Het fooienstelsel is ongewenst
maar onvermijdelijk
Met VELP0N zie ie er geen barst van!
WACHT
Mij
Zomerprogramma van De Haaf
met vele mogelijkheden
Een onoplosbaar probleem
Toon dankbaarheid
Schuld van publiek
Taak van overheid
Noodzakelijk kwaad
Geen fooien
Ongewenstmaar..
BOEKEN
BULLETIN
Het weer in de practijk
Pim, Pam Pom en de graafmachine
GEESTELIJK LEVEN
Verloof den weekend op
De Haaf te Bergen
En nu de volgende kwestie
Veel oude bekenden
OP
door SYLVIA SARK
Luister eens naar:
Ra dioprogram m a
HET IS de leden van de vergelen categorie al schrijvende duidelijk ge
worden, dat het fooienstelsel samenhangt met ons economisch systeem
en daarom het probleem op zichzelf vrijwel onoplosbaar is. Onder de
vele inzenders is er maar één, die de handschoen opneemt voor deze
gratificatie: ze heeft als loopmeisje met een al te klein salaris de
vreugde ervaren van een goedgemeende gift, die bedoeld was als erken
ning van haar verdienstelijke arbeid. De anderen zijn principieel tegen
het geven van fooien, al zijn er maar een paar, die dat in de practijk
consequent toepassen; de meesten zien het als een noodzakelijk kwaad:
een kwaad, omdat het de menselijke verhouding van gever en ontvan
ger schaadt, noodzakelijkomdat in de lonen van bepaalde cat.egoneen
de fooi als onmisbare aanvulling is gecalculeerd. Enkelen redeneren:
deze calculatie is ongeoorloofd, het loon moet door de werkgever wor
den verhoogd; maar zij ontdekken, dat dit aanleiding wordt tot prijs-
stijging, waardoor we toch weer geplaatst worden voor het vraagstuk
van lonen en prijzen en daardoor voor het probleem van vrijheid of
overheidsbemoeiing, een van de politieke strijdpunten uit onze degen.
LS eerste krijgt de verdedigster het
woord:
„Mijn antwoorc. is wel zeer kort,
maar wie het kleinste niet eert, is het
grote niet weerd. Ik vind het fooien
stelsel iets goeds. Ik neem een voor
beeld bij mij zelf. Ik moest altijd pak
jes wegbrengen en geld ontvangen. Nu,
ik moet eerlijk zeggen, ik was blij als
een klant zei: „A.u.b., dit is voor jou",
Nu ben je in een cafetaria; er komt
een kellner naar je toé en vraagt
beleefd, waar hij je mee van
dienst kan zijn. Hij komt met het ge
vraagde en rekent af. Nu moet U het
gezicht eens zien van de kellner! Met
een dankbaar gebaar verlaat hij uw
zitplaats. Ik vind het fooienstelsel niet
altijd geschikt bij kleine bedragen.
Maar ik heb altijd gedacht: als een me
vrouw O- meneer je een fooitje gaf. dat
het uit dankbaarheid voor het bren
gen of bezorgen gegeven werd. Of an
ders: ..Nu ja, de rest is de moeite niet,
laat maar zitten". Ik neem ook nog als
voorbeeld een conductrice in de bus.
Die is dankbaar, als je haar een fooitje
geeft. Nu, ik zal zeggen: ga door met
fooien geven, veeg het fooien geven
niet van de kaart, betoon je dankbaar
heid." L.. 19 jaar.
Den Helder.
Hierop volgen verscheidene stemmen
van principiële en aarzelende bestrij
ders.
„pOOIENSTELSEL waarom iets,
dat het publiek heeft ingesteld,
vrijwillig, zo te hekelen? Een om koek
jes bedelende hond is te vergelijken
met een kellner, portier of kappers
bediende; het is hun eenmaal geleerd
en ze leren het niet meer af. Doch
meen nu niet, dat ik de kellners, etc.
