ONZE KINDERKRANT
"winter
RAADSELS
het is maar een weet
Ons hoekje
Wat de post
ons bracht
De
beste
ruil
I
Dames! Vooral nu
Pim, Pam Pom en
de graafmachine
Ruwe en gesprongen handen? KALODERMA Gelee.
iüU.
GEESTELIJK LEVEN
De kerk in een wijk van
Amsterdam
MARGARET MALCOLM
Luister eens naar:
Radioprogramma
VRIJDAG 5 FEBRUAI 1954
Beste kinderen,
Tegen alle verwachting in zat
mijn bus de afgelopen week vol
briefjes. Allemaal goede oplossin
gen, hoewel het antwoord op de
veertiende vraag niet eens in de
krant kon worden ingevuld. Nu,
jullie waren pienter genoeg om je
daar niet door af te laten schrik
ken! Net zo min als door die ijs
koude wind van de laatste dagen.
Die blies wel erg hard, maar jullie
waren toch allemaal op de schaats.
Dat lees ik wel uit jullie verhalen.
Deze week hebben we een paar
kleine raadsels. Oplossingen kun
nen gestuurd worden aan: Tante
Paulien, Bureau van dit blad.
Tot de volgende week!
Betsy Visser uit Heerhugowaard
stuurde een goede oplossing en een
lange brief. Nog wel gefeliciteerd met
je verjaardag. Wat heb je veel gekre
gen! Hoe gaat het met schaatsen? Heb
je nog steeds zo'n pret op het ijs?
Anneke Vogelpoel uit Alkmaar heeft
een prachtige tekening gemaakt van
een biggetje in het bad. Dank je wel,
hoor! Heb je je schaatsen nu al ge
vonden? Dat ene raadsel van de vori
ge keer heb je goed opgelost. Aardig
van je zusje, dat ze je wilde helpen!
Ineke van der Ploeg uit Alkmaar is
een nieuwe nicht. Hartelijk welkom
in onze kring! Wat heb je een gezelli
ge brief geschreven. Je oplossing van
het raadsel is best. Een volgende keer
hoef je alleen de antwoorden maar op
te schrijven, hoor! Dat is heel wat min
der werk. Met de tekeningetjes ben
ik erg blij. Doe je de volgende keer
weer mee?
Van mijn trouwe neef Frans van Til
uit Alkmaar ontving ik een lange brief.
Ja, ik ben een paar keer in Frankrijk
geweest. Jammer van het konijn, zeg,
maar de duiven maakten veel goed. Ik
heb ook geschaatst, een paar keer al.
Fijn, dat je nu zelf je schaatsen onder
kunt binden. Gaat het rijden ook goed?
Nee ik weet niet waar de tocht is. O ja,
je oplossing is best. Bedankt voor de
tekening. Ben jij die jongen op het ijs?
Astrid Smeding uit Alkmaar is een
nieuwe nicht. Wat een keurige brief!
Natuurlijk mag jij ook meedoen, heel
graag zelfs. Je antwoorden zijn best,
hoor! Knap, zo'n goede oplossing,
meteen de eerste keer. De groeten aan
Ingrid en Ivonne. Wat een mooie na
men hebben jullie!
Mijn trouwe nicht Frouwkje Dekker
uit Alkmaar stuurde weer een mooi
versierde brief. Bedankt voor de teke
ning en de gekleurde Mies de Muis.
Je hebt het raadsel goed opgelost,
hoor! Fijn, dat je hebt proberen te
schaatsen. En nog wel op de gracht
voor het huis. Is dat even makkelijk!
Ja, de vogels hebben het nu moeilijk.
Ik strooi elke dag brood voor de meeu
wen. Heb je al weer eens ijsvrij gehad?
Geniet er maar flink van. Dag,
Frouwkje!
Cilientje en Marietje Briars uit Am
sterdam stuurden een goede oplossing
en een lange brief. Nu, jullie hebben
me deze keer heel wat te vertellen.
