Schapendarmen in dienst van
chirurgie en muziek
Vijftig jaar geleden kwam Frankrijk
terug op een gerechtelijke dwaling
Bijzonder bedrijf werkt voor medici en musici
Berlijn wist wie de verrader was, maar zweeg.
Giuliano werd door
eigen man gedood
f—-i Kapitein wachtte 12
jaar op eerherstel
JBÈBf EEN GERECHTELIJKE DWA-
Afro-Aziatisch congres in
Djakarta?
Tsjechische goederentrein
voor Rusland ontspoord
Paus verscheen weer in
het openbaar
Grote Schotse vuurtoren
uitgebrand
Dreyfus de balling
van Duivelseiland
Meer een laboratorium dan een fabriek
Geen officieel toezicht
Bijna alles met de hand
Vernuftige verpakking
Juridische autoriteiten te Palermo op
Sicilië hebben de officiële lezing van
de dood van de Siciliaanse bandieten-
leider Salvatore Giuliano als onjuist
gebrandmerkt. Kapitein Perenze, die
had verklaard, dat hij en zijn mannen
Giuliano in Juli 1950 doodschoten, is
van meineed beschuldigd. Volgens de
vorige maand in de gevangenis ver
moorde rechterhand van Giuliano, Pis-
ciotta, heeft hij, in overleg met de po
litie, de bandietenleider gedood.
Het Indonesische blad „Merdeka"
meldde gisteren dat men verwacht,
dat president Soekarno de Afrikaan
se en Aziatische landen zal uitno
digen tot het houden van een cor fe-
rentie in Djakarta. Defce conferentie
zou worden gehouden na de conferen
tie van de 5 Aziatische landen, welke
binnenkort in Colombo zal worden
gehouden. Voorts meldt het blad, dat
men in politieke kringen in Indone
sië grote waarde hecht aan het ko
mende bezoek van de minister-presi
dent van Pakistan, Mohamed Ali, dat
vooraf gaat aan de conferentie in
Colombo.
Volgens een in Oostenrijk verschij
nend Tsjechoslowaaks nieuwsblad, „Vi-
denske Svobodne Listy", is op 18
Januari een Tsjechoslowaakse trein
met goederen voor de Sovjet-Unie
„door sabotage" ontspoord in de
buurt van Kosice in Slowakije. Het
blad, dat door en voor de Tsjechische
minderheid in Oostenrijk wordt uit
gegeven, schreef, dat 6 wagons met
waardevolle lading vernietigd wer
den.
Paus Pius de twaalfde is gisteren
voor het eerst, sedert hij twee maan
den geleden ziek werd, weer in het
openbaar verschenen. Tweehonderd
duizend mensen juichten de paus toe,
toen hij aan het raam van zijn stu
deervertrek verscheen.
Hij zag er bleek en erg mager uit.
Gedurende zijn ziekte zou hij ongeveer
20 kg zijn afgevallen.
Onder de menigte op het plein van
St Pieter bevonden zich vijftigduizend
oudstrijders van het Alpenregiment, die
tevoren een speciale mis in de basiliek
van St Pieter hadden bijgewoond.
De grote, op het aan de Westkust
van Schotland gelegen eilandje Sker-
ryvore staande vuurtoren, is geheel
uitgebrand. De drie torenwachters wer
den, na uren lang gevreesd te hebben
dat de toren zou instorten, van de
eenzame rots gehaald.
De lichtbundel van de 48 meter hoge
toren kon op een afstand van 30 kilo
meter worden gezien en was in geen
25 jaar gedoofd geweest. De oorzaak
van de brand is niet bekend.
TAREYFUS was voorlopig van de baan.
Maar in stilte werd gewerkt aan
zijn eerherstel. Zijn vrouw, zijn broer
Mathieu, de rechtsgeleerde Demange,
overste Picquart en nog vele anderen
waren van Dreyfus' onschuld overtuigd
en zij lieten geen poging onbeproefd
om die te kunnen bewijzen.
In 1897 kwam een vlugschrift van
Bernard Lazare van de pers, waarin
onbewimpeld een zekere majoor Ester-
hazy werd aangewezen als de man, die
de documenten aan de Duitsers had
verkocht. Dit geschrift verwekte een
geweldige opschudding. De protestant
se senator Scheurer-Kestner eiste open
lijk revisie van het vonnis.