aanval, néé, in het publiek schuilt de
wortel van het kwaad. Het salaris van
deze mensen is hierop gebaseerd en het
uurloon van een veelal 12 uur per dag
werkende kellner ligt niet hoger dan
dat van een werkman; zijn beroeps
kosten bijn vendien veel hoger, keu
rige verschijning, kleding („ieder jaar
een pak van f 300," zei een kellner
tegen me), bovendien wordt zijn loon
„rechtgetrokken" (zg. gemiddelde) en
dan nog de morele kant. de hand open
te moeten houden, als U voelt wat ik
bedoel. Och, indien het publiek voor
f 0.46 koffie (inclusief 15%) nog eens
4 of 14 of zelfs meer cent legt, daar dat
publiek geïmponeerd is door de vrien
delijke kellner en de omgeving en
royaal wil doen (kellners kennen deze
mensen zeer goed, hun op jarenlange
ervaring rustende bedrijfspsychologie
leert ze dat), je. dan is het hek van de
dam. En, vraagt de kellner om die
„overtip", hij geeft U slechts service en
zijn vak eist een correcte en beleefde
behandeling van „koning klant". Heus,
hoewel de kellners (etc.) voor een
mijnheer, die royale fooien geeft, logi
scherwijze harder lopen, zij glimlachen
fijntjes om deze heer en om zijn stum
perigheid, „dik te willen doen". Ook
de kellners zeggen, net zo als de ver
geten categorie, maar dan om andere
redenen, (en omdat ik zelf ook wel
eens met dergelijke „fooienbijltjes" heb
gehakt begrijp ik 't des te meer):
fooienstelsel afschaffen, geheel en ra
dicaal, de lonen nivelleren en ook een
8-urige werkdag, een portier van een
exclusieve nachttent in Adam, die
f 1000,per maand aan zijn patroon
toe geeft (historisch) natuurlijk niet
meegerekend. En eerlijk is eerlijk
ook de V.C.-schrijvers, de zg. vaste
medewerkers, zijn vaak niet van
kellnerspolitiek verschoond, met een
buiging voor U, mijnheer Daalder en
in de hoop van een postwissel (foei!)".
A. BEEK,
Heerenweg 46, Schoorl.
„HOEVEEL is dat?"
„Twee gulden, zeventig, meneer, in
clusief", antwoordt de keurig geklede
man, die men ober of kellner pleegt te
noemen.
Het klinkt erg beleefd en we zijn er
helemaal aan gewend, maar is het in
de grond van de zaak niet onbeschoft
om meer geld te vragen, dan waar men
recht op heeft? Stel je voor, dat ik er
gens op kantoor ben, dat men mij we
kelijks beloont met f 25.en dat ik
dan 's Zaterdags ijskoud om f 27.50
vraag „inclusief". Ja, maar jij hebt je
accoord verklaard met een loon van
f 25.en die kellner verdient veel te
weinig". Juist daar hebben we het:
ieder die gewend is fooien te ontvan
gen verdient te weinig. Wie is daar de
bet aan? Het lijkt me nogal voor de
hand liggend, dat de schuld bij de pa
troon te zoeken en te vinden is. Dus
moet ook de patroon dit tekort aanzui
veren. Maar als daardoor zijn verdien
sten te veel dalen? Dan moet hij dood
eenvoudig zijn prijzen verhogen met
10 of 12Va°/o, met het bedrag van de
fooi dus. Vermoedelijk zal dit niet
gaan, zonder dat de regering er zich
mee moet bemoeien. Hier ligt dan ook
een taak voor de overheid om een stel
sel, dat gegrond is op misplaatste mens
lievendheid en dat een bepaalde cate
gorie mensen noodzaakt tot het aanne
men van „aalmoezen" omdat ouder
wetse woord maar eens te gebruiken,
door een afdoende regeling de wereld
uit te helpen. Ik weet wel, dat er men
sen zijn, die op fooien azen, maar dat
neemt niet weg, dat het toch eigenlijk
minderwaardig js, ge]d aan te nemen,
dat men strikt genomen niet verdiend
heeft. Laten w<* daarom beginnen met
overal, waar de fooiep „exclusief" zijn,
met deze gewoonte te breken".
JACOB BALDER, 17 jr.
R.H.B.S. Klasse B V,
Bovenweg 24,
St. Pancras.
£)E eerste gedachte, die in mij op
kwam, toen ik dit onderwerp las,
was: Natuurlijk ben ik er tegen.