Dat komt van al dat ijs, hè? Zijn er
sloten of vijvers bij jullie in de buurt?
Of gaan jullie naar de ijsbaan' Bij mij
in de buurt hebben de kinderen ook
al heel wat ijsvrij gehad. Dag, trouwe
nichtjes!
I. uly en Anja Biesboer zijn twee
nieuwe nichtjes. Zij wonen op Texel.
Hartelijk welkom in onze kring, hoor!
Ik hoop nog vaak een briefje van jullie
te krijgen. O ja, de oplossing van het
raadsel is uitstekend.
Ook mijn trouwe neef Ferdinand
Nellenstein uit Den Helder heeft het
beroep van Elsjes vader zonder enige
moeite gevonden. Knap, hoor!
Het vroor dat het kraakte. De volle
maan zette de witte aarde In een
sprookjesachtig licht. De mill.oenen
sterretjes pinkelden en schitterden. Het
was stil heel stil. Zo nu en dan rolde
wat sneeuw uit de bomen dat als poe
der uiteen viel.
Hij zag dat alles vanuit zijn bedje.
Hii vond het mooi, erg mooi.
Van de dakrand hingen wat lange
dunne ijspegels. Als je daar met een
klein zilveren hamertje tegen aan tikte,
dacht hij, zou je vast hele mooie mu
ziek horen. Het geluid van kleine
belletjes.
Dan zouden de feeën met verlichte
vleugeltjes uit het bos komen om op
het muziekje te dansen. Hier. vlak
voor het raam zouden ze heen en weer
zweven, als pluisjes zo licht.
Misschien zou de IJskouing dan ook
wel komen. Ja vast en zeker zou hij
komen, want de feeën zijn altijd in de
buurt van de koning. Hij hoorde de
feeën zingen en het muziekje klinken,
en de IJskoning blies een koude Noor-
dewind en hij bewoog de slippen van
zijn witte mantel en het begon te
sneeuwen.
De feeën vlogen weg met de Noor-
dewind en de IJskoning blies tegen de
ruiten. Er kwamen prachtige bloemen
op. Ijsbloemen.
Toen verdween ook de IJskoning. De
grote volle maan werd wazig. Ook de
sterretjes en de sneeuw en het licht.
Toen viel hij in slaap.
Eamea-Gelei voor Uw handen
(Advertentie, Ing. Med.)
Antje de Boer uit Den Helder is een
nieuwe nicht. Leuk, dat je ook eens
meedoet. Wat een gezellige brief! Ik
weet nu al heel wat van je af. Corrie
en Marie wonen dus vlak bij je. Wil
je de groeten van mij overbrengen?
Hoe gaat het nu met schaatsen? Ik heb
zo'n idee dat je in die paar dagen al
flinke vorderingen hebt gemaakt. Nu,
je bent pas acht jaar en je hebt dus
nog alle tijd het te leren. O, ja, je op
lossing is best, hoor! Dag, Antje!
Ansje Stammes uit Schagen is een
nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze
kring, Ansje! Je oplossing is best,
hoor! Doe je nog eens vaker mee?
Mijn trouwe neef Arie Droog uit Kol-
horn is ditmaal present met een goede
oplossing en éen enorm gezellige brief.
Wat fijn, dat je de laatste dagen zulke
vorderingen hebt gemaakt op de
schaats. En maar oefenen, Arie! Je
hebt deze winter de kans het goed te
leren. Doen je spieren nog pijn? Dat
gaat wel over, hoor! Dag, Arie!
Tini IJff uit Krommenie is een oude
bekende. Wat leuk, dat Gerda een
prijs heeft gewonnen met schaatsen.
Misschien komt er binnenkort wel
weer eens een wedstrijd. Je weet nooit
hoe lang het nog blijft vriezen. Je op
lossing is prima, hoor! En wat een
enig postpapier heb je. Van Sinter
klaas gekregen? Bedankt voor de te
kening van de eendjes in de sloot. Die
is werkelijk bijzonder goed geslaagd!
