HET MDHOLLAMCHE KOFFIJHWS »En het verdrag'" Excellentie 1 het was mij onmogelijk het mee te brengen." ■Bevond het zich dan niet in uw hotel, in uw kabinet?" iHelaas, neen!" «Is het u dan ontstolen?" »Neen Excellentie 1 men wil mij het niet geren." ,Zoo heeft een derdo persoon het verdrag dan?" »Neen Excellentie 1 maar nu..." ■■Dat begrijp ik niet." '<Het is toch ligt te begrijpen; ik wil u de zaak verklaren. En nu verhaalde de gezant' opregt, doch wel een weinig verlegen, dat het verdrag zich bevond in de handen zijner hospitaeene ware Xantippe, uit wier handen hij het niet meer magtig worden kon. Hij zeide opregt en zonder eenige diplomatieke achterhoudendheiddat het uitblijven van een sedert twee maanden verwacht schip hem zoo in verlegenheid gebragt had, hij bij zijne waardin alle crediet verloren had, en zij hem zoo even gezegd had, dal. zij niet langer op de zoo vaak beloofde amerikaansche piastere of dollars wachten wilde. Daarom had zij de kleinste kamer, die hij tot nu toe bewoonde, aan een ander verhuurd, en om zeker te zijn daarenboven beslag gelegd op al zijne gezantschaps eigendommen en dus ook het onge lukkige verdrag. Alles was verzegeld en lag op een hoop op den zolder, tos dat hij zijne schulden zou betaald hebben. Wat was nu te doen? Een dergelijk geval is welligt in de diplomatie nog niet voorgekomen; nog nooit heeft men beleefd, dat een gezant uit zijne woning verdreven werd als een ligtzinnige student, die de huur niet betaalt, ten minste de geschiedschrijvers maken van znlk een voorval geen melding. Er was maar één middel om zich uit de verlegenheid te redden, want de hospita wilde zich volstrekt niet met nieuwe beloften op Amerika laten paaijen. Zij had niet het geringste vertrouwen op de staats lieden der andere wereld en nog minder op de betalingen der amerikaansche republieken. Zelfs het woord republiek was bij haar gelijkbeduidend met faillissement en bankroet. Zij ging daarin nu wel te ver, maar hoe zou men haar het oordeel ontnemen, haar het kostbare document ontrukken en bovendien verhinderen, dat de republikeinsche gezant onder den blooten he mel op straat zou moeten slapen. De minister wendde het beste middel aan: hij zond een zijner secretaris sen met 350 francs, om daarmede de hardnekkige vrouw te betalen en het verdrag aan het beslag, het stof en de ratten te onttrekken. Den zelfden dag en nog het zelfde uur werd het bekrachtigd. Dezer dagen speelde de kleine Napoleon IV in den tuin van grootmama Montyo toen eenige hem bekende dames als naar gewoonte naar hem toe kwamen loopenom hem te liefkozen en te kussen. Doch tot hare ver bazing, plaatste de kleine kroonprins, ongetwijfeld ten gevolge eener hem gegeven instructie, zich in eene voorname houding, om, in plaats van zich vertrouwelijk te laten omhelzende dames zijne hand tot een kus genadig toe te reiken. Betreffende het merkwaardige karakter van dekort geleden te Parijs overledene markiezin de Bousset, wordt het volgende medegedeeld Alhoewel de heer Morguardsecretaris des keizersde keizerlijke adju danten en onderscheidene hooggeplaatste personen, baar lijk naar de laatste rustplaats vergezelden, zoo was hare begrafenis nogtans hoogst eenvoudig. De overledene had het uitdrukkelijk bevolen, in de achtste klasse waar van het tarief slechts de kosten van 30 fr. aanwijst begraven te worden. Een artikel in haar testament luidde hieromtrent als volgt; «Nooit een ik eene ongevoelige, slechte rijke geweest; mijn eenig genot op aarde was, den armen wel te doen, en daarom wil ik ook als zij be graven wotden!" En dien laatsten wil heeft haar zoon inet de meeste gemoedelijkheid en stiptheid geeerbiedigdgelijk dan ook uit hare eenvoudige begrafenis blijkt. ADTSüTSITTIlin. De Notaris P. A. BEETS is voornemens op Woensdag den 2 Maart 1839, des voor" middags ten 11 urebij de Boerenhofstede Quadruple Alliantiein het Oostdeel van den Anna Paulowna Polder, in het openbaar te verkoopen 1 jonge KALFKOEIJEN (Vaarsen en Schotters) 60 éénjarige WEREN en 20 OON- SCHAPEN, [Bovenzaal van den Salon des Varie'le's zal op Donderdag 24 dezer, van af des avonds 7 ure, voor het publiek gesloten zijn. Een Heer uit Dordrecht, sedert jaren ernstig gelaboreerd hebbende aan Rhumatiekbetuigde mij onlangsdat hij alle mogelijke bekende middelen tot verzachting of genezing zijner kwaal had aangewend, doch alles te vergeefs. Radeloos in deze positie, beproeft ZijnEd., doch met eene flaauwe hoopook do ABSHAUBBIN'S met het gelukkig gevolg, dat zij hem al spoedig verligting gaven, en er thans zeer veel hoop op volmaakte genezing bestaat. Mogten meer ligte lijders dezelve in tijds gebruiken, dan zou er zeker zoo veel rumathiek, en vooral in zulken hoogen graad, niet bestaan; in tijds aangewend, ontnemen zij zeer spoedig alle schadelijke vochten, en waarborgen den menseh tegen rumathiek. Hare werking duurt drie dagen in welken tijd elke pijn van rumathischen aard zeker geneest, als het met verouderd is. De prijs is 35 cents per blad. Hoofddepöt bij A. KREETVELT Ajü., te Delft, die tot bewijs der echtheid de biljetten onderteekent. Verdere depóts: G. J. WUBBENieuivediep. H. J. ReukenAmsterdam, hoek Vijgendam en Warmoesslr. A. OosterbaanAmsterd, Leidsche straat in de Vlijt.» J. H. Keiler, Rotterdam W. Wagenstraat. D. Boots, Alkmaar. S. Keet, Schagen. Gez. LippitzHoorn. Wed. B. Meijknecht, Enkhuizen. Wed. E. M. Engel, Medemblik. W. en B. WiebolsPur- merend. J. B. Upman Barsingerhorn, en de meerdere be kende Dépots in andere plaatsen. NIEUWEDIEP BIJ G. BAKKER Bz. GEDRUKT BIJ S. GILTJES.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1859 | | pagina 4