Waarom? zult u. vragen. Wel, omdat ik
het misselijk vind iemand een fooi te
geven. Als je iemand een fooi geeft,
heb je het gevoel, dat hij geen mede
mens van je is. Als je hem een fooi
geeft, weet je nooit, of hij daardoor
beledigd wordt 0f niet! En als je hem
geen fooi geeft, heb je het gevoel, dat
hij denkt: Wat een krenterige vent is
dat! Maar hoe langer ik er over denk,
des te meer zie ik daar (afschaffing
van het fooienstelsel) het onmogelijke
van in. Het fooienstelsel komt nergens
ter wereld zo gecompliceerd voor als
in Nederland. Laatst las ik in een tijd
schrift, dat alle buitenlanders, die ons
land bezochten, wel vol lof waren over
ons land, maar klaagden over het
fooien-geven. Ik vind dat dit toch we)
iets zegt.
Ik vraag mij af: Is dit fooienstelsel
nu werkelijk zo nodig, dat iemand
(b.v. een kellner) niet van zijn loon
kan - leven zonder de fooien, die hij
ontvangt? Ik zou zeggen:- Schaf het
fooienstelsel af en laat de werkgever
meer loon geven! Maar bierdoor stui
ten we alweer op een grote moeilijk
heid en wel: Waar moet de werkgever
dit vandaan halen? Moet hij de prijzen
verhogen of meer schulden maken?
Onmogelijk. Als we alles bij elkaar
nemen, zien we wel, dat we niet buiten
het fooien-geven kunnen. Maar waarom
dan niet één systeem ingevoerd, dat
afdoende werkt, dat geen reden- tot
klagen geeft en dat iedereen kan be
grijpen! Uit het voorgaande blijkt, dat
ik tegen het fooien-systeem ben. Maar
ik zie geen mogelijkheid om hier van
af te komen!
AR1E visser.
Oude Haven 48, Oostburg,
15 jaar. Kon. Wilhelm
Lyceum
„2EER tot onze schande moeten wij
toegeven, dat in ons land het fooien
stelsel een omvang heeft aangenomen,
die in vele opzichten begint te gelijken
op eèn verkapte vorm van bedelarij.
We kunnen gerust zeggen, dat vrijwel
overal waar we ons begeven, iemand
gereed staat om onze goede gaven in
ontvangst te nemen. Mij persoonlijk
geven deze gevallen altijd een onbe
haaglijke indruk, terwijl ik er zeker
van ben, dat dit alles zeker geen recla
me is voor ons land.
Dat men in bepaalde gevallen bedie-
ningsgeld e.d. in rekening brengt, kan
ik begrijpen, maar dat men het boven
dien nog waagt, zijn hand op te hou
den voor een fooi. vind ik betreurens
waardig.
Het is onnodig hierover lang te spre
ken. Wij kunnen ons eraan ergeren; we
kunnen ook net doen of we gek zijn.
Mijn mening is. dat ik, wanneer ik
voor iets betaald beb, niemand verder
een cent schuldig ben. Daarom is er
geen haar op mijn hoofd, die er over
denkt, daarnaast nog eens met kwisti
ge band fooien uit te delen aan bios
coopportiers. stuurlieden van rond
vaartboten, buschauffeurs, toiletjuf
frouwen, kappersbedienden, tramcon
ducteurs en noem ze verder maar alle
maal op.
Laat ze gerust maar kwaad kijken,
en als ze helemaal niet op zij wensen te
gaan: nou. loop ze dan desnoods maar
omver, maar geef deze rotte plek in
onze maatschappij geen voedsel!"
HANS REINDERS,
Geelvinckstraat 92, Castricum
„7IJN fooien noodzakelijk en onver
mijdelijk? Om hier een juist ant
woord op te geven zal niet meevallen.
Ik denk wel, dat de fooien in de huidi
ge maatschappij onvermijdelijk zijn. Of
ze noodzakelijk zijn, is een tweede
zaak. In restaurants is de fooi al
vastgesteld door middel van een per
centage. En tocb zijn er nog velen, die
boven die fooi nog een extraatje ge
ven. Het wordtlangzamerhand zo, dat
ze je kwaad aankijken, wanneer je nog
geen extra fooi geeft ook. In vmd het
gewoon belachelijk. Het fooienstelsel
behoeft in het algem^pi niet zo veel
kwaad in te houden, wanneer het maar
met mate gaat. Als het echter buiten
de perken gaat. vind ik. het verderfe
lijk. De man met geld en weinig ener
gie zal meer gedaan kunnen krijgen
dan een energiek iemand met weinig
geld. Het is onbillijk, maar het is nu
eenmaal zo. Een fooitje in de tram of
bus op Zon- en feestdagen vind ik best,
want zelf ben je dan heerlijk vrij, ter
wijl een ander maar moet werken. O
ja nog iets. Je gaat naar de bioscoop
en je zegt „Twee stalles alstublieft".
