Het bezoek aan Den Haag
Aalsmeerse kweker beging een
grote belastingfraude
Dienst der Zuiderzeewerken deed gedurende
vijf en dertig jaar groots werk
De export van kaas
naar Rusland
Bos- en heidebranden
braken uit in Vught
en Bergen (L.)
Geest van dr ir C. Lely plantte zich voort
bij zijn opvolgers
Morphine-handel in
Kerkrade
NA
De minister antwoordt:
Na drie dagenEis drie en een half jaar
Duits militair was
onvindbaar
Sigarettensmokkel liep op
boete uit
Weer een incident aan de
Nederlands-Duitse grens
Nederlandse kinderen uit
Duitsland gesmokkeld
Eenheid in pluimveewereld
Den Haag krijgt nieuwe
Britse ambassadeur
WOENSDAG 28 APRIL 1954
(Vervolg van pag. 1)
De kerk zelf was reeds volgestroomd
met de notabelen van de stad en de
representanten van de burgerij. Zwart
was de overwegende kleur, als men
tenminste naar het schip en de zij
beuken keek. Richtte men het oog
echter naar boven, naar de ballustra-
den van het orgelpodium en de zij
galerijen, of naar het hoge, smeed
ijzeren koorhek en de kragen der
zuilen, dan zag men een weelde van
oranje, donkergele, witte en rode
bloesems, welke royaal en met een
goed begrip voor verhoudingen was
aangebracht. Den Haag kan trots zijn
op de schepper van deze bloemver-
sieringen. Nergens en dan ook nergens
overschreden ze de grens van stemmig.
In het midden van de kerk, tussen
de vier witte steunpilaren, zat het
voltallige Residentie-Orkest. Toen de
vorstelijke personen door de burge
meester van Den Haag waren binnen
geleid en op antieke, uit het Stadhuis
afkomstige zetels hadden plaatsgeno
men, zette het orkest het Concerto
grosso van Handel in en onmiddellijk
daarna de Derde Suite in D. gr. t. van
Johann Sebastian Bach.
Na afloop van het concert, dat
slechts een half uur duurde, werd de
dirigent, Willem van Otterloo aan de
hoge bezoekers voorgesteld. Koning
Frederik, die wij net zeeman-koning
hebben genoemd, doch die ook al aan
spraak mag maken op het praedicaat
dirigent-koning onderhield zich ten
slotte even met zijn collega op mu
ziekgebied
een uitermate hartelijke ont
vangst van de Deense kolonie in
Hotel Des Indes, waar onze gasten
zich geruime tijd onderhielden met in
ons land wonende Denen, Deense
vrouwen, die met Nederlanders ge
huwd zijn en een aantal Nederlandse
genodigden, begaven de Deense ko
ning en koningin zich naar het Voor
hout, waar ook koningin Juliana en
prins Bernhard aanwezig waren, naar
het gebouw van het Deense gezant
schap, waar het Deense koningspaar
een diner aanbood.
De echtgenote van de Deense ge
zant, mevrouw Lund, had de voorbe
reiding voor dit diner zelf ter hand
genomen. De talloze gasten kwamen
eerst door twee salons, waar tulpen
en azalea mollis waren gerangschikt.
Haaks daarop bevindt zich de eetzaal,
die juist plaats bood aan de gasten.
Het meubilair, het zilverwerk, aarde
werk en alle andere benodigdheden,
van de familie Lund, zijn uit tal van
landen afkomstig. Op de lange tafel
lag een prachtig tafelkleed van kant,
„point de venice". Tafel en stoelen
waren van Cubaans mahoniehout.
Grote zilveren kandelaars waren op
de tafel geplaatst. De tafelversieringen
bestonden uit rozen, anjers en tulpen-
Het menu vermeldde: Chaud froid de
poularde strasbourgeoise, tortus clair,
paupiettes de sole cardinale, filet de
boeuf a la financiere, bombe nessel-
rode en fruits. Als wijnen waren ge
serveerd: Champagne dry monopole
Heidsieck, chateau gruaud la rose 1937
en chateau d'yquem.