Edith Modderman uit Beverwijk
heeft het raadsel keurig opgelost. Wan
neer er prijzen zijn schrijf ik dat er
uitdrukkelijk bij, Edith. Dusdit
maal niet! Ik kan me voorstellen, dat
je het wel eens druk hebt, zo met het
toelatingsexamen in het vooruitzicht.
Doe je best! Dag, Edith. Veronica Ha
ring uit Beverwijk stuurde drie goede
oplossingen van de voorlaatste keer en
een lange brief. Heb je lekker ge
schaatst? Doe de groeten aan Frankie.
Daaag!
Daar vind ik warempel nog een brief
van Veronica, ditmaal met een goede
oplossing van het raadsel van de laat
ste keer. Ik denk, dat er zo tegen
Pasen wel weer eens een puzzle met
prijzen komt. Eerder vast niet. Ja, ik
ben ook al op de schaats geweest. Fijn,
hoor! Wil je je moeder nog wel felici
teren met haar verjaardag? Is het een
prettige dag geworden? Nee, Mies de
Muis teken ik niet, dat doet iemand
anders. Vind je de verhaaltjes altijd
leuk? Dat doet me pleizier!
Alie Zwitser uit Beverwijk is een
nieuwe nicht. Hartelijk welkom in
onze kring! Je hebt de puzzle keurig
opgelost, hoor! Van Jan Kuyper uit
Beverwijk ontving ik een lange brief,
een goede oplossing en een leuke
tekening. Dank je wel! Nu, ik kan zo
wel zien, dat jij dol op tekenen bent.
Of je fouten hebt gemaakt kan ik niet
zeggen, zoveel verstand heb ik er niet
van. Doe je de groeten aan Piet?
Krijg ik nog eens een brief van je?
Dag, Jan!
Thea Jansen uit Beverwijk heeft de
stoute schoenen ook maar eens aan
getrokken en haar oplossing inge
stuurd. Uitstekend, Thea! Doe je de
Volgende keer weer mee?
Mijn trouwe nicht Nellie van Leijen
uit Obdam stuurde een goede oplossing
van het raadsel en een lange brief. Ja,
ik wil wel geloven, dat het bij jullie
erg koud is als de Noord-Ooster blaast.
Dan kom je op de schaats niet hard
vooruit, hè? Maar voor de wind gaat
het des te lekkerder. Wat een slimme
poes heb jü, zeg! Hij kan dus zelf al
de deur openmaken. Nog veel pleizier
op het ijs, hoor! Dag Nellie.
Uit Hoorn kreeg ik een brief van
een nicht die heeft vergeten haar
naam te noemen. Wat is dat jammer,
want uit het blokschrift kan ik niet
opmaken wie je bent. En je stuurde
nog wel zo'n mooi versje over Koning
Winter die gekomen is. Je oplossing
van het raadsel is goed, hoor! Wat
fijn, dat je al twintig deeltjes van de
encyclopaedie hebt. Moeilijk woord is
dat, hè?
Geer Zeilemaker uit Sijbekarspel
schreef een lange brief op mooi post
papier. Wat een leuke tekening van
Mies de Muis. Je oplossing is goed,
hoor! Ik weet niet hoe het komt dat
je een tijd terug niet in de krant
stond. Misschien is de brief zoek ge
raakt. Ik kan het nu ook niet meer
nagaan. Jammer is het wel. Gelukkig,
dat deze brief wel mijn bus gevonden
heeft, hè? Dag, Geertje!
L Wat is groot in Edam en klein
in Londen?
2. In de volgende zinnetjes zijn btnen
verborgen. Welke?
Is Wiebe U komen halen?
Het muisje piepte van angst.
Je mag wel in de tuin spelen maat
niet in de kamer.
De naald is op de grond gevallen.
Pas op die wesp, Arnold, hy zou je
kunnen steken.
3. Raadselrijmpje.
'k Ben wel in een pot,
Maar niet in een pan,
'k Ben wel in een kom,
Maar niet in een kan,
'k Zit niet in de struiken,
Maar wel in het bos,
'k Ben niet in het garen,
Maar wel in de klos.
