Zending op Nieuw-Guinea doet zoveel zij kan Vincent van Gogh werd door werkende mens geboeid De oudere kaas kan een goede prijs opbrengen De wereldlandbouw- en industrieproductie Tal van oorzaken belemmeren zegenrijk werk Breezand Texel Volgend jaar eerst leidingwater? marktberichten Auto reed te water, twee doden Hogere pachtprijs domein-boerderij en Impanis zegeviert in Parijs-Cóte d'Azur Jaap Sax sprak in Anna Paulowna Qe modernen geven geen verklarend woord Botsing met ernstige gevolgen Waterstof explosies op de Stille Oceaan Atoombommenwerpers Grote animo voor export naar Rusland Bij Amsterdam Militair tijdens veldloop door hartverlamming getroffen „OOGST IS GROOT, MAAR ARBEIDERS ZIJN ER WEINIG y> Tegen legendevorming Grote vlucht Onderwijs Nieuwe geest Voertaal Bez waren Problemen percentage v.d. wereldbevolking percentage v.h. wereld landbouwareaal wereldlandbouwbevolking v.d. wereld industrieprod. Felle heidebrand nabij Boxtel MAANDAG 15 MAART 1954 HET KAN nog oneindig dieper, Theo". Dat waren de laatste woor- den van de grote Vincent van Gogh tegen zijn broer, die zoveel in Eet leven van de kunstenaar heeft betekend. Op de schildersezel stond toen zijn laatste doek: een korenveld, een blauwe hemel, een troep jvvarte kraaien. Was er verband tussen de voorstelling op dit schilderij en zijn droevig einde.' Niet lang na Vincent stierf ook Theo Het oeuvre van de schilder werd toen door elkaar met f 20.— gehonoreerd. Maar nog geen halve eeuw later werd een enkel stukje naar Engeland verkocht voor f 40.000.! De erkenning van het meesterschap van Van Gogh heeft dan wel niet zo lang op zich laten wachten, maar kwam toch pas na zijn dood en armoede was zijn lot. treurde, dat de moderne schilders, daar niet begrepen worden, weigeren het verklarend woord te spreken. De huishoudelijke vergadering was van korte duur. De nieuwe voorzitster mevrouw M. TielVan Stipriaan, deed erPge mededelingen en las een af- scneidsbrief voor van mevrouw N Kooiman—Mooy, die na 18-jarige lid maatschap naar Bergen is verhuisd. Er zal een fietstocht gemaakt wor- ,,f^?aauScvagen> waar een bezoek wordt gebracht aan de Huishoudschool. ,e.s H,r 'bestaat thans uit de da mes M. TielVan Stipriaan, voorz., penn., Van Balen Blanken-Bakker Groet—Dienaar, secr., Kaan—Bakker, voorz°r' 6n Waiboer—Van Dijke vice- Teed hij onder die armoede? Hij gaf iiweg, wilde leven als en onder de L/nsen met wier lot hij begaan was, 5! arme Brabante boer, de even ar- nedize Drent, de mijnwerkers in de inaee. Aangegrepen door hun ellen- a- is hij, pas op latere leeftijd, gaan tVkenen en schilderen. Zij waren zijn modellen". Geen karakteristieke koppen "richt hij- Bij tekende en schilderde de «pwone mens, maar zijn werk spreekt m eigen taal, het laat het leven zien rfat achter de figuren schuil gaat, het k menselijk en waar, het heeft een so ciale tendenz en als men dat kan be- eriioen, komt men nader tot zijn werk. Als men zijn levensgeschiedenis hoort en JaaP Sax> de Bergense schilder, wiens causerie voor de afdeling van de gond van Plattelandsvrouwen zeer boeiend was, vertelde die geschiedenis uitvoerig dan staat Vincent van Gogh voor ons als een diep ongelukkig mens Maar is dat beeld wel volkomen en dus juist? Jaap Sax geloofde van „iet Want zo betoogde hij, een waar kunstenaar gaat niet voor zijn ezel zitten met de gedachte, wat zal ik nu eens gaan schilderen en wat zal mij dat opbrengen? Hij schildert omdat hij, uit innerlijke drang, schilderen moet en vindt daar zijn vreugde in. Zo was het ook met Van Gogh. De werkende mens boede hem. Land schappen zonder menselijke figuren komen, van zijn hand, dan ook maar sporadisch voor. Hij schilderde niet mooi", maar had met