Schapendarmen in dienst van chirurgie en muziek Vijftig jaar geleden kwam Frankrijk terug op een gerechtelijke dwaling Bijzonder bedrijf werkt voor medici en musici Berlijn wist wie de verrader was, maar zweeg. Giuliano werd door eigen man gedood f—-i Kapitein wachtte 12 jaar op eerherstel JBÈBf EEN GERECHTELIJKE DWA- Afro-Aziatisch congres in Djakarta? Tsjechische goederentrein voor Rusland ontspoord Paus verscheen weer in het openbaar Grote Schotse vuurtoren uitgebrand Dreyfus de balling van Duivelseiland Meer een laboratorium dan een fabriek Geen officieel toezicht Bijna alles met de hand Vernuftige verpakking Juridische autoriteiten te Palermo op Sicilië hebben de officiële lezing van de dood van de Siciliaanse bandieten- leider Salvatore Giuliano als onjuist gebrandmerkt. Kapitein Perenze, die had verklaard, dat hij en zijn mannen Giuliano in Juli 1950 doodschoten, is van meineed beschuldigd. Volgens de vorige maand in de gevangenis ver moorde rechterhand van Giuliano, Pis- ciotta, heeft hij, in overleg met de po litie, de bandietenleider gedood. Het Indonesische blad „Merdeka" meldde gisteren dat men verwacht, dat president Soekarno de Afrikaan se en Aziatische landen zal uitno digen tot het houden van een cor fe- rentie in Djakarta. Defce conferentie zou worden gehouden na de conferen tie van de 5 Aziatische landen, welke binnenkort in Colombo zal worden gehouden. Voorts meldt het blad, dat men in politieke kringen in Indone sië grote waarde hecht aan het ko mende bezoek van de minister-presi dent van Pakistan, Mohamed Ali, dat vooraf gaat aan de conferentie in Colombo. Volgens een in Oostenrijk verschij nend Tsjechoslowaaks nieuwsblad, „Vi- denske Svobodne Listy", is op 18 Januari een Tsjechoslowaakse trein met goederen voor de Sovjet-Unie „door sabotage" ontspoord in de buurt van Kosice in Slowakije. Het blad, dat door en voor de Tsjechische minderheid in Oostenrijk wordt uit gegeven, schreef, dat 6 wagons met waardevolle lading vernietigd wer den. Paus Pius de twaalfde is gisteren voor het eerst, sedert hij twee maan den geleden ziek werd, weer in het openbaar verschenen. Tweehonderd duizend mensen juichten de paus toe, toen hij aan het raam van zijn stu deervertrek verscheen. Hij zag er bleek en erg mager uit. Gedurende zijn ziekte zou hij ongeveer 20 kg zijn afgevallen. Onder de menigte op het plein van St Pieter bevonden zich vijftigduizend oudstrijders van het Alpenregiment, die tevoren een speciale mis in de basiliek van St Pieter hadden bijgewoond. De grote, op het aan de Westkust van Schotland gelegen eilandje Sker- ryvore staande vuurtoren, is geheel uitgebrand. De drie torenwachters wer den, na uren lang gevreesd te hebben dat de toren zou instorten, van de eenzame rots gehaald. De lichtbundel van de 48 meter hoge toren kon op een afstand van 30 kilo meter worden gezien en was in geen 25 jaar gedoofd geweest. De oorzaak van de brand is niet bekend. TAREYFUS was voorlopig van de baan. Maar in stilte werd gewerkt aan zijn eerherstel. Zijn vrouw, zijn broer Mathieu, de rechtsgeleerde Demange, overste Picquart en nog vele anderen waren van Dreyfus' onschuld overtuigd en zij lieten geen poging onbeproefd om die te kunnen bewijzen. In 1897 kwam een vlugschrift van Bernard Lazare van de pers, waarin onbewimpeld een zekere majoor Ester- hazy werd aangewezen als de man, die de documenten aan de Duitsers had verkocht. Dit geschrift verwekte een geweldige opschudding. De protestant se senator Scheurer-Kestner