„Twee stalles juffrouw", zegt dan zo'n
man in een mooi glimmend blauw pak
je. Ik weet het: hij wacht op een fooi,
maar die zal hij van mij nooit krijgen.
Ik ben heus niet krenterig maar ik
denk er niet over, voor zoiets belache
lijks een fooi te geven. Wat denkt zo'n
kerel wel, dat je zelf niet praten kan?
Nu ga je bijvoorbeeld samen eens
een avondje uit'. Je denkt bij je zelf:
iaat ik het nu niet te duur maken. Je
meent goedkoop uit te zijn, maar dan
zonder fooien, want als die er dan weer
bijkomen, wordt het toch weer duur.
Waarom organiseren ze het niet zo,
dat ze de fooien niet meer verplicht
stellen? Zou dit zo onbillijk zijn? Ik
dacht het niet. Wij willen van ons zak
geld ook wel eens uit, maar het kan
vaak niet, omdat alles zo schreeuwend
duur is door die-fooien. Waarom be
taalt de; directie van- een goede, zaak de
leden van het personeel niet meer
en laat de fooien vervallen? Dit zal
helaas wel nooit gebeuren, want de
directie weet maar al te goed, dat het
personeel hier niet mee in zal stem
men, want met die fooien verdienen ze
bergen geld.
Heeft U voor de aardigheid wel eens
op het gezicht van een kellner gelet,
wanneer hij zegt: „Even afrekenen he
ren", dat is dus f 2.exclusief. Met
een uitgestreken en tot alle spieren ge
spannen gezicht kijkt hij je aan. Met
angstige oogjes ziet hij. hoe je je por-
temonnaie te voorschijn haalt. Geef je
Er zijn welhaast geen mensen denk
baar, die niet in mindere of meerdere
mate met het weer hebben te maken
en vooral ook in het agrarisch bedrijf
vormt het een factor van niet te on
derschatten belang. Het valt dus niet te
verwonderen, dat in de loop der jaren
talloze publicaties over het weer het
licht hebben gezien, wisselend van
streng wetenschappelijk tot populair-
beschouwend. Aan deze lange reeks is
thans onder de titel „Het weer in de
practijk" weer een nieuwe uitgave
(van de N.V. Erven P. Noordhoff te
Groningen) toegevoegd, waarvoor we
wel de bijzondere aandacht vragen Dit
boekje namelijk, dat is van de hand
van J. J. G. de Jong en dat tot doel
heeft de practische weerkennis te bren
gen voor land- en tuinbouw, is wel
dermate interessant, dat het ook in de
brede kringen buiten deze sector de
volle belangstelling verdient.
Tal van vragen, op het weer be
trekking hebbende, zoals „Wat is een
depressie?" „Wat betekent heng?
„Waar te schuilen bij onweer?" en
.Heeft de maan invloed op bet weer?
worden hier op even bevattelijke als
verantwoorde wijze behandeld.
De waarde van deze uitgave, waarin
tevens een kalender is opgenomen, wel
ke aanwijzingen geeft over de werk
zaamheden in elke maand, wordt in
niet geringe mate verhoogd door een
honderdtal foto's en tekeningen, o.a.
van blikseminslag, windhozen, ther
miek en prachtige wolkenpartijen. Dit
illustratieve gedeelte werd op voor
treffelijke wijze verzorgd door de heer
J. H. Pelleboer, assistent van het
KNMI.
Wij gaven dit boekje, dat als no 50
verscheen in de bekende E.L.T.O.-
serie, gaarne een woord van aanbeve
ling mee.
Op het vormingscentrum De Haaf te
Bergen, uitgaande van de Ned. Herv.
Kerk in Noordholland, zal op Zater
dag 24 en Zondag 25 April een weekend
voor verloofden en jonggehuwden wor
den gehouden. Het is de bedoeling, dat
de Zaterdagavond zal worden besteed
aan bezinning op de inrichting van de
woning. Zondagmorgen zullen gespreks
groepen zich bezig houden met de
plaats van het werk van man en
vrouw in het huwelijk. Mevrouw Zee
spreekt Zondagmiddag over Het Ge
zin. Tenslotte is er een sluit,ingsdienst
over het thema Hoe wordt ons leven?