OPLOSSING RAADSEL ?9 JAN.
Onderdirecteur, orgel, naald, draad,
einde, ramen, dagen, iepen, roest, eerst,
clown, tafel, eikel, uiver, roken.
Laatst kwam
er 'een jongen
van een jaar
of dertien mijn
werkkamer
binnenlopen
juist toen ik
bezig was een
grote moderne
auto te teke
nen.
Hij was blijk
baar nogal vol
bewondering
voor de teke
ning, want hij
keek er eerst
lang met open
mond naar en
zei toen, „ik
wou dat ik dat
kon!"
„Nu", zei ik,
„probeer het
maar". Ik gaf
hem papier en
potlood en hij
ging vlijtig aan
de gang. Eerst
tekende hij een
bumper, toen
een spatbord,
j toen een lamp,
j een motorkap,
een voorruit,
een dajt, een
portier, wiel,
en daarna gooi
de hij zijn pot
lood neer en
riep: „Het lijkt
nergens op!"
Inderdaad zat
de voorruit
schuin achter
de motorkap, de wielen waren niet
rond en de lampen zaten niet in het
midden.
„Ho-ho-joh", zei ik lachend. „Je doet
het verkeerd, man.... je moet eerst in
grote lijnen de auto er op zetten. Kijk,
zo, zie je wel, je tekent een soort siga
renkistje met een bakje er bovenop
(fig. I). De assenkun je er ook al op
zetten. Recht op die assen trek je een
„haakse" lijn en daar teken je een ovaal
omheen. De wielen staan dan altijd
goed (A).
Zo, nu kun je in dit raamwerk je
33. Bilie en Kareltje konden niet
zo snel vooiuitkomen als ze wel ge
wild hadden. De graafmachine, die
door Billie voortgezeuld werd, leek
hem bij elke stap zwaarder te wor
den. Ze stonden even stil, om op
adem te komen, maar hoorden toen
duidelijk in de verte de zware schoe-
flen van Piet Pakkum naderen. „Ik
kan niet meer," hijgde Kareltje, ter
wijl hij angstig, de arm van zijn
compagnon beet greep. „Je zal wel
moeten," gromde Billie. „Anders zitten
we direct wéér achter de tralies." „Ik
ben zo moe," zeurde stem van Ka
reltje weer. „En ik heb zo'n honger..
Hij leunde tegen een deur aan en die
ging plotseling open, zodat de kleine
bandiet bijna naar binnen rolde. Een
man keek naar buiten en bekeek Ka.
reltje en Billie van top tot teen. „Jul-
lie zijn aardig vroeg," zei hij. „Jullie
komen zeker van buiten hè?" „Nee
van binnen," zei Kareltje. „Heel
leuk," zei de man, „maarre..., het
gecostumeerde bal begint pas oveï
een uur. Enfin, komt er maar fel.!»
Bilie en Kareltje stapten Binnen in
de feestzaal van „de Oude Jongens19
zoals het clubgebouw heette Precies
op tijd. II
(Advertentie, Ing. Mi
auto gaan schetsen. Alles blijft op z'n I
plaats. Je kunt je eenvoudig niet meer
vergissen (fig. II). Staat alles goed in
schets dan ga je de auto tekenen. Zie
maar eens hoe leuk het wordt!"
De jongen zijn ogen schitterden.
„Wat makkelijk!" zei hij. „Ik ga het
ook zo proberen!" Nu, al heel spoedig
had hij een prachtig karretje getekend
(fig. III). Het ging zó goed, dat ik
dacht: Mijn vriendinnen en vrienden
van de kinderkrant moeten dit ook
weten. Daarom allemaal aan 't werk
en veel succes hoor!
Gedurende het laatste halfjaar van
1953 is er in de Oosterkerkgemeente te
Amsterdam, in een groot deel van Kat
tenburg en de vroegere Jodenbuurt, een
onderzoek gedaan naar de gezinnen en
personen die op enigerlei wijze als Her
vormd te boek staan.