Het materiaal, dat Dreyfus' onschuld
bewees, werd steeds talrijker en over
tuigender. En daarom verzocht me
vrouw Dreyfus de zaak opnieuw in be
handeling te nemen. De vroeger ge
noemde kapitein Henry pleegde zelf
moord en de beschuldigingen tegen
majoor Esterhazy werden steeds zwaar
der.
En zo werd Alfred Dreyfus terugge
haald van het Duivelseiland, waar hij
vijf jaar van moordende eenzaamheid
had doorgebracht. Het vonnis werd
herzien en luidde nu tien jaar hechtenis
en degradering.
Dit was voor Dreyfus' vrienden een
grote teleurstelling en zij besloten dan
ook de actie met kracht voort te zet
ten. De openbare opinie was inmiddels
omgeslagen en eiste eveneens eer
herstel van de zo zwaar getroffen offi
cier, die ernstig in zijn gezondheid was
geschokt.
Heel de beschaafde wereld leefde
met dit gerechtelijk drama mee. De
koningin van Engeland telegrafeerde
aan de opper-rechter, „dat zij met ont
stelling het slechte vonnis heeft ver
nomen en dat zij wenst, dat de arme
martelaar daartegen een beroep zal
doen op betere rechters".
pAS m 1906 had kapitein Dreyfus'
volledig eerherstel plaats. Hij werd
bevorderd tot majoor, en op dezelfde
plaats waar hij twaalf jaar geleden,
onder hoon van het plebs, was gede
gradeerd, werd hij nu geslagen tot
ridder in het Legioen van Eer.
Bij het uitbreken van de oorlog in
1914 trad hij opnieuw in het leger;
daarna woonde hij rustig in Parijs en
overleed op 76-jarige leeftijd.
Vooral uit de nagelaten papieren van
kolonel Von Schwartzkoppen, in 1894
Duits militair attaché je Parijs, is
Dreyfus' onschuld zonneklaar geble
ken. Deze Duitser verklaarde, dat
Esterhazy uit geldnood en haat tegen
Frankrijk de bewuste documenten aan
de Duitse ambassade had geleverd.
Von Schwartzkoppen had tijdens het
Dreyfus-proces de Duitse autoriteiten
met de juiste stand van zaken op de
hoogte gesteld, maar graaf Von Bülow,
de toenmalige Rijkskanselier, had ge
weigerd in te grijpen. De bestaande re
laties met spionnen aldus Von Bü
low mogen nooit aan de openbaar
heid worden prijsgegeven, en boven
dien zou een Duitse inmenging in de
Dreyfus-affaire voor de verhouding
tussen Frankrijk en Duitsland hache
lijke gevolgen kunnen hebben. En
daarom zweeg Berlijn maar.,..
(Van een bijzondere medewerker
WANNEER in het felle licht van de operatiekamer ee„ „k- u
wonde dicht te naaien en wanneer de harpist Rn/ S u Z,ch°ver een, Pat»ent buigl °m ecn
,miw mpt ]laar <rPVneli<re .e ^pier op het podium van het Amsterdamse Concert-
ge, i piden van snaren kt "-1 aiPeggl° doet Parelen uit haar koninklijk instrument, bedienen zij
dt t een uSerstT„' gT ScbaPend™' De steriele draad, waarmede een Zonde gehecht
W°i r' doch harpsnaren zi' ^jnsle '9 de dikte slechts 'n veertienhonderdste van een milli-
met waarvan de dik r nogal aan de dikke kant, evenals de snaren van een
C°TrHike^handcWhIh j" gedraaide draadjes bestaat, welke stuk voor stuk een af.
g ren en CatgutfabHek fn rT, "ndergaa°' He<*tdraad en snaren hebben in de Eerste Nederlandse
1 k'kelde 5 RTterdam de eniSe fab»ek in ons land op dit gebied - een lange en
1DgJ X k twee ml/ld eindProduct' welke varieert van drie maanden voor catgut tot
anderhalt a twee maanden voor muzieksnaren.
Nadat de schapendarmen zijn geweekt, worden ze
voorzichtig ontrafeld.