Tussen al deze besprekingen is er
ruimte voor sport en spel en voor een
gezellige Zondagavond. De leiding be
rust bij-- Wika cn mevrouw Groene veld.
Opgaven aan De Haaf, Natteweg 9,
Bergen.
92. Toen Piet Pakkum wilde weg
rijden. bemerkte hij, dat zijn ach
terband leeg stond. Verbaasd krabde
hij zich in het haar. „Misschien ge
béurd. toen ik tegen die wagen met
stro opreed", dacht hij. Hij zag ook,
dat het ventiel helemaal verdwenen
was. maar vond het even later terug
op het pad naast het huis. „Heel
merkwaardig", zei de brigadier,
maar omdat er niets anders op zat,
nam hij de pomp van zijn fiets en
begon de band weer op te pompen.
De zak met de honderd rijksdaal
ders zette hij naast zich op de tegels.
En op dat moment had Billie in
spanning gewacht. Een lichte bewe_
ging van blaadjes in de heg. En
daar verscheen een geldzak. Precies
zo'n geldzak als er op de tegel stond.
Het enige verschil bestond hierin,
dat de geldzak van Billie gevuld
was met stenen. Voorzichtig schoof
hij de geldzak tussen de bladeren
door. Ze hing aan een stok met een
haakje er aan.... Brigadier Biet
Pakkum pompte onverdroten ver,
der. Tenslotte was de achterband
weer hard!
f 2.50 dan straalt z'n gezicht van mate
rieel geluk. Geef je f 2.10 dan zie je
z'n ogen flikkeren van ingehouden
woede. Zachtjes bevend neemt hij het
geld in ontvangst, Arme man. Vlug
pink ik een traan weg om deze kleine,
arme slaaf van grote fooien".
PIET KAT
DEN HAAG.
DE VRAAG is ingezonden door CORRY VAN NIMWEGEN,
Tienenwal 'J.7, Alkmaar.
Wat zijn de voordelen en de nadelen om door bemiddeling
van internationale uitwisseling naar bet buitenland te gaan?
Is het verantwoordook voor meisjes?
Brieven uiterlijk Maandagmiddag zenden aan D. L. Daalder,
Komlaan 8, Bergen (N.-H.).
P|ET ZOMERWEEK van het Ned.
Herv. Vormingscentrum De Haaf
te Bergen heeft naar het zich laat
aanzien zijn vorm gevonden. We ont
vingen althans een folder, waarin een
reeks gastendagen, „weken" en week
ends wordt opgesomd, waaronder we
verschillende vinden, die al eerder zijn
gehouden en die dus in de smaak zijn
gevallen. Steeds wordt er naar ge
streefd, een z,o groot mogelijke ruimte
te laten voor eigen activiteit van de
gasten. Nieuw is wel, dat er gesloten
groepen van elders uit het land enige
tijd op de Haaf zullen komen door
brengen. Drie van dergelijke weken
zijn reeds in het programma opgeno
men.
Begonnen wordt met een groep
Pinkstergastendagen van 5 tot 8 Juni,
Hierop sluit aan een vierdaagse cur
sus onder leiding van mr ds J. Dik
boom uit Alkmaar, onder de titel „Wij
ziin niet zo jong meer". Van 14 tot 19
Juni komt er een groep huisvrouwen
uit Rotterdam, van 21 tot 26 Juni een
dergelijke groep uit Leeuwarden. Daar
tussen'in vinden we dan nog een week
"énd aangekondigd onder de titel Mu
ziek in ons leven, waarin onder leiding
van Wika M. J. Groenevéld enkele wer
ken uit de muziekliterratuur worden
besproken.
„Ontdek Noordholland" is de naam
van een zesdaagse samenzijn onder lei
ding van Wika Groeneveld en ds C
Petri, waarin de deelnemers door ons
gewest zullen zwerven, bossen, duinen
polderland zullen doorkruisen en oude
stadjes en historische plaatsen zullen
zien. De grote veertiendaagse trip naar
Frankrijk in Juli kondigden wij reeds
eerder aan.