Het rapport over de bevindingen
bij dit huisbezoek aan 1078 Ned. Herv.
gezinnen en alleenstaanden, gaat uit
van een verdeling in drie rubrieken, nl.
lidmaten, doopleden en geboorteleden.
De lidmaten bleken te wonen op 391
adressen. Van hen konden worden aan
gewezen als meelevend, half-meelevend
en niet-meelevend resp. 48 pet., 34 pet.
en 18 pet. De doopleden bevonden zich
op 493 adressen: 8 pet. meelevend, 34
pet. half meelevend, 58 pet, niet-mee
levend. Voor de geboorteleden (194
adressen) waren deze cijfers: 5 pet.
mee-levend, 22 pet. half-meelevend, 73
pet. niet-meelevend. Voor het totaal
der bezochten (1078): 238 meelevend (22
pet.) 338 half-meelevend (31 pet.) en
502 niet-meelevend (47 pet.).
Wat de meelevenden betreft, gecon
stateerd werd, dat deze in de loop der
jaren „zelf hun weg gevonden hadden'
in allerlei richting, waarbij zij in een
zekere gelatenheid de situatie hadden
aanvaard, ofschoon zij zich ook wel mis
kend voelden. Overigens, vooral in de
betere straten van deze wijk, geldt nog
steeds de mening, dat als er eens
iemand van de kerk komt, het bm geld
te doen is. Bevrijdend werkte dan de
mededeling: 't gaat niet om de kerk
maar om u.
De half-meelevenden hehben tegen
over de kerk vrijwel geen houding
meer. Zij zegt hun niets en doet hen
niets en men mist haar ook niet. De
aanduiding half-meelevend werd gege
ven op grond van het feit, dat er open
heid was voor een gesprek en de erkeifji
ning, „dat zij het op de TroostmarlS
naast de kerk toch niet hadden kunneS
vinden". Overigens is bij een deel dezéfl
half-meelevenden de vervreemdeling
nog niet „oud" en gewoonlijk een zaa'4
van de iaatse tien jaar.
De niet-meelevenden, de grootste
groep uitmakende, vormen het moei*
lijkste punt. Geadviseerd werd aan da
kerkeraad bij hen voorlopig geen huis
bezoek meer te doen. „Pastoraat is hier
niet meer mogelijk. Ze vallen geheeï
onder het apostolaat, maar hoe contact
met deze mensen te krijgen is, is een
probleem. Veelal had ik het gevoel als
of ik op zoek was naar religie, maar
deze bleek zoek".
ITALIAANSE KABINETSCRISIS
President Luigi Einaudi heeft gist*
ren zijn beraadslagingen, die Maandag
waren begonnen, beëindigd. Men ver
wacht, dat hij zich een korte pe
riode van overweging zal gunnen, al
vorens een kabinetsformateur aan te
wijzen.
„Bah, de kachel wil niet
nanden!", moppert Miesje
,,'t Is toch wat!
En ik heb de
schoorsteenveger
Nu al twee keer hier
gehad
„Weet je wat, ik doe
het zelf nu
Eerst de kachel
wat opzij
Dan een zak onder de
schoorsteen
Dit is echt eens werk
voor mij.'"
Maar als Miesje op
het dak komt
Staan twee pijpen
naast elkaar
„Welke is nu van
de kamer?
Och, ik neem die ene
maar!"
„Zo", roept Mies „Dat 's
weer gebeurd hoor
Kachel trekt vast weer
gewoon
Héêêer zit geen
roet in 't zakje
Was de schoorsteen
dan tóch schoon?"
Maar, oh nee, want
als Mies later
Even naar de keuken
moet
Komen dikke wolken roet
Haar bij de deur al
tegemoet
DOOR
7)
,,'t Is alsof het leeft", zei ze, diep
ademhalend ,Als ik haar ontmoette,
zou ik haar dadelijk herkennen"
Beviel dit oordeel hem wel of niet?