CATGUT is de over de gehele wereld aanvaarde benaming voor het bij een
operatie onmisbare steriele hechtdraad, maar met katten heeft het niets
uitstaande, niettegenstaande men in sommige woordenboekenhetwoord katten-
darrn aantreft ter verklaring van dit schijnbaar Engelse maar in eerste aanleg
Arabische woord. En de vioolsnaren, waaraan wel eens een geluid wordt ontlokt
dat wordt betiteld als „kattengejammer hebben met ons voortreffelijk huisdier
eveneens niemendal uitstaande. Beide producten worden gemaakt van schapen-
darmen, welke in gedroogde toestand worden aangevoerd uit landen waar
schapen het wat de voeding betreft niet al te best hebben, namelijk Spanje
Schotland Australië en Nieuw Zeeland. De darmen maken een maandenlange
reis door de afdelingen van dit merkwaardige Nederlandse bedrijf, dat in veel
opzichten eerder aan een laboratorium doet denken dan aan een fabriek.
wen, die voor veel
van het fijne pre
cisiewerk grotere
geschiktheid tonen dan mannen. De on
derneming is pas in 1936 begonnen met
de levering van steriel catgut, doch op
het ogenblik is de situatie zo, dat, ter-
wij^ Duitsland vóór de oorlog 60% van
de in Nederland benodigde catgut in
voerde, dit percentage tot 20 is gere
duceerd. Er zijn echter nog steeds zie
kenhuizen in ons land, die zweren bij
het Duitse product. De grote zieken
huizen gebruiken vrijwel zonder uit
zondering de Nederlandse catgut, van
welker steriliteit zij volkomen zeker
kunnen zijn, omdat het product onder
regelmatige controle staat van een bac
terioloog van een der Rotterdamse zie
kenhuizen.
£)EZE CONTROLE is ingesteld op ini
tiatief van de bedrijfsleiding, omdat
zich het merkwaardige feit voordoet,
dat de Inspectie van de Volksgezond
heid blijkbaar geen toezicht nodig acht
°P de hoedanigheid, in het bijzonder de
steriliteit, van een product, welker toe-
Passing mede beschikt over leven en
dood van de mensen, die zich in ons
land aan een operatief ingrijpen moe
ien onderwerpen. Dit betekent dus, dat
er ook geen toezicht bestaat op de in
gevoerde catgut. In België bestaat dit
officieel toezicht wel. Bij ons weten is
vanwege de Dienst der Volksgezond
heid tot nu toe weinig of geen belang-
stelling getoond voor deze fabriek
Welke voor de Volksgezondheid van
zulk een enorme betekenis is. Sedert
de beroemde Schotse chirurg Joseph
Lister (1827—1912) in 1869 voor 't eerst
in geklede jas en met naar de straat
geopende ramen wondhechting toe-
Paste met geprepareerde schapendarm,
welke in het lichaam van de patiënt
Wordt geabsorbeerd, is de uitoefening
Van de chirurgie zonder catgut niet
'heer te denken.
Wanneer de gedroogde schapendar-
tten de fabriek binnenkomen, zien zij
er uit r.ls bosjes stro of riet en moeten
aan een intensief wekingsproces wor
den onderworpen alvorens de uitgebrei
de bewerking kan beginnen. Als zy hun
oorspronkelijke vorm weer hebben aan
genomen en als een wittige, kronkelige
'uassa voor de eerste handgrepen ge-
Ieed liggen, kan men zich moeilijk
foorstellen, dat zy In droge toestand
°P het ogenblik f 150 per kilo kosten
'n 'n de tijd van grote vraag nog veel
uur<ler zijn geweest. De hoge pr\js
^ordt mede veroorzaakt, doordat
aehapendarmen ook gebruikt worden
f°or de fabricage van bitterworstjes en
zankfurter worstjes, 't Is een eigengar-
dise gedachte om by het happen in een
fozstje zich te realiseren, dat het
oohijnbaar waardeloze huidje in een
andere vorm op de operatietafel wordt
gebruikt of de mensheid verkwikt met
klanken, welke kunnen appelleren aan
zyn diepste gevoelens.
gIJ de eerste hantering van de scha
pendarmen in de fabriek komt al
duidelijk tot uiting, hoe arbeidsinten
sief het bedrijf is. Iedere darm moet
met de hand gescheiden worden van
de andere darmen, waaraan hij is vast
gekleefd. Men behoeft zich niet met
een vies gezicht voor te stellen, dat dit
een buitengewoon onaangename arbeid
moet zijn. Alles in deze fabriek is licht
en helder en merkwaardig genoeg is
van een hinderlijke onaingename lucht,
welke men automatisch verbonden
dénkt met de behandeling van slacht-
producten darmschraperijen zijn in
dit opzicht met name berucht eigen
lijk geen sprake is.
