken weer bedrijvig de huiskamer binnensnelde, was de be tovering op slag gebroken. „Nu wat zeg je er van?" vroeg hij luidruchtig en Serena wendde zich dadelijk om. „Ik vind het prachtig", antwoordde zeer ernstig, waarop haar begeleidster veelbetekenend haar neus ophaalde. „Nu, mij doet het meer aan een kale schuur denken", zei ze minach tend. „Maar....", begon Serena, doch ging niet verder. Ze dacht aan de kamers in Emma's eigen huisje, waar de lelijke Victoriaanse meubelen, dicht opeengepakt, bijna overal de weg ver sperden en de kleuren hevig met el kaar vloekten. Juffrouw Twist had aan dat alles haar hart verpand en kon dus moeilijk de bijna strenge eenvoud van dit vertrek waarderen. „Maar....", hernam het meisje voor zichtig, „dit is werkkamer en huis kamer tegelükdus moet er veel ruimte in zijn". Een blik op Nick's gezicht en de twinkeling in zijn ogen bewees haar, dat hij waardering koesterde voor de keurige .nanier waarop ze zich 'lit de moeilijkheid had gered. Plotseling werd de deur beneden geopend en snelde iemand met veel lawaai naar boven. „Dat zal John wel zijn", merkte Nick op en boog zich weer over de leuning, terwijl hij zijn medebewo ner toeriep: „Een beetje minder her rie, beste jongen; er zijn hier dames!" „Oklonk het, waarna, in wat be daarder tempo al spoedig hoofd en schouders, gevolgd door de rest van een lange, lenige gestalte, verschenen. John Deane deed zijn intrede. Serena's eerste indruk was er een van teleurstelling. In haar onschuld had ze gedacht, dat een man die met zoveel fijn gevoel schilderde, zelf ook een knappe verschijning moest zijn. Dat was hij echter allerminst. Zijn lange neus en het onordelijke stro gele haar vormden de ernstige belet selen, maar ook zijn mond, ofschoon goed gevormd en prittig, was te groot om tot een aantrekkelijk geheel te kunnen bijdragen. Alleen zijn ogen „Hij is een goed mens", zei Serena bij zichzelf, „een echt goed mens. Iemand op wie je volkomen kunt ver trouwen". Verlegen was hij echter ook en Se rena kon met geen mogelijkheid ver staan wat hij mompelde toen Nick hem voorstelde. Daarop riep juffrouw Twist haar en hadden beide vrouwen bijna een uur werk om wat orde en reinheid te scheppen in de twee slaapkamertjes en de kleine keuken. Vervolgens zetten ze thee en moesten genoegen nemen met een heterogene verzameling kop jes en schoteltjes, waarvan één, af komstig van John's werktafel, eerst van een vettige zelfstandigheid moest wor den gereinigd. Juffrouw Twist had eigen gebakken cake meegebracht en ook sandwiches. „Ziezo, voor een tijdje zijn jullie weer wat op dreef", sprak ze met enige zelfvoldoening. „Je bent een juweel, Emmalief", zei Nick verstrooid. Hij hield de blik op Serena's handen gericht, die, toen ze haar thee had gebruikt en uit 1 et ven ster staarde, bewegingloos in haar schoot lagen. Nick had tegen de meeste vrouwen het bezwaar, dat ze niet stil konden zitten, maar steeds aan een haarlok frommelden, zichzelf in een handspiegeltje bekeken of op andere wijze hun innerlijke onrust toonden. Dit meisje was anders. De naam Sere na sereen, vredig paste uitstekend bij haar. En wat die handen betreft, had die goede oude Emma gelijk. Ze waren elegant, dat was het juUte woord ervoor. Van goede afkomst! Och, waar om niet. Per slot van rekening kon ze haar keurige handjes en voetjes wel hebben geërfd op niet bepaald „wetti ge" manier! Maar 't was beter, hierop jegens Emma geen toespeling te maken. „Ik heb uw vuile was in mijn tas ge stopt", deelde de huishoudster mee; „er zitten bijna geen knopen aan. Ik be grijp niet, hoe u de kleren nog aan houdt". „Heus, mijn lieve mens", zei Nick een beetje geprikkeld. „Wat jij alle maal durft zeggen!" Hij zag, dat ook John op Serena's handen lette en er de ogen niet van kon afhouden, tenzij hij de blik op haar gezicht richtte. Na tuurlijk zou hij straks verlangen, haar te schilderen en Nick wist niet, of hij zelf dat wel prettig zou vinden. Zover met zijn gedachten afgedwaald, keer de hij eensklaps tot de werkelijkheid terug. Wat bezielde hem