Onderbroken door een vacantieweek
van een groep personeelsleden van Ten
Kate te Almelo begint dan een reeks
vacantiedagen. Van 17 tot 24 Juli is
er een onder leiding van Wika Groene
veld. dan volgen er nog van 1 tot
en van 7 tot 14 Augustus. Van 14 tot
21 Augustus is er een week onder de
titel „De Open Deur". Negen dagen
worden vervolgens besteed aan kerk
en huismuziek onder leiding van de
organist Adriaan C. Schuurman en
Wika Groeneveld. Verder werken mee
Gerard Kremer en Kantor Meyer uit
Hannover met een groep leerlingen
Verwacht worden cantores, koorleden
en liefhebbers.
Tenslotte dan nog van 4 tot 11 Sep
tember een vacantieweek voor huis
vrouwen en van 20 tot 25 September
een najaarsgastenweek onder leiding
van ds R. Hensen, te Bovenkarspel.
PAUS ZAL PAASZEGEN GEVEN
Paus Pius de Twaalfde zal op Paas
zondag' in de loggia aan de voorkant
van de Sint Pieter verschijnen om de
zegen Urbi et Orbi te geven. Men ver
wacht, dat de Paus, alvorens voor de
menigte te verschijnen, voor de radio
een Paasboodschap zal uitspreken.
VftAAC
JUISTS
S00IT
Ongecorrigeerd)
3)
Anna had geluk gehad. Door de tus
senkomst van tante Bee had zij een
kleine hut op het A-dek gekregen, die
zjj met nog een dame deelde. Onwille
keurig begon zij zich af te vragen, wie
haar reisgenote wel zijn zou.
Op het dek staande, dacht zij er over,
waar haar bagage wel zijn zou- wat
men aan boord van een schip het eer3t
oeed; hoe men zijn hut vond; kortom,
boe men zich in deze vreemde en op
windende wereld eigenlijk wel gedroeg.
Opwindend zeer zeker. De vreemde
luchtjes en geluiden, de zeemeeuwen,
die boven haar hoofd rondvlogen, de
scheepsofficieren, de andere passagiers,
bet waren allemaal onderdelen van het
vreemde en opwindende van dit avon
tuur.
A.nn® begon moed te scheppen.
Plotseling voelde zij zich in haar wel
gekozen kleren even chiek en zelf
verzekerd, als die jongeman in die
raglanjas. Haar kastanjebruin haar
glansde onder )laar zachtgroene hoed.
Haar nieuwe ruime handtas een duur
afscheidscadeau van tante Barbara,
harmonieerde geheel met haar costuum.
t ca°eau Van haar vader had zij
om haar hals een enkelvoudig parel
snoer. Hij moest enkele van zijn aan
delen verkocht hebben, om haar dit te
kunnen geven. Op Anna's verschrikte
protesten had hij geantwoord. „Je
moeder droeg altijd parels, Anna. Maar
toen moesten sjj verkocht worden. Nu
heb ik ze weer teruggekocht. Pareis
passen even goed bij jou, als ze dat bij
haar deden".
Hij keek haar met liefdevolle blikken
aan. Toen zij haar armen om zijn hals
geslagen had, had hij brommend ge
zegd:
„Wacht er niet te lang mee, om die
jas van oppossumbont en die wattle-
bloesem te krijgen!"
„Bent u miss Trail?" Er stond een
meisje naast Anna. Een nogal aardig
meisje met een goed gevuld figuur,
blond haar en gewapend met een z.g.
uilenbrii. „Ik ben Joan Grey", ging zij
voort. „Wij delen samen een hut ik
beb het hele dek naar u afgezocht, om
dat ik eenvoudig verging van nieuws
gierigheid om t.e weten met wie ze mij
opgezadeld hadden!"
„Ja, ik ben Joanna Trail. En ik heb
dezelfde gevoelens gekoesterd, mij af
vragend, hoe u er wel uit zou zien".
„Wel dat valt nogal mee. Ik had ver
wacht, dat ik met een of andere oude
dame opgeknapt zou worden Maar
hebben we even geboft? Ik bedoel, dat
we op het A-dek zitten. Vraag me niet
hoe ik dat voor elkaar gekregen heb,
ik heb eeuwen op mijn passage moeten
wachten. Ik ben getrouwd met een
Australiër en ga nu naar hem toe. Ik
zal hem in Syaney ontmoeten. Ik ver
onderstel, dat u in hetzelfde schuitje
zit". Zij zweeg even en begon toen te
giechelen. „Dat is nogal grappig, hè?"