Een van de belangrijkste processen,
welke op het afscheiden der afzonder
lijke darmen volgt, is de splitsing. Op
een zeer ingenieuze wijze, waarop weer
darm na darm met de hand wordt be
handeld negentig procent van het
geen in de fabriek gedaan wordt is
handwerk wordt ieder exemplaar in
drie stroken verdeeld. Dit is 'n zeer se
cuur werk in het bijzonder ook hierom,
omdat van de drie delen alleen de zo
genaamde „darmkap" geschikt is voor
de fabricage van catgut, die als ge
biedende eis stelt, dat de draad niet
onverhoeds breken kan. Ook met een
snaar van de ENS zal dit niet licht ge
schieden, want iedere snaar bestaat uit
een aantal in elkaar gedraaide afzon
derlijke draadjes.
Op het moment verwerkt de fabriek
per jaar voor bijna f 200.000 darmen,
doch in een tijd van grote drukte, is dat
wel eens een half millioen gulden ge
weest. Behalve arbeidsintensief is dit
De operatie is verricht en thans neemt de chirurg catgut te baat om zijn
werk te voltooien.
bedrijf dus ook bijzonder kapitaalinten
sief, hetgeen samenhangt met de lange
omlooptijd van het product tijdens de
achtereenvolgende bewerkingen. Het is
uiteraard niet mogelijk om binnen het
bestek van een krantenartikel de weg,
die de zes millioen meter darmen, wel
ke per jaar worden bewerkt, afleggen
op de voet te volgen. Wij zien dus af
van een beschrijving van het sterilisa-
tiebad, waarin zij geruime tijd ver
blijven, van het droogproces, van het
„slijpen" der snaren en het opkluwen
van catgut een kluwentje kost bij
aflevering f 13.50 tot f 50 bij welke pro
cessen ook machines van eigen vinding
worden toegepast, en bepalen ons tot
de slotfase van het bewerkingsproces
van catgut.
■yyANNEER dit onmisbare hulpmid
del voor de chirurgie is gesteri
liseerd en daarna gedroogd, moet het
zodanig „verpakt" worden, dat het in
de operatiekamer voor onmiddeliyk ge
bruik gereed is en het uittrekken van
de draad de steriliteit niet in gevaar
brengt. In vernuftig geconstrueerde fles
sen met 'n nog vernuftiger sluiting wordt
het kluwen steriele catgut in vloeistof
steriel gehouden, terwüi onder de dop
de in de hals liggende draad, welke de
chirurg of de operatiezuster met een
pincet kan aanvatten, eveneens steriel
blijft. Uit zulk een fles ze worden
geleverd in „batteryen" met draden
van verschillende dikte kan een chi
rurg zoveel draad gebruiken als hy no
dig heeft en voor een volgend geval het
ten dele gebruikte kluwen verder af
wikkelen.
Voor deze verpakkingswijze heeft de
ENS een speciale ruimte, waarin het
personeel door een „sluis" kan binnen
treden. De werkzaamheden worden in
steriele glazen kabinetten verrient,
waarin alleen de in steriele handschoe
nen gehulde handen van de hier wer
kende meisjes door openingen in de
wand de verpakkingsarbeid kunnen
uitvoeren. Terwijl zij met deze nauw
luisterende precisie-arbeid bezig zijn
wordt het lokaal verlicht door bacterie-
dodende lampen. Ook in wachtkamers
van ziekenhuizen worden deze lampen
de laatste tijd veelvuldig toegepast.