eigenlijk en wat betekende die Serena voor hem? Wanneer John soms een bevlieging voor haar kreeg, zou dat misschien nog zo gek niet zijn. Intussen bleef Niek zich onwillekeu rig afvragen, wat John op het doek nog aan dit meisje zou'kunnen toevoegen om haar in zijn ogen volmaakt te doen schijnen. Overigens wilde 't er bij hem, Nick, niet in, dat toevoeging, in welk opzicht ook, nog nodig zou zijn. Serena kwam tot de ontdekking, dat haar smaak en die van juffrouw Twist ten aanzien van kleren evenzeer ver schilden als de meubelen enz. in de woning van de oude dame en die in Nick's kamers. (Wordt vervolgd.) JASCHA HEIFETZ. Deze terecht beroemde violist zal men kunnen beluisteren in een programma van korte werken voor viool en orkest. Begonnen wordt met twee stukken van Saint Saens, een Havanaise en een Introduction en Rondo Ca priccio. Daarna hoort men de beide Romances van Beethoven, die in G en die in F. Besloten wordt met de Zigeunermelodieën van De Sarra- sate. (Zaterdag 9.10 over Hilver sum I, 402 meter). MAASTRICHTS STRIJKKWARTET speelt een programma met con trasten: het eerste strijkkwartet van Tartini met de sierlijkheid en de gratie van het Italiaanse Ba rok dus en het vierde kwartet van onze landgenoot Oscar van Hemel. Dit beleeft zijn eerste uit voering in ons land. Het bestaat uit drie delen: een snel begin Allegro con spirito), een thema met varia ties, en een slotdeel, dat langzaam (Grave) inzet om in een snel en blij tempo te eindigen. (Zaterdag 11.30 over Hilversum I, 402 meter). DE VARA-SHOWBOAT (Zaterdag 20.05 over Hilversum I, 402 m.) NEGEN HEIT DE KLOK (Zater dag 21.00 over Hilversum II, 298 meter). ZATERDAG 6 FEBRUARI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24.00 VARA. VARA: —7.00 Nieuws, 7.13 Gram. 8.00 Nieuws, 8-18 Gram. 8.35 Orgelspel. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gym. 9.10 Gram. (om 9.30 Waterst.) VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", caus. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de ar beiders in de continubedrijven. 11.30 Strijkkwartet. 12.00 Gram. 12.30 Land- en tuinbouwmededelingen. 12.33 Orgelspel. 13.00 Nieuws. 13.15 VARA-varia. 13.20 Dansmuziek. 13.45 Sportpraatje, 14.00 Gram. 14.30 Pianorecital. 15.00 „Eerst denken dan doen", caus. 15.15 Accordeon orkest. 15.45 Boekbespr, 16.00 Kamerork. 16.45 Radioweekjourn. 17.15 U.S.A.-caba- ret. 17.45 Sport. 18.00 Nieuws en comm. 18-20 Pianospel. 18.35 Dansmuz. 19.00 Ar tistieke staalkaart. VPRO: 19.30 „Passe- partout", caus. 19.40 „Het Boek Handelin- gen", caus. 19.55 „Deze week", caus. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. progr. 22.00 Soc. comm. 22.15 Weense muz. 22.40 „Onder de pannen", hoorsp. 23.00 Nieuws. 23-1524.00 Verzoekprogramma. HILVERSUM II, 298 m. (7.00—24.00 KRO) KRO: 7.00 Nieuws, 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Koorzang. 7.45 Morgen gebed en lit. kal. 8.00 Nieuws en weerber. 8.15 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9-40 Gram. 10.00 Voor de kleuters. }015 Gram. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Musette-ork. en soliste. (12.0—12.33 Land- en Tuinbouw- meded.) 12.33 Gram. 12.45 Europese schaatskampioenschappen. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Symphonette- orkest, theaterkoor en solist. 14.00 Boek bespr. 14-10 Gram. 14.20 Engelse les. 14.40 Amateursuite. 15.15 Kron. v. Letteren en Kunsten. 15.55 Promenade Ork. en klein koor. 16.30 „De Schoonheid van het Gre goriaans 17.00 Voor de jeugd. 17-55 Sport. 18.00 Voor de jeugd 18.15 Journa listiek weekoverz. 18.40 Gevar. muz. 18.40 Regeringsuitz.: „Atlantisch allerlei". 19.00 nieuws. 19.10 Pianospel. 19.20 Parlemen tair overz. 19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 „Lichtbaken". 20.50 Gram- 21.00 Gevar. progr. 21.50 Act. 22.00 „Een mens kan wat meemaken". 22.30 „Wij lui den de Zondag in!", Avongebed en lit. kal. 23.00 Nieuws. 23 15 Nieuws in Esperanto. 23.22 Rotterdams Philharm. ork. 23.55— 24.00 Gram.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1954 | | pagina 2