wat hij schil derde een bedoeling: hij wilde het le ven van de mens voelbaar maken; zijn onderwerp was dan slechts middel en geen doel. Dat werd en wordt nog niet altijd gewaardeerd. Maar een schilde rij behoeft niet „aesthetisch-mooi" te wezen, om toch uitermatend boeiend en waar te zijn. Als het een diepge voeld kunstwerk is, kan het een bron van grote vreugde wezen. QPREKER liet op het doek vele re- producties van Van Gogh's zien. Gevraagd naar zijn oordeel over de modernen, merkte spreker op, zelf re alist te zijn, maar te aanvaarden, dat we in een overgangstijd leven. Hij be- Op de hoek J. C. de Leeuwweg— Burgemeester Lovinkstraat kwam de motorrijder H. J. H. uit Den Helder in botsing met een, voor hem van rechts komende, vrachtauto. De heer H. bekwam een hersenschudding en liep nog enige verwondingen op. Per ziekenauto is hij naar het St. Lidwina- ziekenhuis in Den Helder vervoerd. Van de zijde der directie van de Provinciale Waterleiding Noord-Hol land wordt medegedeeld, dat voor de gewekte verwachting als zou nog dit jaar leidingwater op Texel kunnen worden geleverd, geen grond bestaat. Wel wordt heden met de aanleg van een buizennet het eerste begin ge- Waakt, maar over de definitieve ves- pgingsplaats van het pompstation bv. is nog geen beslissing genomen. wij streven er naar en zullen ver heugd zijn als dat gelukt in de zo- mer van het volgend jaar het eerste water te kunnen leveren, aldus de directie. ALKMAAR, 12 Maart 1954. Coöp. 4, ng Alkmar en Omstreken. Witlof VrPj Rode kool 7—10.50; Savoye W°1 6 50-16.50; Groene kool 14—24; {■Pruitkooi 15—69; Boerekool 5—18; ™psla 32 cent per stuk; Andijvie EI5~L22; Goudreinette Hl 50—54, K v 9o Bil 40-45; Jonathan Hl 46-50, T Rode bieten 4—5; Winter- 1W o Waspeen 12—36; Uien 2—9; <jerie8~18; Selderie 29—31; Knolsel- 3!nÏÏ?E,K 0P LANGENDIJK. 13 Maart. J ri g u'en 4,60—7,10, grove 3—5,20 Itc. iel'ngen 8,60—11: 112.000 kg rode 11,130; 116.000 kg gele kool 6,50 kool 88,000 kg Deense witte kool 6 '000 kg groene kool 12—23,30; 9200 8,lo- J-p le„P®etl.B 5 en D 5,10—8; 6300 kg bie- 5~5.30 en B 4; 800 kg witlof I 6o.oóo i?n 11 53_82. Doorgedraaid: 30.oon v rode kool, 2000 kg gele kool, kg witte kool en 3000 kg bieten. N„9°RD-SCHARWOUDE, 13 Maart 4.10 hieL B 5, 2'00 kg uien 4.60—6.70,' grove 3.20— bieten 4eh?®en 10-H. nep 10, 4000 kg rA 5r5-2°, B 4, 5000 kg peen L 5, 168000 kg rode kool 710.90, Ks ggle kool 6 50—17 60 1020000 kg"b,TS ggle kool 6.50—17.50, 1020000 67 ut 5fe witte 6—9, 150 kg witlof I b00 J^ afwijkend 43. '20oo 115000 kK rode kool, i T— J.XDV 200Ö\„g Wltte kool, u *8 peen, 2000 leg gele kool, 2000 kg bieten. RlOOft^NHUiZEN, 23 Maart. gele kn rode kool 7—9.90, 7500 kg witte ®k50~161°. 17500 kg Deense 'ingen r |n10' 1150 kg uien 4.20, drie gen a' ^-50' neP 7.10-8, 1100 kg Öoor„ I- B 5-20. '0000 lg ^aaid: 120000 kg rode kool, KE Deense witte. Van hoge regeringszijde te Washing ton is medegedeeld, dat de Verenigde Staten tot nu toe de krachtigste water stofontploffingen op de atol van Eni- wetok, in de Stille Oceaan, teweeg hebben gebracht. De voorlopige resul taten zijn bevredigend geweest. Het zal tenminste een maand duren, voor dat het definitieve resultaat bekend zal zijn. De Australische minister van Lucht vaart heeft bekendgemaakt, dat Aus tralië een bedrag van 30 tot 35 mil lioen Australische ponden (250 tot 300 millioen gulden) zal besteden voor de aankoop van 24 atoombommenwerpers voor de verdediging van het Noorden van het land. Volgens de minister zul len de bommenwerpers groter en snel ler zijn dan de „Canberra". Australië heeft ook zware en lichte bommen werpers met straalaandrijving nodig. ISRAËLISCH—SYRISCH GRENS INCIDENT Volgens een officiële