Na het diner vormde de taptoe van
de Koninklijke militaire kapel, die ge
stoken was in het blauw en gouden
groot tenue met rode opslagen en hoge
berenmuts, een hoogtepunt van "e;?e
dag. De opmars in paradepas leverde
een bijzonder schouwspel op, dat door
duizenden werd gadegeslagen. Nadat
de klanken van de eerste mars ver
storven waren verschenen de konink
lijke echtparen onder het baldakijn
van de hoofdingang van het Deense
Legatiegebouw. Daarna stelden de
vorstelijke personen zich op achter de
ramen, omdat de ijskoude wind het
hen onmogelijk maakte langer buiten
te blijven.
In de avonduren stroomden de Haagse
bevolking en de vele buitenlanders
naar de binnenstad, waar men een
feestelijke versiering had aangebracht.
Alle belangstelling was natuurlijk ge
richt op het vertrek van de Koninklijke
gasten naar de Ridderzaal. Even voor
•tien uur werd dit sprookjesachtige ge
beuren een feit. Duizenden wuifden en
juichten de Koningsparen toe. De an
ders zo stille en donkere Parkstraat
straalde in een zee van licht. Voor de
grootse ontvangst in de Ridderzaal had
de ministerraad een 700-tal personen
uitgenodigd waaronder talloze rege
ringsautoriteiten, vertegenwoordigers
van kerkelijke genootschappen, kun
stenaars en afgevaardigden van ver
scheidene universiteiten.
Enkele minijtcn voor middernacht
reden de motorrijders van de Amster
damse verkeerspolitie, die de stoet aan
de grens van de gemeente hadden op
gewacht, de Dam op. gevolgd door hun
collega-'s van de rijkspolitie. Ondanks
het late uur hadden een paar honderd
Amste'^'^'^mers zich achter de hekken
opon-i-' nm getuige te zijn van de
t*v. ier vorstelijke gasten óp het
"aleis.
Tijdens de receptie voor de Deense
kolonie in Hotel des Indes te Den
Haag bracht de Deense gezant Fin
Lundt een hartelijk driewerf hoera
uit op zijn koning en koningin.
Nagewuifd door een enthousiaste menigte steekt de Piet Hein" van wal
voor een vaart door de Rotterdamse haven naar de „Karei Doorman".
De minister van Landbouw, Visserij
en Voedselvoorziening heeft schrifte
lijk antwoord gegeven op vragen van
het Tweede-Kamerlid de heer Corne-
lissen, inzake de export van kaas naar
Rusland.
Het antwoord van de heer Mansholt
luidt: „Het is juist, dat 2.000.000 kg
kaas naar Rusland zullen gorden ge
ëxporteerd. De gecontracteerde prij
zen, welke liggen boven de door de
vraagsteller genoemde prijzen (f 2.10
voor de Goudse en f 1.90 voor Edam
mer kaas) kunnen om handelspoli
tieke redenen op dit moment niet wo&
den openbaar gemaakt.
Overheidsmaatregelen, welke de
kaasexport dusdanig aan banden leg
gen, dat een renderende export niet
mogelijk is, zijn aan de minister niet
bekend. Integendeel, voor zover er
voorschriften zijn, beogen deze juist
steun aan de afzet van kaas te ver
lenen.
De productie en de verkoop van kaas
zijn geheel vrij. De minimum-export-
prijzen zijn door het bestuur van het
Bedrijfschap voor Zuivel, waarin alle
belanghebbende "groepen zijn verte
genwoordigd, vastgesteld. De minister
achtte deze regeling niet in strijd met
het algemeen belang, zodat hij meen
de daaraan zijn goedkeuring niet te
moeten onthouden.
Tegen drie uur gistermiddag is een
bos- en heidebrand uitgebroken in de
gemeente Bergen (L.) De brand had
spoedig zo'n omvang aangenomen, dat
gevaar dreigde voor enige hectaren
bos. eigendom van particulieren en de
gemeente. Onmiddellijk verzocht de
burgemeester een tweehonderdtal mili
tairen, in- Venlo gelegerd, het vuur te
helpen bedwingen. Enkele huizen, die
in de nabijheid zijn gelegen, dreigden
door het vuur te worden aangetast,
's Avonds omstreeks acht uur.was de
brandweer de brand meester. Ongeveer
100 hectaren bos gingen verloren.
De Rijkspolitie stelt een onderzoek in
naar de oorzaak van de brand.
Een bosbrand brak gistermiddag
eveneens uit nabij het meer „De IJze
ren Man" te Vught. Door de grote
droogte vreesde .men voor uitbreiding.
Toen militairen en de Vughtse brand
weer uitrukten was de zaak spoedig
bekeken, zonder dat er een al te groot
gebied verloren ging.