Anna glimlachte.
„Neen, ik ben niet getrouwd. Ik ga
uit, naar een familie, waar ik als
moeder's hulp...."
„Och, neen foch!" Joan's ogen sperden
zich open achter haar brilleglazen.
„Maar waarom niet?"
„Nou, mij niet gezien! Je weet op die
manier totaal niet, wat je te wachten
staat. Heeft u al eens eerder als moe
der's hulp gewerkt?"
„Neen, dat heb ik niet", zei Anna.
„Ik was thuis en hielp mijn vader, die
een dokterspractijk uitoefent. Ik ga
„aar vrienden van mijn tante, die drin-
f, nd hulp nodig hadden. Ik geloof, dat
het wel aardig zal zijn; tenslotte ben
ik al Zo lang vader's hulp geweest".
De twee meisjes leuden naast elkaar
over de railing en Joan begon hartelijk
te lachen,.
„Ik kan niet zeggen, dat ik het ooit
uit die gezichtshoek bekeken heb", zei
zij. „En dus ben ik nu al die duizenden
mijlen onderweg, om een hulp voor
een echtgenoot te worden". Zij gie
chelde weer even, ,,Tk hoop dat het u
bevallen zal", voegde zij er een beetje
twijfelend aan toe. „Laten we naar be
neden gaan en onze hut eens .bekijken,
hè? We kunnen beter bij elkaar blij
ven. Het is prettiger, wéét u. om op
een lange réis gezelschap te hebben".
Anna, wie Joan's vriendelijke ge
zichtje wel aanstond, stemde toe. Zij
gmgen naar beneden en werden door
een steward naar hun hut verwezen.
Die was klein en fris. De bedden
want ze zagen er als bedden uit, al
waren ze dan ook in de vloer vast
geschroefd stonden tegenover elkaar
Alles kastjes, waskom, hangkast
was op de meest hardige manier weg
gewerkt. 6
„Geen wonder", zei Joan, „zeelui zijn
uiterst punctueel. Mijn vader was zee-
man en moeder zei altijd, dat hij meer
hulp voor haar was, dan een van ons
meisjes."
Zij bleef doorbabbelen terwijl zij
hun bagage uitpakten en hun koffers
onder de bedden schoven.
..Dat is een mooi mantelpakje, dat u
daar draagt", zei ze. „Ik heb niet de
moeite genomen om kleren te kopen.
Om maar één ding te noemen, het is
nu koud, maar het zal warm zijn, als
we daar aankomen hun seizoenen
zijn tegenovergesteld aan de onze".
„Zult u uw familie niet missen?"
vroeg zij toen zij zich weer gereed
maakten om voor de lunch aan dek te
gaan. „Ik bedoel, het is nu niet zo,
dat u naar uw man gaat. Ik heb het
vooruitzicht van een tweede huwelijks
reis maar u gaat bordenwassen en
de hemel weet, wat nog meer!"
Anna lachte.
„Eerlijk gezegd, kijk ik §r heel an
ders tegenaan. Ik zal tot de familie
behoren en hun leven delen en alles
doen. wat er gedaan moet worden en
dat kan doen. Net zoals ik thuis ook
altijd gedaan heb. Maar het zal even
goed een avontuur zijn ik zie er
van mijn kant even verlangend naar
uit, als u naar uw toekomst!"
„Wel. als u het niet uit kan houden,
dan denk ik wel. dat Bill en ik u zou
den kunnen herbergen. Bill zou u best
bevallen hij had voor de orlog een
kapperszaak en daardoor is hij er aan
gewend geraakt, om goed met mensen
om te springen. Help me onthouden,
dat ik u mijn adres geef!"
Anna bedankte haar voor haar wel
willendheid.
„En laten we nu een rondje over het
dek maken, om eetlust op te doen voor
de luch".
Maar de 1 1 stak hier een „rnkje voor
Een beetje verlegen gingen de twee
meisjes naar de eetzaal voor de lunch
en kwamen tot de conclusie, dat zij
een tafeltje voor hun beiden hadden.