woordvoerder in Damascus hebben twee Israëlische schepen (met kanonnen bewapend) op 11 Maart in de namiddag een welover wogen verrassingsaanval gedaan op twee Syrische posten op de Oostelijke oever van het meer van Tiberias op de Israëlisch—Syrische grens. Twee man nen werden gewond, aldus de woord voerder. De stemming in de kaashandel kon in het begin van de week tamelijk op gewekt genoemd worden en het was vooral de zgn. leeftijdskaas, welke in het middelpunt van de belangstelling stond. Deze kaas stamt uit de periode met een lage productie en bij enige vraag is het dan wel begrijpelijk, dat deze soort kaas een goede prijs kan op brengen. De oorzaak van deze vraag was de belangstelling uit Duitsland, terwijl ook België goed aan de markt was. Over het algemeen wordt de stemming in de kaashandel overigens tamelijk beïnvloed door het kwantum kaas, dat naar Rusland zal worden uit gevoerd en anderzijds door het kwan tum kaas, dat door de regering voor binnenlandse verkoop is vrijgegeven en waarop de handel kan inschrijven. Ten aanzien van de export naar Rus land kan worden gemeld, dat de gun ningen van een kwantum ad totaal 500 ton kaas inmiddels zijn afgekomen, terwijl in de afgelopen week een nieu we inschrijving werd geopend voor de levering van 250 ton volvette Goudse kaas en 250 ton Edammer kaas 40+, geproduceerd in de periode van 1 Oc- tober 1953 t.e.m. 1 Februari 1954. Voor deze inschrijving bestaat bij de handel grote belangstelling, hetgeen ook het geval is met de vrijgave van opnieuw 500 ton regeringskaas, waar op de handel ook weer een bod kan doen. Sinds de regering begonnen is haar voorraden op de binnenlandse markt te brengen, verloopt de handel in oude kaas uiterst traag en hebben de prima kwaliteiten moeite om zich in prijs te handhaven. Dit vindt zijn oorzaak in het feit, dat de nu vrijgege ven regeringsvoorraden in kwaliteit verre van onberispelijk zijn, waardoor er veel tweede kwaliteit-kaas in om loop komt. Deze kaas zal eerst moeten zijn opgeruimd, wil de oude kaas van prima kwaliteit weer ten volle aan bod komen. Een gelukkige omstandig heid kan hierbij worden genoemd, dat voor levering aan Rusland nog nodig is 1000 ton prima oude Goudse Volvet, welke afname de prijs voor de oude kaas zeer zeker steun zal geven. Voegt men hierbij het feit, dat de voorraden oude kaas zeker niet groot zijn, dan zijn er zeker geen redenen aanwezig om de positie van de oude kaas don ker in te zien! Gelijk met de melkproductie loopt ook de kaas- en boterproductie thans flink omhoog. In de week van 21 t.e.m. 27 Februari jl. werd door de zuivelfa brieken ontvangen 70.253 ton melk te gen 65.420 ton in de voorgaande week, terwijl in 1953 de cijfers waren resp. 69.324 en 64.670 ton. Er wordt dus dit jaar meer melk ontvangen dan vorig ^Een dergelijke verhoging valt ook waar te nemen ten opzichte van de kaas en de boter. In de week van 21 tem. 27 Februari jl. werd aan kaas geproduceerd 1747 ton tegen 1478 ton in de voorgaande week. In 1953 waren deze cijfers respectievelijk 1668 en 1449 ton. De boterproductie kon in de hier boven aangegeven week worden ge steld op 1062 ton tegen 948 ton in de voorgaande week, terwijl de cijfers in 1953 waren resp. 992 en 963 ton. Met onze boterhadel wil het over het al gemeen niet vlotten. De vraag naar Nederlandse boter in België viel bijna geheel weg, aangezien men daar over vrij grote voorraden beschikt. Wel kon naar overzeese gebieden een Link kwantum worden verscheept, maar dat de gehele productie niet kon worden opgenomen blijkt uit het feit, dat in middels al weer boter bij de regering is ingeleverd. Het prijsverloop van de jonge kaas moest aan het einde van de vorige week verward