MEVROUW JULIA STRASSBURGER
OVERLEDEN
Te Hilversum is overleden mevrouw
Julia Strassburgër-Kosmeyer, moeder
van de dames Regina en Elly Strass
burger. Zij was vroeger een bekende
hogeschoolrijdster en in haar jeugd
heeft zij voor vele vorstelijke perso
nen gereden. Mevrouw Strassburger
bereikte de leeftijd van 77 jaar.
De procureur-generaal bij het Amsterdams gerechtshof, mr J. F. Hoeffelman,
heeft gistermiddag in hoger beroep drie en een half jaar gevangenisstraf
geëist met aftrek van voorarrest degen de 55-jarige Aalsmeerse bloemenkweker
M. B„ aan wie een zeer omvangrijke belastingfraude ten laste was gelegd, als
mede valsheid in geschrifte en verduistering van gelden ten nadele van de N.V.,
waarvan hij met enkele van zijn familieleden de directie vormde. Ook in eerste
instantie was verdachte door de Haagse rechtbank tot drie en een half jaar
gevangenisstraf veroordeeld, echter met aftrek van een half jaar voorarrest,
hoewel de kweker zich toen reeds dertien maanden in preventieve hechtenis
bevond. De behandeling van deze zaak voor het gerechtshof heeft drie dagen
geduurd. Op de eerste en tweede dag zijn twintig getuigen gehoord.
Enige jaren geleden troffen ambte
naren van de fiscale opsporingsdienst
bij de Tuinbouwbank te Aalsmeer
chéques aan voor een bedrag van
f 75.000, afkomstig van de firma Falz
und Schaufel te Breslau, welke door de
verdachte tijdens de oorlog persoonlijk
in contanten in ontvangst waren geno
men. Dit bedrag was nimmer aan de
belastingen opgegeven en was ook
nooit in de boeken genoteerd. De bloe
menkweker verklaarde, dat hij het be
drag had ontvangen om uit te betalen
aan de zoon van de directeur, Hugo
Falz, die tijdens de bezetting als Duits
militair in Nederland gelegerd was.
Deze Hugo Falz heeft men echter nooit
kunnen vinden. Verdachte zei, dat hij
nooit meer dan deze f 75.000 aan Hugo
Falz had uitgekeerd, doch enige tijd
later vonden de fiscale opsporings
ambtenaren bij de Twentse bank ché
ques uit'Breslau voor een totaal be
drag van f 160.000. Verdachte verklaar
de hierop, dat ook dit bedrag aan Hu
go Falz was afgedragen'. Ook dit be
drag was niet in de boeken der N.V.
genoteerd, noch aan de belastingen
opgegeven.
„Sommigen der familiele'den van
verdachte hebben, om zichzelf niet te
belasten, in het vooronderzoek verkla
ringen afgelegd, die nadelig waren
voor verdachte", aldus prof. mr G. M.
G. H. Russel, die als eerste verdediger
het woord nam:
President: „De nadeligste verklarin
gen voor verdachte zijn door hem zelf
afgelegd".
Prof. Russel: „Ik spreek nu alleen
over de getuigenverklaringen". De be
dragen van ettelijke duizenden guldens
die aangetroffen werden op spaarbank
boekjes van familieleden, hebben te
vens stof doen opwaaien. Deze familie
leden hebben n.1. verklaard, dat het
geld door verdachte voor hen gestort
was, deels als gift, deels om het ergens
onder te brengen. Prof. Russel be
streed dit, wees op de cijfers der aan
de broers van verdachte uitgekeerde
tantièmegelden en zeide dat deze broers
van de tantièmes de betrokken gelden
gemakkelijk hadden kunnen overspa-
MET INGANG van 1 Mei 1919 werd de Dienst der Zuiderzeewerken
ingesteld. Het staat er zo nuchter, maar vijf en dertig jaar is het dus
alweer geleden, dat daadwerkelijk een aanvang werd gemaakt met de
uitvoering van de plannen tot drooglegging van de Zuiderzee, volgens
de plannen van dr ir C. Lely, voor wie nog dit jaar aan de voet van de
Afsluitdijk, ter gelegenheid van de herdenking van zijn honderdste
geboortedag een standbeeld zal verrijzen. Op 14 Juni 1918 kondigde
Koningin Wilhelmina de wet af tot afsluiting en droogmaking van de
Zuiderzee. Deze wet droeg de handtekeningen van vijf ministers uit
het Kabinet Cort van der Linden: Lely, Waterstaat; Treub. Financiën;
De Jonge, Oorlog; Posthuma, Landbouw, Handel en Nijverheid en
Ort, Justitie.