(Wordt vervolgd)
PASSIEMUZIEK. Op de avond
van Goede Vrijdag worden twee
werken uitgezonden, waaraan
over het algemeen niet zoveel
aandacht wordt besteed. Zo is
er van de Duitser Heinrich Schütz,
een componist die precies een
eeuw vroeger leefde dan Bach
en voor de muziek in de Lutherse
kerk zeker niet minder belangrijk
is geweesteen werkje uitgezon
den, getiteld „Die Sieben Wortte
unsers lieben Erlösers und See-
ligmachers Jesu Christi so, Eram
Stamm des Heiligen Creutzes ge-
sprochen" de zeven kruiswoor
den dus uit de verschillende
evangeliën bijeen gezocht en op
muziek gezet. Ondanks het feit,
dat er een vrij ver doorgevoerde
verdeling van taken voor ver
schillende stemmen valt op te
merken het werk is geschre
ven voor enige solostemmen, ge
mengd koor en strijkers doet
het geheel toch vrij stroef en
primitief aan. (Vrijdag 22.10over
Hilversum II, 298 m). Van Bach
kan men de Johannes-Passion
horen, het op muziek gezette lij
densverhaal naar het evangelie
van Johannes dus. Het. werk is
misschien minder groots en om
vangrijk dan de overvloedig uit
gevoerde Matlhauspassion, maar
in betekenis stellig niet geringer.
Het zal dan ook wel een eeuwig
raadsel blijven, waarom dit werk
zo zelden te beluisteren ualt.
(Vrijdag 20.30 over Hilversum I,
402 meter).
VRIJDAG 16 APRIL 1954
HILVERSUM I 402 m. 7.00—24.00 NCRV
NCRV: 7.00 Nws. 7.13 Gram. 7.30
Idem. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00
Nws. en weerber. 8.15 Gram. 8.30 Tot
Uw dienst, caus. 8.35 Gram. 9.00 Voor de
zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Water-
st. 9.40 Gram. 10.30 Passiedienst. 11.45
Gram. 12.00 Kamerork., vocaal kwartet
en sol. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33
Gevar. muz. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nws.
13.15 Koorzang. 13.35 Gram. 14.00 Voor
de jeugd. 14.30 Gram. 15.15 Voordr. 15.45
Gram. 16.00 „Het kweken van middel-
grootbloemige Chrysanten", caus. 16.15
Vocaal ens. en solisten. 16.50 Gram. 17.00
Jeugdkoor. 17.15 Gram. 17.45 Fries pro-
gr. 18.00 Jarmonie-ork. 18.20 Lichte muz.
18.45 Gram. 18.50 Nieuws en weerber.
19.00 Ned. Herv. Kerkdienst. 20.30 „Ka
merork., voc. en instr, koor en sol. 23.00
Nws. en SOS-ber. 23.15 Nat. Schaakkamp.
23.20—24.00 Gram.
HILVERSUM II 298 m. 7.00 VARA.
10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO.
16.00 VARA. 19.30 VPRO. 21.00 VARA.
22.40 VPRO. 23.00—24.00 VRA. VARA:
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30
Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.45 Voor de
huisvr. 9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10
Gram. VPRO10.00 „Kinderen en men
sen". caus. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 Gram. 10.30 Voor dé kleuters. 10.50
Orgel en sonr. 11.20 Voordr. 11.40 Viola
da gamba en clavecimbel. AVRO: 12.00
Orgel, viool en alt. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 Sport en prognose. 12.48
Gram. 13.00 Nws. 13.15 Meded. of gram.
13.20 Promenade-ork. 14.00 Voor de
vrouw. 14.2a Orgelconc. 14.50 „Eenheid
door en rondom de Gekruisigde", caus.
J5.05 Strijkkwart. 15.40 Gram. 16.00
Gram. 16.30 Muzikale caus. 17.10 Voor
de. jeugd. 17.40 Orgelsoel. 18.00 Nws.
18.15 Verz. progr 18.45 ..De haverkist",
hoorsp. 19.00 Voor de jeugd. 19.10 Zang
en gitaar. VRO: 19.50 Avondmaalsdienst
20.40 Kamerkoor. 20.50 Nws. VARA:
21.00 Radio Philharmonisch ork. en so
list. 21.55 Buitenl. weekoverz. 22.10 Dub-
belkwart. en so). VPRO: 22.40 ..Van
daag", caus. 22.45 Avondwijding. VARA:
23.00 Nws. 23.15—24.00 Gram.
TELEVISIE.
KRO.: 20.15 Progr over Amsterdam.
20.45 Weerber. 20.48 Religieuze beeld
houwkunst. 21.00 Kruiswegmeditatiei.