De producten van de Eerste Neder
landse Snaren en Catgut Fabriek wor
den naar vele landen ter wereld uitge
voerd. vooral de catgut. Het Belgische
leger gebruikt voor de militaire hospi
talen en voor eventuele toepassing bij
oorlogshandelingen het Rotterdamss
product. Het Nederlandse leger echter
heeft de voorkeur gegeven aan het
Duitse product omdat dit goedkoper is.
v ihhémé
mam fipv kjraK' 1L1ISG is de vertwijfeling van alle
lpP* "'.'S ePrEjke mensen. Want u ur hangt
JÊÊÊm uT. b<ovehoofd ids recht geen
ÊExfm& re°ht meer is? Iedere juridische
HÜ J j# MtaBglIWmM misslag vernietigt een stuk rechts-
aSïlgAbesef in de massa. De Dreyfus-
affa're' dle gedweilde enige jaren
ÏS&'Bw jp» van het einde der vorige en het
S Ia,..! f 1 begin dezer eeuw niet alleen
BwIHPItPI t Frankrijk, maar de gehele be-
jrjPIPiP sc^la"fde wereld in opschudding
wiirii bracht, is daarvan wel een der
BpPIwllii meest bekende voorbeelden. Als
HIK lÉBSSir f de mogelijkheid van een gerechte-
fflBjnflW' 'tWPlWBn Ejke dwaling ter sprake komt:
fll tien tegen één, dat dan de naam
SB wUlsïA^ I van Dreyfus genoemd wordt.
K»' j 1 Deze maand is het 50 jaar ge-
lilr «gil'; js «hBm m leden, dat de door Dreyfus inge-
W$"' H diende revisie-aanvraag van het
proces, dat op zijn veroordeling
Door de krijgsraad werd Dreyfus in 1894 veroordeeld tot degradatie en ver
banning voor het leven naar het Duivelseiland. Staande voor de troep werd
zijn degen gebroken.
ALFRED DREYFUS
een begrip
centrum van Frankrijk te verzamelen,
opdat ze daar minder gemakkelijk het
land zouden kunnen verraden.
Waar de politieke wind uit deze hoek
waaide, was het niet te verwonderen,
dat de aandacht van Henry en zijn
speurders viel op de Joodse kapitein
Alfred Dreyfus. Zijn schrift werd ver
geleken met dat van het bewuste do-
was uitgelopen, door het Franje cunïent- Men beweerde duidelijk over-
ii-'i eenkomst te zien: de „verrader was
hof ontvankelijk werd verklaard, dus gevonden.
Dit is de reden, dat we thans a <n Dreyfus werd gearresteerd en moest
F Affaire" onder welke naam zich in 8eheime zittingen verantwoor
dt /ïj/aire onaer weiKe naam den voor een militair gerecht, dat niet
de zaak'Dreyfus in Frankrijk be- uit juristen maar uit zeven officieren
kend bleef in het kort willen bTest°ndn H,et„ anti-semietische blad
„Libre Parole hitste met scherpe ar-
hermneren. tikelen het volk op. En de aldus ont
ketende openbare mening eiste bevre-
Kapitein Henry kreeg in September diging.
1894 een document toegezonden van een Velcn hadden de doodstraf verwacht,
der agenten van de spionnagedienst, maar jg rechtbank veroordeelde Drey-
waarin werd medegedeeld dat een fus tot ievenslange verbanning naar
Frans officier een aantal geheime stuk- het Duivelseiland, dicht bij de Zuid-
ken in handen had gespeeld van de Amerikaanse kust. Zijn vrouw werd
Duitse legatie te Parijs. geweigerd haar man in zijn gevangen-
Welke officier kon dit zijn? Natuur- schap te volgen,
lijk ging men ijverig aan het speuren Wat er in deze Franse officier om-
en weldra stond vast: het moest een gjng bleek wel uit deze woorden uit
artillerie-officier zijn die werkzaam zijn dagboek: „Welk ook het lijden
was bij de generale staf. moge zijn, dat men je aandoet, je
In die tijd was in Frankrijk juist een moet, totdat men je in je graf werpt
felle hetze tegen de Joden tan de gang. voorwaarts gaan, je moet je ophouden
Een kamerlid stelde zelfs voor alle voor je beulen, zolang je ook maar een
Joden uit het hele land ergens in het schaduw van kracht bezit".