Hij had het moeilijk kunnen zeggen,
wist alleen dat iets in hem tot tegen
spraak, tot redetwisten noopte.
„Neen, dat zou je niet", verzekerde
hij. „John heeft zijn eigen leven in
haar gelegd, niet het hare".
„Wat bedoelt u daarmee?" vroeg
ze, nog steeds ha ,r og"" op de schil
derij gericht.
„Dat kind", hernam hij, spottend
met de steel van zijn pijp naar haar
wijzend, „is de saaiheid in eigen per
soon O ja, heel mooi, maar precies
een prachtige lamp zonder licht.
Welnu, John heeft het licht aange
stoken".
„Een prachtige lamp zonder licht
herhaalde ze zachtjes. „Dat is ook e-rn
soort schilderij, nietwaar, maar een
in woorden, niet in verf. O", ging ze
na diep adem te hebben geschept,
voort, „soms schijnt het bijna een
wonder dat u de dingen zo kunt zeg
gen".
Met deze woorden wendde ze zich
naar een ander schi.derij, maar Nick
bewoog zich niet want haar vlugheid
van begrip had hem verbluft doen
staan. Dit was geen kwestie van wat
goede manieren en wat van haar
moeder aangeleerde beschaving, maar
een teken van een buitengewoon
fijn gevoel, zoals hij nog nimmer had
ontmoet. Hij had er reeds iets van
opgemerkt, toen Serena had gespro
ken over de vreugde om zelf gescha
pen karakters tot leven te zien komen,
doch vergeleken bij dit was. dat
slechts een gemeenplaats geweest. Hij
stond van verbazing als met stom
heid geslagen.
Toen juffrouw Twist uit een van de
kleine vertrekken weer bedrijvig de
huiskamer binnensnelde, was de be
tovering op slag gebroken.
„Nu wat zeg je er van?" vroeg hij
luidruchtig en Serena wendde zich
dadelijk om.
„Ik vind het prachtig", antwoordde
zeer ernstig, waarop haar begeleidster
veelbetekenend haar neus ophaalde.
„Nu, mij doet het meer aan een
kale schuur denken", zei ze minach
tend.
„Maar....", begon Serena, doch
ging niet verder. Ze dacht aan de
kamers in Emma's eigen huisje, waar
de lelijke Victoriaanse meubelen, dicht
opeengepakt, bijna overal de weg ver
sperden en de kleuren hevig met el
kaar vloekten. Juffrouw Twist had
aan dat alles haar hart verpand en
kon dus moeilijk de bijna strenge
eenvoud van dit vertrek waarderen.
„Maar....", hernam het meisje voor
zichtig, „dit is werkkamer en huis
kamer tegelükdus moet er veel
ruimte in zijn".
Een blik op Nick's gezicht en de
twinkeling in zijn ogen bewees haar,
dat hij waardering koesterde voor de
keurige .nanier waarop ze zich 'lit
de moeilijkheid had gered.
Plotseling werd de deur beneden
geopend en snelde iemand met veel
lawaai naar boven.
„Dat zal John wel zijn", merkte
Nick op en boog zich weer over de
leuning, terwijl hij zijn medebewo
ner toeriep: „Een beetje minder her
rie, beste jongen; er zijn hier dames!"
„Oklonk het, waarna, in wat be
daarder tempo al spoedig hoofd en
schouders, gevolgd door de rest van
een lange, lenige gestalte, verschenen.
John Deane deed zijn intrede.
Serena's eerste indruk was er een
van teleurstelling. In haar onschuld
had ze gedacht, dat een man die met
zoveel fijn gevoel schilderde, zelf ook
een knappe verschijning moest zijn.
Dat was hij echter allerminst. Zijn
lange neus en het onordelijke stro
gele haar vormden de ernstige belet
selen, maar ook zijn mond, ofschoon
goed gevormd en prittig, was te
groot om tot een aantrekkelijk geheel
te kunnen bijdragen. Alleen zijn
ogen
„Hij is een goed mens", zei Serena
bij zichzelf, „een echt goed mens.