genoemd worden. Zoals reeds medegedeeld is de regerings garantieprijs voor kaas, welke na 28 Februari jl. is geproduceerd, met 10 cent per kg verlaagd. Hoewel het kwan tum jonge kaas gemakkelijk kan wor den opgenomen en aan inleveren (nog) niet behoeft te worden gedacht, bleek, dat de handel zich grotendeels reeds op de nieuwe garantieprijs had inge steld met het gevolg, dat voor kaas, geproduceerd na 28 Februari jl., be langrijk lagere prijzen werden gebo den en waarop de kaas tenslotte moest worden verkocht. De noteringscom missie te Leeuwarden bepaalde de prijs voor de Volvette Goudse op f 1,95 tot f 1,96 per kg. De kaas werd echter verkocht tegen prijzen van f 1,88 tot f 1,94 per kg. Voor Edammers 40+ werd de notering vastgesteld op f 1,81 tot f 1,82 per kg, terwijl de kaas van de hand werd gedaan tegen f 1,78 tot f 1,81 per kg, welke prijzen ook voor Brood kaas 40+ werden vastgesteld en be taald. Kwamen de zaken over het al gemeen onder een stugge handel tot stand, aan het einde van de beurs bleek echter de belangstelling voor de kaas iets groter te worden en kon worden gezegd, dat de handel de toestand met iets meer vertrouwen bezag. Vannacht om omstreeks kwart over een is een personenauto met twee in zittenden pardoes van de smalle Wees- perzijde in de Keulse vaart gereden, ter hoogte van de behangselfabriek van R. en D. Eerst na drie kwartier dreggen slaagde de direct gewaar schuwde politie er in de op zijn kop liggende auto te vinden, die met een takelwagen op het droge werd gehaald, De beide inzittenden, die nog niet kon den worden geïdentificeerd, nl. een dertigjarige man en een even oude vrouw, waren intussen al overleden. De radio-artist Jan de Cler, die met zijn wagen op de Weesperzijde reed en uit de richting Utrecht kwam, zag als eerste de personenauto, komende uit tegenovergestelde richting, onverwachts de vaart inrijden. Hij alameerde ter stond de politie, waarna zij collega Rijk de Gooyer met een andere bur ger en twee politieagenten te water sprong om te pogen de inzittenden te bevrijden. Geen der redders is er even wel in geslaagd de auto in het water te ontdekken. Eerst na ongeveer drie kwartier vond de politie de wagen in het midden van de vaart. Rijk de Gooyer werd door het ijs koude water bevangen en is later in het ziekenhuis op verhaal gekomen. De 19-jarige recruut G. S. uit Drach ten, die pas sinds circa vier weken onder dienst was, en was ingedeeld bij het wapen der Koninklijke Marechaus see, is Vrijdag bij een veldloop plot seling neergevallen, juist vóór de in gang van de Koning Willem 3 Kazerne te Apeldoorn. Het bleek, dat hij door een hartverlamming was getroffen. Hij had nooit over last van zijn hart ge klaagd. dachtenwereld der Papoea's af dan het Indonesisch, omdat het Nederlands ge dragen wordt door en gevoed uit een cultuur, die veel meer van de Papoea cultuur verschilt dan de Aziatische, welke het Indonesisch als voedings bodem heeft. HET GEBEURT de laatste tijd nogal eens, dat het Zendingsbureau van de Ned. Herv. Kerk te Oegstgeest verontruste brieven over het zen dingswerk in Nieuw-Guinea ontvangt. Voorzover zij getuigen van be langstelling voor dit prachtige bijkans 100 jaar oude werk, kan ik mij er alleen maar over verheugen. Het is de volle aandacht en het harte lijke medeleven der kerk in Nederland waard. Maar wat is het geval? Onze dagbladen bevatten tegenwoordig regelmatig artikelen en berich- ten over Nieuw-Guinea. In die berichten wordt ook aan het werk der zending, dat zo'n centrale plaats in de Papoese samenwerking inneemt, de nodige aandacht gewijd. Dat is op zichzelf eveneens slechts een reden tot blijdschap. Het wordt echter anders, wanneer daarbij beweerd wordt, wat