eiste open lijk revisie van het vonnis. Het materiaal, dat Dreyfus' onschuld bewees, werd steeds talrijker en over tuigender. En daarom verzocht me vrouw Dreyfus de zaak opnieuw in be handeling te nemen. De vroeger ge noemde kapitein Henry pleegde zelf moord en de beschuldigingen tegen majoor Esterhazy werden steeds zwaar der. En zo werd Alfred Dreyfus terugge haald van het Duivelseiland, waar hij vijf jaar van moordende eenzaamheid had doorgebracht. Het vonnis werd herzien en luidde nu tien jaar hechtenis en degradering. Dit was voor Dreyfus' vrienden een grote teleurstelling en zij besloten dan ook de actie met kracht voort te zet ten. De openbare opinie was inmiddels omgeslagen en eiste eveneens eer herstel van de zo zwaar getroffen offi cier, die ernstig in zijn gezondheid was geschokt. Heel de beschaafde wereld leefde met dit gerechtelijk drama mee. De koningin van Engeland telegrafeerde aan de opper-rechter, „dat zij met ont stelling het slechte vonnis heeft ver nomen en dat zij wenst, dat de arme martelaar daartegen een beroep zal doen op betere rechters". pAS m 1906 had kapitein Dreyfus' volledig eerherstel plaats. Hij werd bevorderd tot majoor, en op dezelfde plaats waar hij twaalf jaar geleden, onder hoon van het plebs, was gede gradeerd, werd hij nu geslagen tot ridder in het Legioen van Eer. Bij het uitbreken van de oorlog in 1914 trad hij opnieuw in het leger; daarna woonde hij rustig in Parijs en overleed op 76-jarige leeftijd. Vooral uit de nagelaten papieren van kolonel Von Schwartzkoppen, in 1894 Duits militair attaché je Parijs, is Dreyfus' onschuld zonneklaar geble ken. Deze Duitser verklaarde, dat Esterhazy uit geldnood en haat tegen Frankrijk de bewuste documenten aan de Duitse ambassade had geleverd. Von Schwartzkoppen had tijdens het Dreyfus-proces de Duitse autoriteiten met de juiste stand van zaken op de hoogte gesteld, maar graaf Von Bülow, de toenmalige Rijkskanselier, had ge weigerd in te grijpen. De bestaande re laties met spionnen aldus Von Bü low mogen nooit aan de openbaar heid worden prijsgegeven, en boven dien zou een Duitse inmenging in de Dreyfus-affaire voor de verhouding tussen Frankrijk en Duitsland hache lijke gevolgen kunnen hebben. En daarom zweeg Berlijn maar.,.. (Van een bijzondere medewerker WANNEER in het felle licht van de operatiekamer ee„ „k- u wonde dicht te naaien en wanneer de harpist Rn/ S u Z,ch°ver een, Pat»ent buigl °m ecn ,miw mpt ]laar <rPVneli<re .e ^pier op het podium van het Amsterdamse Concert- ge, i piden van snaren kt "-1 aiPeggl° doet Parelen uit haar koninklijk instrument, bedienen zij dt t een uSerstT„' gT ScbaPend™' De steriele draad, waarmede een Zonde gehecht W°i r' doch harpsnaren zi' ^jnsle '9 de dikte slechts 'n veertienhonderdste van een milli- met waarvan de dik r nogal aan de dikke kant, evenals de snaren van een C°TrHike^handcWhIh j" gedraaide draadjes bestaat, welke stuk voor stuk een af. g ren en CatgutfabHek fn rT, "ndergaa°' He<*tdraad en snaren hebben in de Eerste Nederlandse 1 k'kelde 5 RTterdam de eniSe fab»ek in ons land op dit gebied - een lange en 1DgJ X k twee ml/ld eindProduct' welke varieert van drie maanden voor catgut tot anderhalt a twee maanden voor muzieksnaren. Nadat de schapendarmen zijn geweekt, worden ze voorzichtig ontrafeld. CATGUT is de over de gehele wereld aanvaarde benaming voor het bij een operatie onmisbare steriele hechtdraad, maar met katten heeft het niets uitstaande, niettegenstaande men in sommige woordenboekenhetwoord