WERELDOORLOG I liep ten einde
en het was onder de druk van
het nijpend voedselgebrek, dat zich
in de oorlog '14-T8 in ons land open
baarde, dat in de genoemde wet tot
uitdrukking werd gebracht, dat met
de voorbereiding der werken onver
wijld zou worden begonnen.
Het leek ons goed om deze
historische data voor het voet
licht te brengen, nu als re
sultaat van het werk van de
Dienst Zuiderzeewerken reeds
twee polders in cultuur zijn
gebracht en de aanleg en
droogmaking van de derde in
het complex van onze nationa
le trots, in uitvoering is. Ne
derland gaf de verwarde we
reld in 1918 met de aanpak
van dit gigantische werk een
voorbeeld, zoals ons land zich
na de tweede wereldoorlog, in
nog benarder omstandigheden,
spoedig herstelde en de ver
baasde en verdwaasde wereld
wederom een voorbeeld stelde.
„Alzoo Wij in overweging
genomen hebben, dat de af*
sluiting van de Zuiderzee en
de droogmaking van gedeelten
binnen die afsluiting m s
lands belang door het Rijk
behooren te worden onderno
men", luidde de aanhef van
de wet.
In 's lands belang wilde
zeggen: dat Nederland 220.0011
ha land ging aanwinnen, om
dat in de oorlog T4-'18, on
danks onze neutraliteit, wel
was gebleken, dat het met de
voedseltoevoer van overzee
spaak liep en dat wij voor
onze groeiende bevolking le
vensruimte nodig hadden.
En dat. met de voorberei
dingen onverwijld werd be-
gon. zoals met nadruk in
de wet tot uiting kwam
bewees wel het feit, dat op 29 Juni
1920 te 12.05 uur de eerste bak grond
in het profiel van de beteugel.ngsdam
door de kleine geul van het Amstel-
diep werd gestort, waarmede met de
afsluiting van de Zuiderzee een begin
was gemaakt.
En wanneer we de Dienst Zuiderzee
werken aanwijzen, als voorbereider
ontwerper van de vele honderden be
stekken, die in de loop van deze vijf
en dertig jaar in uitvoering werden
gegeven aan ons waterbouwkundig
aannemerscorps, dan is dat om een
overheids-instelling hulde te brengen.
Ir LELY
Een overheids-instelling, waarover Wij
nog nimmer een klacht hebben gehoord
dat zij te traag was of met een teveel
aan papieren rompslomp zou werken
Wél hebben wij eens de opmerking
horen maken, dat de Dienst Zuiderzée-
werken zeer voortvarend was, m.a.w.:
men was met de voorbereiding vën
nieuwe objecten altijd het werk .op
voor. En als de credieten van de rege
ring maar bleven toevloeien: Dienst
Zuiderzeewerken zou wel zorgen, dat
ze werden verwerkt.
Bij de dichting va., het laatste sluit
gat in de afsluitdijk, de Vlieter, op
28 Mei 1932, zei de Directeur-Generaal
der Zuiderzeewerken, ir De Blocq van
Kuffeler: „Wie hieraan heeft mogen
medewerken, was dit een voorrecht,
terwijl hét hem een grote voldoening
is, nu detaak met succes beëindigd te
zien".
Dit was een uitspraak van iemand
uit de topleiding van deze Dienst. Het
behoeft dus geen betoog dat deze en
thousiaste geest het gehele eorps van
technici en ambtenaren van de Dienst
bezielde.
Drie namen zijn aan het begin van
Zuiderzeewerken onverbrekelijk ver
bonden. Daarbij denken wij in de al
lereerste plaats aan dr ir C. Lely, die
vorm wist te geven aan de gedachte
der afsluiting en droogmaking van de
Zuiderzeé. Die door de Zuiderzée-ver-
eniging belast was met het ontwerpen
van een plan (1887-1891) en als minis
ter van Waterstaat in 1918 de vreugde
mocht beleven, dat de wet tot afslui
ting en droogmaking het Staatsblad
bereikte en die daarna als voorzitter
van de Zuiderzeeraad tot aan zijn
overlijden op 22 Januari 1929, een deel
van zijn plan heeft zien verwerkelij
ken.