een onjuist licht op de arbeid der zending werpt. Nu weet ik: de geleverde critiek komt voort uit een oprechte bezorgdheid voor de gang van zaken der zending. En ik kan mij die bezorgdheid inden ken. Ook ik weet van de noden en feiten van ons werk aldaar. Maar het wordt mij een weinig verdrietig in het hart, wanneer ik merk hoe de werkelijke moeilijkheden van de zending in Nieuw-Guinea nauwelijks besproken worden en omgekeerd bezorgdheid bestaat over allerlei zaken, die gemakkelijk weggenomen kan worden. £7EN LEGENDE aan het ontstaan, nl. dat uit vrees voor ernstige ont stemming van de Indonesiërs de Raad voor de Zending van de Ned. Herv. kerk zijn taak in Nieuw-Guinea niet behoorlijk zou durven aanvatten. Hier is geen sprake van en ook nooit sprake van geweest! Ja, wanneer onze zen ding mede tot taak had de Nederland se belangen te bevorderen, dan zouden wij die vrees moeten koesteren. Maar ieder Christen weet, dat dit haar taak niet is! Haar opdracht is de prediking van Jezus Christus en Zijn Rijk! Daarom zijn wij evenals de Geref. Zending in Indonesië blijven werken na de souvereiniteitsoverdracht, daar om doen wij, wat wij kunnen doen, in Nieuw-Guinea. Wij vertrouwen, dat de regering van Indonesië dit begrijpt. Mij is geen enkel geval bekend, dat Indonesische autoriteiten in hun land de Nederlandse zending ernstig belem merde, omdat wij ook in Nieuw-Guinea arbeiden Neen, dit is de nood van Nieuw- Guinea niet. Wij doen in Nieuw-Gui nea wat wij kunnen. Maar dit betekent niet, dat wij voldoende doen. Integen deel De inkomsten der zending laten eer. grotere krachtsinspanning echter niet toe. En waar wij dank zij de gou vernementssubsidies (nl. voor het on derwijs) wel over voldoende gelden beschikken, hebben wij gebrek aan mensen, omdat zo weinig flinke jonge onderwijskrachten met hoofdacte want die moeten zij bezitten!) bereid zijn naar Nieuw-Guinea te gaan! P)AT WIJ te weinig doen is niet zo verwonderlijk. Ons werk in Nieuw- Guinea heeft zich immers in de laat ste jaren sterk uitgebreid. In 1940 wa ren er 80.000 Protestantse Papoea's, nu in 1954 omstreeks 135.000. Uit zo'n en kel getal blijkt reeds duidelijk, hoe veel zwaarder onze taak sedert 1940 geworden is. Er is echter nog een andere reden. Vóór de oorlog lag in het uitgestrekte land van Nieuw-Guinea hier en daar een enkele bestuurspost, nu richt Ne derland zijn energie op dit gebied. We lezen over de aanleg van vliegvelden, havens en steden. Papoea's raken los van de oude dorpsgemeenschappen. Nieuwe sociale problemen komen op. Wat doet de zending? Dat begint men nu overal te vragen, waarbij men blijkbaar vergeet, dat zendingswerk Ook geld kost! Gelukkig konden wij wel iets doen. Een veel groter deel (procentsgewijze) van onze uitgaven voor het werk over zee gaat nu naar Nieuw-Guinea dan vóór de oorlog, nl. omstreeks 30 pet. Bovendien zijn mede op ons verzoek anderen ons te hulp gekomen. De Doopsgezinde Zending nam een deel van ons werk in de Vogelkop over. Eer. Australische geloofszending, die met ons hartelijk samenwerkt, trekt het onbekende binnenland in. Een Amerikanase geloofszending, evenfeens tot coöperatie bereid, staat op het punt haar te volgen. En ik hoop zeer, dat ook de zending der Geref. kerken in Nederland komt helpen. We moeten nog veel meer doen. An ders zullen kerk en zending in Nieuw- Guinea haar centrale plaats in de sa menleving verliezen en achter de snelle ontwikkeling van dit land aan komen hinken. En wanneer de Herv. kerk haar hierioe in staat stelt, zal de zendingsleiding haar krachtsinspan ning ongetwijfeld verhogen. AN het wijs beleid van de zendings- arbeiders(sters) is het te danken, dat het merendeel der dorpsonderwij zers