katten- darrn aantreft ter verklaring van dit schijnbaar Engelse maar in eerste aanleg Arabische woord. En de vioolsnaren, waaraan wel eens een geluid wordt ontlokt dat wordt betiteld als „kattengejammer hebben met ons voortreffelijk huisdier eveneens niemendal uitstaande. Beide producten worden gemaakt van schapen- darmen, welke in gedroogde toestand worden aangevoerd uit landen waar schapen het wat de voeding betreft niet al te best hebben, namelijk Spanje Schotland Australië en Nieuw Zeeland. De darmen maken een maandenlange reis door de afdelingen van dit merkwaardige Nederlandse bedrijf, dat in veel opzichten eerder aan een laboratorium doet denken dan aan een fabriek. wen, die voor veel van het fijne pre cisiewerk grotere geschiktheid tonen dan mannen. De on derneming is pas in 1936 begonnen met de levering van steriel catgut, doch op het ogenblik is de situatie zo, dat, ter- wij^ Duitsland vóór de oorlog 60% van de in Nederland benodigde catgut in voerde, dit percentage tot 20 is gere duceerd. Er zijn echter nog steeds zie kenhuizen in ons land, die zweren bij het Duitse product. De grote zieken huizen gebruiken vrijwel zonder uit zondering de Nederlandse catgut, van welker steriliteit zij volkomen zeker kunnen zijn, omdat het product onder regelmatige controle staat van een bac terioloog van een der Rotterdamse zie kenhuizen. £)EZE CONTROLE is ingesteld op ini tiatief van de bedrijfsleiding, omdat zich het merkwaardige feit voordoet, dat de Inspectie van de Volksgezond heid blijkbaar geen toezicht nodig acht °P de hoedanigheid, in het bijzonder de steriliteit, van een product, welker toe- Passing mede beschikt over leven en dood van de mensen, die zich in ons land aan een operatief ingrijpen moe ien onderwerpen. Dit betekent dus, dat er ook geen toezicht bestaat op de in gevoerde catgut. In België bestaat dit officieel toezicht wel. Bij ons weten is vanwege de Dienst der Volksgezond heid tot nu toe weinig of geen belang- stelling getoond voor deze fabriek Welke voor de Volksgezondheid van zulk een enorme betekenis is. Sedert de beroemde Schotse chirurg Joseph Lister (1827—1912) in 1869 voor 't eerst in geklede jas en met naar de straat geopende ramen wondhechting toe- Paste met geprepareerde schapendarm, welke in het lichaam van de patiënt Wordt geabsorbeerd, is de uitoefening Van de chirurgie zonder catgut niet 'heer te denken. Wanneer de gedroogde schapendar- tten de fabriek binnenkomen, zien zij er uit r.ls bosjes stro of riet en moeten aan een intensief wekingsproces wor den onderworpen alvorens de uitgebrei de bewerking kan beginnen. Als zy hun oorspronkelijke vorm weer hebben aan genomen en als een wittige, kronkelige 'uassa voor de eerste handgrepen ge- Ieed liggen, kan men zich moeilijk foorstellen, dat zy In droge toestand °P het ogenblik f 150 per kilo kosten 'n 'n de tijd van grote vraag nog veel uur<ler zijn geweest. De hoge pr\js ^ordt mede veroorzaakt, doordat aehapendarmen ook gebruikt worden f°or de fabricage van bitterworstjes en zankfurter worstjes, 't Is een eigengar- dise gedachte om by het happen in een fozstje zich te realiseren, dat het oohijnbaar waardeloze huidje in een andere vorm op de operatietafel wordt gebruikt of de mensheid verkwikt met klanken, welke kunnen appelleren aan zyn diepste gevoelens. gIJ de eerste hantering van de scha pendarmen in de fabriek komt al duidelijk tot uiting, hoe arbeidsinten sief het bedrijf is. Iedere darm moet met de hand gescheiden worden van