De tweede naam is die van prof. dr
H. A. Lorentz, voorzitter van de Staats
commissie voor de hoge waterstanden
buiten de afsluiting van de Zuiderzee.
De studie van deze commissie onder
aanvoering van prof. Lorentz is van
het grootste nut geweest bij de uitvoe
ring van de dijkbouw in open zee.
Door de voorlichting van prof. Lorentz
had men de beschikking over de wa
terstanden, welke tijdens en na de af
sluiting waren te verwachten, en over
de vervallen en de stroomsnelheden,
die in de sluitgaten zouden optreden.
En als de derde zouden wij willen
noemen, dr. ir H. Wortman, de eerste
Directeur-Generaal der Zuiderzeewer
ken van 1 Mei 1919 tot 1 Mei 1929. Dr
ir Wortman mocht bij zijn aftreden in
1929 van zijn medewerkers in ontvangs1
nemen een boekwerk, dat een over
zicht gaf van het belangrijkste werk
dat onder zijn leiding bij de Dienst
der Zuiderzeewerken was tot stand
gekomen. Hiermede werd tot uitdruk
king gebracht de gevoelens en waar
dering, die men had voor de aftreden
de chef, die door zijn krachtige en de
gelijke leiding, gepaard aan zijn streng
en rechtvardig optreden, het vertrou
wen van allen, die onder hem werkten,
vermocht te winnen en die door zijn
voorbeeld wist op te wekken tot ern
stige arbeid ten bate van het grote
werk, waarvan hij gedurende tien
jaren de leiding had.
En diezelfde geest, men zou kun
nen zeggen de geest van Lely, heeft
zich bij de Zuiderzeewerken voort
geplant] Het is een erfelijkheids
kwestie, die zich steeds" weer open
baart in de opvolgers van deze voor-
Pro/. LORENTZ
mannen. Nog heden ten dage komt
men deze inspirerende geest bij Zui
derzeewerken tegen. Van hoog tot
laag is men er mee „geïnfecteerd".
Wij behoeven slechts te herinneren
aan de Februari-ramp van 1953. Wat
een zegen voor onsland is het' niet
geweest, dat wij een zo voortreffelijk
overheidsapparaat de Dienst der Zui
derzeewerken hadden. Wij behoeven
maar één naam in dit verband te
noemen: Prof. dr ir J. Th. Thijsse, in
1920 nog maar als gewoon ingenieur
bij de Dienst der Zuiderzeewerken
werkzaam.
Jaar in jaar uit hebben we sinds
het droogvallen van de Wieringer-
meer en Noord-Oostpolder, de kunde
en de kennis bewierookt en zeker
niet ten onrechte van onze land
bouwdeskundigen, die van deze jonge
Zuiderzeegronden een landbouwge
bied hebben gewrocht, dat de bewon
dering heeft in de hele wereld. Doch
té weinig realiseren wij ons, dat vóór
het zover kwam een leger van knap
pe waterstaatskoppen aan het werk
is geweest, die de grondslagen heb
ben gelegd voor hen die thans de
vruchten oogstten van dit droogge
legde Zuidcrzeeland.
Daarom een ere-saluut aan de
Dienst der Zuiderzeewerken bij het
zevende lustrum.
Twee opvarenden van het motorschip
Ootmarsum, die hadden gepoogd, zes
en negentighonderd sigaretten het land
binnc.i te smokkelen, zijn door de eco
nomische politierechter te Amsterdam
veroordeeld tot geldboeten, en voor
waardelijke gevangenisstraffen. De
hoofdschuldige kreeg f 250,— boete en
een maand voorwaardelijk, zijn helper
f 25,boete en veertien dagen voor
waardelijk.
ren. De verdediger kwam tenslotte tot
de conclusie, dat het bewijs niet gele
verd is. De tweede pleiter, mr A. D.
P. V. van Loeben Seis sprak over de
„vaagheid van de dagvaarding, waar
door het niet uitkomt, dat wat ten las
te gelegd is zo tegenstrijdig is". Hij
vroeg voor zijn cliënt een gevangenis
straf gelijk aan het voorarrest, dat nu
bijna jaar geduurd heeft. Voorts
diende hij een verzoek tot onmiddel
lijke invrijheidsstelling in, waarvoor
het. Hof echter geen termen aanwezig
achtte. Uitspraak op 11 Mei.