in Nieuw-Guinea reeds Papoea's zijn, ondanks het feit, dat vele Papoe- ase onderwijzers in de oorlog omkwa men, vele anderen na de oorlog lagere ambtenaren bij het Binnenlandse Be stuur werden en het aantal scholen sterk uitgebreid werd. De verhouding tussen Papoease en Indonesische on derwijzers ligt bij de zending gunsti ger dan bij de missie. Ik heb ook mijn zorgen over het zendingsonderwijs in Nieuw-Guinea. Ik noemde er reeds één: het grote ge brek aan bereidheid bij flinke jonge Nederlandse Christen-onderwijzers met hoofdakte om naar Nieuw-Guinea te gaan. Wij zouden er nog een dertigtal kunnen benoemenWelk een prachtig stuk zendingswerk ligt hier nietHet Gouvernement van Nieuw-Guinea maakt het ons mogelijk door het voor de volle 100 pet. te subsidiëren JK HEB nog een veel groter zorg, nl. dat het lager onderwijs aan de Pa poea's zo weinig afgestemd is op de Papoese maatschappij, op wat voor de opbouw van de nieuwe Papoese sa menleving een eerste vereiste is. Het draagt nog te veel het stempel van het bijbrengen van wat verstandelijke kennis, het merk van die geest, welke in de vorige eeuw de leuze voerde: open meer scholen, dan kunt ge de gevangenissen sluitenGelukkig mag ik er aan toevoegen, dat onze zorg op dit punt de laatste tijd minder groot geworden is. Een nieuwe geest is over de regering van Nieuw-Guinea vaar dig geworden en niet alleen op dit punt JK HEB nog een derde zorg, nl. ten aanzien van de voertaal bij 't noder- wijs in de dorpsscholen. Om misver stand te voorkomen wil ik eerst iets voorop stellen. Zonder actieve beheer sing van een Westeuropese taal zal het de Papoea onmogelijk zijn, zijn zelfstandige plaats in de wereld te verwerven. Bij de huidige staatkundi ge verhoudingen tussen Nederland en Nieuw-Guinea behoeven wij er niet over te discussiëren, op welke West europese taal daartoe de keuze zal vallen. Dat is het Nederlands. Dat bij het voortgezet lager en middelbaar onderwijs voor Papoea's het Neder lands zijn passende plaats moet ont vangen, bestrijden wij geenszins. Maar het vervult ons met grote zorg, dat steeds meer stemmen er krachtig voor pleiten ook op de honderden reeds bestaande 3-jarige volksscholen het Nederlands in plaats van het In donesisch ais voertaal in te voeren. Ik zwijg nu maar van de schatten geld die het zou kosten om de honderden onderwijzers dezer scholen daartoe eerst Nederlands te leren, en voorts van de jarenlange stilstand in de ont wikkeling en uitbreiding van het volksonderwijs ten gevolge daarvan. Wat mij in dit streven vooral veront rust is de heilloze ontwrichting der Papoese samenleving, die de invoering van het Nederlands als voertaal op de volksscholen ten gevolge zou hebben. Het Nederlands staat immers door zijn structuur veel verder van de ge- WU MOET U niet denken, dat de zending meent de oude vormen en bindingen der gesloten Papoese samen leving te kunnen handhaven. Het ra dicaal nieuwe, dat de zending brengt, breekt ze reeds open. De steeds toe nemende bemoeienis van het Neder landse bestuur doet dit in nog veel groter mate. Dat is alles onvermijde lijk. De Papoea's raken los uit hun oude verbanden. Maar laat het in een niet sneller tempo gebeuren dan be slist noodzakelijk is. De overgang, die vele Papoea's nu doormaken, is al dui zelingwekkend. Als we haar nog for ceren, kan dit slechts heilloze gevol gen hebben. En we zullen haar in ern stige mate forceren, indien wij Neder lands op de volksscholen invoeren. Daarom heeft de zending hiertegen haar grote bezwaren in het belang der Papoese bevolking zelf. JK ZOU nog over vele andere zorgen J en noden van ons zendingswerk in Nieuw-Guinea kunnen verhalen: over het medische zendingswerk, dat niet op