de andere darmen, waaraan hij is vast gekleefd. Men behoeft zich niet met een vies gezicht voor te stellen, dat dit een buitengewoon onaangename arbeid moet zijn. Alles in deze fabriek is licht en helder en merkwaardig genoeg is van een hinderlijke onaingename lucht, welke men automatisch verbonden dénkt met de behandeling van slacht- producten darmschraperijen zijn in dit opzicht met name berucht eigen lijk geen sprake is. Een van de belangrijkste processen, welke op het afscheiden der afzonder lijke darmen volgt, is de splitsing. Op een zeer ingenieuze wijze, waarop weer darm na darm met de hand wordt be handeld negentig procent van het geen in de fabriek gedaan wordt is handwerk wordt ieder exemplaar in drie stroken verdeeld. Dit is 'n zeer se cuur werk in het bijzonder ook hierom, omdat van de drie delen alleen de zo genaamde „darmkap" geschikt is voor de fabricage van catgut, die als ge biedende eis stelt, dat de draad niet onverhoeds breken kan. Ook met een snaar van de ENS zal dit niet licht ge schieden, want iedere snaar bestaat uit een aantal in elkaar gedraaide afzon derlijke draadjes. Op het moment verwerkt de fabriek per jaar voor bijna f 200.000 darmen, doch in een tijd van grote drukte, is dat wel eens een half millioen gulden ge weest. Behalve arbeidsintensief is dit De operatie is verricht en thans neemt de chirurg catgut te baat om zijn werk te voltooien. bedrijf dus ook bijzonder kapitaalinten sief, hetgeen samenhangt met de lange omlooptijd van het product tijdens de achtereenvolgende bewerkingen. Het is uiteraard niet mogelijk om binnen het bestek van een krantenartikel de weg, die de zes millioen meter darmen, wel ke per jaar worden bewerkt, afleggen op de voet te volgen. Wij zien dus af van een beschrijving van het sterilisa- tiebad, waarin zij geruime tijd ver blijven, van het droogproces, van het „slijpen" der snaren en het opkluwen van catgut een kluwentje kost bij aflevering f 13.50 tot f 50 bij welke pro cessen ook machines van eigen vinding worden toegepast, en bepalen ons tot de slotfase van het bewerkingsproces van catgut. ■yyANNEER dit onmisbare hulpmid del voor de chirurgie is gesteri liseerd en daarna gedroogd, moet het zodanig „verpakt" worden, dat het in de operatiekamer voor onmiddeliyk ge bruik gereed is en het uittrekken van de draad de steriliteit niet in gevaar brengt. In vernuftig geconstrueerde fles sen met 'n nog vernuftiger sluiting wordt het kluwen steriele catgut in vloeistof steriel gehouden, terwüi onder de dop de in de hals liggende draad, welke de chirurg of de operatiezuster met een pincet kan aanvatten, eveneens steriel blijft. Uit zulk een fles ze worden geleverd in „batteryen" met draden van verschillende dikte kan een chi rurg zoveel draad gebruiken als hy no dig heeft en voor een volgend geval het ten dele gebruikte kluwen verder af wikkelen. Voor deze verpakkingswijze heeft de ENS een speciale ruimte, waarin het personeel door een „sluis" kan binnen treden. De werkzaamheden worden in steriele glazen kabinetten verrient, waarin alleen de in steriele handschoe nen gehulde handen van de hier wer kende meisjes door openingen in de wand de verpakkingsarbeid kunnen uitvoeren. Terwijl zij met deze nauw luisterende precisie-arbeid bezig zijn wordt het lokaal verlicht door bacterie- dodende lampen. Ook in wachtkamers van ziekenhuizen worden deze lampen de laatste tijd veelvuldig toegepast. De producten van de Eerste Neder landse Snaren en Catgut Fabriek wor den naar vele