De 38-jarige caféhouder G. van R,
uit Kerkrade is door de Maastrichtse
rechtbank wegens het in bezit hebben
van 471 ampullen morphine en Eudokal
éonform de eis van het O.M. Dinsdag
veroordeeld tot acht maanden gevan
genisstraf, waarvan vier maanden voor
waardelijk.
De man had tegenover de rijksrecher
che verklaard de verdovende middelen
te hebben ontvangen van een Duitser,
teneinde de bewuste narcotica aan een
Belg in Valkenburg door te verkopen.
De voorraad morphine en eudokal is
echter, voordat het zover kwam, geluk
kig bij de caféhouder, die uit geldnood
had gehandeld, in beslag genomen. De
ampullen zijn nu door de rechtbank
verbeurd verklaard.
Acht Duitse landbouwers hebben
Maandag in totaal 21 koeien inge-
schaard in een weide, die op Duits
grondgebied in de grensstreek ten
Oosten van Nijmegen bij het Duitse
plaatsje Wyler ligt en die toebehoort
aan een Nederlandse landbouwer uit
Groesbeek. De Nederlandse consul-ge-
generaal in Kleef, die hierover gisteren
besprekingen heeft gevoerd, heeft be
reikt, dat de weide weer zal worden
ontruimd. De bij dit incident betrokken
Duitse landbouwers hebben een ge
deelte van hun landerijen op Neder
lands grondgebied liggen. Deze gron
den zijn na beëindiging van de tweede
wereldoorlog door het beheersinstituut
in beslag genomen en kunnen sindsdien
niet meer door hen worden gebruikt.
Een in Bocholt (Duitsland) wonende
Nederlander, fcen zekere B., heeft Zon
dag, geholpen door twee Duitse vrou
wen, en op verzoek van zijn naar Ne
derland uitgeweken broer, de resp.
drie en vier-jarige kinderen van zijn
broer met een taxi naar Nederland ge
bracht.
De kinderen waren wegens slechte
verhoudingen in het gezin bij gerech
telijke uitspraak onder toezicht gesteld
en verbleven in een ziekenhuis in het
district Rees.
Bij terugkeer naar Duitsland zijn B.
en de twee vrouwen aan de grens aan
gehouden en door de Duitse recherche
ondervraagd. Na het verhoor konden
zij naar Bocholt doorreizen.
De vader van de kinderen is kortge
leden uif een Duitse gevangenis naar
Nederland ontsnapt. Een derde kind
yan dit gezin woont bij de moeder in
het district Rees.
Gisteren is te Utrecht een landelijke
organisatie van bedrijfspluimveehou-
ders opgericht. De Algemene Neder
landse Pluimveeteeltvereniging is on
langs door statutenwijziging omgezet
in een Nederlandse Pluimveeteelt Or
ganisatie, met de bedoeling daarin de
verschillende groeperingen op pluim-
veegebied, zoals de fokkers, de ver-
meerderingsbedrijven, de bedrijfs-
pluimveehouders en de selecteurs, met
behoud van eigen zelfstandigheid in
federatief verband te verenigen.
Besloten werd tot aansluiting bij de
Nederlandse Pluimvee Organisatie
(NPO).
Paul Mason, assistent onderminister
van Buitenlandse Zaken, is benoemd
tot Brits ambassadeur in Den Haag
in plaats van Sir Nevile Butler, al
dus is te Londen meegedeeld.
De heer Mason, die vijftig jaar is,
is gezant in Sofia geweest. Hij was
ook werkzaam in de diplomatieke
diensten te Brussel, Lissabon en Praag
en hij staat aan het hoofd van de
afdelingen van het ministerie van Bui
tenlandse Zaken, die zich bezig hou
den met zaken betreffende Noord-Ame-
rika en de Verenigde Naties.
Hij genoot zijn opleiding te Eton en
aan het King's College te Gambridge.
Sir Nevile Butler, de huidige ambas
sadeur, heeft de pensioengerechtigde
leeftijd bereikt. Hij zal Den Haag in
Juli verlaten. De toekomstige ambas
sadeur is gehuwd en heeft twee
kinderen.
ARGENTIJNS GEZANTSCHAP
WORDT AMBASSADE
Het ligt in de bedoeling van de
Argentijnse en de Nederlandse rege
ring beider gezantschappen eerlang te
verheffen tot ambassade. De Argen
tijnse ambassade zou dan de vijftiende
in Den Haag worden.