Iemand op wie je volkomen kunt ver
trouwen".
Verlegen was hij echter ook en Se
rena kon met geen mogelijkheid ver
staan wat hij mompelde toen Nick hem
voorstelde. Daarop riep juffrouw Twist
haar en hadden beide vrouwen bijna
een uur werk om wat orde en reinheid
te scheppen in de twee slaapkamertjes
en de kleine keuken. Vervolgens zetten
ze thee en moesten genoegen nemen
met een heterogene verzameling kop
jes en schoteltjes, waarvan één, af
komstig van John's werktafel, eerst van
een vettige zelfstandigheid moest wor
den gereinigd. Juffrouw Twist had
eigen gebakken cake meegebracht en
ook sandwiches.
„Ziezo, voor een tijdje zijn jullie
weer wat op dreef", sprak ze met enige
zelfvoldoening.
„Je bent een juweel, Emmalief", zei
Nick verstrooid. Hij hield de blik op
Serena's handen gericht, die, toen ze
haar thee had gebruikt en uit 1 et ven
ster staarde, bewegingloos in haar
schoot lagen. Nick had tegen de meeste
vrouwen het bezwaar, dat ze niet stil
konden zitten, maar steeds aan een
haarlok frommelden, zichzelf in een
handspiegeltje bekeken of op andere
wijze hun innerlijke onrust toonden.
Dit meisje was anders. De naam Sere
na sereen, vredig paste uitstekend
bij haar. En wat die handen betreft,
had die goede oude Emma gelijk. Ze
waren elegant, dat was het juUte woord
ervoor. Van goede afkomst! Och, waar
om niet. Per slot van rekening kon ze
haar keurige handjes en voetjes wel
hebben geërfd op niet bepaald „wetti
ge" manier! Maar 't was beter, hierop
jegens Emma geen toespeling te maken.
„Ik heb uw vuile was in mijn tas ge
stopt", deelde de huishoudster mee; „er
zitten bijna geen knopen aan. Ik be
grijp niet, hoe u de kleren nog aan
houdt".
„Heus, mijn lieve mens", zei Nick
een beetje geprikkeld. „Wat jij alle
maal durft zeggen!" Hij zag, dat ook
John op Serena's handen lette en er
de ogen niet van kon afhouden, tenzij
hij de blik op haar gezicht richtte. Na
tuurlijk zou hij straks verlangen, haar
te schilderen en Nick wist niet, of hij
zelf dat wel prettig zou vinden. Zover
met zijn gedachten afgedwaald, keer
de hij eensklaps tot de werkelijkheid
terug. Wat bezielde hem eigenlijk en
wat betekende die Serena voor hem?
Wanneer John soms een bevlieging
voor haar kreeg, zou dat misschien nog
zo gek niet zijn.
Intussen bleef Niek zich onwillekeu
rig afvragen, wat John op het doek nog
aan dit meisje zou'kunnen toevoegen
om haar in zijn ogen volmaakt te doen
schijnen. Overigens wilde 't er bij hem,
Nick, niet in, dat toevoeging, in welk
opzicht ook, nog nodig zou zijn.
Serena kwam tot de ontdekking, dat
haar smaak en die van juffrouw Twist
ten aanzien van kleren evenzeer ver
schilden als de meubelen enz. in de
woning van de oude dame en die in
Nick's kamers.
(Wordt vervolgd.)
JASCHA HEIFETZ. Deze terecht
beroemde violist zal men kunnen
beluisteren in een programma van
korte werken voor viool en orkest.
Begonnen wordt met twee stukken
van Saint Saens, een Havanaise en
een Introduction en Rondo Ca
priccio. Daarna hoort men de beide
Romances van Beethoven, die in G
en die in F. Besloten wordt met de
Zigeunermelodieën van De Sarra-
sate. (Zaterdag 9.10 over Hilver
sum I, 402 meter).