landen ter wereld uitge voerd. vooral de catgut. Het Belgische leger gebruikt voor de militaire hospi talen en voor eventuele toepassing bij oorlogshandelingen het Rotterdamss product. Het Nederlandse leger echter heeft de voorkeur gegeven aan het Duitse product omdat dit goedkoper is. v ihhémé mam fipv kjraK' 1L1ISG is de vertwijfeling van alle lpP* "'.'S ePrEjke mensen. Want u ur hangt JÊÊÊm uT. b<ovehoofd ids recht geen ÊExfm& re°ht meer is? Iedere juridische HÜ J j# MtaBglIWmM misslag vernietigt een stuk rechts- aSïlgAbesef in de massa. De Dreyfus- affa're' dle gedweilde enige jaren ÏS&'Bw jp» van het einde der vorige en het S Ia,..! f 1 begin dezer eeuw niet alleen BwIHPItPI t Frankrijk, maar de gehele be- jrjPIPiP sc^la"fde wereld in opschudding wiirii bracht, is daarvan wel een der BpPIwllii meest bekende voorbeelden. Als HIK lÉBSSir f de mogelijkheid van een gerechte- fflBjnflW' 'tWPlWBn Ejke dwaling ter sprake komt: fll tien tegen één, dat dan de naam SB wUlsïA^ I van Dreyfus genoemd wordt. K»' j 1 Deze maand is het 50 jaar ge- lilr «gil'; js «hBm m leden, dat de door Dreyfus inge- W$"' H diende revisie-aanvraag van het proces, dat op zijn veroordeling Door de krijgsraad werd Dreyfus in 1894 veroordeeld tot degradatie en ver banning voor het leven naar het Duivelseiland. Staande voor de troep werd zijn degen gebroken. ALFRED DREYFUS een begrip centrum van Frankrijk te verzamelen, opdat ze daar minder gemakkelijk het land zouden kunnen verraden. Waar de politieke wind uit deze hoek waaide, was het niet te verwonderen, dat de aandacht van Henry en zijn speurders viel op de Joodse kapitein Alfred Dreyfus. Zijn schrift werd ver geleken met dat van het bewuste do- was uitgelopen, door het Franje cunïent- Men beweerde duidelijk over- ii-'i eenkomst te zien: de „verrader was hof ontvankelijk werd verklaard, dus gevonden. Dit is de reden, dat we thans a <n Dreyfus werd gearresteerd en moest F Affaire" onder welke naam zich in 8eheime zittingen verantwoor dt /ïj/aire onaer weiKe naam den voor een militair gerecht, dat niet de zaak'Dreyfus in Frankrijk be- uit juristen maar uit zeven officieren kend bleef in het kort willen bTest°ndn H,et„ anti-semietische blad „Libre Parole hitste met scherpe ar- hermneren. tikelen het volk op. En de aldus ont ketende openbare mening eiste bevre- Kapitein Henry kreeg in September diging. 1894 een document toegezonden van een Velcn hadden de doodstraf verwacht, der agenten van de spionnagedienst, maar jg rechtbank veroordeelde Drey- waarin werd medegedeeld dat een fus tot ievenslange verbanning naar Frans officier een aantal geheime stuk- het Duivelseiland, dicht bij de Zuid- ken in handen had gespeeld van de Amerikaanse kust. Zijn vrouw werd Duitse legatie te Parijs. geweigerd haar man in zijn gevangen- Welke officier kon dit zijn? Natuur- schap te volgen, lijk ging men ijverig aan het speuren Wat er in deze Franse officier om- en weldra stond vast: het moest een gjng bleek wel uit deze woorden uit artillerie-officier zijn die werkzaam zijn dagboek: „Welk ook het lijden was bij de generale staf. moge zijn, dat men je aandoet, je In die tijd was in Frankrijk juist een moet, totdat men je in je graf werpt felle hetze tegen de Joden tan de gang. voorwaarts gaan, je moet je ophouden Een kamerlid stelde zelfs voor alle voor je beulen, zolang je ook maar een Joden uit het hele land ergens in het schaduw van kracht bezit".

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1954 | | pagina 11