gang komt, omdat wij moeten wach ten op de invoering van een subsidie regeling ervoor; over het sociale werk in de centra, dat we niet kunnen aan vatten uit gebrek aan geld; en over de problemen van de opbouw ener zelfstandige kerk in een land dat door Nederlanders bestuurd wordt en waar Papoea's met een behoorlijke opleiding nig ontbreken. Ik stip dit echter al leen aan. Anders zou dit artikel te lang worden. Moge het bovenstaande U duidelijk gemaakt hebben, welk een zendingstaak de kerk van Christus in Nederland in Nieuw-Guinea heeft, welke kansen God nu in Nieuw-Gui nea voor de verkondiging van Zijn Evangelie schenkt. Een zendeling ergens in Afrika schreef onlangs, dat hij nauwelijks meer durfde te bidden; Uw Konink rijk kome! Want het kwam in het ge bied, waar hij werkte zo overweldi gend, dat de zending de taak, die daar uit voor haar voortvloeide, niet meer vervullen kon. Gods Geest worde vaar dig over Zijn kerk in Nederland, want anders zullen onze zendingsarbeiders in Nieuw-Guinea in eenzelfde nood komen. Dat is de grootste nood van ons werk in Nieuw-Guinea. Ten aanzien van Nieuw-Guinea en ook ten aanzien van het werk in Indonesië kunnen wij in deze da gen het woord van onze Heer herha len: De oogst is wel groot, maar ar beiders zijn er weinig. Bidt daarom ders uitzende in zijn oogst, de Heer van de oogst, dat Hij arbei- Met die bede in ons hart zetten wij ons werk in Nieuw-Guinea voort. G. P. H. LOCHER Secretaris Raad voor de Zending der Nederlands Hervormde kerk. E350 Op vragen van het Tweede Kamerlid de heer Haken betreffende de voorge nomen verhoging van de pachtprijs voor domeinboerderijen, heeft de mi nister van Financiën, de heer Van de Kieft, schriftelijk geantwoord, dat in derdaad aan pachters van domeinboer derijen, met wie een nieuwe pachtover eenkomst moet worden gesloten, of van wier pachtovereenkomst de tijd is aan gebroken, waarop verpachter en pach ter overeenkomstig artikel 38 van het pachtbesluit in overleg kunnen treden over herziening van de pachtprijs, wordt voorgesteld een pachtprijs te betalen, welke hoger is d(m de tot dus ver geldende pachtprijs. De pachtprijzen, waarvan verhoging is voorgesteld, worden te laag geacht. De voorstellen de pachtprijzen te ver hogen zijn gebaseerd op de met ingang van 22 December 1953 in werking ge lreden. door de minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening en van Justitie vastgestelde nieuwe richtlijnen, die de Grondkamer bij de beoordeling der pachtovereenkomsten ten aanzien van de pachtprijzen tot leidraad die nen. In het natuurreservaat „Campina" bij Boxtel heeft gisteren een felle heidebrand gewoed. Dank zij het snelle ingrijpen van de regionale brandweren van Den Bosch, Boxtel en Oisterwijk was het vuur om acht uur 's avonds geblust. In totaal zijn ongeveer 75 tot 100 ha heide, vliegdennen en bossen verbrand. De brand kon beperkt wor den tot het grondgebied van Boxtel. Vermoedelijk is zij ontstaan door het spelen met vuur door kinderen. De in huize „Campina" woonachtige bos wachter zag direct na het ontdekken van de brand drie kinderen weglopen. De Fransman Anquetil heeft de laat ste etappe van Parijs—Cóte d'Azur gewonnen. Hij had echter slechts 29 seconden voorsprong op Impanis die daardoor zijn eerste plaats in het al gemeen klassement bleef behouden. Fausto Coppl had zich voor de start van de laatste etappe terug getrokken. De einduitslag luidde: 1 Impanis (Bel- gie) 30.49.05; 2. Lauredi (Fr.) 30.50.07; ?n^nn«taS^(Fr-) 30f'42: 4 FiliPPi 30.52.06, Daarna plaatsten zich Cou- iB Me""'" (Fr-). Anquetil (Fr.), Renaud (Fr.), Blomme (B.) en Antonin Rolland (Fr.).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1954 | | pagina 7