MAASTRICHTS STRIJKKWARTET
speelt een programma met con
trasten: het eerste strijkkwartet
van Tartini met de sierlijkheid
en de gratie van het Italiaanse Ba
rok dus en het vierde kwartet
van onze landgenoot Oscar van
Hemel. Dit beleeft zijn eerste uit
voering in ons land. Het bestaat uit
drie delen: een snel begin Allegro
con spirito), een thema met varia
ties, en een slotdeel, dat langzaam
(Grave) inzet om in een snel en blij
tempo te eindigen. (Zaterdag 11.30
over Hilversum I, 402 meter).
DE VARA-SHOWBOAT (Zaterdag
20.05 over Hilversum I, 402 m.)
NEGEN HEIT DE KLOK (Zater
dag 21.00 over Hilversum II,
298 meter).
ZATERDAG 6 FEBRUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24.00 VARA. VARA: —7.00 Nieuws,
7.13 Gram. 8.00 Nieuws, 8-18 Gram. 8.35
Orgelspel. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gym.
9.10 Gram. (om 9.30 Waterst.) VPRO:
10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", caus. 10.05
Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de ar
beiders in de continubedrijven. 11.30
Strijkkwartet. 12.00 Gram. 12.30 Land- en
tuinbouwmededelingen. 12.33 Orgelspel.
13.00 Nieuws. 13.15 VARA-varia. 13.20
Dansmuziek. 13.45 Sportpraatje, 14.00
Gram. 14.30 Pianorecital. 15.00 „Eerst
denken dan doen", caus. 15.15 Accordeon
orkest. 15.45 Boekbespr, 16.00 Kamerork.
16.45 Radioweekjourn. 17.15 U.S.A.-caba-
ret. 17.45 Sport. 18.00 Nieuws en comm.
18-20 Pianospel. 18.35 Dansmuz. 19.00 Ar
tistieke staalkaart. VPRO: 19.30 „Passe-
partout", caus. 19.40 „Het Boek Handelin-
gen", caus. 19.55 „Deze week", caus.
VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. progr.
22.00 Soc. comm. 22.15 Weense muz. 22.40
„Onder de pannen", hoorsp. 23.00 Nieuws.
23-1524.00 Verzoekprogramma.
HILVERSUM II, 298 m. (7.00—24.00
KRO) KRO: 7.00 Nieuws, 7.10 Gram.
7.15 Gym. 7.30 Koorzang. 7.45 Morgen
gebed en lit. kal. 8.00 Nieuws en weerber.
8.15 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9-40
Gram. 10.00 Voor de kleuters. }015 Gram.
11.00 Voor de zieken. 11.45 Kamerkoor.
12.00 Angelus. 12.03 Musette-ork. en
soliste. (12.0—12.33 Land- en Tuinbouw-
meded.) 12.33 Gram. 12.45 Europese
schaatskampioenschappen. 13.00 Nieuws
en Katholiek nieuws. 13.20 Symphonette-
orkest, theaterkoor en solist. 14.00 Boek
bespr. 14-10 Gram. 14.20 Engelse les. 14.40
Amateursuite. 15.15 Kron. v. Letteren en
Kunsten. 15.55 Promenade Ork. en klein
koor. 16.30 „De Schoonheid van het Gre
goriaans 17.00 Voor de jeugd. 17-55
Sport. 18.00 Voor de jeugd 18.15 Journa
listiek weekoverz. 18.40 Gevar. muz. 18.40
Regeringsuitz.: „Atlantisch allerlei". 19.00
nieuws. 19.10 Pianospel. 19.20 Parlemen
tair overz. 19.30 Gram. 20.25 De gewone
man. 20.30 „Lichtbaken". 20.50 Gram-
21.00 Gevar. progr. 21.50 Act. 22.00 „Een
mens kan wat meemaken". 22.30 „Wij lui
den de Zondag in!", Avongebed en lit. kal.
23.00 Nieuws. 23 15 Nieuws in Esperanto.
23.22 Rotterdams Philharm. ork. 23.55—
24.00 Gram.